Argi

Καλημέρα, εμείς στο γιο μας το κάναμε όταν ήταν 4 μηνών λόγω οικογενειακών συγκυριών! Τώρα στο κοριτσάκι μας θα το κάνουμε αυτή την εβδομάδα και είναι 2,5 μηνών. Βίκυ Όταν ο γιατρός τον εξέτασε για να δει αν είναι καλά, πριν κάνει το εμβόλιο, εκεί έκλαψε. Όταν έκανε το εμβόλιο δεν έκλαψε. Εμείς δεν είχαμε ούτε πυρετό ούτε τίποτα. Να δούμε πώς θα αντιδράσει η μικρή μας την Πέμπτη!!! αλλά είναι δυνατό κοριτσάκι!

Σισσιώ προσπάθησα να βρώ το άρθρο αλλά τελικά δεν το βρήκα. Διάβασα πρόσφατα ότι τα παιδιά είναι καλό να μεγαλώνουν με σκυλί γιατί πρώτον δεν αναπτύσσουν αλλεργίες και δεύτερον τα βοηθά να αναπτυχθούν συναισθηματικά σωστά. Μαθαίνουν την χαρά, τη λύπη όταν αρρωσταίνουν τα σκυλάκια αλλά κυρίως όταν πεθαίνουν!! τα κάνει πιο δυνατά και έτοιμα να υποδεχτούν τις δυσκολίες τις ζωής. Κάτι άλλο που είδα στην τηλεόραση: Ένα ζευγάρι που θα γίνονταν γονείς είχαν σκυλί στο σπίτι και κάλεσαν εκπαιδευτή σκυλιών, ο οποίος τους έδειξε πώς να συμπεριφερθούν στο σκυλί, αλλά επίσης εκπαίδευσε και το σκυλί, ώστε να είναι έτοιμοι όταν το παιδάκι τους έρθει! Είχε και μια κούκλα-μωρό και το κρατούσαν αγκαλιά και το σκυλί πήγαινε κοντά. Ο εκπαιδευτής τους έλεγε τι να κάνουν! Ίσως είναι καλή ιδέα να ρωτήσετε έναν εκπαιδευτή σκύλων.

Σισσιώ προσπάθησα να βρώ το άρθρο αλλά τελικά δεν το βρήκα. Διάβασα πρόσφατα ότι τα παιδιά είναι καλό να μεγαλώνουν με σκυλί γιατί πρώτον δεν αναπτύσσουν αλλεργίες και δεύτερον τα βοηθά να αναπτυχθούν συναισθηματικά σωστά. Μαθαίνουν την χαρά, τη λύπη όταν αρρωσταίνουν τα σκυλάκια αλλά κυρίως όταν πεθαίνουν!! τα κάνει πιο δυνατά και έτοιμα να υποδεχτούν τις δυσκολίες τις ζωής. Κάτι άλλο που είδα στην τηλεόραση: Ένα ζευγάρι που θα γίνονταν γονείς είχαν σκυλί στο σπίτι και κάλεσαν εκπαιδευτή σκυλιών, ο οποίος τους έδειξε πώς να συμπεριφερθούν στο σκυλί, αλλά επίσης εκπαίδευσε και το σκυλί, ώστε να είναι έτοιμοι όταν το παιδάκι τους έρθει! Είχε και μια κούκλα-μωρό και το κρατούσαν αγκαλιά και το σκυλί πήγαινε κοντά. Ο εκπαιδευτής τους έλεγε τι να κάνουν! Ίσως είναι καλή ιδέα να ρωτήσετε έναν εκπαιδευτή σκύλων.

Σε ευχαριστώ πολύ ELDO, η κορούλα μας είναι μικρή ακόμη για να της αρέσει η φωτο, αλλά του γιου μου του αρέσει πολύ να τον βγάζουν φωτογραφία!!Ένα βράδυ τους έβγαλα και τους δυο φωτογραφία στο κρεββάτι του γιου μου και από τότε ο γιος μου θέλει κάθε βράδυ να βγαίνει φωτογραφία!!

Σε ευχαριστώ πολύ ELDO, η κορούλα μας είναι μικρή ακόμη για να της αρέσει η φωτο, αλλά του γιου μου του αρέσει πολύ να τον βγάζουν φωτογραφία!!Ένα βράδυ τους έβγαλα και τους δυο φωτογραφία στο κρεββάτι του γιου μου και από τότε ο γιος μου θέλει κάθε βράδυ να βγαίνει φωτογραφία!!

Φρανιτα, όντως κάθε χώρα έχει διαφορετικό σύστημα υγείας. Εγώ μένω Γερμανία και ο γυναικολόγος που σε βλέπει δεν σε ξεγεννάει κιόλας. Εγώ πήγαινα στην αρχή (12η εβδομάδα επισκέφηκα το γιατρό για πρώτη φορά, ενώ στην Ελλάδα πας αμέσως μόλις αντιληφθείς καθυστέρηση!) 2 φορές το μήνα και μετά 1 φορά κάθε μήνα. Και εγώ τον ρωτούσα κάθε φορά πότε θα πάρω βιταμίνες για το σίδηρο και εκείνος μου έλεγε δεν χρειάζεται! Έβλεπε από τις εξετάσεις αίματος ότι είχα σίδηρο αλλά εγώ επέμενα και μου έδωσε βιταμίνες!! Μπορεί να υπάρχουν και στη Δανία, έπαιρνα τις ORTHOMOL NATAL για έγκυες. Μην ανησυχείς όμως, ο άντρας σου αφού είναι Δανός τί σου λέει θα ξέρει το σύστημά τους.

Φρανιτα, όντως κάθε χώρα έχει διαφορετικό σύστημα υγείας. Εγώ μένω Γερμανία και ο γυναικολόγος που σε βλέπει δεν σε ξεγεννάει κιόλας. Εγώ πήγαινα στην αρχή (12η εβδομάδα επισκέφηκα το γιατρό για πρώτη φορά, ενώ στην Ελλάδα πας αμέσως μόλις αντιληφθείς καθυστέρηση!) 2 φορές το μήνα και μετά 1 φορά κάθε μήνα. Και εγώ τον ρωτούσα κάθε φορά πότε θα πάρω βιταμίνες για το σίδηρο και εκείνος μου έλεγε δεν χρειάζεται! Έβλεπε από τις εξετάσεις αίματος ότι είχα σίδηρο αλλά εγώ επέμενα και μου έδωσε βιταμίνες!! Μπορεί να υπάρχουν και στη Δανία, έπαιρνα τις ORTHOMOL NATAL για έγκυες. Μην ανησυχείς όμως, ο άντρας σου αφού είναι Δανός τί σου λέει θα ξέρει το σύστημά τους.

Μπράβο Κάρμεν καλά κάνεις στη σημερινή εποχή πρέπει να σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου και την οικογένειά σου, κανέναν άλλον. Δεν ξέρω γιατί αλλά η δική σου ιστορία με στενοχωρεί πολύ. Αν έμενα κοντά θα σε επισκεπτόμουν, αλλά δυστυχώς η Γερμανία πέφτει λίγο μακρυά για ταξίδι Σαβ/κου!!!

Μπράβο Κάρμεν καλά κάνεις στη σημερινή εποχή πρέπει να σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου και την οικογένειά σου, κανέναν άλλον. Δεν ξέρω γιατί αλλά η δική σου ιστορία με στενοχωρεί πολύ. Αν έμενα κοντά θα σε επισκεπτόμουν, αλλά δυστυχώς η Γερμανία πέφτει λίγο μακρυά για ταξίδι Σαβ/κου!!!

Η παρακεταμόλη επιτρέπεται και το deppon είναι παρακεταμόλη, η ασπιρίνη απαγορεύεται. Περαστικά

Η παρακεταμόλη επιτρέπεται και το deppon είναι παρακεταμόλη, η ασπιρίνη απαγορεύεται. Περαστικά

Να και η δική μου Ρεβέκκα Ανδρονίκη, 2,5 μηνών βαρέθηκε να βγαίνει φωτογραφίες η καημενούλα!:laugh:

Να και η δική μου Ρεβέκκα Ανδρονίκη, 2,5 μηνών βαρέθηκε να βγαίνει φωτογραφίες η καημενούλα!:laugh:

πολύ όμορφη η Νεφέλη σου και τι ωραία ματάκια, να την χαίρεστε. κουκλάκι

πολύ όμορφη η Νεφέλη σου και τι ωραία ματάκια, να την χαίρεστε. κουκλάκι

Ιφιγένεια με το καλό να υποδεχτείς τον άντρα σου!!! Φυσικά μάνα είναι αυτή που δίνει αγάπη, ευτυχία, σιγουριά, φαγητό, μόρφωση, τρυφερότητα και ό,τι άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή την στιγμή. Υπάρχουν και γυναίκες που φέρνουν στον κόσμο παιδιά, με οποιοδήποτε τρόπο-καισαρική ή φυσιολογικό- και παρατάνε τα μωράκια. Αυτές δεν είναι μάνες.... θα ήθελα να συνεχίσω αλλά η μικρή κλαίει κορίτσια.....

Ιφιγένεια με το καλό να υποδεχτείς τον άντρα σου!!! Φυσικά μάνα είναι αυτή που δίνει αγάπη, ευτυχία, σιγουριά, φαγητό, μόρφωση, τρυφερότητα και ό,τι άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή την στιγμή. Υπάρχουν και γυναίκες που φέρνουν στον κόσμο παιδιά, με οποιοδήποτε τρόπο-καισαρική ή φυσιολογικό- και παρατάνε τα μωράκια. Αυτές δεν είναι μάνες.... θα ήθελα να συνεχίσω αλλά η μικρή κλαίει κορίτσια.....

Εγώ ταξίδεψα αεροπορικώς όταν ήμουν έγκυος και πέρασα από τον έλεγχο, βέβαια δεν ήξεραν ότι ήμουν έγκυος γιατί δεν φαινόμουν, ήμουν 4 μηνών και το αγοράκι μου, τώρα 3,5 ετών, είναι μια χαρά.

Εγώ ταξίδεψα αεροπορικώς όταν ήμουν έγκυος και πέρασα από τον έλεγχο, βέβαια δεν ήξεραν ότι ήμουν έγκυος γιατί δεν φαινόμουν, ήμουν 4 μηνών και το αγοράκι μου, τώρα 3,5 ετών, είναι μια χαρά.

vasdeli έγραψε: Εγώ συμφωνώ μαζί σου γιατί αν δεν υπήρχαν και οι έρευνες από τους επιστήμονες η ιατρική δεν θα εξελισσόταν και θα μέναμε στο σκοτάδι, όπως επίσης χρήσιμες είναι και οι στατιστικές. Προσωπικά δεν έχω διαβάσει το βιβλίο (άλλωστε δεν σκοπεύουμε να κάνουμε και 3ο παιδί!). Και μέχρι στιγμής, απ΄όσο διαβάζω στο φόρουμ τουλάχιστον, τελικά οι περισσότερες γυναίκες έχουν γεννήσει με καισαρική. Και αναρρωτιέμαι όλες μα όλες είχαν κάποιο πρόβλημα?? Βέβαια η κάθε μια επιλέγει τον τρόπο που θα ήθελε η ίδια να γεννήσει. Απλά αναρρωτιέμαι.....

vasdeli έγραψε: Εγώ συμφωνώ μαζί σου γιατί αν δεν υπήρχαν και οι έρευνες από τους επιστήμονες η ιατρική δεν θα εξελισσόταν και θα μέναμε στο σκοτάδι, όπως επίσης χρήσιμες είναι και οι στατιστικές. Προσωπικά δεν έχω διαβάσει το βιβλίο (άλλωστε δεν σκοπεύουμε να κάνουμε και 3ο παιδί!). Και μέχρι στιγμής, απ΄όσο διαβάζω στο φόρουμ τουλάχιστον, τελικά οι περισσότερες γυναίκες έχουν γεννήσει με καισαρική. Και αναρρωτιέμαι όλες μα όλες είχαν κάποιο πρόβλημα?? Βέβαια η κάθε μια επιλέγει τον τρόπο που θα ήθελε η ίδια να γεννήσει. Απλά αναρρωτιέμαι.....

Εγώ μία φορά το χρόνο κάνω τσεκ απ το οποίο περιλαμβάνει και ακτινογραφία θώρακος και ο ακτινολόγος πάντα ρωτά αν είμαι έγκυος ή υποψιάζομαι εγκυμοσύνη. Όταν ήμουν έγκυος στην 33 εβδομάδα περίπου, το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού μου πρίστηκε. Δεν ξέρω γιατί και ο γυναικολόγος μου είπε ότι μπορούσα να κάνω ακτινογραφία (στο δάχτυλο) σε αυτή τη φάση της κύησης. Τον κοίταξα λοξά εγώ, βέβαια, δεν έκανα γιατί διάβασα ότι η ακτινοβολία -έστω και από ακτινογραφία- μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες στο παιδί μέχρι και τερατογένεση. Βέβαια μέχρι μια συγκεκριμένη εβδομάδα κύησης (δεν θυμάμαι πια εβδομάδα, νομίζω μέχρι και την 23, δεν είμαι σίγουρη, αλλά δεν ήθελα να το ρισκάρω). Δεν μπορούσα να βάλω κανονικό παπούτσι, παρά μόνο τύπου σαγιονάρας, αλλά το προτιμούσα από το να κάνω κακό στο μωράκι μου.

Εγώ μία φορά το χρόνο κάνω τσεκ απ το οποίο περιλαμβάνει και ακτινογραφία θώρακος και ο ακτινολόγος πάντα ρωτά αν είμαι έγκυος ή υποψιάζομαι εγκυμοσύνη. Όταν ήμουν έγκυος στην 33 εβδομάδα περίπου, το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού μου πρίστηκε. Δεν ξέρω γιατί και ο γυναικολόγος μου είπε ότι μπορούσα να κάνω ακτινογραφία (στο δάχτυλο) σε αυτή τη φάση της κύησης. Τον κοίταξα λοξά εγώ, βέβαια, δεν έκανα γιατί διάβασα ότι η ακτινοβολία -έστω και από ακτινογραφία- μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες στο παιδί μέχρι και τερατογένεση. Βέβαια μέχρι μια συγκεκριμένη εβδομάδα κύησης (δεν θυμάμαι πια εβδομάδα, νομίζω μέχρι και την 23, δεν είμαι σίγουρη, αλλά δεν ήθελα να το ρισκάρω). Δεν μπορούσα να βάλω κανονικό παπούτσι, παρά μόνο τύπου σαγιονάρας, αλλά το προτιμούσα από το να κάνω κακό στο μωράκι μου.

Καλημέρα και από μένα. Εγώ στο πρώτο μου παιδί άρχισα να έχω ενόχληση στη μέση, δεν έδωσα σημασία, αλλά καθώς περνούσε η βραδιά ο πόνος γινόταν και πιο έντονος και επειδή λένε ότι με το μπάνιο μειώνεται ο πόνος, έκανα 3 φορές μπάνιο, πήγα στην τουαλέτα αρκετές φορές για εκκένωση. Κατά τις 12 το βράδυ πάμε στο κρεββάτι, ο πόνος έγινε πιο δυνατός και αποφασίσαμε να πάμε στο νοσοκομείο, (στο οποίο και θα γεννούσα) με εξετάζουν, καρδιοτοκογράφημα, υπέρηχο, είχα 2εκ. διαστολή και μου είπαν αν θέλω να μείνω ας μείνω, εμείς όμως φύγαμε, πήγαμε σπίτι, ξαπλώνουμε. Μετά από δύο-τρεις ώρες περίπου οι πόνοι άρχισαν να γίνονται πιο ισχυροί και κάθε 3 λεπτά. Έτσι ξαναπήγαμε στο νοσοκομείο κατά τις 6.00 το πρωί, είχα φοβερούς πόνους, έκανα επισκληρίδιο όταν είχα 8εκ διαστολή!! ενώ ο γιατρός επέμενε να μην κάνω καθόλου! και τελικά γέννησα στις 14.47 κρατούσα τον ομορφούλη μου (γέννησα στην 38 εβδομάδα) Στο δεύτερο παιδί ήθελα να γεννήσω Αύγουστο (κόλλημα ε?:laugh: ) ήμουν στην 39 εβδομάδα και ήταν Σάββατο, άρχισα να κάνω δουλειές στο σπίτι, να σιδερώνω, άρχισαν κάποιοι, όχι και τόσο σοβαροί πόνοι, πάμε στο νοσοκομείο το απογευματάκι και είχα 4εκ διαστολή, έκαναν πάλι τις ίδιες εξετάσεις, μου είπαν να μείνω γιατί το δεύτερο πάντα έρχεται πιο γρήγορα. Εμείς πάλι φύγαμε (ήθελα να καληνυχτίσω τον γιο μου, του το είχα υποσχεθεί) και πήγαμε ξανά στο νοσοκομείο το βράδυ, στις 23.45, όπου και είχα 8εκ διαστολή. Δεν είχα το χρόνο να κάνω καμμιά αναισθησία μέσα σε 15 λεπτά γέννησα!! Στις 31 Αυγ. 0.09 της Κυριακής κράτησα την κουκλίτσα μου στα χέρια μου! Εύχομαι καλή γέννα σε όλες

Καλημέρα και από μένα. Εγώ στο πρώτο μου παιδί άρχισα να έχω ενόχληση στη μέση, δεν έδωσα σημασία, αλλά καθώς περνούσε η βραδιά ο πόνος γινόταν και πιο έντονος και επειδή λένε ότι με το μπάνιο μειώνεται ο πόνος, έκανα 3 φορές μπάνιο, πήγα στην τουαλέτα αρκετές φορές για εκκένωση. Κατά τις 12 το βράδυ πάμε στο κρεββάτι, ο πόνος έγινε πιο δυνατός και αποφασίσαμε να πάμε στο νοσοκομείο, (στο οποίο και θα γεννούσα) με εξετάζουν, καρδιοτοκογράφημα, υπέρηχο, είχα 2εκ. διαστολή και μου είπαν αν θέλω να μείνω ας μείνω, εμείς όμως φύγαμε, πήγαμε σπίτι, ξαπλώνουμε. Μετά από δύο-τρεις ώρες περίπου οι πόνοι άρχισαν να γίνονται πιο ισχυροί και κάθε 3 λεπτά. Έτσι ξαναπήγαμε στο νοσοκομείο κατά τις 6.00 το πρωί, είχα φοβερούς πόνους, έκανα επισκληρίδιο όταν είχα 8εκ διαστολή!! ενώ ο γιατρός επέμενε να μην κάνω καθόλου! και τελικά γέννησα στις 14.47 κρατούσα τον ομορφούλη μου (γέννησα στην 38 εβδομάδα) Στο δεύτερο παιδί ήθελα να γεννήσω Αύγουστο (κόλλημα ε?:laugh: ) ήμουν στην 39 εβδομάδα και ήταν Σάββατο, άρχισα να κάνω δουλειές στο σπίτι, να σιδερώνω, άρχισαν κάποιοι, όχι και τόσο σοβαροί πόνοι, πάμε στο νοσοκομείο το απογευματάκι και είχα 4εκ διαστολή, έκαναν πάλι τις ίδιες εξετάσεις, μου είπαν να μείνω γιατί το δεύτερο πάντα έρχεται πιο γρήγορα. Εμείς πάλι φύγαμε (ήθελα να καληνυχτίσω τον γιο μου, του το είχα υποσχεθεί) και πήγαμε ξανά στο νοσοκομείο το βράδυ, στις 23.45, όπου και είχα 8εκ διαστολή. Δεν είχα το χρόνο να κάνω καμμιά αναισθησία μέσα σε 15 λεπτά γέννησα!! Στις 31 Αυγ. 0.09 της Κυριακής κράτησα την κουκλίτσα μου στα χέρια μου! Εύχομαι καλή γέννα σε όλες