pazienza

μολις τωρα διαβασα την ιστορια σου κ θυμηθηκα τα δικα μου,που δεν ειναι τιποτα μπροστα στα δικα σου.εγω ημουν στον πεμπτο προς εκτο.το γεννησα κ γω κανονικα.πρεπει να μας συνεβη την ιδια περιοδο,μεσα ιουνιου.....αστα....το πρωτο μου κ μενα...την ιστορια μου θα την βρεις στo ''αποβολη σε προχωρημενη εγκυμοσυνη''.εμενα ηταν 250 γραμμαρια γιατι δε μεγαλωνε εσενα ολοκληρο παιδι!!ειναι τραυματικη εμπειρια,αλλα θα ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ με αλλα παιδακια,ετσι?

μολις τωρα διαβασα την ιστορια σου κ θυμηθηκα τα δικα μου,που δεν ειναι τιποτα μπροστα στα δικα σου.εγω ημουν στον πεμπτο προς εκτο.το γεννησα κ γω κανονικα.πρεπει να μας συνεβη την ιδια περιοδο,μεσα ιουνιου.....αστα....το πρωτο μου κ μενα...την ιστορια μου θα την βρεις στo ''αποβολη σε προχωρημενη εγκυμοσυνη''.εμενα ηταν 250 γραμμαρια γιατι δε μεγαλωνε εσενα ολοκληρο παιδι!!ειναι τραυματικη εμπειρια,αλλα θα ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ με αλλα παιδακια,ετσι?

so sad ελπιζω να με θυμασαι!εσυ πρεπει να γινεις παραδειγμα ολων μας.να εχεις τον πονο σου κ να εχεις να αντιμετωπισεις ολους αυτους τους αντε....να μην πω....κ να εισαι κ εγκυος.....να πας κ να τα κανεις λομπογυαλο εκει μεσα!!!!κοριτσακι μου,μονο η ψυχουλα σου το ξερει τι περνας......ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Κ ΝΑ ΣΕ ΝΙΩΣΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!!ευχομαι να ειναι γερα τα παιδακια σου κ να σου δινουν συνεχεια χαρες!!!αλλωστε,ειναι η συνεχεια του αντρα σου...ο αντρας σου ζει μεσα σ' αυτα.....

so sad ελπιζω να με θυμασαι!εσυ πρεπει να γινεις παραδειγμα ολων μας.να εχεις τον πονο σου κ να εχεις να αντιμετωπισεις ολους αυτους τους αντε....να μην πω....κ να εισαι κ εγκυος.....να πας κ να τα κανεις λομπογυαλο εκει μεσα!!!!κοριτσακι μου,μονο η ψυχουλα σου το ξερει τι περνας......ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Κ ΝΑ ΣΕ ΝΙΩΣΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!!ευχομαι να ειναι γερα τα παιδακια σου κ να σου δινουν συνεχεια χαρες!!!αλλωστε,ειναι η συνεχεια του αντρα σου...ο αντρας σου ζει μεσα σ' αυτα.....

κοριτσια τι κανετε?μολις καθησα στο κομπιουτερ εβαλα κ ενα ποτηρι κρασι για να ηρεμησω.ειναι μια απο τις μερες που τα βλεπω ολα μαυρα.επαγγελματικα,προσωπικα.....κ οσο σκεφτομαι οτι πριν μια μερα ηταν η τελευταια μερα που μου ειχε δωσει ο γιατρος για να γεννησω ,τοσο μονη νιωθω....τωρα θα ειχα τη μπεμπουλα μου αγκαλιτσα....θα ειχα κατι δικο μου...ας ελπισουμε να αλλαξουν τα πραγματα.αντε ,να φευγει αυτη η χρονια...

κοριτσια τι κανετε?μολις καθησα στο κομπιουτερ εβαλα κ ενα ποτηρι κρασι για να ηρεμησω.ειναι μια απο τις μερες που τα βλεπω ολα μαυρα.επαγγελματικα,προσωπικα.....κ οσο σκεφτομαι οτι πριν μια μερα ηταν η τελευταια μερα που μου ειχε δωσει ο γιατρος για να γεννησω ,τοσο μονη νιωθω....τωρα θα ειχα τη μπεμπουλα μου αγκαλιτσα....θα ειχα κατι δικο μου...ας ελπισουμε να αλλαξουν τα πραγματα.αντε ,να φευγει αυτη η χρονια...

κοριτσια τι κανετε?μολις καθησα στο κομπιουτερ εβαλα κ ενα ποτηρι κρασι για να ηρεμησω.ειναι μια απο τις μερες που τα βλεπω ολα μαυρα.επαγγελματικα,προσωπικα.....κ οσο σκεφτομαι οτι πριν μια μερα ηταν η τελευταια μερα που μου ειχε δωσει ο γιατρος για να γεννησω ,τοσο μονη νιωθω....τωρα θα ειχα τη μπεμπουλα μου αγκαλιτσα....θα ειχα κατι δικο μου...ας ελπισουμε να αλλαξουν τα πραγματα.αντε ,να φευγει αυτη η χρονια...

τι να πω so sad....εμεινα αναυδη!!ειναι δυνατον!!!!!εσυ κοριτσακι μου εισαι ΗΡΩΙΔΑ!!!τι ειναι τα δικα μας μπροστα στα δικα σου.....ενα τιποτα....γιατι ο θεος να ειναι τοσο σκληρος σε καποια ατομα?ΓΙΑΤΙ?!??!!

τι να πω so sad....εμεινα αναυδη!!ειναι δυνατον!!!!!εσυ κοριτσακι μου εισαι ΗΡΩΙΔΑ!!!τι ειναι τα δικα μας μπροστα στα δικα σου.....ενα τιποτα....γιατι ο θεος να ειναι τοσο σκληρος σε καποια ατομα?ΓΙΑΤΙ?!??!!

τι να πω so sad....εμεινα αναυδη!!ειναι δυνατον!!!!!εσυ κοριτσακι μου εισαι ΗΡΩΙΔΑ!!!τι ειναι τα δικα μας μπροστα στα δικα σου.....ενα τιποτα....γιατι ο θεος να ειναι τοσο σκληρος σε καποια ατομα?ΓΙΑΤΙ?!??!!

so sad τι εννοεις χωρις αντρα,χωρις υγεια?

so sad τι εννοεις χωρις αντρα,χωρις υγεια?

so sad τι εννοεις χωρις αντρα,χωρις υγεια?

μολις γυρισα σπιτι κ ειδα τις απαντησεις.πριν μια ωρα γελουσα.τωρα ομως κλαιω...αυτο δε σημαινει οτι ειμαι συνεχεια με ενα χαρτομαντηλο στο χερι.οπως ειπα προσπαθω να συνεχισω.για ολους.για μενα, για τον μπαμπα μου,για τον ανδρα μου,για το παιδι που ελπιζω να φερω καποτε στον κοσμο....αντεχουμε κοριτσια!!!αυτο θελω να πω.ολα γινονται για ενα σκοπο.να γινεσαι πιο δυνατος!!!βρισκεις δυναμη κ βαζεις τα δυσαρεστα σε ενα μερος της καρδιας σου.δεν τα ξεχνας.απλα προσπαθεις να μη τα σκεφτεσαι πολυ κανοντας αλλα πραγματα.η μαμα παντως ειναι μεγαλη απωλεια....κ σε τετοιες στιγμες ειναι απαραιτητη.γιαυτο να περνατε οσο περισσοτερο χρονο μπορειτε μαζι τους.εγω περνουσα κ δεν το μετανιωσα.εχω τοσες αναμνησεις.....ειναι παραξενο μια κ δε σας γνωριζω αλλα μ'αρεσει να μιλαω μαζι σας...τοσο καιρο δε τολμουσα.σας ευχαριστω πολυ πολυ!!

μολις γυρισα σπιτι κ ειδα τις απαντησεις.πριν μια ωρα γελουσα.τωρα ομως κλαιω...αυτο δε σημαινει οτι ειμαι συνεχεια με ενα χαρτομαντηλο στο χερι.οπως ειπα προσπαθω να συνεχισω.για ολους.για μενα, για τον μπαμπα μου,για τον ανδρα μου,για το παιδι που ελπιζω να φερω καποτε στον κοσμο....αντεχουμε κοριτσια!!!αυτο θελω να πω.ολα γινονται για ενα σκοπο.να γινεσαι πιο δυνατος!!!βρισκεις δυναμη κ βαζεις τα δυσαρεστα σε ενα μερος της καρδιας σου.δεν τα ξεχνας.απλα προσπαθεις να μη τα σκεφτεσαι πολυ κανοντας αλλα πραγματα.η μαμα παντως ειναι μεγαλη απωλεια....κ σε τετοιες στιγμες ειναι απαραιτητη.γιαυτο να περνατε οσο περισσοτερο χρονο μπορειτε μαζι τους.εγω περνουσα κ δεν το μετανιωσα.εχω τοσες αναμνησεις.....ειναι παραξενο μια κ δε σας γνωριζω αλλα μ'αρεσει να μιλαω μαζι σας...τοσο καιρο δε τολμουσα.σας ευχαριστω πολυ πολυ!!

μολις γυρισα σπιτι κ ειδα τις απαντησεις.πριν μια ωρα γελουσα.τωρα ομως κλαιω...αυτο δε σημαινει οτι ειμαι συνεχεια με ενα χαρτομαντηλο στο χερι.οπως ειπα προσπαθω να συνεχισω.για ολους.για μενα, για τον μπαμπα μου,για τον ανδρα μου,για το παιδι που ελπιζω να φερω καποτε στον κοσμο....αντεχουμε κοριτσια!!!αυτο θελω να πω.ολα γινονται για ενα σκοπο.να γινεσαι πιο δυνατος!!!βρισκεις δυναμη κ βαζεις τα δυσαρεστα σε ενα μερος της καρδιας σου.δεν τα ξεχνας.απλα προσπαθεις να μη τα σκεφτεσαι πολυ κανοντας αλλα πραγματα.η μαμα παντως ειναι μεγαλη απωλεια....κ σε τετοιες στιγμες ειναι απαραιτητη.γιαυτο να περνατε οσο περισσοτερο χρονο μπορειτε μαζι τους.εγω περνουσα κ δεν το μετανιωσα.εχω τοσες αναμνησεις.....ειναι παραξενο μια κ δε σας γνωριζω αλλα μ'αρεσει να μιλαω μαζι σας...τοσο καιρο δε τολμουσα.σας ευχαριστω πολυ πολυ!!

γεια σε ολες!!ειμαι καινουρια στη παρεα κ μολις χθες ειχα την πρωτη επικοινωνια μαζι σας.οπως εγραψα κ χθες,τα χαστουκια μου ηρθαν μαζεμενα...εχασα τη μανουλα μου,μια γυναικα μοντερνα ολο ζωη, που εδινε παντα θαρρος σε ολους μας...ηταν γροθια στο στομαχι,δεν μπορω να σκεφτομαι το τι περασαμε τους λιγους μηνες που ηταν αρρωστη...μετα δυο μηνες αποφασισα να κοιταξω εμενα κ τον αντρα μου κ να συνεχισω τη ζωη μου γιατι ετσι θα ηθελε εκεινη.. εμεινα εγκυος στο πρωτο μου παιδι.η χαρα ολων μας τεραστια μια κ θα ερχοταν νεο μελος στην οικογενεια.ημουν σιγουρη οτι ηταν κοριτσακι γιατι ελεγα οτι μου το εστειλε η μανουλα μου,θα εβαζα το ονομα της κ μ'αυτον τον τροπο θα την ξαναειχα στη ζωη μου μαζι με το παιδι μου...ο μεγαλος υπερηχος ομως μας εχωσε μαχαιρι στην καρδια...επρεπε να μου παρουν το παιδι γιατι δε μεγαλωνε..επρεπε να το αποβαλω στον τριτο μηνα αλλα,σπανια περιπτωση,ο οργανισμος μου το κρατησε μεχρι τον πεμπτο...εκεινη τη μερα δε θα τη ξεχασω ποτε.οι φιλες μου να μου παιρνουν τηλ.για να με πειραξουν κ να καταληγουν να κλαινε μαζι με μενα...βιωσα κανονικη γεννα(δεν με αφησαν να πονεσω)δεν πηρα μωρο σπιτι κ δεν ειχα τη μανουλα μου μαζι μου...αν μου ελεγαν οτι θα το ζησω,θα ελεγα αποκλειεται,αλλα τελικα ολα για τους ανθρωπους ειναι...ετσι πρεπει να σκεφτεσαι διοτι διαφορετικα θα τρελλαθεις...απο τοτε,αρχες καλοκαιριου,αρχισα να βγαινω σχεδον καθε μερα με φιλες με τον αντρα μου,ηθελα γενικα να ειμαι με κοσμο σε σημειο ολοι να με θαυμαζουν για τη δυναμη μου.δυναμη,τελος παντων,ολα ειναι μια μασκα,γιατι βαθια μεσα μου ακομα ποναει...αποφασισα μολις χθες να πω τη δικη μου ιστορια,γιατι κακα τα ψεματα,αν δεν το'χεις βιωσει δεν μπορεις να καταλαβεις...μπορει να μην ειστε φιλες μου,αλλα αισθανομαι ανακουφιση τωρα...ευχομαι σε ολες μας γρηγορα μανουλες γερων μωρων!!!!α, κατι τελευταιο...ηταν κοριτσακι....τουλαχιστον ξερω οτι πηγε κοντα της....pap οι στιχοι με αγγιζουν απολυτα...φιλια κ κουραγιο σε ολες μας!!!τα λεμε......

γεια σε ολες!!ειμαι καινουρια στη παρεα κ μολις χθες ειχα την πρωτη επικοινωνια μαζι σας.οπως εγραψα κ χθες,τα χαστουκια μου ηρθαν μαζεμενα...εχασα τη μανουλα μου,μια γυναικα μοντερνα ολο ζωη, που εδινε παντα θαρρος σε ολους μας...ηταν γροθια στο στομαχι,δεν μπορω να σκεφτομαι το τι περασαμε τους λιγους μηνες που ηταν αρρωστη...μετα δυο μηνες αποφασισα να κοιταξω εμενα κ τον αντρα μου κ να συνεχισω τη ζωη μου γιατι ετσι θα ηθελε εκεινη.. εμεινα εγκυος στο πρωτο μου παιδι.η χαρα ολων μας τεραστια μια κ θα ερχοταν νεο μελος στην οικογενεια.ημουν σιγουρη οτι ηταν κοριτσακι γιατι ελεγα οτι μου το εστειλε η μανουλα μου,θα εβαζα το ονομα της κ μ'αυτον τον τροπο θα την ξαναειχα στη ζωη μου μαζι με το παιδι μου...ο μεγαλος υπερηχος ομως μας εχωσε μαχαιρι στην καρδια...επρεπε να μου παρουν το παιδι γιατι δε μεγαλωνε..επρεπε να το αποβαλω στον τριτο μηνα αλλα,σπανια περιπτωση,ο οργανισμος μου το κρατησε μεχρι τον πεμπτο...εκεινη τη μερα δε θα τη ξεχασω ποτε.οι φιλες μου να μου παιρνουν τηλ.για να με πειραξουν κ να καταληγουν να κλαινε μαζι με μενα...βιωσα κανονικη γεννα(δεν με αφησαν να πονεσω)δεν πηρα μωρο σπιτι κ δεν ειχα τη μανουλα μου μαζι μου...αν μου ελεγαν οτι θα το ζησω,θα ελεγα αποκλειεται,αλλα τελικα ολα για τους ανθρωπους ειναι...ετσι πρεπει να σκεφτεσαι διοτι διαφορετικα θα τρελλαθεις...απο τοτε,αρχες καλοκαιριου,αρχισα να βγαινω σχεδον καθε μερα με φιλες με τον αντρα μου,ηθελα γενικα να ειμαι με κοσμο σε σημειο ολοι να με θαυμαζουν για τη δυναμη μου.δυναμη,τελος παντων,ολα ειναι μια μασκα,γιατι βαθια μεσα μου ακομα ποναει...αποφασισα μολις χθες να πω τη δικη μου ιστορια,γιατι κακα τα ψεματα,αν δεν το'χεις βιωσει δεν μπορεις να καταλαβεις...μπορει να μην ειστε φιλες μου,αλλα αισθανομαι ανακουφιση τωρα...ευχομαι σε ολες μας γρηγορα μανουλες γερων μωρων!!!!α, κατι τελευταιο...ηταν κοριτσακι....τουλαχιστον ξερω οτι πηγε κοντα της....pap οι στιχοι με αγγιζουν απολυτα...φιλια κ κουραγιο σε ολες μας!!!τα λεμε......

γεια σε ολες!!ειμαι καινουρια στη παρεα κ μολις χθες ειχα την πρωτη επικοινωνια μαζι σας.οπως εγραψα κ χθες,τα χαστουκια μου ηρθαν μαζεμενα...εχασα τη μανουλα μου,μια γυναικα μοντερνα ολο ζωη, που εδινε παντα θαρρος σε ολους μας...ηταν γροθια στο στομαχι,δεν μπορω να σκεφτομαι το τι περασαμε τους λιγους μηνες που ηταν αρρωστη...μετα δυο μηνες αποφασισα να κοιταξω εμενα κ τον αντρα μου κ να συνεχισω τη ζωη μου γιατι ετσι θα ηθελε εκεινη.. εμεινα εγκυος στο πρωτο μου παιδι.η χαρα ολων μας τεραστια μια κ θα ερχοταν νεο μελος στην οικογενεια.ημουν σιγουρη οτι ηταν κοριτσακι γιατι ελεγα οτι μου το εστειλε η μανουλα μου,θα εβαζα το ονομα της κ μ'αυτον τον τροπο θα την ξαναειχα στη ζωη μου μαζι με το παιδι μου...ο μεγαλος υπερηχος ομως μας εχωσε μαχαιρι στην καρδια...επρεπε να μου παρουν το παιδι γιατι δε μεγαλωνε..επρεπε να το αποβαλω στον τριτο μηνα αλλα,σπανια περιπτωση,ο οργανισμος μου το κρατησε μεχρι τον πεμπτο...εκεινη τη μερα δε θα τη ξεχασω ποτε.οι φιλες μου να μου παιρνουν τηλ.για να με πειραξουν κ να καταληγουν να κλαινε μαζι με μενα...βιωσα κανονικη γεννα(δεν με αφησαν να πονεσω)δεν πηρα μωρο σπιτι κ δεν ειχα τη μανουλα μου μαζι μου...αν μου ελεγαν οτι θα το ζησω,θα ελεγα αποκλειεται,αλλα τελικα ολα για τους ανθρωπους ειναι...ετσι πρεπει να σκεφτεσαι διοτι διαφορετικα θα τρελλαθεις...απο τοτε,αρχες καλοκαιριου,αρχισα να βγαινω σχεδον καθε μερα με φιλες με τον αντρα μου,ηθελα γενικα να ειμαι με κοσμο σε σημειο ολοι να με θαυμαζουν για τη δυναμη μου.δυναμη,τελος παντων,ολα ειναι μια μασκα,γιατι βαθια μεσα μου ακομα ποναει...αποφασισα μολις χθες να πω τη δικη μου ιστορια,γιατι κακα τα ψεματα,αν δεν το'χεις βιωσει δεν μπορεις να καταλαβεις...μπορει να μην ειστε φιλες μου,αλλα αισθανομαι ανακουφιση τωρα...ευχομαι σε ολες μας γρηγορα μανουλες γερων μωρων!!!!α, κατι τελευταιο...ηταν κοριτσακι....τουλαχιστον ξερω οτι πηγε κοντα της....pap οι στιχοι με αγγιζουν απολυτα...φιλια κ κουραγιο σε ολες μας!!!τα λεμε......

οι σκεψεις σου ταυτιζονται με τις δικες μου...πριν εννια μηνες εχασα τη μανουλα μου.....καταλαβαινεις πονο!!!στους επομενους τρεις μηνες εμεινα εγκυος στο πρωτο μου παιδι.ηταν θειο δωρο για μενα...ξερεις, μετα απο μια στεναχωρια ηρθε μια χαρα, η οποια μετατραπηκε σε εφιαλτη...ολα φαινομενικα πηγαιναν καλα ομως ο μεγαλος υπερηχος μας τσουρουφλισε!!!επρεπε να μου παρουν το μωρο γιατι δε μεγαλωνε...επρεπε να αποβαλω στον τριτο μηνα αλλα ο οργανισμος μου,σπανια περιπτωση, το κρατησε μεχρι τον πεμπτο!!!βιωσα γεννα (δεν με αφησαν να πονεσω)χωρις να παρω μωρο σπιτι κ χωρις να εχω το τρυφερο χερακι της μανουλας μου να με κραταει...τι να κανω?το δεχτηκα κ το δευτερο χαστουκι....μπορουσα να κανω κ αλλιως?προσπαθησε να το ξεπερασεις!!η παναγια παντα δινει δυναμη!! ευχομαι απ'τα βαθη της ψυχης μου σε λιγους μηνες να κραταμε αγκαλιτσα τα γερα μωρα μας!!!

οι σκεψεις σου ταυτιζονται με τις δικες μου...πριν εννια μηνες εχασα τη μανουλα μου.....καταλαβαινεις πονο!!!στους επομενους τρεις μηνες εμεινα εγκυος στο πρωτο μου παιδι.ηταν θειο δωρο για μενα...ξερεις, μετα απο μια στεναχωρια ηρθε μια χαρα, η οποια μετατραπηκε σε εφιαλτη...ολα φαινομενικα πηγαιναν καλα ομως ο μεγαλος υπερηχος μας τσουρουφλισε!!!επρεπε να μου παρουν το μωρο γιατι δε μεγαλωνε...επρεπε να αποβαλω στον τριτο μηνα αλλα ο οργανισμος μου,σπανια περιπτωση, το κρατησε μεχρι τον πεμπτο!!!βιωσα γεννα (δεν με αφησαν να πονεσω)χωρις να παρω μωρο σπιτι κ χωρις να εχω το τρυφερο χερακι της μανουλας μου να με κραταει...τι να κανω?το δεχτηκα κ το δευτερο χαστουκι....μπορουσα να κανω κ αλλιως?προσπαθησε να το ξεπερασεις!!η παναγια παντα δινει δυναμη!! ευχομαι απ'τα βαθη της ψυχης μου σε λιγους μηνες να κραταμε αγκαλιτσα τα γερα μωρα μας!!!

οι σκεψεις σου ταυτιζονται με τις δικες μου...πριν εννια μηνες εχασα τη μανουλα μου.....καταλαβαινεις πονο!!!στους επομενους τρεις μηνες εμεινα εγκυος στο πρωτο μου παιδι.ηταν θειο δωρο για μενα...ξερεις, μετα απο μια στεναχωρια ηρθε μια χαρα, η οποια μετατραπηκε σε εφιαλτη...ολα φαινομενικα πηγαιναν καλα ομως ο μεγαλος υπερηχος μας τσουρουφλισε!!!επρεπε να μου παρουν το μωρο γιατι δε μεγαλωνε...επρεπε να αποβαλω στον τριτο μηνα αλλα ο οργανισμος μου,σπανια περιπτωση, το κρατησε μεχρι τον πεμπτο!!!βιωσα γεννα (δεν με αφησαν να πονεσω)χωρις να παρω μωρο σπιτι κ χωρις να εχω το τρυφερο χερακι της μανουλας μου να με κραταει...τι να κανω?το δεχτηκα κ το δευτερο χαστουκι....μπορουσα να κανω κ αλλιως?προσπαθησε να το ξεπερασεις!!η παναγια παντα δινει δυναμη!! ευχομαι απ'τα βαθη της ψυχης μου σε λιγους μηνες να κραταμε αγκαλιτσα τα γερα μωρα μας!!!