Naty_

Κορίτσι είσαι μισθωτή και την έκανες; Εμένα ως ελεύθερη επαγγελματίας μου είπαν αφού γεννήσω κάνω αίτηση για το 9μηνο.

Καλημέρα κορίτσια! Πώς είστε; Εγώ έχω από τη Δευτέρα φουλ συνάχι, μπούκωμα, πάλι καλά δεν έχω πυρετό ή πονολαιμο, αλλά είναι πολύ ενοχλητικό τα βράδια δεν κοιμάμαι καθόλου συνδυαστικά με το βάρος από το κοιλούμπι. Δεν παίρνω τίποτα από χάπια, ίσως βάλω φυσιολογικό ορό στη μύτη, απλά πίνω κανένα ζεστό ρόφημα χυμό πορτοκάλι και κάνω υπομονή να περάσει! Πάντως τώρα Οκτώβρη-Νοέμβρη θέλει πολλή προσοχή να μην αρρωστήσω πάλι (βασικά όλες μας!) Δευτέρα πάω και για doppler, έχω λίγο άγχος να πω την αλήθεια αν θα είναι όλα οκ, αλλά πιστεύω να είναι όλα καλά και μετά τελική ευθεία. Σχετικά με τον παιδίατρο κι εγώ τον επόμενο μήνα θα κάνω ραντεβού μαζί του πριν την γέννα να ρωτήσω και μερικά πράγματα.

Έλα ρεεε τι καλάαα!!! Κάνατε doppler? Πόσες εβδομάδες είσαι τώρα; 1/11 μου αρέσει σαν ημερομηνία 🥰

Προς το παρόν απλά εύχομαι να σπάσουν τα νερά και να μπω όσο πιο φυσιολογικά γίνεται 😅 Οπότε ελπίζω εκεί αρχές 9ου να πάρει θέση η μικρή και να πάνε όλα καλά. Διαφορετικά θα παραμείνω ανοιχτή όπως επιλέξει να έρθει! Έχω ένα άγχος νομίζω όσο περνάει ο καιρός, θα είναι κάτι εντελώς πρωτόγνωρο!

Καλημέρα!! Νομίζω μόλις γεννήσουμε θα περάσουν αυτά, τουλάχιστον θα αναπνέουμε σαν άνθρωποι πάλι! Το μπεμπακι θα το δω πάλι σε μια βδομάδα που έχω Doppler και ανυπομονώ! Να είναι όλα καλά 🙏🏼 και μετά όντως τελική ευθεία. 31 βδομάδες κλείνω εγώ σήμερα (πάνω κάτω) και να πω την αλήθεια ακόμα δεν το έχω πιστέψει! Έχεις κανονίσει να μπεις συγκεκριμένη ημερομηνία για τοκετό;

Γεια σου κορίτσι! Τέλεια όλα καλά με τα μπεμπακια σου 💕 καλά κάνει και είναι χαλαρός ο γιατρός, θεωρώ πως για να είναι χαλαρός σημαίνει πως όλα κυλάνε φυσιολογικά. Ναι παθαίνω ταχυκαρδίες κάποιες φορές κι εγώ όταν ξαπλώνω. Νορμάλ πιστεύω είναι. Παρ'ολα αυτά αν κάτι είναι συνεχόμενο και πολύ έντονο ρωτά και το γιατρό σου. Εγώ όσο περνάει ο καιρός έχω δυσπνοια, νομίζω μου κόβεται η ανάσα ειδικά σήμερα όλη μέρα έτσι είμαι.

Όλα καλά θα πάνε κορίτσι μου!! Το salospir ναι αν έχεις κάποια προδιάθεση για αιμάτωμα / αποκόλληση αυτά ενδεχομένως να το εντείνουν αλλά μην αγχώνεσαι, λογικά θα τα σταματήσεις και θα κοπεί το αίμα! Το μπεμπακι είναι εκεί γερό και δυνατό 🙏🏼

Έλα ρε συ απίστευτο! Πραγματικά απαράδεκτοι με όσα λες. Εγώ δεν ξέρω είμαι πολύ ευχαριστημένη από τον ίδιο, αρχικά εξαιρετικός στην εξέταση, τα εξήγησε όλα πολύ καλά, και δεν μας πίεσε να κάνουμε τίποτα έξτρα, απλά μας ανέφερε τις επιλογές που έχουμε αν εμείς θέλουμε κάτι. Και στη β επιπέδου το ίδιο πολύ καλός. Πραγματικά μου κάνει εντύπωση. Αντίστοιχα περιστατικά έχω ακούσει για άλλους εγώ που θεωρούνται επίσης γνωστοί/καλοί. Τι να πω πραγματικά.

Ο Σωτηριάδης γιατί δεν σου άρεσε; Εγώ είχα πολύ καλή εμπειρία

Εγώ την έκανα στον Σωτηριάδη στη Θεσσαλονίκη

Ωχ σε νιώθω με το ερείπιο που είπες! Τι κάνετε στο δωμάτιο των παιδιών; Το μωρό θα κοιμάται μαζί σας σε λίκνο/κούνια; Εγώ έχω ένα σπίτι λες και έπεσε βόμβα όλο συμμαζευω κι όλο πάλι γεμίζει γιατί αρχισαμε να φέρνουμε πράγματα για τη μικρή και πρέπει σιγά σιγά να μπουν στη θέση τους. Θέλω να πιστεύω ότι μέχρι τέλη Οκτώβρη που μπαίνω στον 9ο θα ναι όλα έτοιμα και μετά απλά θα περιμένω! Τα βράδια ο ύπνος χάλια, ξυπνάω συνέχεια. Μάλλον πρέπει να το πάρω απόφαση από τώρα ότι δεν θα ξανακοιμηθω σωστά για πολυυυυυυ καιρό.

Κορίτσια τώρα στο 3ο τρίμηνο νιώθετε καθόλου τραβήγματα στη μήτρα; Σαν ήπιες κράμπες περιόδου; Άνα διαστηματα νιώθω και μετά φύγουν. Δηλαδή δεν κρατάνε πολύ. Και μετά υγρά τι γίνεται; Κάθε μέρα αλλάζω εσώρουχο κάνω ντουζ και κάθε μέρα έχω. Με κούρασαν κι αυτά! 😅

Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε! Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge! Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς. @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα.

Κορίτσια μου, είπα να ανοίξω αυτό το θέμα μήπως έχετε νιώσει αντίστοιχα συναισθήματα όπως εγώ και μπορούμε να ανταλλάξουμε εμπειρίες, απόψεις πάνω σε αυτό κλπ. Όσο περνάει η εγκυμοσύνη και πλησιάζω προς το τελευταίο κομμάτι που είναι και η γέννα, νιώθω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα. Αρχικά, πρώτη φορά γίνομαι μαμά, μετά από πολύ κόπο και αρνητικές προηγούμενες εμπειρίες και είναι κάτι που ανυπομονώ να βιώσω με όλα όσα θα φέρει, και το ξέρω δε θα είναι όλα εύκολα. Έχω την τύχη (;) να ζω κοντά στους δικούς μου επομένως θα έχω βοήθεια σε κάποια κομμάτια που ξέρω ότι για άλλες κοπέλες είναι δύσκολο το να μην έχουν βοήθεια. Νιώθω πως κάθε μέρα αποχαιρετώ με κάποιον τρόπο τον παλιό μου εαυτό ή καλύτερα κομμάτια αυτού και οδεύω προς μία νέα εκδοχή του εαυτού μου. Παρά το γεγονός πως έχω κάποια άτομα που με στηρίζουν με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας ή μοιράζονται κι εκείνες το δικό τους ταξίδι στη μητρότητα, βαθιά μέσα μου νιώθω κάπως μόνη. Είμαι φοβερά ευγνώμων για τον σύντροφό μου που με στηρίζει όσο καλύτερα γίνεται,αλλά κι εκείνος αντίστοιχα έχει να διαχειριστεί τη δική του μετάβαση στο νέο του ρόλο ως πατέρας. Και με "τρομάζει" λίγο το postpartum, όταν πραγματικά θα είμαι σε φάση δικής μου θεραπείας μετά τον τοκετό και την εγκυμοσύνη και ταυτόχρονα θα πρέπει να φροντίζω το μωρό μου, κάποιους μήνες θα είμαι πιο περιορισμένη με μετακινήσεις κλπ, ενώ η ζωή όλων των υπολοίπων θα κυλάει όπως πριν. Και με φοβίζει αν θα νιώθω κι άλλο μόνη σε αυτή τη συνθήκη. Ενώ γενικά είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να περνάω χρόνο μόνη μου και με κουράζει η συχνή επαφή με πολύ κόσμο, σίγουρα θέλω να νιώθω ότι υπάρχουν άνθρωποι που με σκέφτονται και με στηρίζουν σε αυτή τη φ΄άση της ζωής μου. Ίσως να απογοητεύομαι και από τις προσδοκίες μου δεν ξέρω. Ίσως το ότι καλώς ή κακώς οι σχέσεις θα αλλάξουν πιστεύω, οι προτεραιότητες θα είναι άλλες, και αυτό είναι κάτι που με στεναχωρεί από τη μία αλλά από την άλλη θέλω σαν τρελή να μπω σε αυτό τον νέο ρόλο. Και σίγουρα σιγά σιγα θα είναι καλύτερα και πολύ πιθανόν να κάνω και νέες φιλίες. Για πείτε τη δική σας γνώμη/ εμπειρία πάνω σε αυτό; Ειδικά όσες το έχετε βιώσει ήδη θα έχετε μία πιο ολοκληρωμένη άποψη!

Κορίτσι μου με δίδυμα και 3ο τρίμηνο και 8ωρο δουλειά; Μπράβο σου! Εγώ δεν δουλεύω και έχω ένα μωρό που περιμένω και νιώθω αρκετή κούραση. Ποιες είναι αυτές που φυσάνε να μας πουν τι κάνουνε;;!!