jasperaki

Ευχαριστω πολυ που απαντατε.Διαβαζω αυτα που λετε και κλαιω.Ειλικρινα.Μερικες φορες νομιζω οτι ολα ειναι ενα ονειρο και οταν ξυπνησω θα εχουν τελειωσει. Καποιος μου ειπε οτι αν πραγματικα ΔΕΝ το ηθελα θα το ειχα βγαλει απο μεσα μου εκεινη την ημερα.Με η χωρις στεναχωρια παντως θα το ειχα κανει. Ο γιατρος αργουσε να ερθει.Νομιζω αν ειχε ερθει στην ωρα του θα ειχα προχψρησει..δεν ειμαι σιγουρη ομως. Πιανω τον εαυτο μου ΑΡΚΕΤΕΣ φορες να σκεφτεται "¨αν το ειχες κανει τοτε απο 13-8-08 τωρα ολα θα ηταν καλα, θα ειχε περασει" δεν μπορω να το κανω. Εγω που παντα ελεγα οτι θα το εκανα αν συνεβενε καποιο ατυχημα και μαλιστα χωρις ενδοιασμους.... Το κακο που ισως δειχνει οτι καταβαθος μπορει να μην ειμαι ενταξει σαν ανθρωπος ειναι οτι δεν υπαρχει προβληαμ.Ουτε υγειας ουτε οικονομικο ουτε απο πλευρας συντροφου....τουλαχιστον αν ειχα καποιο προβλημα θα δικαιολογουσα την συμπεριφορα μου. Καθως περιμενα στην κλινικη ημουν στο δωματιο με μια αλλη κοπελα που και εκεινη για το ιδιο πραμα ηταν εκει.Την ρωτησα γιατι θα το κανει και μου ειπε οτι εχει ηδη 1 η 2 (δεν θυμαμαι)παιδι και δεν εχουν χρηματα μενουν σε μικρο σπιτι και οικονομικα ειαι πολυ πολυ ασχημα.με ρωτησε εμενα γιατι και ντραπηκα...αλλα ειπα την αληθεια...ΑΠλα δεν το θελω. Μακαρι πραγματικα να αλλαξω και να αισθανθω οπως μου λετε...Σιγουρα αν αλλαξω θ α νιωθω πολλες τυψεις για αυτο πυο πηγα να κανω,,,,φοβαμαι αλλα θα προσπαθω πολυ απο δω και περα να σκεφτομαι πιο αισιοδοξα. Να σας πω και κατι ακομα?Που θα σας φανει χαζο...Πιστευω μεσα μου πως οταν μια γυναικα μενει εγκυος ο αντρας της δεν υπαρχει περιπτωση να μην κανει την λαδια του...Το ξερω οτι ακουγετε πολυ πολυ χαζο αλλα μεσ μου το πιστευω αυτο και δεν ξερω γιατι....Πως μου εχει κολλησει κατι τετοιο. Ισως σκεφτομαι να ειναι και αυτος ενας λογος που ειναι ετσι.Που φοβαμαι. το πως και το γιατι υπαρχει αυτη η σκεψη μεσα μου ...αγνωστο.

Ευχαριστω πολυ που απαντατε.Διαβαζω αυτα που λετε και κλαιω.Ειλικρινα.Μερικες φορες νομιζω οτι ολα ειναι ενα ονειρο και οταν ξυπνησω θα εχουν τελειωσει. Καποιος μου ειπε οτι αν πραγματικα ΔΕΝ το ηθελα θα το ειχα βγαλει απο μεσα μου εκεινη την ημερα.Με η χωρις στεναχωρια παντως θα το ειχα κανει. Ο γιατρος αργουσε να ερθει.Νομιζω αν ειχε ερθει στην ωρα του θα ειχα προχψρησει..δεν ειμαι σιγουρη ομως. Πιανω τον εαυτο μου ΑΡΚΕΤΕΣ φορες να σκεφτεται "¨αν το ειχες κανει τοτε απο 13-8-08 τωρα ολα θα ηταν καλα, θα ειχε περασει" δεν μπορω να το κανω. Εγω που παντα ελεγα οτι θα το εκανα αν συνεβενε καποιο ατυχημα και μαλιστα χωρις ενδοιασμους.... Το κακο που ισως δειχνει οτι καταβαθος μπορει να μην ειμαι ενταξει σαν ανθρωπος ειναι οτι δεν υπαρχει προβληαμ.Ουτε υγειας ουτε οικονομικο ουτε απο πλευρας συντροφου....τουλαχιστον αν ειχα καποιο προβλημα θα δικαιολογουσα την συμπεριφορα μου. Καθως περιμενα στην κλινικη ημουν στο δωματιο με μια αλλη κοπελα που και εκεινη για το ιδιο πραμα ηταν εκει.Την ρωτησα γιατι θα το κανει και μου ειπε οτι εχει ηδη 1 η 2 (δεν θυμαμαι)παιδι και δεν εχουν χρηματα μενουν σε μικρο σπιτι και οικονομικα ειαι πολυ πολυ ασχημα.με ρωτησε εμενα γιατι και ντραπηκα...αλλα ειπα την αληθεια...ΑΠλα δεν το θελω. Μακαρι πραγματικα να αλλαξω και να αισθανθω οπως μου λετε...Σιγουρα αν αλλαξω θ α νιωθω πολλες τυψεις για αυτο πυο πηγα να κανω,,,,φοβαμαι αλλα θα προσπαθω πολυ απο δω και περα να σκεφτομαι πιο αισιοδοξα. Να σας πω και κατι ακομα?Που θα σας φανει χαζο...Πιστευω μεσα μου πως οταν μια γυναικα μενει εγκυος ο αντρας της δεν υπαρχει περιπτωση να μην κανει την λαδια του...Το ξερω οτι ακουγετε πολυ πολυ χαζο αλλα μεσ μου το πιστευω αυτο και δεν ξερω γιατι....Πως μου εχει κολλησει κατι τετοιο. Ισως σκεφτομαι να ειναι και αυτος ενας λογος που ειναι ετσι.Που φοβαμαι. το πως και το γιατι υπαρχει αυτη η σκεψη μεσα μου ...αγνωστο.

Καλημερα. Απο τις 10-8-08 εμαθα οτι ειμαι εγκυος λογω καθυστερησης 2 ημερων πανικοβληθηκα και το 1ο τεστ βγηκε θετικο.Οπως και το 2ο τεστ βγηκε θετικο...Εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου.Εκλαιγα απο το πρωι μεχρι το βραδυ....Αυτην την εγκυμοσυνη δεν την ηθελα. Ειχα αλλα σχεδια.Θα παντρευομασταν τον χειμωνα.Θα καναμε τα ταξιδια μας τις τρελες μας...Και υστερα ΙΣΩΣ να καναμε ενα παιδι.Ειμαι 27.Ελεγα ΙΣΩΣ στα 30 κατι...Ολες μου οι φιλες μικροτερες μου λιγακι εχουν ηδη παντρευτει και εχουν μωρο.Μονο εγω ημουν εκεινη που επεμενε οτι τα παιδια δεν φερνουν ευτυχια..οτι μια χαρα ολοκληρωμενος ανθρωπος ειμαι χωρις παιδι και τετοιες υποχρεωσεις. Και ξαφνικα ...ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ...ΕΓΩ. Την Κυριακη το εμαθα την Τεταρτη βρισκομουν στο νοσοκομειο για εκτρωση., Ο συντροφος μου το ηθελε απο την αρχη το ηξερα.Παντα το ελεγε απο τοτε που γνωριστηκαμε (πριν 1 μιση χρονο) οτι θα κανουμε μια κορη...παρα τις αντιδρασεις μου...Οταν με ειδε σε αθλια κατασταση μου ειπε οτι καλυτερα να μην το κρατησω απο το να παθω τιποτα εγω.Οποτε πηγαμε μαζι στο νοσοκομειο εκεινη την ημερα.Παρα την αποφαση μου εκλαιγα...Δεν ηξερα γιατι.Αφου θα το εβγαζα ΤΕΛΟΣ μετα ολα κανονικα οπως τα ηξερα θα ηταν Περιμενωντας τον γιατρο μου να ερθει ντυμενη με μια ρομπα στο δωματιο αναμονης η καρδια μου κοντευε να σπασει.Κοιταζα στον καθρεφτη τον εαυτο μου και εκλαιγα....Ενιωθα ξαφνικα οτι ΔΕΝ ειχα θεση εγω εκει μεσα. Ακουγα απο τα αλλα δωματια τους γιατρους που λεγανε στα κοριτσαι " ΞΥΠΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ" και εκλαιγα περισσοτερο...Εβαλα τα ρουχα μου και εφυγα.Δεν αντεξα να το κανω...Δεν σημαινε ομως οτι αυτο το παιδι ηταν καλοδεχουμενο.Ο συντροφος μου καταχαρηκε...Εγω απλα σταματησα απο εκεινη την ημερα να κλαιω.Η ψυχολογια μου ειναι ΧΑΛΙΑ.Δεν ξερω τι κανω που παω ποια ειμαι . Καποτε μου εφτανε μια αγγαλια εκεινου και ενα ΣΑΓΑΠΩ για να χαμογελασω ΤΩΡΑ τιποτα δεν με συγκινει και τιποτα δεν μπορει να φερει χαμογελο στα χειλη μου Καθε μερα εχω ναυτιες ζαλαδες και υπνηλια.Ξερω οτι ειμαι σχεδον 2 μηνων.Δεν μπορω να πω οτι ειμαι ενθουσιασμενη , χαρουμενη η οτιδηποτε αλλο και αναρωτιεμαι αν εκανα καλα που κρατησα αυτο το μωρο. Σιγουρα δεν ειμαι σψστη που νιωθω ετσι για ενα πλασμα που δεν φταιει.Αλλα δεν μπορω να κανω αλλιως.Θελω να ειμαι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ.Δεν μου λειπει κατι στην ουσια. Νιωθω οτι μεγαλωσα πολλα χρονια μεσα σε εναν μηνα μονο. Θελω να το θελω...θελω να καταλαβω τους λογους που ειμαι τοσο αρνητικη και δεν μπορω.... Θελω να ειμαι απο εκεινες τις εγκυες που χαιδευουν την κοιλια τους και νιωθουν ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕ΅...και το μονο που μπορω να σκεφτω ειναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΛΑΜΜΑ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΑΝΩ ΚΑΤΩ<<<τον εαυτο μου που τωρα υποφερει , το σεξ που εχει ελαττωθει ΤΡΕΛΛΑ...τα 3 κιλα που ηδη προλαβα να βαλω...και ολα αυτα ΓΙΑΤΙ?για μια εγκυμοσυνη ανεπιθυμητη>? Θα τρελαθω νομιζω...χρειαζομαι μια βοηθεια...Ειλικρινα.