Αννιώ

Κοριτσια εδω που μενω εγω (το savropinguinaki ξερει) εχει κρυο ακομα τα βραδια...Ειναι εξω απο την Θεσσαλονικη και ειναι βουνο. Βενετια μου ειλικρινα φετος ειχαμε τοσες ρινιτιδες που δεν λεγεται...Με σταγονες ημασταν και ειμαστε ακομα! Τα λυπαμαι μωρε δεν νιωθουν να τις βγαλουν...Κι ο δικος σου ετσι? Στην Θεσ/νικη εχει H&M ? Ξερετε να μου πειτε??? Τουλαχιστον να τον βαλει τωρα τον υπνοσακο και μετα ξανα το φθινοπωρο... Πειτε μου σας παρακαλω αν εχει κανενα καταστημα στην Θεσ/νικη...Ευχαριστω!

Κοριτσια εχω το εξης προβλημα. Η Αλεξανδρα ξεσκεπαζεται πολυ ευκολα και κανει πολυ "ανατσουμπαλο" υπνο . Τωρα να την σκεπασω σε 2 λεπτα θα ειναι ξεσκεπαστη με αποτελεσμα να κρυωνει και να κανει διαρροιες και μυξουλες . Το χειμωνα ειχα υπνοσακο και την εβαζα εκει.Ειναι ομως χοντρος για την εποχη τωρα... Υπαρχουν λεπτοι υπνοσακοι τυπου πικέ για να την βαζω μεσα και να μην κρυωνει? Δεν εχω προβλημα να μου πειτε οποιασδηποτε εταιρειας... Τα Jumbo που ειχα παρει τους χειμωνιατικους, τα εχουν αποσυρει ολα τα υπνοσακια... Thanks!

Kαλα ειναι απιστευτο ποσο περναει ο καιρος! Θυμαμαι που ειχες κανει την ανακοινωση της εγκυμοσυνης σου RUBELA! Ειχα δει και ο,τι περιμενες κοριτσακι! Να σου ζησει και να εχεις μια ηρεμη και καλη λοχεια! Εχεις τις ευχες μου!!!

Νατασα αν και σε ρωτησα και στο facebook αν εισαι εγκυος ...Συγχαρητηρια :laugh: !!! Εισαι μαλιστα και ιδιες βδομαδες με την αδερφουλα μου ! Εγω την εκανα την εξεταση στην Euromedica της Μητροπολεως και ειχε στοιχισει 60 ευρω! Σου ευχομαι καλη εγκυμοσυνη!

Νατασα αν και σε ρωτησα και στο facebook αν εισαι εγκυος και ολιγον τι με εγραψες ...Συγχαρητηρια :laugh: !!! Εισαι μαλιστα και ιδιες βδομαδες με την αδερφουλα μου ! Εγω την εκανα την εξεταση στην Euromedica της Μητροπολεως και ειχε στοιχισει 60 ευρω! Σου ευχομαι καλη εγκυμοσυνη!

Θα συμωνησω με την Μπεμπουλης...Καθε παιδι εχει δικο του προγραμμα που αλλαζει απο μηνα σε μηνα. Εμενα η δικια μου κοιμαται στις 11.30 το βραδυ αλλα τωρα πια...Παλιοτερα πριν χρονισει κοιμοταν πιο νωρις και ξυπνουσε και πιο νωρις...Τα παιδια αλλαζουν ωραριο παντα μετα τον χρονο. Και επειτα ειναι και τι σε βολευει εσενα. Το θεμα ειναι να χορταινεις κι εσυ υπνο να μην σερνεσαι την επομενη μερα. Προσωπικα κοιταζω και την δικη μου ξεκουραση για να εχω κουραγιο να την παιξω και να την παω βολτα με το καροτσι... Οι γιαγιαδες ειναι καλες και εχουν καλες προθεσεις. Μην παρεξηγεις κι εμενα μου λεει καποια πραγματα ειδικα σε σχεση με το φαγητο της. Εσυ ξερεις καλυτερα απο ολους. Μια ερωτηση: αν εχετε καποια υποχρεωση μετα τις 8 το βραδυ πχ. εναν γαμο ή κατι μια εξοδο, τι κανετε με το θεμα του υπνου? Ρωταω γιατι εγω μεχρι τις 10 ειμαι σπιτι για να την κανω μπανιο και να πιει γαλα.

Έχεις δίκιο Μαρια φυσικά και το παιδί μας είναι ο καλύτερος κριτης. Είναι πολύ σημαντικό να μην έχεις αναρωτηθεί αν είσαι καλή μαμά γιατί έτσι δεν μπαίνεις στα μονοπάτια των τυψεων που κάτι δεν το έχεις κάνει σωστά επειδή έτσι νομίζεις ή επειδή το 70% των άλλων μαμαδων το κάνουνε κι ΕΣΥ όχι. Εγώ προσωπικά έχω αισθανθεί παρά πολύ κακή μαμά επειδή δεν θηλασα ή έπειδη όταν κάνει ζημιά και την μαλωνω κ κλαίει δεν την παίρνω αγκαλιά αμέσως (θα το ξανακάνει ούτως ή άλλως)... Εγώ αυτές τις σούπερ μαμάδες τις έχω δει και τις βλέπω ... Είναι πραγματικά αυτές που προλαβαίνουν να ψωνίσουν πάντα φρέσκα φρούτα, που δεν έχουν αφήσει τον μαύρο κύκλο από τα ματιά τους να φανεί , ίσως ούτε έχουνε κλαψει από τα νεύρα τους που δεν μπορούν να κάνουν ένα μπάνιο με την ησυχία τους... Εγώ κορίτσια συγνώμη αλλά το έχω κάνει... Και ο αναμαρτητος πρώτος το λήθο βαλετω...

Σας παραθετω παρακατω ενα κειμενο που μου εσταλη... Μου αρεσε το υφος και η πραγματικοτητα που εκφραζει σε καποια σημεια. "Καμιά μας δεν φέρνει ένα παιδί στον κόσμο με στόχο να το μισο-προστατέψει, να το περίπου-μεγαλώσει, να το ας-πούμε-καθοδηγήσει. Όλες ανεξαιρέτως θέλουμε να γίνουμε οι καλύτερες μαμάδες του κόσμου, να βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις, να αφιερώσουμε όλο μας το είναι για να κάνουμε τα πάντα σωστά. Διαβάζουμε βιβλία, παρακολουθούμε dvd, πηγαίνουμε σε σεμινάρια, μαθαίνουμε από τα λάθη των μαμάδων μας, ρωτάμε, ψάχνουμε. Και μετά, η πραγματικότητα σε χτυπάει στο κεφάλι μέχρι να πεις «επισκληρίδιος». Οι ατέλειωτες πάνες, η εξάντληση, η πιπίλα που δεν κατάφερες να αποτάξεις, η δουλειά που δεν μπορείς να αφήσεις για να αφοσιωθείς όσο θέλεις στο μωρό σου, τα γαριδάκια και η «Μαρία η άσχημη» που ορκιζόσουν ότι δεν θα καταπιεί ποτέ το μυαλό του δικού σου παιδιού, τα λάθη που έτσι κι αλλιώς θα κάνεις, αφού ο νόμος της φύσης δεν υπάρχει περίπτωση να σε εξαιρέσει. Κι εκεί που είσαι έτοιμη να αποδεχτείς ότι πάνω απ' όλα είσαι άνθρωπος, τα λάθη σου θα τα κάνεις, αρκεί να αγαπάς πολύ το παιδί σου, έρχονται «αυτές». Σαν τις συζύγους του Στέπφορντ, οι τέλειες μαμάδες ρομπότ που υπάρχουν μόνο και μόνο για να σου θυμίζουν ότι εσύ δεν είσαι σαν εκείνες. Δεν είσαι τέλεια. Ζουν ανάμεσά μας Τις βλέπω παντού, στο σούπερ μάρκετ, με ένα μωρό στο μάρσιπο κι ένα -πλήρως πειθαρχημένο μπροστά στο ψυγείο με τα παγωτά- πεντάχρονο, να κυκλοφορούν στους διαδρόμους χαμογελώντας σαν διαφήμιση. Είναι συνήθως πρόεδροι στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για να δίνουν μάχες για το δικαίωμα των παιδιών στο χαρτί υγείας στις σχολικές τουαλέτες και τα ποτηράκια μιας χρήσης για τις βρύσες της αυλής. Στον παιδίατρο συμπληρώνουν με σχολαστικότητα πρωταθλητή του sudoku τη λίστα με τα εμβόλια του παιδιού τους. Στις σχολικές γιορτές τις βλέπεις με μαλλιά κομμωτηρίου να έχουν στηθεί στην πρώτη σειρά, αφού περίμεναν με τις ώρες να βιντεοσκοπήσουν το καλοσιδερωμένο και φρεσκολουσμένο παιδάκι τους. Τα κορίτσια καριέρας ίσως και να μετανιώνουν που δεν αντάλλαξαν τις σπουδές τους με αυτή την εικόνα της τέλειας ευτυχίας. Πάντως εγώ όταν τις βλέπω αισθάνομαι τουλάχιστον σαν την Μπρίτνεϊ Σπίαρς την ώρα που την έπιασαν να οδηγεί μεθυσμένη με το βρέφος της στο τιμόνι. Ναι, προσπαθώ να είμαι τέλεια μαμά. Η αλήθεια όμως είναι πως στις σχολικές γιορτές φτάνω τελευταία. Μια φορά, μάλιστα, προκειμένου να μη χάσω τα πέντε λεπτά του γιου μου πάνω στη σκηνή, έφυγα τρέχοντας από το σπίτι και πήγα με φόρμα γυμναστικής που τελεί και χρέη πιτζάμας. Αποτέλεσμα; Ο γιος μου δεν ήρθε να με φιλήσει αφού είπε το ποίημά του, γιατί ντρεπόταν για μένα. Στις συγκεντρώσεις γονέων και κηδεμόνων δεν πηγαίνω, αφού γίνονται το μεσημέρι, την ώρα που πνίγομαι στη δουλειά. Μερικές φορές χάνω και τη μηνιαία ενημέρωση από τη δασκάλα του, έχασα και τρία από τα υποχρεωτικά εμβόλιά του, στα πρώτα του γενέθλια τη βγάλαμε με κέικ, αφού δεν πρόλαβα να του πάρω τούρτα και τα περισσότερα ρούχα του είναι σιδερωμένα μόνο όταν έχουν μόλις αγοραστεί. Επίσης, του έχω δώσει γαριδάκια για βραδινό. Εντάξει, δεν είμαι τελικά η τέλεια μαμά που πίστευα πάντα ότι θα γίνω, και αυτές οι άψογες μηχανές παραγωγής τύψεων είναι εκεί για να μου το θυμίζουν καθημερινά. Είμαι σίγουρη ότι το σπίτι τους είναι επίσης άψογο, οι κάλτσες των παιδιών τους σε ζευγάρια και το φαγητό πάντα καλομαγειρεμένο, με τα καρότα κομμένα σε σχήμα τριαντάφυλλου. Τεστ μητρότητας «Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν τη μαμά του Γιάννη;», μου είπε με παράπονο το παιδί μου εκείνη τη φορά στη σχολική γιορτή. Κάποτε πίστευα ότι έχω να μάθω πολλά από αυτές τις τέλειες μαμάδες. Τις θαύμαζα κι εγώ, ήταν το πρότυπό μου. Μέχρι που αποφάσισα να τις γνωρίσω από κοντά, για να μάθω πώς λειτουργούν, να κλέψω λίγη από τη σοφία τους, να γίνω κι εγώ σαν τη μαμά του Γιάννη. Τις πλησίασα σε αθώους παιδότοπους, τους χαμογέλασα στην ουρά του σούπερ μάρκετ, τις κολάκεψα στο self service με τις ζάχαρες στο Starbucks. Η μαμά στο σούπερ μάρκετ με κοίταξε σαν να είχε δει πρόσφατα τη φωτογραφία μου στο λεξικό στο λήμμα «αποτυχία». Αυτή που καθόταν δίπλα μου στον παιδότοπο κοίταξε τις βρόμικες κάλτσες του παιδιού μου κουνώντας το κεφάλι της. Κι εκείνη στα Starbucks με απέφυγε με τακτ όταν με είδε να δίνω στο γιο μου μια γουλιά καφέ. Αισθάνθηκα άσχημα και στις τρεις περιπτώσεις. Όπως και όταν στα πρώτα παιδικά πάρτι του σχολείου προσπάθησα να τις συναναστραφώ, αλλά εκείνες μου γύρισαν την πλάτη όταν άκουσαν ότι «δεν κάνουμε γερμανικά-φλογέρα-σαξόφωνο-πιάνο-κινέζικα». Ή εκείνη τη φορά στον παιδίατρο όταν απάντησα «δεν θυμάμαι» στην ερώτηση-ιερά εξέταση μιας από αυτές: «Αντιτετανικό πότε κάνατε;» Τότε πίστευα, όπως και τώρα, ότι δεν χρειάζεται να έχω αποστηθίσει τα εμβόλια του γιου μου, αρκεί να θυμάμαι πότε πρέπει να τα κάνει. Ότι τα παιδιά των έξι ετών πρέπει να παίζουν και όχι να έχουν μαύρους κύκλους από το στρες. Ότι, αν ο δεκάχρονος γιος σου θέλει να μάθει επιτέλους τι γεύση έχει αυτό το μυρωδάτο ρόφημα που απολαμβάνει η μαμά του, μια γουλιά δεν θα του κάνει κακό. Όπως κακό δεν θα του κάνει αν η μαμά του δουλεύει τόσο πολύ που δεν πρόλαβε να πλύνει τις κάλτσες του -αν κατάφερε ποτέ να τις βάλει σε ζευγάρια. Βασανίστηκα για αρκετό καιρό. Αρχικά με έφαγαν οι τύψεις, στη συνέχεια ήρθε το μίσος. Θύμωνα με αυτές τις μαμάδες που τα ξέρουν όλα, που δεν τους ξεφεύγει τίποτα, που τα κάνουν όλα σωστά. Αφού όμως βαρέθηκα να θυμώνω, άρχισα σιγά σιγά να τις απομυθοποιώ, να τις μικραίνω και τελικά κατάφερα να τις δω στις πραγματικές τους διαστάσεις και γι' αυτό ακριβώς που είναι. Σε ξέρω από κάπου; Είναι αυτές οι γυναίκες που τα κάνουν όλα σωστά, κανονικά και με το γράμμα του νόμου. Απλά κάποτε γίνονται και μαμάδες. Είτε δουλεύουν είτε όχι, έχουν πρόγραμμα: Δύο ώρες για τη στοίχιση των εσωρούχων, μία για το σιδέρωμα, άλλη μία για το φακέλωμα των διαφόρων γραφειοκρατικών (εμβόλια, εξετάσεις, έλεγχοι), μία για το μαγείρεμα, άντε, άλλη μία για αυτά τα ρημαδοκαρότα σε σχήμα τριαντάφυλλου. Δεν είμαι εναντίον των τέλειων μαμάδων, θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι μια απ' αυτές. Είμαι όμως εναντίον όποιου ακολουθεί ένα δρόμο σαν σταυροφόρος που αφορίζει όποιον και ό,τι δεν εφαρμόζει στη δική του κοσμοθεωρία. Όταν βλέπω αυτές τις τέλειες μαμάδες, τις σκέφτομαι όταν ήταν τέλειες μαθήτριες, τέλειες κόρες, άψογες και άμεμπτες. Και θυμάμαι τη γιαγιά μου που έλεγε ότι η τέλεια εικόνα κρύβει χάλια περιεχόμενο. Το νόημα της ζωής μου και όσων μαμάδων γνωρίζω βρίσκεται στο παιδί τους. Όμως η δική σου αξία ως ανθρώπου δεν κρίνεται από το πόσο τέλεια φαίνεσαι εσύ και το παιδί σου. Οι καλύτερες αναμνήσεις μου από τη δική μου μαμά είναι από τη φορά που με είχε πάρει μαζί της στη δουλειά, από εκείνη τη άλλη φορά που ήταν πολύ κουρασμένη να μαγειρέψει και φάγαμε πίτσα και τη φορά που φτάνοντας σε μια επίσκεψη μου ζήτησε να πω ότι έσκισα το καλσόν μου φτάνοντας εκεί, για να μην καταλάβει κανείς ότι απλά μου φόρεσε το πρώτο καλσόν που βρήκε μπροστά της. Η καλύτερη ανάμνησή μου δεν είναι από την εποχή που την είχε πιάσει το σύνδρομο της τέλειας μαμάς και μας είχε ράψει ασορτί φορέματα-στολές για τα Χριστούγεννα, επειδή θα πηγαίναμε στο σπίτι των θείων μας. Τώρα που το σκέφτομαι αυτή είναι μια από τις χειρότερες. Επίσης, μην ξεχάσω να σας πω ότι η Αντζελίνα Τζολί δίνει κι αυτή γαριδάκια στα παιδιά της όταν πεινάνε. Το έχω δει σε φωτογραφία."

mariagi δεν ειπα οτι με μειωσες κοριτσι μου οχι οχι...Απλα οι ιδανικες συνθηκες ακομα και για εμενα δεν εχουν υπαρξει ποτε στην δουλεια μου (ξερεις τι ταπεινωτικους -κυριολεκτικα-μισθους παιρνουμε σαν ωρομισθιες στον ιδιωτικο τομεα). Απλα πολλες φορες μου λενε "Ε καλα εσυ δεν θα την στειλεις την Αλεξ φροντιστηριο,θα της κανεις εσυ μαθημα..." Κι εγω μενω σιωπηλη και σκεφτομαι "Ναι πως....Εδω με ενα σπιτι, δουλειες, μαγειρεματα με μητρικα και συζυγικα καθηκοντα και μετα βιας μαθαινουμε πως κανει η γατουλα και το σκυλακι και βρισκουμε μια ωρα για παιχνιδι...θα της κανω και μαθημα??" Ξερω πολυ καλα τον γολγοθα των παιδιων με τα φροντιστηρια και των γονιων με τα λεφτα και τα χιλιαρικα που δινουν καθε χρονο... Ειναι κατι που δυστυχως το ελληνικο κρατος δεν προασπιστηκε και δεν προωθησε ποτε...Η δωρεαν παιδεια ειναι σε κακη κατασταση και ετσι η παραπαιδεια και οι κερδοσκοποι ανθιζουν...Φροντιστηριουχοι που ποτε δεν διδαξαν (ή ακομα δεν ξερουν καν την γλωσσα) να κερδιζουν ευρω εις βαρος του μεροκαματιαρη γονιου που θελει ευσυνειδητα ο,τι καλυτερο για το παιδακι του... Παει μακρια η κουβεντα συμφωνω απολυτα μαζι σου. Αν ειχα την δυναμη θα το αλλαζα αλλα ειμαι κι εγω αναγκαστικά μερος αυτου του συστηματος... Καλη δυναμη μανουλες!!! Αδιοριστη και παρολα αυτα συνειδητοποιημενη...(τι να σου κανωωωω??? )

Βανια εισαι πολυ αγχωμενη και νομιζω οτι αυτο ειναι φυσιολογικο...Εγω γνωσεις γυρω απο αυτα δεν εχω ουτε ειμαι ειδικη... Εχω μια ερωτηση...Ποσο χρονων ειναι ο Σταυρος σου? Αν ειναι σε ηλικια σχολειου δηλ. 7 (τοσο πανε νομιζω 1η δημοτικου) γιατι να μην παει το παιδι? Μηπως ολη αυτη η διαδικασια με λογοθεραπευτες του κανει κακο περισσοτερο απο ο,τι αν αφησεις τα πραγματα να βαδισουν μονα τους? Γινεται να προτεινουν οι ειδικοι να μην παει σχολειο το παιδι ενω ηρθε η ωρα του? Απορια το εχω...Σιγουρα αυτοι ξερουν την δουλεια τους αλλα κι εσυ ξερεις το παιδι σου καλυτερα απο ολους...Απλα ρωταω την ηλικια γιατι μου φαινεται πολυ τραβηγμενο να μην παει σχολειο ενω ηρθε η στιγμη του. Μην αγχωνεσαι και θα βρεθει η ακρη...Ρωτα και καποιον λιγοτερο αγχωτικο και πιο "ανθρωπο". Σημασια εχει τι θελει το παιδι...

Μετα τους 12 μηνες πραγματικα τα πραγματα ερχονται πολυ πιο ομαλα... Η Αλεξανδρα μας εκανε μεγαλη προοδο σε ο,τι αφορα το παιχνιδι της. Παιζει μονη της με τα παιχνιδακια της και λεει απλες λεξουλες οπως μαμα, μπαμπα, βαβα (σκυλακι) νιαου (γατουλα). Δειχνει τα αυτακια της και τα ματακια της αν την ρωτησεις και γενικα ειναι πλεον η φαση που γινεται παιδι απο μωρο. Επισης επειδη περπαταει δεν εχω το αγχος του καροτσιου οπου και να παμε και γενικα ξαλαφρωνεις λιγο... Απο την αλλη ομως .....αρχιζει τα χαζα και αναμενομενα...Δηλ. ανοιγει ντουλαπια συρταρια βγαζει εξω πραγματα....Εννοειται οτι το σπιτι το αλωνιζει και ξερει ολα τα κατατοπια μεσα και εξω. Επισης εγω αντιμετωπιζω θεμα με το φαγητο γιατι με σπρωχνει να πιασει αυτη το κουταλακι και τριβει την τροφη στα χερια της κατι που με κανει... Κατα τα αλλα ομως μετα τον χρονο κοριτσακι μου εγω χαιρομαι πιο πολυ το παιδι μου απο πριν. Α! Δεν ειπα το καλυτερο...Ερχεται και με αγκαλιαζει σε ασχετο χρονο ή φωναζει μαμα οταν με θελει να της δωσω σημασια... Αααααχ αυτα ειναι!!!!

mariagl έγραψε: mariagi δεν απαντησα ως ειδικος μονο που μετραει χρονια διδασκαλιας απαντησα κι ως μαμα... Σιγουρα οι λογοι που υπαρχουν οι ταξεις ειναι ΚΑΙ οικονομικοι απλα νομιζω εκαστως στο ειδος του...Δηλ. αμα δε τις θελουμε τις καθηγητριες να τις πεταξουμε??? Συμφωνω βεβαια, οτι τα φροντιστηρια το εχουν παραχ....ει με τις αστρονομικες τιμες τους και μαλιστα οπως ειπε και η Βανια πολλες φορες οι βαθμοι μπαινουν και χαριστικα. Ως υπαλληλος σε ιδιωτικα κεντρα γλωσσων το εχω δει και αυτο. Δηλ.μας λεγανε σε ενα παιδακι που αξιζει 14 - 15 να βαζουμε 17 για να μην κακοκαρδισουνε τον "πελατη".Τελειως αντιεπαγγελματικο σιγουρα απλα υπαρχουν και ευσυνειδητοι επαγγελματιες. Εχω δει και την αλλη πλευρα. Τα αγγλικα δεν ειναι μονο πτυχια σιγουρα αλλα ποια μαμα εχει την βεβαιοτητα του χρονου να διδαξει τοσο καλα στο παιδι της την γλωσσα ωστε να παρει μια πιστοποιηση? Ποια μαμα εχει τοοοσο χρονο ωστε να το αναλαβει εξ'ολοκληρου τοσα χρονια? Γιατι δεν ειναι μια διαδικασια μονο 1-2 ετων αλλα θα θελει επαναληψεις και ανακτηση λεξιλογιου και γραμματικης. Ας μην πεταμε μια επιστημη που λεγεται Language Acquisition τοσο ευκολα σε ενα καλαθι αχρηστων...Θιγει και εμενα που το αγαπαω και ολους τους ανθρωπους που κανουμε με αγαπη αυτο το λειτουργημα.

Κοριτσια αν και εχει μερες που το θεμα ανοιξε να πω κι εγω την αποψη μου ως εκπαιδευτικος-καθηγητρια αγγλικων...Σαφεστατα και η μαθηση της γλωσσας ειναι πολυ σημαντικη και καλο ειναι να ξεκιναει νωρις οσο τα παιδια ειναι ακομα "σφουγγαρια" και δεχονται και αφομοιωνουν ο,τιδηποτε καινουργιο...Ωστοσο εμπειρικα απο τα χρονια που διδασκω και απο ο,τι μας μαθανε στο πανεπιστημιο (χωρις να το εχω μπουσουλα) πιστευω οτι η πρωτη επαφη με την γλωσσα σωστα και μελετημενα πρεπει να γινεται με αλλα παιδακια μαζι μεσα σε ταξη για να ενυναμωνεται ο διαλογος και η σωστη επικοινωνια σε απλες καθημερινες θεματολογιες... Αυτο που θελω να πω ειναι οτι το παιδι πρεπει να ειναι στο συνολο για να μαθει και τα αγγλικα δηλ. να γινεται μεσα απο εργασιες, παιχνιδια,role plays και να το παρει σαν κατι ευχαριστο μακρια απο το σπιτι και τη μαμα. Σας μιλαω ειλικρινα οτι ειμαι κατα των ιδιαιτερων τουλαχιστον μεχρι τις ταξεις των C-D και ισως παραπανω. Τωρα αν φυσικα δεν υπαρχει αλλος τροπος εννοειται οτι οκ παλι θα μαθει και θα αρπαξει κατι. Ομως η αποκτηση της γλωσσας δεν ειναι ευκολο πραγμα και πιστεψτε με το εχω δει απο ολες τις πλευρες. Εγω την κορη μου αν με αξιωσει ο Θεος θα την εχω μαζι μου εκει που θα δουλευω (σε φροντιστηριο) σιγουρα μεχρι να δωσει καποιο πτυχιο και απο εκει και περα θα την αναλαβω εγω ξε'ολοκληρου... Γερα να ειναι κι αυτα κι εμεις...

Ωραιο...αν και περιγραφει την πικρη αληθεια... Μπραβο σου που το ανεβασες...Καιρος ηταν να δουμε ενα σοβαρο θεμα...

elisabetta έγραψε: Αυτα ειναι μεσα στο προγραμμα για γιατρους που ειναι πολυασχολοι νομιζω...Δεν ειναι λογος να αλλαξεις γιατρο αλλα καλο ειναι να του πεις οτι θα ηθελες η επικοινωνια σας να ειναι πιο σταθερη και ουσιωδης. Λεφτα θα παρει δεν θα το κανει για την ψυχη της μαμας του. Γιατροι αχ!!!

Εμας ηταν πολυ καρμικο και ειλικρινα σε οποιον το εχω πει του φαινοταν απιστευτο ειδικα με τα δεδομενα τα σημερινα. Γνωριστηκαμε σε ενα κλαμπακι...Την επομενη μερα βγηκαμε και απο το 2ο ραντεβου ειπαμε οτι θελουμε να μεινουμε μαζι... Ετσι κι εγινε... 6 μηνες μετα ψαχναμε σπιτι και 1 χρονο μετα εμεινα εγκυος και παντρευτηκα... Ποτε δεν μου ειπε "Θα με παντρευτεις?" αλλα παντοτε με ρωτουσε "Σου φτανει μια ζωη μαζι?"

ΦΩΤΕΙΝΟΥΛΑ έγραψε:

Μετα απο 3 προσπαθειες ανα μισαωρο δεν καταφερα να γεμισω το σακουλακι.Μαλλον δεν τα βαζω σωστα τα ατιμα...Κι εγω αμφιβαλλω οτι εχει κατι αλλα θα την κανω την εξεταση.Το απογευμα θα την παρω και θα παμε ή στο μικροβιλογικο ή στην παιδιατρο. Εχω σκασει...

Κοριτσια καλημερα! Εχω τρελλαθει απο την αγωνια μου...Πηρα την γιατρο να της πω για τις αυπνιες μας και οτι ξυπναει καθε 1 ωρα και θα κανουμε εξεταση για ουρολοιμωξη... Εχω αγχωθει...εχετε παρομοια εμπειρια????

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε: Κι εμενα ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ το frisomel και παλιοτερα επινε Frisolac...

Εγω τις δινω κρεμουλα καθημερινα...Τρωει κυριως Nutricia αλλα εχει φαει και ΝΟΥΝΟΥ και Nestle και Milupa. Θα γινω λιγο συνηγορος του διαβολου αλλα ρε κοριτσια με Milupa μεγαλωσαμε...Ημαρτον! Μηπως τα παραψειριζουμε?? Δεν παθαμε τιποτα εμεις και μεγαλωσαμε και μια χαρα ζουμε. Οσο αφορα το γιαουρτι εγω δινω ΔΕΛΤΑ advanced καθως ο συζυγος δουλευει στην εταιρεια και το εμπιστευομαστε. Επισης ειναι πολυ καλο το Ολυμπος Βιολογικο...καποια κοπελα νομιζω το ανεφερε...

Κοριτσακια μου!!! Μου δινετε κουραγιο!! Κασση σε ευχαριστω παρα πολυ. Τα ουλα της ειναι λιγο πιο πλακουτσα απο ο,τι συνηθως και εχει ανησυχιες.Σαλια μπολικα αλλα παντα ειχε διαρροες :laugh: ! Εχουμε κλεισει 1,5 μηνα ανησυχιας και εχω αρχισει να πιστευω οτι θα παμε ετσι και για αλλον 1 σιγουρα. Ας σκασει το 1ο δοντι και θα κερασω ολο το mammyland...!!!!!!!1 :silly:

Κι εγω το ιδιο θα εκανα στην θεση σου και εν μερη το εχω κανει.Ημουν καλεσμενη σε παιδοτοπο σε γενεθλια οταν η Αλεξανδρα ηταν δεν ηταν 7 μηνων. Τον Οκτωβριο δηλ. Ευτυχως η κοπελα το καταλαβε και κατανοησε οτι πρεπει να προσεχουμε... Νομιζω οτι η κουμπαρα σου απλα δεν εδειξε κατανοηση.Μην αισθανεσαι ασχημα παραλογη σιγουρα δεν εισαι.

AFRODITH σε ευχαριστω πολυ...Δεν ξερω αν πρεπει να ανησυχω πιο πολυ απο ο,τι ηδη παντως αν ειναι τα δοντακια της μακαρι!! Εσενα ηταν ηρεμος κατα την διαρκεια της ημερας?

Καλημερα μανουλες! Βρηκα ενα αρθρο που δινει καποιες πληροφοριες σε σχεση με τον υπνο και τις διαταραχες υπνου. http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8 ... =6550&la=1