simone

Γιατί προσποιούνται τα παιδιά; Είναι Δευτέρα πρωί, ώρα για πρωινό ξύπνημα και προετοιμασία για το σχολείο. 'Oμως, αντί να σηκωθεί και ν' αρχίσει να ετοιμάζεται για το σχολείο, το παιδί σας παραμένει στο κρεβάτι, κουκουλώνεται και διαμαρτύρεται ότι το πονάει το κεφάλι του, η κοιλιά του, ότι έχει ζαλάδα ή τάση προς εμετό ή κάτι παρόμοιο. Πρόκειται για αληθινά συμπτώματα; Είναι το παιδί σας πραγματικά άρρωστο ή μήπως προσποιείται προκειμένου να μείνει στο κρεβάτι κι έτσι να γλιτώσει το σχολείο; Αυτού του είδους η τακτική είναι πολύ γνωστή σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και μάλιστα έχει και ένα επίσημο όνομα "σύνδρομο της αποφυγής του σχολείου". Πρόκειται ίσως για την πιο γνωστή αιτία ασαφών και δύσκολα επαληθεύσιμων συμπτωμάτων που εμφανίζονται σε παιδιά σχολικής ηλικίας, και πυροδοτούνται από το στρες, σύμφωνα με τον Δρ. Martin Sklaire, M.D., καθηγητή παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο Yale των ΗΠΑ. Πώς μπορεί να ξεχωρίσει ο γονιός εάν πρόκειται για πραγματική αρρώστεια ή για εκδηλώσεις άγχους και στρες; Σύμφωνα με τον Δρ .Martin Sklaire, ο γονιός θα πρέπει να πάρει τη θερμοκρασία του παιδιού και να ελέγξει αν το παιδί έκανε εμετό ή έχει διάρροια, καθώς επίσης και το πως αισθανόταν το παιδί το προηγούμενο βράδυ. Και βέβαια, μια συζήτηση με τον παιδίατρο πάντα βοηθάει. Αλλά, αν η απάντηση στα προηγούμενα ερωτήματα είναι αρνητική και μια παρόμοια αδιαθεσία έχει εμφανιστεί και άλλες φορές στο παρελθόν και μάλιστα τυχαίνει να συμπίπτει με καταστάσεις οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστες για το παιδί (πχ, σχολείο, διαγώνισμα, διάβασμα), τότε αυτό που συμβαίνει στο παιδί είναι μια αντίδραση άγχους σε μια κατάσταση την οποία βιώνει ως αρνητική. Τι ακριβώς συμβαίνει; Το θέμα εδώ είναι ιδιαίτερα λεπτό, μια που η προσποίηση του παιδιού δεν είναι εντελώς αβάσιμη και ανυπόστατη. Με άλλα λόγια, το παιδί βιώνει μια κατάσταση ως αρνητική και προσπαθεί να την αποφύγει, προκειμένου να κερδίσει την ψυχική του ηρεμία και να ανακτήσει την ψυχική του ισορροπία, την οποία νιώθει ότι απειλεί η συγκεκριμένη κατάσταση. 'Eτσι, επιλέγει τον δρόμο της σωματοποίησης του άγχους του για να μπορέσει να διαφύγει από την υποκειμενικά αρνητική αυτή κατάσταση (η οποία, θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ, μπορεί να μη θεωρηθεί αρνητική από τον γονιό ή ακόμα και από ένα άλλο παιδί). Το παιδί δε λέει απαραιτήτως ψέματα, με την έννοια ότι επινοεί κάτι, γνωρίζει ότι δεν είναι αληθινό αλλά παρ' όλα αυτά το λέει για δικό του όφελος. Στην περίπτωση της προσποίησης το παιδί ναι μεν επινοεί το σωματικό πρόβλημα, αλλά πολύ σύντομα μπαίνει στο πετσί του ρόλου του και, κυριολεκτικά, αισθάνεται έτσι όπως δηλώνει ότι αισθάνεται. Μόνο που έχει μεταφέρει το ψυχικό του πρόβλημα, το φόβο και το άγχος του, το έχει μετατοπίσει και το έχει μεταθέσει σε κάτι πιο απτό, το οποίο γνωρίζει από την εμπειρία του ότι αποτελεί σοβαρό λόγο για να γλιτώσει από κάτι επαχθές και μάλιστα να δεχτεί και ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη εξαιτίας αυτού που του συμβαίνει. Ας μην ξεχνάμε ότι μια τέτοια αντίδραση συχνά πυροδοτείται και από τη γενικότερη κοινωνική στάση, σύμφωνα με την οποία συνήθως οι γονείς και οι συγγενείς προτρέπουν ένα παιδί να μη φοβάται επειδή μεγάλωσε, ενώ στην κυριολεξία πέφτουν επάνω του και δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν υπάρχει μια σωματική ασθένεια ή ακόμα και μια απλή αδιαθεσία. Στην παιδική ηλικία, πολλά παιδιά έχουν δυσκολία ν' αποχωριστούν τους γονείς τους και τη σιγουριά και ασφάλεια του σπιτιού τους. Αυτό το άγχος του παιδιού επιτείνεται από κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, όπως για παράδειγμα ότι θεωρεί κάποιον δάσκαλο κακό ή αυστηρό ή κάποιον συμμαθητή ιδιαίτερα εχθρικό. Αλλά και οι μαθησιακές δυσκολίες εμποδίζουν την απρόσκοπτη σχολική πορεία ενός παιδιού και το παρακινούν να αποφύγει το σχολείο και την πηγή των προβλημάτων του. Στην εφηβεία, πάλι, η αποφυγή του σχολείου μπορεί να γίνει μεγαλύτερο και πιο σύνθετο πρόβλημα. Καταρχήν, η ίδια η ψυχοσύνθεση του εφήβου, οι ψυχολογικές διακυμάνσεις του και η αλλαγή διάθεσης και στάσης τον επηρεάζουν. Εάν μάλιστα υπάρχει και κάποιο πρόβλημα χρήσης ουσιών, συμπεριφορικές δυσκολίες ή προβλήματα με τους συνομήλικους, το πρόβλημα αποφυγής του σχολείου εντείνεται. Η προσποίηση φυσικών συμπτωμάτων από μέρους του παιδιού προκειμένου ν' αποφύγει κάτι δεν περιορίζεται μόνο στην αποφυγή του σχολείου, απλώς συμβαίνει να είναι η συνηθέστερη κατάσταση στην οποία εντοπίζεται το πρόβλημα. Υπάρχουν και πολλές άλλες καταστάσεις, όπως η προσποίηση πόνου ή αδιαθεσίας προκειμένουν να μη φάει ένα φαγητό που δεν του αρέσει -αυτό ισχύει για τα μικρά παιδιά κυρίως- ή για να διαφύγει το παιδί από κάποια κοινωνική εκδήλωση που του προκαλεί άγχος (είτε αυτή είναι με συνομήλικους, είτε με το συγγενικό του περιβάλλον) ή για να αποφύγει κάποιο ταξίδι ή αλλαγή στη ρουτίνα του. 'Eτσι, η προσποίηση συμπτωμάτων αδιαθεσίας ή αρρώστιας αποτελεί εκδήλωση μιας ψυχικής κατάστασης έντονου άγχους του παιδιού, την οποία προσπαθεί να αποφύγει υποκρινόμενο ότι του συμβαίνει κάτι σε σωματικό επίπεδο, ενώ στην πραγματικότητα του συμβαίνει κάτι αλλά σε ψυχικό επίπεδο. Τι πρέπει να κάνει ο γονιός; Καταρχήν, ο γονιός δεν θα πρέπει να πέσει στην παγίδα της λύπησης και της αυτολύπησης και να γίνει συνεργός του παιδιού. Βεβαίως και θα πρέπει να ελέγξει την εγκυρότητα των συμπτωμάτων του παιδιού, αλλά όταν διαπιστώσει ότι πρόκειται για ψυχοσωματική εκδήλωση δεν θα πρέπει να συνεχίσει το θέατρο και να επιτρέψει στο παιδί να παραμείνει στο σπίτι και να μην πάει στο σχολείο ή να μην κάνει αυτό το οποίο το παιδί προσπαθεί ν' αποφύγει. Ωστόσο, αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι ο τρόπος με τον οποίο ο γονιός θα προσεγγίσει το παιδί και θα το βοηθήσει να ξεπεράσει το πρόβλημα. Προφανώς, το να το μαλώσει, να το διασύρει λεκτικά επισημαίνοντάς του ότι λέει ψέματα, το να το γελοιοποιήσει ή να προσπαθήσει δια της βίας να το σύρει έξω από το κρεβάτι του δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά, αντίθετα, το μεγεθύνουν. Το πρώτο βήμα για το γονιό είναι να δείξει κατανόηση, την έγνοια του, αγάπη κι ενδιαφέρον προς το παιδί, αλλά ταυτόχρονα να είναι σταθερός και να δώσει στο παιδί του να καταλάβει ότι πρέπει να πάει και θα πάει στο σχολείο. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει μια εκ βαθέων συζήτηση για τα θέματα που ανησυχούν το παιδί και μαζί με το γονιό να προσπαθήσουν να βρουν τρόπο επίλυσης των προβλημάτων αυτών. Βοηθάει πολύ όταν το παιδί έχει και άλλους έμπιστους ενήλικες να συζητήσει μαζί τους τα θέματα που το απασχολούν. Η συνδρομή γιαγιάδων και παππούδων, συγγενών, φίλων, δασκάλων και ειδικών είναι πάντα ευπρόσδεκτη από το παιδί. Το σημαντικότερο είναι ότι οι ενήλικες θα πρέπει να κατανοήσουν και να συμμεριστούν το άγχος του παιδιού και όχι να προσπαθήσουν να το ακυρώσουν ή να το μειώσουν λέγοντάς του ότι μεγάλωσε και δεν πρέπει ν΄ανησυχεί. Ακόμα και το να θυμηθούν οι ενήλικες αντίστοιχα περιστατικά από τη δική τους παιδική ηλικία και να τα μοιραστούν με το παιδί, μαζί και με τρόπους επίλυσης του προβλήματος, είναι πολύ βοηθητικό. Αν όμως το άγχος επιμένει ή εκδηλώνεται έντονα ή σε πολλούς τομείς της ζωής, η σωστότερη αντιμετώπιση είναι μέσα από τη δουλειά των γονιών και του παιδιού με ψυχολόγο. Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Γιατί προσποιούνται τα παιδιά; Είναι Δευτέρα πρωί, ώρα για πρωινό ξύπνημα και προετοιμασία για το σχολείο. 'Oμως, αντί να σηκωθεί και ν' αρχίσει να ετοιμάζεται για το σχολείο, το παιδί σας παραμένει στο κρεβάτι, κουκουλώνεται και διαμαρτύρεται ότι το πονάει το κεφάλι του, η κοιλιά του, ότι έχει ζαλάδα ή τάση προς εμετό ή κάτι παρόμοιο. Πρόκειται για αληθινά συμπτώματα; Είναι το παιδί σας πραγματικά άρρωστο ή μήπως προσποιείται προκειμένου να μείνει στο κρεβάτι κι έτσι να γλιτώσει το σχολείο; Αυτού του είδους η τακτική είναι πολύ γνωστή σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και μάλιστα έχει και ένα επίσημο όνομα "σύνδρομο της αποφυγής του σχολείου". Πρόκειται ίσως για την πιο γνωστή αιτία ασαφών και δύσκολα επαληθεύσιμων συμπτωμάτων που εμφανίζονται σε παιδιά σχολικής ηλικίας, και πυροδοτούνται από το στρες, σύμφωνα με τον Δρ. Martin Sklaire, M.D., καθηγητή παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο Yale των ΗΠΑ. Πώς μπορεί να ξεχωρίσει ο γονιός εάν πρόκειται για πραγματική αρρώστεια ή για εκδηλώσεις άγχους και στρες; Σύμφωνα με τον Δρ .Martin Sklaire, ο γονιός θα πρέπει να πάρει τη θερμοκρασία του παιδιού και να ελέγξει αν το παιδί έκανε εμετό ή έχει διάρροια, καθώς επίσης και το πως αισθανόταν το παιδί το προηγούμενο βράδυ. Και βέβαια, μια συζήτηση με τον παιδίατρο πάντα βοηθάει. Αλλά, αν η απάντηση στα προηγούμενα ερωτήματα είναι αρνητική και μια παρόμοια αδιαθεσία έχει εμφανιστεί και άλλες φορές στο παρελθόν και μάλιστα τυχαίνει να συμπίπτει με καταστάσεις οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστες για το παιδί (πχ, σχολείο, διαγώνισμα, διάβασμα), τότε αυτό που συμβαίνει στο παιδί είναι μια αντίδραση άγχους σε μια κατάσταση την οποία βιώνει ως αρνητική. Τι ακριβώς συμβαίνει; Το θέμα εδώ είναι ιδιαίτερα λεπτό, μια που η προσποίηση του παιδιού δεν είναι εντελώς αβάσιμη και ανυπόστατη. Με άλλα λόγια, το παιδί βιώνει μια κατάσταση ως αρνητική και προσπαθεί να την αποφύγει, προκειμένου να κερδίσει την ψυχική του ηρεμία και να ανακτήσει την ψυχική του ισορροπία, την οποία νιώθει ότι απειλεί η συγκεκριμένη κατάσταση. 'Eτσι, επιλέγει τον δρόμο της σωματοποίησης του άγχους του για να μπορέσει να διαφύγει από την υποκειμενικά αρνητική αυτή κατάσταση (η οποία, θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ, μπορεί να μη θεωρηθεί αρνητική από τον γονιό ή ακόμα και από ένα άλλο παιδί). Το παιδί δε λέει απαραιτήτως ψέματα, με την έννοια ότι επινοεί κάτι, γνωρίζει ότι δεν είναι αληθινό αλλά παρ' όλα αυτά το λέει για δικό του όφελος. Στην περίπτωση της προσποίησης το παιδί ναι μεν επινοεί το σωματικό πρόβλημα, αλλά πολύ σύντομα μπαίνει στο πετσί του ρόλου του και, κυριολεκτικά, αισθάνεται έτσι όπως δηλώνει ότι αισθάνεται. Μόνο που έχει μεταφέρει το ψυχικό του πρόβλημα, το φόβο και το άγχος του, το έχει μετατοπίσει και το έχει μεταθέσει σε κάτι πιο απτό, το οποίο γνωρίζει από την εμπειρία του ότι αποτελεί σοβαρό λόγο για να γλιτώσει από κάτι επαχθές και μάλιστα να δεχτεί και ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη εξαιτίας αυτού που του συμβαίνει. Ας μην ξεχνάμε ότι μια τέτοια αντίδραση συχνά πυροδοτείται και από τη γενικότερη κοινωνική στάση, σύμφωνα με την οποία συνήθως οι γονείς και οι συγγενείς προτρέπουν ένα παιδί να μη φοβάται επειδή μεγάλωσε, ενώ στην κυριολεξία πέφτουν επάνω του και δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν υπάρχει μια σωματική ασθένεια ή ακόμα και μια απλή αδιαθεσία. Στην παιδική ηλικία, πολλά παιδιά έχουν δυσκολία ν' αποχωριστούν τους γονείς τους και τη σιγουριά και ασφάλεια του σπιτιού τους. Αυτό το άγχος του παιδιού επιτείνεται από κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, όπως για παράδειγμα ότι θεωρεί κάποιον δάσκαλο κακό ή αυστηρό ή κάποιον συμμαθητή ιδιαίτερα εχθρικό. Αλλά και οι μαθησιακές δυσκολίες εμποδίζουν την απρόσκοπτη σχολική πορεία ενός παιδιού και το παρακινούν να αποφύγει το σχολείο και την πηγή των προβλημάτων του. Στην εφηβεία, πάλι, η αποφυγή του σχολείου μπορεί να γίνει μεγαλύτερο και πιο σύνθετο πρόβλημα. Καταρχήν, η ίδια η ψυχοσύνθεση του εφήβου, οι ψυχολογικές διακυμάνσεις του και η αλλαγή διάθεσης και στάσης τον επηρεάζουν. Εάν μάλιστα υπάρχει και κάποιο πρόβλημα χρήσης ουσιών, συμπεριφορικές δυσκολίες ή προβλήματα με τους συνομήλικους, το πρόβλημα αποφυγής του σχολείου εντείνεται. Η προσποίηση φυσικών συμπτωμάτων από μέρους του παιδιού προκειμένου ν' αποφύγει κάτι δεν περιορίζεται μόνο στην αποφυγή του σχολείου, απλώς συμβαίνει να είναι η συνηθέστερη κατάσταση στην οποία εντοπίζεται το πρόβλημα. Υπάρχουν και πολλές άλλες καταστάσεις, όπως η προσποίηση πόνου ή αδιαθεσίας προκειμένουν να μη φάει ένα φαγητό που δεν του αρέσει -αυτό ισχύει για τα μικρά παιδιά κυρίως- ή για να διαφύγει το παιδί από κάποια κοινωνική εκδήλωση που του προκαλεί άγχος (είτε αυτή είναι με συνομήλικους, είτε με το συγγενικό του περιβάλλον) ή για να αποφύγει κάποιο ταξίδι ή αλλαγή στη ρουτίνα του. 'Eτσι, η προσποίηση συμπτωμάτων αδιαθεσίας ή αρρώστιας αποτελεί εκδήλωση μιας ψυχικής κατάστασης έντονου άγχους του παιδιού, την οποία προσπαθεί να αποφύγει υποκρινόμενο ότι του συμβαίνει κάτι σε σωματικό επίπεδο, ενώ στην πραγματικότητα του συμβαίνει κάτι αλλά σε ψυχικό επίπεδο. Τι πρέπει να κάνει ο γονιός; Καταρχήν, ο γονιός δεν θα πρέπει να πέσει στην παγίδα της λύπησης και της αυτολύπησης και να γίνει συνεργός του παιδιού. Βεβαίως και θα πρέπει να ελέγξει την εγκυρότητα των συμπτωμάτων του παιδιού, αλλά όταν διαπιστώσει ότι πρόκειται για ψυχοσωματική εκδήλωση δεν θα πρέπει να συνεχίσει το θέατρο και να επιτρέψει στο παιδί να παραμείνει στο σπίτι και να μην πάει στο σχολείο ή να μην κάνει αυτό το οποίο το παιδί προσπαθεί ν' αποφύγει. Ωστόσο, αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι ο τρόπος με τον οποίο ο γονιός θα προσεγγίσει το παιδί και θα το βοηθήσει να ξεπεράσει το πρόβλημα. Προφανώς, το να το μαλώσει, να το διασύρει λεκτικά επισημαίνοντάς του ότι λέει ψέματα, το να το γελοιοποιήσει ή να προσπαθήσει δια της βίας να το σύρει έξω από το κρεβάτι του δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά, αντίθετα, το μεγεθύνουν. Το πρώτο βήμα για το γονιό είναι να δείξει κατανόηση, την έγνοια του, αγάπη κι ενδιαφέρον προς το παιδί, αλλά ταυτόχρονα να είναι σταθερός και να δώσει στο παιδί του να καταλάβει ότι πρέπει να πάει και θα πάει στο σχολείο. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει μια εκ βαθέων συζήτηση για τα θέματα που ανησυχούν το παιδί και μαζί με το γονιό να προσπαθήσουν να βρουν τρόπο επίλυσης των προβλημάτων αυτών. Βοηθάει πολύ όταν το παιδί έχει και άλλους έμπιστους ενήλικες να συζητήσει μαζί τους τα θέματα που το απασχολούν. Η συνδρομή γιαγιάδων και παππούδων, συγγενών, φίλων, δασκάλων και ειδικών είναι πάντα ευπρόσδεκτη από το παιδί. Το σημαντικότερο είναι ότι οι ενήλικες θα πρέπει να κατανοήσουν και να συμμεριστούν το άγχος του παιδιού και όχι να προσπαθήσουν να το ακυρώσουν ή να το μειώσουν λέγοντάς του ότι μεγάλωσε και δεν πρέπει ν΄ανησυχεί. Ακόμα και το να θυμηθούν οι ενήλικες αντίστοιχα περιστατικά από τη δική τους παιδική ηλικία και να τα μοιραστούν με το παιδί, μαζί και με τρόπους επίλυσης του προβλήματος, είναι πολύ βοηθητικό. Αν όμως το άγχος επιμένει ή εκδηλώνεται έντονα ή σε πολλούς τομείς της ζωής, η σωστότερη αντιμετώπιση είναι μέσα από τη δουλειά των γονιών και του παιδιού με ψυχολόγο. Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Γιατί προσποιούνται τα παιδιά; Είναι Δευτέρα πρωί, ώρα για πρωινό ξύπνημα και προετοιμασία για το σχολείο. 'Oμως, αντί να σηκωθεί και ν' αρχίσει να ετοιμάζεται για το σχολείο, το παιδί σας παραμένει στο κρεβάτι, κουκουλώνεται και διαμαρτύρεται ότι το πονάει το κεφάλι του, η κοιλιά του, ότι έχει ζαλάδα ή τάση προς εμετό ή κάτι παρόμοιο. Πρόκειται για αληθινά συμπτώματα; Είναι το παιδί σας πραγματικά άρρωστο ή μήπως προσποιείται προκειμένου να μείνει στο κρεβάτι κι έτσι να γλιτώσει το σχολείο; Αυτού του είδους η τακτική είναι πολύ γνωστή σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και μάλιστα έχει και ένα επίσημο όνομα "σύνδρομο της αποφυγής του σχολείου". Πρόκειται ίσως για την πιο γνωστή αιτία ασαφών και δύσκολα επαληθεύσιμων συμπτωμάτων που εμφανίζονται σε παιδιά σχολικής ηλικίας, και πυροδοτούνται από το στρες, σύμφωνα με τον Δρ. Martin Sklaire, M.D., καθηγητή παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο Yale των ΗΠΑ. Πώς μπορεί να ξεχωρίσει ο γονιός εάν πρόκειται για πραγματική αρρώστεια ή για εκδηλώσεις άγχους και στρες; Σύμφωνα με τον Δρ .Martin Sklaire, ο γονιός θα πρέπει να πάρει τη θερμοκρασία του παιδιού και να ελέγξει αν το παιδί έκανε εμετό ή έχει διάρροια, καθώς επίσης και το πως αισθανόταν το παιδί το προηγούμενο βράδυ. Και βέβαια, μια συζήτηση με τον παιδίατρο πάντα βοηθάει. Αλλά, αν η απάντηση στα προηγούμενα ερωτήματα είναι αρνητική και μια παρόμοια αδιαθεσία έχει εμφανιστεί και άλλες φορές στο παρελθόν και μάλιστα τυχαίνει να συμπίπτει με καταστάσεις οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστες για το παιδί (πχ, σχολείο, διαγώνισμα, διάβασμα), τότε αυτό που συμβαίνει στο παιδί είναι μια αντίδραση άγχους σε μια κατάσταση την οποία βιώνει ως αρνητική. Τι ακριβώς συμβαίνει; Το θέμα εδώ είναι ιδιαίτερα λεπτό, μια που η προσποίηση του παιδιού δεν είναι εντελώς αβάσιμη και ανυπόστατη. Με άλλα λόγια, το παιδί βιώνει μια κατάσταση ως αρνητική και προσπαθεί να την αποφύγει, προκειμένου να κερδίσει την ψυχική του ηρεμία και να ανακτήσει την ψυχική του ισορροπία, την οποία νιώθει ότι απειλεί η συγκεκριμένη κατάσταση. 'Eτσι, επιλέγει τον δρόμο της σωματοποίησης του άγχους του για να μπορέσει να διαφύγει από την υποκειμενικά αρνητική αυτή κατάσταση (η οποία, θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ, μπορεί να μη θεωρηθεί αρνητική από τον γονιό ή ακόμα και από ένα άλλο παιδί). Το παιδί δε λέει απαραιτήτως ψέματα, με την έννοια ότι επινοεί κάτι, γνωρίζει ότι δεν είναι αληθινό αλλά παρ' όλα αυτά το λέει για δικό του όφελος. Στην περίπτωση της προσποίησης το παιδί ναι μεν επινοεί το σωματικό πρόβλημα, αλλά πολύ σύντομα μπαίνει στο πετσί του ρόλου του και, κυριολεκτικά, αισθάνεται έτσι όπως δηλώνει ότι αισθάνεται. Μόνο που έχει μεταφέρει το ψυχικό του πρόβλημα, το φόβο και το άγχος του, το έχει μετατοπίσει και το έχει μεταθέσει σε κάτι πιο απτό, το οποίο γνωρίζει από την εμπειρία του ότι αποτελεί σοβαρό λόγο για να γλιτώσει από κάτι επαχθές και μάλιστα να δεχτεί και ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη εξαιτίας αυτού που του συμβαίνει. Ας μην ξεχνάμε ότι μια τέτοια αντίδραση συχνά πυροδοτείται και από τη γενικότερη κοινωνική στάση, σύμφωνα με την οποία συνήθως οι γονείς και οι συγγενείς προτρέπουν ένα παιδί να μη φοβάται επειδή μεγάλωσε, ενώ στην κυριολεξία πέφτουν επάνω του και δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν υπάρχει μια σωματική ασθένεια ή ακόμα και μια απλή αδιαθεσία. Στην παιδική ηλικία, πολλά παιδιά έχουν δυσκολία ν' αποχωριστούν τους γονείς τους και τη σιγουριά και ασφάλεια του σπιτιού τους. Αυτό το άγχος του παιδιού επιτείνεται από κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, όπως για παράδειγμα ότι θεωρεί κάποιον δάσκαλο κακό ή αυστηρό ή κάποιον συμμαθητή ιδιαίτερα εχθρικό. Αλλά και οι μαθησιακές δυσκολίες εμποδίζουν την απρόσκοπτη σχολική πορεία ενός παιδιού και το παρακινούν να αποφύγει το σχολείο και την πηγή των προβλημάτων του. Στην εφηβεία, πάλι, η αποφυγή του σχολείου μπορεί να γίνει μεγαλύτερο και πιο σύνθετο πρόβλημα. Καταρχήν, η ίδια η ψυχοσύνθεση του εφήβου, οι ψυχολογικές διακυμάνσεις του και η αλλαγή διάθεσης και στάσης τον επηρεάζουν. Εάν μάλιστα υπάρχει και κάποιο πρόβλημα χρήσης ουσιών, συμπεριφορικές δυσκολίες ή προβλήματα με τους συνομήλικους, το πρόβλημα αποφυγής του σχολείου εντείνεται. Η προσποίηση φυσικών συμπτωμάτων από μέρους του παιδιού προκειμένου ν' αποφύγει κάτι δεν περιορίζεται μόνο στην αποφυγή του σχολείου, απλώς συμβαίνει να είναι η συνηθέστερη κατάσταση στην οποία εντοπίζεται το πρόβλημα. Υπάρχουν και πολλές άλλες καταστάσεις, όπως η προσποίηση πόνου ή αδιαθεσίας προκειμένουν να μη φάει ένα φαγητό που δεν του αρέσει -αυτό ισχύει για τα μικρά παιδιά κυρίως- ή για να διαφύγει το παιδί από κάποια κοινωνική εκδήλωση που του προκαλεί άγχος (είτε αυτή είναι με συνομήλικους, είτε με το συγγενικό του περιβάλλον) ή για να αποφύγει κάποιο ταξίδι ή αλλαγή στη ρουτίνα του. 'Eτσι, η προσποίηση συμπτωμάτων αδιαθεσίας ή αρρώστιας αποτελεί εκδήλωση μιας ψυχικής κατάστασης έντονου άγχους του παιδιού, την οποία προσπαθεί να αποφύγει υποκρινόμενο ότι του συμβαίνει κάτι σε σωματικό επίπεδο, ενώ στην πραγματικότητα του συμβαίνει κάτι αλλά σε ψυχικό επίπεδο. Τι πρέπει να κάνει ο γονιός; Καταρχήν, ο γονιός δεν θα πρέπει να πέσει στην παγίδα της λύπησης και της αυτολύπησης και να γίνει συνεργός του παιδιού. Βεβαίως και θα πρέπει να ελέγξει την εγκυρότητα των συμπτωμάτων του παιδιού, αλλά όταν διαπιστώσει ότι πρόκειται για ψυχοσωματική εκδήλωση δεν θα πρέπει να συνεχίσει το θέατρο και να επιτρέψει στο παιδί να παραμείνει στο σπίτι και να μην πάει στο σχολείο ή να μην κάνει αυτό το οποίο το παιδί προσπαθεί ν' αποφύγει. Ωστόσο, αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι ο τρόπος με τον οποίο ο γονιός θα προσεγγίσει το παιδί και θα το βοηθήσει να ξεπεράσει το πρόβλημα. Προφανώς, το να το μαλώσει, να το διασύρει λεκτικά επισημαίνοντάς του ότι λέει ψέματα, το να το γελοιοποιήσει ή να προσπαθήσει δια της βίας να το σύρει έξω από το κρεβάτι του δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά, αντίθετα, το μεγεθύνουν. Το πρώτο βήμα για το γονιό είναι να δείξει κατανόηση, την έγνοια του, αγάπη κι ενδιαφέρον προς το παιδί, αλλά ταυτόχρονα να είναι σταθερός και να δώσει στο παιδί του να καταλάβει ότι πρέπει να πάει και θα πάει στο σχολείο. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει μια εκ βαθέων συζήτηση για τα θέματα που ανησυχούν το παιδί και μαζί με το γονιό να προσπαθήσουν να βρουν τρόπο επίλυσης των προβλημάτων αυτών. Βοηθάει πολύ όταν το παιδί έχει και άλλους έμπιστους ενήλικες να συζητήσει μαζί τους τα θέματα που το απασχολούν. Η συνδρομή γιαγιάδων και παππούδων, συγγενών, φίλων, δασκάλων και ειδικών είναι πάντα ευπρόσδεκτη από το παιδί. Το σημαντικότερο είναι ότι οι ενήλικες θα πρέπει να κατανοήσουν και να συμμεριστούν το άγχος του παιδιού και όχι να προσπαθήσουν να το ακυρώσουν ή να το μειώσουν λέγοντάς του ότι μεγάλωσε και δεν πρέπει ν΄ανησυχεί. Ακόμα και το να θυμηθούν οι ενήλικες αντίστοιχα περιστατικά από τη δική τους παιδική ηλικία και να τα μοιραστούν με το παιδί, μαζί και με τρόπους επίλυσης του προβλήματος, είναι πολύ βοηθητικό. Αν όμως το άγχος επιμένει ή εκδηλώνεται έντονα ή σε πολλούς τομείς της ζωής, η σωστότερη αντιμετώπιση είναι μέσα από τη δουλειά των γονιών και του παιδιού με ψυχολόγο. Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Γιατί προσποιούνται τα παιδιά; Είναι Δευτέρα πρωί, ώρα για πρωινό ξύπνημα και προετοιμασία για το σχολείο. 'Oμως, αντί να σηκωθεί και ν' αρχίσει να ετοιμάζεται για το σχολείο, το παιδί σας παραμένει στο κρεβάτι, κουκουλώνεται και διαμαρτύρεται ότι το πονάει το κεφάλι του, η κοιλιά του, ότι έχει ζαλάδα ή τάση προς εμετό ή κάτι παρόμοιο. Πρόκειται για αληθινά συμπτώματα; Είναι το παιδί σας πραγματικά άρρωστο ή μήπως προσποιείται προκειμένου να μείνει στο κρεβάτι κι έτσι να γλιτώσει το σχολείο; Αυτού του είδους η τακτική είναι πολύ γνωστή σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και μάλιστα έχει και ένα επίσημο όνομα "σύνδρομο της αποφυγής του σχολείου". Πρόκειται ίσως για την πιο γνωστή αιτία ασαφών και δύσκολα επαληθεύσιμων συμπτωμάτων που εμφανίζονται σε παιδιά σχολικής ηλικίας, και πυροδοτούνται από το στρες, σύμφωνα με τον Δρ. Martin Sklaire, M.D., καθηγητή παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο Yale των ΗΠΑ. Πώς μπορεί να ξεχωρίσει ο γονιός εάν πρόκειται για πραγματική αρρώστεια ή για εκδηλώσεις άγχους και στρες; Σύμφωνα με τον Δρ .Martin Sklaire, ο γονιός θα πρέπει να πάρει τη θερμοκρασία του παιδιού και να ελέγξει αν το παιδί έκανε εμετό ή έχει διάρροια, καθώς επίσης και το πως αισθανόταν το παιδί το προηγούμενο βράδυ. Και βέβαια, μια συζήτηση με τον παιδίατρο πάντα βοηθάει. Αλλά, αν η απάντηση στα προηγούμενα ερωτήματα είναι αρνητική και μια παρόμοια αδιαθεσία έχει εμφανιστεί και άλλες φορές στο παρελθόν και μάλιστα τυχαίνει να συμπίπτει με καταστάσεις οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστες για το παιδί (πχ, σχολείο, διαγώνισμα, διάβασμα), τότε αυτό που συμβαίνει στο παιδί είναι μια αντίδραση άγχους σε μια κατάσταση την οποία βιώνει ως αρνητική. Τι ακριβώς συμβαίνει; Το θέμα εδώ είναι ιδιαίτερα λεπτό, μια που η προσποίηση του παιδιού δεν είναι εντελώς αβάσιμη και ανυπόστατη. Με άλλα λόγια, το παιδί βιώνει μια κατάσταση ως αρνητική και προσπαθεί να την αποφύγει, προκειμένου να κερδίσει την ψυχική του ηρεμία και να ανακτήσει την ψυχική του ισορροπία, την οποία νιώθει ότι απειλεί η συγκεκριμένη κατάσταση. 'Eτσι, επιλέγει τον δρόμο της σωματοποίησης του άγχους του για να μπορέσει να διαφύγει από την υποκειμενικά αρνητική αυτή κατάσταση (η οποία, θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ, μπορεί να μη θεωρηθεί αρνητική από τον γονιό ή ακόμα και από ένα άλλο παιδί). Το παιδί δε λέει απαραιτήτως ψέματα, με την έννοια ότι επινοεί κάτι, γνωρίζει ότι δεν είναι αληθινό αλλά παρ' όλα αυτά το λέει για δικό του όφελος. Στην περίπτωση της προσποίησης το παιδί ναι μεν επινοεί το σωματικό πρόβλημα, αλλά πολύ σύντομα μπαίνει στο πετσί του ρόλου του και, κυριολεκτικά, αισθάνεται έτσι όπως δηλώνει ότι αισθάνεται. Μόνο που έχει μεταφέρει το ψυχικό του πρόβλημα, το φόβο και το άγχος του, το έχει μετατοπίσει και το έχει μεταθέσει σε κάτι πιο απτό, το οποίο γνωρίζει από την εμπειρία του ότι αποτελεί σοβαρό λόγο για να γλιτώσει από κάτι επαχθές και μάλιστα να δεχτεί και ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη εξαιτίας αυτού που του συμβαίνει. Ας μην ξεχνάμε ότι μια τέτοια αντίδραση συχνά πυροδοτείται και από τη γενικότερη κοινωνική στάση, σύμφωνα με την οποία συνήθως οι γονείς και οι συγγενείς προτρέπουν ένα παιδί να μη φοβάται επειδή μεγάλωσε, ενώ στην κυριολεξία πέφτουν επάνω του και δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν υπάρχει μια σωματική ασθένεια ή ακόμα και μια απλή αδιαθεσία. Στην παιδική ηλικία, πολλά παιδιά έχουν δυσκολία ν' αποχωριστούν τους γονείς τους και τη σιγουριά και ασφάλεια του σπιτιού τους. Αυτό το άγχος του παιδιού επιτείνεται από κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, όπως για παράδειγμα ότι θεωρεί κάποιον δάσκαλο κακό ή αυστηρό ή κάποιον συμμαθητή ιδιαίτερα εχθρικό. Αλλά και οι μαθησιακές δυσκολίες εμποδίζουν την απρόσκοπτη σχολική πορεία ενός παιδιού και το παρακινούν να αποφύγει το σχολείο και την πηγή των προβλημάτων του. Στην εφηβεία, πάλι, η αποφυγή του σχολείου μπορεί να γίνει μεγαλύτερο και πιο σύνθετο πρόβλημα. Καταρχήν, η ίδια η ψυχοσύνθεση του εφήβου, οι ψυχολογικές διακυμάνσεις του και η αλλαγή διάθεσης και στάσης τον επηρεάζουν. Εάν μάλιστα υπάρχει και κάποιο πρόβλημα χρήσης ουσιών, συμπεριφορικές δυσκολίες ή προβλήματα με τους συνομήλικους, το πρόβλημα αποφυγής του σχολείου εντείνεται. Η προσποίηση φυσικών συμπτωμάτων από μέρους του παιδιού προκειμένου ν' αποφύγει κάτι δεν περιορίζεται μόνο στην αποφυγή του σχολείου, απλώς συμβαίνει να είναι η συνηθέστερη κατάσταση στην οποία εντοπίζεται το πρόβλημα. Υπάρχουν και πολλές άλλες καταστάσεις, όπως η προσποίηση πόνου ή αδιαθεσίας προκειμένουν να μη φάει ένα φαγητό που δεν του αρέσει -αυτό ισχύει για τα μικρά παιδιά κυρίως- ή για να διαφύγει το παιδί από κάποια κοινωνική εκδήλωση που του προκαλεί άγχος (είτε αυτή είναι με συνομήλικους, είτε με το συγγενικό του περιβάλλον) ή για να αποφύγει κάποιο ταξίδι ή αλλαγή στη ρουτίνα του. 'Eτσι, η προσποίηση συμπτωμάτων αδιαθεσίας ή αρρώστιας αποτελεί εκδήλωση μιας ψυχικής κατάστασης έντονου άγχους του παιδιού, την οποία προσπαθεί να αποφύγει υποκρινόμενο ότι του συμβαίνει κάτι σε σωματικό επίπεδο, ενώ στην πραγματικότητα του συμβαίνει κάτι αλλά σε ψυχικό επίπεδο. Τι πρέπει να κάνει ο γονιός; Καταρχήν, ο γονιός δεν θα πρέπει να πέσει στην παγίδα της λύπησης και της αυτολύπησης και να γίνει συνεργός του παιδιού. Βεβαίως και θα πρέπει να ελέγξει την εγκυρότητα των συμπτωμάτων του παιδιού, αλλά όταν διαπιστώσει ότι πρόκειται για ψυχοσωματική εκδήλωση δεν θα πρέπει να συνεχίσει το θέατρο και να επιτρέψει στο παιδί να παραμείνει στο σπίτι και να μην πάει στο σχολείο ή να μην κάνει αυτό το οποίο το παιδί προσπαθεί ν' αποφύγει. Ωστόσο, αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι ο τρόπος με τον οποίο ο γονιός θα προσεγγίσει το παιδί και θα το βοηθήσει να ξεπεράσει το πρόβλημα. Προφανώς, το να το μαλώσει, να το διασύρει λεκτικά επισημαίνοντάς του ότι λέει ψέματα, το να το γελοιοποιήσει ή να προσπαθήσει δια της βίας να το σύρει έξω από το κρεβάτι του δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά, αντίθετα, το μεγεθύνουν. Το πρώτο βήμα για το γονιό είναι να δείξει κατανόηση, την έγνοια του, αγάπη κι ενδιαφέρον προς το παιδί, αλλά ταυτόχρονα να είναι σταθερός και να δώσει στο παιδί του να καταλάβει ότι πρέπει να πάει και θα πάει στο σχολείο. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει μια εκ βαθέων συζήτηση για τα θέματα που ανησυχούν το παιδί και μαζί με το γονιό να προσπαθήσουν να βρουν τρόπο επίλυσης των προβλημάτων αυτών. Βοηθάει πολύ όταν το παιδί έχει και άλλους έμπιστους ενήλικες να συζητήσει μαζί τους τα θέματα που το απασχολούν. Η συνδρομή γιαγιάδων και παππούδων, συγγενών, φίλων, δασκάλων και ειδικών είναι πάντα ευπρόσδεκτη από το παιδί. Το σημαντικότερο είναι ότι οι ενήλικες θα πρέπει να κατανοήσουν και να συμμεριστούν το άγχος του παιδιού και όχι να προσπαθήσουν να το ακυρώσουν ή να το μειώσουν λέγοντάς του ότι μεγάλωσε και δεν πρέπει ν΄ανησυχεί. Ακόμα και το να θυμηθούν οι ενήλικες αντίστοιχα περιστατικά από τη δική τους παιδική ηλικία και να τα μοιραστούν με το παιδί, μαζί και με τρόπους επίλυσης του προβλήματος, είναι πολύ βοηθητικό. Αν όμως το άγχος επιμένει ή εκδηλώνεται έντονα ή σε πολλούς τομείς της ζωής, η σωστότερη αντιμετώπιση είναι μέσα από τη δουλειά των γονιών και του παιδιού με ψυχολόγο. Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

ZOGLAG μου γεια σου και παλι!! απο ολα αυτα μου εκανε εντυπωση που σου ειπε να δωσεις πρωτα το αυγο μετα το ψαρι!!!?????? πρωτη φορα το ακουω αυτο!!! δεν ξερω καμια φιλη μου και ειναι πολλες με μωρακια που να εδωσαν πρωτα ψαρι και μετα αυγο.. και δεν το εχω διαβασει κιολας πουθενα..σε τοσα βιβλια σε τοσα αρθρα που γενικα ψαχνω... οσο για τις κρεμες τουλαχιστον εχει δικιο!! παχαινουν πολυ!! εμενα δεν με αφηνει καθολου..οπως και ζυμαρικο σε σουπα δεν αφηνει καθολου.. μετα τον χρονο!! με ολο το σεβασμο θα σου ελεγα να ρωτησεις για το ψαρι.. εγω θα τις δωσω ψαρι τον 11ο και της δινω αυγο απο τον 8ο περιπου.. και αυτο που σου λεει η πεθερα για το αυγο και το καλοκαιρι δεν ισχυει.. το λενε οι παλιες αυτο παντως..το χω ακουσει! φιλακια!

ZOGLAG μου γεια σου και παλι!! απο ολα αυτα μου εκανε εντυπωση που σου ειπε να δωσεις πρωτα το αυγο μετα το ψαρι!!!?????? πρωτη φορα το ακουω αυτο!!! δεν ξερω καμια φιλη μου και ειναι πολλες με μωρακια που να εδωσαν πρωτα ψαρι και μετα αυγο.. και δεν το εχω διαβασει κιολας πουθενα..σε τοσα βιβλια σε τοσα αρθρα που γενικα ψαχνω... οσο για τις κρεμες τουλαχιστον εχει δικιο!! παχαινουν πολυ!! εμενα δεν με αφηνει καθολου..οπως και ζυμαρικο σε σουπα δεν αφηνει καθολου.. μετα τον χρονο!! με ολο το σεβασμο θα σου ελεγα να ρωτησεις για το ψαρι.. εγω θα τις δωσω ψαρι τον 11ο και της δινω αυγο απο τον 8ο περιπου.. και αυτο που σου λεει η πεθερα για το αυγο και το καλοκαιρι δεν ισχυει.. το λενε οι παλιες αυτο παντως..το χω ακουσει! φιλακια!

ZOGLAG μου γεια σου και παλι!! απο ολα αυτα μου εκανε εντυπωση που σου ειπε να δωσεις πρωτα το αυγο μετα το ψαρι!!!?????? πρωτη φορα το ακουω αυτο!!! δεν ξερω καμια φιλη μου και ειναι πολλες με μωρακια που να εδωσαν πρωτα ψαρι και μετα αυγο.. και δεν το εχω διαβασει κιολας πουθενα..σε τοσα βιβλια σε τοσα αρθρα που γενικα ψαχνω... οσο για τις κρεμες τουλαχιστον εχει δικιο!! παχαινουν πολυ!! εμενα δεν με αφηνει καθολου..οπως και ζυμαρικο σε σουπα δεν αφηνει καθολου.. μετα τον χρονο!! με ολο το σεβασμο θα σου ελεγα να ρωτησεις για το ψαρι.. εγω θα τις δωσω ψαρι τον 11ο και της δινω αυγο απο τον 8ο περιπου.. και αυτο που σου λεει η πεθερα για το αυγο και το καλοκαιρι δεν ισχυει.. το λενε οι παλιες αυτο παντως..το χω ακουσει! φιλακια!

ZOGLAG μου γεια σου και παλι!! απο ολα αυτα μου εκανε εντυπωση που σου ειπε να δωσεις πρωτα το αυγο μετα το ψαρι!!!?????? πρωτη φορα το ακουω αυτο!!! δεν ξερω καμια φιλη μου και ειναι πολλες με μωρακια που να εδωσαν πρωτα ψαρι και μετα αυγο.. και δεν το εχω διαβασει κιολας πουθενα..σε τοσα βιβλια σε τοσα αρθρα που γενικα ψαχνω... οσο για τις κρεμες τουλαχιστον εχει δικιο!! παχαινουν πολυ!! εμενα δεν με αφηνει καθολου..οπως και ζυμαρικο σε σουπα δεν αφηνει καθολου.. μετα τον χρονο!! με ολο το σεβασμο θα σου ελεγα να ρωτησεις για το ψαρι.. εγω θα τις δωσω ψαρι τον 11ο και της δινω αυγο απο τον 8ο περιπου.. και αυτο που σου λεει η πεθερα για το αυγο και το καλοκαιρι δεν ισχυει.. το λενε οι παλιες αυτο παντως..το χω ακουσει! φιλακια!

Εγκυμοσύνη: Πού οφείλονται οι αποβολές Αποβολή είναι η απώλεια μιας εγκυμοσύνης τις πρώτες 24 εβδομάδες. Περισσότερες από 80% των αποβολών συμβαίνουν μέχρι τις 12 εβδομάδες. Σε αυτές τις αποβολές δεν περιλαμβάνονται οι κυήσεις που χάνονται πριν από θετικό τεστ εγκυμοσύνης. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι 40% έως 60% των γονιμοποιημένων ωαρίων αποβάλλονται πριν γίνει τεστ εγκυμοσύνης. Σε αυτές τις περιπτώσεις η περίοδος έρχεται κανονικά. Αιτίες αποβολών Χρωμοσωμιακές Ανωμαλίες Το 50% με 80% των αποβολών του 1ου τριμήνου προκαλούνται από χρωμοσωμιακές ανωμαλίες στα έμβρυα και είναι τυχαίο γεγονός. Συχνότερα το ωάριο ή το σπερματοζωάριο που το γονιμοποίησε δεν περιέχει το σωστό αριθμό χρωμοσωμάτων, έτσι από τη συνένωσή τους δημιουργείται έμβρυο με περισσότερα ή λιγότερα χρωμοσώματα και δεν μπορεί να εξελιχθεί κανονικά και αποβάλλεται. Βιοχημικές Αποβολές Το ωάριο γονιμοποιείται από το σπερματοζωάριο κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας και κάνει το ταξίδι του στη σάλπιγγα γονιμοποιημένο. Όταν το γονιμοποιημένο ωάριο φθάσει στη μήτρα (περίπου 4 – 5 μέρες μετά την ωορρηξία) έχει αρχίσει να δημιουργείται το έμβρυο το οποίο πρέπει να εμφυτευτεί στο ενδομήτριο. Η λεπτή διαδικασία της εμφύτευσης είναι χρονικά συγκεκριμένη και θα μπορούσε να μη γίνει για πολλούς λόγους. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε 'βιοχημικές' αποβολές και είναι οι αποβολές οι οποίες δεν έχουν θετικό τεστ εγκυμοσύνης αλλά παρόλα αυτά έχουμε γονιμοποίηση ωαρίου και παραγωγή εμβρύου στα πρώτα του στάδια. Ορμονικές δυσλειτουργίες Ορμονικές δυσλειτουργίες, όπως υπέρ ή υπό θυροειδισμός, αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο μπορούν αν δημιουργήσουν αποβολές. Μερικές φορές γονιμοποιείται ένα 'κενό' ωάριο. Αυτό το 'κενό' ωάριο ξεκινάει να αναπτύσσεται δημιουργώντας πλακούντα και μεμβράνες παράγοντας την ορμόνη της εγκυμοσύνης. Όμως αιμορραγεί και αποβάλλεται αφού δεν υπάρχει έμβρυο. Ηλικία Μεγαλύτερες γυναίκες είναι πιθανότερο να συλλάβουν έμβρυα με χρωμοσωμιακές ανωμαλίες και κατά συνέπεια να αποβληθούν. Μία γυναίκα 40 ετών έχει περίπου 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αποβάλει από μια γυναίκα 20 ετών. Ιστορικό Αποβολών Γυναίκες με δυο ή περισσότερες αποβολές είναι πιθανότερο να αποβάλουν πάλι. Διαβήτης Γυναίκες με αρρύθμιστο διαβήτη αποβάλλουν συχνότερα λόγω των ανωμαλιών (ανωμαλίες μέσης γραμμής) που δημιουργούνται στο έμβρυο. Ορμονικές Ασθένειες Γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες ή με αυτοάνοσες διαταραχές (λύκος, αντιφωσφολιπιδικό, θυροειδοπάθεια κ.α.) έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αποβάλουν. Προβλήματα Μήτρας Ανωμαλίες στη μήτρα (όπως δίκερος, διθάλαμος δίδελφος, καρδιόσχημος, κ.α.) δημιουργούν συχνότερα αποβολές, λόγω του μικρού όγκου της μήτρας ή της κακής αιμάτωσης του εμβρύου κατά την εμφύτευσή του. Ανεπάρκεια τραχήλου Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας μπορεί να δημιουργήσει αποβολές σε μεγαλύτερες εβδομάδες (12η - 24η). Ο τράχηλος είναι η ασφάλεια της μήτρας κατά την εγκυμοσύνη. Ανεπάρκεια στο μήκος ή στη σύστασή του (πρέπει να είναι πάνω από 3cm) μπορεί να δημιουργήσουν αποβολή. Μολύνσεις Μολύνσεις που παρουσιάζονται στην αρχή της εγκυμοσύνης όπως τοξόπλασμα, ερυθρά, μεγαλοκυτταροϊός, ιλαρά, μπορούν να δημιουργήσουν αποβολές. Γενικά οι μολύνσεις κατά τη διάρκεια όλης της εγκυμοσύνης μπορούν να δημιουργήσουν αποβολή ή πρόωρο τοκετό προκαλώντας συσπάσεις. Άλλες μολύνσεις που μπορούν να δημιουργήσουν αποβολή ή πρόωρο τοκετό είναι η λιστέρια, βλεννόρροια, εντερόκοκκος, στρεπτόκοκκος κ.α. Οι αδιάγνωστες και αθεράπευτες μολύνσεις σε μεγαλύτερη ηλικία κύησης δημιουργούν πρόωρους τοκετούς. Λήψη φαρμάκων Η λήψη ορισμένων φαρμάκων συνδυάζεται με αυξημένο κίνδυνο αποβολής. Θα πρέπει πάντα να ενημερώνετε τον γιατρό που σας δίνει οποιαδήποτε φαρμακευτική θεραπεία ότι είστε έγκυος ή το προγραμματίζετε. Συμπτώματα αποβολής Μεγάλη αύξηση των κολπικών εκκρίσεων ή αιμορραγία συνήθως είναι τα πρώτα συμπτώματα αποβολής. Έχετε υπόψη σαν ότι μια στις τέσσερις εγκυμοσύνες έχουν αιμορραγία στο 1ο τρίμηνο και παρόλα αυτά μόνο το 50% αποβάλλεται, ενώ οι υπόλοιπες συνεχίζουν και ολοκληρώνονται γεννώντας ένα υγιές μωρό. Κοιλιακός πόνος που έχει τη μορφή του πόνου περιόδου ή άλλες φορές είναι πιο δυνατός σαν κράμπα και αντανακλά χαμηλά στη μέση πίσω μπορεί να είναι σύμπτωμα αποβολής. Ο συνδυασμός της αιμορραγίας με τον πόνο αυξάνουν τις πιθανότητες αποβολής. Μια έκτοπη κύηση (κύηση εκτός μήτρας - εξωμήτριο) μπορεί να έχει τα ίδια συμπτώματα. Σε οποιαδήποτε περίπτωση θα πρέπει να απευθυνθείτε σύντομα στο γιατρό για εξέταση και θεραπεία για να αποφύγετε μια αποβολή, όταν αυτό είναι εφικτό. Παλίνδρομος κύηση ονομάζουμε την κύηση εκείνη που κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο δεν βρίσκουμε καρδιακή λειτουργία στο έμβρυο ή κάποιες φορές δεν βρίσκουμε έμβρυο στο σάκο κύησης. Διάγνωση επικείμενης αποβολής Σε περίπτωση που παρατηρήσετε αίμα (κολπική αιμόρρια) ή πόνο χαμηλά στην κοιλιά που αντανακλά πίσω στη μέση (συσπάσεις) θα πρέπει να απευθυνθείτε το συντομότερο δυνατό στο γιατρό σας. Γυναικολογική Εξέταση Η γυναικολογική εξέταση που γίνεται, με τη δέουσα προσοχή, διαπιστώνει την προέλευση του αίματος. Μερικές φορές το αίμα μπορεί να προέρχεται από το ουροποιητικό σύστημα λόγω μόλυνσης. Η διαπίστωση της αιμορραγίας από τον τράχηλο θέτει την υποψία επικείμενης αποβολής. Υπερηχογράφημα Με το υπερηχογράφημα μπορεί να διαπιστωθεί η θέση του κυήματος. Έτσι μπορούμε να αποκλείσουμε μια έκτοπη κύηση (εξωμήτριο). Η διαπίστωση της θέσης και πρόσφυση του πλακούντα μας επιβεβαιώνει ή αποκλείει ύπαρξη επιπωματικού πλακούντα ή αποκόλλησης. Η ανεύρεση καρδιακής λειτουργίας του εμβρύου κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο είναι θετικό σημάδι. Κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο διαπιστώνουμε την ηλικία του εμβρύου σε συνάρτηση με την ημερολογιακή του ηλικία. Σε περίπτωση που αυτές οι δύο ηλικίες συμφωνούν μειώνεται η πιθανότητα αποβολής. Βιοχημικός έλεγχος Η μέτρηση της 'ορμόνης της εγκυμοσύνης' (βhCG) θα μας δώσει μια ιδέα για την ηλικία κύησης. Μια επόμενη μέτρηση θα μας δείξει αν προχωράει η εγκυμοσύνη ή αν έχει σταματήσει να αναπτύσσεται. Κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο σε εγκυμοσύνες 2ου τριμήνου θα γίνει μέτρηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας. Σε περίπτωση που αυτό είναι μικρότερο από 3cm ίσως αποφασισθεί μια περίδεση τραχήλου. Η περίδεση τραχήλου έχει σκοπό να ενισχύσει τον τράχηλο ώστε να κρατήσει την εγκυμοσύνη και να αποτραπεί ένας πρόωρος τοκετός. Συνήθως η περίδεση γίνεται μετά τον προγεννητικό έλεγχο του εμβρύου για χρωμοσωμιακές ανωμαλίες. Σε περίπτωση πιθανής αποβολής θα πρέπει να μείνετε στο κρεβάτι, να αποφύγετε οποιαδήποτε δραστηριότητα καθώς και τις σεξουαλικές επαφές. Ανάλογα με την αιτία θα δοθεί η ανάλογη θεραπεία για την αποφυγή της αποβολής. Μετά την αποβολή Αν δεν αποφευχθεί η αποβολή θα πρέπει να γίνει έλεγχος της μήτρας και καθαρισμός αυτής από τα υπολείμματα της εγκυμοσύνης (απόξεση). Θα υπάρχει μικρή κολπική αιμόρροια, όπως αυτή της περιόδου, για περίπου μια εβδομάδα ή δυο σε περίπτωση που η κύηση ήταν προχωρημένη. Αν έχετε οποιαδήποτε επιπλοκή, όπως αιμορραγία ή σημάδια μόλυνσης (πυρετό ή δύσοσμα κολπικά υγρά) θα πρέπει να απευθυνθείτε το συντομότερο δυνατό στο γιατρό σας. Επόμενη Εγκυμοσύνη Σε περίπτωση που η αποβολή συμβαίνει πρώτη φορά, η πιθανότητα μιας επόμενης αποβολής είναι πολύ μικρή. Να υπενθυμίσουμε ότι το 80% των αποβολών του 1ου τριμήνου είναι χρωμοσωμιακής αιτιολογίας και τυχαίο γεγονός. Επίσης, ένα μεγάλο μέρος αποβολών γίνεται λόγω μόλυνσης, οι οποίες με την ανάλογη θεραπεία θεραπεύονται και δεν επαναλαμβάνονται. Σε περίπτωση διαδοχικών αποβολών (περισσότερες από δυο) θα πρέπει να γίνει έλεγχος όλων των αιτιών που μπορούν να προκαλέσουν αποβολή. Μπορείτε να προσπαθήσετε για εγκυμοσύνη από τον επόμενο κύκλο σας, αν η αιτία της αποβολής δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία. Αυτό θα σας βοηθήσει ψυχολογικά και θα αποφύγετε τη μεγάλη συναισθηματική φόρτιση που φέρνει η αναμονή. Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Εγκυμοσύνη: Πού οφείλονται οι αποβολές Αποβολή είναι η απώλεια μιας εγκυμοσύνης τις πρώτες 24 εβδομάδες. Περισσότερες από 80% των αποβολών συμβαίνουν μέχρι τις 12 εβδομάδες. Σε αυτές τις αποβολές δεν περιλαμβάνονται οι κυήσεις που χάνονται πριν από θετικό τεστ εγκυμοσύνης. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι 40% έως 60% των γονιμοποιημένων ωαρίων αποβάλλονται πριν γίνει τεστ εγκυμοσύνης. Σε αυτές τις περιπτώσεις η περίοδος έρχεται κανονικά. Αιτίες αποβολών Χρωμοσωμιακές Ανωμαλίες Το 50% με 80% των αποβολών του 1ου τριμήνου προκαλούνται από χρωμοσωμιακές ανωμαλίες στα έμβρυα και είναι τυχαίο γεγονός. Συχνότερα το ωάριο ή το σπερματοζωάριο που το γονιμοποίησε δεν περιέχει το σωστό αριθμό χρωμοσωμάτων, έτσι από τη συνένωσή τους δημιουργείται έμβρυο με περισσότερα ή λιγότερα χρωμοσώματα και δεν μπορεί να εξελιχθεί κανονικά και αποβάλλεται. Βιοχημικές Αποβολές Το ωάριο γονιμοποιείται από το σπερματοζωάριο κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας και κάνει το ταξίδι του στη σάλπιγγα γονιμοποιημένο. Όταν το γονιμοποιημένο ωάριο φθάσει στη μήτρα (περίπου 4 – 5 μέρες μετά την ωορρηξία) έχει αρχίσει να δημιουργείται το έμβρυο το οποίο πρέπει να εμφυτευτεί στο ενδομήτριο. Η λεπτή διαδικασία της εμφύτευσης είναι χρονικά συγκεκριμένη και θα μπορούσε να μη γίνει για πολλούς λόγους. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε 'βιοχημικές' αποβολές και είναι οι αποβολές οι οποίες δεν έχουν θετικό τεστ εγκυμοσύνης αλλά παρόλα αυτά έχουμε γονιμοποίηση ωαρίου και παραγωγή εμβρύου στα πρώτα του στάδια. Ορμονικές δυσλειτουργίες Ορμονικές δυσλειτουργίες, όπως υπέρ ή υπό θυροειδισμός, αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο μπορούν αν δημιουργήσουν αποβολές. Μερικές φορές γονιμοποιείται ένα 'κενό' ωάριο. Αυτό το 'κενό' ωάριο ξεκινάει να αναπτύσσεται δημιουργώντας πλακούντα και μεμβράνες παράγοντας την ορμόνη της εγκυμοσύνης. Όμως αιμορραγεί και αποβάλλεται αφού δεν υπάρχει έμβρυο. Ηλικία Μεγαλύτερες γυναίκες είναι πιθανότερο να συλλάβουν έμβρυα με χρωμοσωμιακές ανωμαλίες και κατά συνέπεια να αποβληθούν. Μία γυναίκα 40 ετών έχει περίπου 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αποβάλει από μια γυναίκα 20 ετών. Ιστορικό Αποβολών Γυναίκες με δυο ή περισσότερες αποβολές είναι πιθανότερο να αποβάλουν πάλι. Διαβήτης Γυναίκες με αρρύθμιστο διαβήτη αποβάλλουν συχνότερα λόγω των ανωμαλιών (ανωμαλίες μέσης γραμμής) που δημιουργούνται στο έμβρυο. Ορμονικές Ασθένειες Γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες ή με αυτοάνοσες διαταραχές (λύκος, αντιφωσφολιπιδικό, θυροειδοπάθεια κ.α.) έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αποβάλουν. Προβλήματα Μήτρας Ανωμαλίες στη μήτρα (όπως δίκερος, διθάλαμος δίδελφος, καρδιόσχημος, κ.α.) δημιουργούν συχνότερα αποβολές, λόγω του μικρού όγκου της μήτρας ή της κακής αιμάτωσης του εμβρύου κατά την εμφύτευσή του. Ανεπάρκεια τραχήλου Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας μπορεί να δημιουργήσει αποβολές σε μεγαλύτερες εβδομάδες (12η - 24η). Ο τράχηλος είναι η ασφάλεια της μήτρας κατά την εγκυμοσύνη. Ανεπάρκεια στο μήκος ή στη σύστασή του (πρέπει να είναι πάνω από 3cm) μπορεί να δημιουργήσουν αποβολή. Μολύνσεις Μολύνσεις που παρουσιάζονται στην αρχή της εγκυμοσύνης όπως τοξόπλασμα, ερυθρά, μεγαλοκυτταροϊός, ιλαρά, μπορούν να δημιουργήσουν αποβολές. Γενικά οι μολύνσεις κατά τη διάρκεια όλης της εγκυμοσύνης μπορούν να δημιουργήσουν αποβολή ή πρόωρο τοκετό προκαλώντας συσπάσεις. Άλλες μολύνσεις που μπορούν να δημιουργήσουν αποβολή ή πρόωρο τοκετό είναι η λιστέρια, βλεννόρροια, εντερόκοκκος, στρεπτόκοκκος κ.α. Οι αδιάγνωστες και αθεράπευτες μολύνσεις σε μεγαλύτερη ηλικία κύησης δημιουργούν πρόωρους τοκετούς. Λήψη φαρμάκων Η λήψη ορισμένων φαρμάκων συνδυάζεται με αυξημένο κίνδυνο αποβολής. Θα πρέπει πάντα να ενημερώνετε τον γιατρό που σας δίνει οποιαδήποτε φαρμακευτική θεραπεία ότι είστε έγκυος ή το προγραμματίζετε. Συμπτώματα αποβολής Μεγάλη αύξηση των κολπικών εκκρίσεων ή αιμορραγία συνήθως είναι τα πρώτα συμπτώματα αποβολής. Έχετε υπόψη σαν ότι μια στις τέσσερις εγκυμοσύνες έχουν αιμορραγία στο 1ο τρίμηνο και παρόλα αυτά μόνο το 50% αποβάλλεται, ενώ οι υπόλοιπες συνεχίζουν και ολοκληρώνονται γεννώντας ένα υγιές μωρό. Κοιλιακός πόνος που έχει τη μορφή του πόνου περιόδου ή άλλες φορές είναι πιο δυνατός σαν κράμπα και αντανακλά χαμηλά στη μέση πίσω μπορεί να είναι σύμπτωμα αποβολής. Ο συνδυασμός της αιμορραγίας με τον πόνο αυξάνουν τις πιθανότητες αποβολής. Μια έκτοπη κύηση (κύηση εκτός μήτρας - εξωμήτριο) μπορεί να έχει τα ίδια συμπτώματα. Σε οποιαδήποτε περίπτωση θα πρέπει να απευθυνθείτε σύντομα στο γιατρό για εξέταση και θεραπεία για να αποφύγετε μια αποβολή, όταν αυτό είναι εφικτό. Παλίνδρομος κύηση ονομάζουμε την κύηση εκείνη που κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο δεν βρίσκουμε καρδιακή λειτουργία στο έμβρυο ή κάποιες φορές δεν βρίσκουμε έμβρυο στο σάκο κύησης. Διάγνωση επικείμενης αποβολής Σε περίπτωση που παρατηρήσετε αίμα (κολπική αιμόρρια) ή πόνο χαμηλά στην κοιλιά που αντανακλά πίσω στη μέση (συσπάσεις) θα πρέπει να απευθυνθείτε το συντομότερο δυνατό στο γιατρό σας. Γυναικολογική Εξέταση Η γυναικολογική εξέταση που γίνεται, με τη δέουσα προσοχή, διαπιστώνει την προέλευση του αίματος. Μερικές φορές το αίμα μπορεί να προέρχεται από το ουροποιητικό σύστημα λόγω μόλυνσης. Η διαπίστωση της αιμορραγίας από τον τράχηλο θέτει την υποψία επικείμενης αποβολής. Υπερηχογράφημα Με το υπερηχογράφημα μπορεί να διαπιστωθεί η θέση του κυήματος. Έτσι μπορούμε να αποκλείσουμε μια έκτοπη κύηση (εξωμήτριο). Η διαπίστωση της θέσης και πρόσφυση του πλακούντα μας επιβεβαιώνει ή αποκλείει ύπαρξη επιπωματικού πλακούντα ή αποκόλλησης. Η ανεύρεση καρδιακής λειτουργίας του εμβρύου κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο είναι θετικό σημάδι. Κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο διαπιστώνουμε την ηλικία του εμβρύου σε συνάρτηση με την ημερολογιακή του ηλικία. Σε περίπτωση που αυτές οι δύο ηλικίες συμφωνούν μειώνεται η πιθανότητα αποβολής. Βιοχημικός έλεγχος Η μέτρηση της 'ορμόνης της εγκυμοσύνης' (βhCG) θα μας δώσει μια ιδέα για την ηλικία κύησης. Μια επόμενη μέτρηση θα μας δείξει αν προχωράει η εγκυμοσύνη ή αν έχει σταματήσει να αναπτύσσεται. Κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο σε εγκυμοσύνες 2ου τριμήνου θα γίνει μέτρηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας. Σε περίπτωση που αυτό είναι μικρότερο από 3cm ίσως αποφασισθεί μια περίδεση τραχήλου. Η περίδεση τραχήλου έχει σκοπό να ενισχύσει τον τράχηλο ώστε να κρατήσει την εγκυμοσύνη και να αποτραπεί ένας πρόωρος τοκετός. Συνήθως η περίδεση γίνεται μετά τον προγεννητικό έλεγχο του εμβρύου για χρωμοσωμιακές ανωμαλίες. Σε περίπτωση πιθανής αποβολής θα πρέπει να μείνετε στο κρεβάτι, να αποφύγετε οποιαδήποτε δραστηριότητα καθώς και τις σεξουαλικές επαφές. Ανάλογα με την αιτία θα δοθεί η ανάλογη θεραπεία για την αποφυγή της αποβολής. Μετά την αποβολή Αν δεν αποφευχθεί η αποβολή θα πρέπει να γίνει έλεγχος της μήτρας και καθαρισμός αυτής από τα υπολείμματα της εγκυμοσύνης (απόξεση). Θα υπάρχει μικρή κολπική αιμόρροια, όπως αυτή της περιόδου, για περίπου μια εβδομάδα ή δυο σε περίπτωση που η κύηση ήταν προχωρημένη. Αν έχετε οποιαδήποτε επιπλοκή, όπως αιμορραγία ή σημάδια μόλυνσης (πυρετό ή δύσοσμα κολπικά υγρά) θα πρέπει να απευθυνθείτε το συντομότερο δυνατό στο γιατρό σας. Επόμενη Εγκυμοσύνη Σε περίπτωση που η αποβολή συμβαίνει πρώτη φορά, η πιθανότητα μιας επόμενης αποβολής είναι πολύ μικρή. Να υπενθυμίσουμε ότι το 80% των αποβολών του 1ου τριμήνου είναι χρωμοσωμιακής αιτιολογίας και τυχαίο γεγονός. Επίσης, ένα μεγάλο μέρος αποβολών γίνεται λόγω μόλυνσης, οι οποίες με την ανάλογη θεραπεία θεραπεύονται και δεν επαναλαμβάνονται. Σε περίπτωση διαδοχικών αποβολών (περισσότερες από δυο) θα πρέπει να γίνει έλεγχος όλων των αιτιών που μπορούν να προκαλέσουν αποβολή. Μπορείτε να προσπαθήσετε για εγκυμοσύνη από τον επόμενο κύκλο σας, αν η αιτία της αποβολής δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία. Αυτό θα σας βοηθήσει ψυχολογικά και θα αποφύγετε τη μεγάλη συναισθηματική φόρτιση που φέρνει η αναμονή. Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Εγκυμοσύνη: Πού οφείλονται οι αποβολές Αποβολή είναι η απώλεια μιας εγκυμοσύνης τις πρώτες 24 εβδομάδες. Περισσότερες από 80% των αποβολών συμβαίνουν μέχρι τις 12 εβδομάδες. Σε αυτές τις αποβολές δεν περιλαμβάνονται οι κυήσεις που χάνονται πριν από θετικό τεστ εγκυμοσύνης. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι 40% έως 60% των γονιμοποιημένων ωαρίων αποβάλλονται πριν γίνει τεστ εγκυμοσύνης. Σε αυτές τις περιπτώσεις η περίοδος έρχεται κανονικά. Αιτίες αποβολών Χρωμοσωμιακές Ανωμαλίες Το 50% με 80% των αποβολών του 1ου τριμήνου προκαλούνται από χρωμοσωμιακές ανωμαλίες στα έμβρυα και είναι τυχαίο γεγονός. Συχνότερα το ωάριο ή το σπερματοζωάριο που το γονιμοποίησε δεν περιέχει το σωστό αριθμό χρωμοσωμάτων, έτσι από τη συνένωσή τους δημιουργείται έμβρυο με περισσότερα ή λιγότερα χρωμοσώματα και δεν μπορεί να εξελιχθεί κανονικά και αποβάλλεται. Βιοχημικές Αποβολές Το ωάριο γονιμοποιείται από το σπερματοζωάριο κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας και κάνει το ταξίδι του στη σάλπιγγα γονιμοποιημένο. Όταν το γονιμοποιημένο ωάριο φθάσει στη μήτρα (περίπου 4 – 5 μέρες μετά την ωορρηξία) έχει αρχίσει να δημιουργείται το έμβρυο το οποίο πρέπει να εμφυτευτεί στο ενδομήτριο. Η λεπτή διαδικασία της εμφύτευσης είναι χρονικά συγκεκριμένη και θα μπορούσε να μη γίνει για πολλούς λόγους. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε 'βιοχημικές' αποβολές και είναι οι αποβολές οι οποίες δεν έχουν θετικό τεστ εγκυμοσύνης αλλά παρόλα αυτά έχουμε γονιμοποίηση ωαρίου και παραγωγή εμβρύου στα πρώτα του στάδια. Ορμονικές δυσλειτουργίες Ορμονικές δυσλειτουργίες, όπως υπέρ ή υπό θυροειδισμός, αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο μπορούν αν δημιουργήσουν αποβολές. Μερικές φορές γονιμοποιείται ένα 'κενό' ωάριο. Αυτό το 'κενό' ωάριο ξεκινάει να αναπτύσσεται δημιουργώντας πλακούντα και μεμβράνες παράγοντας την ορμόνη της εγκυμοσύνης. Όμως αιμορραγεί και αποβάλλεται αφού δεν υπάρχει έμβρυο. Ηλικία Μεγαλύτερες γυναίκες είναι πιθανότερο να συλλάβουν έμβρυα με χρωμοσωμιακές ανωμαλίες και κατά συνέπεια να αποβληθούν. Μία γυναίκα 40 ετών έχει περίπου 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αποβάλει από μια γυναίκα 20 ετών. Ιστορικό Αποβολών Γυναίκες με δυο ή περισσότερες αποβολές είναι πιθανότερο να αποβάλουν πάλι. Διαβήτης Γυναίκες με αρρύθμιστο διαβήτη αποβάλλουν συχνότερα λόγω των ανωμαλιών (ανωμαλίες μέσης γραμμής) που δημιουργούνται στο έμβρυο. Ορμονικές Ασθένειες Γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες ή με αυτοάνοσες διαταραχές (λύκος, αντιφωσφολιπιδικό, θυροειδοπάθεια κ.α.) έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αποβάλουν. Προβλήματα Μήτρας Ανωμαλίες στη μήτρα (όπως δίκερος, διθάλαμος δίδελφος, καρδιόσχημος, κ.α.) δημιουργούν συχνότερα αποβολές, λόγω του μικρού όγκου της μήτρας ή της κακής αιμάτωσης του εμβρύου κατά την εμφύτευσή του. Ανεπάρκεια τραχήλου Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας μπορεί να δημιουργήσει αποβολές σε μεγαλύτερες εβδομάδες (12η - 24η). Ο τράχηλος είναι η ασφάλεια της μήτρας κατά την εγκυμοσύνη. Ανεπάρκεια στο μήκος ή στη σύστασή του (πρέπει να είναι πάνω από 3cm) μπορεί να δημιουργήσουν αποβολή. Μολύνσεις Μολύνσεις που παρουσιάζονται στην αρχή της εγκυμοσύνης όπως τοξόπλασμα, ερυθρά, μεγαλοκυτταροϊός, ιλαρά, μπορούν να δημιουργήσουν αποβολές. Γενικά οι μολύνσεις κατά τη διάρκεια όλης της εγκυμοσύνης μπορούν να δημιουργήσουν αποβολή ή πρόωρο τοκετό προκαλώντας συσπάσεις. Άλλες μολύνσεις που μπορούν να δημιουργήσουν αποβολή ή πρόωρο τοκετό είναι η λιστέρια, βλεννόρροια, εντερόκοκκος, στρεπτόκοκκος κ.α. Οι αδιάγνωστες και αθεράπευτες μολύνσεις σε μεγαλύτερη ηλικία κύησης δημιουργούν πρόωρους τοκετούς. Λήψη φαρμάκων Η λήψη ορισμένων φαρμάκων συνδυάζεται με αυξημένο κίνδυνο αποβολής. Θα πρέπει πάντα να ενημερώνετε τον γιατρό που σας δίνει οποιαδήποτε φαρμακευτική θεραπεία ότι είστε έγκυος ή το προγραμματίζετε. Συμπτώματα αποβολής Μεγάλη αύξηση των κολπικών εκκρίσεων ή αιμορραγία συνήθως είναι τα πρώτα συμπτώματα αποβολής. Έχετε υπόψη σαν ότι μια στις τέσσερις εγκυμοσύνες έχουν αιμορραγία στο 1ο τρίμηνο και παρόλα αυτά μόνο το 50% αποβάλλεται, ενώ οι υπόλοιπες συνεχίζουν και ολοκληρώνονται γεννώντας ένα υγιές μωρό. Κοιλιακός πόνος που έχει τη μορφή του πόνου περιόδου ή άλλες φορές είναι πιο δυνατός σαν κράμπα και αντανακλά χαμηλά στη μέση πίσω μπορεί να είναι σύμπτωμα αποβολής. Ο συνδυασμός της αιμορραγίας με τον πόνο αυξάνουν τις πιθανότητες αποβολής. Μια έκτοπη κύηση (κύηση εκτός μήτρας - εξωμήτριο) μπορεί να έχει τα ίδια συμπτώματα. Σε οποιαδήποτε περίπτωση θα πρέπει να απευθυνθείτε σύντομα στο γιατρό για εξέταση και θεραπεία για να αποφύγετε μια αποβολή, όταν αυτό είναι εφικτό. Παλίνδρομος κύηση ονομάζουμε την κύηση εκείνη που κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο δεν βρίσκουμε καρδιακή λειτουργία στο έμβρυο ή κάποιες φορές δεν βρίσκουμε έμβρυο στο σάκο κύησης. Διάγνωση επικείμενης αποβολής Σε περίπτωση που παρατηρήσετε αίμα (κολπική αιμόρρια) ή πόνο χαμηλά στην κοιλιά που αντανακλά πίσω στη μέση (συσπάσεις) θα πρέπει να απευθυνθείτε το συντομότερο δυνατό στο γιατρό σας. Γυναικολογική Εξέταση Η γυναικολογική εξέταση που γίνεται, με τη δέουσα προσοχή, διαπιστώνει την προέλευση του αίματος. Μερικές φορές το αίμα μπορεί να προέρχεται από το ουροποιητικό σύστημα λόγω μόλυνσης. Η διαπίστωση της αιμορραγίας από τον τράχηλο θέτει την υποψία επικείμενης αποβολής. Υπερηχογράφημα Με το υπερηχογράφημα μπορεί να διαπιστωθεί η θέση του κυήματος. Έτσι μπορούμε να αποκλείσουμε μια έκτοπη κύηση (εξωμήτριο). Η διαπίστωση της θέσης και πρόσφυση του πλακούντα μας επιβεβαιώνει ή αποκλείει ύπαρξη επιπωματικού πλακούντα ή αποκόλλησης. Η ανεύρεση καρδιακής λειτουργίας του εμβρύου κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο είναι θετικό σημάδι. Κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο διαπιστώνουμε την ηλικία του εμβρύου σε συνάρτηση με την ημερολογιακή του ηλικία. Σε περίπτωση που αυτές οι δύο ηλικίες συμφωνούν μειώνεται η πιθανότητα αποβολής. Βιοχημικός έλεγχος Η μέτρηση της 'ορμόνης της εγκυμοσύνης' (βhCG) θα μας δώσει μια ιδέα για την ηλικία κύησης. Μια επόμενη μέτρηση θα μας δείξει αν προχωράει η εγκυμοσύνη ή αν έχει σταματήσει να αναπτύσσεται. Κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο σε εγκυμοσύνες 2ου τριμήνου θα γίνει μέτρηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας. Σε περίπτωση που αυτό είναι μικρότερο από 3cm ίσως αποφασισθεί μια περίδεση τραχήλου. Η περίδεση τραχήλου έχει σκοπό να ενισχύσει τον τράχηλο ώστε να κρατήσει την εγκυμοσύνη και να αποτραπεί ένας πρόωρος τοκετός. Συνήθως η περίδεση γίνεται μετά τον προγεννητικό έλεγχο του εμβρύου για χρωμοσωμιακές ανωμαλίες. Σε περίπτωση πιθανής αποβολής θα πρέπει να μείνετε στο κρεβάτι, να αποφύγετε οποιαδήποτε δραστηριότητα καθώς και τις σεξουαλικές επαφές. Ανάλογα με την αιτία θα δοθεί η ανάλογη θεραπεία για την αποφυγή της αποβολής. Μετά την αποβολή Αν δεν αποφευχθεί η αποβολή θα πρέπει να γίνει έλεγχος της μήτρας και καθαρισμός αυτής από τα υπολείμματα της εγκυμοσύνης (απόξεση). Θα υπάρχει μικρή κολπική αιμόρροια, όπως αυτή της περιόδου, για περίπου μια εβδομάδα ή δυο σε περίπτωση που η κύηση ήταν προχωρημένη. Αν έχετε οποιαδήποτε επιπλοκή, όπως αιμορραγία ή σημάδια μόλυνσης (πυρετό ή δύσοσμα κολπικά υγρά) θα πρέπει να απευθυνθείτε το συντομότερο δυνατό στο γιατρό σας. Επόμενη Εγκυμοσύνη Σε περίπτωση που η αποβολή συμβαίνει πρώτη φορά, η πιθανότητα μιας επόμενης αποβολής είναι πολύ μικρή. Να υπενθυμίσουμε ότι το 80% των αποβολών του 1ου τριμήνου είναι χρωμοσωμιακής αιτιολογίας και τυχαίο γεγονός. Επίσης, ένα μεγάλο μέρος αποβολών γίνεται λόγω μόλυνσης, οι οποίες με την ανάλογη θεραπεία θεραπεύονται και δεν επαναλαμβάνονται. Σε περίπτωση διαδοχικών αποβολών (περισσότερες από δυο) θα πρέπει να γίνει έλεγχος όλων των αιτιών που μπορούν να προκαλέσουν αποβολή. Μπορείτε να προσπαθήσετε για εγκυμοσύνη από τον επόμενο κύκλο σας, αν η αιτία της αποβολής δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία. Αυτό θα σας βοηθήσει ψυχολογικά και θα αποφύγετε τη μεγάλη συναισθηματική φόρτιση που φέρνει η αναμονή. Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Εγκυμοσύνη: Πού οφείλονται οι αποβολές Αποβολή είναι η απώλεια μιας εγκυμοσύνης τις πρώτες 24 εβδομάδες. Περισσότερες από 80% των αποβολών συμβαίνουν μέχρι τις 12 εβδομάδες. Σε αυτές τις αποβολές δεν περιλαμβάνονται οι κυήσεις που χάνονται πριν από θετικό τεστ εγκυμοσύνης. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι 40% έως 60% των γονιμοποιημένων ωαρίων αποβάλλονται πριν γίνει τεστ εγκυμοσύνης. Σε αυτές τις περιπτώσεις η περίοδος έρχεται κανονικά. Αιτίες αποβολών Χρωμοσωμιακές Ανωμαλίες Το 50% με 80% των αποβολών του 1ου τριμήνου προκαλούνται από χρωμοσωμιακές ανωμαλίες στα έμβρυα και είναι τυχαίο γεγονός. Συχνότερα το ωάριο ή το σπερματοζωάριο που το γονιμοποίησε δεν περιέχει το σωστό αριθμό χρωμοσωμάτων, έτσι από τη συνένωσή τους δημιουργείται έμβρυο με περισσότερα ή λιγότερα χρωμοσώματα και δεν μπορεί να εξελιχθεί κανονικά και αποβάλλεται. Βιοχημικές Αποβολές Το ωάριο γονιμοποιείται από το σπερματοζωάριο κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας και κάνει το ταξίδι του στη σάλπιγγα γονιμοποιημένο. Όταν το γονιμοποιημένο ωάριο φθάσει στη μήτρα (περίπου 4 – 5 μέρες μετά την ωορρηξία) έχει αρχίσει να δημιουργείται το έμβρυο το οποίο πρέπει να εμφυτευτεί στο ενδομήτριο. Η λεπτή διαδικασία της εμφύτευσης είναι χρονικά συγκεκριμένη και θα μπορούσε να μη γίνει για πολλούς λόγους. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε 'βιοχημικές' αποβολές και είναι οι αποβολές οι οποίες δεν έχουν θετικό τεστ εγκυμοσύνης αλλά παρόλα αυτά έχουμε γονιμοποίηση ωαρίου και παραγωγή εμβρύου στα πρώτα του στάδια. Ορμονικές δυσλειτουργίες Ορμονικές δυσλειτουργίες, όπως υπέρ ή υπό θυροειδισμός, αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο μπορούν αν δημιουργήσουν αποβολές. Μερικές φορές γονιμοποιείται ένα 'κενό' ωάριο. Αυτό το 'κενό' ωάριο ξεκινάει να αναπτύσσεται δημιουργώντας πλακούντα και μεμβράνες παράγοντας την ορμόνη της εγκυμοσύνης. Όμως αιμορραγεί και αποβάλλεται αφού δεν υπάρχει έμβρυο. Ηλικία Μεγαλύτερες γυναίκες είναι πιθανότερο να συλλάβουν έμβρυα με χρωμοσωμιακές ανωμαλίες και κατά συνέπεια να αποβληθούν. Μία γυναίκα 40 ετών έχει περίπου 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αποβάλει από μια γυναίκα 20 ετών. Ιστορικό Αποβολών Γυναίκες με δυο ή περισσότερες αποβολές είναι πιθανότερο να αποβάλουν πάλι. Διαβήτης Γυναίκες με αρρύθμιστο διαβήτη αποβάλλουν συχνότερα λόγω των ανωμαλιών (ανωμαλίες μέσης γραμμής) που δημιουργούνται στο έμβρυο. Ορμονικές Ασθένειες Γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες ή με αυτοάνοσες διαταραχές (λύκος, αντιφωσφολιπιδικό, θυροειδοπάθεια κ.α.) έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αποβάλουν. Προβλήματα Μήτρας Ανωμαλίες στη μήτρα (όπως δίκερος, διθάλαμος δίδελφος, καρδιόσχημος, κ.α.) δημιουργούν συχνότερα αποβολές, λόγω του μικρού όγκου της μήτρας ή της κακής αιμάτωσης του εμβρύου κατά την εμφύτευσή του. Ανεπάρκεια τραχήλου Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας μπορεί να δημιουργήσει αποβολές σε μεγαλύτερες εβδομάδες (12η - 24η). Ο τράχηλος είναι η ασφάλεια της μήτρας κατά την εγκυμοσύνη. Ανεπάρκεια στο μήκος ή στη σύστασή του (πρέπει να είναι πάνω από 3cm) μπορεί να δημιουργήσουν αποβολή. Μολύνσεις Μολύνσεις που παρουσιάζονται στην αρχή της εγκυμοσύνης όπως τοξόπλασμα, ερυθρά, μεγαλοκυτταροϊός, ιλαρά, μπορούν να δημιουργήσουν αποβολές. Γενικά οι μολύνσεις κατά τη διάρκεια όλης της εγκυμοσύνης μπορούν να δημιουργήσουν αποβολή ή πρόωρο τοκετό προκαλώντας συσπάσεις. Άλλες μολύνσεις που μπορούν να δημιουργήσουν αποβολή ή πρόωρο τοκετό είναι η λιστέρια, βλεννόρροια, εντερόκοκκος, στρεπτόκοκκος κ.α. Οι αδιάγνωστες και αθεράπευτες μολύνσεις σε μεγαλύτερη ηλικία κύησης δημιουργούν πρόωρους τοκετούς. Λήψη φαρμάκων Η λήψη ορισμένων φαρμάκων συνδυάζεται με αυξημένο κίνδυνο αποβολής. Θα πρέπει πάντα να ενημερώνετε τον γιατρό που σας δίνει οποιαδήποτε φαρμακευτική θεραπεία ότι είστε έγκυος ή το προγραμματίζετε. Συμπτώματα αποβολής Μεγάλη αύξηση των κολπικών εκκρίσεων ή αιμορραγία συνήθως είναι τα πρώτα συμπτώματα αποβολής. Έχετε υπόψη σαν ότι μια στις τέσσερις εγκυμοσύνες έχουν αιμορραγία στο 1ο τρίμηνο και παρόλα αυτά μόνο το 50% αποβάλλεται, ενώ οι υπόλοιπες συνεχίζουν και ολοκληρώνονται γεννώντας ένα υγιές μωρό. Κοιλιακός πόνος που έχει τη μορφή του πόνου περιόδου ή άλλες φορές είναι πιο δυνατός σαν κράμπα και αντανακλά χαμηλά στη μέση πίσω μπορεί να είναι σύμπτωμα αποβολής. Ο συνδυασμός της αιμορραγίας με τον πόνο αυξάνουν τις πιθανότητες αποβολής. Μια έκτοπη κύηση (κύηση εκτός μήτρας - εξωμήτριο) μπορεί να έχει τα ίδια συμπτώματα. Σε οποιαδήποτε περίπτωση θα πρέπει να απευθυνθείτε σύντομα στο γιατρό για εξέταση και θεραπεία για να αποφύγετε μια αποβολή, όταν αυτό είναι εφικτό. Παλίνδρομος κύηση ονομάζουμε την κύηση εκείνη που κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο δεν βρίσκουμε καρδιακή λειτουργία στο έμβρυο ή κάποιες φορές δεν βρίσκουμε έμβρυο στο σάκο κύησης. Διάγνωση επικείμενης αποβολής Σε περίπτωση που παρατηρήσετε αίμα (κολπική αιμόρρια) ή πόνο χαμηλά στην κοιλιά που αντανακλά πίσω στη μέση (συσπάσεις) θα πρέπει να απευθυνθείτε το συντομότερο δυνατό στο γιατρό σας. Γυναικολογική Εξέταση Η γυναικολογική εξέταση που γίνεται, με τη δέουσα προσοχή, διαπιστώνει την προέλευση του αίματος. Μερικές φορές το αίμα μπορεί να προέρχεται από το ουροποιητικό σύστημα λόγω μόλυνσης. Η διαπίστωση της αιμορραγίας από τον τράχηλο θέτει την υποψία επικείμενης αποβολής. Υπερηχογράφημα Με το υπερηχογράφημα μπορεί να διαπιστωθεί η θέση του κυήματος. Έτσι μπορούμε να αποκλείσουμε μια έκτοπη κύηση (εξωμήτριο). Η διαπίστωση της θέσης και πρόσφυση του πλακούντα μας επιβεβαιώνει ή αποκλείει ύπαρξη επιπωματικού πλακούντα ή αποκόλλησης. Η ανεύρεση καρδιακής λειτουργίας του εμβρύου κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο είναι θετικό σημάδι. Κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο διαπιστώνουμε την ηλικία του εμβρύου σε συνάρτηση με την ημερολογιακή του ηλικία. Σε περίπτωση που αυτές οι δύο ηλικίες συμφωνούν μειώνεται η πιθανότητα αποβολής. Βιοχημικός έλεγχος Η μέτρηση της 'ορμόνης της εγκυμοσύνης' (βhCG) θα μας δώσει μια ιδέα για την ηλικία κύησης. Μια επόμενη μέτρηση θα μας δείξει αν προχωράει η εγκυμοσύνη ή αν έχει σταματήσει να αναπτύσσεται. Κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο σε εγκυμοσύνες 2ου τριμήνου θα γίνει μέτρηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας. Σε περίπτωση που αυτό είναι μικρότερο από 3cm ίσως αποφασισθεί μια περίδεση τραχήλου. Η περίδεση τραχήλου έχει σκοπό να ενισχύσει τον τράχηλο ώστε να κρατήσει την εγκυμοσύνη και να αποτραπεί ένας πρόωρος τοκετός. Συνήθως η περίδεση γίνεται μετά τον προγεννητικό έλεγχο του εμβρύου για χρωμοσωμιακές ανωμαλίες. Σε περίπτωση πιθανής αποβολής θα πρέπει να μείνετε στο κρεβάτι, να αποφύγετε οποιαδήποτε δραστηριότητα καθώς και τις σεξουαλικές επαφές. Ανάλογα με την αιτία θα δοθεί η ανάλογη θεραπεία για την αποφυγή της αποβολής. Μετά την αποβολή Αν δεν αποφευχθεί η αποβολή θα πρέπει να γίνει έλεγχος της μήτρας και καθαρισμός αυτής από τα υπολείμματα της εγκυμοσύνης (απόξεση). Θα υπάρχει μικρή κολπική αιμόρροια, όπως αυτή της περιόδου, για περίπου μια εβδομάδα ή δυο σε περίπτωση που η κύηση ήταν προχωρημένη. Αν έχετε οποιαδήποτε επιπλοκή, όπως αιμορραγία ή σημάδια μόλυνσης (πυρετό ή δύσοσμα κολπικά υγρά) θα πρέπει να απευθυνθείτε το συντομότερο δυνατό στο γιατρό σας. Επόμενη Εγκυμοσύνη Σε περίπτωση που η αποβολή συμβαίνει πρώτη φορά, η πιθανότητα μιας επόμενης αποβολής είναι πολύ μικρή. Να υπενθυμίσουμε ότι το 80% των αποβολών του 1ου τριμήνου είναι χρωμοσωμιακής αιτιολογίας και τυχαίο γεγονός. Επίσης, ένα μεγάλο μέρος αποβολών γίνεται λόγω μόλυνσης, οι οποίες με την ανάλογη θεραπεία θεραπεύονται και δεν επαναλαμβάνονται. Σε περίπτωση διαδοχικών αποβολών (περισσότερες από δυο) θα πρέπει να γίνει έλεγχος όλων των αιτιών που μπορούν να προκαλέσουν αποβολή. Μπορείτε να προσπαθήσετε για εγκυμοσύνη από τον επόμενο κύκλο σας, αν η αιτία της αποβολής δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία. Αυτό θα σας βοηθήσει ψυχολογικά και θα αποφύγετε τη μεγάλη συναισθηματική φόρτιση που φέρνει η αναμονή. Γράφει: Αρμενιάκος Αλέξανδρος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος

Γράφει: Χηνιάδης Χ. Χάρης, Μαιευτήρας-Χειρουργός Γυναικολόγος Οι 3 ημέρες πριν και μετά την ωορρηξία της γυναίκας είναι αυτές κατά τις οποίες υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα σύλληψης. Η ωορρηξία λαμβάνει χώρα 14 ημέρες πριν από την επόμενη περίοδο. Δηλαδή σε ένα κύκλο 28 ημερών η ωορρηξία γίνεται την 14η ημέρα.Εάν έχουμε περίοδο 34 ημερών η ωορρηξία γίνεται πιθανότατα την 20η. Έτσι μια γυναίκα που έχει κύκλο άλλοτε 28 και άλλοτε 34 ημερών δεν μπορεί να γνωρίζει ακριβώς πότε έχει ωορρηξία. Θερμική μέθοδος Η θερμοκρασία ανεβαίνει στις ημέρες της ωορρηξίας (περίπου 37,5 βαθμοί). Αν λοιπόν η γυναίκα καταγράφει καθημερινά την θερμοκρασία του σώματός της, μπορεί να βρει πότε είναι γόνιμη. Κολπικές εκκρίσεις Κατά τις ημέρες της ωορρηξίας οι κολπικές εκκρίσεις αυξάνουν σε ποσότητα και διαφέρουν σε ποιότητα. Γίνονται δηλαδή βλεννώδεις, διαυγείς και άφθονες. Ελεγχος ωορρηξίας Γίνεται με ένα απλό τεστ ούρων που μπορεί να αγοράσει κανείς από τα φαρμακεία. Είναι λίγο ακριβό (περίπου 50 ευρώ), αλλά είναι πολύ απλό και αξιόπιστο. Με υπερηχογραφικό έλεγχο ωορρηξίας στο ιατρείο του γυναικολόγου Πρόκειται για τον πιο σίγουρο τρόπο ελέγχου της ωρίμανσης του ωοθυλακίου και κατά συνέπεια της ωορρηξίας. Ουσιαστικά αποτελεί την πρώτη βαθμίδα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Αν ένα ζευγάρι ακολουθήσει μία από τις παραπάνω μεθόδους για ένα χρόνο τότε χρειάζεται βοήθεια από Γυναικολόγο ειδικευμένο στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή.

Γράφει: Χηνιάδης Χ. Χάρης, Μαιευτήρας-Χειρουργός Γυναικολόγος Οι 3 ημέρες πριν και μετά την ωορρηξία της γυναίκας είναι αυτές κατά τις οποίες υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα σύλληψης. Η ωορρηξία λαμβάνει χώρα 14 ημέρες πριν από την επόμενη περίοδο. Δηλαδή σε ένα κύκλο 28 ημερών η ωορρηξία γίνεται την 14η ημέρα.Εάν έχουμε περίοδο 34 ημερών η ωορρηξία γίνεται πιθανότατα την 20η. Έτσι μια γυναίκα που έχει κύκλο άλλοτε 28 και άλλοτε 34 ημερών δεν μπορεί να γνωρίζει ακριβώς πότε έχει ωορρηξία. Θερμική μέθοδος Η θερμοκρασία ανεβαίνει στις ημέρες της ωορρηξίας (περίπου 37,5 βαθμοί). Αν λοιπόν η γυναίκα καταγράφει καθημερινά την θερμοκρασία του σώματός της, μπορεί να βρει πότε είναι γόνιμη. Κολπικές εκκρίσεις Κατά τις ημέρες της ωορρηξίας οι κολπικές εκκρίσεις αυξάνουν σε ποσότητα και διαφέρουν σε ποιότητα. Γίνονται δηλαδή βλεννώδεις, διαυγείς και άφθονες. Ελεγχος ωορρηξίας Γίνεται με ένα απλό τεστ ούρων που μπορεί να αγοράσει κανείς από τα φαρμακεία. Είναι λίγο ακριβό (περίπου 50 ευρώ), αλλά είναι πολύ απλό και αξιόπιστο. Με υπερηχογραφικό έλεγχο ωορρηξίας στο ιατρείο του γυναικολόγου Πρόκειται για τον πιο σίγουρο τρόπο ελέγχου της ωρίμανσης του ωοθυλακίου και κατά συνέπεια της ωορρηξίας. Ουσιαστικά αποτελεί την πρώτη βαθμίδα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Αν ένα ζευγάρι ακολουθήσει μία από τις παραπάνω μεθόδους για ένα χρόνο τότε χρειάζεται βοήθεια από Γυναικολόγο ειδικευμένο στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή.

Γράφει: Χηνιάδης Χ. Χάρης, Μαιευτήρας-Χειρουργός Γυναικολόγος Οι 3 ημέρες πριν και μετά την ωορρηξία της γυναίκας είναι αυτές κατά τις οποίες υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα σύλληψης. Η ωορρηξία λαμβάνει χώρα 14 ημέρες πριν από την επόμενη περίοδο. Δηλαδή σε ένα κύκλο 28 ημερών η ωορρηξία γίνεται την 14η ημέρα.Εάν έχουμε περίοδο 34 ημερών η ωορρηξία γίνεται πιθανότατα την 20η. Έτσι μια γυναίκα που έχει κύκλο άλλοτε 28 και άλλοτε 34 ημερών δεν μπορεί να γνωρίζει ακριβώς πότε έχει ωορρηξία. Θερμική μέθοδος Η θερμοκρασία ανεβαίνει στις ημέρες της ωορρηξίας (περίπου 37,5 βαθμοί). Αν λοιπόν η γυναίκα καταγράφει καθημερινά την θερμοκρασία του σώματός της, μπορεί να βρει πότε είναι γόνιμη. Κολπικές εκκρίσεις Κατά τις ημέρες της ωορρηξίας οι κολπικές εκκρίσεις αυξάνουν σε ποσότητα και διαφέρουν σε ποιότητα. Γίνονται δηλαδή βλεννώδεις, διαυγείς και άφθονες. Ελεγχος ωορρηξίας Γίνεται με ένα απλό τεστ ούρων που μπορεί να αγοράσει κανείς από τα φαρμακεία. Είναι λίγο ακριβό (περίπου 50 ευρώ), αλλά είναι πολύ απλό και αξιόπιστο. Με υπερηχογραφικό έλεγχο ωορρηξίας στο ιατρείο του γυναικολόγου Πρόκειται για τον πιο σίγουρο τρόπο ελέγχου της ωρίμανσης του ωοθυλακίου και κατά συνέπεια της ωορρηξίας. Ουσιαστικά αποτελεί την πρώτη βαθμίδα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Αν ένα ζευγάρι ακολουθήσει μία από τις παραπάνω μεθόδους για ένα χρόνο τότε χρειάζεται βοήθεια από Γυναικολόγο ειδικευμένο στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή.

Γράφει: Χηνιάδης Χ. Χάρης, Μαιευτήρας-Χειρουργός Γυναικολόγος Οι 3 ημέρες πριν και μετά την ωορρηξία της γυναίκας είναι αυτές κατά τις οποίες υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα σύλληψης. Η ωορρηξία λαμβάνει χώρα 14 ημέρες πριν από την επόμενη περίοδο. Δηλαδή σε ένα κύκλο 28 ημερών η ωορρηξία γίνεται την 14η ημέρα.Εάν έχουμε περίοδο 34 ημερών η ωορρηξία γίνεται πιθανότατα την 20η. Έτσι μια γυναίκα που έχει κύκλο άλλοτε 28 και άλλοτε 34 ημερών δεν μπορεί να γνωρίζει ακριβώς πότε έχει ωορρηξία. Θερμική μέθοδος Η θερμοκρασία ανεβαίνει στις ημέρες της ωορρηξίας (περίπου 37,5 βαθμοί). Αν λοιπόν η γυναίκα καταγράφει καθημερινά την θερμοκρασία του σώματός της, μπορεί να βρει πότε είναι γόνιμη. Κολπικές εκκρίσεις Κατά τις ημέρες της ωορρηξίας οι κολπικές εκκρίσεις αυξάνουν σε ποσότητα και διαφέρουν σε ποιότητα. Γίνονται δηλαδή βλεννώδεις, διαυγείς και άφθονες. Ελεγχος ωορρηξίας Γίνεται με ένα απλό τεστ ούρων που μπορεί να αγοράσει κανείς από τα φαρμακεία. Είναι λίγο ακριβό (περίπου 50 ευρώ), αλλά είναι πολύ απλό και αξιόπιστο. Με υπερηχογραφικό έλεγχο ωορρηξίας στο ιατρείο του γυναικολόγου Πρόκειται για τον πιο σίγουρο τρόπο ελέγχου της ωρίμανσης του ωοθυλακίου και κατά συνέπεια της ωορρηξίας. Ουσιαστικά αποτελεί την πρώτη βαθμίδα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Αν ένα ζευγάρι ακολουθήσει μία από τις παραπάνω μεθόδους για ένα χρόνο τότε χρειάζεται βοήθεια από Γυναικολόγο ειδικευμένο στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή.

εμενα ο γιατρος μου δεν μου εκανε υπερηχους περισσοτερους παντως για χρηματα.. απο τον καιρο που πηγαινα να δει τα 'αυγουλακια' λογω εξωσωματικης και μεχρι να γεννησω δεν μου πηρε ουτε ενα ευρω στις επισκεψεις και πιστεψτε με ηταν παρα πολλες!!! οσες εχουν κανει εξωσωματικη γνωριζουν... οχι οτι δεν πιστευω και δεν γνωριζω γιατρους που το μονο που θελουν ειναι να τα παιρνουν αδιαφορωντας για ολα τα αλλα....

εμενα ο γιατρος μου δεν μου εκανε υπερηχους περισσοτερους παντως για χρηματα.. απο τον καιρο που πηγαινα να δει τα 'αυγουλακια' λογω εξωσωματικης και μεχρι να γεννησω δεν μου πηρε ουτε ενα ευρω στις επισκεψεις και πιστεψτε με ηταν παρα πολλες!!! οσες εχουν κανει εξωσωματικη γνωριζουν... οχι οτι δεν πιστευω και δεν γνωριζω γιατρους που το μονο που θελουν ειναι να τα παιρνουν αδιαφορωντας για ολα τα αλλα....

εμενα ο γιατρος μου δεν μου εκανε υπερηχους περισσοτερους παντως για χρηματα.. απο τον καιρο που πηγαινα να δει τα 'αυγουλακια' λογω εξωσωματικης και μεχρι να γεννησω δεν μου πηρε ουτε ενα ευρω στις επισκεψεις και πιστεψτε με ηταν παρα πολλες!!! οσες εχουν κανει εξωσωματικη γνωριζουν... οχι οτι δεν πιστευω και δεν γνωριζω γιατρους που το μονο που θελουν ειναι να τα παιρνουν αδιαφορωντας για ολα τα αλλα....

εμενα ο γιατρος μου δεν μου εκανε υπερηχους περισσοτερους παντως για χρηματα.. απο τον καιρο που πηγαινα να δει τα 'αυγουλακια' λογω εξωσωματικης και μεχρι να γεννησω δεν μου πηρε ουτε ενα ευρω στις επισκεψεις και πιστεψτε με ηταν παρα πολλες!!! οσες εχουν κανει εξωσωματικη γνωριζουν... οχι οτι δεν πιστευω και δεν γνωριζω γιατρους που το μονο που θελουν ειναι να τα παιρνουν αδιαφορωντας για ολα τα αλλα....

ZOGLAG εμενα μου ειπε ο γιατρος να της δινω το αυγο πρωι μεσα στην φρουτοκρεμα γιατι ειναι ο πιο ευκολος τροπος για να το φαει..δεν φαινεται τοσο καιρο να της πεφτει βαρυ μαζι με τα φρουτα.. οσο για τις κρεμες τις ετοιμες δεν θελει να της δινω καθολου γιατι παχαινουν κτλ..και ετσι δεν ξερω να σου πω.. το απογευματακι της δινω το γιαουρτακι της.. ενας αλλος τροπος να δινεις το αυγο μου ειχε πει ο γιατρος ειναι να λιωνεις τον κροκο με νερακι..αλλα μου φαινεται λιγο αηδιαστικο αυτο και γι αυτο προτιμησα να το βαζω με τα φρουτακια.. ξερω παντως πολλες φιλες μου που δινουν το αυγο απογευμα στα μωρακια τους!

ZOGLAG εμενα μου ειπε ο γιατρος να της δινω το αυγο πρωι μεσα στην φρουτοκρεμα γιατι ειναι ο πιο ευκολος τροπος για να το φαει..δεν φαινεται τοσο καιρο να της πεφτει βαρυ μαζι με τα φρουτα.. οσο για τις κρεμες τις ετοιμες δεν θελει να της δινω καθολου γιατι παχαινουν κτλ..και ετσι δεν ξερω να σου πω.. το απογευματακι της δινω το γιαουρτακι της.. ενας αλλος τροπος να δινεις το αυγο μου ειχε πει ο γιατρος ειναι να λιωνεις τον κροκο με νερακι..αλλα μου φαινεται λιγο αηδιαστικο αυτο και γι αυτο προτιμησα να το βαζω με τα φρουτακια.. ξερω παντως πολλες φιλες μου που δινουν το αυγο απογευμα στα μωρακια τους!

ZOGLAG εμενα μου ειπε ο γιατρος να της δινω το αυγο πρωι μεσα στην φρουτοκρεμα γιατι ειναι ο πιο ευκολος τροπος για να το φαει..δεν φαινεται τοσο καιρο να της πεφτει βαρυ μαζι με τα φρουτα.. οσο για τις κρεμες τις ετοιμες δεν θελει να της δινω καθολου γιατι παχαινουν κτλ..και ετσι δεν ξερω να σου πω.. το απογευματακι της δινω το γιαουρτακι της.. ενας αλλος τροπος να δινεις το αυγο μου ειχε πει ο γιατρος ειναι να λιωνεις τον κροκο με νερακι..αλλα μου φαινεται λιγο αηδιαστικο αυτο και γι αυτο προτιμησα να το βαζω με τα φρουτακια.. ξερω παντως πολλες φιλες μου που δινουν το αυγο απογευμα στα μωρακια τους!

ZOGLAG εμενα μου ειπε ο γιατρος να της δινω το αυγο πρωι μεσα στην φρουτοκρεμα γιατι ειναι ο πιο ευκολος τροπος για να το φαει..δεν φαινεται τοσο καιρο να της πεφτει βαρυ μαζι με τα φρουτα.. οσο για τις κρεμες τις ετοιμες δεν θελει να της δινω καθολου γιατι παχαινουν κτλ..και ετσι δεν ξερω να σου πω.. το απογευματακι της δινω το γιαουρτακι της.. ενας αλλος τροπος να δινεις το αυγο μου ειχε πει ο γιατρος ειναι να λιωνεις τον κροκο με νερακι..αλλα μου φαινεται λιγο αηδιαστικο αυτο και γι αυτο προτιμησα να το βαζω με τα φρουτακια.. ξερω παντως πολλες φιλες μου που δινουν το αυγο απογευμα στα μωρακια τους!

Σπυριδουλα,να σου ζησουν οι κοριτσαρες σου!! να εισαστε παντα γερες και ευτυχισμενες!! πω πω φανταζομαι τα συναισθηματα σου αντικρυζοντας αυτες τις δυο ζωουλες που εκρυβες μεσα σου 9 ολοκληρους μηνες.... τελειο ε? να σαι καλα και δυνατη και ευχομαι να ακουσουμε συντομα την αξεχαστη αυτη εμπειρια σου!! Σας φιλω !!!!!