Maria_mtx

Σιγουρα δεν λειτουργουν τα ιδια σε ολες, αλλα με την περιδεση θα εισαι πολυ πιο ησυχη. Εγω παρακαλουσα να μου κανουν. Αλλα επεμενε μονο κατω απο ενα οριο. Ποτε θα πας ξανα για μετρηση;

Ολες ειμαστε κοριτσι μου! Δεν θα σε προδωσει, εδω ειμαι και στο υπογραφω!!! 28η θα παρεις πρωτη μεγαλη ανασα.. 30η την επομενη και 32η θα εισαι εντελως ασφαλης… Μετα απλα λες εεεε εφτασα ως εδω… Τωρα θελω να παω οσο πιο παρακατω γινεται.. Τουλαχιστον εγω ετσι το βλεπω τωρα… Εμενα σκεψου μου ελεγε ο γιατρος πως ειδικα οι κοπελες με μονηρη κυηση, στο τελος καταληγουν να πρεπει να χαλαρωσει και να ανοιξει ο τραχηλος και να μην γινεται με τιποτα, απο την τοση πολλη προγεστερονη… Στις διδυμες, οκ..ειναι πιο πολυπλοκα τα πραγματα, αν σκεφτεις πως γενικα μετα τις 36βδομαδες σπανια φτανουν… αλλα στις μονηρεις οι προβλεψεις ειναι πολυ πολυ καλες…

Νομιζω το καλυτερο που μπορουμε να κανουμε για να ξεχνιομαστε ειναι να γραψουμε ποιες σειρες βλεπουμε κι ειναι ωραιες!! Να παιρνουμε ιδεες!!! Εγω σας προτεινω Netflix: (μυστηριου, αστυνομικα) watcher, cklickbait, the asunta case (κωμωδιες) dead to me, nobody wants this (κοινωνικα) sirens, ginny and georgia… Δεν λεω τα πολυ γνωστα που θεωρω εχουμε ηδη δει ολοι τυπου manifest, squid game κλπ. Επισης ειδα ενα ντοκιμαντερ που βγηκε τωρα το fit for tv κι ηταν πολυ ενδιαφερον.

Κοριτσια μου για να σας δωσω θαρρος και κουραγιο ειμαι απο 24 βδομαδες ετσι… Χωρις πεσσο, χωρις περιδεση…και με διδυμα κιολας (κι ενα ακομα παιδι σπιτι)…. Μοναχα ξεκουραση… αισιως φτανω 34 σε λιγες μερες!!!! σχεδον 3μηνες… πραγματικα μου φαινεται αθλος που επιτελους θα φτασω σε ασφαλη φαση!! θα περασει ο καιρος, πιστεψτε με… βαζετε στοχο καθε βδομαδα που κανετε το ραντεβου με το γιατρο… Καθε βδομαδα και μια νικη… Οπως εχω πει και παραπανω, μου ειπαν οτι ειναι πολυ πιο συχνη επιπλοκη απο οσο νομιζουμε… Ειδικα αν εχει γινει περιδεση, τα πραγματα ειναι πολυ πιο ευοιωνα… Ο κινδυνος μειωνεται κατα πολυ… Πιο ανασφαλεις ειμαστε οσες παμε απλα με ξεκουραση… αλλα και παλι ολες θα τα καταφερουμε, οπως τοσες γυναικες με το ιδιο θεμα! Σας ειπα ξανα οτι οι γιατροι μου, που εχουν εξειδικευση σε κυησεις υψηλου κινδυνου, μου ειπαν πως το 90% φτανει μετα τις 32… οποτε κι η επιστημη το λεει… εδω θα ειμαστε να τα λεμε να περναει ο καιρος… οσες μπορειτε (και δεν εχετε αλλο παιδακι εννοω), σειρουλες, βιβλια, ταινιες… δειτε το σαν την τελευταια περιοδο που θα ξεκουραστειτε τοσο πολυ… Κι οσο μπορειτε μην πολυδιαβαζετε στο ιντερνετ… Εγω ολο διαβαζα κι αγχωνομουν και με εκραζε μετα ο γιατρος που του τα ελεγα… Κι οντως τιποτα απο οσα διαβασα δεν συνεβη!

Καλη επιτυχια κοριτσι μου!!! Ολα θα πανε σουπερ και θα νιωσεις κι εσυ πιο ασφαλης κι ηρεμη, θα το δεις!!!

Καλησπερα κοπελα μου! Επειδη ειμαι κι εγω με διδυμακια, δεν υπαρχει συγκεκριμενο πρωτοκολλο που να οριζει οτι πρεπει ενα μωρο να νοσηλευτει ωσπου να συμπληρωσει συγκεκριμενες βδομαδες. Απλα πανω κατω σε γενικες γραμμες γυρω στις 36 με 37 ωριμαζουν απολυτως τα οργανα και δεν χρειαζονται υποστηριξη, οπως επισης εχουν καλο βαρος και σιτιζονται πλεον μονα τους. Γι αυτο καποιοι το λενε ως θεωρητικο οριο. Και παλι ομως δεν ειναι καθολου απολυτο. Ξερω μωρακια 35βδομαδων που δεν χρειαστηκαν καμια νοσηλεια στη μενν και μωρα 38 και 39 που χρειαστηκαν. Το πρωτο μου πχ που γεννηθηκε 39η (στο Ιασω) μπηκε μενν γιατι παρουσιασε δυσκολια στην αναπνοη. Ποιος να μου το λεγε;; Εχω φιλη που γεννησε διδυμακια 35κ2 στο Μητερα και δεν μπηκε κανενα μενν κι εχω φιλη που γεννησε διδυμακια 38κ4, επισης στο Μητερα, και μπηκε το ενα εκ των δυο γιατι ηταν 1700γρ. Επισης εχω φιλη που γεννησε 30κ4 στο Αλεξανδρα το μωρακι της με βαρος 1900 και το πηρε στις 35 που ειχε φτασει ηδη 3200. Οποτε θελω να πω δεν υπαρχει κανενας νομος. Πανε παντα αναλογα με το καθε νεογνο, το βαρος γεννησης (θελουν σιγουρα να εχει συμπληρωσει τα 2000-2200), το αν συνυπαρχουν αλλα προβληματα κλπ. Δεν παιζουν ρολο μονο οι εβδομαδες κυησης σε καμια περιπτωση, ουτε για το αν θα μπει μενν, ουτε για το χρονικο διαστημα που θα νοσηλευτει αν τελικα χρειαστει. Να μην αγχωνεσαι προκαταβολικα. Κανενας δεν μπορει να σου εγγυηθει με βεβαιοτητα τι θα γινει.

Ευχαριστω κοπελα μου! Να εισαι καλα!! Κι εσεις να χαιρεστε και να καμαρωνετε το μπουμπουκακι σας!

Να μην πηγαινει ο νους σου στο κακο οσο μπορεις. Ενας εμπειρος και καλος γιατρος ξερει τι κανει. Και μετα θα σου φυγει και το αγχος και θα δεις που κι ο τραχηλος αμεσως θα παρει χιλιοστα και δεν θα φοβασαι και μην ανοιξει. Να θυμασαι οτι ολες εδω τις ιδιες αγωνιες κι αγχη εχουμε κι ειμαστε δω να δινουμε κουραγιο η μια στην αλλη! Περιμενουμε αυριο τα νεα σου…

Εννοειται να τους εμπιστευτεις. Γενικα να εμπιστευτεις γιατρους εμπειρους κι εξειδικευμενους σε κυησεις υψηλου κινδυνου οπως λες, που αντιμετωπιζουν πολυ συχνα τετοιες περιπτωσεις. Οχι εναν απλο μαιευτηρα. Θεωρω παντως πως θα εισαι καλυτερα με περιδεση. Εισαι σε μικρες βδομαδες για να διακινδυνευσεις να το αφησεις ετσι μονο με κατακλιση και προγεστερονη, εφοσον ειναι 1εκ. Ετσι θα σε αφηναν αν ησουν μετα τις 32. Σου μεταφερω δηλαδη οσα μου εχουν πει οι δικοι μου γιατροι, που εχουν εξειδικευση σε κυησεις υψηλου κινδυνου και τα εχουμε συζητησει αναλυτικα. Οσο για τον πεσσο, δεν υπαρχει χρονικο περιθωριο, αλλα δεν εχει τοσο καλα αποτελεσματα οσο η περιδεση. Ακου τους γιατρους κι ολα θα πανε καλα. Σιγουρα εφοσον ειναι σε δημοσιο νοσοκομειο και στο συγκεκριμενο τμημα θα ξερουν πολυ καλα τι πρεπει να ακολουθησεις. Ποτε θα πας στο νοσοκομειο; Εχεις τη θετικη μας ενεργεια!! Να μας λες τα νεα σου! Θα δεις που ολα θα πανε καλα!

Τα παιδια ουτως η αλλως εμβολιαζονται για ερυθρα. Ειναι στα βασικα υποχρεωτικα εμβολια. Γινεται 12 μηνων (τριπλο εμβολιο ερυθρας, παρωτιτιδας, ιλαρας). Και δεν ειναι γενικα κι ιος που κυκλοφορει, γιατι ακριβως υπαρχει εδω και δεκαετιες ο εμβολιασμος του. Κανονικα κι εσυ θα επρεπε να ειχες κανει (εγω πχ εχω εμβολιαστει στην παιδικη ηλικια κι ειμαι 36, ποσο μαλλον εσυ που εικαζω οτι εισαι του 95, αρα αρκετα μικροτερη). Αλλα ακομα κι αν δεν το ειχες κανει ως παιδι, εφοσον δεν ειχες αντισωματα (που σιγουρα θα το χες δει απ την πρωτη εγκυμοσυνη κιολας, ασχετως αν δεν το παρατηρησες τοτε), θα μπορουσες να το κανεις πριν τις προσπαθειες επομενης εγκυμοσυνης. Θα επρεπε να στο εξηγησει ο γιατρος σου. Το τοξοπλασμα και ο cmv, ειναι εντελως διαφορετικοι ιοι. Δεν υπαρχουν αντιστοιχα εμβολια δυστυχως κι αντισωματα αποκτας μονο μετα απο νοσηση.

Κι εγω τα ιδια… Οταν επιτελους μειωθηκαν τα αντισωματα ενεργης λοιμωξης, προσπαθουσαμε ενα χρονο και δεεεν… Μας ειχανε βγει διαφορα θεματα. Καναμε με εξωσωματικη ενα παιδακι που κοντευει τα 6… και τωρα ειμαι ξανα εγκυος με εξωσωματικη σε διδυμακια. Ειμαι στην 34η σχεδον. 🙏🏻🙏🏻

Γιατι δεν κανετε περιδεση ; Μπορει να εισαι σε βδομαδες οριακες (26, σωστα;); αλλα τωρα πρεπει ο γιατρος να ζυγισει τα υπερ και τα κατα και νομιζω πως τα οφελη ειναι περισσοτερα και σημαντικοτερα απ τις πιθανες επιπλοκες. Επισης υπαρχει κι η λυση του πεσσου, που τοποθετειται οποιαδηποτε στιγμη ως και τις 34 βδομαδες. Δεν εχει τα ιδια αποτελεσματα, αλλα κι αυτος βοηθαει σε μεγαλο βαθμο. Προσωπικα θα επεμενα αρκετα σε καποια πιο ασφαλη λυση. Γιατι να αντεξεις πχ μονο ως τις 28-30 βδομαδες, αν υπαρχει δυνατοτητα να κρατησει παραπανω; Μηπως να παρεις και μια ακομα γνωμη; Αθηνα εισαι; Ποιον εμβρυομητρικο εχεις; Παντως εχω την αισθηση οτι εκει κοντα στο 1 δεν το αφηνουν μονο με κατακλιση. Γιατι και στο νοσοκομειο να μπεις, τι ακριβως σου εξηγησε πως θα κανουν; Παλι προγεστορενη θα λαμβανεις και σε περιπτωση ενδειξεων τοκετου θα κανεις τις ενεσεις κορτιζονης και θα σου χορηγησουν τοκολυτικα (υποθετω). Αλλα κι αυτα καποιες μερες δινουν παραταση. Εμενα προσωπικα μου εχουν πει για πεσσο ως τις 34 σε περιπτωση που πεσει κατω απο 1,8-2,00. Ρωτα κι αυτη την εναλλακτικη. Φαντασου τοποθετειται στο ιατρειο (οπως το σπιραλ), ουτε αναισθησια ουτε τιποτα δεν θελει. Επισης, πιστευω πως ηδη εχεις κανει καλλιεργεια να βεβαιωθεις οτι δεν υπαρχει λοιμωξη. Αν οχι, πρεπει να κανεις οσο πιο αμεσα, μπορει ολο αυτο να εχει γινει απο μικροβιο. Εγω κανω ανα δυο βδομαδες απο τη στιγμη που ειδαμε τη μειωση.

Βλεπω κι εσυ επιασες το τζοκερ… Οπως το λες…. Ειναι μη σου τυχει… Οπως και πολλα αλλα στη ζωη φυσικα… Εκανες μετεπειτα παιδακι/α;

Καλησπερα! Οτιδηποτε μπορεις να κολλησεις ουσα εγκυος, αλλα δυστυχως δεν μπορεις να το προβλεψεις. Με την ιδια λογικη και τοξοπλασμα μπορει να κολλησεις, και κοξακι και κοκκυτη (τα αναφερω γιατι αυτα ειναι ιδιαιτερα επικινδυνα και τα δυο τελευταια μπορει να τα κολλησουν παιδια στον παιδικο, ακομα και για τον κοβιντ δεν ξερουν τι παρενεργειες μπορει να επιφερει στην κυηση). Προφανως και προφυλασσομαστε οσο μπορουμε, απο την αλλη δεν μπορουμε να μπουμε και σε γυαλα, ειδικα εχοντας αλλα παιδακια. Κι ακομα και σταθμο να μην πανε, στανταρ θα βγεις μια βολτα σε παιδικη χαρα, σε παιδοτοπο, θα βρεθεις με φιλους με αλλα παιδια, δεν γινεται να αποκλεισεις το παιδι απο τα παντα. Οποτε θεωρητικα απο πουθενα δεν καλυπτεσαι. Εχε στο νου σου την μικρη, αν εκδηλωσει καποιο παραξενο συμπτωμα να προσπαθησεις να απομονωθεις, να φορας μασκα κλπ, γιατι και στρεπτοκοκος παιζει πολυ σε παιδικους επισης ακομα και τωρα καλοκαιρι. Και κατα τα αλλα για cmv και τοξοπλασμα, ουτως η αλλως κανεις καθε 3-4 βδομαδες ελεγχο αντισωματων. Κυριως αυτα τα δυο αν τα κολλησεις στο α τριμηνο επιφερουν σοβαρες ανωμαλιες στο εμβρυο, μετεπειτα μειωνονται και οι επιπτωσεις. Ελπιζεις απλα να μην σταθεις τοσο ατυχη. Κι αυτο στο λεω ως παθουσα, στην πρωτη μου εγκυμοσυνη κολλησα cmv κι εκανα αναγκαστικη διακοπη. Αν με ρωτας ομως δεν εχω ιδεα πως το κολλησα, δεν ειχα κανενα συμπτωμα, κανενας απο τους κοντινους μου ανθρωπους επισης δεν ηταν αρρωστοι, ουτε και ειχα τοτε αλλο παιδακι. Κι στην εξεταση ρουτινας στον τριτο μηνα, βγηκαν ξαφνικα θετικα τα αντισωματα.! Γενικα αυτη ειναι μια λοιμωξη που σπανια κανει συμπτωματα. Στα λεω γιατι τοτε τα εψαξα ολα. Οποτε καλως η κακως, αν κατι ειναι να συμβει, θα συμβει. Ειναι κι η τυχη στη μεση.

Πολυ περπατημα, σκαλες, βαρη πρεπει να αποφευγεις. Αν πχ πας για καφε με αμαξι, κι απλα πας και κατσεις να τον πιεις, δεν υπαρχει προβλημα.

Σε νιωθω!! Κι εγω οταν το ανακαλυψαμε δεν πιστευα πως θα φτασω ως εδω. Μετραγα μερες σαν τους φυλακισμενους. Βδομαδα τη βδομαδα επαιρνα μια ανασα. Καταλαβαινω απολυτως τι λες. Σου υπογραφω ομως οτι τελικα θα περασει ο καιρος και θα εχουνε παει ολα καλα. Εμενα οι γιατροι που με παρακολουθουν , που γενικα ειναι και πολυ εμπειροι, ηταν αισιοδοξοι εξ αρχης οτι θα πανε ολα καλα κι οτι εχουν δει απειρες αντιστοιχες περιπτωσεις και στατιστικα κανενα τους περιστατικο δεν γεννησε πριν τις 28 εβδομαδες. Μονο το 10% μεταξυ 28 και 32. Δηλαδη το 90% φτανει μετα τις 32 και το 50% μεταξυ 35 και 37. Ξεκουρασου οσο μπορεις, κανε συχνες επισκεψεις στο γιατρο ωστε να προλαβεις ο μη γενοιτο καποια μειωση, παιρνε τα φαρμακα σου και ολα θα πανε καλα. Ειμαστε εδω να τα λεμε!

Κοριτσι μου κι εγω με 2 εως 2,5 τραχηλο απ τις 24 περιπου με διδυμα. Τωρα εκλεισα τις 32. Μονο ξεκουραση, ουτροτζεσταν και φαρμακο για τις συσπασεις (γιατι εκανα αρκετες). Περιδεση δεν προλαβαμε. Εμενα μου εχει πει πως αν εως τις 34 ανοιξει και δει χοανη η πεσει κατω απο 1,8 περιπου, θα μου βαλει πεσσο για να παρουμε οσες μερες παραπανω μπορεσουμε… Ενεσεις κορτιζονης δεν εχω κανει. Μου εχει πει μονο σε περιπτωση ενδειξεων τοκετου κι αυστηρα και μονο ως τις 34. Πλεον δεν ενδεικνυνται προληπτικως, ουτε αν δεν υπαρχει κινδυνος αμεσου προωρου τοκετου, γιατι συμφωνα με τις τελευταιες μελετες εχουν αρκετες παρενεργειες και στην ενδομητρια αναπτυξη των εμβρυων αλλα και στην μετεπειτα ζωη τους. Οποτε ζυγιζεις οφελη με παρενεργειες. Τελικα παντως ειμαστε πολλες με το ιδιο προβλημα. Αλλα τελικα με πολλη προσοχη φτανουμε σε ασφαλεις βδομαδες σιγα σιγα. Κι εγω τωρα οδευω για τις 34…. και αν παω 36… θα κανουμε παρτυ!! Ευχομαι σε ολες μας κουραγιο και να πανε ολα κατευχην!!!!

Το 5-6 ειναι η ωρα που σηκωνομαι το πρωι…. 🤣🤣 ως τοτε αναθεμα αν εχω κοιμηθει συνολικως 1-1μιση ωρα… αλλα ναι, ετσι οπως τα λες ειναι… φανταζομαι καπως πως θα ειναι το μετα, γιατι εχω ηδη ενα παιδακι… και τι παιδακι… εκανα να κοιμηθω σερι διωρο τρια χρονια… μονο αυτο σου λεω... Εννοειται πως χαιρομαι παρα πολυ που φτασαμε ως εδω και τουλαχιστον τα μωρα πλεον ειναι βιωσιμα οποτε κι αν γεννηθουν… Ειναι μεγαλη ανασα… Γενικα επειδη εχω περασει παρα πολλα και μεχρι να αποκτησω το πρωτο μου και τωρα για αυτη την εγκυμοσυνη, ειμαι ευγνωμων γι αυτο… Απ την αλλη πλεον δεν μπορω να κρυψω την ταλαιπωρια… Συν οτι ειμαι πανω απο δυο μηνες ακινησια λογω τραχηλου… Γενικα ολα μαζι, δεν με εχουνε αφησει να χαρω τιποτα… Αλλα χαλαλι… Με το καλο το μωρακι σου κι εσενα!!

Κοριτσι μου, ο γιατρός μου εξηγεί πως αυτή την στιγμή λόγω διδύμων, το βάρος από τα δύο έμβρυα, δύο πλακούντες κι αμνιακά ισοδυναμεί με το να ήμουν 40η εβδομάδα σε μονήρη κύηση, οπότε είναι λογικό να έχω όλες αυτές τις ενοχλήσεις. Να μην μένω καθόλου με γεμάτη κύστη, γιατί επιβαρύνει και να βρίσκω θέσεις που κάπως με ανακουφίζουν, εν ανάγκη στον καναπέ, πράγμα που κάνω τα τελευταία βράδια για να είμαι πιο όρθια βάζοντας πολλά μαξιλάρια γύρω μου…. βέβαια και πάλι δεν κερδίζω και πολλά γιατί κατά τη διάρκεια της νύχτας αρχίζω και γλιστράω προς τα κάτω για να μπορέσω να κοιμηθώ (πόσο να κάθομαι καθιστή;;) και παθαίνω τα ίδια. Τα ντους κι εμένα με χαλαρώνουν… Ξέρεις πόσες φορές στις 5-6 το πρωί που ξυπνάω μπαίνω για ντους;;; Αλλά ξεξυπνάω ακόμα περισσότερο τελικά έτσι… Για τις κλωτσιές που λες, γίνεται πάρτυ εκεί μέσα και πονάω και να φάω δεν μπορώ πια και να αναπνεύσω επίσης, αλλά σε σχέση με την υπόλοιπη ταλαιπωρία, αυτό μου φαίνεται το πιο ασήμαντο….Πιο πολύ με έχει ξετινάξει η αυπνία δηλαδή και οι πόνοι στο σώμα…

Καλημέρα σε όλες και Χρόνια πολλά!!! Με το καλό τα μωράκια μας, υγιή και δυνατά!! Βρίσκομαι στην 32η βδομάδα , αλλά περιμένω διδυμάκια, οπότε πρώτο 10ήμερο Σεπτέμβρη θα ήταν το ιδανικό σενάριο για εμάς. Ήθελα να σας μεταφέρω την εμπειρία μου τον τελευταίο καιρό όσον αφορά το θέμα του ύπνου. Αρχικά να πω ότι δεν βολεύομαι σε καμία στάση παρά το μαξιλάρι εγκυμοσύνης και άλλα 500 μικρότερα, ταλαιπωρούμαι από δύσπνοια και όταν τελικά με πάρει ο ύπνος σε κάποια στάση μετά από λίγη ώρα ξυπνάω υποφέροντας. Με πονάει η μέση μου, τα ισχύα (αλλά μιλάμε για τρομερό πόνο) και χαμηλά χαμηλά η κοιλιά, δεν μπορώ από τον πόνο να στρίψω (κυριολεκτικά) κι εννοειταί το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι από το πιάσιμο και τον πόνο πετρώνει/συσπάται και όλη η κοιλιά. Σηκώνομαι με το ζόρι για να αρχίσω να ξεπιάνομαι, πάντα πάω και ουρώ και περπατάω λίγα βήματα και μετά ξαπλώνω σε ημιανάκλιση με μαξιλάρια κάτω από τη μέση για να ελαττωθούν σταδιακά τα συμπτώματα (πόνος, πέτρωμα, πιάσιμο). Αυτό μπορεί να γίνει και 5 και 6 φορές κάθε βράδυ. Απλά ρε κορίτσια έχω φτάσει σε σημείο να μη θέλω να κοιμηθω για να μην περάσω όλη αυτή την ταλαιπωρία κάθε τόσο. Δηλαδή πολλές φορές ξυπνάω 5-6 το πρωί κι ενώ νυστάζω πάρα πολύ, προτιμώ να σηκωθώ για να μην το ξαναπάθω. Όταν το πρωτοέπαθα, έλεγα πάει… γεννάω… μιλάμε για τέτοιο πόνο και δυσφορία. Τελικά όμως μου συμβαίνει κάθε νύχτα εδώ και καμιά δεκαριά μέρες… Βιώνετε καμιά σας κάτι παρόμοιο; Πώς τελικά καταφέρνετε και κοιμάστε;

Κι εγω εχω το ιδιο θεμα… Και μαλιστα σε διδυμη κυηση, που ουτως η αλλως το βαρος και η πιεση ειναι πολλαπλασια, καθως και ο κινδυνος προωροτητας αυξημενος….😩 Τωρα ειμαι στην 32η εβδομαδα… Με παρακολουθηση καθε βδομαδα, προγεστερονη, ξεκουραση και χαπια κατα των συσπασεων (γιατι ειχα πολλες και επιβαρυναν τον τραχηλο)…. Ο γιατρος μου λεει πως μετα τις 34 δεν φοβομαστε, γιατι εχει ολοκληρωθει η ωριμανση των οργανων των εμβρυων κι ειδικα στα διδυμα μετα την 34η, ετσι κι αλλιως μπορει να προκυψει τοκετος χωρις να συνυπαρχει και τιποτα αλλο… Βεβαια το ιδανικο σεναριο για εμενα ειναι οι 36… Οποτε μετραω αντιστροφα κι ευχομαι να φτασω εκει για να ειναι οσο το δυνατον πιο καλα σε βαρος… Δε θα σου πω ψεματα, πολυ δυσκολο ολο αυτο που βιωνω… Κλεισμενη ηδη 2 μηνες σπιτι δεν μπορω να κανω τιποτα απο οσα θελω… Δεν εχω κανει καμια ετοιμασια κυριολεκτικα γιατι δεν εχω και βοηθεια και ο συζυγος καλως η κακως δεν το εχει και πολυ με αυτες τις δουλειες… Πλεον κιολας εγω εχω βαρυνει πολυ , οχι απο θεμα κιλων, αλλα πιεσης με την τεραστια κοιλια και τρομερης δυσφοριας συν οτι απο την πολλη ξαπλα ποναω παντου, μεση, γοφους, πλατη, πωπος… Αλλα πιο πολυ με ζοριζει η ψυχολογια, γιατι οσο ειμαι απο το πρωι ως το βραδυ σπιτι, ολο σκεφτομαι αρνητικα σεναρια, ψαχνω, διαβαζω, κι ολο αυτο μονο καλο δεν κανει.

Καλημέρα σε όλες, συγγνώμη που επεμβαίνω κι εγώ απλά να κάνω μια επισήμανση/διόρθωση. Η συγκεκριμένη ειδικότητα λέγεται ιατρική εμβρύου και ο ιατρός ονομάζεται εμβρυομητρικός. Ο εμβρυολόγος είναι τελείως άλλη ειδικότητα (αυτοί που δουλεύουν στα εγραστήρια και κάνουν τις διαδικασίες της ivf). Το διευκρινίζω κυρίως για να υπάρχει σωστή ενημέρωση κι η κοπέλα να ψάξει την σωστή ειδικότητα, μην ψάξει λάθος. Υπάρχει λίστα στο ίντερνετ με όλους τους πιστοποιημένους εμβρυομητρικούς για αυχενική, β´ επιπέδου, γ´ επιπέδου.

Καλημέρα κορίτσι μου και με το καλό το μωράκι σου ! Αρχικά εγώ έχω μια χαζή απορία , πώς γίνεται το ρινικό οστό να είναι φυσιολογικό και η μύτη επίπεδη; Ξαναλέω ότι μπορεί να είναι βλακεία , αλλά κάπως νιώθω πως δεν συνάδουν αυτά τα δύο. Τώρα όσον αφορά την άμνιο, σαν εξέταση να ξέρεις δεν είναι κάτι επώδυνο, απλά μετά θέλει λίγες μέρες προσοχή κι αντιβίωση. Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα αποβολής, αλλά θεωρώ πως αν πας σε έναν καλό εμβρυομητρικό δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Επίσης, στατιστικά τις περισσότερες φορές όλα τα αποτελέσματα βγαίνουν τελικά καλά. Αν παρ´ όλα αυτά έχεις αμφιβολίες, πήγαινε σε έναν άλλο εμβυομητρικό να πάρεις την γνώμη του. Δεν ξέρω πού ζεις, αλλά στην Αθήνα υπάρχουν 1-2 που θεωρούνται οι τοπ στην Ελλάδα.

Καλησπέρα, Από όσα γνωρίζω κι εγώ, δεν υπάρχει πρόβλημα. Κι εγώ τα παίρνω και τα δύο.

Καλησπέρα σε όλες. Θα ήθελα αν υπάρχουν διδυμομανούλες που αντιμετώπισαν πρόβλημα με το μήκος του τραχήλου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, να μοιραστούν τις εμπειρίες τους. Βρίσκομαι στην 31η βδομάδα δίδυμης κύησης και από την 24η ανακαλύψαμε απότομη μείωση του τραχήλου από 3,6 σε 2,2εκατοστά εντός μίας εβδομάδας. Οι γιατροί που με παρακολουθούν (μαιευτήρας με ειδίκευση στις πολύδυμες κυήσεις και υψηλού κινδύνου, μαιευτήρας / ειδικός αναπαραγωγής και εμβρυομητρικός) συμφώνησαν όλοι πως σε εκείνη την φάση δεν έπρεπε να γίνει περίδεση (λέγοντας μου ότι γίνεται ως τις 20 κι ιδανικά ως τις 16 βδομάδες). Οπότε έκτοτε είμαι στο σπίτι, αποφεύγω δουλειές και κυρίως είμαι σε κατάκλιση ή καθιστή αναπαυτικά και λαμβάνω κολπικά 4 υπόθετα προγεστερόνης. Ο τράχηλος πλέον είναι 2-2,2 εκατοστά. Να πω την αλήθεια εγώ αγχώνομαι πολύ για το αν θα καταφέρουμε να φτάσουμε τις 36 ή εστω 34βδομάδες γιατί πλέον έχω και αρκετές δυνατές συσπάσεις παρόλο που παίρνω και φάρμακο για αυτές. Τα μωρούλια γενικά είναι στις τελευταίες εκατοστιαίες θέσεις ανάπτυξης (όλα τα υπόλοιπα doppler, λώροι, αιματώσεις είναι φυσιολογικά), αλλά σίγουρα εφόσον είναι μικρά μωρά θα παίξει ρόλο η κάθε βδομάδα που θα καταφέρουν να παραμείνουν στην μήτρα. Ενέσεις κορτιζόνης οι γιατροί μου προτείνουν μόνο σε περιπτώση ενδείξεων έναρξης πρόωρου τοκετού και όχι προληπτικώς. Υπάρχουν κοπέλες που να αντιμετώπισαν το ίδιο θέμα, χωρίς περίδεση να μου πουν τις εμπειρίες τους; Άντεξε ο τράχηλος μέχρι να φτάσετε σε ασφαλείς εβδομάδες ;