Μετά απο ενα εξωμήτριο και μια παλίνδρομη,πολλά κλάματα και άγχος αν θα καταφέρω να κάνω και εγω παιδάκι μια μέρα είδα το 3ο τεστ εγκυμοσύνης θετικό..αλλα πάλι οι ορμόνες χαμηλές και 17 χάπια την ημέρα και αντιπηκτικές ενέσεις στην κοιλιά.ειχα και αιμα και απ το άγχος μου με έπιασε αυπνια.κοιμομουν 4 ώρες την ημέρα.αφού έλεγα οτι το παιδάκι μου θα βγεί νευρικο..τον ειχα πρήξει τον γιατρό.ο καιρός περναγε και τελικά φτασαμε να περνάει ο 9 μήνας και ο μπέμπης μου να μη λέει να βγεί.Ηταν ανάποδα και ο τραχηλος δεν ειχε μαλακώσει καν. Σ ολη την διαρκεια δεν μας αφηνε ο γυναικολογος να εχουμε επαφές και στο τέλος μου ελεγε να κανουμε για να μαλακώσει ο τραχηλος και περπατημα....πολύ περπατημα....αλλα...τιποτα.πηγαιναμε για καισαρικη.τελικα στο τελος κατεβηκε αλλα τα νερα δεν σπαγανε..κανονισαμε ραντεβου και μπηκα απ το βράδυ.μου βάλανε κατι υποθετα και το πρωι ήρθε ο γιατρος και μου βάλανε ορο για τις συσπασεις.Ηταν 9 το πρωί και ο γιατρος μου ειπε οτι θα έρθει κατα τις 11΄να δει αν θα παμε για καισαρικη η για φυσιολογικο.εγω τον ειχα πρηξει οτι θελω φυσιολογικα. μου σπασανε τα νερα και επειδη ειμαι φοβιτσιαρα με τον πονο ο γιατρος εστειλε να μου κάνουν νωρις την επισκληριδιο γιατι ποναγα απ τις πρώτες συσπάσεις.10 λεπτα μετα την επισκληρίδιο ακουμε την καρδουλα του γρηγορα.ερχονται 2 νοσοκομες και λέμε πάμε για γέννα.ηταν 11.φωναξαν τον γιατρο ο οποιος δεν το πιστευε.δεν ποναγα ΚΑΘΟΛΟΥ.τιποτα.σφιγγομουν απλα γιατι μου το λέγανε.δεν ένιωθα τιποτα!!!!!!!δεν το περιμενα να μη νιώθω τιποτα.ενιωθα σαν το σπιτι μου.ξαφνικά τον ειδα!!!τον βάλανε στην κοιλιά μου.τα ειχα καταφέρει.δυο ματάκια με κοιτουσαν και εγω έκλαιγα απο συγκινηση!!!δικό μου ήταν αυτο το μικρό πλασματάκι???ορκιστηκα να κανω τα πάντα γι αυτο!!
απορώ πως αυτο το παιδάκι είναι τοσο ήρεμο.δεν κλαίει σχεδόν ποτέ.αφου ολοι οι γνωστοι μας μας ρωτάνε ¨καλα ποτε δεν κλαιει ο κωνσταντινος??¨ειναι απλά τελειος!