Καλησπέρα σε όλη την ομάδα! Διαβάζω εδώ και πάρα πολύ καιρό διάφορες συζητήσεις εδώ μέσα και να που ήρθε ο καιρός να μοιραστώ κι εγώ κάποιους προβληματισμούς μου μαζί σας.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο του 2024 ξεκίνησα την πρώτη μου προσπάθεια εξωσωματικής χωρίς να υπάρχει κάποιο εμφανές πρόβλημα ούτε από πλευράς μου ούτε από πλευράς του συζύγου. Λόγω ηλικίας αποφασίσαμε να μην αφήσουμε τον χρόνο να περάσει μιας και είμαι ήδη στα 39. Ακολούθησα το βραχύ πρωτόκολλο με αποτέλεσμα να πάρουμε μόνο τέσσερα ωάρια. Τα τρία ήταν ώριμα και από αυτά μόνο ένα κατάφερε να φτάσει σε επίπεδο βλαστοκύστης. Έτσι προχωρήσαμε σε εμβρυομεταφορά με μία βλαστοκύστη άριστης ποιότητας. Το αποτέλεσμα… βιοχημική κύηση.
Τον Ιανουάριο που μας πέρασε έκανα υστεροσκόπηση θέλοντας να είμαι σίγουρη πως δεν υπήρχε κάποιος πολύποδας που εμπόδισε την ανάπτυξη του εμβρύου. Ο γιατρός δεν εντόπισε τίποτα. Με διαβεβαίωσε πως όλα ήταν πεντακάθαρα. Τέλος Ιανουαρίου ξεκίνησα τη δεύτερη διέγερση με μακρύ πρωτόκολλο αυτή τη φορά. Το αποτέλεσμα σαφώς πιο ελπιδοφόρο. Πήραμε 8 ωάρια από τα οποία γονιμοποιήθηκαν τα 6 και τα 4 έφτασαν στο επίπεδο της βλαστοκύστης. Λόγω της καλής κλινικής εικόνας του οργανισμού μου και της επιθυμίας μας να αποκλείσουμε τη δίδυμη κύηση καταφύγαμε και πάλι σε εμβρυομεταφορά μιας άριστης βλαστοκύστης. Το αποτέλεσμα και πάλι το ίδιο. Ακόμα μία βιοχημική κύηση.
Έχουμε κάνει όλες τις εξετάσεις με τον σύζυγο και τίποτα δε φάνηκε να ανησυχεί τον γιατρό. Την πρώτη φορά είπαμε έτυχε, αλλά η δεύτερη μας προβλημάτισε.
Έχω ακούσει διάφορα για τον βελονισμό. Έχει κάποια ανάλογη εμπειρία;
Είμαι σε απόγνωση.
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.
