Argi

Mamma77, τα παιδιά ξέρω ότι περνούν κάποια φάση στη ζωή τους στην οποία δεν θέλουν να πολυτρώνε, αλλά πώς πάνε από βάρος? είναι στα φυσιολογικά όρια? και πού είναι το πρόβλημα? το ότι δεν τρώνε πατάτες τηγανιτές?! και λοιπόν? κάνε πατάτες φούρνου ή βραστές. Τρώνε τα πιο βασικά τα λαχανικά και τα φρούτα. δεν τρώνε κοτόπουλο ή ψάρι? Ο γιος μου όταν ήταν 2 ετών άρχισε να μην πολυτρώει και καθόμουν με τις ώρες στο τραπέζι και βέβαια υποχρεώθηκα να τον ταϊζω για να τελειώνω και πιο γρήγορα. Όταν, όμως, δεν θέλει να φάει του λέμε να πάει στο δωμάτιό του και να έρθει μόνο όταν είναι για να φάει. Μετά από 3 λεπτά έρχεται μόνος του. προς Θεού μην τους κάνεις φαγητό εναλλακτικό αυτό που θέλουν αυτές γιατί μετά έχεις χάσει το παιχνίδι. Πες τους ότι αυτό είναι το φαγητό για σήμερα και αν θέλουν να φάνε, αν όχι δεν πρόκειται να φάνε τίποτε άλλο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μήπως, όμως, τους δίνεις να φάνε κάτι πριν το φαγητό και τους κόβεται η όρεξη? μήπως πίνουν νερό πριν το φαγητό?

Επιτέλους βρήκες καλό παιδίατρο!! Κάρμεν τα παιδιά θέλουν μια ρουτίνα ειδικά στον ύπνο. Ελπίζω να μην πίνεις καφέ πριν τη θηλάσεις, για αυτό και μένει ξύπνια!! Εγώ πίνω ντεκαφεϊνέ και αυτό όχι κάθε μέρα και πάντα μετά τον θηλασμό!

Επιτέλους βρήκες καλό παιδίατρο!! Κάρμεν τα παιδιά θέλουν μια ρουτίνα ειδικά στον ύπνο. Ελπίζω να μην πίνεις καφέ πριν τη θηλάσεις, για αυτό και μένει ξύπνια!! Εγώ πίνω ντεκαφεϊνέ και αυτό όχι κάθε μέρα και πάντα μετά τον θηλασμό!

Γειά σου Εβιτάκι και εγώ στη Γερμανία (Βόννη) μένω και αφού γυρίσαμε σπίτι -στην πρώτη γέννα- φωνάξαμε μαία (Hebamme), η οποία μου έδειξε ΠΩΣ να θηλάζω, μου πέταξε τις ψευδοθηλές και τα καταφέραμε πάρα πολύ καλά (εγώ και το μωρό) Δεν είναι καθόλου αργά για να συνεχίσεις τον θηλασμό. Επισκέψου την ιστοσελίδα θα βρεις πολύ χρήσιμες πληροφορίες αλλά επίσης ρώτα και την Αγλαϊα (Aglaiap), η οποία είναι σύμβουλος θηλασμού και είναι και στο Φόρουμ. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία. Η μαία, που ήρθ,ε μου είπε, ότι οι μεσογειακές γυναίκες ξέρουν να θηλάζουν πολύ καλά! γιατί δεν ρωτάς και τη μαμά σου? πώς θήλασε εκείνη? μήπως τελικά δεν τοποθετείς το μωρό σωστά? δεν νομίζω ότι υπάρχει παιδί που δεν θέλει το στήθος της μαμάς του, κυρίως επειδή εκεί ηρεμεί κιόλας!! Ψάξτο λίγο..

Γειά σου Εβιτάκι και εγώ στη Γερμανία (Βόννη) μένω και αφού γυρίσαμε σπίτι -στην πρώτη γέννα- φωνάξαμε μαία (Hebamme), η οποία μου έδειξε ΠΩΣ να θηλάζω, μου πέταξε τις ψευδοθηλές και τα καταφέραμε πάρα πολύ καλά (εγώ και το μωρό) Δεν είναι καθόλου αργά για να συνεχίσεις τον θηλασμό. Επισκέψου την ιστοσελίδα θα βρεις πολύ χρήσιμες πληροφορίες αλλά επίσης ρώτα και την Αγλαϊα (Aglaiap), η οποία είναι σύμβουλος θηλασμού και είναι και στο Φόρουμ. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία. Η μαία, που ήρθ,ε μου είπε, ότι οι μεσογειακές γυναίκες ξέρουν να θηλάζουν πολύ καλά! γιατί δεν ρωτάς και τη μαμά σου? πώς θήλασε εκείνη? μήπως τελικά δεν τοποθετείς το μωρό σωστά? δεν νομίζω ότι υπάρχει παιδί που δεν θέλει το στήθος της μαμάς του, κυρίως επειδή εκεί ηρεμεί κιόλας!! Ψάξτο λίγο..

ΑΙΜΙ, τι μου θύμησες: η νονά μου πάντα μου έπαιρνε δώρο για Χριστούγεννα, γιορτή, Πάσχα παπούτσια Μούγιερ, πολύ καλή ποιότητα και μιλάμε για 20 χρόνια πρίν!!! Εδώ στη Γερμανία που μένω τα μαγαζιά με παιδικά παπούτσια, όταν πας για αγορά παπουτσιών, έχουν ηλεκτρονικό μηχάνημα που μετρά το πόδι του παιδιού και έτσι αγοράζεις το σωστό μέγεθος. Το σωστό μέγεθος παπουτσιού είναι πολύ σημαντικό ειδικά στα πρώτα βήματά του.

ΑΙΜΙ, τι μου θύμησες: η νονά μου πάντα μου έπαιρνε δώρο για Χριστούγεννα, γιορτή, Πάσχα παπούτσια Μούγιερ, πολύ καλή ποιότητα και μιλάμε για 20 χρόνια πρίν!!! Εδώ στη Γερμανία που μένω τα μαγαζιά με παιδικά παπούτσια, όταν πας για αγορά παπουτσιών, έχουν ηλεκτρονικό μηχάνημα που μετρά το πόδι του παιδιού και έτσι αγοράζεις το σωστό μέγεθος. Το σωστό μέγεθος παπουτσιού είναι πολύ σημαντικό ειδικά στα πρώτα βήματά του.

Aggelina γειά σου, δεν νομίζω ότι η γυμναστική επηρεάζει τη σύλληψη αντίθετα ίσως να τη βοηθάει κιόλα αφού ο οργανισμός σου βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Αν η εγκυμοσύνη σου είναι καλή η γυμναστική κατά τη διάρκεια της κύησης θα σε βοηθήσει αρκετά στη γέννα, θα είσαι σε καλή φυσική κατάσταση και επίσης θα σε βοηθήσει στο να μην πάρεις παραπανίσια κιλά-λίπος. Μόνο που θα πρέπει να ενημερώσεις τον/την γυμναστή/τρια σου ότι είσαι έγκυος ώστε να αποφύγεις μερικές ασκήσεις όσον αφορά στο αερόμπικ ή στεπ. Αν θέλεις να σταματήσεις το γυμναστήριο, άρχισε καθημερινό ημίωρο περπάτημα ή κολύμπι ή ποδήλατο. Εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη έκανα περπάτημα και στη δεύτερη περπάτημα και ποδήλατο (οικογενειακώς πέρναμε το ποδήλατο και κάναμε γύρω στα 30 χιλ.). Όσα άρθρα έχω διαβάσει για τη γυμναστική κατά τη διάρκεια της κύησης λένε ότι επιβάλλεται η γυμναστική κατά τη διάρκειά της απλά γίνεται σε ηπιότερη μορφή.

Aggelina γειά σου, δεν νομίζω ότι η γυμναστική επηρεάζει τη σύλληψη αντίθετα ίσως να τη βοηθάει κιόλα αφού ο οργανισμός σου βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Αν η εγκυμοσύνη σου είναι καλή η γυμναστική κατά τη διάρκεια της κύησης θα σε βοηθήσει αρκετά στη γέννα, θα είσαι σε καλή φυσική κατάσταση και επίσης θα σε βοηθήσει στο να μην πάρεις παραπανίσια κιλά-λίπος. Μόνο που θα πρέπει να ενημερώσεις τον/την γυμναστή/τρια σου ότι είσαι έγκυος ώστε να αποφύγεις μερικές ασκήσεις όσον αφορά στο αερόμπικ ή στεπ. Αν θέλεις να σταματήσεις το γυμναστήριο, άρχισε καθημερινό ημίωρο περπάτημα ή κολύμπι ή ποδήλατο. Εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη έκανα περπάτημα και στη δεύτερη περπάτημα και ποδήλατο (οικογενειακώς πέρναμε το ποδήλατο και κάναμε γύρω στα 30 χιλ.). Όσα άρθρα έχω διαβάσει για τη γυμναστική κατά τη διάρκεια της κύησης λένε ότι επιβάλλεται η γυμναστική κατά τη διάρκειά της απλά γίνεται σε ηπιότερη μορφή.

SOFOU, εμένα ο γιατρός μου βρήκε ότι είχα διαβήτη κύησης. Ήπια ένα γλυκό υγρό-νομίζω ήταν νερό με ζάχαρη- και μετά εξέταση αίματος και βγήκε ότι είχα λίγο ανεβασμένο ζάχαρο, έτσι μου πρότεινε να πάω σε διαβητολόγο και πήγα. Εκεί ξαναέκανα εξέταση, ήπια ένα γλυκό υγρό σαν χυμός, και βγήκε το ίδιο αποτέλεσμα αλλά μου είπε ότι δεν είναι ανησυχητικό. Μου έδωσε ένα μηχανάκι να τρυπάω το δάχτυλό μου 90 λεπτά μετά το πρωινό, μεσημεριανό και βραδυνό και έπρεπε να είμαι κάτω από 120 και εγώ πάντα ήμουν κάτω από 100! Μου έδωσε και ένα κατάλογο με τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται και ήμουν εντάξει. Η εξέταση αίματος που μου έκανε ήταν τελείως φυσιολογική. Ακολουθησα πιστά τον κατάλογο που μου έδωσε και έτσι δεν πήρα και κιλά! Πρέπει να τρως ψωμί και ζυμαρικά ολικής αλέσεως, γάλα χαμηλών λιπαρών, να τρως φρούτα εκτός σταφύλια, κεράσια, σταφίδες, δαμάσκηνο, απαγορεύονται όλα τα γλυκά ακόμη και αυτά τα δια'ιτης ή για διαβητικούς, απαγορεύονται οι χυμοί, αλκοόλ.... θα σε συμβουλεύσει βέβαια και ο διαβητολόγος σου. Όταν γέννησα έκαναν εξετάσεις αίματος (τρύπημα δαχτύλου) στην μπέμπα μας για 3 μέρες για να βεβαιωθούν ότι η ίδια δεν έχει πρόβλημα. Το λυπήθηκα το κοριτσάκι μου, ταλαιπωρήθηκε η γλυκιά μου Όσο για μένα θα πρέπει κάπου κάπου να κάνω εξέταση για διαβήτη επειδή υπάρχει μια περίπτωση 10% οι γυναίκες αυτές να αποκτήσουν διαβήτη τύπου ΙΙ και τα παιδιά των γυναικών που είχαν διαβήτη κύησης υπάρχει ένα 60%, νομίζω, πιθανότητα να αποκτήσουν διαβήτη τύπου ΙΙ κατά την εφηβεία! Θέλει λίγο προσοχή. Γιατί να ταλαιπωρηθούν τα παιδιά μας αργότερα στη ζωή τους επειδή εμείς ήμασταν λυγούρες και θέλαμε να τρώμε γλυκά κατά τη διάρκεια της κύησης??!! Εύχομαι να μην έχεις απολύτως τίποτα.

SOFOU, εμένα ο γιατρός μου βρήκε ότι είχα διαβήτη κύησης. Ήπια ένα γλυκό υγρό-νομίζω ήταν νερό με ζάχαρη- και μετά εξέταση αίματος και βγήκε ότι είχα λίγο ανεβασμένο ζάχαρο, έτσι μου πρότεινε να πάω σε διαβητολόγο και πήγα. Εκεί ξαναέκανα εξέταση, ήπια ένα γλυκό υγρό σαν χυμός, και βγήκε το ίδιο αποτέλεσμα αλλά μου είπε ότι δεν είναι ανησυχητικό. Μου έδωσε ένα μηχανάκι να τρυπάω το δάχτυλό μου 90 λεπτά μετά το πρωινό, μεσημεριανό και βραδυνό και έπρεπε να είμαι κάτω από 120 και εγώ πάντα ήμουν κάτω από 100! Μου έδωσε και ένα κατάλογο με τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται και ήμουν εντάξει. Η εξέταση αίματος που μου έκανε ήταν τελείως φυσιολογική. Ακολουθησα πιστά τον κατάλογο που μου έδωσε και έτσι δεν πήρα και κιλά! Πρέπει να τρως ψωμί και ζυμαρικά ολικής αλέσεως, γάλα χαμηλών λιπαρών, να τρως φρούτα εκτός σταφύλια, κεράσια, σταφίδες, δαμάσκηνο, απαγορεύονται όλα τα γλυκά ακόμη και αυτά τα δια'ιτης ή για διαβητικούς, απαγορεύονται οι χυμοί, αλκοόλ.... θα σε συμβουλεύσει βέβαια και ο διαβητολόγος σου. Όταν γέννησα έκαναν εξετάσεις αίματος (τρύπημα δαχτύλου) στην μπέμπα μας για 3 μέρες για να βεβαιωθούν ότι η ίδια δεν έχει πρόβλημα. Το λυπήθηκα το κοριτσάκι μου, ταλαιπωρήθηκε η γλυκιά μου Όσο για μένα θα πρέπει κάπου κάπου να κάνω εξέταση για διαβήτη επειδή υπάρχει μια περίπτωση 10% οι γυναίκες αυτές να αποκτήσουν διαβήτη τύπου ΙΙ και τα παιδιά των γυναικών που είχαν διαβήτη κύησης υπάρχει ένα 60%, νομίζω, πιθανότητα να αποκτήσουν διαβήτη τύπου ΙΙ κατά την εφηβεία! Θέλει λίγο προσοχή. Γιατί να ταλαιπωρηθούν τα παιδιά μας αργότερα στη ζωή τους επειδή εμείς ήμασταν λυγούρες και θέλαμε να τρώμε γλυκά κατά τη διάρκεια της κύησης??!! Εύχομαι να μην έχεις απολύτως τίποτα.

Εγώ κορίτσια, στο 1ο μου παιδί τον τάιζα στις 18.00 και μετά τον έβαζα στην κούνια του για ύπνο, κοιμόταν και ξυπνούσε στις 22.00 για γάλα πάλι. Αυτή, λοιπόν τη στιγμή άναβα ένα πορτατίφ με χαμηλό φωτισμό - ίσα για να βλέπω εγώ τι γίνεται και να μην ξυπνάει το μωρό- και όχι το κεντρικό φως, τον τάιζα και τον ξαναέβαζα στην κούνια του και όλα εντάξει. Το παν είναι να βάζεις το παιδί για ύπνο την ώρα που θέλεις εσύ - για μένα το αργότερο 20.00- αλλά το περιβάλλον να είναι περιβάλλον ύπνου, δηλαδή σκοτεινό δωμάτιο με χαμηλό φωτισμό, για να μην φοβάται σε περίπτωση που είναι ακόμη ξύπνιο, όταν το ταίζεις να μην του μιλάς καθόλου, έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται την διαφορά την μέρας με την νύχτα. Την ημέρα όταν το ταίζουμε του μιλάμε, ίσως του τραγουδάμε, αλλά την νύχτα τίποτε από αυτά. Αν τυχόν είναι ξυπνιο ακόμη και ενδεχωμένως γκρινιάζει πάρτο στην αγκαλιά σου και νανούρισέ το χαμηλόφωνα, σίγουρα θα κοιμηθεί γιατί θα είναι ήρεμο, μετά κούνια αν έχει ακόμη ανοιχτά ματάκια το χαμηλομένο φως παραμένει αναμένο, αν όχι το σβήνουμε έτσι ώστε αν τυχόν ανοίξει τα ματάκια για δευτερόλεπτα δει το σκοτάδι θα καταλάβει ότι είναι βράδυ και κοιμόμαστε! Ίσως στην αρχή να δυσκολευτείς αλλά σιγά σιγά θα το συνηθίσει. Τις προσπάθειες ύπνου τις κάνουμε μόνο στο δωμάτιό του, μην το πάρεις στο σαλόνι που ο φωτισμός είναι περισσότερος, υπάρχει η τηλεόραση, οι ομιλίες κλπ. Μετά τους 6 μήνες αν κλαίει και δεν θέλει να κοιμηθεί πηγαίνεις στο δωμάτιό του το παίρνεις αγκαλιά μόνο για λίγο, του τραγουδάς, του λες ότι είσαι εκεί, φεύγεις, αν ξανακλάψει -που θα το κάνει στα σίγουρα- πας ξανά στο δωμάτιο μετά από 10 λεπτά -δεν το παίρνεις αγκαλιά-και μόνο για 1 με 2 λεπτά και συνεχίζεις έτσι, στο τέλος αντιλαμβάνεται ότι δεν πρόκειται να κατέβει στο σαλόνι μαζί σας, ενδίδει και κοιμάται! και έτσι έχετε και εσείς το χρόνο που χρειάζεστε :) Πολλά έγραψα σας κούρασα. Με το δεύτερο τώρα ακολουθώ το ίδιο πρόγραμμα με τη διαφορά ότι την βάζω για ύπνο στις 20.30 γιατί έχω και τον γιο που θέλω να καληνυχτίσω κλπ. Ο γιος μου είναι 3,5 χρονών και έχει ένα πρόγραμμα στον ύπνο του, ακόμη και αν δεν μπορεί να κοιμηθεί δεν μας ενοχλεί καθόλου, κάθεται στο δωμάτιό του και παίζει ή διαβάζει μέχρι να τον πάρει ο ύπνος (αυτά πριν τον παιδικό σταθμό γιατί τώρα με το παιδικό τον παίρνει κατευθείαν ο ύπνος!!! χε, χε) Πάλι ξέφυγα συγνώμη

Εγώ κορίτσια, στο 1ο μου παιδί τον τάιζα στις 18.00 και μετά τον έβαζα στην κούνια του για ύπνο, κοιμόταν και ξυπνούσε στις 22.00 για γάλα πάλι. Αυτή, λοιπόν τη στιγμή άναβα ένα πορτατίφ με χαμηλό φωτισμό - ίσα για να βλέπω εγώ τι γίνεται και να μην ξυπνάει το μωρό- και όχι το κεντρικό φως, τον τάιζα και τον ξαναέβαζα στην κούνια του και όλα εντάξει. Το παν είναι να βάζεις το παιδί για ύπνο την ώρα που θέλεις εσύ - για μένα το αργότερο 20.00- αλλά το περιβάλλον να είναι περιβάλλον ύπνου, δηλαδή σκοτεινό δωμάτιο με χαμηλό φωτισμό, για να μην φοβάται σε περίπτωση που είναι ακόμη ξύπνιο, όταν το ταίζεις να μην του μιλάς καθόλου, έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται την διαφορά την μέρας με την νύχτα. Την ημέρα όταν το ταίζουμε του μιλάμε, ίσως του τραγουδάμε, αλλά την νύχτα τίποτε από αυτά. Αν τυχόν είναι ξυπνιο ακόμη και ενδεχωμένως γκρινιάζει πάρτο στην αγκαλιά σου και νανούρισέ το χαμηλόφωνα, σίγουρα θα κοιμηθεί γιατί θα είναι ήρεμο, μετά κούνια αν έχει ακόμη ανοιχτά ματάκια το χαμηλομένο φως παραμένει αναμένο, αν όχι το σβήνουμε έτσι ώστε αν τυχόν ανοίξει τα ματάκια για δευτερόλεπτα δει το σκοτάδι θα καταλάβει ότι είναι βράδυ και κοιμόμαστε! Ίσως στην αρχή να δυσκολευτείς αλλά σιγά σιγά θα το συνηθίσει. Τις προσπάθειες ύπνου τις κάνουμε μόνο στο δωμάτιό του, μην το πάρεις στο σαλόνι που ο φωτισμός είναι περισσότερος, υπάρχει η τηλεόραση, οι ομιλίες κλπ. Μετά τους 6 μήνες αν κλαίει και δεν θέλει να κοιμηθεί πηγαίνεις στο δωμάτιό του το παίρνεις αγκαλιά μόνο για λίγο, του τραγουδάς, του λες ότι είσαι εκεί, φεύγεις, αν ξανακλάψει -που θα το κάνει στα σίγουρα- πας ξανά στο δωμάτιο μετά από 10 λεπτά -δεν το παίρνεις αγκαλιά-και μόνο για 1 με 2 λεπτά και συνεχίζεις έτσι, στο τέλος αντιλαμβάνεται ότι δεν πρόκειται να κατέβει στο σαλόνι μαζί σας, ενδίδει και κοιμάται! και έτσι έχετε και εσείς το χρόνο που χρειάζεστε :) Πολλά έγραψα σας κούρασα. Με το δεύτερο τώρα ακολουθώ το ίδιο πρόγραμμα με τη διαφορά ότι την βάζω για ύπνο στις 20.30 γιατί έχω και τον γιο που θέλω να καληνυχτίσω κλπ. Ο γιος μου είναι 3,5 χρονών και έχει ένα πρόγραμμα στον ύπνο του, ακόμη και αν δεν μπορεί να κοιμηθεί δεν μας ενοχλεί καθόλου, κάθεται στο δωμάτιό του και παίζει ή διαβάζει μέχρι να τον πάρει ο ύπνος (αυτά πριν τον παιδικό σταθμό γιατί τώρα με το παιδικό τον παίρνει κατευθείαν ο ύπνος!!! χε, χε) Πάλι ξέφυγα συγνώμη

ΝΙΑ1 εγώ έκανα αμνιοκέντηση στην 17 εβδομάδα και η διαδικασία ήταν η εξής: στην αρχή μου έκανε ένα αναλυτικότατο υπέρηχο που κράτησε 30 λεπτά, μετρούσε τις αποστάσεις, το μέγεθος του κεφαλιού και ό,τι άλλο μετράνε οι γιατροί και μου είπε ήδη ότι το παιδί είναι φυσιολογικό. Μετά έπρεπε να αδειάσω την ουρήθρα μου, μετά έβαλε την ένεση - μιλάμε ότι κρατάει 15 έως 20 δευτερόλεπτα η όλη διαδικασία!- γέμισε νομίζω 2 σύριγγες με αμνιακό υγρό! και μετά έπρεπε να πάω στον καρδιοτοκογράφο για 30 λεπτά για να ελεγχθεί η κίνηση του μωρού, η καρδιά και έπειτα μου ξαναέκανε υπερηχογράφημα για να εξετάσει την ποσότητα του αμνιακού υγρού. Είναι σημαντικό να μην σηκώνεις βάρος και να ξεκουράζεσαι και να μην κάνεις δουλειές - τουλάχιστον για 2 μέρες για να είσαι σίγουρη ότι το αμνιακό υγρό θα αυξηθεί-, αλλά το να μείνεις στο κρεββάτι από το πρωί μέχρι το βράδυ δεν είναι απαραίτητο.

ΝΙΑ1 εγώ έκανα αμνιοκέντηση στην 17 εβδομάδα και η διαδικασία ήταν η εξής: στην αρχή μου έκανε ένα αναλυτικότατο υπέρηχο που κράτησε 30 λεπτά, μετρούσε τις αποστάσεις, το μέγεθος του κεφαλιού και ό,τι άλλο μετράνε οι γιατροί και μου είπε ήδη ότι το παιδί είναι φυσιολογικό. Μετά έπρεπε να αδειάσω την ουρήθρα μου, μετά έβαλε την ένεση - μιλάμε ότι κρατάει 15 έως 20 δευτερόλεπτα η όλη διαδικασία!- γέμισε νομίζω 2 σύριγγες με αμνιακό υγρό! και μετά έπρεπε να πάω στον καρδιοτοκογράφο για 30 λεπτά για να ελεγχθεί η κίνηση του μωρού, η καρδιά και έπειτα μου ξαναέκανε υπερηχογράφημα για να εξετάσει την ποσότητα του αμνιακού υγρού. Είναι σημαντικό να μην σηκώνεις βάρος και να ξεκουράζεσαι και να μην κάνεις δουλειές - τουλάχιστον για 2 μέρες για να είσαι σίγουρη ότι το αμνιακό υγρό θα αυξηθεί-, αλλά το να μείνεις στο κρεββάτι από το πρωί μέχρι το βράδυ δεν είναι απαραίτητο.

Με το καλό να γεννήσεις και δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι, απόλαυσε την κάθε στιγμή ακόμη και αν υπάρχει λίγος πόνος. Είναι η ωραιότερη στιγμή για μια γυναίκα.

Με το καλό να γεννήσεις και δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι, απόλαυσε την κάθε στιγμή ακόμη και αν υπάρχει λίγος πόνος. Είναι η ωραιότερη στιγμή για μια γυναίκα.

VAIA καλημέρα, και εγώ πιστεύω ότι είναι δική σου η απόφαση για την αμνιοκέντηση, αλλά από τη στιγμή που όλες οι εξετάσεις έδειξαν καλά αποτελέσματα και ο γιατρός σου είναι αρνητικός στην εν λόγω εξέταση δεν βλέπω γιατί να ρισκάρεις, από τη στιγμή που βρίσκεσαι ήδη σε προχωρημένη κύηση. Η αμνιοκέντηση γίνεται μέχρι το αργότερο την 17η εβδομάδα. Και να την κάνεις τώρα όποιο και να είναι το αποτέλεσμα δεν βοηθάει σε τίποτα. Εγώ έκανα αμνιοκέντηση στην 17η εβδομάδα, δεν έχω οικογενειακό ιστορικό συνδρόμου Down ή άλλων ανωμαλιών, αλλά επειδή είμαι 37 χρονών προτείνεται να γίνει. Βέβαια ο γιατρός μου δεν μου το επέβαλε, μου είπε ότι έπρεπε εγώ να αποφασίσω. Την έκανα βέβαια, σαν εξέταση δεν είναι επίπονη αλλά πάντα υπάρχει το ρίσκο.... Η γνώμη μου είναι να ηρεμήσεις, να σκέφτεσαι θετικά και όλα θα πάνε καλά. Άλλωστε δεν υπάρχει και λόγος για το αντίθετο. Καλή συνέχεια στην κύησή σου και με το καλό να κρατήσεις το μωράκι σου στην αγκαλιά σου.

VAIA καλημέρα, και εγώ πιστεύω ότι είναι δική σου η απόφαση για την αμνιοκέντηση, αλλά από τη στιγμή που όλες οι εξετάσεις έδειξαν καλά αποτελέσματα και ο γιατρός σου είναι αρνητικός στην εν λόγω εξέταση δεν βλέπω γιατί να ρισκάρεις, από τη στιγμή που βρίσκεσαι ήδη σε προχωρημένη κύηση. Η αμνιοκέντηση γίνεται μέχρι το αργότερο την 17η εβδομάδα. Και να την κάνεις τώρα όποιο και να είναι το αποτέλεσμα δεν βοηθάει σε τίποτα. Εγώ έκανα αμνιοκέντηση στην 17η εβδομάδα, δεν έχω οικογενειακό ιστορικό συνδρόμου Down ή άλλων ανωμαλιών, αλλά επειδή είμαι 37 χρονών προτείνεται να γίνει. Βέβαια ο γιατρός μου δεν μου το επέβαλε, μου είπε ότι έπρεπε εγώ να αποφασίσω. Την έκανα βέβαια, σαν εξέταση δεν είναι επίπονη αλλά πάντα υπάρχει το ρίσκο.... Η γνώμη μου είναι να ηρεμήσεις, να σκέφτεσαι θετικά και όλα θα πάνε καλά. Άλλωστε δεν υπάρχει και λόγος για το αντίθετο. Καλή συνέχεια στην κύησή σου και με το καλό να κρατήσεις το μωράκι σου στην αγκαλιά σου.

Γιώτα καλημέρα, όταν γέννησα στο διπλανό δωμάτιο ήταν μια γυναίκα η οποία είχε κλείσει τις 40 εβδομάδες και ο γιατρός της είπε να κάνουν πρόκληση τοκετού αλλά αυτή δεν ήθελε!!!! Και την άκουγα να φωνάζει, είχε συσπάσεις σε ακανόνιστο χρόνο (να φανταστείς ότι κοιτούσα το ρολόι κάθε φορά!!) ώσπου με πήρε ο ύπνος - από την κούραση- την επόμενη μέρα ήρθε στο δωμάτιό της πάλι, αλλά αυτή τη φορά με το παιδάκι της Μην φοβάσαι τίποτε σύντομα θα κρατήσεις και εσύ το δικό σου στην αγκαλιά σου, εύχομαι -αν είναι δυνατόν- χωρίς πόνο

Γιώτα καλημέρα, όταν γέννησα στο διπλανό δωμάτιο ήταν μια γυναίκα η οποία είχε κλείσει τις 40 εβδομάδες και ο γιατρός της είπε να κάνουν πρόκληση τοκετού αλλά αυτή δεν ήθελε!!!! Και την άκουγα να φωνάζει, είχε συσπάσεις σε ακανόνιστο χρόνο (να φανταστείς ότι κοιτούσα το ρολόι κάθε φορά!!) ώσπου με πήρε ο ύπνος - από την κούραση- την επόμενη μέρα ήρθε στο δωμάτιό της πάλι, αλλά αυτή τη φορά με το παιδάκι της Μην φοβάσαι τίποτε σύντομα θα κρατήσεις και εσύ το δικό σου στην αγκαλιά σου, εύχομαι -αν είναι δυνατόν- χωρίς πόνο

Lunarossa (αυτό το ψευδόνιμο το πήρες από το ομόνιμο τραγούδι? μου αρέσει πολύ το τραγούδι! ) και εγώ γέννησα ΄με φυσιολογικό τοκετό δύο φορές και δεν υπήρξε κανένα απολύτως πρόβλημα, απολαμβάνουμε τον έρωτά μας κανονικότατα

Lunarossa (αυτό το ψευδόνιμο το πήρες από το ομόνιμο τραγούδι? μου αρέσει πολύ το τραγούδι! ) και εγώ γέννησα ΄με φυσιολογικό τοκετό δύο φορές και δεν υπήρξε κανένα απολύτως πρόβλημα, απολαμβάνουμε τον έρωτά μας κανονικότατα

Ειλικρινά λυπάμαι πολύ για ό,τι σου συνέβη, το μόνο που μπορώ να πώ αυτή τη στιγμή είναι τις καλύτερες ευχές μου. Με το καλό να μείνεις έγκυος και αυτή τη φορά να αγκαλιάσεις το μωράκι σου, να χαρείς που θα ακούσεις το κλάμα του

Ειλικρινά λυπάμαι πολύ για ό,τι σου συνέβη, το μόνο που μπορώ να πώ αυτή τη στιγμή είναι τις καλύτερες ευχές μου. Με το καλό να μείνεις έγκυος και αυτή τη φορά να αγκαλιάσεις το μωράκι σου, να χαρείς που θα ακούσεις το κλάμα του