mammycool

Μπράβο Ελενάκι!!! Να σου ζήσει η κορούλα και να είστε πάντα και οι δυο γερές και χαρούμενες!!! Με το καλό να σαραντίσετε και ανυπομονούμε να σε 'ξαναδούμε' στην παρέα μας όταν ηρεμήσεις λίγο από τους φρενήρεις και απαιτητικούς ρυθμούς της νεογέννητης μπουμπούκας!!!

Μπράβο Ελενάκι!!! Να σου ζήσει η κορούλα και να είστε πάντα και οι δυο γερές και χαρούμενες!!! Με το καλό να σαραντίσετε και ανυπομονούμε να σε 'ξαναδούμε' στην παρέα μας όταν ηρεμήσεις λίγο από τους φρενήρεις και απαιτητικούς ρυθμούς της νεογέννητης μπουμπούκας!!!

Μας μεταφέρετε μοναδικά συναισθήματα και εικόνες, ειδικά σε όσες από εμάς δεν έχουμε γίνει ακόμα μανούλες!!! Να χαίρεστε τα παιδιά σας και με το καλό και στα επόμενα (όταν το αποφασίσετε)!! Εκεί που πολλές φορές αναλογίζομαι αν θα τα καταφέρω στον τοκετό, διαβάζοντας τις πιο απίστευτες και δύσκολες ιστορίες, αναλογίζομαι "πόσο πιο στραβά μπορεί να μου έρθουν τα πράγματα; θα τα καταφέρω όπως τα κορίτσια, το Γιωτάκι, η Aimi, και τόσες άλλες μανούλες" και παίρνω κουράγιο... κι άλλοτε, όπως με τη γλυκειά εμπειρία της Αναστασίας, ονειρεύομαι να είναι κάπως έτσι εκείνη η μέρα και χαμογελώ... σε όλες τις εγκυούλες εύχομαι με έναν πόνο!!

Μας μεταφέρετε μοναδικά συναισθήματα και εικόνες, ειδικά σε όσες από εμάς δεν έχουμε γίνει ακόμα μανούλες!!! Να χαίρεστε τα παιδιά σας και με το καλό και στα επόμενα (όταν το αποφασίσετε)!! Εκεί που πολλές φορές αναλογίζομαι αν θα τα καταφέρω στον τοκετό, διαβάζοντας τις πιο απίστευτες και δύσκολες ιστορίες, αναλογίζομαι "πόσο πιο στραβά μπορεί να μου έρθουν τα πράγματα; θα τα καταφέρω όπως τα κορίτσια, το Γιωτάκι, η Aimi, και τόσες άλλες μανούλες" και παίρνω κουράγιο... κι άλλοτε, όπως με τη γλυκειά εμπειρία της Αναστασίας, ονειρεύομαι να είναι κάπως έτσι εκείνη η μέρα και χαμογελώ... σε όλες τις εγκυούλες εύχομαι με έναν πόνο!!

Μας μεταφέρετε μοναδικά συναισθήματα και εικόνες, ειδικά σε όσες από εμάς δεν έχουμε γίνει ακόμα μανούλες!!! Να χαίρεστε τα παιδιά σας και με το καλό και στα επόμενα (όταν το αποφασίσετε)!! Εκεί που πολλές φορές αναλογίζομαι αν θα τα καταφέρω στον τοκετό, διαβάζοντας τις πιο απίστευτες και δύσκολες ιστορίες, αναλογίζομαι "πόσο πιο στραβά μπορεί να μου έρθουν τα πράγματα; θα τα καταφέρω όπως τα κορίτσια, το Γιωτάκι, η Aimi, και τόσες άλλες μανούλες" και παίρνω κουράγιο... κι άλλοτε, όπως με τη γλυκειά εμπειρία της Αναστασίας, ονειρεύομαι να είναι κάπως έτσι εκείνη η μέρα και χαμογελώ... σε όλες τις εγκυούλες εύχομαι με έναν πόνο!!

Καλώς μας ήρθες Χρυσάφη!! Με το καλό να χαρείς την εγκυμοσύνη σου και όλα να πάνε πολύ πολύ καλά! Είμαι η Έλενα και περιμένω αγοράκι... Το mammyland είναι η καλύτερη και πιο κατατοπιστική παρέα που είχα τους τελευταίους μήνες για την εγκυμοσύνη και τις αλλαγές που πρόκειται να έρθουν στη ζωή μας! Όσο για αυτά που ακούς κατά καιρούς, είναι γεγονός ότι πολλοί (και πολλές) θα διηγηθούν ευχαρίστως τις πιο συνταρακτικές ιστορίες εγκυμοσύνης/τοκετού που έχουν ακούσει, αντί να προσπαθούν να ακούν εσένα και τις ανάγκες σου. Για όλους αυτούς φρόντισε να έχεις πρόχειρα ένα ζευγάρι ωτασπίδες ή/και μια γείωση, τα οποία θα χρησιμοποιείς ανάλογα με την περίσταση :silly: :silly: Φιλιά και να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη!!!

Καλώς μας ήρθες Χρυσάφη!! Με το καλό να χαρείς την εγκυμοσύνη σου και όλα να πάνε πολύ πολύ καλά! Είμαι η Έλενα και περιμένω αγοράκι... Το mammyland είναι η καλύτερη και πιο κατατοπιστική παρέα που είχα τους τελευταίους μήνες για την εγκυμοσύνη και τις αλλαγές που πρόκειται να έρθουν στη ζωή μας! Όσο για αυτά που ακούς κατά καιρούς, είναι γεγονός ότι πολλοί (και πολλές) θα διηγηθούν ευχαρίστως τις πιο συνταρακτικές ιστορίες εγκυμοσύνης/τοκετού που έχουν ακούσει, αντί να προσπαθούν να ακούν εσένα και τις ανάγκες σου. Για όλους αυτούς φρόντισε να έχεις πρόχειρα ένα ζευγάρι ωτασπίδες ή/και μια γείωση, τα οποία θα χρησιμοποιείς ανάλογα με την περίσταση :silly: :silly: Φιλιά και να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη!!!

Καλώς μας ήρθες Χρυσάφη!! Με το καλό να χαρείς την εγκυμοσύνη σου και όλα να πάνε πολύ πολύ καλά! Είμαι η Έλενα και περιμένω αγοράκι... Το mammyland είναι η καλύτερη και πιο κατατοπιστική παρέα που είχα τους τελευταίους μήνες για την εγκυμοσύνη και τις αλλαγές που πρόκειται να έρθουν στη ζωή μας! Όσο για αυτά που ακούς κατά καιρούς, είναι γεγονός ότι πολλοί (και πολλές) θα διηγηθούν ευχαρίστως τις πιο συνταρακτικές ιστορίες εγκυμοσύνης/τοκετού που έχουν ακούσει, αντί να προσπαθούν να ακούν εσένα και τις ανάγκες σου. Για όλους αυτούς φρόντισε να έχεις πρόχειρα ένα ζευγάρι ωτασπίδες ή/και μια γείωση, τα οποία θα χρησιμοποιείς ανάλογα με την περίσταση :silly: :silly: Φιλιά και να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη!!!

Συγχαρητήρια!!! Με το καλό να έχεις μια εύκολη και απολαυστική εγκυμοσύνη!!! Να μας κρατάς ενήμερες για τις εξελίξεις, αν και θα δεις ότι όλα θα πάνε καλά!!! Φιλιά

Συγχαρητήρια!!! Με το καλό να έχεις μια εύκολη και απολαυστική εγκυμοσύνη!!! Να μας κρατάς ενήμερες για τις εξελίξεις, αν και θα δεις ότι όλα θα πάνε καλά!!! Φιλιά

Συγχαρητήρια!!! Με το καλό να έχεις μια εύκολη και απολαυστική εγκυμοσύνη!!! Να μας κρατάς ενήμερες για τις εξελίξεις, αν και θα δεις ότι όλα θα πάνε καλά!!! Φιλιά

Τι ισχύει σε άλλες χώρες ΓΑΛΛΙΑ Στη Γαλλία, όπου ξεκίνησε η μεταμόσχευση ομφαλοπλακουντιακού αίματος το 1988, η ιδιωτική φύλαξη αυτού είναι παράνομη επειδή θεωρείται εθνικός πόρος. ΓΕΡΜΑΝΙΑ Η ιδιωτική φύλαξη επιτρέπεται στη Γερμανία, εφόσον ακολουθεί τις οδηγίες της Ομοσπονδιακής Ιατρικής Ενωσης. Η τελευταία ωστόσο αναφέρει ότι «μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ένδειξη για τη συλλογή δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση κι επομένως δεν είναι απαραίτητη». ΑΥΣΤΡΙΑ Επιτρέπεται η ιδιωτική φύλαξη, αλλά κι εδώ η Ιατρική Ενωση της χώρας προειδοποιεί ότι σήμερα αλλά και για τα επόμενα 20 χρόνια, τουλάχιστον, είναι σίγουρο ότι δεν προσφέρει τίποτα. ΙΤΑΛΙΑ Το 2003 το υπουργείο Υγείας της χώρας δημοσίευσε απόφαση σχετικά με το ομφαλοπλακουντιακό αίμα. Η απόφαση ανέφερε ότι «η φύλαξη ομφαλοπλακουντιακού αίματος επιτρέπεται μόνο από δημόσια δομή φύλαξης» και ότι «η ιδιωτική φύλαξη απαγορεύεται». Το υπουργείο εξηγούσε ότι «οι προϋποθέσεις αυτές κρίνονται απαραίτητες επειδή οι θεραπείες που χρησιμοποιούν τα βλαστικά κύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος είναι ακόμα υπό έρευνα». Το 2005 το ίδιο υπουργείο επαναδημοσίευσε τις ίδιες οδηγίες στις οποίες επαναλάμβανε ότι η ιδιωτική φύλαξη απαγορεύεται, ωστόσο πρόσθεσε μία παράγραφο η οποία ανέφερε ότι επιτρέπεται η εξαγωγή του ομφαλοπλακουντιακού αίματος, η φύλαξή του δηλαδή σε ιδιωτικές τράπεζες του εξωτερικού. ΟΛΛΑΝΔΙΑ Νόμος που ψηφίστηκε το 2003 στη χώρα αναφέρει ότι οποιοσδήποτε εργαζόμενος του τομέα υγείας (γιατρός, νοσηλευτής κ.ά.) λάβει ανθρώπινο υλικό (από ακρωτηριασμένο πόδι μέχρι ομφαλοπλακουντιακό αίμα) είναι υποχρεωμένος να το προσφέρει σε δημόσια «τράπεζα οργάνων», η οποία θα αποφασίσει εάν είναι χρήσιμο και μπορεί να φυλαχθεί ή εάν θα καταστραφεί ως ιατρικό απόβλητο. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ιδιωτική τράπεζα ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Δημοψήφισμα που έγινε στη χώρα έδειξε ότι το 93% των εγκύων γυναικών πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρχει μία τράπεζα για την ατομική φύλαξη του ομφαλοπλακουντιακού αίματος στη χώρα. Το 23% αυτών των γυναικών δεν θα τη χρησιμοποιούσαν, ωστόσο θέλουν να έχουν οι υπόλοιπες γυναίκες που θα τη χρησιμοποιούσαν (72%) την ευκαιρία αυτή. Οι τελευταίες θα έδιναν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα για φύλαξη μόνο εάν η τράπεζα λάμβανε χρηματοδότηση από όλους, π.χ. μέσω φόρων. Στην ερώτηση εάν θα ήταν διατεθειμένες να πληρώσουν 1.800-3.000 ευρώ από την τσέπη τους, μόνο το 20% είπαν ναι. Επιπλέον, ένα 60% δήλωσαν ότι θα έδιναν το δείγμα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος στην έρευνα. ΠΟΛΩΝΙΑ Η Πολωνία έχει αρκετές δημόσιες τράπεζες ομφαλοπλακουντιακού αίματος, οι οποίες λόγω έλλειψης χρηματοδότησης υπολειτουργούν. Μετρά και αρκετές ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες χρεώνουν χαμηλά σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Συγκεκριμένες οδηγίες δεν υπάρχουν για τη διαχείριση των δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος στη χώρα, ωστόσο αντιμετωπίζει το ομφαλοπλακουντιακό αίμα ως «όργανο για μεταμόσχευση», το οποίο δεν μπορεί να επαναπωληθεί από άλλο οργανισμό εκτός του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων. ΡΩΣΙΑ Τον Απρίλιο του 2003 η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε ότι αίρει την προϋπόθεση της συγκατάθεσης για την δωρεά οργάνων. Πτώματα άρχισαν να συλλέγονται χωρίς καν την ενημέρωση των οικογενειών. Το ίδιο σκεπτικό ισχύει και για το ομφαλοπλακουντιακό αίμα. Η πολιτεία έχει το δικαίωμα να κατάσχει πλακούντες για τη δημόσια τράπεζα ομφαλοπλακουντιακού αίματος της χώρας. ΒΡΕΤΑΝΙΑ Μόνο οι τράπεζες που έχουν πιστοποίηση του MHRA, του Ρυθμιστικού Οργάνου Φαρμάκων και Υπηρεσιών Υγείας του Τμήματος Υγείας της Βρετανίας, θα μπορούν να προσφέρουν μοσχεύματα στα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS) της χώρας. Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι οι γονείς που φυλάσσουν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα σε τράπεζες που δεν είναι πιστοποιημένες με τον Κώδικα Πρακτικής της χώρας, πετούν τα λεφτά τους, αφού δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα μοσχεύματα στη Βρετανία είτε η τράπεζα είναι βρετανική είτε του εξωτερικού. ΙΑΠΩΝΙΑ Από το 2003 η Ιαπωνία μετρά 11 δημόσιες τράπεζες ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Η πρώτη ιδιωτική άνοιξε το 1999. Η χώρα είναι πρώτη παγκοσμίως στη χρήση ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αλλογενείς μεταμοσχεύσεις σε μη συγγενικά πρόσωπα. Από το 1999 μέχρι το 2003 το Ιαπωνικό Δίκτυο Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος αναπτύχθηκε ραγδαία και από το 4% των συνολικών μεταμοσχεύσεων στη χώρα έφτασε να καλύπτει το 43%. ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Ενα εθνικό πρόγραμμα συλλογής ανώνυμων δωρεών ομφαλοπλακουντιακού αίματος ξεκίνησε το 1995, με σκοπό τη συνδρομή στη μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων σε οποιονδήποτε ασθενή χρειαστεί, Αυστραλό ή μη, στη χώρα ή στο εξωτερικό. Το 2002 το πρόγραμμα ενισχύθηκε με 20 εκατομμύρια δολάρια, χρηματοδότηση που έκανε το υπουργείο Υγείας της χώρας. Υπάρχουν και ιδιωτικές τράπεζες στη χώρα, οι οποίες ελέγχονται από τον Οργανισμό Θεραπευτικών Αγαθών (TGA). Οι τράπεζες αυτές είναι έμποροι θεραπευτικών αγαθών και μόνο αν λάβουν πιστοποίηση μπορούν να λειτουργήσουν. Πολλές από αυτές έχουν άδεια να συλλέγουν και να φυλάσσουν ομφαλοπλακουντιακό αίμα, αλλά όχι και να το διαθέτουν για μεταμόσχευση. * ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/07/2008 Όλα τα άρθρα είναι από αφιέρωμα της εφημερίδας για τα βλαστοκύτταρα. Ελπίζω να βοηθούν τον προβληματισμό κ τη συζήτησή μας

Τι ισχύει σε άλλες χώρες ΓΑΛΛΙΑ Στη Γαλλία, όπου ξεκίνησε η μεταμόσχευση ομφαλοπλακουντιακού αίματος το 1988, η ιδιωτική φύλαξη αυτού είναι παράνομη επειδή θεωρείται εθνικός πόρος. ΓΕΡΜΑΝΙΑ Η ιδιωτική φύλαξη επιτρέπεται στη Γερμανία, εφόσον ακολουθεί τις οδηγίες της Ομοσπονδιακής Ιατρικής Ενωσης. Η τελευταία ωστόσο αναφέρει ότι «μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ένδειξη για τη συλλογή δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση κι επομένως δεν είναι απαραίτητη». ΑΥΣΤΡΙΑ Επιτρέπεται η ιδιωτική φύλαξη, αλλά κι εδώ η Ιατρική Ενωση της χώρας προειδοποιεί ότι σήμερα αλλά και για τα επόμενα 20 χρόνια, τουλάχιστον, είναι σίγουρο ότι δεν προσφέρει τίποτα. ΙΤΑΛΙΑ Το 2003 το υπουργείο Υγείας της χώρας δημοσίευσε απόφαση σχετικά με το ομφαλοπλακουντιακό αίμα. Η απόφαση ανέφερε ότι «η φύλαξη ομφαλοπλακουντιακού αίματος επιτρέπεται μόνο από δημόσια δομή φύλαξης» και ότι «η ιδιωτική φύλαξη απαγορεύεται». Το υπουργείο εξηγούσε ότι «οι προϋποθέσεις αυτές κρίνονται απαραίτητες επειδή οι θεραπείες που χρησιμοποιούν τα βλαστικά κύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος είναι ακόμα υπό έρευνα». Το 2005 το ίδιο υπουργείο επαναδημοσίευσε τις ίδιες οδηγίες στις οποίες επαναλάμβανε ότι η ιδιωτική φύλαξη απαγορεύεται, ωστόσο πρόσθεσε μία παράγραφο η οποία ανέφερε ότι επιτρέπεται η εξαγωγή του ομφαλοπλακουντιακού αίματος, η φύλαξή του δηλαδή σε ιδιωτικές τράπεζες του εξωτερικού. ΟΛΛΑΝΔΙΑ Νόμος που ψηφίστηκε το 2003 στη χώρα αναφέρει ότι οποιοσδήποτε εργαζόμενος του τομέα υγείας (γιατρός, νοσηλευτής κ.ά.) λάβει ανθρώπινο υλικό (από ακρωτηριασμένο πόδι μέχρι ομφαλοπλακουντιακό αίμα) είναι υποχρεωμένος να το προσφέρει σε δημόσια «τράπεζα οργάνων», η οποία θα αποφασίσει εάν είναι χρήσιμο και μπορεί να φυλαχθεί ή εάν θα καταστραφεί ως ιατρικό απόβλητο. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ιδιωτική τράπεζα ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Δημοψήφισμα που έγινε στη χώρα έδειξε ότι το 93% των εγκύων γυναικών πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρχει μία τράπεζα για την ατομική φύλαξη του ομφαλοπλακουντιακού αίματος στη χώρα. Το 23% αυτών των γυναικών δεν θα τη χρησιμοποιούσαν, ωστόσο θέλουν να έχουν οι υπόλοιπες γυναίκες που θα τη χρησιμοποιούσαν (72%) την ευκαιρία αυτή. Οι τελευταίες θα έδιναν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα για φύλαξη μόνο εάν η τράπεζα λάμβανε χρηματοδότηση από όλους, π.χ. μέσω φόρων. Στην ερώτηση εάν θα ήταν διατεθειμένες να πληρώσουν 1.800-3.000 ευρώ από την τσέπη τους, μόνο το 20% είπαν ναι. Επιπλέον, ένα 60% δήλωσαν ότι θα έδιναν το δείγμα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος στην έρευνα. ΠΟΛΩΝΙΑ Η Πολωνία έχει αρκετές δημόσιες τράπεζες ομφαλοπλακουντιακού αίματος, οι οποίες λόγω έλλειψης χρηματοδότησης υπολειτουργούν. Μετρά και αρκετές ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες χρεώνουν χαμηλά σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Συγκεκριμένες οδηγίες δεν υπάρχουν για τη διαχείριση των δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος στη χώρα, ωστόσο αντιμετωπίζει το ομφαλοπλακουντιακό αίμα ως «όργανο για μεταμόσχευση», το οποίο δεν μπορεί να επαναπωληθεί από άλλο οργανισμό εκτός του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων. ΡΩΣΙΑ Τον Απρίλιο του 2003 η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε ότι αίρει την προϋπόθεση της συγκατάθεσης για την δωρεά οργάνων. Πτώματα άρχισαν να συλλέγονται χωρίς καν την ενημέρωση των οικογενειών. Το ίδιο σκεπτικό ισχύει και για το ομφαλοπλακουντιακό αίμα. Η πολιτεία έχει το δικαίωμα να κατάσχει πλακούντες για τη δημόσια τράπεζα ομφαλοπλακουντιακού αίματος της χώρας. ΒΡΕΤΑΝΙΑ Μόνο οι τράπεζες που έχουν πιστοποίηση του MHRA, του Ρυθμιστικού Οργάνου Φαρμάκων και Υπηρεσιών Υγείας του Τμήματος Υγείας της Βρετανίας, θα μπορούν να προσφέρουν μοσχεύματα στα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS) της χώρας. Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι οι γονείς που φυλάσσουν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα σε τράπεζες που δεν είναι πιστοποιημένες με τον Κώδικα Πρακτικής της χώρας, πετούν τα λεφτά τους, αφού δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα μοσχεύματα στη Βρετανία είτε η τράπεζα είναι βρετανική είτε του εξωτερικού. ΙΑΠΩΝΙΑ Από το 2003 η Ιαπωνία μετρά 11 δημόσιες τράπεζες ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Η πρώτη ιδιωτική άνοιξε το 1999. Η χώρα είναι πρώτη παγκοσμίως στη χρήση ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αλλογενείς μεταμοσχεύσεις σε μη συγγενικά πρόσωπα. Από το 1999 μέχρι το 2003 το Ιαπωνικό Δίκτυο Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος αναπτύχθηκε ραγδαία και από το 4% των συνολικών μεταμοσχεύσεων στη χώρα έφτασε να καλύπτει το 43%. ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Ενα εθνικό πρόγραμμα συλλογής ανώνυμων δωρεών ομφαλοπλακουντιακού αίματος ξεκίνησε το 1995, με σκοπό τη συνδρομή στη μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων σε οποιονδήποτε ασθενή χρειαστεί, Αυστραλό ή μη, στη χώρα ή στο εξωτερικό. Το 2002 το πρόγραμμα ενισχύθηκε με 20 εκατομμύρια δολάρια, χρηματοδότηση που έκανε το υπουργείο Υγείας της χώρας. Υπάρχουν και ιδιωτικές τράπεζες στη χώρα, οι οποίες ελέγχονται από τον Οργανισμό Θεραπευτικών Αγαθών (TGA). Οι τράπεζες αυτές είναι έμποροι θεραπευτικών αγαθών και μόνο αν λάβουν πιστοποίηση μπορούν να λειτουργήσουν. Πολλές από αυτές έχουν άδεια να συλλέγουν και να φυλάσσουν ομφαλοπλακουντιακό αίμα, αλλά όχι και να το διαθέτουν για μεταμόσχευση. * ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/07/2008 Όλα τα άρθρα είναι από αφιέρωμα της εφημερίδας για τα βλαστοκύτταρα. Ελπίζω να βοηθούν τον προβληματισμό κ τη συζήτησή μας

Τι ισχύει σε άλλες χώρες ΓΑΛΛΙΑ Στη Γαλλία, όπου ξεκίνησε η μεταμόσχευση ομφαλοπλακουντιακού αίματος το 1988, η ιδιωτική φύλαξη αυτού είναι παράνομη επειδή θεωρείται εθνικός πόρος. ΓΕΡΜΑΝΙΑ Η ιδιωτική φύλαξη επιτρέπεται στη Γερμανία, εφόσον ακολουθεί τις οδηγίες της Ομοσπονδιακής Ιατρικής Ενωσης. Η τελευταία ωστόσο αναφέρει ότι «μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ένδειξη για τη συλλογή δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση κι επομένως δεν είναι απαραίτητη». ΑΥΣΤΡΙΑ Επιτρέπεται η ιδιωτική φύλαξη, αλλά κι εδώ η Ιατρική Ενωση της χώρας προειδοποιεί ότι σήμερα αλλά και για τα επόμενα 20 χρόνια, τουλάχιστον, είναι σίγουρο ότι δεν προσφέρει τίποτα. ΙΤΑΛΙΑ Το 2003 το υπουργείο Υγείας της χώρας δημοσίευσε απόφαση σχετικά με το ομφαλοπλακουντιακό αίμα. Η απόφαση ανέφερε ότι «η φύλαξη ομφαλοπλακουντιακού αίματος επιτρέπεται μόνο από δημόσια δομή φύλαξης» και ότι «η ιδιωτική φύλαξη απαγορεύεται». Το υπουργείο εξηγούσε ότι «οι προϋποθέσεις αυτές κρίνονται απαραίτητες επειδή οι θεραπείες που χρησιμοποιούν τα βλαστικά κύτταρα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος είναι ακόμα υπό έρευνα». Το 2005 το ίδιο υπουργείο επαναδημοσίευσε τις ίδιες οδηγίες στις οποίες επαναλάμβανε ότι η ιδιωτική φύλαξη απαγορεύεται, ωστόσο πρόσθεσε μία παράγραφο η οποία ανέφερε ότι επιτρέπεται η εξαγωγή του ομφαλοπλακουντιακού αίματος, η φύλαξή του δηλαδή σε ιδιωτικές τράπεζες του εξωτερικού. ΟΛΛΑΝΔΙΑ Νόμος που ψηφίστηκε το 2003 στη χώρα αναφέρει ότι οποιοσδήποτε εργαζόμενος του τομέα υγείας (γιατρός, νοσηλευτής κ.ά.) λάβει ανθρώπινο υλικό (από ακρωτηριασμένο πόδι μέχρι ομφαλοπλακουντιακό αίμα) είναι υποχρεωμένος να το προσφέρει σε δημόσια «τράπεζα οργάνων», η οποία θα αποφασίσει εάν είναι χρήσιμο και μπορεί να φυλαχθεί ή εάν θα καταστραφεί ως ιατρικό απόβλητο. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ιδιωτική τράπεζα ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Δημοψήφισμα που έγινε στη χώρα έδειξε ότι το 93% των εγκύων γυναικών πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρχει μία τράπεζα για την ατομική φύλαξη του ομφαλοπλακουντιακού αίματος στη χώρα. Το 23% αυτών των γυναικών δεν θα τη χρησιμοποιούσαν, ωστόσο θέλουν να έχουν οι υπόλοιπες γυναίκες που θα τη χρησιμοποιούσαν (72%) την ευκαιρία αυτή. Οι τελευταίες θα έδιναν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα για φύλαξη μόνο εάν η τράπεζα λάμβανε χρηματοδότηση από όλους, π.χ. μέσω φόρων. Στην ερώτηση εάν θα ήταν διατεθειμένες να πληρώσουν 1.800-3.000 ευρώ από την τσέπη τους, μόνο το 20% είπαν ναι. Επιπλέον, ένα 60% δήλωσαν ότι θα έδιναν το δείγμα του ομφαλοπλακουντιακού αίματος στην έρευνα. ΠΟΛΩΝΙΑ Η Πολωνία έχει αρκετές δημόσιες τράπεζες ομφαλοπλακουντιακού αίματος, οι οποίες λόγω έλλειψης χρηματοδότησης υπολειτουργούν. Μετρά και αρκετές ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες χρεώνουν χαμηλά σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Συγκεκριμένες οδηγίες δεν υπάρχουν για τη διαχείριση των δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος στη χώρα, ωστόσο αντιμετωπίζει το ομφαλοπλακουντιακό αίμα ως «όργανο για μεταμόσχευση», το οποίο δεν μπορεί να επαναπωληθεί από άλλο οργανισμό εκτός του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων. ΡΩΣΙΑ Τον Απρίλιο του 2003 η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε ότι αίρει την προϋπόθεση της συγκατάθεσης για την δωρεά οργάνων. Πτώματα άρχισαν να συλλέγονται χωρίς καν την ενημέρωση των οικογενειών. Το ίδιο σκεπτικό ισχύει και για το ομφαλοπλακουντιακό αίμα. Η πολιτεία έχει το δικαίωμα να κατάσχει πλακούντες για τη δημόσια τράπεζα ομφαλοπλακουντιακού αίματος της χώρας. ΒΡΕΤΑΝΙΑ Μόνο οι τράπεζες που έχουν πιστοποίηση του MHRA, του Ρυθμιστικού Οργάνου Φαρμάκων και Υπηρεσιών Υγείας του Τμήματος Υγείας της Βρετανίας, θα μπορούν να προσφέρουν μοσχεύματα στα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS) της χώρας. Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι οι γονείς που φυλάσσουν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα σε τράπεζες που δεν είναι πιστοποιημένες με τον Κώδικα Πρακτικής της χώρας, πετούν τα λεφτά τους, αφού δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα μοσχεύματα στη Βρετανία είτε η τράπεζα είναι βρετανική είτε του εξωτερικού. ΙΑΠΩΝΙΑ Από το 2003 η Ιαπωνία μετρά 11 δημόσιες τράπεζες ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Η πρώτη ιδιωτική άνοιξε το 1999. Η χώρα είναι πρώτη παγκοσμίως στη χρήση ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αλλογενείς μεταμοσχεύσεις σε μη συγγενικά πρόσωπα. Από το 1999 μέχρι το 2003 το Ιαπωνικό Δίκτυο Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος αναπτύχθηκε ραγδαία και από το 4% των συνολικών μεταμοσχεύσεων στη χώρα έφτασε να καλύπτει το 43%. ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Ενα εθνικό πρόγραμμα συλλογής ανώνυμων δωρεών ομφαλοπλακουντιακού αίματος ξεκίνησε το 1995, με σκοπό τη συνδρομή στη μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων σε οποιονδήποτε ασθενή χρειαστεί, Αυστραλό ή μη, στη χώρα ή στο εξωτερικό. Το 2002 το πρόγραμμα ενισχύθηκε με 20 εκατομμύρια δολάρια, χρηματοδότηση που έκανε το υπουργείο Υγείας της χώρας. Υπάρχουν και ιδιωτικές τράπεζες στη χώρα, οι οποίες ελέγχονται από τον Οργανισμό Θεραπευτικών Αγαθών (TGA). Οι τράπεζες αυτές είναι έμποροι θεραπευτικών αγαθών και μόνο αν λάβουν πιστοποίηση μπορούν να λειτουργήσουν. Πολλές από αυτές έχουν άδεια να συλλέγουν και να φυλάσσουν ομφαλοπλακουντιακό αίμα, αλλά όχι και να το διαθέτουν για μεταμόσχευση. * ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/07/2008 Όλα τα άρθρα είναι από αφιέρωμα της εφημερίδας για τα βλαστοκύτταρα. Ελπίζω να βοηθούν τον προβληματισμό κ τη συζήτησή μας

Συμβαίνει παντού [συνέχεια από τα προηγούμενα...] Το φαινόμενο των ιδιωτικών Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος δεν συναντάται μόνο στη χώρα μας, αλλά σε πολλές άλλες του πλανήτη, από την Ινδία μέχρι τον Καναδά και από την Ουκρανία μέχρι τη Βραζιλία. Η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία σε ανακοίνωσή της το 2007 για το θέμα των Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος, υπογραμμίζει: «Οι γιατροί θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι υποσχέσεις των ιδιωτικών Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος περί διασφάλισης των ανηλίκων ή των συγγενικών τους προσώπων από βαριές μελλοντικές ασθένειες με τη χρήση των βλαστικών κυττάρων του πλακούντα είναι αναπόδεικτες». Η ύπαρξη δημόσιων τραπεζών στηρίζεται από την ιατρική κοινότητα, σε αντίθεση με αυτή των ιδιωτικών τραπεζών, προσθέτει η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία. Απέναντι στην ιδιωτική φύλαξη στέκεται και η Ομάδα Ηθικής, στην Επιστήμη και στις Νέες Τεχνολογίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ίδια εκτιμά σε δημοσιευμένη μελέτη της ότι οι πιθανότητες να χρειαστεί ένα παιδί αυτόλογο βλαστικό μόσχευμα μέχρι τα 20 του χρόνια είναι μία στις 20.000. Η ομάδα της Ε.Ε. συμπεραίνει ότι «η νομιμότητα των εμπορικών Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος για αυτόλογη χρήση πρέπει να αμφισβητηθεί αφού πωλούν μία υπηρεσία η οποία δεν αποτελεί θεραπευτική επιλογή. Ετσι, υπόσχονται περισσότερα από αυτά που μπορούν να διεκπεραιώσουν. Οι ενέργειες των τραπεζών αυτών εγείρουν σοβαρές ηθικές επικρίσεις». Τον Μάιο του 2006 η Παγκόσμια Ενωση Δωρητών Μυελού των Οστών δήλωσε ότι η πολιτική της σχετικά με τη χρησιμότητα της αυτόλογης ή οικογενειακής αποθήκευσης ομφαλοπλακουντιακού αίματος είναι ότι η ίδρυση Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος θα πρέπει να βασίζεται στην αλτρουιστική και εθελοντική δωρεά του και γνωρίζοντας ότι αυτό θα χρησιμοποιηθεί για αλλογενή μεταμόσχευση. Ταυτόσημο είναι και το σκεπτικό της γνωμοδότησης περί Ηθικών Διαστάσεων των Τραπεζών Αίματος Ομφαλίου Λώρου στο Συμβούλιο των Υπουργών της Ε.Ε. (το οποίο και την ψήφισε στις 19.5.2004) της Ομάδας Ηθικής στην Επιστήμη και στις Νέες Τεχνολογίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επιπλέον, σε αυτό αναφέρεται ότι «η δημιουργία τραπεζών ΟΠΑ για αυτόλογη χρήση δεν θα πρέπει να υποστηρίζεται από τα κράτη ή από τις ιατρικές τους υπηρεσίες και ότι στο κοινό θα πρέπει να παρέχονται ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της φύλαξης του ομφαλοπλακουντιακού αίματος». Το Βασιλικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων (RCOG) της Βρετανίας «στηρίζει τη δημόσια αποθήκευση και δωρεά ομφαλοπλακουντιακού αίματος». Υπογραμμίζει δε ότι «εξακολουθεί να μην πείθεται για τα οφέλη της φύλαξης του ομφαλοπλακουντιακού αίματος σε ιδιωτικές τράπεζες από οικογένειες που δεν έχουν κανένα ιατρικό λόγο (εντοπισμένη γενετική κατάσταση) να το κάνουν». Οι πιθανότητες να χρειαστεί ποτέ το παιδί σας το δικό του ομφαλοπλακουντιακό αίμα είναι εξαιρετικά μικρές. Μπορεί κανείς να το αποθηκεύσει σε ιδιωτική τράπεζα, ελπίζοντας ότι στο μέλλον τα βλαστικά κύτταρα του ομφάλιου λώρου μπορεί να χρησιμεύσουν αν ένα μέλος της οικογένειας αναπτύξει μια ασθένεια που μπορεί να θεραπευθεί με τη χρήση βλαστικών κυττάρων. Και το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων είναι αντίθετο στην ιδιωτική φύλαξη, υποστηρίζοντας ότι «μόνο όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό συγκεκριμένων ασθενειών πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ιδιωτική φύλαξη και πάντα για αλλογενή μεταμόσχευση, σε άλλο παιδί της οικογένειας».

Συμβαίνει παντού [συνέχεια από τα προηγούμενα...] Το φαινόμενο των ιδιωτικών Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος δεν συναντάται μόνο στη χώρα μας, αλλά σε πολλές άλλες του πλανήτη, από την Ινδία μέχρι τον Καναδά και από την Ουκρανία μέχρι τη Βραζιλία. Η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία σε ανακοίνωσή της το 2007 για το θέμα των Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος, υπογραμμίζει: «Οι γιατροί θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι υποσχέσεις των ιδιωτικών Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος περί διασφάλισης των ανηλίκων ή των συγγενικών τους προσώπων από βαριές μελλοντικές ασθένειες με τη χρήση των βλαστικών κυττάρων του πλακούντα είναι αναπόδεικτες». Η ύπαρξη δημόσιων τραπεζών στηρίζεται από την ιατρική κοινότητα, σε αντίθεση με αυτή των ιδιωτικών τραπεζών, προσθέτει η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία. Απέναντι στην ιδιωτική φύλαξη στέκεται και η Ομάδα Ηθικής, στην Επιστήμη και στις Νέες Τεχνολογίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ίδια εκτιμά σε δημοσιευμένη μελέτη της ότι οι πιθανότητες να χρειαστεί ένα παιδί αυτόλογο βλαστικό μόσχευμα μέχρι τα 20 του χρόνια είναι μία στις 20.000. Η ομάδα της Ε.Ε. συμπεραίνει ότι «η νομιμότητα των εμπορικών Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος για αυτόλογη χρήση πρέπει να αμφισβητηθεί αφού πωλούν μία υπηρεσία η οποία δεν αποτελεί θεραπευτική επιλογή. Ετσι, υπόσχονται περισσότερα από αυτά που μπορούν να διεκπεραιώσουν. Οι ενέργειες των τραπεζών αυτών εγείρουν σοβαρές ηθικές επικρίσεις». Τον Μάιο του 2006 η Παγκόσμια Ενωση Δωρητών Μυελού των Οστών δήλωσε ότι η πολιτική της σχετικά με τη χρησιμότητα της αυτόλογης ή οικογενειακής αποθήκευσης ομφαλοπλακουντιακού αίματος είναι ότι η ίδρυση Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος θα πρέπει να βασίζεται στην αλτρουιστική και εθελοντική δωρεά του και γνωρίζοντας ότι αυτό θα χρησιμοποιηθεί για αλλογενή μεταμόσχευση. Ταυτόσημο είναι και το σκεπτικό της γνωμοδότησης περί Ηθικών Διαστάσεων των Τραπεζών Αίματος Ομφαλίου Λώρου στο Συμβούλιο των Υπουργών της Ε.Ε. (το οποίο και την ψήφισε στις 19.5.2004) της Ομάδας Ηθικής στην Επιστήμη και στις Νέες Τεχνολογίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επιπλέον, σε αυτό αναφέρεται ότι «η δημιουργία τραπεζών ΟΠΑ για αυτόλογη χρήση δεν θα πρέπει να υποστηρίζεται από τα κράτη ή από τις ιατρικές τους υπηρεσίες και ότι στο κοινό θα πρέπει να παρέχονται ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της φύλαξης του ομφαλοπλακουντιακού αίματος». Το Βασιλικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων (RCOG) της Βρετανίας «στηρίζει τη δημόσια αποθήκευση και δωρεά ομφαλοπλακουντιακού αίματος». Υπογραμμίζει δε ότι «εξακολουθεί να μην πείθεται για τα οφέλη της φύλαξης του ομφαλοπλακουντιακού αίματος σε ιδιωτικές τράπεζες από οικογένειες που δεν έχουν κανένα ιατρικό λόγο (εντοπισμένη γενετική κατάσταση) να το κάνουν». Οι πιθανότητες να χρειαστεί ποτέ το παιδί σας το δικό του ομφαλοπλακουντιακό αίμα είναι εξαιρετικά μικρές. Μπορεί κανείς να το αποθηκεύσει σε ιδιωτική τράπεζα, ελπίζοντας ότι στο μέλλον τα βλαστικά κύτταρα του ομφάλιου λώρου μπορεί να χρησιμεύσουν αν ένα μέλος της οικογένειας αναπτύξει μια ασθένεια που μπορεί να θεραπευθεί με τη χρήση βλαστικών κυττάρων. Και το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων είναι αντίθετο στην ιδιωτική φύλαξη, υποστηρίζοντας ότι «μόνο όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό συγκεκριμένων ασθενειών πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ιδιωτική φύλαξη και πάντα για αλλογενή μεταμόσχευση, σε άλλο παιδί της οικογένειας».

Συμβαίνει παντού [συνέχεια από τα προηγούμενα...] Το φαινόμενο των ιδιωτικών Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος δεν συναντάται μόνο στη χώρα μας, αλλά σε πολλές άλλες του πλανήτη, από την Ινδία μέχρι τον Καναδά και από την Ουκρανία μέχρι τη Βραζιλία. Η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία σε ανακοίνωσή της το 2007 για το θέμα των Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος, υπογραμμίζει: «Οι γιατροί θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι υποσχέσεις των ιδιωτικών Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος περί διασφάλισης των ανηλίκων ή των συγγενικών τους προσώπων από βαριές μελλοντικές ασθένειες με τη χρήση των βλαστικών κυττάρων του πλακούντα είναι αναπόδεικτες». Η ύπαρξη δημόσιων τραπεζών στηρίζεται από την ιατρική κοινότητα, σε αντίθεση με αυτή των ιδιωτικών τραπεζών, προσθέτει η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία. Απέναντι στην ιδιωτική φύλαξη στέκεται και η Ομάδα Ηθικής, στην Επιστήμη και στις Νέες Τεχνολογίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ίδια εκτιμά σε δημοσιευμένη μελέτη της ότι οι πιθανότητες να χρειαστεί ένα παιδί αυτόλογο βλαστικό μόσχευμα μέχρι τα 20 του χρόνια είναι μία στις 20.000. Η ομάδα της Ε.Ε. συμπεραίνει ότι «η νομιμότητα των εμπορικών Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος για αυτόλογη χρήση πρέπει να αμφισβητηθεί αφού πωλούν μία υπηρεσία η οποία δεν αποτελεί θεραπευτική επιλογή. Ετσι, υπόσχονται περισσότερα από αυτά που μπορούν να διεκπεραιώσουν. Οι ενέργειες των τραπεζών αυτών εγείρουν σοβαρές ηθικές επικρίσεις». Τον Μάιο του 2006 η Παγκόσμια Ενωση Δωρητών Μυελού των Οστών δήλωσε ότι η πολιτική της σχετικά με τη χρησιμότητα της αυτόλογης ή οικογενειακής αποθήκευσης ομφαλοπλακουντιακού αίματος είναι ότι η ίδρυση Τραπεζών Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος θα πρέπει να βασίζεται στην αλτρουιστική και εθελοντική δωρεά του και γνωρίζοντας ότι αυτό θα χρησιμοποιηθεί για αλλογενή μεταμόσχευση. Ταυτόσημο είναι και το σκεπτικό της γνωμοδότησης περί Ηθικών Διαστάσεων των Τραπεζών Αίματος Ομφαλίου Λώρου στο Συμβούλιο των Υπουργών της Ε.Ε. (το οποίο και την ψήφισε στις 19.5.2004) της Ομάδας Ηθικής στην Επιστήμη και στις Νέες Τεχνολογίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επιπλέον, σε αυτό αναφέρεται ότι «η δημιουργία τραπεζών ΟΠΑ για αυτόλογη χρήση δεν θα πρέπει να υποστηρίζεται από τα κράτη ή από τις ιατρικές τους υπηρεσίες και ότι στο κοινό θα πρέπει να παρέχονται ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της φύλαξης του ομφαλοπλακουντιακού αίματος». Το Βασιλικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων (RCOG) της Βρετανίας «στηρίζει τη δημόσια αποθήκευση και δωρεά ομφαλοπλακουντιακού αίματος». Υπογραμμίζει δε ότι «εξακολουθεί να μην πείθεται για τα οφέλη της φύλαξης του ομφαλοπλακουντιακού αίματος σε ιδιωτικές τράπεζες από οικογένειες που δεν έχουν κανένα ιατρικό λόγο (εντοπισμένη γενετική κατάσταση) να το κάνουν». Οι πιθανότητες να χρειαστεί ποτέ το παιδί σας το δικό του ομφαλοπλακουντιακό αίμα είναι εξαιρετικά μικρές. Μπορεί κανείς να το αποθηκεύσει σε ιδιωτική τράπεζα, ελπίζοντας ότι στο μέλλον τα βλαστικά κύτταρα του ομφάλιου λώρου μπορεί να χρησιμεύσουν αν ένα μέλος της οικογένειας αναπτύξει μια ασθένεια που μπορεί να θεραπευθεί με τη χρήση βλαστικών κυττάρων. Και το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων είναι αντίθετο στην ιδιωτική φύλαξη, υποστηρίζοντας ότι «μόνο όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό συγκεκριμένων ασθενειών πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ιδιωτική φύλαξη και πάντα για αλλογενή μεταμόσχευση, σε άλλο παιδί της οικογένειας».

«Να ελεγχθούμε από το κράτος» [συνέχεια από το προηγούμενο] Η ιδιωτική φύλαξη ομφαλοπλακουντιακού αίματος δεν έχει στόχο τη λευχαιμία, τον καρκίνο του αίματος, αλλά εφαρμογές της αναγεννητικής ιατρικής, όπως είναι η θεραπεία του διαβήτη τύπου 1, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, των τραυματισμών του νευρικού ή του καρδιακού ιστού. Οσοι ενημερωμένοι γονείς θέλουν να πληρώσουν διότι βλέπουν βαθιά το μέλλον, γιατί να μην έχουν αυτή την ευκαιρία. Οι υπόλοιποι, το 80-90% στη χώρα μας, θα μπορούσαν να συμβάλουν στο να δημιουργηθεί μια πιστοποιημένη δημόσια τράπεζα που θα αντιμετώπιζε τη λευχαιμία και τον καρκίνο του αίματος με αλλογενή μοσχεύματα». Τα λόγια είναι του αναπληρωτή καθηγητή Βιοχημείας της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, Γιώργου Κολιάκου, ιδρυτή και προέδρου της Biohellenika, της ιδιωτικής τράπεζας ομφαλοπλακουντιακού αίματος που συνεργάζεται με ποσοστό 40% και με την Τράπεζα Αρχέγονων Κυττάρων του επιστημονικού φορέα του Δημοσίου Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. «Δεν μπορεί κάτι να υπάρχει στον δημόσιο τομέα και όχι στον ιδιωτικό», υποστηρίζει. «Οι αιματολόγοι βλέπουν τις εφαρμογές βλαστοκυττάρων στον οργανισμό υπό το στενό πρίσμα της ειδικότητάς τους. Ομως αφορά 17 ειδικότητες. Ετσι μπορεί να μη γνωρίζουν ότι υπάρχουν κυτταρικές σειρές που προέρχονται από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα και μπορούν να μετατραπούν σε οποιοδήποτε άλλο κύτταρο του οργανισμού. Η πρόοδος αυτή αφορά όλες τις ιατρικές ειδικότητες και όχι μόνο της αιματολογίας. Πράγματι, η πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί το αίμα για αυτόλογη μεταμόσχευση για λευχαιμία ή καρκίνους του αίματος είναι μικρή: 1 στις 2.000. Αυτό όμως δεν ακυρώνει την αξία της φύλαξης των μοσχευμάτων για άλλες ασθένειες, όπως είναι η μαιευτική παράλυση, η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο διαβήτης τύπου 1, οι καρδιοπάθειες, τα ρευματικά νοσήματα, οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού ή του καρδιακού ή του νευρικού συστήματος». Οι παραπάνω εφαρμογές είναι καθημερινή ιατρική πρακτική ή βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο; «Είναι στο τελικό στάδιο (τρίτο στάδιο) και χρειάζονται πέντε χρόνια για να γίνουν καθημερινή ιατρική πρακτική». Πόσα χρόνια ζωής έχει το ομφαλοπλακουντιακό αίμα; «Θεωρητικά μπορεί να φυλαχθεί περισσότερο από μία ανθρώπινη ζωή - και το λέω αυτό διότι μέχρι στιγμής κανένας δεν το έχει παρατηρήσει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα». Γιατί το αίμα του ομφάλιου λώρου; Υπάρχει η επιστημονική άποψη που υποστηρίζει ότι ακόμη και αν στο μέλλον γίνουν πραγματικότητα θεραπείες με αυτόλογα αρχέγονα κύτταρα, τα πρωτόκολλά τους πιθανόν θα βασίζονται σε εύκολα προσβάσιμα αρχέγονα κύτταρα (ακόμα και από το περιφερικό αίμα); «Το αίμα του ομφάλιου λώρου είναι ανώτερο διότι δεν έχει υποστεί τη γήρανση ή την αλλοίωση του περιβάλλοντος». Σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι το ομφαλοπλακουντιακό αίμα πρέπει να δωρίζεται σε δημόσιες τράπεζες προκειμένου να χρησιμοποιηθεί σε αλλογενείς μεταμοσχεύσεις, τι απαντάτε; «Στις τράπεζες που προορίζονται για αλλογενείς μεταμοσχεύσεις ο καθένας μπορεί να δώσει τα βλαστοκύτταρα του παιδιού του, χωρίς να έχει δικαίωμα να τα χρησιμοποιήσει. Να χαρίσει δηλαδή εκ μέρους του παιδιού του, το οποίο προφανώς δεν μπορεί να αποφασίσει μόνο του, πολύτιμο υλικό για το μέλλον του. Ποιος έχει δικαίωμα να στερήσει από το παιδί το πολύτιμο αυτό υλικό; Για να ξεκινήσει κάποιος δημόσια φύλαξη πρέπει να ενημερώνει τους γονείς για τις ωφέλειες και αν οι γονείς αποφασίσουν παρ' όλ' αυτά να χαρίσουν ή να πετάξουν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα του παιδιού τους μπορούν να το κάνουν. Επιπλέον, όταν φεύγει αίμα από τη δημόσια τράπεζα για αλλογενή χρήση δεν φεύγει δωρεάν, αλλά πληρώνει το εκάστοτε Ταμείο 25-30.000 ευρώ». Για το μόσχευμα; «Δεν φαίνεται ότι πληρώνεται το μόσχευμα αλλά η όλη διαδικασία. Ακόμα ένα γεγονός είναι ότι η δημόσια τράπεζα της χώρας μας, αυτή της Ακαδημίας Αθηνών που διατηρεί μόνο 600 δείγματα στα 4 χρόνια λειτουργίας της, τώρα τελευταία έχει αρχίσει να διαφημίζει τη φύλαξη κυττάρων από το σώμα του ομφάλιου λώρου ως περισσότερο χρήσιμη για μελλοντική χρήση, υπηρεσία για την οποία χρεώνει 1.000 ευρώ τον γονιό. Σημειώστε ότι η φύλαξη κυττάρων από το σώμα του ομφάλιου λώρου είναι ισάξια με τη φύλαξη του ομφαλοπλακουντιακού αίματος». Ο μικρός αριθμός δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος της δημόσιας τράπεζας οφείλεται μάλλον στην ελλιπή χρηματοδότηση της πολιτείας; Πόσο κοστίζει η δημιουργία μιας τέτοιας τράπεζας που θα λάβει πιστοποίηση; «Ενα εκατομμύριο ευρώ, ποσό που θα μπορούσε να διαθέσει η πολιτεία αναλογιζόμενη την υπηρεσία που θα προσέφερε στους πολίτες της. Οσο για την πιστοποίηση που αναφέρατε, δυστυχώς λόγω της καθυστέρησης της εφαρμογής των ευρωπαϊκών οδηγιών από το κράτος πιθανόν να υπάρχουν κάποιες ιδιωτικές τράπεζες στη χώρα μας οι οποίες δεν τηρούν τις προδιαγραφές ασφάλειας και ποιότητας». Και ο γονιός πώς μπορεί να το γνωρίζει αυτό; «Θα πρέπει να ζητά να δει το ISO 9001. Καλύτερη λύση θα ήταν να επιθεωρήσει το κράτος όλες τις τράπεζες».

«Να ελεγχθούμε από το κράτος» [συνέχεια από το προηγούμενο] Η ιδιωτική φύλαξη ομφαλοπλακουντιακού αίματος δεν έχει στόχο τη λευχαιμία, τον καρκίνο του αίματος, αλλά εφαρμογές της αναγεννητικής ιατρικής, όπως είναι η θεραπεία του διαβήτη τύπου 1, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, των τραυματισμών του νευρικού ή του καρδιακού ιστού. Οσοι ενημερωμένοι γονείς θέλουν να πληρώσουν διότι βλέπουν βαθιά το μέλλον, γιατί να μην έχουν αυτή την ευκαιρία. Οι υπόλοιποι, το 80-90% στη χώρα μας, θα μπορούσαν να συμβάλουν στο να δημιουργηθεί μια πιστοποιημένη δημόσια τράπεζα που θα αντιμετώπιζε τη λευχαιμία και τον καρκίνο του αίματος με αλλογενή μοσχεύματα». Τα λόγια είναι του αναπληρωτή καθηγητή Βιοχημείας της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, Γιώργου Κολιάκου, ιδρυτή και προέδρου της Biohellenika, της ιδιωτικής τράπεζας ομφαλοπλακουντιακού αίματος που συνεργάζεται με ποσοστό 40% και με την Τράπεζα Αρχέγονων Κυττάρων του επιστημονικού φορέα του Δημοσίου Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. «Δεν μπορεί κάτι να υπάρχει στον δημόσιο τομέα και όχι στον ιδιωτικό», υποστηρίζει. «Οι αιματολόγοι βλέπουν τις εφαρμογές βλαστοκυττάρων στον οργανισμό υπό το στενό πρίσμα της ειδικότητάς τους. Ομως αφορά 17 ειδικότητες. Ετσι μπορεί να μη γνωρίζουν ότι υπάρχουν κυτταρικές σειρές που προέρχονται από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα και μπορούν να μετατραπούν σε οποιοδήποτε άλλο κύτταρο του οργανισμού. Η πρόοδος αυτή αφορά όλες τις ιατρικές ειδικότητες και όχι μόνο της αιματολογίας. Πράγματι, η πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί το αίμα για αυτόλογη μεταμόσχευση για λευχαιμία ή καρκίνους του αίματος είναι μικρή: 1 στις 2.000. Αυτό όμως δεν ακυρώνει την αξία της φύλαξης των μοσχευμάτων για άλλες ασθένειες, όπως είναι η μαιευτική παράλυση, η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο διαβήτης τύπου 1, οι καρδιοπάθειες, τα ρευματικά νοσήματα, οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού ή του καρδιακού ή του νευρικού συστήματος». Οι παραπάνω εφαρμογές είναι καθημερινή ιατρική πρακτική ή βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο; «Είναι στο τελικό στάδιο (τρίτο στάδιο) και χρειάζονται πέντε χρόνια για να γίνουν καθημερινή ιατρική πρακτική». Πόσα χρόνια ζωής έχει το ομφαλοπλακουντιακό αίμα; «Θεωρητικά μπορεί να φυλαχθεί περισσότερο από μία ανθρώπινη ζωή - και το λέω αυτό διότι μέχρι στιγμής κανένας δεν το έχει παρατηρήσει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα». Γιατί το αίμα του ομφάλιου λώρου; Υπάρχει η επιστημονική άποψη που υποστηρίζει ότι ακόμη και αν στο μέλλον γίνουν πραγματικότητα θεραπείες με αυτόλογα αρχέγονα κύτταρα, τα πρωτόκολλά τους πιθανόν θα βασίζονται σε εύκολα προσβάσιμα αρχέγονα κύτταρα (ακόμα και από το περιφερικό αίμα); «Το αίμα του ομφάλιου λώρου είναι ανώτερο διότι δεν έχει υποστεί τη γήρανση ή την αλλοίωση του περιβάλλοντος». Σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι το ομφαλοπλακουντιακό αίμα πρέπει να δωρίζεται σε δημόσιες τράπεζες προκειμένου να χρησιμοποιηθεί σε αλλογενείς μεταμοσχεύσεις, τι απαντάτε; «Στις τράπεζες που προορίζονται για αλλογενείς μεταμοσχεύσεις ο καθένας μπορεί να δώσει τα βλαστοκύτταρα του παιδιού του, χωρίς να έχει δικαίωμα να τα χρησιμοποιήσει. Να χαρίσει δηλαδή εκ μέρους του παιδιού του, το οποίο προφανώς δεν μπορεί να αποφασίσει μόνο του, πολύτιμο υλικό για το μέλλον του. Ποιος έχει δικαίωμα να στερήσει από το παιδί το πολύτιμο αυτό υλικό; Για να ξεκινήσει κάποιος δημόσια φύλαξη πρέπει να ενημερώνει τους γονείς για τις ωφέλειες και αν οι γονείς αποφασίσουν παρ' όλ' αυτά να χαρίσουν ή να πετάξουν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα του παιδιού τους μπορούν να το κάνουν. Επιπλέον, όταν φεύγει αίμα από τη δημόσια τράπεζα για αλλογενή χρήση δεν φεύγει δωρεάν, αλλά πληρώνει το εκάστοτε Ταμείο 25-30.000 ευρώ». Για το μόσχευμα; «Δεν φαίνεται ότι πληρώνεται το μόσχευμα αλλά η όλη διαδικασία. Ακόμα ένα γεγονός είναι ότι η δημόσια τράπεζα της χώρας μας, αυτή της Ακαδημίας Αθηνών που διατηρεί μόνο 600 δείγματα στα 4 χρόνια λειτουργίας της, τώρα τελευταία έχει αρχίσει να διαφημίζει τη φύλαξη κυττάρων από το σώμα του ομφάλιου λώρου ως περισσότερο χρήσιμη για μελλοντική χρήση, υπηρεσία για την οποία χρεώνει 1.000 ευρώ τον γονιό. Σημειώστε ότι η φύλαξη κυττάρων από το σώμα του ομφάλιου λώρου είναι ισάξια με τη φύλαξη του ομφαλοπλακουντιακού αίματος». Ο μικρός αριθμός δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος της δημόσιας τράπεζας οφείλεται μάλλον στην ελλιπή χρηματοδότηση της πολιτείας; Πόσο κοστίζει η δημιουργία μιας τέτοιας τράπεζας που θα λάβει πιστοποίηση; «Ενα εκατομμύριο ευρώ, ποσό που θα μπορούσε να διαθέσει η πολιτεία αναλογιζόμενη την υπηρεσία που θα προσέφερε στους πολίτες της. Οσο για την πιστοποίηση που αναφέρατε, δυστυχώς λόγω της καθυστέρησης της εφαρμογής των ευρωπαϊκών οδηγιών από το κράτος πιθανόν να υπάρχουν κάποιες ιδιωτικές τράπεζες στη χώρα μας οι οποίες δεν τηρούν τις προδιαγραφές ασφάλειας και ποιότητας». Και ο γονιός πώς μπορεί να το γνωρίζει αυτό; «Θα πρέπει να ζητά να δει το ISO 9001. Καλύτερη λύση θα ήταν να επιθεωρήσει το κράτος όλες τις τράπεζες».

«Να ελεγχθούμε από το κράτος» [συνέχεια από το προηγούμενο] Η ιδιωτική φύλαξη ομφαλοπλακουντιακού αίματος δεν έχει στόχο τη λευχαιμία, τον καρκίνο του αίματος, αλλά εφαρμογές της αναγεννητικής ιατρικής, όπως είναι η θεραπεία του διαβήτη τύπου 1, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, των τραυματισμών του νευρικού ή του καρδιακού ιστού. Οσοι ενημερωμένοι γονείς θέλουν να πληρώσουν διότι βλέπουν βαθιά το μέλλον, γιατί να μην έχουν αυτή την ευκαιρία. Οι υπόλοιποι, το 80-90% στη χώρα μας, θα μπορούσαν να συμβάλουν στο να δημιουργηθεί μια πιστοποιημένη δημόσια τράπεζα που θα αντιμετώπιζε τη λευχαιμία και τον καρκίνο του αίματος με αλλογενή μοσχεύματα». Τα λόγια είναι του αναπληρωτή καθηγητή Βιοχημείας της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, Γιώργου Κολιάκου, ιδρυτή και προέδρου της Biohellenika, της ιδιωτικής τράπεζας ομφαλοπλακουντιακού αίματος που συνεργάζεται με ποσοστό 40% και με την Τράπεζα Αρχέγονων Κυττάρων του επιστημονικού φορέα του Δημοσίου Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. «Δεν μπορεί κάτι να υπάρχει στον δημόσιο τομέα και όχι στον ιδιωτικό», υποστηρίζει. «Οι αιματολόγοι βλέπουν τις εφαρμογές βλαστοκυττάρων στον οργανισμό υπό το στενό πρίσμα της ειδικότητάς τους. Ομως αφορά 17 ειδικότητες. Ετσι μπορεί να μη γνωρίζουν ότι υπάρχουν κυτταρικές σειρές που προέρχονται από το ομφαλοπλακουντιακό αίμα και μπορούν να μετατραπούν σε οποιοδήποτε άλλο κύτταρο του οργανισμού. Η πρόοδος αυτή αφορά όλες τις ιατρικές ειδικότητες και όχι μόνο της αιματολογίας. Πράγματι, η πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί το αίμα για αυτόλογη μεταμόσχευση για λευχαιμία ή καρκίνους του αίματος είναι μικρή: 1 στις 2.000. Αυτό όμως δεν ακυρώνει την αξία της φύλαξης των μοσχευμάτων για άλλες ασθένειες, όπως είναι η μαιευτική παράλυση, η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο διαβήτης τύπου 1, οι καρδιοπάθειες, τα ρευματικά νοσήματα, οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού ή του καρδιακού ή του νευρικού συστήματος». Οι παραπάνω εφαρμογές είναι καθημερινή ιατρική πρακτική ή βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο; «Είναι στο τελικό στάδιο (τρίτο στάδιο) και χρειάζονται πέντε χρόνια για να γίνουν καθημερινή ιατρική πρακτική». Πόσα χρόνια ζωής έχει το ομφαλοπλακουντιακό αίμα; «Θεωρητικά μπορεί να φυλαχθεί περισσότερο από μία ανθρώπινη ζωή - και το λέω αυτό διότι μέχρι στιγμής κανένας δεν το έχει παρατηρήσει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα». Γιατί το αίμα του ομφάλιου λώρου; Υπάρχει η επιστημονική άποψη που υποστηρίζει ότι ακόμη και αν στο μέλλον γίνουν πραγματικότητα θεραπείες με αυτόλογα αρχέγονα κύτταρα, τα πρωτόκολλά τους πιθανόν θα βασίζονται σε εύκολα προσβάσιμα αρχέγονα κύτταρα (ακόμα και από το περιφερικό αίμα); «Το αίμα του ομφάλιου λώρου είναι ανώτερο διότι δεν έχει υποστεί τη γήρανση ή την αλλοίωση του περιβάλλοντος». Σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι το ομφαλοπλακουντιακό αίμα πρέπει να δωρίζεται σε δημόσιες τράπεζες προκειμένου να χρησιμοποιηθεί σε αλλογενείς μεταμοσχεύσεις, τι απαντάτε; «Στις τράπεζες που προορίζονται για αλλογενείς μεταμοσχεύσεις ο καθένας μπορεί να δώσει τα βλαστοκύτταρα του παιδιού του, χωρίς να έχει δικαίωμα να τα χρησιμοποιήσει. Να χαρίσει δηλαδή εκ μέρους του παιδιού του, το οποίο προφανώς δεν μπορεί να αποφασίσει μόνο του, πολύτιμο υλικό για το μέλλον του. Ποιος έχει δικαίωμα να στερήσει από το παιδί το πολύτιμο αυτό υλικό; Για να ξεκινήσει κάποιος δημόσια φύλαξη πρέπει να ενημερώνει τους γονείς για τις ωφέλειες και αν οι γονείς αποφασίσουν παρ' όλ' αυτά να χαρίσουν ή να πετάξουν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα του παιδιού τους μπορούν να το κάνουν. Επιπλέον, όταν φεύγει αίμα από τη δημόσια τράπεζα για αλλογενή χρήση δεν φεύγει δωρεάν, αλλά πληρώνει το εκάστοτε Ταμείο 25-30.000 ευρώ». Για το μόσχευμα; «Δεν φαίνεται ότι πληρώνεται το μόσχευμα αλλά η όλη διαδικασία. Ακόμα ένα γεγονός είναι ότι η δημόσια τράπεζα της χώρας μας, αυτή της Ακαδημίας Αθηνών που διατηρεί μόνο 600 δείγματα στα 4 χρόνια λειτουργίας της, τώρα τελευταία έχει αρχίσει να διαφημίζει τη φύλαξη κυττάρων από το σώμα του ομφάλιου λώρου ως περισσότερο χρήσιμη για μελλοντική χρήση, υπηρεσία για την οποία χρεώνει 1.000 ευρώ τον γονιό. Σημειώστε ότι η φύλαξη κυττάρων από το σώμα του ομφάλιου λώρου είναι ισάξια με τη φύλαξη του ομφαλοπλακουντιακού αίματος». Ο μικρός αριθμός δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος της δημόσιας τράπεζας οφείλεται μάλλον στην ελλιπή χρηματοδότηση της πολιτείας; Πόσο κοστίζει η δημιουργία μιας τέτοιας τράπεζας που θα λάβει πιστοποίηση; «Ενα εκατομμύριο ευρώ, ποσό που θα μπορούσε να διαθέσει η πολιτεία αναλογιζόμενη την υπηρεσία που θα προσέφερε στους πολίτες της. Οσο για την πιστοποίηση που αναφέρατε, δυστυχώς λόγω της καθυστέρησης της εφαρμογής των ευρωπαϊκών οδηγιών από το κράτος πιθανόν να υπάρχουν κάποιες ιδιωτικές τράπεζες στη χώρα μας οι οποίες δεν τηρούν τις προδιαγραφές ασφάλειας και ποιότητας». Και ο γονιός πώς μπορεί να το γνωρίζει αυτό; «Θα πρέπει να ζητά να δει το ISO 9001. Καλύτερη λύση θα ήταν να επιθεωρήσει το κράτος όλες τις τράπεζες».

Οι τράπεζες βλαστοκυττάρων διχάζουν Της ΝΤΑΝΥ ΒΕΡΓΟΥ Ενας στους δέκα γονείς στη χώρα μας επιλέγει την «αποθήκευση» των βλαστικών κυττάρων του παιδιού του, πιστεύοντας ότι θα το σώσει από ενδεχόμενη μελλοντική ασθένεια Να φυλάξω τα βλαστικά κύτταρα του ομφάλιου λώρου του παιδιού μου ή να μην τα φυλάξω; Ποιος μπορεί να απαντήσει υπεύθυνα στο δίλημμα αυτό των σημερινών γονιών, όταν οι τελευταίοι βρίσκονται στη μέση μιας επιστημονικής διαφωνίας, με άλλους επιστήμονες να ψηφίζουν υπέρ της φύλαξης και άλλους να την καταγγέλλουν. Και η πολιτεία μέσω των αρμόδιων φορέων, υπουργείων Υγείας και Ανάπτυξης, δεν θα έπρεπε να ξεκαθαρίσει το τοπίο; Να αναλάβει την ευθύνη της, αυτή της προστασίας των πολιτών; Διότι εδώ είναι προφανές ότι δεν έχουμε απλώς ένα επιστημονικό ντιμπέιτ. Το 10% επιλέγει την αποθήκευση Οταν ένας γονιός μαθαίνει από δεκάδες επιστήμονες ότι εάν αποθηκεύσει τα βλαστικά κύτταρα του ομφάλιου λώρου, κατά τη γέννηση του μωρού του, θα το σώσει από μια βαριά μελλοντική ασθένεια θα τρέξει να το κάνει. Ακόμα κι αν αυτό κοστίζει 1.500-3.000 ευρώ. Θα αναζητήσει τον πιο ασφαλή τρόπο αποθήκευσης του ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Κι επειδή στη χώρα μας η δημόσια τράπεζα αίματος υπολειτουργεί λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης από την πολιτεία, θα επιλέξει μία ιδιωτική τράπεζα που υπόσχεται ότι θα φυλάξει ασφαλώς το αίμα του παιδιού του. Ενας στους δέκα γονείς σήμερα στη χώρα μας επιλέγει την ιδιωτική αποθήκευση για αυτόλογη χρήση του ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Μια άλλη ομάδα επιστημόνων όμως βγαίνει και καταγγέλλει ότι η ιδιωτική φύλαξη είναι, ούτε λίγο - ούτε πολύ, εκμετάλλευση των γονιών. Η «Ε» μίλησε με τον καθηγητή Αλκιβιάδη Κωστάκη, πρόεδρο του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, τον καθηγητή Ευγένιο Κουμαντάκη, αντιπρόεδρο της Ελληνικής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας, και τον Αχιλλέα Αναγνωστόπουλο, πρόεδρο της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας που υπογραμμίζουν ότι: «Προς το παρόν δεν υπάρχει ένδειξη για να δημιουργούμε αποθέματα αυτόλογων δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος, επομένως κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο. Πρώτον, διότι η χρήση των αυτόλογων κυττάρων του αίματος του ομφάλιου λώρου για τη θεραπεία της παιδικής λευχαιμίας αποτελεί αντένδειξη, επειδή τα προ-λευχαιμικά κύτταρα είναι παρόντα κατά τη γέννηση. Το αίμα του ομφάλιου λώρου φέρει τις ίδιες γενετικές βλάβες με τον δότη στην περίπτωση της αυτόλογης χρήσης και άρα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στη θεραπεία των γενετικών ασθενειών. Δεύτερον, διότι δεν υπάρχει γνωστό πρωτόκολλο χρησιμοποίησης αυτόλογων βλαστικών κυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος σε θεραπεία. Και τρίτον, διότι, εάν οι αυτόλογες βλαστοκυτταρικές θεραπείες γίνουν πραγματικότητα στο μέλλον, τα πρωτόκολλα αυτά πιθανότατα θα βασίζονται σε άλλα βλαστικά κύτταρα που θα είναι εύκολα προσβάσιμα». «Τα τελευταία χρόνια, εμπορικές (κερδοσκοπικού τύπου) εταιρείες έχουν δημιουργήσει ιδιωτικές τράπεζες φύλαξης ομφαλοπλακουντικού αίματος, οι οποίες "πωλούν" σε οικογένειες την αποθήκευση της μονάδας ομφαλοπλακουντιακού αίματος που συλλέγεται κατά τη γέννηση ενός παιδιού τους, για πιθανή αυτόλογη μελλοντική χρήση (μεταμόσχευση στον ασθενή δικών του κυττάρων) ή για οικογενειακή χρήση. Αυτό αποτελεί "ιδιωτική αποθήκευση", διότι οι μονάδες συλλέγονται και φυλάσσονται με μόνο σκοπό να είναι διαθέσιμες για τον ίδιο τον δότη ή την άμεση οικογένειά του. Η υπηρεσία αυτή πληρώνεται περίπου 1.500 - 3.000 ευρώ και η διαφήμισή της γίνεται κυρίως σε γυναίκες που πρόκειται να γεννήσουν. Η στρατηγική δε των "πωλήσεων" βασίζεται στο να κάνουν τη μέλλουσα μητέρα και τον μέλλοντα πατέρα να νιώσουν πως δεν είναι καλοί γονείς αν δεν αποθηκεύσουν το ομφάλιο αίμα του παιδιού τους για μελλοντική χρήση», υπογραμμίζει ο Αλκ. Κωστάκης και προσθέτει: «Καμία από τις μέχρι σήμερα φυλασσόμενες μονάδες ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση δεν έχει στην πράξη χρησιμοποιηθεί». Καρκίνος του αίματος - λευχαιμίες Σήμερα όμως μετράμε 10.000 μεταμοσχεύσεις από ομφαλικά μοσχεύματα άλλων ατόμων που βρίσκονται στις δημόσιες τράπεζες για καρκίνους του αίματος και λευχαιμίες, στις οποίες δωρίζουν και δεν πληρώνουν οι γονείς, λέει ο Αχ. Αναγνωστόπουλος. «Τα αποτελέσματα αυτών των μεταμοσχεύσεων σε παιδιά που έχουν διαγνωστεί με μία από τις 70 ασθένειες του αίματος, με πιο συχνές αυτές των οξειών λευχαιμιών (το 80% των οποίων έχουν αιτία την οξεία λεμφοβλαστική αναιμία) και των κληρονομικών νοσημάτων (μεσογειακή αναιμία, βαριές ανοσοανεπάρκειες, νοσήματα του μεταβολισμού κ.ά.) είναι εξίσου καλά με εκείνα που θα μας έδινε ένας συμβατός εθελοντής δότης», αναφέρει ο ίδιος. «Θα έπρεπε -προσθέτει- να απαγορεύεται η ύπαρξη ιδιωτικών τραπεζών ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Στις τράπεζες αυτές τα μοσχεύματα είναι ονομαστικά, επομένως ο μόνος που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε ένα είναι ο δότης του, ο οποίος δεν μπορεί να ωφεληθεί από αυτό. Ετσι, τα μοσχεύματα αυτά καταστρέφονται, ενώ θα μπορούσαν, εάν βρίσκονταν σε μία δημόσια τράπεζα, για την οποία ο γονιός δεν θα πλήρωνε για να φυλάσσουν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα, να σώσουν ζωές». Τα βλαστικά κύτταρα ομφάλιου λώρου, τονίζει ο καθηγητής Ευγ. Κουμαντάκης, πράγματι στο ίδιο άτομο, αν παρουσιάσει λευχαιμία στα πέντε, οκτώ ή δέκα του χρόνια, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. «Διότι σήμερα γνωρίζουμε ότι ενοχοποιούνται τα γονίδια και άρα δεν μπορούμε να μεταμοσχεύσουμε στο άτομο τα βλαπτικά κύτταρα που το οδήγησαν στη μορφή αυτή του καρκίνου». Αναγεννησιακή ιατρική «Η πιθανότητα να χρησιμοποιήσει κάποιος τα δικά του κύτταρα του ομφάλιου λώρου ως "αναγεννησιακό φάρμακο" είναι προς το παρόν θεωρητική. Η έρευνα σε αυτόν τον τομέα είναι ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο και επομένως θα πρέπει να θεωρείται καθαρά υποθετικό ότι τα κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση θα είναι χρήσιμα στο μέλλον. Η νομιμότητα των ιδιωτικών (κερδοσκοπικών) τραπεζών ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση θα πρέπει να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Οι τράπεζες αυτές "πωλούν" μια υπηρεσία που προς το παρόν δεν έχει καμία πραγματική αξία σχετικά με θεραπευτικές επιλογές. Συνεπώς υπόσχονται περισσότερα από όσα μπορούν να προσφέρουν», τονίζει ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων. «Διαφημίζουν -προσθέτει- πως τα αυτόλογα κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε θεραπευτικά πρωτόκολλα για επανόρθωση ή αντικατάσταση κυττάρων σε διάφορους τύπους ασθενειών. Παρ' όλο που ο τομέας βασικής έρευνας που αφορά τα αρχέγονα κύτταρα εξελίσσεται ταχύτατα, δεν είναι γνωστό κανένα θεραπευτικό πρωτόκολλο στο οποίο να χρησιμοποιούνται κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Ο μελλοντικός ρόλος των κυττάρων αυτών σε νέα θεραπευτικά πρωτόκολλα είναι ακόμη πολύ ασαφής. Αλλά ακόμη και αν στο μέλλον γίνουν πραγματικότητα θεραπείες με αυτόλογα αρχέγονα κύτταρα, τα πρωτόκολλά τους πιθανόν θα βασίζονται σε εύκολα προσβάσιμα αρχέγονα κύτταρα (ακόμα και από το περιφερικό αίμα) και οι προϋποθέσεις για τα κριτήρια σχετικά με τη συλλογή, διαχείριση, αποθήκευση, ποιοτικό έλεγχο κ.λπ. θα καθορίζονται με λεπτομέρειες σύμφωνα με σχετικούς κανόνες. Ετσι, λοιπόν, θα ήταν δύσκολο να δεχτούμε κρυοκατεψυγμένα για σειρά ετών κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος, τα οποία θα έχουν διατηρηθεί κάτω από συνθήκες που δεν θα είναι σύμφωνες με τα καθορισμένα πρότυπα και πρωτόκολλα». Η λύση, σύμφωνα με τον Ευγ. Κουμαντάκη, είναι η δημιουργία μιας κεντρικής τράπεζας στην οποία θα καταθέτουν δωρεάν όλα τα μαιευτήρια της χώρας, με τη συναίνεση των γονιών, βλαστικά κύτταρα ομφάλιου λώρου τα οποία θα ελέγχονται αρχικά και στη συνέχεια θα τροφοδοτούν τα Νοσοκομεία Παίδων. «Με δεδομένους τους 100.000 τοκετούς το χρόνο στη χώρα μας, η δημόσια αυτή τράπεζα θα αποδεικνυόταν σωτήρια για όσα παιδιά ασθενούσαν. Αυτό από ιατρικής πλευράς είναι η μεγαλύτερη κοινωνική προσφορά που μπορεί να γίνει. Η ύπαρξη μέχρι στιγμής 18 ιδιωτικών τέτοιων τραπεζών, αριθμός υψηλός για τον πληθυσμό της χώρας, μας δείχνει ότι ξεφεύγουν από το επιστημονικό κομμάτι και στόχο έχουν την κερδοφορία. Για να στηριχθεί μία τέτοια τράπεζα αίματος, που ήδη υπάρχει στο Γενικό Κρατικό Αθηνών και υπολειτουργεί υπό την εποπτεία της Ακαδημίας Αθηνών, η πολιτεία πρέπει να παραχωρήσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, αφού οι χώροι φύλαξης, οι ειδικές επιστημονικές εξετάσεις καταλληλότητας των μοσχευμάτων κ.ο.κ. κοστίζουν», επισημαίνει. Και επειδή οι γυναικολόγοι είναι αυτοί που έρχονται σε επαφή με τους γονείς, άρα φέρουν ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης, ο καθηγητής Ευγένιος Κουμαντάκης, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας, αναφέρει ότι το θέμα βρίσκεται υπό συζήτηση, προκειμένου να εκδοθούν οδηγίες προς τα μέλη της με γνώμονα την προστασία των γονιών και των παιδιών τους. * ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/07/2008

Οι τράπεζες βλαστοκυττάρων διχάζουν Της ΝΤΑΝΥ ΒΕΡΓΟΥ Ενας στους δέκα γονείς στη χώρα μας επιλέγει την «αποθήκευση» των βλαστικών κυττάρων του παιδιού του, πιστεύοντας ότι θα το σώσει από ενδεχόμενη μελλοντική ασθένεια Να φυλάξω τα βλαστικά κύτταρα του ομφάλιου λώρου του παιδιού μου ή να μην τα φυλάξω; Ποιος μπορεί να απαντήσει υπεύθυνα στο δίλημμα αυτό των σημερινών γονιών, όταν οι τελευταίοι βρίσκονται στη μέση μιας επιστημονικής διαφωνίας, με άλλους επιστήμονες να ψηφίζουν υπέρ της φύλαξης και άλλους να την καταγγέλλουν. Και η πολιτεία μέσω των αρμόδιων φορέων, υπουργείων Υγείας και Ανάπτυξης, δεν θα έπρεπε να ξεκαθαρίσει το τοπίο; Να αναλάβει την ευθύνη της, αυτή της προστασίας των πολιτών; Διότι εδώ είναι προφανές ότι δεν έχουμε απλώς ένα επιστημονικό ντιμπέιτ. Το 10% επιλέγει την αποθήκευση Οταν ένας γονιός μαθαίνει από δεκάδες επιστήμονες ότι εάν αποθηκεύσει τα βλαστικά κύτταρα του ομφάλιου λώρου, κατά τη γέννηση του μωρού του, θα το σώσει από μια βαριά μελλοντική ασθένεια θα τρέξει να το κάνει. Ακόμα κι αν αυτό κοστίζει 1.500-3.000 ευρώ. Θα αναζητήσει τον πιο ασφαλή τρόπο αποθήκευσης του ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Κι επειδή στη χώρα μας η δημόσια τράπεζα αίματος υπολειτουργεί λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης από την πολιτεία, θα επιλέξει μία ιδιωτική τράπεζα που υπόσχεται ότι θα φυλάξει ασφαλώς το αίμα του παιδιού του. Ενας στους δέκα γονείς σήμερα στη χώρα μας επιλέγει την ιδιωτική αποθήκευση για αυτόλογη χρήση του ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Μια άλλη ομάδα επιστημόνων όμως βγαίνει και καταγγέλλει ότι η ιδιωτική φύλαξη είναι, ούτε λίγο - ούτε πολύ, εκμετάλλευση των γονιών. Η «Ε» μίλησε με τον καθηγητή Αλκιβιάδη Κωστάκη, πρόεδρο του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, τον καθηγητή Ευγένιο Κουμαντάκη, αντιπρόεδρο της Ελληνικής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας, και τον Αχιλλέα Αναγνωστόπουλο, πρόεδρο της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας που υπογραμμίζουν ότι: «Προς το παρόν δεν υπάρχει ένδειξη για να δημιουργούμε αποθέματα αυτόλογων δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος, επομένως κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο. Πρώτον, διότι η χρήση των αυτόλογων κυττάρων του αίματος του ομφάλιου λώρου για τη θεραπεία της παιδικής λευχαιμίας αποτελεί αντένδειξη, επειδή τα προ-λευχαιμικά κύτταρα είναι παρόντα κατά τη γέννηση. Το αίμα του ομφάλιου λώρου φέρει τις ίδιες γενετικές βλάβες με τον δότη στην περίπτωση της αυτόλογης χρήσης και άρα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στη θεραπεία των γενετικών ασθενειών. Δεύτερον, διότι δεν υπάρχει γνωστό πρωτόκολλο χρησιμοποίησης αυτόλογων βλαστικών κυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος σε θεραπεία. Και τρίτον, διότι, εάν οι αυτόλογες βλαστοκυτταρικές θεραπείες γίνουν πραγματικότητα στο μέλλον, τα πρωτόκολλα αυτά πιθανότατα θα βασίζονται σε άλλα βλαστικά κύτταρα που θα είναι εύκολα προσβάσιμα». «Τα τελευταία χρόνια, εμπορικές (κερδοσκοπικού τύπου) εταιρείες έχουν δημιουργήσει ιδιωτικές τράπεζες φύλαξης ομφαλοπλακουντικού αίματος, οι οποίες "πωλούν" σε οικογένειες την αποθήκευση της μονάδας ομφαλοπλακουντιακού αίματος που συλλέγεται κατά τη γέννηση ενός παιδιού τους, για πιθανή αυτόλογη μελλοντική χρήση (μεταμόσχευση στον ασθενή δικών του κυττάρων) ή για οικογενειακή χρήση. Αυτό αποτελεί "ιδιωτική αποθήκευση", διότι οι μονάδες συλλέγονται και φυλάσσονται με μόνο σκοπό να είναι διαθέσιμες για τον ίδιο τον δότη ή την άμεση οικογένειά του. Η υπηρεσία αυτή πληρώνεται περίπου 1.500 - 3.000 ευρώ και η διαφήμισή της γίνεται κυρίως σε γυναίκες που πρόκειται να γεννήσουν. Η στρατηγική δε των "πωλήσεων" βασίζεται στο να κάνουν τη μέλλουσα μητέρα και τον μέλλοντα πατέρα να νιώσουν πως δεν είναι καλοί γονείς αν δεν αποθηκεύσουν το ομφάλιο αίμα του παιδιού τους για μελλοντική χρήση», υπογραμμίζει ο Αλκ. Κωστάκης και προσθέτει: «Καμία από τις μέχρι σήμερα φυλασσόμενες μονάδες ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση δεν έχει στην πράξη χρησιμοποιηθεί». Καρκίνος του αίματος - λευχαιμίες Σήμερα όμως μετράμε 10.000 μεταμοσχεύσεις από ομφαλικά μοσχεύματα άλλων ατόμων που βρίσκονται στις δημόσιες τράπεζες για καρκίνους του αίματος και λευχαιμίες, στις οποίες δωρίζουν και δεν πληρώνουν οι γονείς, λέει ο Αχ. Αναγνωστόπουλος. «Τα αποτελέσματα αυτών των μεταμοσχεύσεων σε παιδιά που έχουν διαγνωστεί με μία από τις 70 ασθένειες του αίματος, με πιο συχνές αυτές των οξειών λευχαιμιών (το 80% των οποίων έχουν αιτία την οξεία λεμφοβλαστική αναιμία) και των κληρονομικών νοσημάτων (μεσογειακή αναιμία, βαριές ανοσοανεπάρκειες, νοσήματα του μεταβολισμού κ.ά.) είναι εξίσου καλά με εκείνα που θα μας έδινε ένας συμβατός εθελοντής δότης», αναφέρει ο ίδιος. «Θα έπρεπε -προσθέτει- να απαγορεύεται η ύπαρξη ιδιωτικών τραπεζών ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Στις τράπεζες αυτές τα μοσχεύματα είναι ονομαστικά, επομένως ο μόνος που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε ένα είναι ο δότης του, ο οποίος δεν μπορεί να ωφεληθεί από αυτό. Ετσι, τα μοσχεύματα αυτά καταστρέφονται, ενώ θα μπορούσαν, εάν βρίσκονταν σε μία δημόσια τράπεζα, για την οποία ο γονιός δεν θα πλήρωνε για να φυλάσσουν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα, να σώσουν ζωές». Τα βλαστικά κύτταρα ομφάλιου λώρου, τονίζει ο καθηγητής Ευγ. Κουμαντάκης, πράγματι στο ίδιο άτομο, αν παρουσιάσει λευχαιμία στα πέντε, οκτώ ή δέκα του χρόνια, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. «Διότι σήμερα γνωρίζουμε ότι ενοχοποιούνται τα γονίδια και άρα δεν μπορούμε να μεταμοσχεύσουμε στο άτομο τα βλαπτικά κύτταρα που το οδήγησαν στη μορφή αυτή του καρκίνου». Αναγεννησιακή ιατρική «Η πιθανότητα να χρησιμοποιήσει κάποιος τα δικά του κύτταρα του ομφάλιου λώρου ως "αναγεννησιακό φάρμακο" είναι προς το παρόν θεωρητική. Η έρευνα σε αυτόν τον τομέα είναι ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο και επομένως θα πρέπει να θεωρείται καθαρά υποθετικό ότι τα κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση θα είναι χρήσιμα στο μέλλον. Η νομιμότητα των ιδιωτικών (κερδοσκοπικών) τραπεζών ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση θα πρέπει να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Οι τράπεζες αυτές "πωλούν" μια υπηρεσία που προς το παρόν δεν έχει καμία πραγματική αξία σχετικά με θεραπευτικές επιλογές. Συνεπώς υπόσχονται περισσότερα από όσα μπορούν να προσφέρουν», τονίζει ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων. «Διαφημίζουν -προσθέτει- πως τα αυτόλογα κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε θεραπευτικά πρωτόκολλα για επανόρθωση ή αντικατάσταση κυττάρων σε διάφορους τύπους ασθενειών. Παρ' όλο που ο τομέας βασικής έρευνας που αφορά τα αρχέγονα κύτταρα εξελίσσεται ταχύτατα, δεν είναι γνωστό κανένα θεραπευτικό πρωτόκολλο στο οποίο να χρησιμοποιούνται κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Ο μελλοντικός ρόλος των κυττάρων αυτών σε νέα θεραπευτικά πρωτόκολλα είναι ακόμη πολύ ασαφής. Αλλά ακόμη και αν στο μέλλον γίνουν πραγματικότητα θεραπείες με αυτόλογα αρχέγονα κύτταρα, τα πρωτόκολλά τους πιθανόν θα βασίζονται σε εύκολα προσβάσιμα αρχέγονα κύτταρα (ακόμα και από το περιφερικό αίμα) και οι προϋποθέσεις για τα κριτήρια σχετικά με τη συλλογή, διαχείριση, αποθήκευση, ποιοτικό έλεγχο κ.λπ. θα καθορίζονται με λεπτομέρειες σύμφωνα με σχετικούς κανόνες. Ετσι, λοιπόν, θα ήταν δύσκολο να δεχτούμε κρυοκατεψυγμένα για σειρά ετών κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος, τα οποία θα έχουν διατηρηθεί κάτω από συνθήκες που δεν θα είναι σύμφωνες με τα καθορισμένα πρότυπα και πρωτόκολλα». Η λύση, σύμφωνα με τον Ευγ. Κουμαντάκη, είναι η δημιουργία μιας κεντρικής τράπεζας στην οποία θα καταθέτουν δωρεάν όλα τα μαιευτήρια της χώρας, με τη συναίνεση των γονιών, βλαστικά κύτταρα ομφάλιου λώρου τα οποία θα ελέγχονται αρχικά και στη συνέχεια θα τροφοδοτούν τα Νοσοκομεία Παίδων. «Με δεδομένους τους 100.000 τοκετούς το χρόνο στη χώρα μας, η δημόσια αυτή τράπεζα θα αποδεικνυόταν σωτήρια για όσα παιδιά ασθενούσαν. Αυτό από ιατρικής πλευράς είναι η μεγαλύτερη κοινωνική προσφορά που μπορεί να γίνει. Η ύπαρξη μέχρι στιγμής 18 ιδιωτικών τέτοιων τραπεζών, αριθμός υψηλός για τον πληθυσμό της χώρας, μας δείχνει ότι ξεφεύγουν από το επιστημονικό κομμάτι και στόχο έχουν την κερδοφορία. Για να στηριχθεί μία τέτοια τράπεζα αίματος, που ήδη υπάρχει στο Γενικό Κρατικό Αθηνών και υπολειτουργεί υπό την εποπτεία της Ακαδημίας Αθηνών, η πολιτεία πρέπει να παραχωρήσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, αφού οι χώροι φύλαξης, οι ειδικές επιστημονικές εξετάσεις καταλληλότητας των μοσχευμάτων κ.ο.κ. κοστίζουν», επισημαίνει. Και επειδή οι γυναικολόγοι είναι αυτοί που έρχονται σε επαφή με τους γονείς, άρα φέρουν ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης, ο καθηγητής Ευγένιος Κουμαντάκης, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας, αναφέρει ότι το θέμα βρίσκεται υπό συζήτηση, προκειμένου να εκδοθούν οδηγίες προς τα μέλη της με γνώμονα την προστασία των γονιών και των παιδιών τους. * ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/07/2008

Οι τράπεζες βλαστοκυττάρων διχάζουν Της ΝΤΑΝΥ ΒΕΡΓΟΥ Ενας στους δέκα γονείς στη χώρα μας επιλέγει την «αποθήκευση» των βλαστικών κυττάρων του παιδιού του, πιστεύοντας ότι θα το σώσει από ενδεχόμενη μελλοντική ασθένεια Να φυλάξω τα βλαστικά κύτταρα του ομφάλιου λώρου του παιδιού μου ή να μην τα φυλάξω; Ποιος μπορεί να απαντήσει υπεύθυνα στο δίλημμα αυτό των σημερινών γονιών, όταν οι τελευταίοι βρίσκονται στη μέση μιας επιστημονικής διαφωνίας, με άλλους επιστήμονες να ψηφίζουν υπέρ της φύλαξης και άλλους να την καταγγέλλουν. Και η πολιτεία μέσω των αρμόδιων φορέων, υπουργείων Υγείας και Ανάπτυξης, δεν θα έπρεπε να ξεκαθαρίσει το τοπίο; Να αναλάβει την ευθύνη της, αυτή της προστασίας των πολιτών; Διότι εδώ είναι προφανές ότι δεν έχουμε απλώς ένα επιστημονικό ντιμπέιτ. Το 10% επιλέγει την αποθήκευση Οταν ένας γονιός μαθαίνει από δεκάδες επιστήμονες ότι εάν αποθηκεύσει τα βλαστικά κύτταρα του ομφάλιου λώρου, κατά τη γέννηση του μωρού του, θα το σώσει από μια βαριά μελλοντική ασθένεια θα τρέξει να το κάνει. Ακόμα κι αν αυτό κοστίζει 1.500-3.000 ευρώ. Θα αναζητήσει τον πιο ασφαλή τρόπο αποθήκευσης του ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Κι επειδή στη χώρα μας η δημόσια τράπεζα αίματος υπολειτουργεί λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης από την πολιτεία, θα επιλέξει μία ιδιωτική τράπεζα που υπόσχεται ότι θα φυλάξει ασφαλώς το αίμα του παιδιού του. Ενας στους δέκα γονείς σήμερα στη χώρα μας επιλέγει την ιδιωτική αποθήκευση για αυτόλογη χρήση του ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Μια άλλη ομάδα επιστημόνων όμως βγαίνει και καταγγέλλει ότι η ιδιωτική φύλαξη είναι, ούτε λίγο - ούτε πολύ, εκμετάλλευση των γονιών. Η «Ε» μίλησε με τον καθηγητή Αλκιβιάδη Κωστάκη, πρόεδρο του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, τον καθηγητή Ευγένιο Κουμαντάκη, αντιπρόεδρο της Ελληνικής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας, και τον Αχιλλέα Αναγνωστόπουλο, πρόεδρο της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας που υπογραμμίζουν ότι: «Προς το παρόν δεν υπάρχει ένδειξη για να δημιουργούμε αποθέματα αυτόλογων δειγμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος, επομένως κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο. Πρώτον, διότι η χρήση των αυτόλογων κυττάρων του αίματος του ομφάλιου λώρου για τη θεραπεία της παιδικής λευχαιμίας αποτελεί αντένδειξη, επειδή τα προ-λευχαιμικά κύτταρα είναι παρόντα κατά τη γέννηση. Το αίμα του ομφάλιου λώρου φέρει τις ίδιες γενετικές βλάβες με τον δότη στην περίπτωση της αυτόλογης χρήσης και άρα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στη θεραπεία των γενετικών ασθενειών. Δεύτερον, διότι δεν υπάρχει γνωστό πρωτόκολλο χρησιμοποίησης αυτόλογων βλαστικών κυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος σε θεραπεία. Και τρίτον, διότι, εάν οι αυτόλογες βλαστοκυτταρικές θεραπείες γίνουν πραγματικότητα στο μέλλον, τα πρωτόκολλα αυτά πιθανότατα θα βασίζονται σε άλλα βλαστικά κύτταρα που θα είναι εύκολα προσβάσιμα». «Τα τελευταία χρόνια, εμπορικές (κερδοσκοπικού τύπου) εταιρείες έχουν δημιουργήσει ιδιωτικές τράπεζες φύλαξης ομφαλοπλακουντικού αίματος, οι οποίες "πωλούν" σε οικογένειες την αποθήκευση της μονάδας ομφαλοπλακουντιακού αίματος που συλλέγεται κατά τη γέννηση ενός παιδιού τους, για πιθανή αυτόλογη μελλοντική χρήση (μεταμόσχευση στον ασθενή δικών του κυττάρων) ή για οικογενειακή χρήση. Αυτό αποτελεί "ιδιωτική αποθήκευση", διότι οι μονάδες συλλέγονται και φυλάσσονται με μόνο σκοπό να είναι διαθέσιμες για τον ίδιο τον δότη ή την άμεση οικογένειά του. Η υπηρεσία αυτή πληρώνεται περίπου 1.500 - 3.000 ευρώ και η διαφήμισή της γίνεται κυρίως σε γυναίκες που πρόκειται να γεννήσουν. Η στρατηγική δε των "πωλήσεων" βασίζεται στο να κάνουν τη μέλλουσα μητέρα και τον μέλλοντα πατέρα να νιώσουν πως δεν είναι καλοί γονείς αν δεν αποθηκεύσουν το ομφάλιο αίμα του παιδιού τους για μελλοντική χρήση», υπογραμμίζει ο Αλκ. Κωστάκης και προσθέτει: «Καμία από τις μέχρι σήμερα φυλασσόμενες μονάδες ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση δεν έχει στην πράξη χρησιμοποιηθεί». Καρκίνος του αίματος - λευχαιμίες Σήμερα όμως μετράμε 10.000 μεταμοσχεύσεις από ομφαλικά μοσχεύματα άλλων ατόμων που βρίσκονται στις δημόσιες τράπεζες για καρκίνους του αίματος και λευχαιμίες, στις οποίες δωρίζουν και δεν πληρώνουν οι γονείς, λέει ο Αχ. Αναγνωστόπουλος. «Τα αποτελέσματα αυτών των μεταμοσχεύσεων σε παιδιά που έχουν διαγνωστεί με μία από τις 70 ασθένειες του αίματος, με πιο συχνές αυτές των οξειών λευχαιμιών (το 80% των οποίων έχουν αιτία την οξεία λεμφοβλαστική αναιμία) και των κληρονομικών νοσημάτων (μεσογειακή αναιμία, βαριές ανοσοανεπάρκειες, νοσήματα του μεταβολισμού κ.ά.) είναι εξίσου καλά με εκείνα που θα μας έδινε ένας συμβατός εθελοντής δότης», αναφέρει ο ίδιος. «Θα έπρεπε -προσθέτει- να απαγορεύεται η ύπαρξη ιδιωτικών τραπεζών ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Στις τράπεζες αυτές τα μοσχεύματα είναι ονομαστικά, επομένως ο μόνος που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε ένα είναι ο δότης του, ο οποίος δεν μπορεί να ωφεληθεί από αυτό. Ετσι, τα μοσχεύματα αυτά καταστρέφονται, ενώ θα μπορούσαν, εάν βρίσκονταν σε μία δημόσια τράπεζα, για την οποία ο γονιός δεν θα πλήρωνε για να φυλάσσουν το ομφαλοπλακουντιακό αίμα, να σώσουν ζωές». Τα βλαστικά κύτταρα ομφάλιου λώρου, τονίζει ο καθηγητής Ευγ. Κουμαντάκης, πράγματι στο ίδιο άτομο, αν παρουσιάσει λευχαιμία στα πέντε, οκτώ ή δέκα του χρόνια, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. «Διότι σήμερα γνωρίζουμε ότι ενοχοποιούνται τα γονίδια και άρα δεν μπορούμε να μεταμοσχεύσουμε στο άτομο τα βλαπτικά κύτταρα που το οδήγησαν στη μορφή αυτή του καρκίνου». Αναγεννησιακή ιατρική «Η πιθανότητα να χρησιμοποιήσει κάποιος τα δικά του κύτταρα του ομφάλιου λώρου ως "αναγεννησιακό φάρμακο" είναι προς το παρόν θεωρητική. Η έρευνα σε αυτόν τον τομέα είναι ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο και επομένως θα πρέπει να θεωρείται καθαρά υποθετικό ότι τα κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση θα είναι χρήσιμα στο μέλλον. Η νομιμότητα των ιδιωτικών (κερδοσκοπικών) τραπεζών ομφαλοπλακουντιακού αίματος για αυτόλογη χρήση θα πρέπει να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Οι τράπεζες αυτές "πωλούν" μια υπηρεσία που προς το παρόν δεν έχει καμία πραγματική αξία σχετικά με θεραπευτικές επιλογές. Συνεπώς υπόσχονται περισσότερα από όσα μπορούν να προσφέρουν», τονίζει ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων. «Διαφημίζουν -προσθέτει- πως τα αυτόλογα κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε θεραπευτικά πρωτόκολλα για επανόρθωση ή αντικατάσταση κυττάρων σε διάφορους τύπους ασθενειών. Παρ' όλο που ο τομέας βασικής έρευνας που αφορά τα αρχέγονα κύτταρα εξελίσσεται ταχύτατα, δεν είναι γνωστό κανένα θεραπευτικό πρωτόκολλο στο οποίο να χρησιμοποιούνται κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος. Ο μελλοντικός ρόλος των κυττάρων αυτών σε νέα θεραπευτικά πρωτόκολλα είναι ακόμη πολύ ασαφής. Αλλά ακόμη και αν στο μέλλον γίνουν πραγματικότητα θεραπείες με αυτόλογα αρχέγονα κύτταρα, τα πρωτόκολλά τους πιθανόν θα βασίζονται σε εύκολα προσβάσιμα αρχέγονα κύτταρα (ακόμα και από το περιφερικό αίμα) και οι προϋποθέσεις για τα κριτήρια σχετικά με τη συλλογή, διαχείριση, αποθήκευση, ποιοτικό έλεγχο κ.λπ. θα καθορίζονται με λεπτομέρειες σύμφωνα με σχετικούς κανόνες. Ετσι, λοιπόν, θα ήταν δύσκολο να δεχτούμε κρυοκατεψυγμένα για σειρά ετών κύτταρα ομφαλοπλακουντιακού αίματος, τα οποία θα έχουν διατηρηθεί κάτω από συνθήκες που δεν θα είναι σύμφωνες με τα καθορισμένα πρότυπα και πρωτόκολλα». Η λύση, σύμφωνα με τον Ευγ. Κουμαντάκη, είναι η δημιουργία μιας κεντρικής τράπεζας στην οποία θα καταθέτουν δωρεάν όλα τα μαιευτήρια της χώρας, με τη συναίνεση των γονιών, βλαστικά κύτταρα ομφάλιου λώρου τα οποία θα ελέγχονται αρχικά και στη συνέχεια θα τροφοδοτούν τα Νοσοκομεία Παίδων. «Με δεδομένους τους 100.000 τοκετούς το χρόνο στη χώρα μας, η δημόσια αυτή τράπεζα θα αποδεικνυόταν σωτήρια για όσα παιδιά ασθενούσαν. Αυτό από ιατρικής πλευράς είναι η μεγαλύτερη κοινωνική προσφορά που μπορεί να γίνει. Η ύπαρξη μέχρι στιγμής 18 ιδιωτικών τέτοιων τραπεζών, αριθμός υψηλός για τον πληθυσμό της χώρας, μας δείχνει ότι ξεφεύγουν από το επιστημονικό κομμάτι και στόχο έχουν την κερδοφορία. Για να στηριχθεί μία τέτοια τράπεζα αίματος, που ήδη υπάρχει στο Γενικό Κρατικό Αθηνών και υπολειτουργεί υπό την εποπτεία της Ακαδημίας Αθηνών, η πολιτεία πρέπει να παραχωρήσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, αφού οι χώροι φύλαξης, οι ειδικές επιστημονικές εξετάσεις καταλληλότητας των μοσχευμάτων κ.ο.κ. κοστίζουν», επισημαίνει. Και επειδή οι γυναικολόγοι είναι αυτοί που έρχονται σε επαφή με τους γονείς, άρα φέρουν ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης, ο καθηγητής Ευγένιος Κουμαντάκης, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρείας, αναφέρει ότι το θέμα βρίσκεται υπό συζήτηση, προκειμένου να εκδοθούν οδηγίες προς τα μέλη της με γνώμονα την προστασία των γονιών και των παιδιών τους. * ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/07/2008

Καλησπέρα και από μένα, το θέμα των βλαστοκυττάρων το έχουμε συζητήσει και αλλού, σας παραθέτω και πάλι τα άρθρα από σχετικό αφιέρωμα σε εφημερίδα. Για περισσότερα, ρίξτε μια ματια στα topics που έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με το θέμα: ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ Κ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=12594&catid=14 ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=5895&catid=9&limit=10&limitstart=80 ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΒΛΑΣΤΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=18081&catid=10#18081 Apo GOGO http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=21716&catid=11#21716

Καλησπέρα και από μένα, το θέμα των βλαστοκυττάρων το έχουμε συζητήσει και αλλού, σας παραθέτω και πάλι τα άρθρα από σχετικό αφιέρωμα σε εφημερίδα. Για περισσότερα, ρίξτε μια ματια στα topics που έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με το θέμα: ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ Κ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=12594&catid=14 ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=5895&catid=9&limit=10&limitstart=80 ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΒΛΑΣΤΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=18081&catid=10#18081 Apo GOGO http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=21716&catid=11#21716