elelenii

Διαβάζω όλα αυτά τα θαύματα και πραγματικά βούρκωσα! Αν και ο χαρακτήρας μου είναι πολυ δυναμικός. Γιαυτό το λόγο δεν ζητούσα βοήθεια ποτέ από κανέναν για οτι πέρναγα. Πόσο μάλλον να γίνει ένα θαύμα... δεν τα πίστευα. Πάντα έλεγα ότι όλα είναι στο χέρι μας, Έλα όμως που δεν είναι έτσι... Ξεκινήσαμε να προσπαθούμε με τον σύζυγο μου για παιδάκι, εγώ 25 και εκείνος 27. Εννοείται ότι ολα στο μυαλό μας ήταν ιδανικά. Καλές δουλειές, σπίτι δικό μας και παντρεμένοι. Πέρναγαν οι μήνες και μένω εγκυος... όλο χαρά εμείς η οποία δεν κράτησε πολύ γιατί παλινδρομησε. Το θεώρησα τυχαίο γεγονός, καθώς είμαι και στον ιατρικό τομέα κάναμε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις, οι οποίες βγήκαν όλες καθαρές. Παράλληλα με εμένα η κουμπάρα μου ήθελε να κάνει και εκείνη παιδί αλλά είχε μεγάλο πρόβλημα οπότε θα το κατάφερνε μόνο με εξωσωματική και αυτό δύσκολα!!! Έτσι μου είπε να την συνοδευσω στο μοναστήρι της Αγία Ειρήνης Χρυσοβαλαντου πριν κάνει την εξωσωματική να πάρει το μήλο και να ανάψει ένα κεράκι. Πήγαμε στο μοναστήρι μαζί και καθώς φεύγαμε πήρε το μήλο από τις μοναχές. Ήρθε και μου έδωσε ένα κομμάτι. Της λέω "δεν το θέλω ,δεν τα πιστεύω εγώ αυτά". Η κουμπάρα μου επέμενε να κάνω την διαδικασία της νηστείας , αλλά εγώ από την στιγμή που δεν το πίστευα μέσα μου ,δεν ήθελα να το κάνω. Το θεωρούσα άτιμο, να κάνεις δηλαδή κάτι που δεν το πιστεύεις μόνο και μόνο για να πω ότι το έκανα και αυτό. Έτσι λοιπόν μετά από πολυ καιρό το μήλο που μου είχε δώσει κατέληξε στο χωράφι μου ενώ η κουμπάρα μου έμεινε έγκυος σε διδυμα. Συνέχιζε να περνάει ο καιρός, προσθέτοντας άλλη μια αποτυχημένη εγκυμοσυνη στο ιστορικο μου, η οποία ήταν βιοχημική. Πέρασαν λοιπόν 3 χρόνια και ακόμη παιδάκι δεν είχαμε. Πάντα το μυαλό γύρναγε σε εκείνο το μοναστήρι και σε εκείνο το μήλο που είχα πετάξει αλλά δεν ήμουν έτοιμη να πω ότι ήμουν "λάθος". Έτσι λοιπόν ξεκίνησα με την Γυναικολόγο παρακολούθηση του κύκλου μου με υπέρηχο για να γίνονται στοχευμενες επαφές. Ε τώρα λέω δεν μπορεί να μην γίνει. Πέρασαν 4 μήνες παρακολούθησης κυκλου αλλα τίποτα. Άρχισε πλέον να μου γίνετε εμμονή. Λέω είμαστε νέα παιδιά, δεν γίνετε να μην μπορούμε να κάνουμε παιδιά. Μια συνηθισμένη μέρα πάω στην ιατρό μου για να δει τον κύκλο μου για ακόμη έναν μήνα και μου λεει:" Δεν θα κάνεις ωορρηξια αυτόν τον μήνα, οπότε αυτός ο μήνας πάει χαμένος " μου εξήγησε ότι είναι φυσιολογικό σε κάθε γυναίκα μια με δύο φορές τον χρόνο να μην συμβαίνει ωορρηξια. Οπότε χωρίς ωορρηξια δεν γίνετε να κάνεις μωρό. Πάω σπίτι αρκετά σκεπτικη. Λέω είναι ευκαιρία να τα βρω με τον εαυτό μου. Με είχε κουράσει όλο αυτό καθώς και οι συνεχόμενες εμμονικες επαφές με τον σύζυγο μου. Περνάνε δύο εβδομάδες με την σκέψη μου συνέχεια να τριγυρνάει στο μοναστήρι. Την Κυριακή λοιπόν ντυνομαι και πάω στην Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλαντου με κλάματα στα μάτια να με συγχωρέσει για την δυσπιστία που έδειξα στα θαύματα της τρια χρονια πριν. Μου δίνουν το μήλο και μια ζώνη οι μοναχές. Δεν ήξερα για την ζώνη. Μου την έδωσαν και μου είπαν να την φορέσω από εκείνη την μέρα μέχρι να γεννήσω χωρίς να την βγάλω καθόλου. Λέω από μέσα μου "μα πόσο καιρό θα την φοράω αυτήν την ζώνη" μέχρι να μεινω έγκυος, μέχρι να γεννήσω θα έχει περάσει πολυ καιρός. Έτσι όμως και έκανα πήγα σπίτι φόρεσα την ζώνη κάναμε νηστεία και φάγαμε το μήλο. Περνάει μια εβδομάδα και πάω στην ιατρό με 4 ημέρες καθυστέρηση. Ήταν η μόνη φορά που δεν είχα κάνει τεστ κύησης, καθώς ήμουν σίγουρη ότι δεν είμαι έγκυος αφού δεν έκανα ωορρηξια τον συγκεκριμένο μήνα, όπως με είχε ενημερώσει και Γυναικολόγος μου μέσο υπερηχου. Κάθομαι στην καρέκλα του υπέρηχου και όπως μου κάνει τον υπέρηχο της λέω" Γιατρέ πρέπει να άλλαξε ο κύκλος μου αφού δεν έκανα ωορρηξια, πείτε μου πότε θα αδιαθετησω". Εκείνη την ώρα την βλέπω να γουρλωνει τα μάτια και να κοιτάει τον υπέρηχο. Μου λέει " Είσαι έγκυος ". Πλέον λοιπόν κρατάω την τεσσάρων μηνών κόρη μου στα χέρια μου , της οποίας το όνομα θα είναι Ειρήνη Χρυσοβαλαντου. Την ευχαριστώ κάθε μέρα για το καλό που μου έκανε. Έχετε πίστη και όλα θα πάρουν τον δρόμο τούς!!!!!