vickym

Καλησπέρα σας, Χαρίζω ένα menopur των 600 με λήξη 2/23 και αναζητώ ένα puregon των 900. Βρίσκομαι στην ανατολική Αττική. Για πληροφορίες στείλτε μου μήνυμα ή email στο vicky4micheli@yahoo.gr Ευχαριστώ πολύ

προφανως και δεν το αφηνω στη τυχη του και ολυτε προκειται αλλά δεν θα κρύψω πως κουραστηκα

τι να σου πω βρε αγάπη μου, τα δοκιμασα κι αυτά. Συμφωνα με αυτα δεν κάνω ωορρηξια..... δεν μπορούσαμε να έχουμε επαφες τον αυγουστο πέραν τις 14ης μέρας, ξέρω ότι χρειαζοταν παραπάνω, αλλά επρεπε να φυγει για δουλειά. τον ιουλιο ηρθε στις 28 μέρες, τωρα 3η μερα καθυστερηση, πριν 2 μηνες ειχα κυκλο 29 ημερων και πάει ετσι, ενω ο κυκλος μου υπηρξε ρολοι 28 μερες. τι να πω, δεν ξερω πια

Καλησπέρα κ ευχαριστώ για την απαντησή σου. Το σπέρμα τωρα ναι είναι οκ. Ο κυκλος μου όπως γράφω από πέρυσι το σεπτέμβριο που ξεκινησαμε προσπάθειες ξανα χάλασε κι έγινε ό, τι να' ναι. Είχα κύκλο 28 ημερών. Για κανένα 6μηνο ερχοταν με 10ημερα καθυστερησης και μετα άρχισε να στρώνει και έγινε 28-32 ημερών, Στις εξετάσεις μου φάνηκε σύνδρομο πολυκυστικών και παίρνω glucophage, t4 και σινοπολ ο γιατρός μου λέει όπως και όλοι ότι εγώ το μπλοκαρω από το άγχος. και δεν εχει αδικο αλλά πως γίνετια να βγει από το μυαλό;

Κορίτσια μου, εδώ κ ένα χρόνο προσπαθώ με τον άνδρα μου για παιδάκι αλλά άνθρακας ο θησαυρός. Η ιστορία μου είναι πολύ μεγάλη. Εν ολίγοις θα σας πω πως μετά από εξετάσεις κ κόντρα εξετάσεις βρέθηκε στον άνδρα μου στο σπέρμα χλαμύδια (για τα οποία πήραμε αντιβίωση) κ ένας ιός cmv για τον οποίο παίρνει το valterx κάθε μήνα την πρώτη μέρα του κύκλου μου και μέχρι τη 14η για να ρίχνει το ιικο φορτίο . Να πως πως πριν δύο χρόνια ειχα παλινδρόμο κύηση. Για ένα χρόνο το αφήσαμε το θέμα κ το ξαναπιασαμε πέρυσι. Με το που ξεκινήσαμε προσπάθειες ο κύκλος μου χάλασε κι έκανε ο,τι να είναι, κάθε μήνα πίστευα ότι είναι έγκυος. Για να φτάσω στο σήμερα που σας γράφω. Είμαι τρίτη μέρα καθυστέρησης, έπρεπε να έρθει η περίοδος 1/9. Από τη 15η μερα του κύκλου μου το στήθος μου πρήστηκε πολύ με πόνο, εδώ κ 4μερες έχει υποχωρήσει, είναι πιο έντονο όταν φοράω σουτιέν. Είχαμε επαφές κάθε μέρα από τη 10 έως τη 14 μέρα . Τώρα έκανα τεστ κ βγήκε αρνητικό. Είμαι πολύ απογοητευμένη και θα ήθελα κάποια συμβουλή. Δεν μου έχει μείνει να κάνω κάτι άλλο από εξετάσεις. Έχετε καμία γνώμη; Σκέφτομαι πόσο εύκολα έπιασα την περασμένη φορά κ πόδι δύσκολο κ ψυχοφθόρο είναι τώρα. Να πω πως είμαι 37 ετών . Ανυπομονώ για εμπειρίες κ συμβουλές

Καλή επιτυχία σου εύχομαι! Με το καλό να έρθει μωράκι!!!

σε ευχαριστώ πολύ είχα και μια παλλινδρομη πέρυσι και τωρα προσπαθουμε εδω και 4 μήνες αλλά τζίφος

φοβαμαι μην απογοητευτω...θα αφησω 2-3 μερες ακόμα

Έπρεπε να έχω αδιαθετησει προχθές, τη Δευτέρα. 20χιλ ενδομητριο και ωχρό την 25η μέρα. Μου έδωσε 50-50 να είμαι 

Έπρεπε να έχω αδιαθετησει προχθές, τη Δευτέρα. 20χιλ ενδομητριο και ωχρό την 25η μέρα. Μου έδωσε 50-50 να είμαι

Καλησπέρα κορίτσια μου....βρήκα το θέμα σχετικό με το δικό μου...θα ήθελα να σας πω γι αυτό! βρίσκομαι στην 3 μέρα καθυστέρησης, μέχρι χθες το στήθος μου ήταν πολύ πρησμένο και πόναγαν οι θηλές μου, έχω τσιμπηματάκια χαμηλά εδώ κι αρκετές μέρες....να σημειώσω πως το στήθος μου πρήστηκε από την 13η μέρα και φυσικά για 16 μέρες υπέφερα....επίσης να πω πως ενώ έχω πολύ σταθερό κύκλο, οι 3 τελευταίοι ήρθαν με σημαντικοί καθυστέρηση (10 μέρες) όπου φυσικά τζάμπα η χαρά μου....και κάτι τελευταίο την περασμένη πέμπτη (25η μέρα) πήγα στο γυναικολόγο για 'ελεγχο για κύστη (λόγω του πρησμένου στήθους μου) με βρήκε άψογη, με 20χιλ ενδομήτριο και μου είπε πως βλέπει το ωχρό μεγάλο αλλά να περιμένω να μην είναι και τζάμπα η χαρά μας.....επίσης, τον τελευταίο μήνα έπαιρνα τα pregnacare before pregnancy της vitabiotics λέτε να έχω καμία ελπίδα; ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές κείμενό μου

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη απάντησή σου.....εύχομαι κ σε εσένα τα καλύτερα.....το ξέρω πως η ωορηξία γίνεται συνηθως στη μέση του κύκλου αλλά διαβάζω πως άλλες φορές μπορεί να γίνει πιο νωρίς ή και πιο αργά, ακόμα κι αν ο κύκλος είναι σταθερός..... ξέρω πως οι πιθανότητες είναι μικρές αλλά όπως προανέφερα αυτή η εβδομάδα θα ήταν η εβδομάδα του τοκετού μου και να με έχει πιάσει μήπως και έχει συμβεί το κάτι μεταφυσικό......με λες και πολύ ρομαντική το ξέρω.....μακάρι όντως σε λίγες μέρες θα δείξει....

Κορίτσια μου καλησπέρα σας, εύχομαι σε όλες όσες προσπαθούν για παιδάκι να έχουν σύντομα θετικά αποτελέσματα!!!! Να σας πω κι εγώ τα δικά μου γιατί εδώ και μια βδομάδα πάω να σκάσω.....το σεπτέμβριο είχα μια παλίνδρομη κύηση (το έψαξα, δεν υπάρχει κάποιος λόγος ανησυχίας). Κάναμε ελεύθερο σεξ με τον σύντροφο μου την τελευταία μέρα της περιόδου....η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε μπει σε ρυθμούς προσπάθειας, απλά εκείνη την ημέρα έγίνε με την ¨ασφάλεια¨της περιόδου. Η επαφή έγινε 6 προς 7/4...γενικά έχω σταθερό κύκλο, δεν καταλαβαίνω ποτέ την ωορηξία μου....ωστόσο εδώ και 10 μέρες έχω χαμηλά κάτι τσιμπηματάκια, δεν διπλώνομαι από τον πόνο υπάρχουν ομως αυτά τα τσιμπηματάκια.....ΤΕΡ 1/4 δεν το ανέφερα.....επίσης αρκετά κολπικά υγρά...προχθές πήρα αποτελέσματα κολπικής καλλιέργειας κ είμαι μια χαρά.....στήθος δεν έχω πρησμένο αν και στην παλίνδρομή είχε γίνει τούμπανο και γενικά νιώθω μια κούραση πράγμα όχι τόσο σύνηθες σε εμένα καθώς είμαι ιδιατέρως υπερκινητική.....λογικά περιμένω περίοδο μέσα στο σκ άντε δευτέρα.....λέτε να μην έρθει; ξέρω είναι μικρές οι πιθανότητες αλλά θα είναι θείο δώρο καθώς η εβδομάδα που διανύουμε θα ήταν η εβδομάδα του τοκετού μου αν δεν είχε χαθεί το παιδάκι...... Σας ευχαριστώ και συγνώμη αν μακρυγόρησα... ΥΓ. Ανυπομονώ για τις απαντήσεις σας!!!

Αγαπητη mama marina, εμενα μου αρεσει το Μαρκελα, Λουιζα και Ναταλία. Φιλια!

Αγαπητη mama marina, εμενα μου αρεσει το Μαρκελα, Λουιζα και Ναταλία. Φιλια!

Αγαπητη mama marina, εμενα μου αρεσει το Μαρκελα, Λουιζα και Ναταλία. Φιλια!

Καλές μου φίλες, δεν ξέρω αν παίζει και κάποιο ρόλο που μεγάλωσα στην επαρχία, με μητέρα νοσηλεύτρια, αλλά σαν παιδί είδα πολύ λίγη τηλεόραση. Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι την μητέρα μου να μας παίρνει πολλά παιχνίδια και κυρίως όχι κούκλες, αλλά παζλ και άλλα που κάνουν το μυαλό να σκέφτεται, καθώς και βιβλία παραμύθια με μεγάλες εικόνες. Με έμαθε να κάνω συλλογή από χρωματιστά χαρτάκια και χαρτοπετσέτες, να τα ταξινομώ κλπ. Και έπαιζα πολύ, χωρίς να στεναχωριέται ιδιαίτερα αν θα πέσω και χτυπησω, αλλωστε αν δεν χτυπήσει και λίγο ένα παιδί στο παιχνιί δεν είναι παιδί. Υπάρχουν πιστεύω πολλά πράγματα να απασχολούμε τα μυαλουδάκια τους. Ελπίζω όταν γεννήσω το δικό μου παιδάκι σε λίγους μήνες και μεγαλώνοντας να καταφέρω να τα πραγματοποιήσω και να μην μείνω στο ιδεαλιστικό κομμάτι. Βέβαια θέλω να πιστεύω ότι το επαγγελμα μου (ψυχολογος) να βοηθάει λίγο. Ελπίζω....

Καλές μου φίλες, δεν ξέρω αν παίζει και κάποιο ρόλο που μεγάλωσα στην επαρχία, με μητέρα νοσηλεύτρια, αλλά σαν παιδί είδα πολύ λίγη τηλεόραση. Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι την μητέρα μου να μας παίρνει πολλά παιχνίδια και κυρίως όχι κούκλες, αλλά παζλ και άλλα που κάνουν το μυαλό να σκέφτεται, καθώς και βιβλία παραμύθια με μεγάλες εικόνες. Με έμαθε να κάνω συλλογή από χρωματιστά χαρτάκια και χαρτοπετσέτες, να τα ταξινομώ κλπ. Και έπαιζα πολύ, χωρίς να στεναχωριέται ιδιαίτερα αν θα πέσω και χτυπησω, αλλωστε αν δεν χτυπήσει και λίγο ένα παιδί στο παιχνιί δεν είναι παιδί. Υπάρχουν πιστεύω πολλά πράγματα να απασχολούμε τα μυαλουδάκια τους. Ελπίζω όταν γεννήσω το δικό μου παιδάκι σε λίγους μήνες και μεγαλώνοντας να καταφέρω να τα πραγματοποιήσω και να μην μείνω στο ιδεαλιστικό κομμάτι. Βέβαια θέλω να πιστεύω ότι το επαγγελμα μου (ψυχολογος) να βοηθάει λίγο. Ελπίζω....

Καλές μου φίλες, δεν ξέρω αν παίζει και κάποιο ρόλο που μεγάλωσα στην επαρχία, με μητέρα νοσηλεύτρια, αλλά σαν παιδί είδα πολύ λίγη τηλεόραση. Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι την μητέρα μου να μας παίρνει πολλά παιχνίδια και κυρίως όχι κούκλες, αλλά παζλ και άλλα που κάνουν το μυαλό να σκέφτεται, καθώς και βιβλία παραμύθια με μεγάλες εικόνες. Με έμαθε να κάνω συλλογή από χρωματιστά χαρτάκια και χαρτοπετσέτες, να τα ταξινομώ κλπ. Και έπαιζα πολύ, χωρίς να στεναχωριέται ιδιαίτερα αν θα πέσω και χτυπησω, αλλωστε αν δεν χτυπήσει και λίγο ένα παιδί στο παιχνιί δεν είναι παιδί. Υπάρχουν πιστεύω πολλά πράγματα να απασχολούμε τα μυαλουδάκια τους. Ελπίζω όταν γεννήσω το δικό μου παιδάκι σε λίγους μήνες και μεγαλώνοντας να καταφέρω να τα πραγματοποιήσω και να μην μείνω στο ιδεαλιστικό κομμάτι. Βέβαια θέλω να πιστεύω ότι το επαγγελμα μου (ψυχολογος) να βοηθάει λίγο. Ελπίζω....

Είμαι πολύ υπέρ του συγκεκριμένου άρθρου, όχι μόνο από την άποψη ότι τα παιδιά λαμβάνουν περισσότερες θερμίδες και ως εκ τούτου τείνουν στην παχυσαρκία. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, η ώρα του φαγητού ήταν ιερή στιγμή για την οικογένεια, έπρεπε να περιμένουμε όλοι να μαζευτούμε για να ξεκινήσουμε το γεύμα και ταυτόχορνα να λέμε τα νέα της ημέρας, και φυσικά η τηλεόραση έπρεπε να είναι κλειστή για να μην χαλάει αυτή την επικοινωνία. Πλέον δεν ξέρω πόσες οικογένειες το κάνουν αυτό. Ακούω πάντως πως ο καθένας τρώει ό,τι ώρα πεινάσει, σε οποιοδληποτε σημείο του σπιτιού εκτός από την κουζίνα. Αντιλαμβάνομαι το γεγονός ότι οι ρυθμοί δεν είναι ίδιο όπως 15-20 χρόνια πριν. Όμως παρατηρώ με λύπη ότι πολλές οικογένειες, μιλάω για τους γονείς πάντα, ότι ρίχνουν τα παιδιά τους στις τρεις οθόνες πλέον από πολύ μικρή ηλικία, βλέπε τηλεόραση, υπολογιστη και κινητό. Η επιβράβευση είναι μια οθόνη στις μέρες μας; Δεν μεγαλώσαμε όμορφα χωρίς αυτά, παρα μόνο οταν μας επιτρεπόταν; Γιατί το μπράβο σε ένα παιδί να είναι "πήγαινε δες τηλεοραση ή παίξε το ηλεκτρονικό παιχνίδι; Γιατί οι παιδικές χαρές είναι άδειες, γιατί τα πάρκα δεν έιναι γεμάτα καροτσάκια και μανούλες; Γιατί δεν τιμούμε την εξοχή; Ρίχμουμε τα πρβλήματα μας στα παιδιά, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε μερικές φορές. Προσπαθούμε να τους κλείσουμε το στόμα ταίζοντας τα και πολλές φορές με junk food για να μην μας δημιουργούν κι άλλα προβλήματα; Εχουμε δει ότι βάζοντας τα να φάνε μπροστά στην τηλεόραση μένουν ήσυχα για περισσότερη ώρα; Μετά απορούμε γιατί είναι το παιδί παχύσαρκο, ενώ κανένας άλλος στην οικογένεια δεν είναι; Μήπως πηγαίνουμε στο super market και αγοράζουμε ότι λανσάρει η αγορά τροφίμων γιατί μας βγάζει από τη δύσκολη θέση του μαγειρέματος και του περνάω χρόνο στην κουζίνα και δεν περίμενα εγώ τη ζωή μου έτσι; Αυτός δεν είναι ο ρόλος της μάνας; Δεν είναι μέσα στην ανατροφή του παιδιού και η σωστή διατροφή; Δεν είναι η κοινωνικοποίηση; Πως μπορεί να κοινωνικοποιηθεί ένα παιδί όταν τρώει μόνο του μπροστά σε ένα χαζοκούτι; Πως θα μπορέσει να φάει στο μέλλον με άλλους ανθρώπους; Το θέμα δεν είναι μόνο η παχυσαρκία, το θέμα είναι όλο το μελλον του παιδιού. Οι ψυχολογικές του συγκρούσεις. Δεν βλέπουμε ένα πρόβλημα τώρα πως είναι, αλλά τις προεκτάσεις θα έχει στο μέλλον. Γι' αυτό κάνουμε ό, τι μπορούμε για να προλάβουμε καταστάσεις και δεν είναι καθόλου κακό να ζητούμε και την βοήθεια κάποιου ειδικού. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ.

Είμαι πολύ υπέρ του συγκεκριμένου άρθρου, όχι μόνο από την άποψη ότι τα παιδιά λαμβάνουν περισσότερες θερμίδες και ως εκ τούτου τείνουν στην παχυσαρκία. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, η ώρα του φαγητού ήταν ιερή στιγμή για την οικογένεια, έπρεπε να περιμένουμε όλοι να μαζευτούμε για να ξεκινήσουμε το γεύμα και ταυτόχορνα να λέμε τα νέα της ημέρας, και φυσικά η τηλεόραση έπρεπε να είναι κλειστή για να μην χαλάει αυτή την επικοινωνία. Πλέον δεν ξέρω πόσες οικογένειες το κάνουν αυτό. Ακούω πάντως πως ο καθένας τρώει ό,τι ώρα πεινάσει, σε οποιοδληποτε σημείο του σπιτιού εκτός από την κουζίνα. Αντιλαμβάνομαι το γεγονός ότι οι ρυθμοί δεν είναι ίδιο όπως 15-20 χρόνια πριν. Όμως παρατηρώ με λύπη ότι πολλές οικογένειες, μιλάω για τους γονείς πάντα, ότι ρίχνουν τα παιδιά τους στις τρεις οθόνες πλέον από πολύ μικρή ηλικία, βλέπε τηλεόραση, υπολογιστη και κινητό. Η επιβράβευση είναι μια οθόνη στις μέρες μας; Δεν μεγαλώσαμε όμορφα χωρίς αυτά, παρα μόνο οταν μας επιτρεπόταν; Γιατί το μπράβο σε ένα παιδί να είναι "πήγαινε δες τηλεοραση ή παίξε το ηλεκτρονικό παιχνίδι; Γιατί οι παιδικές χαρές είναι άδειες, γιατί τα πάρκα δεν έιναι γεμάτα καροτσάκια και μανούλες; Γιατί δεν τιμούμε την εξοχή; Ρίχμουμε τα πρβλήματα μας στα παιδιά, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε μερικές φορές. Προσπαθούμε να τους κλείσουμε το στόμα ταίζοντας τα και πολλές φορές με junk food για να μην μας δημιουργούν κι άλλα προβλήματα; Εχουμε δει ότι βάζοντας τα να φάνε μπροστά στην τηλεόραση μένουν ήσυχα για περισσότερη ώρα; Μετά απορούμε γιατί είναι το παιδί παχύσαρκο, ενώ κανένας άλλος στην οικογένεια δεν είναι; Μήπως πηγαίνουμε στο super market και αγοράζουμε ότι λανσάρει η αγορά τροφίμων γιατί μας βγάζει από τη δύσκολη θέση του μαγειρέματος και του περνάω χρόνο στην κουζίνα και δεν περίμενα εγώ τη ζωή μου έτσι; Αυτός δεν είναι ο ρόλος της μάνας; Δεν είναι μέσα στην ανατροφή του παιδιού και η σωστή διατροφή; Δεν είναι η κοινωνικοποίηση; Πως μπορεί να κοινωνικοποιηθεί ένα παιδί όταν τρώει μόνο του μπροστά σε ένα χαζοκούτι; Πως θα μπορέσει να φάει στο μέλλον με άλλους ανθρώπους; Το θέμα δεν είναι μόνο η παχυσαρκία, το θέμα είναι όλο το μελλον του παιδιού. Οι ψυχολογικές του συγκρούσεις. Δεν βλέπουμε ένα πρόβλημα τώρα πως είναι, αλλά τις προεκτάσεις θα έχει στο μέλλον. Γι' αυτό κάνουμε ό, τι μπορούμε για να προλάβουμε καταστάσεις και δεν είναι καθόλου κακό να ζητούμε και την βοήθεια κάποιου ειδικού. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ.

Είμαι πολύ υπέρ του συγκεκριμένου άρθρου, όχι μόνο από την άποψη ότι τα παιδιά λαμβάνουν περισσότερες θερμίδες και ως εκ τούτου τείνουν στην παχυσαρκία. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, η ώρα του φαγητού ήταν ιερή στιγμή για την οικογένεια, έπρεπε να περιμένουμε όλοι να μαζευτούμε για να ξεκινήσουμε το γεύμα και ταυτόχορνα να λέμε τα νέα της ημέρας, και φυσικά η τηλεόραση έπρεπε να είναι κλειστή για να μην χαλάει αυτή την επικοινωνία. Πλέον δεν ξέρω πόσες οικογένειες το κάνουν αυτό. Ακούω πάντως πως ο καθένας τρώει ό,τι ώρα πεινάσει, σε οποιοδληποτε σημείο του σπιτιού εκτός από την κουζίνα. Αντιλαμβάνομαι το γεγονός ότι οι ρυθμοί δεν είναι ίδιο όπως 15-20 χρόνια πριν. Όμως παρατηρώ με λύπη ότι πολλές οικογένειες, μιλάω για τους γονείς πάντα, ότι ρίχνουν τα παιδιά τους στις τρεις οθόνες πλέον από πολύ μικρή ηλικία, βλέπε τηλεόραση, υπολογιστη και κινητό. Η επιβράβευση είναι μια οθόνη στις μέρες μας; Δεν μεγαλώσαμε όμορφα χωρίς αυτά, παρα μόνο οταν μας επιτρεπόταν; Γιατί το μπράβο σε ένα παιδί να είναι "πήγαινε δες τηλεοραση ή παίξε το ηλεκτρονικό παιχνίδι; Γιατί οι παιδικές χαρές είναι άδειες, γιατί τα πάρκα δεν έιναι γεμάτα καροτσάκια και μανούλες; Γιατί δεν τιμούμε την εξοχή; Ρίχμουμε τα πρβλήματα μας στα παιδιά, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε μερικές φορές. Προσπαθούμε να τους κλείσουμε το στόμα ταίζοντας τα και πολλές φορές με junk food για να μην μας δημιουργούν κι άλλα προβλήματα; Εχουμε δει ότι βάζοντας τα να φάνε μπροστά στην τηλεόραση μένουν ήσυχα για περισσότερη ώρα; Μετά απορούμε γιατί είναι το παιδί παχύσαρκο, ενώ κανένας άλλος στην οικογένεια δεν είναι; Μήπως πηγαίνουμε στο super market και αγοράζουμε ότι λανσάρει η αγορά τροφίμων γιατί μας βγάζει από τη δύσκολη θέση του μαγειρέματος και του περνάω χρόνο στην κουζίνα και δεν περίμενα εγώ τη ζωή μου έτσι; Αυτός δεν είναι ο ρόλος της μάνας; Δεν είναι μέσα στην ανατροφή του παιδιού και η σωστή διατροφή; Δεν είναι η κοινωνικοποίηση; Πως μπορεί να κοινωνικοποιηθεί ένα παιδί όταν τρώει μόνο του μπροστά σε ένα χαζοκούτι; Πως θα μπορέσει να φάει στο μέλλον με άλλους ανθρώπους; Το θέμα δεν είναι μόνο η παχυσαρκία, το θέμα είναι όλο το μελλον του παιδιού. Οι ψυχολογικές του συγκρούσεις. Δεν βλέπουμε ένα πρόβλημα τώρα πως είναι, αλλά τις προεκτάσεις θα έχει στο μέλλον. Γι' αυτό κάνουμε ό, τι μπορούμε για να προλάβουμε καταστάσεις και δεν είναι καθόλου κακό να ζητούμε και την βοήθεια κάποιου ειδικού. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ.

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ όλες, η αλήθεια είναι ότι εδώ και μια εβδομάδα επειδή έχει παραγινει το κακό έχω βάλει ένα πρόγραμμα διατροφής από μόνη μου με πολλά και μικρά γεύματα, πλούσια σε γάλα, φρούτα και λαχανικά. Χθες το βράδυ όμως δεν αντιστάθηκα σε ένα σουβλάκι.

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ όλες, η αλήθεια είναι ότι εδώ και μια εβδομάδα επειδή έχει παραγινει το κακό έχω βάλει ένα πρόγραμμα διατροφής από μόνη μου με πολλά και μικρά γεύματα, πλούσια σε γάλα, φρούτα και λαχανικά. Χθες το βράδυ όμως δεν αντιστάθηκα σε ένα σουβλάκι.

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ όλες, η αλήθεια είναι ότι εδώ και μια εβδομάδα επειδή έχει παραγινει το κακό έχω βάλει ένα πρόγραμμα διατροφής από μόνη μου με πολλά και μικρά γεύματα, πλούσια σε γάλα, φρούτα και λαχανικά. Χθες το βράδυ όμως δεν αντιστάθηκα σε ένα σουβλάκι.