eva96

Θα μπορουσε να καταληξει πολυ ασχημα αλλα ευτυχως ολα πηγαν καλα. Τωρα το παιδακι μου κοντευει τα δυο και γυριζει ολο το σπιτι τουμπα. Αλλα χαλαλι του γιατι ολο αυτο το περιμενα πως και πως.

Δυστυχως οχι γιατι ρωτησα τον γιατρο μου αν θα μπορουσαμε να το εχουμε δει και μου ειπε οχι. Δεν υπαρχει τροπος να δεις αν το παιδι εχει κοντο η κανονικο λωρο ουτε αν εχει περιπτυληξει στο λαιμο η αλλου. Το υποψιαζονται μονο αν το παιδι ζοριζεται στο καρδιοτοκογραφημα και αν υπαρχει ελλειψη κινησεων. Εμενα δεν κουνιοταν καθολου επειδη ειχε κουραστει απο την προσπαθεια του να κατεβει και ξανα γυρνουσε πισω. Εκει υποψιαστηκαμε οτι κατι δεν πηγαινε καλα.

Αυτο που λες μου το ειχε πει ο δικος μου ο γιατρος οταν ηταν να γεννησω τον γιο μου ηταν να κανω προκληση λογω διαβητη ειχα ομως της προυποθεσεις το παιδι ειχε γυρισει με το κεφαλι κατω και ο τραχηλος ειχε κοντυνει. Ελα ομως που ειχε κοντο ομφαλιο λωρο το παιδι και δεν κατεβαινε και σταματησε να κουνιεται κιολας. Μπηκα για επειγουσα καισαρικη και δεν το μετανιωνω θα ειχα χασει το παιδι αν δεν εκανα καισαρικη. Ομως εχω και δυο περιστατικα στο περιβαλλον μου που μπηκαν με αλλο γιατρο για προκληση και κατεληξαν σε καισαρικη επειδη δεν ειχαν της προυποθεσεις.

Αχ κοριτσι μου σε εμενα ειχαν κανει το εξης τραγικο. Ειχα μια εβδομαδα που ειχα χασει το μωρο που περιμενα και ερχεται μια κυρια που ειχε μαθει για την εγκυμοσυνη να μου ευχηθει με το καλο για το μωρο. Δεν ξερω αν ηξερε οτι το ειχα χασει αλλα στο ακουσμα της ευχης κοντεψα να πεθανω απο στεχαχωρια. Της το ειπα καταμουτρα οτι το εχασα το παιδι και απλα εφυγα για να μην κλαψω μπροστα της. Την επομενη φορα απαντα οπως πρεπει μονο έτσι θα καταλαβουν οτι εχουν πει κατι που δεν επρεπε να πουν. Και στην τελικη γιατι να ρωτησουν η να πουν χοντραδα. Δεν τους αφορα γιατι δεν εχουμε παιδι η ποτε θα κανουμε. Σε εμενα βεβαια οταν γέννησα τον γιο μου ρωτουσαν ποτε θα κανω δευτερο παιδι. Ακομα ρωτανε βεβαια αλλα δεν απανταω καν.

Ετσι ειμουν και εγω. Οσο περνουσαν η μηνες δεν ελεγε να φυγει η θλιψη και ο πονος. Ειδικα οταν έφτασε η ημερομηνια που θα γεννουσα δεν μπορουσα να ηρεμησω δεν με χωραγε το σπιτι. Οταν ομως εμαθα οτι περίμενα το ουρανιο τοξο μου εκει καπως ηρθε η γαληνη. Βεβαια μεχρι να γεννησω ειμουν με τον φοβο μην το χασω αλλα ευτυχως ειχα ανθρωπους διπλα μου να με καταλαβενουν και οχι να με κρινουν, και φυσικα ο γιατρος μου που με ηρεμουσε οταν αγχωνομουν. Κλαψε, ξεσπασε θα σε κανει να αισθανθεις καλυτερα μην το κρατας μεσα σου ειναι χειροτερο. Με το σύζυγο σου το συζητατε καθολου το γεγονος της απωλειας; Εκεινος πως νιωθει;

Εχω ηδη ενα αγγελουδι που κοντευει να γινει δυο χρονων. Ελπίζουμε να ερθει και ενα μωρακι ακομα να ολοκληρωσει την οικογενεια μας.

Σκεψου την περίπτωση να ηταν διδυμα και να εφυγε το ενα. Γιαυτο και η πτωση της χοριακης εκτος και αν εκαναν λαθος την χοριακη και σου εδωσαν αποτελεσματα αλλης κοπελας. Κρατα το καλο οτι ειδατε το εμβρυο και οτι ακουσατε καρδια. Ευχομαι μια ομορφη εγκυμοσυνη και να κρατησεις στην αγκαλια σου το μωρακι σου.

Κοριτσακι μου κουραγιο και υπομονη. Ειναι επωδυνο να χανεις το μωρακι σου και μαλιστα ενω περιμενεις την αυχενικη να σου λενε οτι εφυγε. Κανε κουραγιο η διαδικασια που εχεις μπροστα σου ειναι επωδυνη. οταν τελιωσει παρε τον χρονο σου να συνελθεις και να ξανα σηκωθεις. Σου στελνω μια μεγαλη αγκαλια, μια ευχη να μην το ξανα περασεις ποτε ολο αυτο και του χρονου να κρατας αγκαλια το μωρακι σου.

Κοριτσι μου πριν τεσσερα χρονια που περασα και εγω την απωλεια η περιοδος μου ηρθε στις 40 μερες μεχρι να μου ερθει κοντεψα να τρελαθω απο της ορμονες και την στεναχωρια που ειχα. Παιδι επιασα μετα απο 1,5 χρονο πηγαμ ολα καλα και τωρα εχω το παιδακι μου που κοντευει να γινει δυο χρονων. Μακαρι να ερθει συντομα και να το κρατησεις στην αγκαλια σου.

Δωστου χρονο και ολα θα πανε καλα. Εμενα κοντευει τα δυο και τρωει τα παντα σε κομματια εκτος απο τα αλλεργιογόνα που δεν κανει ακομα.

Λυπαμαι πολυ για την καταληξη. Τουλαχιστον εσενα ο γιατρος σου ειπε τα πράγματα οπως ειναι. Στην δικη μου την περιπτωση οχι. Ο γιατρος με ειχε κοροιδεψει ασχημα και ενω απο την αρχη πηγαινε για αποβολη καθως ειχα κενο σακο δεν μας το ειπε ποτε παρα μονο οταν αρχισα να εχω αιμορραγια και δεν μπορουσε να το τραβηξει αλλο. Με ειδε στην 7η εβδομαδα και μετα στην 10η που ξεκινησε το αιμα. Στο ενδιαμεσο δεν με δεχοταν με διαφορες δικαιολογιες. Και ολα αυτα για την αμοιβη που θα επερνε απο το χειρουργειο ενω αν ειχα φυσικη αποβολη δεν θα επερνε τιποτα. Μου εδινε utrogestan για να σταματησει το αιμα που ειχα. Μετα απο ολα αυτα πηγα στα επειγοντα στο ελενα και εκανα την επεμβαση. Κοντευουν τεσσερα χρονια και ακομα με ποναει εκανα αλλο παιδι αλλα δεν είναι το ιδιο. Το τραυμα παραμενει ο τροπος που με αντιμετωπισε με ποναει ακομα. Αυτο το γιατι με βασανιζει ακομα.

Καλησπερα. Το παιδι μου ξεκινησε με αλεσμενα στους 5,5 μηνες στα πατημενα περασαμε στους 10 μηνες αφου εβγαλε δοντια και στα κομματια γυρω στους 12-13 μηνες. μονος του με καθοδηγησε στο πως ηθελε να φαει και πλεον τρωει τα παντα κανονικα οπως εμεις. Ακου το παιδακι σου μην το πιεσεις αν δεν είναι ετοιμο και σιγα σιγα θα φαει κανονικα.

Αλλαξε γιατρο οσο προλαβαινεις. Φαινεται οτι το κανει ολο αυτο για τα χρηματα. Στην 9η εβδομαδα αυχενικη; Παρε μια δευτερη γνωμη απο αλλον γιατρο γιατι κατι μου λεει πως το μωρακι σου είναι καλα. Την εχω πατησει απο γιατρο και γιαυτο το λεω. Ελπιζω να εχεις ευχαριστα νεα.

Νομιζω ενας γιατρος θα σου λυσει καθε απορια. Με τον γιατρο σου το συζητησες;

Δεν ξερω να σου συστησω καποιον γιατρο αλλα το ελενα ειναι πολυ καλο και στο προτεινω να πας. Στην δυσκολη στιγμη που επρεπε να κανω αποξεση λογω παλινδρομης κυησης μου φερθηκαν αψοξα με προσεξαν και ο γιατρος ηταν πολυ καλος μου εξηγησε την διαδικασια και τι επρεπε να κανω μετα. Βεβαια για την εγκυμοσυνη μου επελεξα ιδιωτη και γεννησα σε ιδιωτικο. Με το καλο να ερθει το μωρακι σας.

Δυσκολο να σου αφησει καποιο κουσουρι ειναι πολυ σπανιο. Ευτυχως μετα απο ολα αυτα εκανα παιδι δεν μου αφησε κατι η επεμβαση περα απο το ψυχολογικο κομματι που δεν ειμουν καλα για πολυ καιρο. Μετα κανατε εξετασεις για να δειτε τι εφταιξε; Ο γιατρος σου τι σου ειπε;

Καλησπερα κοριτσι μου. Λυπαμαι για την καταληξη της εγκυμοσυνης σου και ευχομαι συντομα να κρατησεις ενα γερο μωρακι στην αγκαλια σου. Πριν τεσσερα χρονια εκανα αποξεση λογω παλινδρομης κυησης στην 11η εβδομαδα λογω κενου σακου. Αλλαξα γιατρο πριν την αποξεση αφου ο γιατρος που ειχα τοτε το ηξερε και δεν μας ειπε τιποτα το τραβηξε τοσο πολυ ωστε να μην μπορω να αποφυγω το χειρουργειο για να παρει τα λεφτα απο την επεμβαση, στο ραντεβου που ειχαμε στο ενδιαμεσο δεν με δεχοταν οποτε αλλαξα και πηγα σε δημοσιο νοσοκομειο εμαθα τι γινοταν και εκανα την επεμβαση. Μετα απο 40 μερες μου ηρθε η περιοδος και μετα απο τρεις μηνες ξανα προσπαθησαμε για παιδι. Στο ενδιαμεσο εμαθα οτι εχω θυρεοειδη και διαβητη οποτε στην επομενη εγκυμοσυνη επρεπε να προσεχω πολυ. Εκανα 1,5 χρονο να ξανα μεινω εγκυος λογω αγχους και στεναχωριας που ειχα για την απωλεια που περασα.

Φαινεται γραμμουλα. Τρεχα για χοριακη ♥️♥️♥️🥳🥳🥳 με το καλο..

Ξερω ποσο αγχώνεσαι και ποσο ψυχοφθορο ειναι ολο αυτο. Προσπαθουσα 1,5 χρονο να μεινω έγκυος μετα απο αποβολη εκανα σαλπιγγογραφια για να δουμε αν εχω κατι ηταν ολα καθαρα. Το μονο που ηξερα οτι εχω είναι ζαχαρο και θυρεοειδη. Μου ειχε γινει εμμονη να μεινω έγκυος. Οταν ειπα δεν ξανα ασχολουμαι εμεινα εγκυος. Ολα πηγαν καλα, γεννησα ενα υγιεστατο αγορακι και τωρα τον καμαρωνουμε που μεγαλωνει. Οποτε ναι.. το αγχος ειναι ενας παραγοντας που επηρεαζει τα παντα.

Κοριτσι μου με ολο το θαρρος παρε δευτερη γνωμη μαλλον ο γιατρος σου σε παει για αναιτια αποξεση... Ο πρωτος γιατρος που ειχα ενω πηγαινα για αποβολη δεν μου το ειπε για να παρει τα λεφτα της επεμβασης χωρις να νοιαστει για τα συναισθήματα μου. Εξαιτια του παραλιγο να μην κανω αλλο παιδι. Ευτυχως μετα απο 1,5 χρονο εμεινα εγκυος ολα πηγαν καλα και γεννησα ενα υγιεστατο μωρακι. Ευχομαι να πανε ολα καλα και να κρατησεις το μωρακι σου αγκαλια.

Οταν εμεινα εγκυος επελεξα να παω ιδιωτικα και γεννησα στο ιασω μιας και εκει ηταν ο γιατρος μου. Γεννησα εκτάκτως με καισαρικη τομη επειδη υπηρχε θεμα σοβαρο. Ολα πηγαν καλα δεν μας χρεωσαν τιποτα στα κρυφα ουτε μας αναγκασαν να κανουμε εξετασεις χωρις λογω στο μωρο. Ειχε καλη καθαριοτητα, καλο περιβαλλον, το φαγητο ηταν λιγο μετριο αλλα ενταξει ηταν καλο, η μαιες βοηθουσαν πολυ οσο μπορουσαν και αυτες, επειδη εκανα καισαρικη με βοηθουσαν να σηκωθω, να με αλλαξουν, να με βοηθησουν και παραλληλα να με καθοδηγησουν για το παιδι οποτε οταν βγηκαμε ειμασταν προετοιμασμενοι. Οταν με το καλο ερθει η ωρα για το δευτερο εκει θα ξανα παω.

μηπως να παρεις μια δευτερη γνωμη? δεν ξερω λεω εγω τωρα γιατι το προδικαζει τοσο πολυ? μακαρι να πανε ολα καλα

την κουμπαρα μου σε δημοσιο μαιευτηριο της αθηνας την αφησαν ολο το βραδυ χωρις παρακολουθηση ποναγε υποτιθεται εκανε προκληση με υποθετο και το πρωι απλα ο γιατρος της ειπε οτι μπαινουν για καισαρικη επειδη δεν υπαρχει εξελιξη χωρις να τις καρδιοτοκογραφο για να δουν αν εχει συσπασεις ουτε καν αν εχει διαστολη.

συγνωμη που γεννησες κοπελα μου; για κλωτσιες ολοι ηταν οπου και να το πιασεις. ο γιατρος περα απο γιατρος πρεπει να ειναι ανθρωπος.. μακαρι την επομενη φορα να πανε ολα οπως τα θες.. προσωπικα γιαυτο πηγα σε ιδιωτικό και ειχα το κεφαλι μου ησυχο αλλα και ο γιατρος μου εκανε το καλυτερο για μενα, για το μωρο και τον αντρα μου.

δυστυχως σε αναγκαζουν να πας σε ιδιωτικο για να εχεις μια ανθρωπινη αντιμετωπιση και να εχεις την ανεση που θες. μια φιλη μου σε μεγαλο δημοσιο μαιευτηριο εκανε καισαρικη χωρις λογω για να ξεμπερδευει ο γιατρος επειδη δεν μπορουσε να περιμενει και μετα δεν τον ξανα ειδε ποτε πηρε τα λεφτα και μην τον ειδατε τον κυριο. εγω αντιστοιχα που επρεπε να κανω εκτακτως καισαρικη για να μην χαθει το παιδι. αφου γεννησα ερχοταν ο γιατρος με εβλεπε να δει οτι ολα ειναι καλα και οτι ηθελα ηταν εκει.. διαφορετικες εμπειριες και διαφορετικη αντιμετωπιση.