Ersi85

Μπράβο ειλικρινά που τα καταφέρνεις μόνη σου τόσες πολλές ώρες σερί. Είσαι μάχιμη και αγωνίστρια. Δεν είναι εύκολο ούτε ψυχολογικά, ούτε σωματικά, ειδικά τώρα που έχουν μειωθεί οι ημερήσιοι ύπνοι - εμένα πχ κοιμάται το πολύ 2-3 ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας, που σημαίνει ότι είναι δύσκολο να προλάβω να κάνω τα πάντα σε αυτό το μικρό χρονικό παράθυρο. Ο δικός μου άντρας λείπει από τις 9.00 και επιστρέφει στις 17.30. Δεν είναι το καλύτερό μου να μένω σπίτι τόσο πολύ και έτσι κάνω τουλάχιστον 2 βόλτες με το καρότσι στη γειτονιά και μάλιστα τη μία επιλέγω να πηγαίνω σε φούρνο ή καφετέρια, γιατί εκεί συνήθως ξοδεύουμε λίγο περισσότερο χρόνο~ @Eliza Kats @peacock Ρε παιδιά, σήμερα ξεμύτισε και το έβδομο (7ο) δοντάκι.... Επειδή με δαγκώνει αρκετά πλέον (έχει βαρεθεί όλα τα μασητικά του), σε σημείο τέτοιο που πονάω ΠΟΛΥ, θα ξεκινήσω άμεσα τα πατημένα, μήπως πάμε και σε κομματάκια πριν κλείσουμε το έτος.. Το έτος.. πόσο απίστευτο, πόσο ονειρεμένο. Ακόμα συνέρχομαι ψυχικά, νοητικά, σωματικά από την κύηση, τον τοκετό, το νεογέννητο. Πόσο πανδύσκολο ήταν και είναι, μα και π΄όσο ανταμειφτικό. Ένας παραμυθένιος, συγκλονιστικός χρόνος... ❤️❤️❤️❤️❤️

Καλημέρα πικοκάκι! Χαίρομαι και γω πάρα πολύ που είστε όλοι καλά και μεγαλώνετε όμορφα ❤️ Ήσασταν τολμηροί που κάνατε εισαγωγ΄ή σε κομμάτια από τον 6ο μήνα, σας θαυμάζω. Προσωπικά, δε ξέρω από που να τον ξεκινήσω.. μπανάνα και αυγό που του έδωσα πατημένα, έπαιζε-ξανάπαιζε, στο στόμα δε τα έβαλε και με το που βλέπει την κρέμα, ανοίγει στόμα μόνος του! Θα το ξαναπροσπαθήσω πάντως σύντομα. Σκέφτομαι να κατεβάσω και την εφαρμογή που μου έγραψες. Ο παιδίατρός μας μας έδωσε απλά ένα 5σέλιδο χαρτί που γράφει ποια φαγητά μπορούμε να του δίνουμε με ασφάλεια, ανάλογα με το μήνα. Δε μας πρότινε τρόπο ταίσματος και δεν είχα και αντοχές να κάνω περαιτέρω έρευνα, οπότε το μπλέντερ μας φάνηκε μονόδρομος. Αχ... από κούραση, δε λες τίποτα. Νύστα, πόνος στη μέση και μηδαμινός προσωπικός χρόνος.. Τα δίνω όλα στον μπέμπη και εξαντλώ όλη μου την ενέργεια. Τη νύχτα δε, πέφτω σα κούτσουρο για ύπνο. Όσο για το θηλασμό, είσα ηρωίδα που κατάφερες και θήλασες 10 ολόκληρους μήνες!!!!! Μου φαίνεται τεράστιο χρονικό διάστημα. Τον θηλασμό δε τον αντέχουν όλες οι κοπέλες και να είσαι περήφανη που τα κατάφερες τόσο καλά για τόσο καιρό. Αποθηλάζοντας, μπες σε βιολογικό γάλα, με πιστοποιήσεις. Σου προτίνω της Hipp. Αυτό δίνω από τον 6ο μήνα και νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου, είμαι ήσυχη. Ο δικός μου μπέμπης, παρά το ότι θηλάστηκε μόνο 1.5 μ΄ήνα, έχει πολύ ικανοποιητική ψυχοσωματική ανάπτυξη. Είναι παχουλό και ψηλό. Γελάει, μιλάει (ντα-ντα, μπα-μπα, μα-μα, γι-γι) και πιάνεται από το πάρκο όρθιο και κάθεται και για 15 λεπτά έτσι. Δε περπατάει ακόμα, ούτε μπουσουλάει. Η ίδια εγώ, δε θηλάστηκα ποτέ. Έγινα 1.72 εκ. από μαμά 1.60 εκ Στα λέω αυτά με μια δόση χιούμορ, για να μη νιώθεις καθόλου ένοχα

Καλημέρα, χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη σε όλα τα κορίτσια εδώ, μα κυρίως στις @Eliza Kats @peacock που με ταγκάρατε! Συγχωρέστε με αλλά μπαίνω αρκετά αραιά, λόγω του ότι είμαι καρα-full time mom, το μεγαλώνω ουσιαστικά μόνη μου και τώρα που θέριεψαι, βοήθειά μου! Αυτή τη στιγμή κοιμάται κ σας γράφω. Λοιπόν, από που να ξεκινήσω.. Αρχικά από τον 9ο μήνα, έχουμε βγάλει συνολικά 6 δόντια. 4 πάνω κέντρο και 2 κάτω κέντρο. ΄Οπως διαβάζω και εσάς τα "κουνέλια" σας μια χαρά δοντάκια έβγαλαν! Όπως και εσείς, τον έγραψα κ γω βρεφονηπιακό σταθμό από Σεπτέμβριο και μου φαίνεται αρκετά νωρίς, αλλά θα πρέπει να συνεχίσω το διδακτορικό μου και να προετοιμαστώ και για εργασία. Θα ήθελα να ήταν μπαμ 1.5 χρονών, να περπατάει κ να μιλάει, αλλά δε πειράζει.. Ας ελπίζουμε ότι δε θα μας αρρωσταίνουν τόσο εύκολα όσο μου περιγράφουν άλλοι γονείς. Από φαγητό, ακόμα τρώμε τα πάντα αλεσμένα. Ακόμα και το αυγό του, δε το θέλει κομματάκια, αλλά μπλενταρισμένο και μάλιστα μέσα στη φρουτόκρεμα.. (φρούτα+αυγό μαζί δηλαδή ένα πράμα). Δεν έχουμε δοκιμάσει ακόμα όσπρια, γιαούρτι και φυστικοβούτυρο. Αλλά σιγά σιγά θα τα εντάξω κ αυτά. Εσείς? Πείτε μου όσες δίνεται κομματάκια το φαγητό, ποια μέθοδο είδατε να αποδίδει. Πάνω στο τραπεζάκι της καρεκλίτσας φαγητού του, ακόμα και αν του τα παρουσιάσω εκεί, απ΄λά παίζει μαζί τους ή τα εκτοξεύει ολόγυρα και δε τα βάζει στο στόμα. Να κάνω και ένα μικρό update για όσες θυμούνται.. Οι κολλικοί μας σταμάτησαν εντελώς όταν ήταν 4 μηνών και 1 εβδομάδας. Θήλασα συνολικά 1.5 μήνα και μετά έδινα φόρμουλα. Από 6 μηνών δίνω μόνο τη βιολογική της Hipp. Ακόμα παίρνω χάπι καθημερινά για τον προδιαβήτη. Το πρωινό μου σάκχαρο είναι γύρω στο 99, με το χάπι. Και σχετικά με την απόκτηση 2ου μωρού, θα μου άρεσε πολύ η ιδέα, ΑΛΛΑ: Ακόμα προσπαθώ να συνέλθω από θέματα κούρασης-έλλειψης ύπνου-έλλειψης προσωπικού χρόνου κλπ, διότι δεν είχαμε/έχουμε βοήθεια. Επίσης το σώμα μου τώρα σιγά σιγά επανακτάει την παλιά του ενέργεια και θέλω να του δώσω χρόνο να επανέλθει πλήρως. Πολλές φορές όταν περπατάω έξω, χαίρομαι τόοοοοσο πολύ που δεν είμαι έγκυος και έχω την ελευθερία μου! Δε με πειράζει να έχω ένα παιδί. Περισσότερο με νοιάζει αν το ίδιο θα ήθελε να έχει ένα αδερφάκι, γιατί κακά τα ψέμματα ήταν όμορφο που μεγάλωσα με την αδερφή μου. Αν και στις 15 Ιουνίου θα κλείσω τα 39 μου ΄έτη, θεωρώ πως έχοντας υγεία και μια σχετικά καλή φυσική κατάσταση, ίσως στο μέλλον (2-3 χρόνια μετά) να επαναλάμβανα όλη αυτή τη ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. Δεν είναι και λίγο να κυοφορείς ένα μωρό. Και μάλιστα, όταν έχεις διαβήτη κύησης υπό ινσουλίνη (με όλο το άγχος που αυτό συνοδεύει) ή συσπάσεις από τον 4ο μήνα και να σου επιβάλλουν να μην περπατάς, να μη σηκώνεις βάρη κλπ. Δεν είναι λίγο αυτό~ Εάν είχα πιο εύκολη κύηση, ίσως να είχα άλλη στάση. Επίσης μου πήρε πολύ καιρό να συνέλθω και από την καισαρική, σωματικά και ψυχικά. Ίσως εάν είχα κάνει φυσιολογικό και είχα αναρρώσει από την 1η εβδομάδα, να μη μου έμοιαζε βουνό η όλη διαδικασία κύησης και τοκετού.

Γεια σας κορίτσια!! Μπήκα να ευχηθώ χρόνια πολλά & μια πανέμορφη Πρωτοχρονιά σε όλες τις μανουλίτσες ❤️ Ελπίζω να είστε μια χαρά εσείς κ τα μωράκια σας. Μεθαύριο γινόμαστε 6 μην΄΄ών και μου φαίνεται τόσο σουρεάλ!! ❤️ Πλέον έχουμε μπει σε κρέμες!!! Από κρέμες λοιπόν ο παιδίατρος μου συνέστησε μόνο βιολογικές (Γιώτης, Hipp, Holle). Η Γιώτης είναι η αγαπημένη του, αυτή με τη βρώμη, και δε του κάνει δυσκοιλιότητα. Τέλος να πω σε φίλες που πέρασαν διαβήτη κύησης ότι εγώ έχω ακόμα προδιαβήτη! Παίρνω φυτικό χάπι κάθε μεσημέρι κ γενικά με μέτρο τα γλυκά και τους άσπρους υδατάνθρακες. Φιλιά σε όλες!

Κορίτσι μου προτείνω για συγκάματα τη sudocream, για λίγες μόνο ημέρες. Αν δεις ότι δεν κάνει δουλειά, πάρε της la roch posay sensitive creme αν το λέω καλά, που είναι και για μωράκια και είναι ειδική για ευαίσθητες επιδερμίδες. Το βάζω στο πρόσωπο του μωρού ή στο κεφάλι του, όταν έχει κοκκινίλες και την επόμενη έχουν σχεδόν εξαλειφθεί. Τέλος, δοκίμασε κεραλοιφή! Κάνει θαύματα με σωστή και συχνή χρήση. Έπαιρνα παλιότερα μία από κατάστημα με θρησκευτικά είδη, την έφερναν από κάποιο μοναστήρι και ήξερα ότι έχει οργανικά συστατικά. Είσαι παντύχερη που σου κοιμάται σερί τόσες ώρες. ❤️ Κ εμείς κάναμε λίγη πρόοδο. Κοιμόμαστε έναν ύπνο συνεχόμενο 5-6 ωρών, τρώμε, και ακολουθεί ύπνος 3 ωρών και μετά ξυπνάμε με όρεξη για παιχνίδι κατά τις 7-8 το πρωί! Κάτι είναι κ αυτό. Οι δε κολικοί συνεχίζουν μεν, αλλά είναι μικρότερης διάρκειας. Συνήθως τους έχουμε 7-9 το απόγευμα, δλδ για κανα δίωρο συνολικά, αντί για 5-6 ώρες παλιότερα. Είναι ωστόσο έντονοι.. Κατά τα άλλα, σε 1 εβδομάδα περίπου θα κάνουμε το 3ο μας εμβόλιο.

Θυμασαι ποια μαρκα ηταν αυτο το καθισμα αυτοκινητου που ειχατε? Μαλλον αυτο θα κανω κ γω! Και με τι τα πηγαινατε βολτες στο δρομο σα νεογεννητα, αν οχι με αυγό? Με πορτ μπεμπε? Μαζευω ιδεες για να δω τι θα κανω.

Με το καλό το μωράκι σου ❤️ Επειδή κ εγω στην ιδια φαση ημουν πριν 3 μηνες (με περιορισμενο budget), θα σου προτεινα να παρεις ενα καροτσι 3 σε 1 και συγκεκριμενα το Cybex Balios και ας ειναι λιγο βαρύ. Επειδη το εχω δοκιμασει, ειναι φοβερα γεροδεμενο και απορροφαει τους κραδασμους απο τις λακκουβες των ελληνικων δρομων! Εκανα την τεραστια βλακεια και πηρα το Cybex Melio για νεογέννητο, μονο κ μονο επειδη ειναι απιστευτα ελαφρυ, αλλα το κεφαλακι του μωρου δονουνταν εντονα με την παραμικρη κακοτεχνια στα πεζοδρομια, σε σημειο τετοιο που απεφευγα να το βγαζω βολτα κ ετσι καθομουν καθηλωμενη στο σπιτι κ εγω κ το παιδι μου. Τωρα που εφτασε 3.5 μηνων τον βγαζω με αυτο το παλιοκάροτσο, αφου πρωτα το φορτωσω με βαριες τσαντες, ωστε να γινεται βαρυτερο στο δρομο και να μη νιωθει τοσες πολλες λακουβες το μωρο. Αν ειχα τη δυνατοτητα, θα του επαιρνα το Balios ή κάποιο άλλο βαρύ αντικραδασμικό καρότσι, κ ας παιδευομουν με το βαρος. Τουλαχιστον θα ειχα το κεφαλι μου ησυχο.

Τα παιδάκια σου στο αμάξι που καθόντουσαν τους πρώτους μήνες? Σε ρωτώ επειδη ειπες οτι δεν ηθελαν καθολου το αυγο. Και ο δικος μου κλαιει γοερα καθε φορα που τον βαζουμε μεσα για να τον μεταφερουμε με το αμαξι και ειναι 3.5 μηνων, αλλα ειναι μεγαλοσωμος και χωραει οριακα.. Σκεφτομαι να αγορασω νεο αυγο/καθισμα αυτοκινητου και ψαχνω ενα φαρδυ και οικονομικο.

Στους 2 μήνες ακριβώς κάναμε το 1ο μας εμβόλιο. Και έκτοτε κάνουμε κάθε μήνα. Μια κοπελίτσα που ζει στην Ολλανδία μου είπε ότι ξεκινούν τα εμβόλια τον 3ο μήνα, αντί για τον 2ο στην Ελλάδα. Κάνε την αναζήτησή σου να δεις τι γίνεται, πάρε γνώμες, διότι στις 47 ημέρες μπορεί να είναι όντως απολύτως ασφαλές, απλά εγώ η ίδια δε το έχω ως γνώριμο στο οικείο μου περιβάλλον, ούτε έχω ανάλογη προσωπική εμπειρία. Μήπως να καλούσες και δεύτερο παιδίατρο; Περισσοτερο για να σου φυγει η ανησυχια. Ή να ζητούσες από τον υπάρχων παιδίατρο να σου εξηγήσει το πλάνο των εμβολίων για όλο το χρόνο, μεχρι 12 μηνών. Αν ξεκινησετε στις 47 ημερες, θα επαναλαμβανετε καθε 30 μερες?

Ήταν έτσι από την αρχή της σχέσης σας? ..ή έγινε στην πορεία? Η ψυχολογία στον άντρα παίζει τεράστιο ρόλο στον ερωτικό τομέα. Πεσμένη ψυχολογία = πεσμένη λίμπιντο. Την ευθύνη την έχεις και εσύ εδώ. Αν τον πρόσβαλλες για το θέμα του (και μάλιστα επί τω έργω, πράγμα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ), ίσως τον ευνούχισες (μία και καλή) χωρίς να το καταλάβεις. Πιθανών μετά από αυτό να έχασε και την αυτοπεποίθησή του. Άλλαξε το σκηνικό και κάντου κοπλιμέντα για να τον ανεβάσεις! Βρες τα θετικά του και τόνιζέ τα του συχνά. Γενικά στις μικρές ηλικίες είναι κυρίως ψυχολογικό το αίτιο της στυτικής δυσλειτουργίας. Μπορεί να τον χαλάνε ακόμα οι διαφωνίες που είχατε στο παρελθόν, όπως έγραψες, και να τις έχει εσωτερικεύσει. Επειδή κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει οργανικό πρόβλημα... μία είναι η λύση κατ' εμέ. Θεραπεία ζευγαριού και ξεκινήστε άμεσα αν θες να δεις βελτίωση.. Λύστε πρώτα τα μεταξύ σας, μιας και όπως τα περιγράφεις, δε θα ΄ήταν ένα υγιές περιβάλλον για μωρό. Και τα μωρά όταν έρχονται, δοκιμάζουν τις αντοχές των γονέων τους στο έπακρο! Αυτό σημαίνει ότι οι δυο τους πρέπει να λειτουργούν πολύ αρμονικά για να ανταπεξέλθουν στην καθημερινή πίεση και υποχρεώσεις.

Μόνοι μας και εμείς σε όλα... άστααααα.... έχω ξεχάσει ποια είμαι. Ακόμα και για να πάω τουαλέτα, συνεννοούμαι πρώτα με τον άντρα μου. Δεν αφήνουμε γενικά το μωρό καθόλου από τα μάτια μας, διότι βγάζει πλέον πολλάαα σάλια και πνίγεται μόνος του στα καλά καθούμενα (βήχει και θέλει σήκωμα για να ξεπνιγεί τις περισσότερες φορές και αυτό με φοβίζει). Λοιπόν, αν σε παρηγορεί, μέχρι ώρας δεν έχω ΚΑΘΟΛΟΥ βοήθεια από τη δική μου οικογένεια. Οι γονείς μου έχουν αφιερωθεί στο μεγάλωμα του παιδιού της μεγαλύτερης αδερφής μου (με την πρόφαση ότι δε τα πηγαίνει καλά με τον άντρα της και ότι χρειάζεται support), το οποίο είναι ήδη 5.5 ετών!!!! Πάει νήπιο! Και όλο βρίσκουν δικαιολογίες για να μην έρχονται σε εμένα. Η πεθερά μου μας βοηθάει λίγο, του στυλ 1-2 ώρες συνολικά που τον κρατάει κάποια πρωινά, για να κατέβουμε στο κέντρο της πόλης με τον άντρα μου και να κάνουμε διάφορες δουλειές που έχουμε. Και τρέχουμε σα τους τρελούς να γυρίσουμε πίσω, μη τυχόν και τη καθυστερήσουμε γιατί έχει και άλλα εγγόνια η γυναίκα. Αυτό γίνεται 2-3 φορές την εβδομάδα. Βράδυ πχ να βγούμε για φαγητό ή ποτό, ουδείς λόγος! Είναι σα να είμαστε 70 χρονών. Κλεισούρα. Πραγματικά το παιδί μου είναι ο κόσμος μου όλος, όλα μου. Ωστόσο αν σκεφτώ τον εαυτό μου, είμαι αφημένη πλέον. Θέλω τόσο πολύ να κάνω ανταύγειες εδώ και 1 χρόνο και δε τα έχω καταφέρει! Πριν επειδή ήμουν έγκυος λόγω ιών δεν έμπαινα σε κλειστούς χώρους και τώρα επειδή δεν έχω κάποιον να μου το κρατήσει ένα 3ωρο-4ωρο που θέλω στο κομμωτήριο. Έχω τα χειρότερα μαλλιά ever..... έγινα μαυρομάλλα η πάλλαι ποτέ ξανθιά. Μόνο τα κιλά έχασα έγκαιρα και αυτό επειδή έτυχε να έχω διάδρομο στο σπίτι και κάνω καμιά φορά, όταν κοιμάται ο μπέμπης. Κατά τα άλλα, φοράω ακόμα τα τζιν εγκυμοσύνης, διότι δεν έχω χρόνο ποτέ να αφιερώσω στα καταστήματα ρούχων κ στα δοκιμαστήρια!!! Δεν έχω ρούχα, ούτε παπούτσια μη-εγκυμοσύνης, γιατί είχαμε μετακομίσει όταν ήμουν έγκυος και βρίσκονται στο πατάρι του πατρικού μου που πηγαίνω σπάνια. Αποτρίχωση επίσης που έκανα κερί στο πρόσωπο, πάει και αυτό, δεν προλαβαίνω να πάω! Βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και λέω "Καλά, πάει η φρεσκάδα, πάει η νιότη..". Κάνω ο,τι μπορώ σπίτι για καλλωπισμό, με λιγοστά μέσα και είναι πολύ μα πολύ σπαστικό.... Σχετικά με την καθαριότητα του σπιτιού, φέρνω γυναίκα με 50 ευρώ το μήνα και μου κάνει γενική κάθε εβδομάδα. Και για φαγητό, φτιάχνουμε τα εύκολα, σα φοιτητές.. Αυτά..!

Κοριτσάκι μου γεια!!! Για την ώρα είμαστε καλά! Καθημερινά βάζει χεράκια στο στόμα μετά μανίας και προσπαθεί να ανακουφίσει τα ούλα του. Πολλά τα σάλια και τα μαζεύω με τα πανάκια γουλιάς. Του έχω πάρει και κάτι μασητικά από το φαρμακείο για 0+, αλλά ενώ τα πιάνει με τα χέρια του, δε κεντράρει σωστά για να τα βάλει στο στόμα του και του τα βάζω απαλά εγώ, για να τον ανακουφίσω από τη φαγούρα. Να πω εδώ ότι κάνει μεγάλη γκρίνια όταν τον φαγουρίζουν πολύ. Σχετικά με το μάρσιπο, μην εγκαταλείπεις ακόμα την προσπάθεια Θέλει σταδιακή έκθεση του μωρού. Την πρώτη φορά 1 λεπτό, την άλλη μέρα 3 λεπτά και πάει λέγοντας. Μου έκανε 2-3 μέρες για να συνηθίσει το μάρσιπο, αν και ακόμα γκρινιάζει εάν δε περπατάω ταυτόχρονα. Με το που στέκομαι λίγο ακίνητη, κλαίει.. Του έχω πάρει δοκιμαστικά έναν της Cangaroo και αν και φαίνεται βολικός για το μωρό, εμένα μετά από λίγη ώρα μου πονάει η μέση και σκέφτομαι σα δεύτερη αγορά αργότερα να πάρω έναν άλλο ανατομικό της Kinderkraft (στα ίδια χρήματα), για τον οποίο διάβασα πολύ καλές κριτικές. Όσον αφορά το σάκχαρο, προσέχω τη διατροφή μου, πίνω ένα φυτικό χάπι Prodiatec (μου το έγραψε ο γιατρός) κάθε μεσημέρι πριν από το μεγάλο γεύμα και καθημερινά κάνω 30 λεπτά διάδρομο. Το σάκχαρο νηστείας μου βγαίνει γύρω στο 100 κάθε πρωί. Έχω διαγνωστεί με αρχή προδιαβήτη και θα επαναλάβω την καμπύλη σε 2.5 μήνες από τώρα. Με παρακολουθεί ενδοκρινολόγος για αυτό. Περίμενα ότι θα ξεμπέρδευα με αυτή την ιστορία, αλλά επιμένει! Ωστόσο να πω ότι τρώω καθημερινά γλυκάκι, δε στερούμαι, απλά αποφεύγω τις πολλές-πολλές βλακείες που ξέρω ότι θα με ανεβάσουν (σνακς, μακαρόνια, ρυζι). Αν δε φάω γλυκό, με το χάπι και το περπάτημα, συνήθως μου βγαίνει 94-96 το σάκχαρο νηστείας, που είναι αποδεκτό και είναι οκ. Εσύ ξεμπέρδεψες με το σακχαράκι? υ.γ. Πόσο ζυγίζουν τα μωράκια σας τώρα? @Eliza Kats υ.γ.2: Με τι τα σκεπάζετε το βράδυ? Πάπλωμα, κουβερτούλα, σεντόνι, υπνόσακο? Είπε ο γιατρός να μη το αφήνω να ζεσταίνεται πολύ, αλλά νομίζω πως με λεπτό κουβερτάκι και σεντόνι μου κρυώνει τα βράδια. Παιδιά μου έφτασε 7800 γρ. και ζορίζομαι να τον έχω πολύ ΄ώρα στην αγκαλιά μου. Άσχετο, αλλά.... ...το πιστεύετε ότι ΄έχουν γίνει 3.5 μηνών τα μωρά μας? Μου φαίνεται συγκλονιστικά απίστευτο!!!! ❤️

Μόλις περιέγραψες τους κολικούς του μωρού μου. Τα απογεύματα τον πιάνουν κυρίως και σε κάθε τάισμα, ενώ πεινάει και θέλει να φάει, σφίγγεται και τεντώνεται νευρικά μέχρι να κάνει πορδούλες και αφού τις κάνει, ή κλαίει (και σταματάει το γάλα του) ή επανέρχεται και συνεχίζει να τρώει. Η λυση που βρηκαμε οταν ξεκιναει να σφιγγεται και να αφηνει τη θηλη του μπιμπερο, ειναι να του αποσπασουμε την προσοχη ειτε με μια κουδουνιστρα, ειτε με α΄λλο παιχνιδι που κανει ζωηρο και ενδιαφερον ηχο! Τοτε χαζευει το παιχνιδι και συνεχιζει να πινει, αδιασπαστος! Δοκιμαστε το Δηλαδη ο ενας μας τον ταιζει και παραλληλα ο αλλος του κουναει το παιχνιδι στον αερα για να του κρατα την προσοχη εκει και να φευγει το μυαλο του απο την αναγκη του να κανει αερια, εγκαταλειποντας το γαλατακι του. Και αυτο δουλευει! Στα καλα νεα ειναι οτι εχουν αραιωσει οι κολικοι του τωρα που ειμαστε 3μιση μηνων. Τη μια μερα εχει και την αλλη οχι, ενω μεχρι και πριν απο 2 εβδομαδες ειχε ΚΑΘΕ απογευμα, απο τις 7 μμ μεχρι τις 11.30-12 τα μεσανυχτα.

Έχω τις ίδιες απορίες και το ίδιο άγχος. Θα σου πω τι κάνω έως τώρα, που για την ώρα έχει υπάρξει οκ για το μωρό μου. Βόλτα: Επιλέγουμε πάντα καφετέρια που είναι άδεια ή που έχει λίγο κόσμο και για να το πετύχουμε αυτό πάμε συνήθως ώρες που δεν πάνε οι άλλοι, όπως πχ μεσημέρι 15.00-16.00. Καθόμαστε πάντα σε τραπέζι που διαθέτει καναπέ, διότι όταν πεινάσει το μωρό, μπορώ άνετα να το ταίσω ή να το αλλάξω πάνα, χωρίς να με περιορίζει/δυσκολεύει η καρέκλα. Ωστόσο βόλτα με το καρότσι κάνουμε ακόμα και τη νύχτα, πχ στις 23.30. Πάμε σε μέρη όπως γύρω από ένα στάδιο στίβου, σκεπασμένο πάντα το μωρό με λεπτό κουβερτάκι. Για λεπτό κουβερτάκι χρησιμοποιώ μια βαμβακερή φανελένια πάνα αγκαλιάς. Ρούχα: Εχω αγοράσει μακρυμάνικα κορμάκια με τα μπουτάκια έξω από το Mothercare, τα οποία έχουν χοντρό βαμβακερό ύφασμα και από κάτω του φοράω παντελονάκι-πυτζαμάκι με λεπτό ύφασμα. Με αυτά ως τώρα είμαστε επαρκώς ζεστοί, χωρίς να ιδρώνουμε. Εάν καθίσουμε σε εξωτερικό χώρο και σε σκιά, τον σκεπάζω επιπλέον με λεπτό κουβερτάκι ή του φοράω ζακέτα και κάλτσες. Γενικά όμως όπως καθίσουμε για καφέ (ακόμα και πιο αργά το απόγευμα) επιλέγω σημεία που να μην έχει ρεύματα αέρα ή κόσμο στα ακριβώς διπλανά μας τραπέζια. Αυτά προσέχω μέχρι ΄ώρας και είμαστε καλά. Προσοχή: Μας επισήμανε ο παιδίατρός μου να μη το ντύνουμε πολύ χοντρά, διότι το σύνδρομο SIDS σε πρόσφατες έρευνες φάνηκε ότι προκύπτει και από την υψηλή θερμοκρασία του μωρού (χοντρά ρούχα, χοντρά σκεπάσματα κλπ). Ζήτα και τη συμβουλή του παιδιάτρου σου για αυτό. Δηλαδή τελικά αυτό που κατάλαβα είναι ότι προτιμάει να το ντύνουμε λίγο πιο λεπτά από αυτό που νομίζουμε, για να είμαστε περισσότερο ασφαλείς.

Μου διέγνωσε αρχή προδιαβήτη! Συγκεκριμένα στην καμπύλη μου βγήκε το νηστείας 100, αλλά έκανα και καμπύλη ινσουλίνης, η οποία ήταν ευτυχώς καλή. Μου σύστησε προσεγμένη διατροφή, καθημερινή άσκηση και να επαναλάβω την καμπύλη σε 3 μήνες! Καλή επιτυχία και στα υπόλοιπα κορίτσια... Το θέμα με το σάκχαρο δεν έχει κλείσει οριστικά για μένα. Χοντρικά θα πω ότι τουλάχιστον το "πρόλαβα" πριν εξελιχθεί σε Διαβήτη Τύπου 2. Θέλει όμως συνεχή προσοχή για να μην εξελιχθεί.