Γιώτα1977

Κοριτσια καλημερα, Θα συμφωνήσω οτι το βαρος από την 35η εβδομάδα περίπου αυξάνεται πάρα πολύ οπότε μην ανησυχείτε! Για την ιστορία... εγώ έκανα ντόπλερ στην 32η εβδομάδα και η μπουμπού μου ήταν 2.670 γραμ.!!!! Γεννήθηκε 4/11/08 και το βάρος της ήταν ... κάθεστε;;; 4.350 γραμ.! Και πήρα και 5 μέρες από τον 10ο μήνα!!! Ο υπέρηχος ντόπλερ είναι πολύ ακριβής αλλά πιθανόν να έχει απόκληση 10% προς τα κάτω - ή στην δική μου περίπτωση προς τα πάνω!:silly: Φιλια σε ολες Γιωτα

Κοριτσια καλημερα, Θα συμφωνήσω οτι το βαρος από την 35η εβδομάδα περίπου αυξάνεται πάρα πολύ οπότε μην ανησυχείτε! Για την ιστορία... εγώ έκανα ντόπλερ στην 32η εβδομάδα και η μπουμπού μου ήταν 2.670 γραμ.!!!! Γεννήθηκε 4/11/08 και το βάρος της ήταν ... κάθεστε;;; 4.350 γραμ.! Και πήρα και 5 μέρες από τον 10ο μήνα!!! Ο υπέρηχος ντόπλερ είναι πολύ ακριβής αλλά πιθανόν να έχει απόκληση 10% προς τα κάτω - ή στην δική μου περίπτωση προς τα πάνω!:silly: Φιλια σε ολες Γιωτα

Αννούλα μου κατ'αρχήν να σου ζήσουν τα κορίτσια σου!!! Να τα καμαρώσεις όπως επιθυμείς. Βρε συ αυτές θα γίνουν κάτι γυναικάρες δύο μέτρα η κάθε μία!!! Δεν θα μπορείς να τις κάνεις καλά. Εγώ γέννησα 4/11 και η κόρη μου είναι ακόμη στη μονάδα. Θα την πάρω κάποια στιγμή την άλλη βδομάδα γιατί έπαθε μια λοίμωξη. Στη διπλανή θερμοκοιτίδα από τη δική μας είναι ένα αγοράκι που γεννήθηκε 600γραμ. Και τα καταφέρνει μια χαρά σε πληροφορώ. Είναι ήδη 1900 γραμ. Και συνήθως λένε ότι τα αγοράκια είναι πιο αδύναμα από τα κοριτσάκια. Τα δικά σου που είναι ήδη 1000 γραμ και πάνω μην τα φοβάσαι! Μην αγχώνεσαι γιατι οι κοράκλες σου το καταλαβαίνουν. Μπορεί να καθυστερήσεις λίγο να τις πάρεις αλλά πίστεψέ όταν τις πάρεις σπίτι θα τα ξεχάσεις όλα!!! Κι εμένα με ενοχλούσε αφάνταστα που την έβλεπα μέσα στο γυάλινο κουτί με τα καλώδια και τα σωληνάκια, αλλά να έχεις στο μυαλό σου ότι είναι για το καλό τους και πως τις προσέχουν υπερβολικά!!! Σου εύχομαι τα καλύτερα για σένα και τις κοράκλες σου!!! Έχε πίστη στον Θεό και υπομονή! Και να ξέρεις πως ποτέ δεν δοκιμαζόμαστε πιο πάνω απο τις δυνάμεις μας! Όλο αυτό είναι μια δοκιμασία που καλείσαι να περάσεις και είμαι σίγουρη ότι θα φανείς τόσο αντάξια που θα εκπλαγείς κι εσύ η ίδια με τις δυνάμεις σου!!! Φιλιά πολλά Γιώτα

Αννούλα μου κατ'αρχήν να σου ζήσουν τα κορίτσια σου!!! Να τα καμαρώσεις όπως επιθυμείς. Βρε συ αυτές θα γίνουν κάτι γυναικάρες δύο μέτρα η κάθε μία!!! Δεν θα μπορείς να τις κάνεις καλά. Εγώ γέννησα 4/11 και η κόρη μου είναι ακόμη στη μονάδα. Θα την πάρω κάποια στιγμή την άλλη βδομάδα γιατί έπαθε μια λοίμωξη. Στη διπλανή θερμοκοιτίδα από τη δική μας είναι ένα αγοράκι που γεννήθηκε 600γραμ. Και τα καταφέρνει μια χαρά σε πληροφορώ. Είναι ήδη 1900 γραμ. Και συνήθως λένε ότι τα αγοράκια είναι πιο αδύναμα από τα κοριτσάκια. Τα δικά σου που είναι ήδη 1000 γραμ και πάνω μην τα φοβάσαι! Μην αγχώνεσαι γιατι οι κοράκλες σου το καταλαβαίνουν. Μπορεί να καθυστερήσεις λίγο να τις πάρεις αλλά πίστεψέ όταν τις πάρεις σπίτι θα τα ξεχάσεις όλα!!! Κι εμένα με ενοχλούσε αφάνταστα που την έβλεπα μέσα στο γυάλινο κουτί με τα καλώδια και τα σωληνάκια, αλλά να έχεις στο μυαλό σου ότι είναι για το καλό τους και πως τις προσέχουν υπερβολικά!!! Σου εύχομαι τα καλύτερα για σένα και τις κοράκλες σου!!! Έχε πίστη στον Θεό και υπομονή! Και να ξέρεις πως ποτέ δεν δοκιμαζόμαστε πιο πάνω απο τις δυνάμεις μας! Όλο αυτό είναι μια δοκιμασία που καλείσαι να περάσεις και είμαι σίγουρη ότι θα φανείς τόσο αντάξια που θα εκπλαγείς κι εσύ η ίδια με τις δυνάμεις σου!!! Φιλιά πολλά Γιώτα

Και το όνομα αυτής Μελίνα! Φιλιά Γιώτα

Κοριτσια κι εγώ το ίδιο άγχος είχα. Οτι θα έρθει η ώρα και δεν θα το καταλάβω! Τελικά μπήκα μέσα με πρόκληση γιατί η μικρή μου δεν έλεγε να βγει. Όταν όμως με πιάσαν οι πόνοι κατάλαβα τι πάει να πει γέννα. Είναι σαν πόνοι περιόδου που έρχονται και φεύγουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα και χτυπούν στην μέση ή στην πλάτη. Αποκλείεται να μην το καταλάβεις. Νιώθεις και μία πίεση χαμηλά! Οπότε αν κάποια από σας το πάθει καλό είναι να επικοινωνήσει με τον γιατρό και να του πει ανά πόση ώρα πονάει ή να πάει στο νοσοκομείο. Δεν είναι απόλυτο να δείτε αίμα ή να σπάσουν τα νερά. Τα συμπτώματα ποικίλουν από γυναίκα σε γυναίκα! Ωστόσο μην περιμένετε να δείτε το κεφαλάκι του μωρού για να πάτε στο νοσοκομείο!!!:laugh::laugh: :laugh: Φιλιά σε όλες Γιώτα

Κοριτσια κι εγώ το ίδιο άγχος είχα. Οτι θα έρθει η ώρα και δεν θα το καταλάβω! Τελικά μπήκα μέσα με πρόκληση γιατί η μικρή μου δεν έλεγε να βγει. Όταν όμως με πιάσαν οι πόνοι κατάλαβα τι πάει να πει γέννα. Είναι σαν πόνοι περιόδου που έρχονται και φεύγουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα και χτυπούν στην μέση ή στην πλάτη. Αποκλείεται να μην το καταλάβεις. Νιώθεις και μία πίεση χαμηλά! Οπότε αν κάποια από σας το πάθει καλό είναι να επικοινωνήσει με τον γιατρό και να του πει ανά πόση ώρα πονάει ή να πάει στο νοσοκομείο. Δεν είναι απόλυτο να δείτε αίμα ή να σπάσουν τα νερά. Τα συμπτώματα ποικίλουν από γυναίκα σε γυναίκα! Ωστόσο μην περιμένετε να δείτε το κεφαλάκι του μωρού για να πάτε στο νοσοκομείο!!!:laugh::laugh: :laugh: Φιλιά σε όλες Γιώτα

Κορίτσια μου όπως σας είχα υποσχεθεί η ιστορία του τοκετού μου έχει ως εξής: Την Τρίτη 4/11 στις 6 το πρωί μπήκα μέσα με πρόκληση. Μετά τον σχετικό "καλοπισμό" - ξύρισμα, κλύσμα, με έβαλαν σε καρδιοτοκογράφο να δουν τι κάνει η μπουμπού. Κατά τις 8.30 μου έβαλαν τους τεχνιτούς οι οποίοι άρχισαν να με πιάνουν γύρω στις 10.30. Μέχρι τις 11.30 είχα πόνους, όχι κάτι το φοβερό. Με βοήθησε πολύ η μαία μου με τις ανάσες. Κατά τις 11.30 και έχωντας διαστολή 4 μου χορήγησαν επισκληρήδιο. Αυτό πόνεσε περισσότερο από όλα! Αλλά είναι τόσο στιγμιαίο που ούτε που το σκέφτομαι. Γύρω στις 12.30 η μαία μου έσπασε τα νερά με ένα ξυλάκι. Ούτε που το κατάλαβα, απλά ένιωσα μια απίστευτη ζέστη και μία ανακούφιση. Αυτό ήταν. Μέχρι τις 14.30 είχα τέλεια διαστολή 10. Στα ενδιάμεσα έμπαινε μέσα ο γιατρός μου, τη μία μασώντας τυρόπιτα και την άλλη παίζοντας με ένα κομπολόϊ!!! Πολύ γέλιο. Τον εκλιπαρούσα για λίγη τυρόπιτα καθώς είχα λυσσάξει στην πείνα αλλά δεν μου έδινε!!! Κατά τις 14.45 ξεκίνησα τις εξωθήσεις. Δεν πονούσα απλά ένιωθα πίεση στον πωπώ σαν να ήθελα να πάω τουαλέττα. (σε όσες περιμένετε να γεννήσετε σας ενημερώνω ότι απλά νιώθεις πίεση αλλά όχι πόνο!) Ξεκίνησα τις εξωθήσεις με τη βοήθεια της μαίας και τα πήγαινα αρκετά καλά γιατί έπαιρνα σωστές ανάσες και έσπρωχνα καλά. Άσε που η αδρεναλίνη εκείνη τη στιγμή έχει ανέβει στα ύψη και το μόνο που θες να κάνεις είναι να σπρώξεις. Κάποια στιγμή η μαία πήρε το χέρι μου και με έβαλε να πιάσω το κεφάλι της μπέμπας η οποία ήταν έτοιμη να βγει. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα σαν μανούλα. Τόσο υπέροχα!!! Κατάλαβα ότι φέρνω ένα παιδάκι στο κόσμο. Και πείσμωσα ακόμα περισσότερο για να τα καταφέρω! Το αστείο της υπόθεσης ήταν πως στο δωμάτιο των ωδινων ήταν και άλλη μια κοπέλα που έσπρωχνε και οι μαίες μας έκαναν κόντρες για το ποια θα γεννήσει γρηγορότερα. Δεν μπορούσα να σπρώξω από τα γέλια! Κατά τις 14.25 έρχεται ο γιατρός μου και λέει πως ήρθε η ώρα. Με πήγαν στο χειρουργείο. Ο αντρούλης μου συνεχώς μαζί μου και χωρίς την βοήθειά του και το κουράγιο του δεν ξέρω αν θα τα είχα καταφέρει τόσο καλά! Πλακίτσα και χαβαλέ μέσα στο χειρουργείο με τους γιατρούς όσπου κάποια στιγμή τους λέω ότι ήρθε η ώρα. Σπρώχνω μια φορά αλλά η μικρούλα λόγω που είναι τεράστια δεν έβγαινε και ο γιατρός έπρεπε να με κόψει λίγο. Το ένιωσα αλλά δεν ένιωσα πόνο. Και τότε ξεκινήσαν τα στοιχήματα. Ο ένας να λέει ότι θα βγει 3.900, ο άλλος ότι είναι 4.100. Πετάγομαι κι εγώ και λέω 50ευρώ στο 4.100!!! Και ήρθε η στιγμή! Σπρώχνω άλλη μία και χωρίς να το καταλάβω βγαίνει η μπέμπα με τη μία! Ένιωσα ένα άδειασμα! Και την βλέπω!!! Τεράστια! Μπράτσα σαν του Σταλόνε και μπούτια με δίπλες! Νόμιζα ότι γέννησα ένα νήπιο έτοιμο για το σχολείο! Ο γιατρός μου την πιάνει και μου λέει 4 plus! Την πήραν να την καθαρίσουν και να μην ξεκολάω τα μάτια μου από πάνω της. "είναι κάλά" τους ρώτησα και μου απάντησαν πως καλύτερα δεν γίνεται. Και τότε έρχεται η στιγμή που μου την έδωσαν στην αγκαλιά μου!!! Κορίτσια τι να πω; Με έπιασαν κάτι κλάματα και γέλια ταυτόχρονα. Ένα πολύ περίεργο πράγμα. Να της μιλάω και να με κοιτάει με τα μεγάλα της μάτια σαν να μου έλεγε "ξέρω είσαι η μαμά μου". Έκλαψε λίγο αλλά με το που της ψυθίρισα στο αυτί σταμάτησε. Της τραγούδισα "είσαι ένα περιστέρι που πετάς στον ουρανό πάμε να βρουμε ένα αστέρι σ'έναν κόσμο μακρινό" (της το τραγουδούσα όσο ήταν στην κοιλίτσα μου). Έκανε σαν να το αναγνώρισε και συνέχισε να με κοιτάει χωρίς να κλαίει! Οι πιο υπέροχες στιγμές της ζωής μου!!! Ο άντρας μου σφιγγόταν να μην κλάψει! Μας χάϊδευε, πότε εμένα και πότε την μπέμπα! Κάποια στιγμή είδα το γιατρό και τη μαία να έχουν σταματήσει να με ράβουν και να μας κοιτάνε καλά κάλά βουρκωμένοι! Η μπέμπα έπιασε το δάχτυλο του μπαμπά της και ο μπαμπάς μόλις που κρατιώταν να μην ξεσπάσει σε κλάματα! Της είπε πως θα την αγαπάει τόσο πολύ που κανένας άντρας δεν θα της κάνει!!! Τον κοίταξε μές στα μάτια λες και τον ήξερε χρόνια! Μετά έπρεπε να μας την πάρουν για να την ζυγίσουν και να την πλύνουν. Ήταν σίγουρα οι πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής μου αλλά και του μπαμπά μας! Τις σκέφτομαι τόσο γλυκά και τόσο τρυφερά! Μόλις ήρθε η νοσοκόμα και μας ανακοίνωσε "4.350 και 56 πόντους" μείναμε όλοι άναυδοι! Τι θηρίο! Απόρησα με τον εαυτό μου πως την έβγαλα και ειδικά πως την έβγαλα τόσο εύκολα! Ούτε πολλά ράμματα έκανα, ούτε πονούσα πολύ μετά. Όλα πήγαν τόσο καλά που αναρωτιέμαι τι έκανα για να αξίζω ένα τόσο μεγάλο δώρο από τον Θεό! Κορίτσια μου εύχομαι σε όλες σας να έχετε μια τόσο εύκολη γέννα σαν την δική μου και ακόμα ευκολότερη. Να μην έχετε άγχος, γιατί όλα είναι τόσο υπέροχα που το άγχος ... απλά περισσεύει! Να το ζήσετε όσο μπορείτε γιατί αυτές οι στιγμές είναι μοναδικές και τελειώνουν γρήγορα όπως και όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή! Σας φιλώ όλες και σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση! Φιλιά πολλά Γιώτα

Αγγελικούλα συγχαρητήρια!!!! Να σου ζήσει η μπουμπου σου! Και να την καμαρώσεις όπως επιθυμείς!!!! Να είναι πάντα υγιείς και τυχερή!!! Φιλιά πολλά Γιώτα

Αγγελικούλα συγχαρητήρια!!!! Να σου ζήσει η μπουμπου σου! Και να την καμαρώσεις όπως επιθυμείς!!!! Να είναι πάντα υγιείς και τυχερή!!! Φιλιά πολλά Γιώτα

Μαγδα μου με το καλό!!! Όλα να πάνε τέλεια!!! Πριν από λίγες μέρες γέννησα κι εγώ και σου λέω ότι δεν συγκρίνεται με τίποτα!!! Άσε που είναι το πιο ανώδυνο και εύκολο πράγμα που έκανα ποτέ!!! Μην σε τρομάζει τίποτα! Με την επισκληρήδιο δεν θα νιώσεις το παραμικρό!!! Σου εύχομαι να την κρατήσεις στην αγκαλιά σου το συντομότερο!!! Να είναι γερή και δυνατή!!! Μην έχεις άγχος και ζήστο όσο μπορείς γιατί είναι μοναδική εμπειρία!!! Φιλιά πολλά και με κανέναν πόνο!!! Γιώτα

Μαγδα μου με το καλό!!! Όλα να πάνε τέλεια!!! Πριν από λίγες μέρες γέννησα κι εγώ και σου λέω ότι δεν συγκρίνεται με τίποτα!!! Άσε που είναι το πιο ανώδυνο και εύκολο πράγμα που έκανα ποτέ!!! Μην σε τρομάζει τίποτα! Με την επισκληρήδιο δεν θα νιώσεις το παραμικρό!!! Σου εύχομαι να την κρατήσεις στην αγκαλιά σου το συντομότερο!!! Να είναι γερή και δυνατή!!! Μην έχεις άγχος και ζήστο όσο μπορείς γιατί είναι μοναδική εμπειρία!!! Φιλιά πολλά και με κανέναν πόνο!!! Γιώτα

Κοριτσια μου γεννησα!!! Την Τριτη 4/11/08 στις 15.30 μέσα σε 5 ώρες! Πηγα με προκληση τοκετου γιατί η μικρή μου δεν ήθελε να με αποχωριστεί. Όπως βλέπετε και στον τίτλο γεννήθηκε 4.350 κιλά και 56 πόντους!!! Ναι το ξέρω είναι τεράστια!!! Απορώ πως χωρούσε το πουλάκι μου μέσα στην κοιλιά μου! Η γέννα ήταν υπέροχη. Έκανα φυσιολογικό τοκετό και δεν κατάλαβα τίποτα! Τα συγχαρητήρια μου στον άνθρωπο που ανακάλυψε την επισκληρίδιο!!! Το μόνο που ένιωθα ήταν η πίεση που ασκούσε η μικρή για να βγεί. Αλλά πόνο όχι!! Έχω κάνει πολλά πράγματα στη ζωή μου, πολλές δυνατές συγκινήσεις, αλλά μπροστά σ'αυτό, όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν με βόλτα στο πάρκο!!!! Κορίτσια δεν συγκρίνεται με τίποτα!!!! Η κόρη μου όταν γεννήθηκε ήταν υπερβολικά άσχημη. Το λέω και δεν ντρέπομαι. Να φανταστείτε ρωτούσα τον γιατρό πως είναι δυνατόν να είναι τόσο άσχημη ενώ εγώ κι ο πατέρας της είμαστε μια χαρα παιδιά!!! Όλοι μου είπαν πως ήταν πολύ ζορισμένη στην κοιλιά μου γι'αυτό βγήκε έτσι πρησμένη. Τώρα όσο περνούν οι μέρες είναι γίνεται όλο και πιο όμορφη!!! Θα σας στείλω φωτογραφία το συντομότερο. Εγώ βγήκα το Σάββατο, αλλά δυστυχώς δεν πήρα την μικρή μου μαζί. Κατά τη διάρκεια του τοκετού ήπιε πολύ αμνιακό υγρό και της έκανε πρόβλημα στο στομάχι. Οπότε την κράτησαν στην θερμοκοιτίδα - όπου φυσικά με το ζόρι χωρούσε τόση που είναι. Ήταν να την πάρω σήμερα, αλλά μου είπαν οτι έπαθε μια λοίμωξη και πρέπει να την κρατήσουν άλλη μια βδομάδα. Φαντάζεστε τι έχω πάθει έτσι;;; Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη και το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι όλο αυτό είναι για το καλό της. Καλύτερα που το βρήκαν τώρα παρά να την έπαιρνα στο σπίτι και να μου αρρώστενε και να μην ηξερα τι να κάνω. Τουλάχιστον τώρα το πρόλαβαν στην αρχή. Ευτυχώς την έβγαλαν από την θερμοκοιτίδα και πάω και την βλέπω πρωί-απόγευμα! Στα ενδιάμεσα με αφήνουν και την θυλάζω κιόλας! Άλλη φοβερή αίσθηση! Όπως καταλαβένεται έχω τρελαθεί με την κόρη μου, αλλά ανυπομονώ να την φέρω σπίτι μας! Αυτά προς το παρόν! Θα στείλω φωτο το συντομότερο και θα σας γράψω και την δική μου εμπειρία τοκετού μόλις μπορέσω! Εύχομαι στις εγκυμονούσες να έχετε μια εύκολη και υπέροχη γέννα σαν την δική μου! Σε όσες προσπαθούν εύχομαι σύντομα να γίνεται 'εν δυνάμει' μανούλες!!! Κορίτσια βιώνω τα ωραιότερα συναισθήματα της ζώης μου! Όλες οι γυναίκες αξίζουν να τα βιώσουν!!! ΦΙλιά πολλά σε όλες Γιώτα

Μάγδα μου καλημέρα! Από όλες τις επιλογές που μου έγραψες προτείνω να διαλέξεις τον πιο φυσικό τρόπο! Ξέρω ότι είναι ο πιο δύσκολος τρόπος να περιμένεις μέρα με τη μέρα πότε θα γεννήσεις. Το πέρασα κι ακόμα το περνάω (έχω ακόμα 18 ώρες). Ωστόσο, το έψαξα στο ίντερνετ, ρώτησα γιατρούς και όλοι μου είπαν ότι το καλύτερο είναι να ξεκινήσει ο τοκετός από μόνος του. Είναι ο τρόπος που επιλέγει η φύση! Ειδικότερα εφόσον η μπεμπούλα σου έχει εμπεδωθεί στη λεκάνη δεν υπάρχει λόγος να κάνεις καισαρική εκτός αν συντρέχει σοβαρός λόγος γιατί όσο να πεις είναι χειρουργείο. Καλό λοιπόν θα είναι να εξαντλήσεις όλα τα όρια δηλαδή την τελευταία ημερομηνία σου και μετά να πας με πρόκληση. Αυτό θα κάνω εγώ αύριο. Όλα αυτά στα λέω με όλο το θάρρος! Ωστόσο ότι κι αν αποφασίσεις (είμαι σίγουρη ότι θα αποφασίσεις το καλύτερο - το μητρικό ένστικτο) να σκέφτεσαι ότι πολύ πολύ σύντομα θα κρατάς τη μπεμπούλα σου αγκαλίτσα!!! Πολλά πολλά φιλιά και κουράγιο. Η φουντίτσα της ουράς του γαϊδάρου έμεινε!!! Από το Σάββατο θα είμαι πάλι εδώ... ότι χρειαστείς!!! Γιώτα

Μάγδα μου καλημέρα! Από όλες τις επιλογές που μου έγραψες προτείνω να διαλέξεις τον πιο φυσικό τρόπο! Ξέρω ότι είναι ο πιο δύσκολος τρόπος να περιμένεις μέρα με τη μέρα πότε θα γεννήσεις. Το πέρασα κι ακόμα το περνάω (έχω ακόμα 18 ώρες). Ωστόσο, το έψαξα στο ίντερνετ, ρώτησα γιατρούς και όλοι μου είπαν ότι το καλύτερο είναι να ξεκινήσει ο τοκετός από μόνος του. Είναι ο τρόπος που επιλέγει η φύση! Ειδικότερα εφόσον η μπεμπούλα σου έχει εμπεδωθεί στη λεκάνη δεν υπάρχει λόγος να κάνεις καισαρική εκτός αν συντρέχει σοβαρός λόγος γιατί όσο να πεις είναι χειρουργείο. Καλό λοιπόν θα είναι να εξαντλήσεις όλα τα όρια δηλαδή την τελευταία ημερομηνία σου και μετά να πας με πρόκληση. Αυτό θα κάνω εγώ αύριο. Όλα αυτά στα λέω με όλο το θάρρος! Ωστόσο ότι κι αν αποφασίσεις (είμαι σίγουρη ότι θα αποφασίσεις το καλύτερο - το μητρικό ένστικτο) να σκέφτεσαι ότι πολύ πολύ σύντομα θα κρατάς τη μπεμπούλα σου αγκαλίτσα!!! Πολλά πολλά φιλιά και κουράγιο. Η φουντίτσα της ουράς του γαϊδάρου έμεινε!!! Από το Σάββατο θα είμαι πάλι εδώ... ότι χρειαστείς!!! Γιώτα

Κορίτσια μου καλημέρα!!! Φαντάζομαι σας έχω πρήξει αλλά οι περισσότερες από εσάς που το έχετε περάσει θα συμμερίζεστε την αγωνία μου. Τις τελευταίες μέρες σας γράφω ότι "έρχεται η κόρη μου"... μάλλον δεν βρίσκει ταξί γι'αυτό δεν έρχεται!!! Η αγωνία μου είναι μεγάλη... τώρα θα γεννήσω... ύστερα θα γεννήσω! Τελικά εγώ πότε θα γίνω μάνα;;;;;; Χτες το βράδυ πήγα πάλι στο γιατρό μου ο οποίος μου είπε ότι είναι σχεδόν βέβαιως ότι θα γεννήσω πριν την τρίτη 4/11. Αλλιώς θα μπω την τρίτη νωρίς το πρωί με πρόκληση!!! Ωστόσο χτες είχα συσπάσεις! Γι'αυτό είναι σίγουρος ότι όπου να'ναι γεννάω! Βρε κορίτσια δεν περνάνε οι ώρες με τίποτα λέμε!!! Μου μένουν 48 ώρες το πολύ και ειλικρινά σκέφτομαι τους άντρες και το φανταριλίκι!!! Σαν τον φαντάρο κάνω!!! Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση!!! Φιλιά πολλά σε όλες Γιώτα

Κορίτσια μου καλημέρα!!! Φαντάζομαι σας έχω πρήξει αλλά οι περισσότερες από εσάς που το έχετε περάσει θα συμμερίζεστε την αγωνία μου. Τις τελευταίες μέρες σας γράφω ότι "έρχεται η κόρη μου"... μάλλον δεν βρίσκει ταξί γι'αυτό δεν έρχεται!!! Η αγωνία μου είναι μεγάλη... τώρα θα γεννήσω... ύστερα θα γεννήσω! Τελικά εγώ πότε θα γίνω μάνα;;;;;; Χτες το βράδυ πήγα πάλι στο γιατρό μου ο οποίος μου είπε ότι είναι σχεδόν βέβαιως ότι θα γεννήσω πριν την τρίτη 4/11. Αλλιώς θα μπω την τρίτη νωρίς το πρωί με πρόκληση!!! Ωστόσο χτες είχα συσπάσεις! Γι'αυτό είναι σίγουρος ότι όπου να'ναι γεννάω! Βρε κορίτσια δεν περνάνε οι ώρες με τίποτα λέμε!!! Μου μένουν 48 ώρες το πολύ και ειλικρινά σκέφτομαι τους άντρες και το φανταριλίκι!!! Σαν τον φαντάρο κάνω!!! Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση!!! Φιλιά πολλά σε όλες Γιώτα

Μάγδα μου καλημέρα και από μένα! Στην 32η εβδομάδα έπρεπε κι εγώ να πάρω τα πρε παρ γιατί ήμουν έτοιμη για πρόωρο τοκετό. Τα πήρα για 10 ημέρες περίπου. Ο γιατρός μου είχε πει ότι ανάλογα τον οργανισμό, συνήθως μετά καθυστερούν τον τοκετό χωρίς αυτό να έχει να κάνει με την καισαρική ή τον φυσιολογικό τοκετό. Εγώ τώρα έχω κλείσει την 40η εβδομάδα (!!!) και έχω περιθώριο να γεννήσω μέχρι την Δευτέρα 3/11, διαφορετικά θα μπω την Τρίτη με πρόκληση τοκετού. Πιθανόν να παίζουν ρόλο τα χάπια! Μπορεί και όχι, όπως μου είπε κι ο γιατρός συμβαίνει στις περισσότερες κοπέλες να καθυστερεί ο τοκετός μετά από την λήψη πρε παρ. Ωστόσο, για να σε καθυσηχάσω σου λέω πως παρ'όλα τα χάπια, εμένα η μπέμπα μου είναι πάρα πολύ χαμήλα, στην ιδανικότατη θέση για φυσιολογικό τοκετό και δεν το συζητάμε για καισαρική. Ούτε επιρρεάστηκε καθόλου η ανάπτυξή της λόγω των πρόωρων συσπάσεων καθότι το βάρος της κυμαίνεται από 3700 έως 4100 κιλά!!!! Όσον αφορά τις συσπάσεις, όσο είναι ακανόνιστες μην ανησυχείς είναι προπαρασκευαστικές. Κι εγώ δεν τις πολυκαταλάβαινα, αλλά μου εξήγησε ο γιατρός ότι όταν έρθει η ώρα θα εντείνονται σε πόνο αλλά και σε χρονική διάρκεια και θα έρχονται όλο και συχνότερα! Αυτά από εμένα, ελπίζω να σε βοήθησα!!! Καλό υπόλοιπο στην εγκυμοσύνη σου και να δεις που όλα θα είναι μια χαρά!!! Απλά λόγω της άγνοιας αγχωνόμαστε λίγο παραπάνω!!! Με το καλό να πάρεις αγκαλιά το ζουζούνι σου!!! Φιλιά Γιώτα

Μάγδα μου καλημέρα και από μένα! Στην 32η εβδομάδα έπρεπε κι εγώ να πάρω τα πρε παρ γιατί ήμουν έτοιμη για πρόωρο τοκετό. Τα πήρα για 10 ημέρες περίπου. Ο γιατρός μου είχε πει ότι ανάλογα τον οργανισμό, συνήθως μετά καθυστερούν τον τοκετό χωρίς αυτό να έχει να κάνει με την καισαρική ή τον φυσιολογικό τοκετό. Εγώ τώρα έχω κλείσει την 40η εβδομάδα (!!!) και έχω περιθώριο να γεννήσω μέχρι την Δευτέρα 3/11, διαφορετικά θα μπω την Τρίτη με πρόκληση τοκετού. Πιθανόν να παίζουν ρόλο τα χάπια! Μπορεί και όχι, όπως μου είπε κι ο γιατρός συμβαίνει στις περισσότερες κοπέλες να καθυστερεί ο τοκετός μετά από την λήψη πρε παρ. Ωστόσο, για να σε καθυσηχάσω σου λέω πως παρ'όλα τα χάπια, εμένα η μπέμπα μου είναι πάρα πολύ χαμήλα, στην ιδανικότατη θέση για φυσιολογικό τοκετό και δεν το συζητάμε για καισαρική. Ούτε επιρρεάστηκε καθόλου η ανάπτυξή της λόγω των πρόωρων συσπάσεων καθότι το βάρος της κυμαίνεται από 3700 έως 4100 κιλά!!!! Όσον αφορά τις συσπάσεις, όσο είναι ακανόνιστες μην ανησυχείς είναι προπαρασκευαστικές. Κι εγώ δεν τις πολυκαταλάβαινα, αλλά μου εξήγησε ο γιατρός ότι όταν έρθει η ώρα θα εντείνονται σε πόνο αλλά και σε χρονική διάρκεια και θα έρχονται όλο και συχνότερα! Αυτά από εμένα, ελπίζω να σε βοήθησα!!! Καλό υπόλοιπο στην εγκυμοσύνη σου και να δεις που όλα θα είναι μια χαρά!!! Απλά λόγω της άγνοιας αγχωνόμαστε λίγο παραπάνω!!! Με το καλό να πάρεις αγκαλιά το ζουζούνι σου!!! Φιλιά Γιώτα

Μαργαρίτα καλημέρα! Να σου ζήσει ο μπομπιράκος και να τον καμαρώσεις όπως ποθείς! Φαντάζομαι έχετε τρελαθεί στο σπίτι!!! Εγώ περιμένω από ώρα σε ώρα το αργότερο μέχρι την Τρίτη θα έχω την κόρη μου! Και πάλι πολλά συγχαρητήρια!!! Φιλιά Γιώτα

Μαργαρίτα καλημέρα! Να σου ζήσει ο μπομπιράκος και να τον καμαρώσεις όπως ποθείς! Φαντάζομαι έχετε τρελαθεί στο σπίτι!!! Εγώ περιμένω από ώρα σε ώρα το αργότερο μέχρι την Τρίτη θα έχω την κόρη μου! Και πάλι πολλά συγχαρητήρια!!! Φιλιά Γιώτα

Ιφιγένεια πολλά πολλά συγχαρητήρια!!!! Σου εύχομαι να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη γεμάτη αγάπη και ευλογίες!!! Και με το καλό να φέρεις στον κόσμο ένα υπέροχο μωράκι γεμάτο υγεία!!! Ο πιο όμορφος ήχος που έχω ακούσει ποτέ είναι ο ήχος της καρδιάς του μωρού μου στον πρώτο υπέρηχο!!! Πήγαινε στο γιατρό σου με το καλό και θα με καταλάβεις!!! Πολλά φιλιά! Γιώτα

Ιφιγένεια πολλά πολλά συγχαρητήρια!!!! Σου εύχομαι να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη γεμάτη αγάπη και ευλογίες!!! Και με το καλό να φέρεις στον κόσμο ένα υπέροχο μωράκι γεμάτο υγεία!!! Ο πιο όμορφος ήχος που έχω ακούσει ποτέ είναι ο ήχος της καρδιάς του μωρού μου στον πρώτο υπέρηχο!!! Πήγαινε στο γιατρό σου με το καλό και θα με καταλάβεις!!! Πολλά φιλιά! Γιώτα

Papaki γεια σου κι απο μένα! Μην ανησυχείς. Απλά θα κάνεις ένα μεγάλο παιδί έτοιμο για το νήπιο!!!:laugh: Κι εγώ στην ίδια κατάσταση βρίσκομαι. Είμαι στις μέρες μου, στις ώρες μου δηλαδή. Αν δεν γεννήσω μέχρι την Δευτέρα, την Τρίτη πάω μέσα με πρόκληση τοκετού. Και η μπουμπού μου είναι μεταξύ 3800 και 4100. Ξέρω ότι κάποιο ρόλο παίζει η κληρονομικότητα. Εγώ γεννήθηκα 4250 και 61cm και ο άντρας μου 3800 και 55cm. Κι εμένα στον υπέρηχο doppler που έκανα στην 32η εβδομάδα μου έλεγαν ότι θα είναι μεγάλη όπως και είναι. Ένα βασικό ρόλο για μεγάλα μωρά παίζει το ζάκχαρο, αλλά και πάλι δεν είναι κάτι ανησυχυτικό. Εγώ στην καμπύλη ζακχαρου ήμουν οριακά προς τα πάνω και μόλις το ρύθμισα με τη διατροφή επέστρεψε στα φυσιολογικά! Αλλά και πάλι η μπουμπού μου είναι τεράστια. Οπότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας! Εγώ έκανα και χιουμοράκι να την ονομάσω Οβελίξ!!!:laugh: :laugh: :laugh: Καλό υπόλοιπο εγκυμοσύνης και με το καλό να φέρεις στον κόσμο τον άντρακλά σου!!! (Μήπως να κάνουμε και κανένα κονέ στα παιδιά μας; Φιλιά Γιώτα

Papaki γεια σου κι απο μένα! Μην ανησυχείς. Απλά θα κάνεις ένα μεγάλο παιδί έτοιμο για το νήπιο!!!:laugh: Κι εγώ στην ίδια κατάσταση βρίσκομαι. Είμαι στις μέρες μου, στις ώρες μου δηλαδή. Αν δεν γεννήσω μέχρι την Δευτέρα, την Τρίτη πάω μέσα με πρόκληση τοκετού. Και η μπουμπού μου είναι μεταξύ 3800 και 4100. Ξέρω ότι κάποιο ρόλο παίζει η κληρονομικότητα. Εγώ γεννήθηκα 4250 και 61cm και ο άντρας μου 3800 και 55cm. Κι εμένα στον υπέρηχο doppler που έκανα στην 32η εβδομάδα μου έλεγαν ότι θα είναι μεγάλη όπως και είναι. Ένα βασικό ρόλο για μεγάλα μωρά παίζει το ζάκχαρο, αλλά και πάλι δεν είναι κάτι ανησυχυτικό. Εγώ στην καμπύλη ζακχαρου ήμουν οριακά προς τα πάνω και μόλις το ρύθμισα με τη διατροφή επέστρεψε στα φυσιολογικά! Αλλά και πάλι η μπουμπού μου είναι τεράστια. Οπότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας! Εγώ έκανα και χιουμοράκι να την ονομάσω Οβελίξ!!!:laugh: :laugh: :laugh: Καλό υπόλοιπο εγκυμοσύνης και με το καλό να φέρεις στον κόσμο τον άντρακλά σου!!! (Μήπως να κάνουμε και κανένα κονέ στα παιδιά μας; Φιλιά Γιώτα