crista

Θα σας πω την δικη μου ιστορια και ισως καταλαβετε...εχω 1 γιο 3 χρονων τωρα.οταν εμεινα εγκυος σε αυτον ενιωσα το θαυμα της ζωης οταν τον ενιωσα να με κλοτσαει.μετα απο ενα χρονο εμεινα παλι εγκυος γιατι ηθελα απελπισμενα να ξανακουσω ενα μωρο να κουνιεται μεσα μου και να με κλωτσαει.οταν εκανα την β επιπεδου η γιατρος βρηκε ενα εξογκωμα στο πισω μερος του κεφαλιου της και δεν ηξερε τι ηταν.τελικα μου ειπε οτι ηταν μινιγκοκηλη.Επειδη ετυχε τοτε να εχουν πανευρωπαικο ιατρικο συνεδριο μπηκε η υποθεση μου για εξεταση στο συνεδριο.Η αποφαση ποια ηταν? Δεν ηξερε κανενας γιατρος να μου πει αν αυτο που ειχε το κοριτσι μου ηταν απλα ενα λοιπωμα το οποιο θα το αφαιρουσαν οταν γεννιοταν ή ηταν μερος του εγκεφαλου της που ειχε βγει εξω.Αντε τωρα εσυ να παρεις αποφαση.Θα γεννουσα ενα παιδι που μπορει να περπατουσε,να μην μπορουσε να μαθει τα βασικα να μη μπορουσε να σταθει και να μου πεθαινε 10 χρονων. Τελικα αποφασισαμε με τον αντρα μου να μην το κρατησουμε και το "εχασα".Κι το πιο τραυματικο γεγονος ειναι που περασα τον αλοιμονο για να το γεννησω φυσιολογικα για να μπορεσω να ξαναμεινω εγκυος.Σημερα εχω αλλον ενα γιο 5 μηνων και ειναι τελειος.Μερικες φορες τον κοιταζω και σκεφτομαι την κορη μου αλλα εχω πεισει τον εαυτο μου οτι δεν θα αντεχα να μεγαλωνω ενα παιδι που θα το μεγαλωσω και θα πεθανει στην αγκαλια μου

Θα σας πω την δικη μου ιστορια και ισως καταλαβετε...εχω 1 γιο 3 χρονων τωρα.οταν εμεινα εγκυος σε αυτον ενιωσα το θαυμα της ζωης οταν τον ενιωσα να με κλοτσαει.μετα απο ενα χρονο εμεινα παλι εγκυος γιατι ηθελα απελπισμενα να ξανακουσω ενα μωρο να κουνιεται μεσα μου και να με κλωτσαει.οταν εκανα την β επιπεδου η γιατρος βρηκε ενα εξογκωμα στο πισω μερος του κεφαλιου της και δεν ηξερε τι ηταν.τελικα μου ειπε οτι ηταν μινιγκοκηλη.Επειδη ετυχε τοτε να εχουν πανευρωπαικο ιατρικο συνεδριο μπηκε η υποθεση μου για εξεταση στο συνεδριο.Η αποφαση ποια ηταν? Δεν ηξερε κανενας γιατρος να μου πει αν αυτο που ειχε το κοριτσι μου ηταν απλα ενα λοιπωμα το οποιο θα το αφαιρουσαν οταν γεννιοταν ή ηταν μερος του εγκεφαλου της που ειχε βγει εξω.Αντε τωρα εσυ να παρεις αποφαση.Θα γεννουσα ενα παιδι που μπορει να περπατουσε,να μην μπορουσε να μαθει τα βασικα να μη μπορουσε να σταθει και να μου πεθαινε 10 χρονων. Τελικα αποφασισαμε με τον αντρα μου να μην το κρατησουμε και το "εχασα".Κι το πιο τραυματικο γεγονος ειναι που περασα τον αλοιμονο για να το γεννησω φυσιολογικα για να μπορεσω να ξαναμεινω εγκυος.Σημερα εχω αλλον ενα γιο 5 μηνων και ειναι τελειος.Μερικες φορες τον κοιταζω και σκεφτομαι την κορη μου αλλα εχω πεισει τον εαυτο μου οτι δεν θα αντεχα να μεγαλωνω ενα παιδι που θα το μεγαλωσω και θα πεθανει στην αγκαλια μου

Θα σας πω την δικη μου ιστορια και ισως καταλαβετε...εχω 1 γιο 3 χρονων τωρα.οταν εμεινα εγκυος σε αυτον ενιωσα το θαυμα της ζωης οταν τον ενιωσα να με κλοτσαει.μετα απο ενα χρονο εμεινα παλι εγκυος γιατι ηθελα απελπισμενα να ξανακουσω ενα μωρο να κουνιεται μεσα μου και να με κλωτσαει.οταν εκανα την β επιπεδου η γιατρος βρηκε ενα εξογκωμα στο πισω μερος του κεφαλιου της και δεν ηξερε τι ηταν.τελικα μου ειπε οτι ηταν μινιγκοκηλη.Επειδη ετυχε τοτε να εχουν πανευρωπαικο ιατρικο συνεδριο μπηκε η υποθεση μου για εξεταση στο συνεδριο.Η αποφαση ποια ηταν? Δεν ηξερε κανενας γιατρος να μου πει αν αυτο που ειχε το κοριτσι μου ηταν απλα ενα λοιπωμα το οποιο θα το αφαιρουσαν οταν γεννιοταν ή ηταν μερος του εγκεφαλου της που ειχε βγει εξω.Αντε τωρα εσυ να παρεις αποφαση.Θα γεννουσα ενα παιδι που μπορει να περπατουσε,να μην μπορουσε να μαθει τα βασικα να μη μπορουσε να σταθει και να μου πεθαινε 10 χρονων. Τελικα αποφασισαμε με τον αντρα μου να μην το κρατησουμε και το "εχασα".Κι το πιο τραυματικο γεγονος ειναι που περασα τον αλοιμονο για να το γεννησω φυσιολογικα για να μπορεσω να ξαναμεινω εγκυος.Σημερα εχω αλλον ενα γιο 5 μηνων και ειναι τελειος.Μερικες φορες τον κοιταζω και σκεφτομαι την κορη μου αλλα εχω πεισει τον εαυτο μου οτι δεν θα αντεχα να μεγαλωνω ενα παιδι που θα το μεγαλωσω και θα πεθανει στην αγκαλια μου