stel papa

κοριτσι μου γλυκο @Pinacolada σε ευχαριστω παρα παρα πολυ που εισαι εδω σε καθε σχολιο μου και νιωθω το ενδιαφερον σου πλεον τιποτα δεν θεωρω δεδομενο και ευχαριστω και παλι για ολα!...προσπαθω καθε μερα δεν θα τα παρατησω!! ☺️

καλησπερα κοριτσι μου...αρχικα ειχα απευθυνθει σε ψυχιατρο που κατι αναφερε για αγχωδη διαταραχη και μου προτεινε και ενα φαρμακο να ξεκινησω ομως αν το θελω και δεν ειμαι σιγουρη φοβαμαι...με το μωρακι λιγο καλυτερα χαμογελαει πλεον δεν ειναι εκεινο το μικρακι και ευχομαι να αλλαξουν τα πραγματα κι αλλο στην πορεια ομως δεν μου εχει φυγει ακομα αυτη η φοβια του να μεινω μονη μαζι του θελω και τον αντρα μου μονο ετσι νιωθω πολυ πολυ καλα αλλιως αισθανομαι μεγαλη ανασφαλεια...

@Pinacolada μου θελω πολυ να δω τι θα μου πει η ψυχιατρος να φυγει η μαυριλα να κανω δουλεια με τον εαυτο μου ουσιαστικη! οσο μεγαλωνει το μωρο μου βλεπω αλλαγες μου χαμογελα του τραγουδαω και γελαει περισσοτερο και με κανει τοσο ευτυχισμενη🥰 το μονο που με αγχωνει στην ψυχολογια μου ειναι γιατι φοβαμαι τοσο να μεινω μονη μαζι του...δεν ξερω αν το εχεις βιωσει ετσι εσυ ή καποια αλλη κοπελα και πως το αντιμετωπισε...😮‍💨

και επισης σκεφτομαι μηπως λογω ολης αυτης της φροντιδας απο τον αντρα μου εμεινα πολυ πισω και το μωρο μου μπερδεψε τους ρολους και νομιζει οτι εκεινος ειναι η "μαμα" του? πολλες πολλες σκεψεις που με στεναχωρουν και φοβαμαι οτι δεν θα "κολλησουμε " ποτε ξανα μιας και στο νοσοκομειο και για ενα μηνα δεν υπηρχε αυτο το κακο συναισθημα....😭💔

@Elli13 κοριτσι μου σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση!!! ο μπαμπας του μωρου μου ειναι ενας πολυ χαλαρος ανθρωπος σε αντιθεση με εμενα! εχει φαρδιες πλατες ιδανικο στερνο και δεν το αδικω το μωρακι μου για αυτην την προτιμηση🙂 εφτασα σε σημειο να λεω οτι το μωρο μου με σιχαινεται και τετοια πραγματα και δεν ηθελα να ασχοληθω μαζι του θυμωνα...ευτυχως δεν ειναι καθε μερα ετσι οποτε ειμαι πιο χαλαρη αλλιως τα παμε και πιστευω οτι επειδη αρχικα δεν μπορουσα να θηλασω και το αφηνα στον αντρα μου να το ταισει με μπιμπερο και λογω καισαρικης εκεινος ανελαβε πιο ενεργο ρολο αφου με αφηνε να κοιμαμαι και νανουριζε μονος το μωρο μηπως γιαυτο γινεται αυτο κι οχι επειδη δεν με <θελει> το μωρο μου...

γλυκο μου κοριτσι @finallytheend με το καλο το μωρακι σου ολη την ευτυχια του κοσμου σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου!!!! 🥰 ηδη εχω απευθυνθει και ανυπομονω να λυθει ολο αυτο το κουβαρι μαυρων σκεψεων να δουλεψω πανω σε μενα και να χαρω επιτελους το πλασμα αυτο που σιγουρα με ειδε οπως δεν επρεπε να με δει (να ξεσπαω με θυμο και κλαματα) ...ευχαριστω πολυ για την απαντηση και το χρονο σου!!! να εισαι παντοτε καλα! 💛

δεν καταφερα να θηλασω οπως ηθελα...με ποναει πολυ αυτο το θεμα αλλα δεν περιμενα η αγκαλια μου να του προκαλει εκνευρισμο και να χρειαζομαι παντα τον συζυγο μου για να νιωθω κι εγω ενταξει.😔 φοβαμαι να μεινω μονη με το μωρο γιαυτο τον λογο...δεν ηρεμει ευκολα μαζι μου κι εγω απογοητευομαι οτι μαλλον δεν ειμαι φτιαγμενη για μαμα γιατι ουτε να το θηλασω μπορεσα ουτε καν να το ηρεμω💔πολλες φορες με κοιταζε και κυριολεκτικα ουρλιαζε ενω με τον μπαμπα του δεν ειναι ετσι και ενιωσα αυτην την απορριψη οτι μαλλον με φοβαται και δεν με θελει....

δινω και τη ζωη μου για το πλασμα αυτο μονο ενα του χαμογελο κι ας ειναι συσπασεις μυων με στελνουν στον παραδεισο...ευχαριστω τοσο για τα λογια και την αγκαλια που μου εστειλες κοριτσι μου γλυκο!!! ανταποδιδω!!!! 😍

ευχαριστω παρα μα παρα πολυ! μεσα απο την καρδια μου γιατι εχω πεισει τον εαυτο μου οτι δεν ειμαι καλη μαμα επειδη το μωρο κλαιει μαζι μου και δεν ηρεμει! θα το κανω το βημα να μιλησω με ειδικο γιατι μετα απο αυτο φοβαμαι να μεινω μονη με το πλασματακι μου δεν με θεωρω και πολυ ικανη κι ολας και οντως αυτο ειναι φαυλος κυκλος...

ποσο ευχαριστω...αληθεια απο την καρδια μου...ολο το πρωι εκλαιγα γιατι το μωρο μου ουρλιαζε κοιτωντας με και με το που πηγε στην αγκαλια του μπαμπα τελος...και μου το παραδεχτηκε και εκεινος οτι οντως σε μενα δεν ειναι το ιδιο απ οτι σε εκεινον οτι σε μενα ειναι εκνευρισμενο και οτι δεν ειναι στο μυαλο μου....😔νιωθω οτι ακυρωνομαι σαν μαμα και επειδη ειχα διαβασει και σε αλλο φορουμ οτι φυσικα τα νεογεννητα εχουν προτιμηση αυτο με εκανε ακομα χειροτερα και νιωθω οτι αυτο δεν θα αλλαξει ποτε....

Δεν ξερω αν ειμαι στη σωστη ενοτητα (δεν ηξερα που να γραψω) το μωρο μου δυο μηνων απο την αρχη της ζωης του δεν με θελει. νιωθω απορριψη μεγαλο πονο και κλαιω καθε μερα. θελει μονο τον μπαμπα του εκει ηρεμει εκει δειχνει οτι θελει μονο να ειναι στη δικη του αγκαλια. Δεν νιωθω μαμα θελω να πεθανω ειλικρινα.Νιωθω απαισια καθε μερα.Το εχει περασει καμια απο εσας? Θελω απλα να δω αν αυτο το εζησε ετσι καποια και αν περασει/αλλαξει ποτε αυτο...σας ευχαριστω....

Τι να σου πω κοριτσι μου βλεπω οτι η διαθεση μου παει συμφωνα με του μωρου...δλδ οποτε εκεινο ειναι χαρουμενο και γελαστο μαζι μου ολα τελεια γελαω και λαμπω ολοκληρη...μολις γκρινιαξει σε μενα και τον δινω στον μπαμπα του και αρχιζει παλι να ηρεμει ζηλευω και ξερω οτι αυτο θα ειναι για παντα οσο και να με πληγωνει ειναι ο αγαπημενος του γονιος πρεπει να συμβιβαστω αυτο καταλαβα ....

ναι κοριτσι μου...ευτυχως εχω ηρεμησει με αυτο το θεμα ξερω οτι κανω οτι καλυτερο μπορω για να τραφει το παιδι μου. εκεινος ειναι απλα χαλαρος χωρις ορμονες δεν κανει κατι παραπανω και απλως βολευεται παντα στην αγκαλια του οπως και να το τοποθετησει ενω σε μενα οχι γκρινιαζει δυστυχως....ευχομαι μια μερα να σταματησει αυτο να νιωσουμε ενα γιατι με το που γεννηθηκε και για μεχρι και πριν 2 εβδομαδες ειμασταν ετσι πολυ κοντα και ξαφνικα αυτο...δεν θελω να ζησω ετσι ολη μου την ζωη γιατι οταν επιστρεψει ο συζυγος μου στη δουλεια του θα απελπιστω μιας και δεν μπορω να το παρηγορησω εγω αλλα μονο ο μπαμπας του και τη δικη του αγκαλια αναζητα.....😭

δε θελω να το αφησω γιατι το μονο που με νοιαζει ειναι να δεθω με το μωρο μου...να το κραταω αγκαλια και να ξερω οτι με αγαπαει κι εκεινο τιποτα αλλο! η απορριψη του ειναι αυτη που μου προκαλει αυτο το συναισθημα παντως...νιωθω οτι κατι δεν κανω καλα και οτι δεν ειμαι καλος γονιος σε συγκριση με τον συζυγο μου που ηρεμει το μωρο μας παντα και η αγκαλια του ειναι λιμανι για εκεινο...

@Pinacolada κοριτσι μου...αρχικα σε ευχαριστω που διαβασες οτι εγραψα και ακομα περισσοτερο για το τελευταιο...οταν λεω στον κυκλο μου οτι εχω προφανως καταθλιψη δεν με πιστεουν θεωρουν πως ειμαι υπερβολικη...καποιος απ εξω με επιβεβαιωσε...σκεφτομουν για ψυχιατρο χανω μερες με το μωρο μου αλλα οχι οτι δε συμβαινουν οσα προαναφερα...το μωρο μου νιωθει αβολα μαζι μου και μου το δειχνει αφου δεν προτιμαει την αγκαλια μου κι αυτο με πληγωνει....