_piripiri_

Ωωω περαστικά!! Πώς είναι τώρα η μικρή σας;; Τι ωραία ιδέα αυτό με το Μέγαρο και τη βρεφική παράσταση!! Μακάρι όταν ανέβουμε κι εμείς Αθήνα να πάμε να δούμε κανένα!! Κι εγώ δεν περίμενα να μπορούν να παρακολουθήσουν, αλλά αν είναι και καλοφτιαγμένο, θα τραβάει την προσοχή τους! Εμάς έχει αρχίσει να χτυπάει συνέχεια παλαμάκια τώρα, είναι σε καλή φάση για θεατρικές παραστάσεις 😆😆 Ρε συ κι εμάς τις γωνίες τις προστατευτικές τις έχει φάει όλες!! Το κρατάει και στο στόμα το κομμάτι που έχει κόψει και το μασουλαει με τις ώρες λες και είναι τσίχλα!! 😆 Δεν ξέρω αν πρέπει να κάθομαι να γελάω ή να τρέξω πανικόβλητη να του το βγάλω με το ζόρι... 😅

Καλημέρα κορίτσια!! Καλή εβδομάδα! Και καλό μήνα!! Νοέμβριος κορίτσια... Σε μερικές εβδομάδες το μικρακι μου γίνεται 1 έτους!! 😱 Νομίζω ότι η @Maria_mtx ήθελε να εστιάσει περισσότερο στο ότι δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε να δώσουμε όλες τις γεύσεις του κόσμου στο παιδί μας και να φρικαρουμε άμα δεν προλάβουμε να συμπληρωσουμε τη λίστα μας πριν χρονισει, κι όχι τόσο στο ότι αφού έχουμε συγκεκριμένες συνήθειες στην Ελλάδα, αυτές θα αποκτήσει το παιδί και δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε για το κάτι παραπάνω... Σε αυτό το σημείο να σας πω ότι εγώ είμαι σε ένα ενδιάμεσο στάδιο... Υπάρχουν πράγματα που δεν τρώω και δεν του τα έχω δώσει, επειδή λυπάμαι να τα αγοράσω και μετά να πεταχτούν... Πχ αρνί, συκώτι δεν έχω δώσει ακόμα. Ενώ κάποια άλλα που τρώει ο άντρας μου ή είναι πιο εύκολα να μείνουν στο ψυγείο και πιο εύκολα να τα διαχειριστω, όπως κατσικίσιο γιαούρτι ή πρόβειο γάλα (που πάλι δεν τρώω), τα έχω δώσει... Το έχω τύψεις ρε σεις όμως... Ότι μπορώ να τα πάρω, ότι θα μπορούσα να του μάθω να τα τρώει και του τα στερω, μιας και θεωρώ ότι είναι επίκτητη η γεύση, δηλαδή συνηθίζουμε να τρώμε κάποια πράγματα. 😢 Πχ, οι Ιάπωνες τρώνε φύκια και σούπες από σόγια για πρωινό, εγώ ούτε να το διανοηθώ 😆. Γενικά, εντελώς φιλοσοφικά συζητώντας, το να δώσουμε πολλά τρόφιμα στον πρώτο χρόνο έχει δύο καλα. Πρώτον για τα θέματα αλλεργίας και δεύτερον για την εκμάθηση γεύσεων και υφών. Αυτό που κάνεις εσύ @Kiddo το θαυμάζω απεριόριστα. Έχεις την όρεξη και τη θέληση να δώσεις πολλές διαφορετικές πρώτες ύλες και τις καταγράφεις κιόλας που είναι σημαντική παρακαταθήκη για το παιδί. Μπορεί να τύχει να πάει κάνα ταξίδι αργότερα στη ζωή της στο εξωτερικό, να φάει κάτι και να πάθει αλλεργικό σοκ. Επειδή έχεις κάτσει κι έχεις κάνει όλη αυτή τη δουλειά, μπορεί να το αποφύγει αυτό και μπράβο σου!! 👏 Ειλικρινά την θαυμάζω όλη αυτήν την προσπάθεια!! Επίσης, σχετικά με τις διαφορετικές γεύσεις, κάθομαι και σκέφτομαι ότι έχουμε στην Ελλάδα τόσες πρώτες ύλες και πιάτα, πχ σαλιγκάρια, γλυκάδια, γαρδουμπες, πατσά, συκωταριές, κοκορέτσια, ορτύκια, συκωτακια πουλιών ή 2863 διαφορετικά είδη ψαριών, οστράκων, μαλακίων, μανιταριών, άλλα τόσα είδη τυριών, άντε να τα δώσεις όλα αυτά στο παιδί μέχρι να κλείσει το έτος... Κάποια από αυτά τα τρώμε μια φορά τον χρόνο κι αν, αλλά είναι μέσα στην παράδοση και υπάρχουν στη ζωή μας... Όχι μόνο δηλαδή γεύσεις από Ινδία, Ιαπωνία, Σενεγάλη, Μαρόκο, Αργεντινή κτλ. Άμα βάλεις κι αυτά, η λίστα γίνεται τεράστια. Δεν ξέρω ρε σεις όμως αν θέλω να δώσω γλυκάδια στο παιδί μου ή ροκφόρ. 😆 Οπότε τώρα τελευταία αποφάσισα να είμαι της λογικής να μάθουμε στα παιδιά να είναι ανοιχτά σε γεύσεις και σε δοκιμές. Μετά το χρόνο κάνουν ένα relapse, προτιμάνε γνώριμες γεύσεις, γλυκές και εύκολες υφές, αλλά αν οι γονείς έχουμε διαφορετικά πιάτα στο τραπέζι μας και μας βλέπει να τρώμε και να δοκιμάζουμε, ξεκινάνε να να δοκιμάζουν κι αυτά όταν είναι έτοιμα. Το βλέπω από τον μεγάλο μου, ο οποίος στο έτος τρεφόταν μόνο με φυστικοβουτυρο, αγγούρι, γάλα, και κριτσινια, ότι τώρα σιγά σιγά, ζητάει μπρόκολο, μπριζόλες, βουτάει πατάτες στο τζατζίκι 😆 δοκιμάζει παντζάρι, dragon fruit, και μετά επιλέγει άμα του αρέσει ή όχι. Δηλαδή, βλέπω ότι υπάρχει ελπίδα αν έχουν μπει οι βάσεις στην αρχή. Ακόμα και με το 1/3 των τροφίμων που καταφέραμε του δώσαμε από τις λίστες που μοιραστηκατε. Επίσης, σχετικά με τα καυτερά... Εσείς πότε σκοπεύετε να τους δώσετε καυτερές τροφές, αν το σκέφτεστε δηλαδή; Εμείς τρώμε με τον άντρα μου αρκετά, αλλά δεν το έχω πάρει απόφαση να δώσω στα παιδιά (καλά στο μωρό σίγουρα όχι ακόμα)... ΥΓ έχουμε Μαρτ και βρήκα τις φυσαλίδες και πήρα 😆. Τα έβλεπα στις φωτογραφίες τεράστια τα μπαλάκια κι όταν τα βρήκα είδα πόσο μικρά είναι 😆 εμένα μου άρεσαν. Και το μωρό το πήρε, το επεξεργάστηκε λίγο και μετά το έφαγε το πάτωμα. Προτίμησε το blueberry 🫐. Του έπεσε ένα εν τω μεταξύ στο λευκό ζιπουνακι από μέσα, και μπουσουλωντας το έλιωσε εκεί στην περιοχή της πάνας. Και μέχρι να καταλάβω ότι δεν ήταν αίμα αλλά μαρμελάδα blueberry έπαθα 10 εγκεφαλικά 🥲🤣

Αχ, ξέχασα να σχολιάσω για το φαγητό. Έφαγε εμάς blackberry τώρα και το έλιωσε πρώτα με το χερι και το φάγε... Έγινε μωβ παντού, χάλια 🥲 μαντεψτε τι δε θα ξαναφάει 😆 εγώ αυτά τα μπαλάκια τα κόβω στη μέση. Αν και μπορεί να τα φάει γιατί εμένα τα λιώνει με το δάχτυλο... Τέλος πάντων... Και με το μήλο φρικαρω λίγο γιατί και αυτό πνίγει εύκολα... Τι να πω... Μια ζωή στο άγχος θα είμαι. Δεν θα συνηθίσω κι αυτόν τον ήχο του gagging και 10 παιδιά να κάνω... 😁😅 Εμάς είναι το δεύτερο παιδί ρε συ... 🫣🫢😆 Δεν προλαβαίνουμε κιόλας να του βγάλουμε ο,τι τρώει... Βρήκαμε στα κακά του πλαστικό κομμάτι σακουλέ συσκευασίας... Ξέρεις σακουλάκι από λεγκο πχ. Το είχε κόψει με τα δόντια του και το φάγε το παλικάρι... Βγήκε ολόκληρο... Οπότε ναι, και χαρτί να φάει, θα λιώσει, θα το χωνέψει, κάτι θα γίνει. Είμαστε σε φάση "αρκεί να μην πνιγεί ή να καταπιεί βίδα", έχει πέσει κατά πολύ το όριο φρίκης 😆

Αχ, κάπως έτσι νιώθω κι εγώ με τον ύπνο. Θα δοκιμάσω κι αυτά που γράφεις να δω!!! @MarMar90 ούτε με το μπουσουλημα ούτε γενικά μη σκας! Έχω φίλη που η κόρη της από 12 μηνών ήξερε να περπατάει, αλλά βαριοταν κι απλά έμενε στο πάτωμα. Δεν κουνούσε ρε! Τίποτα!! Απλά την βάζανε στο καρότσι και πήγαινε... Δεν κουνιόταν ρουπι. Κάποια στιγμή εκεί 16-17 μηνών κάπου μάλλον ήθελε να πάει και το πήρε απόφαση και άρχισε να κινείται... 😆 Κάθε παιδί έχει τα δικά του ψυχολογικά 😆

Έχω διαβάσει και συζητήσει άπειρα για τις συμπεριφορές... Είχαμε καιρό θέμα με τον μεγάλο... Μέχρι τα 3-4 χρόνια να μην ελπίζεις ότι θα πάψεις να τα λες αυτά... 🥲 Πολύ καλά τα καταφέρνετε, αλλά βλέπω κι απ' τον μεγάλο μου ότι είναι μεγάλη η πίστα αυτή. Κι εγώ θεωρώ ότι η σχολή Μοντεσσόρι είναι η καλύτερη. Να διορθώσεις την κίνηση, να δείξεις τι είναι επιτρεπτό και πώς το κάνεις, γιατί με λόγια δεν καταλαβαίνει. Είτε κρατήσεις σταθερή έκφραση και πεις όχι, είτε φωνάξεις (από τη δική μου εμπειρία κι όχι από μελέτες που έχω κάνει δηλαδή 😆) δεν θα καταλάβει και πολλά. Επίσης κάποιοι λένε ότι το "μη" δεν το ακούνε κι άμα είναι να διορθώσεις με λόγια να πεις κάτι θετικό κι όχι κάτι αρνητικό με "μη". Δηλαδή, αντί για "μην τρέχεις" να πεις "περπατάμε σιγά", ή "όχι δυνατά" να πεις "ήρεμα" κτλ κτλ... Επίσης, σημαντικό είναι να κρατήσεις όμορφο μεν αλλά σταθερό ύφος, κάπως πιο κοφτό και σοβαρό όταν οριοθετείς. Να δείξεις ότι σε ενόχλησε κι ότι είναι το όριο σου, αλλά όχι ότι μαλώνεις. Γενικά πολύ δύσκολα όλα, θέλει μονίμως να είσαι σε μια ζεν κατάσταση, χωρίς νεύρα, χωρίς κούραση και να σκέφτεσαι ότι το μωρό απλά δεν μπορεί και πρέπει να μάθει από σένα. Δύσκολο μιας και δεν είμαστε ρομπότ! Πάντως μέχρι τα 2 έτη σίγουρα ακούει και βλέπει αλλά δεν μπορεί να τιθασεύσει την ανάγκη να κινηθεί χωρίς να καταλαβαίνει συνέπειες. Εξετάζει τα όρια σε αυτήν την ηλικία. Ύστερα, 2 χρονων διεκδικεί με τα χέρια και το σώμα, οριοθετεί με το σώμα αυθόρμητα (δαγκώνει, τραβάει, χτυπάει) γιατί ναι μεν μιλάει, αλλά δεν έχει την ικανότητα να χρησιμοποιήσει τον λόγο. Οπότε από τα 3 και μετά θα δεις προκοπή δεδομένου ότι δεν θα νυστάζει/πεινάει/ζηλεύει 😆. Το βλέπω γενικά και από τον γιο μου κι από άλλα παιδιά, και το συζητούσαμε και με τις δασκάλες του στο σχολείο, που ευτυχώς κάνανε πολύ καλή δουλειά σε αυτό το κομμάτι.

Κορίτσια μου! Εδώ και τρεις μέρες γράφω σβήνω και δεν έχω καταφέρει να στείλω το ρημαδι το μήνυμα!! Ο μπέμπης εμάς είναι πλέον 11 μηνών. 9250γρ 78,5εκ. Γενικά είναι ψηλόλιγνος (σίγουρα δεν το πήρε από μένα αυτό 🤣), όχι ότι με χαλάει γιατί η μέση μου τα τραβάει όλα 😆. Δεν αγχώνομαι γενικά με το βάρος (45% στην καμπύλη) από τη στιγμή που το παιδί ψηλώνει και είναι στο 90%. Απλώς ρε παιδί μου πιο πολύ διατροφικά το σκέφτομαι, μήπως δεν απορροφάει καλά τα συστατικά ή είναι θέμα διατροφής το ότι δεν παίρνει κιλά, αλλά μάλλον τα καίει, ξέρω γω 😆 @Kiddo peaky eater... Να σου γνωρίσω τον μεγάλο μου γιο που από τους 12 μήνες μέχρι λίγο πριν αυτό το καλοκαίρι (3 χρόνων κοντά) έτρωγε αγγούρι, πεπόνι, ψωμί, κριτσινια και φυστικοβουτυρο (με το κουτάλι) στο σπίτι. Γιατί στο σχολείο έτρωγε τα πάντα και λέγανε ότι το παιδί είναι πολύ συνεργάσιμο και εύκολο στο φαγητό (άλλο παιδί μάλλον βλέπανε 😆). Να πω επίσης ότι μερικά τρόφιμα που δίνεις στην κόρη σου δεν τα ξέρω καν σα λέξεις... Δεν θυμόμουν καν να τις γράψω και τις έκανα copy paste. Φίλη, αυτά δεν τα έχω δει καν μπροστά μου: φυσαλίδες, δημητριακά καμουτ, όλυρα και σόργο. Τι είναι;🤣🤣 Κορίτσια, εμείς έχουμε θέμα με τον θηλασμό και τον ύπνο. Ενώ ο μεγάλος στον χρόνο τον έκοψε πολύ εύκολα μόνος του (ήδη είχα μειώσει πολύ εύκολα στον ένα θηλασμό πριν κοιμηθεί το βράδυ από τους 10 μήνες) ο μικρός φρικαρει και κλαίει σπαρακτικά... Ο παιδίατρος που τον είδε είπε ότι είναι φαύλος κύκλος. Κλαίει γιατί ξέρει κι έχει μάθει να παίρνει αυτό που θέλει με αυτόν τον τρόπο, και όσο δεν το παίρνει φρικαρει κιόλας, οπότε δεν ξέρω τι να κάνω... Να "ενδώσω" και να του μάθω ότι το να ζητάει με αυτόν τον τρόπο είναι οκ ή να τον ηρεμήσω με θηλασμό; Προσπαθούμε με αγκαλιά, τραγουδάκια, διάσπαση προσοχής, αλλά δεν είναι εύκολο... Θέλει εκμάθηση από την αρχή γιατί έχει μάθει να ζητάει με σπαρακτικό τρόπο αυτό που θέλει 😩😩. Επίσης, το βράδυ μπορεί να κοιμηθεί και με τον θηλασμό και με νανούρισμα/αγκαλιά/κούνημα, αλλά με το που τον αφήσεις κάτω στο κρεβάτι, πάει! Τέλος! Κουνιέται, φωνάζει στον ύπνο του και αν τον χαϊδεψεις σηκώνεται όρθιος και πέφτει πάνω σου με ελεύθερη πτώση... Και η φωνή δεν είναι χαριτωμένου μωρού, σα γέρος φωνάζει που έχει σπάσει τη λεκάνη του ξερωγω... Και ρε σεις, δεν είναι ότι δεν ηρεμεί χωρίς θηλασμό, αλλά τι δέσιμο είναι αυτό με την αγκαλιά; Αυτό πώς το μαθαίνουμε; Κοιμάται ανάμεσα μας για να μας νιώθει κοντά του (κι εμάς στην κούνια μας αναζητάει και ξυπνάει πιο γρήγορα, οπότε κοιμάται μαζί μας) αλλά δεν την παλεύω εγώ άλλο, να φοβάμαι στον ύπνο μου μη τυχόν και κουνηθώ και ξυπνήσει ο πασάς! Έτοιμη να αποθηλασω δεν είμαι, βλέπω ότι το παιδί το θέλει ακόμα, αλλά ιδανικά ήθελα μέχρι τον χρόνο, άντε στον ενάμιση. Θα προτιμούσα να κοιμάται στην κούνια του, στο δωμάτιο με τον αδερφό του για να μην νιώθει κι ο μεγάλος αποξενωμένος από μας κι από κείνον. Και πλέον ο ύπνος για μας είναι βασανιστήριο. Ο σύζυγος ναι μεν είναι πολύ υποστηρικτικός και προσπαθεί πολύ να τον κοιμίσει το βράδυ, αλλά κάπως θεωρεί ότι φταίει το δέσιμο με το στήθος και ότι το έχει ηρεμιστικό και ότι είναι junkie με το πιπιλισμα και μου λέει "μήπως να το κόψεις κτλ...". Υποκατάστατα, πιπίλες, μπιμπερο δε θέλει με τίποτα. Το γάλα μου να πιει από ποτήρι επίσης με τίποτα. Θέλω να αντικαταστήσω την ανάγκη του θηλασμού, του δεσίματος με αγκαλιά και χάδια και κάπως δεν με αφήνει 😕 και πλέον νιώθω πίεση, αντί για αγάπη και στοργή και προδερμ... Για την ώρα το βράδυ πριν κοιμηθεί θηλάζω 5 λεπτά, τον βγάζω μετά κι αν γκρινιάζει τον κάνω βόλτα πάνω κάτω. Μετά θα ξαναθηλασω ύστερα από 4 ώρες πάλι για 5 λεπτά. Αν ξυπνήσει στο ενδιάμεσο προσπαθούμε με αγκαλιά να τον κοιμισουμε. Αν είναι πάρα πολύ ανήσυχος θα τον ξαναβάλω στο στήθος. Δεν ξέρω αν θα δουλέψει... Δεν ξέρω αν τα κάνουμε καλα... Ελπίζω να δούμε λίγη προκοπή. Νιώθω ότι το μήνυμα μου βγάζει απλά ένα άγχος!! Να πω επίσης ότι στο σχολείο του δεν κλαίει, είναι ήρεμος, δεν μας αναζητάει, ούτε το στήθος. Μήπως βγάζει και σπίτι τα άγχη του το μωρό; Δεν ξέρω...

Έχει τώρα 3 πάνω και 3 κάτω και βγαίνουν άλλο ένα πάνω και ένα κάτω, οπότε έχει 3,5 και 3,5 δόντια 😆. Γενικά έχουμε κάτι μεταξύ σκύλου και τρωκτικού... Τρώει κάλτσες, παπούτσια, παντόφλες, σκοινιά, μπάλες, στρώματα γυμναστικής, ο,τι αφρολεξ προστατευτικό έχω βάλει, βιβλία, χαρτιά..., μόνο το φαΐ του δεν τρώει 😆 Ωραίο αυτό με τις αγκαλιές... Το προσπάθησα σήμερα το βράδυ, δεν δούλεψε για πολλή ώρα προφανώς, αλλά με αρκετή δουλειά και υπομονή ελπίζω να σταματήσει να θηλάζει 600 φορές το βράδυ 😩

Κι εγώ το ίδιο "άγχος" έχω με τον αποθηλασμο. Έλεγα μέχρι τον χρόνο να θηλάσω, πιο πολύ για να μπορέσω να κοιμηθώ και λίγο. Την ημέρα τον έχουμε σταματήσει επειδή πάει σχολείο, αλλά τώρα που είναι σπίτι λόγω της ίωσης, ζητάει με σπαρακτικό κλάμα να θηλάσει, δεν ηρεμεί ούτε με αγκαλιά. Οπότε του δίνω και την ημέρα 😕 νιώθω μεν ότι πάει πίσω ο αποθηλασμος, αλλά από τη στιγμή που τον βλέπω ότι το ζητάει τόσο έντονα δεν μου πάει η καρδιά να τον αφήσω έτσι 😥... Υπάρχει και το "θηλάζω μόνο όταν το ζητήσει το παιδί", που λέω να ακολουθήσω μετά τον χρόνο, που υποτίθεται εδραιώνεται καλύτερα η σίτιση με στέρεες τροφές 🤷

Αχ βρε κορίτσια... Είναι τόσος καιρός που θέλω να γράψω, αλλά επειδή θέλω να γράψω πολλά δεν βρίσκω το χρόνο... Τέλος πάντων... @Maya_ περαστικά σας!! Κι εμάς το μωρό τώρα 3 μέρες με 38,5 πυρετό ήταν που ανεβοκατεβαίνει... 😩 Πολύ αγχωτικό να έχει κάτι το μωρό, έχει γατζωθει κιόλας πάνω μου πάλι... Κορίτσια κι εμένα με τρομάζει όταν τρώει κομμάτια... Είναι φορές που πνίγεται και κάνει διάφορους ήχους με τους οποίους δεν θα συμφιλιωθω και 50 χρονών να πάει 😆 αλλά εδώ άρχισε να κόβει κομμάτια από διάφορα παιχνίδια ή χαρτιά που προλαβαίνει κι αρπάζει και πνίγεται, τι να λέμε τώρα... Καλύτερα έστω να είναι φαγητό μπας και το μάθει. Εμάς είναι πλέον στη φάση, που δαγκώνει, κόβει κομμάτι και το φτύνει 🥲 @MarMar90 νταξει, το κοκκίνισμα τρομαχτικό... Αλλά ο,τι είπε και η μαγια, ίσως μαλακότερα κομμάτια που να γλιστράει εύκολα ή να ξεκινήσεις με το να της δίνεις ένα μεγάλο κομμάτι στο χέρι να το κόβει εκείνη ύστερα με τα δόντια της, να μαθαίνει κιόλας. @MarMar90 Κι εμένα είχε πάθει μια προσκόλληση σε εκείνη την ηλικία. Πλέον είναι λιγότερο κολλημένος σε γενικές γραμμές, μόνο τώρα που είναι άρρωστος εντάθηκε. Εκτός από τον ύπνο, που είναι ακόμα βεντουζωμενος πάνω μου. Στην κούνια του ξυπνάει κάθε 45 λεπτά... Ε την 3η φορά θα τον πάρω στο κρεβάτι, δεν γίνεται... Για τον αποθηλασμο σταδιακά μειώνουμε θηλασμους, μαθαίνει και το σώμα και δεν παράγει γάλα. Το δέσιμο είναι βάρβαρη πρακτική ρε συ... έχει απαγορευτεί υποτίθεται... Κι εγώ για το χάπι δεν έχω θετική άποψη... Μόνο άμα είναι αναγκαία περίπτωση... Το μόνο δύσκολο για μένα στον αποθηλασμο είναι να λες το όχι στο μωρό όταν κλαίει με λυγμούς για να θηλάσει και να βρίσκεις εναλλακτικές 😅 Στα δικά μας νέα, το μωρό είναι 76,5 εκ και 9 κιλά... Δεν παίρνει πολύ βάρος αλλά τουλάχιστον ψηλώνει! Τα πάει και καλά με το σχολείο, άρχισε να προσπαθεί να πει λέξεις. Καλά τα πάμε νομίζω ☺️

Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ. Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί. Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα. Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆

Τα υπόλοιπα που ήθελα να προσθέσω κι εγώ πάνω σε αυτά που είπατε, κι επιτέλους τώρα κατάφερα να τα γράψω, είναι για τους παιδιάτρους. Και οι δύο παιδίατροι που είχαμε μέχρι τώρα, συμφωνούν με αυτό που εγραψε η @Kiddo. Κι εμάς δεν είναι φαν ο παιδίατρος να έκανε το παιδί κάτι νωρίτερα από κάποιο άλλο αναπτυξιακό στάδιο. Δηλαδή, δεν ήθελε πριν κλείσει τους 4-5 μήνες να μπορεί να γυρνάει από ανάσκελα μπρούμυτα και τούμπαλιν. Ή ας πούμε, η πρώτη παιδίατρος δεν ήθελε τα νεογέννητα να τα κρατάμε όρθια και να τους πατάμε τα πόδια κάτω ή στην ηλικία που ξεκινάνε να στέκονται όρθια να μην τα ενθαρρύνουμε να περπατάνε. Να τα ενθαρρύνουμε μόνο να κάνουν την κίνηση που προσπαθούν να κατακτήσουν κι όχι κάτι παραπάνω. Αλλά άπαξ και ξεκινήσουν από μόνα τους να κατακτούν κάτι, να μην τα αποθαρρύνουμε. Αλλιώς μπορεί να προκαλέσουμε πρόβλημα στα ισχία ή υπερτροφικους μύες και διάφορα τέτοια. Το ίδιο και με τον ύπνο. Άμα γυρνάει μόνο του, έχει καλώς. Αλλιώς, το τοποθετούμε ανάσκελα. Επίσης, εμάς πλέον λέει το "μα μα μα μα" και το "μπαμπά μπα μπα" συνειδητά. Κι εμάς τα ίδια με της @Kiddo κάνει. Όταν φεύγουμε από το δωμάτιο, ξεκινάει και μας κυνηγάει φωνάζοντας αναλόγως 😆. Νομίζω, πώς άπαξ και μάθουν την συλλαβή και την συνδέσουν με το πρόσωπο, το λένε συνειδητά μετά από λίγο. Οπότε, και κατά τη δική μου γνώμη, το κάνετε πολύ καλά και τους αποκρινεστε. Εμάς πλέον λέει και "ντα ντα ντα" και "ντάτα" για όλα τα υπόλοιπα πράγματα. 😆 Έχει πολλή πλάκα αυτή η περίοδος, την απολαμβάνω φουλ. Κάθε φορά που του κάνω κι εγώ νταντά μου σκάει ένα τεράστιο χαμόγελο, σα να νιώθει ότι επικοινωνώ μαζί του κι ακούγεται. 🥰 Τέλος να πω σχετικά με το φαι. Τον άφησα λίγες μέρες λοιπόν να λιώνει τα φρούτα κτλ με το χέρι του, και τον είδα μετα από λίγο να το γλείφει και να τα τρώει από κει... Άρχισα να τον αφήνω και λίγο να βουτάει τα χέρια του στο μπωλ του (αφού μου το τραβούσε με μανία, κάποια στιγμή ενέδωσα) και μετά πάλι τα έβαζε στο στόμα κι έτρωγε. Προσπέρασα την μαύρη απελπισία τού "καθαρίζω αυτό το καρεκλακι κάθε τρείς και λίγο και το πάτωμα θα ανοίξει τρύπα από το πολύ τρίψιμο, έλεος!" και τον άφησα να το απολαύσει... 🥲 Μπήκε και σε ένα στάδιο που όταν του βάζεις κάτι στο στόμα, το βγάζει με το χέρι, το κοιτάει και το ξανά τρώει... Όπως και να χει, το σημειώνω σαν πρόοδο 🥲😆 όσο για τον μεγάλο αδερφό, τρώνε μαζί τα φρούτα τους και δίνει στο μωρό συνέχεια τα φλουδια ο γλυκούλης 😆

Καλημέρα κορίτσια!! Πωπω γράψατε πολλά, να δω πότε θα καταφέρω να στείλω αυτό το μήνυμα που ξεκίνησα μόλις (στις 7πμ) να γράφω κι εγώ 😆 @Maya_ είστε πολύ τυχεροί με τη γιαγιά δίπλα. Ειδικά άμα έχουν καλή σχέση κι έχει εκείνη όρεξη κι ενέργεια. Καλή επιστροφή εύχομαι στη δουλειά! 😊 Σας ξυπνάει τα βράδια κι εσάς Ε; Εμάς ακόμα κάνει 2-3 αφυπνίσεις. 😩 Ευτυχώς όμως έχω συνηθίσει πλέον και δεν με επηρεάζει ιδιαίτερα. Είμαι σίγουρη ότι κι εσύ θα βρεις τον ρυθμο σου! Εμείς δώσαμε spread από μαγαζιά με ξηρούς καρπούς που φτιάχνουν χωρίς πρόσθετα (μετά αρχίσαμε κι εμείς να φτιάχνουμε σπίτι). Ξεκινήσαμε με φυστικοβουτυρο, φουντουκοβουτυρο, και αμυγδαλοβουτυρο. Όπως σου είπαν τα κορίτσια, ανά 3 μέρες εισαγωγή, δίνεις λίγο στην αρχή και περιμένεις. Κι εγώ το είχα άγχος να δω τι θα έκανε από αναφυλαξια, ευτυχώς δεν είδαμε τίποτα. Κι επίσης το ίδιο που σου είπαν τα κορίτσια, όσο το νωρίτερο, τόσο το καλύτερο έχει αποδειχθεί. @Θέτις Κ. Ωωω σωστά!! Εσείς τον είχατε γράψει κιόλας πριν καν γεννηθεί. 😆 Με το καλό! Καλή αρχή! Εγώ στο πρώτο είχα δακρύσει λες και το άφηνα στην πρώτη δημοτικού. 😆 Τώρα θα δακρύσω αν καταφέρει να κλείσει 8ωρο εκεί. Σήμερα έκατσε 3 ώρες, καλά παει. Κι εμάς έτσι σιγά σιγά μας είχαν πει. Πρώτα να δει τον χώρο, μετά σιγά σιγά να τον ταΐσουν, και στο τέλος ααααν νιώσει άνετα να κοιμηθεί. Εμείς τον πάμε εκεί στο μεσημεριανό του 12μμ και προσπαθούμε να χτίσουμε γύρω απ' αυτήν την ώρα την προσαρμογή. Τυχερό πολύ που θα μάθει δύο γλώσσες! Μπορεί να αργήσει λίγο να μιλήσει, αλλά όταν το καταφέρει θα τα μιλάει όλα τέλεια! Εσείς μιλάτε Πορτογαλικά; Του λέτε καμιά λέξη; Ο σύζυξ είναι Έλληνας; Δεν θυμάμαι να έχω ρωτήσει 🤔 Ο σίδηρος είναι αυτός που κάνει τα μαλλιά να μην πέφτουν και να είναι έτσι πλούσια. Μου το είχε πει και η κομμώτρια. Εμένα άρχισαν να πέφτουν όταν σταμάτησα κι εγώ τις πολυβιταμίνες. Κι εγώ της εγκυμοσύνης έπαιρνα και στη λοχεία. Εμένα τώρα σταμάτησαν να πέφτουν. Εμείς πλέον τον αλλάζουμε στο κρεβάτι με πανακι ή σελτεδακι από κάτω. Γυρνάει συνέχεια, δεν παλεύεται. Και το σορτσάκι του, βάζεις το ένα πόδι, βγάζει το άλλο, οπότε ούτε για πάνα βρακάκι είμαστε. Θέλει να τρώει και την πάνα, την κρέμα, ο,τι βρει γύρω του. Θέλει κι ο δικός μας κάτι να του τραβάει την προσοχή, οπότε κι εμείς του δίνουμε κάνα παιχνίδι μπας και καταφέρουμε να τη βάλουμε την πάνα! 😆 Αχ ναι... Κι εμένα είχε ξεφουσκώσει πολύ το στήθος την πρώτη φορά... Και στεναχωριέμαι από τώρα για όταν θα κόψω τον θηλασμό. Είχε μαλακώσει και πολύ το δέρμα και ζαρωνε σαν στεναχωρημένο μέσα στο σουτιέν. 🥲 Αλλά θέλει κι αυτό τον χρόνο του μέχρι να ξανά έρθει στα φυσιολογικά του. Νομίζω από αγορές κι εμάς η κάμερα αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε. Την είχα χρησιμοποιήσει μόνο στον μεγάλο. Τώρα είμαστε όλοι γύρω γύρω, κάποιος θα τον ακούσει. Επίσης, τον αποστειρωτη και το θηλαστρο δεν χρησιμοποίησα αυτή τη φορά ιδιαίτερα... Δεν ξέρω ποιος είναι αυτός που τα προλαβαίνει όλα με παιδιά και δουλειά, εγώ από τη μεριά μου δεν προλαβαίνω τίποτα, κάνω τα πολύ βασικά και ενίοτε θα παραγγείλουμε. Έχω ήδη μάθει να κάνω ντουζ σε 1' κι έχω κόψει το μαλλί κοντό καρέ μπας και το λούζω στο 5'. 😆 Χωρίς βοήθεια από κανέναν, δεν ξέρω κάποιον να προλαβαίνει τα πάντα 🙄

Αχ πολύ χαίρομαι που διαβάζω νέα σας!! Η μικρή σας τα πάει τέλεια! Καλά κάνεις και δεν αγχώνεσαι για τα παλαμάκια, ήδη κάνει αρκετά πράγματα και νωρίτερα θα έλεγα. Κι εμάς δεν τα κάνει τα παλαμάκια συχνά, μια δυο φορές τα έχει κάνει. Τώρα τον ενδιαφέρει να ρίχνει πράγματα κάτω και να τα βλέπει να εξαφανίζονται 😆 Με το σχολείο, προσπαθούμε... Δεν έχει προσαρμοστεί καθόλου και δεν είναι μάλλον η πιο εύκολη περίοδος του που τον πάμε. Περνάει άλμα, έχει μαμακιαση, βγάζει δόντια, ήταν πολύ γκρινιάρης... Στον ύπνο επίσης είναι βεντουζωμενος πάνω μου. Οπότε έκατσε 20 λεπτά τη Δευτέρα και μέχρι σήμερα έκατσε μιάμιση ώρα. Άλλα παιδάκια στην τάξη του (που είναι ένα μήνα μεγαλύτερα) προσαρμόστηκαν ήδη και κάθονται 5-6 ώρες χωρίς γκρίνια... Κάνει πρόοδο πάντως, σιγά σιγά. Είμαστε αισιόδοξοι ☺️ @Maya_ όντως, εσάς πώς τα πάει; Εμάς ρε συ με το BLW τρώει μόνο κάτι αχλάδια, ροδάκινα που είναι σκληρά ή κάτι κριτσινια που φτιάχνουμε. Ο,τι είναι μαλακό το λιώνει στο χέρι του και το πετάει κάτω 🥲 Εμείς το έχουμε κόψει το μπανάκι εδώ και καιρό, γιατί είχαμε το ίδιο θέμα με σας. Οπότε τον βάζω στην μπανιέρα και κρατιέται από το πλάι. Τον κρατάω με το ένα χέρι και τον σαπουνιζω ή τον ξεπλένω. Όταν ήταν πιο μικρός (7-8 μηνών) τον κάναμε μαζί με τον άντρα μου μπάνιο, επειδή γλιστρούσε πολύ με τα σαπούνια και δεν μπορούσα να τον κρατήσω καλά. Δεν πατούσε κι αυτός τόσο σταθερά και φοβόμουν. Όταν ήμουν μόνη, τον έπλενα στα κακα μονο. Καθόμουν στο πλάι της μπανιέρας, τον ξαπλωνα μπρούμυτα στα πόδια μου και του έπλυνα το ποπουδελι. Τώρα που είναι πιο σταθερός, ξέρει δηλαδή να κάθεται μόνος του, περπατάει κρατώντας τα έπιπλα ή σπρώχνοντας καρέκλες, τον κάνω μόνη μου, τον αφήνω και λίγο χωρίς να τον κρατάω. Θα βοηθήσει πάρα πολύ ένα πατάκι για να μη γλιστράει. Καθισματακι δεν δοκίμασα γιατί δεν είναι πολύ φαν κανενός καθίσματος. Παλεύουμε για να κάτσει στο καρεκλακι του φαγητού ή του αυτοκινήτου 🙄

Πολύ χάρηκα που διάβασα νέα σου!! Μεγαλώνει ο μπέμπης σας, ολόκληρος παίδαρος έγινε!! ☺️☺️ Με τον ύπνο εμάς ακόμα πονεμένη ιστορία είναι, νιώθω ότι δεν θα κοιμηθεί καλά μέχρι να βγάλει όλα του τα δόντια. Ξυπνάει συνέχεια και άντε να κοιμάται σερί το πολύ 4ωρο... Κι εγώ open bar το έχω το βράδυ το στήθος, αλλιώς ξυπνάει και μουρμουραει ψάχνοντας το. Δεν ξέρω πώς θα το καταφέρω να τον ξεκολλήσω, ελπίζω σιγά σιγά να το κάνει μόνος του όταν βγουν τα περισσότερα δόντια. Σχετικά με τον θηλασμό, το δικό μου πλάνο είναι να κόψω τον πρωινό, έστω δηλαδή όσους έκανα μεταξύ 8 το πρωί και 4 το απόγευμα, επειδή ξεκινάει από Δευτέρα σχολείο. Να δούμε πώς θα πάει κι αυτό... Για την ώρα κάνει έναν μέσα σε αυτές τις ώρες. Θα ήθελα εκεί όταν χρονίσει να τον σταματήσω τελείως ή έστω να κάνω μόνο έναν, επειδή η αλήθεια είναι ότι δεν κοιμάμαι καθόλου το βράδυ έτσι όπως τα έχω κάνει. Ευτυχώς εμάς κοιμάται με την αγκαλιά, με τραγουδάκια και με κούνημα, αλλά όταν είναι στρεσαρισμενος το έχει ακόμα ανάγκη. Εμένα η περίοδος είναι ακόμα άφαντη, όχι ότι στεναχωριέμαι κιόλας. Ευτυχώς δεν έχω νεύρα, αλλά το έχω ρίξει πολύ στο φαι. Ορμονικά δεν νιώθω ότι έχω κάποια διαφορά, μόνο η σεξουαλική μου επιθυμία είναι στο ναδίρ. 😅 Τα μαλλιά μου εμένα άρχισαν να πέφτουν μεταξύ 7ου-8ου. Έβγαιναν πολλές τούφες μαζεμένες, αλλά το περίμενα επειδή το είχα ξαναζησει. Στην πρώτη εγκυμοσύνη είχα φρικαρει. 😆 Τώρα στον 9ο σταμάτησαν να πέφτουν, αλλά ακόμα νιώθω ότι έχω πιο πολλά μαλλιά απ' όσα είχα πριν. 😁 Κατά τα άλλα, ο μικρός μας μεγαλώνει, στέκεται, θέλει να είναι μόνο στο πάτωμα για να σηκώνεται μόνος του, ψιλοστηρίζεται και χωρίς να πιάνεται και κάνει παλαμάκια όποτε έχει όρεξη. Επίσης είναι πολύ κοινωνικός με τα παιδάκια, τρέχει ξωπισω από τον αδερφό του και του παίρνει τα παιχνίδια, κάτι που εκνευρίζει τον μεγάλο. 😅 Οι διακοπές μας επίσης πήγαν καλύτερα απ' το αναμενόμενο. Κάναμε μεγάλες διαδρομές, γυρίσαμε την Πελοπόννησο, πήγαμε Αθήνα - Θεσσαλονίκη, όλα με αυτοκίνητο και έκλαψε πολύ λιγότερο από όσο περίμενα. Αλλά πόσο να αντέξουν καθισμένα και τα δύο σε ένα κάθισμα... Αυτά τα νέα μας! Από Δευτέρα τα κεφάλια μέσα!! Αναμένω να δω πώς θα κυλήσει η σχολική χρονιά! 😊

Κι εγώ αναρωτιέμαι τι πρέπει να κοιτάω κάθε φορά... όταν δίναμε τα φυστίκια κοιτούσα μην τυχόν και πρηστεί και δεν παίρνει ανάσα. Έχει αλλεργία ο αδερφός του άντρα μου, οπότε κοιτουσα μην κανει κανένα επεισόδιο όπως είχε κάνει αυτός μικρος... Διαφορετικά, κοιτάω μην βγάλει κανένα δερματικό, κοκκινίλα, σπυριά ή τίποτα τέτοιο. Επίσης, αίμα στα κακα.... Κάτι άλλο δεν ξέρω 🤷 Το αβοκάντο το είχα δοκιμάσει με μπανάνα και κανέλα σε κρέμα. Του άρεσε πολύ. Το δοκίμασα σε κομμάτια με αυγό, ακόμα την τρώει εκείνη τη μερίδα 🥲 ακλαφτο πήγε. Ευτυχώς που μου αρέσει εμένα και το έφαγα εγώ 😋 αχ, σύκα 🤤🤤 μας λένε να τα δίνουμε στον μεγάλο που έχει δυσκοιλιότητα... Δεν τα τρώει 🙄🙄 Σα τη λίστα σου έχει edamame και τόφου. Αυτά σογιες είναι νομίζω... Οπότε υποθέτω ότι στις λίστες που διάβαζα εννοούσαν σογια το λαχανικό και όχι τη σάλτσα... Εμένα στη σάλτσα πήγε το μυαλό μου, κιόλας επειδή η επόμενη τροφή που είχε ήταν η μουστάρδα 🙄 πάντως αλάτι έχει φάει το παιδί μας... Μου εγλειφε τον ώμο μια φορά που είχαμε πάει στη θάλασσα... 🤦τι κουσουρι θα του αφήσει αυτό τώρα, θα δείξει 😅 Με κομμάτια ξεκινήσαμε τώρα τελευταία. Έδινα μιξ, μια πουρεδες μια κομμάτια μιας και του άρεσε να αρπάζει τα δικά μας... Προτιμάει τα κόμματα πλέον, οπότε είπαμε να τα δίνουμε μόνο έτσι. Αγγούρι, ροδάκινο, καρπούζι και πανκεικ τύπου με αυγό. Ο παιδίατρος μάς είχε πει στις αρχές (5 μηνών) για το φρέσκο γάλα να το κάνουμε κρέμα με σιμιγδάλι. Μας είπε ότι και φρέσκο είναι οκ (τον είχαμε ρωτήσει ξανά για την ηλικία των 8 μηνών), αλλά ότι καλύτερο είναι να δίνουμε φόρμουλα άμα είναι να δώσουμε κάτι σε αυτήν την ηλικία. Επειδή είναι εμπλουτισμένα με βιταμίνες και τέτοια κι όχι για άλλο λόγο είπε. Εγώ ήξερα ότι πειράζει το έντερο, αλλά μου λέει ότι δεν είναι αυτός ο λόγος που αποφεύγεται, δεν φαίνεται κάτι τέτοιο σε έρευνες. Είναι ψαγμενος και διαβάζει συνέχεια, οπότε τον εμπιστεύομαι. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται να δώσω στο μωρό φρέσκο γάλα να πιει, σε αντικατάσταση κάποιου θηλασμού δηλαδή. Μόνο σε παρασκευές.