Maria_mtx

Καλημέρα σε όλες και Χρόνια πολλά!!! Με το καλό τα μωράκια μας, υγιή και δυνατά!! Βρίσκομαι στην 32η βδομάδα , αλλά περιμένω διδυμάκια, οπότε πρώτο 10ήμερο Σεπτέμβρη θα ήταν το ιδανικό σενάριο για εμάς. Ήθελα να σας μεταφέρω την εμπειρία μου τον τελευταίο καιρό όσον αφορά το θέμα του ύπνου. Αρχικά να πω ότι δεν βολεύομαι σε καμία στάση παρά το μαξιλάρι εγκυμοσύνης και άλλα 500 μικρότερα, ταλαιπωρούμαι από δύσπνοια και όταν τελικά με πάρει ο ύπνος σε κάποια στάση μετά από λίγη ώρα ξυπνάω υποφέροντας. Με πονάει η μέση μου, τα ισχύα (αλλά μιλάμε για τρομερό πόνο) και χαμηλά χαμηλά η κοιλιά, δεν μπορώ από τον πόνο να στρίψω (κυριολεκτικά) κι εννοειταί το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι από το πιάσιμο και τον πόνο πετρώνει/συσπάται και όλη η κοιλιά. Σηκώνομαι με το ζόρι για να αρχίσω να ξεπιάνομαι, πάντα πάω και ουρώ και περπατάω λίγα βήματα και μετά ξαπλώνω σε ημιανάκλιση με μαξιλάρια κάτω από τη μέση για να ελαττωθούν σταδιακά τα συμπτώματα (πόνος, πέτρωμα, πιάσιμο). Αυτό μπορεί να γίνει και 5 και 6 φορές κάθε βράδυ. Απλά ρε κορίτσια έχω φτάσει σε σημείο να μη θέλω να κοιμηθω για να μην περάσω όλη αυτή την ταλαιπωρία κάθε τόσο. Δηλαδή πολλές φορές ξυπνάω 5-6 το πρωί κι ενώ νυστάζω πάρα πολύ, προτιμώ να σηκωθώ για να μην το ξαναπάθω. Όταν το πρωτοέπαθα, έλεγα πάει… γεννάω… μιλάμε για τέτοιο πόνο και δυσφορία. Τελικά όμως μου συμβαίνει κάθε νύχτα εδώ και καμιά δεκαριά μέρες… Βιώνετε καμιά σας κάτι παρόμοιο; Πώς τελικά καταφέρνετε και κοιμάστε;

Κι εγω εχω το ιδιο θεμα… Και μαλιστα σε διδυμη κυηση, που ουτως η αλλως το βαρος και η πιεση ειναι πολλαπλασια, καθως και ο κινδυνος προωροτητας αυξημενος….😩 Τωρα ειμαι στην 32η εβδομαδα… Με παρακολουθηση καθε βδομαδα, προγεστερονη, ξεκουραση και χαπια κατα των συσπασεων (γιατι ειχα πολλες και επιβαρυναν τον τραχηλο)…. Ο γιατρος μου λεει πως μετα τις 34 δεν φοβομαστε, γιατι εχει ολοκληρωθει η ωριμανση των οργανων των εμβρυων κι ειδικα στα διδυμα μετα την 34η, ετσι κι αλλιως μπορει να προκυψει τοκετος χωρις να συνυπαρχει και τιποτα αλλο… Βεβαια το ιδανικο σεναριο για εμενα ειναι οι 36… Οποτε μετραω αντιστροφα κι ευχομαι να φτασω εκει για να ειναι οσο το δυνατον πιο καλα σε βαρος… Δε θα σου πω ψεματα, πολυ δυσκολο ολο αυτο που βιωνω… Κλεισμενη ηδη 2 μηνες σπιτι δεν μπορω να κανω τιποτα απο οσα θελω… Δεν εχω κανει καμια ετοιμασια κυριολεκτικα γιατι δεν εχω και βοηθεια και ο συζυγος καλως η κακως δεν το εχει και πολυ με αυτες τις δουλειες… Πλεον κιολας εγω εχω βαρυνει πολυ , οχι απο θεμα κιλων, αλλα πιεσης με την τεραστια κοιλια και τρομερης δυσφοριας συν οτι απο την πολλη ξαπλα ποναω παντου, μεση, γοφους, πλατη, πωπος… Αλλα πιο πολυ με ζοριζει η ψυχολογια, γιατι οσο ειμαι απο το πρωι ως το βραδυ σπιτι, ολο σκεφτομαι αρνητικα σεναρια, ψαχνω, διαβαζω, κι ολο αυτο μονο καλο δεν κανει.

Καλημέρα σε όλες, συγγνώμη που επεμβαίνω κι εγώ απλά να κάνω μια επισήμανση/διόρθωση. Η συγκεκριμένη ειδικότητα λέγεται ιατρική εμβρύου και ο ιατρός ονομάζεται εμβρυομητρικός. Ο εμβρυολόγος είναι τελείως άλλη ειδικότητα (αυτοί που δουλεύουν στα εγραστήρια και κάνουν τις διαδικασίες της ivf). Το διευκρινίζω κυρίως για να υπάρχει σωστή ενημέρωση κι η κοπέλα να ψάξει την σωστή ειδικότητα, μην ψάξει λάθος. Υπάρχει λίστα στο ίντερνετ με όλους τους πιστοποιημένους εμβρυομητρικούς για αυχενική, β´ επιπέδου, γ´ επιπέδου.

Καλημέρα κορίτσι μου και με το καλό το μωράκι σου ! Αρχικά εγώ έχω μια χαζή απορία , πώς γίνεται το ρινικό οστό να είναι φυσιολογικό και η μύτη επίπεδη; Ξαναλέω ότι μπορεί να είναι βλακεία , αλλά κάπως νιώθω πως δεν συνάδουν αυτά τα δύο. Τώρα όσον αφορά την άμνιο, σαν εξέταση να ξέρεις δεν είναι κάτι επώδυνο, απλά μετά θέλει λίγες μέρες προσοχή κι αντιβίωση. Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα αποβολής, αλλά θεωρώ πως αν πας σε έναν καλό εμβρυομητρικό δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Επίσης, στατιστικά τις περισσότερες φορές όλα τα αποτελέσματα βγαίνουν τελικά καλά. Αν παρ´ όλα αυτά έχεις αμφιβολίες, πήγαινε σε έναν άλλο εμβυομητρικό να πάρεις την γνώμη του. Δεν ξέρω πού ζεις, αλλά στην Αθήνα υπάρχουν 1-2 που θεωρούνται οι τοπ στην Ελλάδα.

Καλησπέρα, Από όσα γνωρίζω κι εγώ, δεν υπάρχει πρόβλημα. Κι εγώ τα παίρνω και τα δύο.

Καλησπέρα σε όλες. Θα ήθελα αν υπάρχουν διδυμομανούλες που αντιμετώπισαν πρόβλημα με το μήκος του τραχήλου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, να μοιραστούν τις εμπειρίες τους. Βρίσκομαι στην 31η βδομάδα δίδυμης κύησης και από την 24η ανακαλύψαμε απότομη μείωση του τραχήλου από 3,6 σε 2,2εκατοστά εντός μίας εβδομάδας. Οι γιατροί που με παρακολουθούν (μαιευτήρας με ειδίκευση στις πολύδυμες κυήσεις και υψηλού κινδύνου, μαιευτήρας / ειδικός αναπαραγωγής και εμβρυομητρικός) συμφώνησαν όλοι πως σε εκείνη την φάση δεν έπρεπε να γίνει περίδεση (λέγοντας μου ότι γίνεται ως τις 20 κι ιδανικά ως τις 16 βδομάδες). Οπότε έκτοτε είμαι στο σπίτι, αποφεύγω δουλειές και κυρίως είμαι σε κατάκλιση ή καθιστή αναπαυτικά και λαμβάνω κολπικά 4 υπόθετα προγεστερόνης. Ο τράχηλος πλέον είναι 2-2,2 εκατοστά. Να πω την αλήθεια εγώ αγχώνομαι πολύ για το αν θα καταφέρουμε να φτάσουμε τις 36 ή εστω 34βδομάδες γιατί πλέον έχω και αρκετές δυνατές συσπάσεις παρόλο που παίρνω και φάρμακο για αυτές. Τα μωρούλια γενικά είναι στις τελευταίες εκατοστιαίες θέσεις ανάπτυξης (όλα τα υπόλοιπα doppler, λώροι, αιματώσεις είναι φυσιολογικά), αλλά σίγουρα εφόσον είναι μικρά μωρά θα παίξει ρόλο η κάθε βδομάδα που θα καταφέρουν να παραμείνουν στην μήτρα. Ενέσεις κορτιζόνης οι γιατροί μου προτείνουν μόνο σε περιπτώση ενδείξεων έναρξης πρόωρου τοκετού και όχι προληπτικώς. Υπάρχουν κοπέλες που να αντιμετώπισαν το ίδιο θέμα, χωρίς περίδεση να μου πουν τις εμπειρίες τους; Άντεξε ο τράχηλος μέχρι να φτάσετε σε ασφαλείς εβδομάδες ;