eiridio

@Evaki-σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση. Να ξεκινήσω με το τελευταίο. Πιστεύω σε γενικές γραμμές, δεν έχω λίμπιντο. Υπάρχουν κάποιες μέρες, πολύ αραιά ανά τους μήνες, που έχω διάθεση αρκετή. That was all folks. Και όχι, δεν ήμουν έτσι. Μέχρι πριν το πρώτο παιδί. Δεν ξέρω αν μου συνέβη και κάτι οργανικό, εκτός από όλα τα ψυχολογικά που κουβαλάω. Έχεις δίκιο πως αυτός είναι ο άντρας μου, που αγαπώ πολύ και μάλιστα όταν τον βλέπω εκτός σπιτιού, λέω τι ωραίο άντρα έχω και επισημαίνω και στον εαυτό μου, πως είναι δικός μου. Αλλά όταν είμαστε μαζί και χαλαρώνουμε, δεν έχω επιθυμία για επαφή. Προτιμώ να δούμε σειρά και να κάνουμε αγκαλιά. Προβληματικό, προφανώς. Αυτό με το σκ μακριά από παιδιά, δε γίνεται, δυστυχώς. Το άλλο με τα εσώρουχα, πόσο θα καταπιεζομουν αν έπρεπε να το κάνω, δε φαντάζεσαι. Εν τω μεταξύ, και αν έχω πάρει εσώρουχα στη ζωή μου. Μαζί του, ποτέ δε χρειάστηκε. Ήταν τόσο πλήρης η ερωτική μας ζωή, πριν τα παιδιά, που το κομμάτι αυτό ήταν περιττό.

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι με το σύζυγο 10 χρόνια, με δύο παιδιά 3 και 6. Τα παιδιά κοιμούνται περίπου 8 το βράδυ με 7 το πρωί, σερί. Οπότε χρόνος υπάρχει, αν θέλουμε. Επίσης υπάρχει πολλή αγάπη μεταξύ μας, αλλά και πολλά προβλήματα. Κούρασης, χρηματικά, καθημερινότητας, όπως συμβαίνει στη ζωή των περισσοτέρων. Το αποτέλεσμα όλου αυτού, είναι η σεξουαλική αποχή, για πολύ μεγάλα διαστήματα. Θέλω να το ξαναβρούμε σε αυτό το κομμάτι. Αλλά νιώθω να ντρέπομαι. Νιώθω σαν τις πρώτες μας φορές. Δεν ξέρω αν φταίει η απόσταση που έχουμε πάρει, σε αυτό το κομμάτι. Έχω στο μυαλό μου κάποια πράγματα που θα ήθελα να δοκιμάσουμε, αλλά έχω μεγάλη συστολή να τα συζητήσω μαζί του. Ήθελα να ρωτήσω, είναι φυσιολογικό αυτό? Ίσως έχω ανασφάλειες, ίσως φοβάμαι την απόρριψη εν γένει. Αλλά πραγματικά, αν δεν ενωθούμε πάλι, και σωματικά, βρίσκω πως ίσως δεν αντέξουμε στο χρόνο, με όλα αυτά που μας κατακλύζουν. Πως θα μπορούσα να διαχειριστώ όλη αυτή την κατάσταση, η οποία είναι προβληματική για όλη την οικογένεια? Έχετε καμία ιδέα? Η γυναικολόγος μου προτείνετε κάποια συμπληρώματα που αυξάνουν τη λίμπιντο. Έχεις ίσως δοκιμάσει καμία κάτι παρεμφερές? Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων, που με ακούσατε.

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι με το σύζυγο 10 χρόνια, με δύο παιδιά 3 και 6. Τα παιδιά κοιμούνται περίπου 8 το βράδυ με 7 το πρωί, σερί. Οπότε χρόνος υπάρχει, αν θέλουμε. Επίσης υπάρχει πολλή αγάπη μεταξύ μας, αλλά και πολλά προβλήματα. Κούρασης, χρηματικά, καθημερινότητας, όπως συμβαίνει στη ζωή των περισσοτέρων. Το αποτέλεσμα όλου αυτού, είναι η σεξουαλική αποχή, για πολύ μεγάλα διαστήματα. Θέλω να το ξαναβρούμε σε αυτό το κομμάτι. Αλλά νιώθω να ντρέπομαι. Νιώθω σαν τις πρώτες μας φορές. Δεν ξέρω αν φταίει η απόσταση που έχουμε πάρει, σε αυτό το κομμάτι. Έχω στο μυαλό μου κάποια πράγματα που θα ήθελα να δοκιμάσουμε, αλλά έχω μεγάλη συστολή να τα συζητήσω μαζί του. Ήθελα να ρωτήσω, είναι φυσιολογικό αυτό? Ίσως έχω ανασφάλειες, ίσως φοβάμαι την απόρριψη εν γένει. Αλλά πραγματικά, αν δεν ενωθούμε πάλι, και σωματικά, βρίσκω πως ίσως δεν αντέξουμε στο χρόνο, με όλα αυτά που μας κατακλύζουν. Πως θα μπορούσα να διαχειριστώ όλη αυτή την κατάσταση, η οποία είναι προβληματική για όλη την οικογένεια? Έχετε καμία ιδέα? Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων, που με ακούσατε.

Κορίτσια, καλησπέρα. Παρακολουθώ το φόρουμ και αναμένω και εγώ μαζί σας τα ευχάριστα! Η Αντωνία ξέρετε αν είναι καλά? Έχει καιρό να γράψει στην ομάδα σας. Και μιας και από την αρχή όσες είμαστε χρόνια εδώ, γνωρίζουμε την ιστορία της και με δεδομένο το πόσο γλυκύτατη είναι, αναρωτιόμουν που έχει χαθεί. Με ένα πόνο σε όλες σας, όταν με το καλό έρθει η ώρα, εύχομαι!

Κορίτσια καλησπέρα! Με το καλό όλες σας! Σας παρακολουθώ και αναμένω και εγώ μαζί σας, να ακούσω τις υπέροχες ιστορίες τοκετού σας. Ήθελα απλά να σημειώσω, πως καλό θα ήταν να έχετε και απλές σερβιετες, τύπου night ρε παιδί μου, γιατί μπορεί τελικά να μην έχετε τόσο αίμα και όλα τα υπόλοιπα, να σας ενοχλούν. Εγώ και στις δύο μου γέννες, φόρεσα κατ ευθείαν σερβιετα κανονική. Και εννοείται πέταξα το διχτακι, που μου έκανε και τρελό ερεθισμό και είχα και άλλα θέματα μετά εξαιτίας του. Εσώρουχο βαμβακερό και σερβιετα απλά νύχτας. Ας υπάρχουν και ας μη φορεθούν ποτέ. Με ένα πόνο κορίτσια μου, ζήστε τον τοκετό σας στο έπακρο! Αξία ανεκτίμητη ❤️

Κορίτσια καλησπέρα. Μαμά δύο παιδιών εδώ. Ήθελα να μοιραστώ ένα tip μαζί σας, για τους κολικούς. Μπάλα πιλάτες. 5€ τζάμπο και λύνεις πρόβλημα. Αντί να κόβεις βόλτες στο σπίτι, κάθεσαι πάνω με το μωρό αγκαλιά και κινείσαι ρυθμικά πάνω κάτω. Άλλοτε πιο σιγά και άλλοτε πιο γρήγορα. Εγώ από ένα σημείο και μετά, δεν άκουσα κλάμα κολικών από την κόρη μου. Εν τω μεταξύ, τη χρησιμοποίησα και αργότερα, σε δόντια, νυχτερινό τρόμο και ο,τι θα μπορούσε να αναστατώσει ένα μωρό. Αυτά από μένα. Πολύ καλό κουράγιο εύχομαι από καρδιάς και όπως ξέρετε, ο χρόνος κυλάει και πάντα υπάρχει μια ανατολή μετά ❤️

Παιδιά, εγώ χωρίς μαξιλάρι θηλασμού, εγκυμοσύνης, whatever , δε μπορώ να φανταστώ πως θα ήταν. Σκ πήγαινα και το έπαιρνα μαζί. Απίστευτη ευκολία που ήταν ενιαίο. Το έπαιρνα αγκαλιά και με κάλυπτε σε όλο το μήκος σώματος(καλά, δεν είμαι και το πρώτο μπόι). Εν τω μεταξύ, δεν ξέρω αν έχετε υπ όψη σας, μια βιοτεχνία, όσες είστε από Αθήνα. Το motherbaby. Οικονομικά πράγματα και ποιοτικά. Εκεί, το '18 τουλάχιστον που γέννησα το πρώτο μου παιδί, πήγαινες και σου έδιναν δώρο τέτοιο μαξιλάρι. Χωρίς να αγοράσεις τίποτα απολύτως. Δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα ωστόσο. Πάντως, αξίζει να ρίξετε μια ματιά για εξοπλισμό κτλ. Με το καλό σε όλες σας ❤️

Αντωνία, παρακολουθώ το φόρουμ χρόνια τώρα. Από το '18. Κάποιες κοπέλες, με τον ευγενή τους χαρακτήρα, ο οποίος φαίνεται και από τα γραφόμενα, κερδίζουν τον αναγνώστη. Είσαι μια από αυτές. Πολύ, πολύ, καλή επιτυχία εύχομαι και εγώ! Σαν άγνωστη, αλλά και ως μαμά, θα περιμένω τη θετική έκβαση των πραγμάτων. Όλων των κοριτσιών. Αλλά στην προκειμένη, τη δική σου με μια αγωνία παραπάνω 😊

Όχι κορίτσι μου, δεν είμαι, όπως άλλωστε ήταν και το λογικό. Απλά το άγχος του μήπως είμαι, με έκανε να αναρωτηθώ. Ήταν ανωμαλία του κύκλου, που ως συνήθως, έχουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας.

Σε ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου για την απάντηση. Το βάρος για το οποίο μιλάω, είναι δυο κιλά, στην γενικότερη πάλη, να χάσω 6-7 που έχουν μείνει από την τελευταία εγκυμοσύνη, δύο χρόνια τώρα. Όσο για τα υπόλοιπα συμπτώματα που περιγράφεις, μπορώ να πω πως τα έχω, αλλά νομίζω πάντα έτσι ήμουν. Στη γυναικολόγο μου πήγα για Παπ, μιλήσαμε για την περίοδο και δε βρήκε κάποιο πρόβλημα. Με προέτρεψε να πάρω κάποια φακελάκια μαγνήσιο με μια βιταμίνη ακόμα, για τους πόνους και το βάρος που έχω κάποιους μήνες τώρα κατά την ωορρηξία. Κατά τα άλλα, μου έγραψε τις αίματος, όπου και τις έκανα. Ωστόσο δεν έχω μιλήσει ακόμα μαζί της για τα αποτελέσματα. Σκέφτηκα να απευθυνθώ σε κάποιο ενδοκρινολόγο, αλλά δε θέλω να με περάσουν και για τρελή, ότι δημιουργώ πρόβλημα εκ του μη όντος.

Καλησπέρα κορίτσια. Ήθελα να ρωτήσω το εξής, αν γνωρίζει κάποια. 38 ετών με δύο παιδάκια. Έκανα αιματολογικές μετά από ένα χρόνο. Και η τιμή του θυρεοειδούς βρέθηκε στο 2.25 , ενώ εγώ πάντα, απ' όσο θυμάμαι, κυμαίνομαι στο 1.5. Υπάρχει περίπτωση, κάτι ανωμαλίες που έχω στην περίοδο, μήνες τώρα και μια δυσκολία να ελέγξω το βάρος μου, να οφείλονται σε αυτή την αύξηση? Παρ όλο που η τιμή είναι εντός ορίων, γνωρίζετε, αν μια αύξηση, από τα συνηθισμένα επίπεδα του οργανισμού, μπορεί να αναστατώσει κάπως το σύστημα? Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

Καλησπέρα σε όλα τα κορίτσια. Έχω δύο παιδάκια, 5+2 ετών. Έχω καθυστέρηση 5 ημερών σε κύκλο ρολόι, περίπου 28 ημερών. Είμαι πρησμένη, Νιώθω έντονους πόνους περιόδου, έχω πρησμένο στήθος και περίεργη τουαλέτα, μέρες τώρα. Αλλά αίμα πουθενά. Από το '17 που κοίταξα, δεν είχα ποτέ τέτοιο κύκλο. Το θέμα ποιο είναι? Τον προηγούμενο μήνα, δεν είχαμε επαφές με το σύζυγο. Την προηγούμενη φορά, αδιαθετησα κανονικά. Τι θέλω να ρωτήσω? Υπάρχει περίπτωση, να μην ήταν περίοδος η προηγούμενη, να ήταν απλή αιμορραγία, στις αναμενόμενες μέρες της περιόδου και όλο αυτό που βιώνω, να είναι εγκυμοσύνη? Ή και πόσο πίσω μπορεί να πηγαίνει μια εγκυμοσύνη, χωρίς να το έχει αντιληφθεί η ίδια η γυναίκα? Υποσημείωση, δεν προσπαθούμε για άλλο παιδάκι. Σας ευχαριστώ πολύ που με διαβάσατε.

Καλησπέρα. 38 ετών, με δύο παιδάκια, τελευταία γέννα πριν 20 μήνες. Δε θήλασα σχεδόν καθόλου. Περίοδος ρολόι, όλα αυτά τα χρόνια. Χωρίς συμπτώματα, χωρίς πόνους. Παρατηρώ τους τελευταίους 4 μήνες περίπου, αρκετές μέρες πριν την περίοδο, καφέ(δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά στο πέρασμα των ετών). Και πονάω αρκετά, μέρες πριν, και στην κοιλιά και στη μέση. Σε βαθμό μεγάλο, για τα δικά μου δεδομένα. Η διάθεση γενικά, καταβαραθρωμένη. Πολλά νεύρα, καθόλου ενέργεια. Προσπάθεια ελέγχου βάρους, στο κενό. Η ερώτηση είναι η εξής. Υπάρχει περίπτωση να είναι ορμονικό και να σχετίζονται κάπως όλα αυτά? Γυναικολόγος, από Σεπτέμβρη. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.