Spark

Αυτό δεν μπορώ να καταλάβω....ότι γενικά "τι παίζει" με τα ωάρια των φυσικών κύκλων σε σχέση με αυτά της διέγερσης; είναι όντως καλύτερης ποιότητας; Σου εξήγησε γιατί θα πηγαίνατε καλά με τους φυσικούς; και γιατί δεν σε πήγε από την αρχή; Νόμιζα ότι με φυσικούς γίνεται σε γυναίκες με υψηλή fsh που ξέρουμε εξ αρχής ότι δεν θα παράγουν ωάρια με τα φάρμακα. Μπράβο που τα κατάφερες τελικά 😘

Αα..ωραία! Αν δεν σου κάνει κόπο σε παρακαλώ μου το στέλνεις. Σ' ευχαριστώ πολύ 😊

Σ' ευχαριστώ πολύ. Απ' ότι είδα είναι δωρεάν τα 3 πρώτα κεφάλαια. Το έχει στο amazon κλπ. Θα το τσεκάρω και πιθανότατα να το παραγγείλω.

Χρόνια πολλά και σ’ εσένα, σ’ ευχαριστώ για τις ευχές σου! Οφείλω να σου πω ότι με καθησύχασες σε σχέση με αυτό που σκέφτομαι ότι μπορεί να έγινε κάποιο λάθος με τόσο κακά προγνωστικά που μου έλεγαν πως είχα. Είχα απογοητευτεί τόσο που δεν σκέφτηκα καθόλου να έκανα άλλον έναν ή και δύο κύκλους εξωσωματικής για να είχα τώρα που μιλάμε κι άλλο απόθεμα. Αυτό ήταν το λάθος τελικά. Ρωτάω και την Nefeliap πιο πάνω σε σχέση με τους φυσικούς. Δηλ. ποια η διαφορά στο ωάριο του μήνα με τα ωάρια που θα παραχθούν από διέγερση; Είναι δηλ. ανώτερης ποιότητας του φυσικού κύκλου; Αλλά εδώ υπάρχει και ένα άλλο ερώτημα: Αν όντως είναι καλύτερα σε ποιότητα τα ωάρια αυτά, τότε γιατί βλέπουμε πολλές αποτυχημένες προσπάθειες σε φυσικούς; και αν δεν είναι τόσο καλής ποιότητας τα ωάρια από διέγερση μέσω χορήγησης ορμονών, τότε γιατί σ΄' εμένα που ήμουν μεγάλης ηλικίας προέκυψε ένα καλό; Θα έπρεπε να κάνω από την αρχή φυσικούς; Πολλά τα ερωτήματα, ελπίζω να μη σε ζάλισα 😇 Θα ρωτήσω τον γιατρό πώς να προχωρήσω, αλλά μετά τις γιορτές διότι την τελευταία εμβρυομεταφορά την έκανα πολύ πρόσφατα, χοριακή έκανα στις 07 Δεκεμβρίου. Απ’ όσο θυμάμαι όμως δεν είναι υπέρ των φυσικών κύκλων. Δεν θα έλεγα ότι είμαι ακριβώς αισιόδοξη. Πάντα είμαι επιφυλακτική. Αυτό που με κάνει να θέλω να προσπαθήσω με δικά μου ωάρια, ανεξαρτήτων προγνωστικών, είναι ότι δεν γνωρίζω αυτή τη στιγμή πώς θα αντιδράσει ο οργανισμός μου σε έναν νέο κύκλο εξωσωματικής, με διέγερση κλπ. Αυτό που δεν φεύγει από το μυαλό μου, είναι ότι αν δεν είχα αποκαρδιωθεί την πρώτη φορά στα 43 προς 44 που ξεκίνησα την εξωσωματική, θα αποφάσιζα να κάνω τότε κι άλλους κύκλους για να μάζευα όσα περισσότερα έμβρυα μπορώ. Δεν το έκανα όμως διότι δεν πίστευα ότι θα γίνει κάτι και θα ήταν τσάμπα κόπος. Είχα την ψυχολογία του τύπου να κάνω δύο και πολύ είναι. Το θέμα του 2ου παιδιού το έβλεπα κάπως χαλαρά δηλ. αφού έχω απόθεμα 3 έμβρυα να τα βάλω και ό,τι γίνει. Όμως τελικά δεν ήταν έτσι. Μόλις είδα το αρνητικό αποτέλεσμα με πείραξε πολύ!! Σκέφτομαι ότι θα ήταν καλύτερα ο μικρούλης να μεγαλώσει μ’ ένα αδελφάκι. Επειδή εμείς είμαστε μεγάλοι σε ηλικία, όταν γεράσουμε ή όταν φύγουμε από την ζωή (που θα είναι νεαρός σε ηλικία) να μην μείνει νωρίς μόνος σε αυτόν τον κόσμο. Έχω δηλ. και τέτοια άγχη 😏

Μου το εξηγείς αυτό με τους φυσικούς κύκλους ή με τους τροποποιημένους φυσικούς; Διαβάζω και στο φόρουμ από παλιά ποστ, ότι στους φυσικούς παράγονται καλύτερης ποιότητας ωάρια. Ισχύει γενικά; Φοβάμαι ότι θα χάσω πολύ χρόνο. Έχω επίσης την εντύπωση ο γιατρός που μου έκανε την εξωσωματική, δεν προτείνει φυσικούς, ίσως γιατί πιστεύει ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες με διέγερση και με παραγωγή όσων περισσότερων ωαρίων γίνεται.

Να σου ζήσει κι εσένα το παιδάκι σου! 😊 Πολύ εντυπωσιακό αυτό που περιγράφεις, δηλ. ότι έγινε με φυσική σύλληψη στα 46 Μπράβο!! Εμένα γι’ αυτό η προηγούμενη γυναικολόγος στα 42 μου με πήγε πιο συντηρητικά (με σπερματεγχύσεις) και όχι τόσο επιθετικά που ήταν η εξωσωματική, διότι κατά τη γνώμη της έδινε περισσότερη βαρύτητα στο ορμονικό προφίλ μιας γυναίκας παρά στην ηλικία της. Σ’ εμένα είχε πει ότι το ορμονικό μου προφίλ ήταν καλό για την ηλικία μου. Βέβαια εκ των υστέρων κατάλαβα ότι αυτό ήταν λάθος. Όλοι λένε ότι σπερματέγχυση δεν έχει νόημα να γίνει μετά τα 35 έτη. Anyway. Ναι, θα εξετάσω τις ορμόνες μου πάλι, όμως είναι κάτι που μπορεί να με καθοδηγήσει εκ νέου; Δηλαδή αν δω ότι οι τιμές αυτή τη φορά δεν είναι καλές, τι κάνω; Ο γιατρός που μου έκανε την εξωσωματική μου είχε πει ότι δεν τον ενδιέφερε τότε να κάνω εκ νέου ορμονολογικές εξετάσεις επειδή κατά τη γνώμη του ό,τι και να έδειχναν δεν μπορούσαμε να επέμβουμε, να αλλάξουμε, να βελτιώσουμε κάτι. Υπάρχει κάτι που μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των ωαρίων; Μήνες πριν κάνω τις ωοληψίες έπαιρνα από μόνη μου πότε pregnacare πότε pregnal. Τώρα ξεκίνησα τις profertil female που είναι πανάκριβες, μήπως αυτές κάνουν κάτι. Αλλά για να μην είχαν προτείνει ποτέ οι γιατροί να τις παίρνω μάλλον, δεν θα κάνουν. Εγώ τις παίρνω καλού κακού.

Σ’ ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου 😃 Μπράβο σου που πήρες αυτή τη γενναία απόφαση να προχωρήσεις με δανικά. Προφανώς και δεν σκέφτεσαι πια ότι είναι από δότρια. Όμως πιστεύω ότι προχώρησες με δανικά επειδή ταλαιπωρήθηκες πολύ για ένα δεύτερο παιδί με δικά σου ωάρια. Σε θαυμάζω για την δύναμη που έδειξες μετά από αυτές τις δυσκολίες που περιγράφεις πως πέρασες. Θέλω όμως να σε ρωτήσω: Εσύ στη θέση μου τι θα έκανες; Δηλαδή, αν στα 43 κοντά στα 44 σου έκανες εξωσωματική με δικά σου ωάρια και πετυχαίνεις τζακ ποτ με την πρώτη κόντρα στα προγνωστικά κλπ, δηλαδή όχι στα 38 που έκανες φυσιολογικά το πρώτο σου παιδί, αλλά κοντά στα 44 όπως εγώ. Στα 46 σου αποφασίζοντας να κάνεις ένα δεύτερο παιδί, τι θα έκανες; Θα το πάλευες με τα δικά σου πάλι; Διότι κι εμένα μου έλεγαν τότε για δανικά και ότι έχω μονοψήφιες πιθανότητες και έγινε τελικά με την πρώτη. Αρχίζω να υποπτεύομαι διάφορα περίεργα…ότι μπορεί να έγινε λάθος; Ξέρω ‘γω; Να φανταστείς ότι όταν ήμουν έγκυος, μου έλεγαν να είμαι επιφυλακτική με το γεγονός. Οπότε δεν χάρηκα την εγκυμοσύνη μου καθόλου! Και είχα μια πολύ καλή εγκυμοσύνη, αν εξαιρέσεις στο τέλος που δεν έπαιρνε βάρος και γεννήθηκε λίγο πρόωρα στις 36+1, αλλά στο τέλος πάλι όλα καλά. Δεν ήθελα να σκέφτομαι τίποτα στην εγκυμοσύνη, ούτε να συνδεθώ συναισθηματικά (ως άμυνα) διότι πάντα υπήρχε η πιθανότητα να μην πάει κάτι καλά και μετά εγώ θα κατέρρεα συναισθηματικά. Γενικά να πω πως δεν πιστεύω 100% στην τύχη. Όσο και να έχω σκεφτεί ότι η εξωσωματική μοιάζει με τζόγο, δεν είναι 100% τζόγος, δηλ. καθαρή τύχη. Σαφώς και εμπλέκεται ο παράγοντας τύχη, δεν λέω, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε και με την γυναίκα κάθε φορά που παράγει ένα καλό ωάριο ή όχι. Επίσης να σε ρωτήσω, γιατί μάζευες με φυσικό κύκλο τα ωάρια χάνοντας πολύ χρόνο στην ηλικία αυτή μέχρι να τα μαζέψεις; Θεωρείται καλύτερη μέθοδος; Εμένα μου έκανε κανονική διέγερση για να μη χάσω χρόνο και έκανα κάθε φορά περίπου στα 7 ωάρια. Την πρώτη γονιμοποιήθηκε το ένα και την δεύτερη τα πέντε.

Γειά σας κορίτσια, Ήμουν 43 μισό το 2021 όταν ξεκίνησα 2 κύκλους εξωσωματικής. Προέκυψε ένα έμβρυο 3 ημερών την πρώτη φορά και 5 την δεύτερη φορά. Κάνω την πρώτη εμβρυομεταφορά τον Φεβρουάριο του 2022 με 3 έμβρυα. Όταν έκανα την εμβρυομεταφορά ρωτήσαμε ποιες είναι οι πιθανότητες τώρα; Και ο εμβρυολόγος μου απάντησε αυτολεξεί «ΜΟΝΟΨΗΦΙΕΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΣΟΥ». Τελικά έμεινα έγκυος με την πρώτη!! Και το αγοράκι μου τώρα είναι 14,5 μηνών. Πριν λίγο καιρό, αφού το αγοράκι μου έγινε 13 μηνών είπα να δοκιμάσω για δεύτερο παιδάκι με τα υπόλοιπα 3 έμβρυα 3 ημερών που είχα από το 2021, οπότε τέλη Νοεμβρίου έκανα την δεύτερη εμβρυομεταφορά και νόμιζα ότι το σκεφτόμουν χαλαρά. Δηλ. αφού έχω το παιδάκι μου (σσ και είμαι πολύ ευγνώμων γι’ αυτό το γεγονός), να δω τι μπορεί να γίνει και με τα υπόλοιπα 3 και τελευταία. Δυστυχώς αυτή τη φορά δεν ήμουν τόσο τυχερή. Όταν έκανα το τεστ το πρωί πλάνταξα στο κλάμα και δεν μπορούσα να σταματήσω. Περίμενα να βγει και το αποτέλεσμα της χοριακής το μεσημέρι για σιγουριά. Τζίφος κι εκεί. Τελικά με πείραξε πάρα πολύ ενώ δεν το περίμενα τόσο. Από την μια ήξερα ότι οι πιθανότητες πάλι θα ήταν μονοψήφιες, αλλά από την άλλη αφού έπιασε την πρώτη φορά με την πρώτη, λέω ότι και αυτή τη φορά κάτι θα γίνει, ότι δεν ήταν και τόσο τυχαίο την πρώτη φορά που πέτυχε. Να φανταστείτε ότι μου είχε κολλήσει ότι αυτή τη φορά θα κάνω δίδυμα , ένα αγόρι και ένα κορίτσι… καλό ε; Όταν είδα το αρνητικό τεστ, αμέσως σκέφτηκα: «μέχρι εδώ ήταν δηλαδή»; «τώρα πώς να ελπίζω σε δεύτερο παιδάκι ξεκινώντας μια νέα προσπάθεια δηλ. 3ο κύκλο εξωσωματικής στα 46 πια αν δεν έπιασαν τα έμβρυα που τα έκανα στα 43"; Την ίδια μέρα μίλησα με τον γυναικολόγο μου και του είπα ότι την εξωσωματική την βλέπω σαν να παίζω τζόγο, επειδή παίζουμε με μικρές πιθανότητες και κυνηγάμε πότε και αν ποτέ στο μέλλον θα κάτσει η μπίλια. Συμφώνησε σε αυτό και μου είπε ότι αν έχω όρεξη και δυνάμεις να συνεχίσω και να παίξω λόττο, να το κάνω δηλ. να προχωρήσω σε νέους κύκλους εξωσωματικής, αν όχι πάλι οκ. αφού έχω ήδη ένα παιδάκι. Όμως εσείς τι πιστεύετε; Αν ο ίδιος ο γυναικολόγος μου, μου είπε στο τηλέφωνο ότι πλέον είναι λίγο απίθανο στην ηλικία μου να συμβεί εγκυμοσύνη, τότε δεν ξέρω…αξίζει να προχωρήσω ή τσάμπα η προσπάθεια; Αλλά από την άλλη αυτό που με πριζόνει είναι ότι και την προηγούμενη φορά μου έλεγαν ότι οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος μου, αλλά έκατσε με την πρώτη!!! Θα μου πείτε ήμουν 3 χρόνια νεότερη. Με προβλημάτισε πολύ και κάτι που διάβασα από έναν γυναικολόγο στο site του και λέει το εξής: «Μετά την ηλικία των 44-45 ετών η πιθανότητα τεκνοποίησης ΔΕΝ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ και είναι ίδια με αυτήν της φυσιολογικής επαφής (λιγότερο από 1% ανά κύκλο).» Αυτό επειδή 1. Δεν μπορεί να βελτιώσει μία ήδη υποβαθμισμένη ποιότητα ωαρίων. και 2. Δεν μπορεί να αυξήσει ήδη μειωμένα αποθέματα ωοθηκών. Έχω μπερδευτεί, δεν ξέρω τι να κάνω. Έχει καμία από εσάς εμπειρία με γυναίκες στην ηλικία μου που κατάφεραν να κάνουν παιδάκι με εξωσωματική; Αν όντως είναι οι ίδιες οι πιθανότητες με φυσιολογική σύλληψη, να μην σκέφτομαι το ενδεχόμενο νέων κύκλων; Τι να κάνω;

Σ' ευχαριστώ για την απάντηση. Θυμάσαι να μου πεις την εταιρεία και το μοντέλο της κούνιας που έχεις για να δω τη δω; Δεν μπορώ να καταλάβω εκεί που λες «..και να ξανά κατέβει προς άλλη κατεύθυνση». Έχω δει σε sites που ανεβοκατεβαίνει το μπροστινό κάγκελο αλλά δεν έχω πάει να τις δω από κοντά. Θα πάω για να καταλάβω εάν όντως σε αυτές είναι δύσκολο για ένα παιδί να απασφαλίσει το κάγκελο και να πέσει. Κάτι άλλο που σκέφτηκα ότι είναι ίσως απαραίτητο, είναι τα ροδάκια. Ίσως θα με βολέψουν για να μεταφέρω την κούνια όπου θέλω μέσα στο σπίτι.

Σ’ ευχαριστώ! Τον έχω ήδη τον μπεμπάκο μου και είναι τώρα 5 μηνών, αλλά δεν τον έχω πάει ακόμη σε κούνια. Τον έχω στην καλαθούνα δίπλα μου. Ο λόγος είναι ότι είναι μικρόσωμος ακόμη λόγω προωρότητας. Βλέπω ότι μέχρι τώρα, άντε το πολύ να θέλει να γυρίσει στο πλάι. Δεν βλέπω να μπορεί να σηκωθεί. Αλλά σκέφτομαι ότι πρέπει να τον πάω σε κούνια.

Καλησπέρα, Επειδή κάνω έρευνα αγοράς σε κούνια, ήθελα να ρωτήσω σε τι ύψος (το ανώτερο) πρέπει να είναι το κάγκελο για να θεωρείται ασφαλές για το παιδί όταν θα προσπαθεί να βγει από τη κούνια; Επίσης πρέπει να είναι σταθερό ή είναι ok. αυτά που ανεβοκατεβαίνουν; Δηλ. έχω δει κούνιες που το μπροστινό κάγκελο ανεβοκατεβαίνει για ευκολία στο στρώσιμο. Μήπως όμως είναι επικίνδυνο για το παιδί; Ευχαριστώ.