Zelda

Καλησπέρα, εύχομαι όλα να κυλήσουν ομαλά και να έχεις μια καλή εγκυμοσύνη. Είναι συχνό να έχεις καφέ αίμα ειδικά στην αρχή της κύησης οπότε αν και αντιλαμβάνομαι το φόβο σου προσπάθησε να μην το αφήσεις να σου γίνει εμμονη ιδέα. Δεν υπάρχει περιορισμός στο πόσες φορές θα κάνεις διακολπικο υπέρηχο, δεν επηρεάζεται το έμβρυο αρκεί να μην βάλει ντοπλερ (να μην βάλει να ακούσετε καρδιά δηλαδη), αυτό θέλει περιορισμό γιατί παράγει θερμότητα που μπορεί να προκαλέσει βλάβη. Το να το βάλει για λίγο για να ακούσεις είναι οκ αλλά δεν κάνει κάθε λίγο και λιγάκι ειδικά στην αρχή! Εγώ πιο πολύ όμως θα σου έλεγα να μην κάνεις συνέχεια υπερήχους για σένα και την ψυχολογία σου. Πίστεψε το ότι όλα θα πάνε καλά

Σίγουρα! Αν του είναι πιο εύκολο ξεκινα να τα πατάς με πιρούνι αντί για αλεσμένα να συνηθίζει την υφή των μικρών κομματιών και δίνε και μεγαλύτερα κομμάτια στο δισκάκι του να τα βλέπει κ αυτά. Κάνε πειράματα να βρεις τα κουμπιά του!

Και πάλι χάλια θα τα κάνει. Εμένα τουλάχιστον που είναι λίγο μπαχαλακι τα πασαλειβει, τα ρίχνει κάτω, καμιά φορά εκσφενδονίζει κιόλας, το χαίρεται! Αλλά είναι κομμάτι της διαδικασίας να γίνεται και χάλια! Έτσι μαθαίνει! Εγώ έχω τραπεζομάντηλα χάρτινα μιας χρήσης και απλώνω στο πάτωμα κάτω από το καρεκλακι κάθε μέρα. Ακόμα κ αν πάμε έξω για φαγητό παίρνω ένα τέτοιο μαζί μου. Μόλις φάει το τυλίγεις και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Δεν είναι το πιο οικολογικό αλλά ας με συγχωρήσει λίγο ο πλανήτης, μια μάνα μόνη όλη μέρα με το μωρό είμαι 😂. Με τον πουρέ γινόταν χειρότερα πάντως, τοίχοι, πάτωμα, μαλλιά και των δύο, ρούχα (που δεν έφευγαν κιόλας οι λεκέδες). Με τα κομμάτια είναι πιο ελεγχόμενα η αλήθεια είναι. Και είναι μεγάλη ιστορία επίσης ότι δε μαγειρεύω ξεχωριστά. Βέβαια, τίποτα από όλα αυτά δε θα είχε σημασία αν το παιδί δεν τα έτρωγε! Εγώ πήρα την απόφαση νωρίς γιατί ήταν μεγάλη ταλαιπωρία τα αλεσμένα και για τους δυο μας. Μην αγχώνεσαι, το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, αυτό είναι μεγάλη αλήθεια και οφείλουμε να τα σεβόμαστε ως αναπτυσσόμενες ξεχωριστές προσωπικότητες. Πρόκειται για μια δυναμική διαδικασία. Τη μια θα του αρέσει το ένα, την άλλη δε θα το ακουμπάει. Μια θα τρώει φρούτα και μια θα τα φτύνει, ξαφνικά θα αρχίσει να τρώει κομμάτια και θα πιάσει το νερό του και θα πιει. Τώρα μαθαίνει να τρώει και μαθαίνει και τι του αρέσει, σιγά σιγά! Χαλάρωσε και απόλαυσε το γιατί η μέρα που θα σου πει "δε θα φάω σπίτι, πάω για σουβλάκια με τα παιδιά" θα έρθει γρηγορότερα από όσο θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε!

Εμένα με καθοδήγησε το παιδί στο blw. Στην αρχή του έφτιαχνα πουρεδες για 20 μέρες περίπου αλλά έτρωγε 2-3 κουταλάκια και μετά finito la musica passato la fiesta! Από την αρχή όμως όταν του έφτιαχνα φρουτοκρεμα έκοβα και για μένα λίγα φρούτα για να τρώμε μαζί και έδειχνε τρομερό ενδιαφέρον. Οπότε 6,5 μηνών περίπου ξεκίνησα να του δίνω κομμάτια και βρήκα την υγειά μου. Εμαθα πώς πρέπει να τα κόβω για να είναι ασφαλές και μερικές συνταγές για μπιφτέκια κλπ και από τότε το κάνουμε έτσι. Τώρα τρώει ότι τρώμε εμείς πλέον. Εμένα μου ακούγεται πολύ θετικό που επεξεργάζεται την τροφή στα χέρια του και προσπαθεί να τη συνηθίσει. Σιγά σιγά θα το βάλει και στο στόμα και μπορείς να τον βοηθήσεις και εσύ με ένα κουταλάκι αν το δέχεται καλύτερα. Αν δείχνει να δυσανασχετεί μπορεί να μην είναι έτοιμος, σιγά σιγά! Ένας ωραίος, εύκολος και ασφαλης τρόπος να ξεκινήσετε για να καταλάβει τι πρέπει να κάνει είναι το κουκούτσι από το mango. Κολλάει φρούτο πάνω και είναι μεγάλο ώστε να το πιάνει και το μασουλαει σιγά σιγά και μαθαίνει πως πιάνω και τρώω. Είναι βέβαια και λίγο γλιστερο αλλά θα κάνει εξάσκηση. Άλλα εύκολα είναι αβοκαντο, μπανάνα (σε λωρίδες) και μπρόκολο φούντα. Συνέχισε να του προσφέρεις, σιγά σιγά θα το συνηθίσει και θα το δεχτεί. Μήπως δοκιμάσεις να αλεθεις και να του αφηνεις και κομμάτια στο πιατακι του ώστε να του έρθει πιο μαλακά και να νιώσει ασφάλεια να το εξερευνήσει και να το δεχτεί; Για το ποτηράκι το ίδιο, με εξάσκηση σύντομα θα το καταφέρει, ακόμα θέλει βοήθεια και αυτό είναι οκ!

Μόλις θυμήθηκα ότι χρωστάω και μια συνταγή.

Καλημέρα! Εγώ έκανα blw από νωρίς οπότε δεν αλεθα αλλά η φλούδα δεν τον δυσκόλεψε ούτε στο πορτοκαλι ούτε στο μανταρίνι. Βγάζω τις πολλές ίνες (το γύρω γύρω το λευκό) με το μαχαίρι και δε δείχνει να ενοχλείται. Αν βάλεις ρόδι πρέπει οπωσδήποτε να το στυψεις να γίνει χυμός και να το ενσωματώσεις γιατί στο μπλέντερ αφήνει σκληρά κομματάκια και είναι πολύ δυσάρεστο. Για το πορτοκαλι δεν είναι απαραίτητο αλλά δοκίμασε το στο παιδί, μπορεί να μην του κάτσουν καλά οι ίνες.

Αν κατάλαβα καλά τώρα ασκείς κριτική στις δικές μου πεποιθήσεις, στο τι θεωρώ εγώ σημαντικό, στο τι θα μπορεί και δε θα μπορεί να λέει η καθεμία; Το να χαρακτηρίζεις κατι που είπα "απαράδεκτο" είναι χειρότερη λεκτική επίθεση από ότι έκανα εγώ ποτέ. Όπως και να έχει, δε θα ασχοληθώ άλλο.

Εξακολουθώ να μη βλέπω με ποιον τρόπο προσέβαλα αλλά εντάξει, για να το λέτε! Έρχεστε στα λόγια μου όταν λέω ότι πολλοί με βρίσκουν ενοχλητική και μου το λένε και στη μούρη μου 😆 και είμαι οκ με αυτο

Για μένα αυτό είναι ένα θέμα σημαντικό και ευαίσθητο και η σύγκριση προσβλητική. Απάντησα λοιπόν όπως ένιωσα πως όφειλα, ζήτησα συγγνώμη αν ένιωσε πως ήμουν αγενής και απότομη αλλά ως εκεί.

Εγώ χαίρομαι όταν κάποιος μου προσφέρει έναν διαφορετικό τρόπο να αξιολογησω μια κατάσταση, για αυτό κουβεντιάζουν οι άνθρωποι. Αν θεωρείς ότι ήμουν αγενής ωστόσο λυπάμαι.

Και πολύ καλά κάνεις, χωρος ανταλλαγής απόψεων είναι εδώ. Διαφωνησα με τον τρόπο προσεγγισης της υπογονιμότητας και της απώλειας και την αναλογία με το στρατόπεδο συγκέντρωσης, δεν αφορά διαμάχη σε προσωπικό επίπεδο. Σε πληροφορω ότι πολλοί με θεωρούν ενοχλητική για τις απόψεις μου και πολλοί μου το λένε και στη μούρη μου. Τι να κάνουμε τώρα; Δε συμφωνούμε πάντα με όλους. Ένας αντίλογος ήταν, τίποτα παραπάνω, σίγουρα δεν είναι αρκετός λόγος πάντως για να μειώσεις την παρουσία σου στο φόρουμ.

Ενώ μετά τον αγάπησε τον φασίστα που την έσπρωξε από την άλλη πλευρά και την ανάγκασε σε σκλαβιά, φόβο και πόνο; Από τύχη επέζησε αλλά ας μη συγκρίνουμε την απόκτηση παιδιού με μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες της ιστορίας. Δεν έχει κανένα θετικό πρόσημο, κανένα περιθώριο αισιοδοξίας. Συμφωνώ να δεχόμαστε και να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες ως μέρος της ζωής αλλά δε γίνονται ΌΛΑ για κάποιον λόγο. Ο βασανισμός και η δολοφονία αμάχων δεν έχει κανένα λόγο να γίνεται.

Νομίζω γλυκιά μου ότι επειδή το έχεις συνέχεια στο μυαλό σου το αναλύεις λίγο παραπάνω. Αν είχες αυτά τα συμπτώματα πριν τις προσπάθειες για παιδί πιστεύω ότι δε θα έδινες σημασία. Η περίοδος τα κάνει αυτά που περιγράφεις αδυναμία, ατονία, πόνο, τάση προς εμετο και μπορεί ένας κύκλος να είναι πιο βαρυς από άλλον. Σήμερα φρόντισε τον εαυτό σου, ενυδατωσου, φάε, ξεκουράσου και αύριο θα είσαι καλυτερα. Και εύχομαι σύντομα να έρθει το μωράκι που τόσο επιθυμείς.

Αχ να έβρισκα έναν τέτοιο διατροφολόγο, θα τα πηγαίναμε περίφημα οι δυο μας 😂 Είναι ωραίο που αυτοσαρκαζομαστε για να σπάμε τα στερεοτυπα και να προωθούμε body positivity! Πάντως είναι απίστευτο ότι όσο εύκολα παίρνουν βάρος κάποιες γυναίκες τόσο δυσκολεύονται άλλες! Να είμαστε υγιείς και να αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας είναι το θέμα. Αν πρέπει να πάρουμε/χάσουμε για λόγους υγείας η αυτοεικονας εννοείται θεμιτό, αν μας το επιβάλει η κοινωνία/σύντροφος "πες του να φύγει και να πάει να να να να" που λέει ο Παπακωνσταντίνου!

Εγώ πάλι για να βάλω μισό κιλό αρκεί να εισπνευσω τη σκόνη σοκολάτας από τον καπουτσίνο μου 😂 άδικη ζωή!