Ανθη

Γεια σας κορίτσια. Ο γιος μου είναι 2 ετών. Σε λίγο καιρό σταματάω τη δουλειά για καλοκαίρι και θα επιχειρήσω να του κόψω την πάνα. Το θέμα είναι ότι ΠΡΕΠΕΙ να πετύχει γιατί το πουλάκι του κλείνει όλο και πιο πολύ και για να κάνουμε οποιαδήποτε θεραπεία ή ακόμα και επεμβασούλα πρέπει πρώτα να κόψει την πάνα..Θα ήθελα λοιπόν να μου δώσετε τις πολύτιμες συμβουλές σας. Πρέπει να τον έχω γυμνό στο σπίτι;; Πρέπει να τον βάζω κάθε τρεις και λίγο στο γιογιο;; Δεν έχει συγκεκριμένες ώρες για κακά και τα τσίσα δεν μπορώ να τα προβλέψω. Μου τα λέει και τα κακά και τα τσίσα αφού τα έχει κάνει ...Πώς πρέπει να γίνει η εκπαίδευση;; Τι πρέπει να κάνω ακριβώς;;; Πρέπει να αγοράσω ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑ βρακάκια;;; Όταν είμαστε έξω τι πρέπει να κάνω;; Η βραδινή πάνα πρέπει να κοπεί αργότερα ή ταυτόχρονα;;; Αχ βρε κορίτσια πρέπει να τα καταφέρουμε να δούμε τι θα κάνουμε και με το πουλάκι...Αγχώνομαι γιατί η κολλητή μου προσπάθησε να κόψει την πάνα στην κόρη της στα 2 και τώρα το παιδί είναι 3 και ακόμα πάνα φοράει..Και μάλιστα το λέει καθαρά. Μόνο στην πάνα θα κάνω κακά. Και αν δεν της βάλει πάνα, τα κρατάει. Και τα κακά και τα τσίσα... Συγνώμη για το μεγάλο post αλλά το θεωρώ τόσο δύσκολο..Είναι όντως;;;

Καλημέρα! Εύχομαι να έχεις μια καλή εγκυμοσύνη. Δεν ξέρω γιατί, αλλά εδώ στο mammy όποτε άνοιξε κοπέλα θέμα για γιατρό στο ΕΛΕΝΑ δεν υπήρχε ανταπόκριση παρόλο που πολλές έχουν γεννήσει στο μαιευτήριο αυτό ..Ψάξε στο parents. Υπάρχουν πολλές σελίδες με γνώμες για γιατρούς από το Έλενα. Δε γέννησα εκεί αλλά η κολλητή μου έκανε 2 παιδιά με γιατρό το Δάγλα. Πολύ καλός γιατρός, κάνει ο ίδιος τους υπερήχους,υπέρ του φυσιολογικού τοκετού, αλλά για να είμαι ειλικρινής δε μου άρεσε ως άνθρωπος. Πολύ ψυχρός και απότομος..Επίσης στην αρχή της εγκυμοσύνης μου είχα γιατρό από το Έλενα αλλά έφυγα ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ οπότε εννοείται ότι δεν τον συστήνω. Εύχομαι να επιλέξεις ένα καλό γιατρό και όλα να σου πάνε ΤΕΛΕΙΑ!

Καλά τα λες αλλά ας μην υπερβάλλουμε κιόλας. Δε νομίζω ότι καταστρέφεται η ζωή ενός παιδιού αν πιει ξένο γάλα..Έτσι δεν είναι;;;;;;

Συμφωνώ απόλυτα! Πολύ καλή ιδέα!

Η φατσούλα με την καρδούλα είναι άκυρη ..Τσαντισμένη φατσούλα έβαλα εγώ. Καρδούλες και πεθερά συνήθως δεν πάνε μαζί

Μάλλον οι δυο μας ....Εξαφανίστηκαν οι μανούλες Φεβρουαρίου-Μαρτίου 2009 ..Εγώ Θάλεια μου δεν τον αφήνω να τσιμπολογά ενδιάμεσα γιατί φοβάμαι ότι θα με φτάσει σε λίγο έτσι όπως πάει ...Τηρώ πρόγραμμα με στρατιωτική πειθαρχία ..Απλά η διαφορά με τη Φαιη είναι ότι αυτός το μεσημέρι θα φάει ποσότητα. Ειδικά όταν του αρέσει το φαγητό μπορεί να φάει ένα παιδικό πιατάκι γεμάτο. Μπορεί να φαίνονται μικρά αλλά χωράνε αρκετή ποσότητα. Εμένα μου τη δίνει που η πεθερά μου του δίνει μπισκότα όταν λείπω στη δουλειά ..Μια μέρα μου είπε ότι του έδωσε 4 πτι μπερ γιατί ζητούσε λέει .Αν δηλαδή της ζητούσε να πηδήξει από το μπαλκόνι θα τον άφηνε;;;;;;;;;;;; Έλεος δηλαδή. Τα εξαφάνισα όλα και ηρέμησε !

Ρώτησα την κοπέλα που έχει στο ιατρείο με ποιο μαιευτήριο συνεργάζεται και μου είπε ΙΑΣΩ. Τη ρώτησα λοιπόν αν συνεργαζόταν και με τα τρία παλαιότερα και μου απάντησε ότι μόνο με το ΜΗΤΕΡΑ παλιά ....Τι να πω..δεν ξέρω.

Εγώ πήγα πρόσφατα στον Πετρογιάννη και μου έκανε πολύ καλή εντύπωση. Σε δεύτερη εγκυμοσύνη θα πάω σίγουρα σε αυτόν. Μου ενέπνευσε εμπιστοσύνη. Δεν έχω βέβαια εμπειρία από εκείνον σε δύσκολη κατάσταση..Παρεμπιπτόντως είναι μόνο στο ΙΑΣΩ. Σε κανένα άλλο μαιευτήριο. Υπάρχει και θεματάκι με αρκετές σελίδες για τον Πετρογιάννη.

Ναι, έχετε δίκιο. Ίσως δεν πρέπει να προδικάζω. Και σίγουρα η προσπάθεια αξίζει τον κόπο..Πάντως σίγουρα για καμία κοπέλα δεν είναι εύκολη η αρχή. Το αντίθετο μάλιστα. Είναι ΠΟΛΥ δύσκολη. Μεγάλη σημασία έχει και το πείσμα που έχει κανείς καθώς και η ψυχική αντοχή. Γιατί όμως ένα τόσο φυσικό και ωραίο πράγμα να πρέπει να είναι τόσο δύσκολο και τόσο ψυχοφθόρο μέχρι να επιτευχθεί;;;;; Είχα ζήσει από κοντά την αδερφή μου που θήλασε το γιο της και τη λυπόταν η ψυχή μου..Ταλαιπωρήθηκε με μαστίτιδες, πυρετούς κλπ κλπ. Τρελό ζόρι. Δεν μπορούσε να ξεμυτίσει από το σπίτι. Πονούσε, υπέφερε. Θήλασε τελικά 6 μήνες. Το δεύτερο καθόλου. Θυμόταν όσα πέρασε και δεν προσπάθησε καν..Να φανταστείτε ότι μετά από 15 χρόνια που πέρασαν από τότε που θήλασε το γιο της, αν πιέσει το στήθος της βγάζει γάλα .....Μπράβο σε όσες τα καταφέρατε και αντέξατε τους δύσκολους αυτούς πρώτους μήνες. Μπράβο.

Να σου ζήσει gioulaki το κοριτσάκι σου!!!! Εύχομαι η ζωούλα της να είναι γεμάτη από ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ και ΑΓΑΠΗ!!!!!!! Είχες αφήσει και για έκπληξη το φύλο;;; Χαρά στην υπομονή σου! Εγώ δε θα άντεχα...Καλή λοχεία!

Θήλασα 40 μέρες και αυτές με θήλαστρο. Στο μαιευτήριο δεν τα κατάφερνα με το στήθος, δεν μου έδειξε κανείς και αντί να με βοήθησουν μου έφεραν θήλαστρο. Συνέχισα με αυτό και στο σπίτι. Όταν άρχισε το μωρό να θέλει περισσότερο γάλα έπρεπε να είμαι ΣΥΝΕΧΕΙΑ με ένα θήλαστρο. Το μωρό κοιμόταν κι εγώ αρμεγόμουν. Αυτό ήταν. Στις 30 μέρες άρχισα να δίνω ξένο το βράδυ και στις 40 έδινα ΜΟΝΟ ΞΕΝΟ. Ποτέ δεν είπα στη ζωή μου πως δεν έχω γάλα. Πάντα με ειλικρίνεια έλεγα ότι ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΞΑ. Και ποτέ δεν ένιωσα τύψεις γιατί από τη στιγμή που έκρυψα το παλιοθήλαστρο βρήκα την ψυχική μου ηρεμία και ήμουν πολύ πιο ήρεμη με το μωρό μου. Ξέρεις όμως κάτι;; Πολλοί παρεξηγουν όταν μια γυναίκα έχει τα κότσια να πει την αλήθεια. Το ξέρω από προσωπική εμπειρία. Γι' αυτό ίσως αναγκάζονται κάποιες να λένε ψέματα. Γιατί το να λέει μια γυναίκα πως δεν είχε γάλα, στο 98% είναι μεγάλο ΨΕΜΑ και μου τη δίνει να το ακούω πάρα πολύ. Όταν ήμουν έγκυος ήθελα πολύ να θηλάσω. Στο μαιευτήριο έκλαιγα και κανείς δε βοηθούσε. ΚΑΝΕΙΣ. Τώρα έχω πάρει το θηλασμό με πάααααρα πολύ κακό μάτι. Και μόνο που το σκέφτομαι με αγχώνει και μου θυμίζει την ψυχολογική ένταση που μου προκάλεσε τότε...Πραγματικά όμως χαίρομαι πολύ όταν ακούω κοπέλες να τα καταφέρνουν και να το χαίρονται τόσο πολύ. Γι' αυτό και μπαίνω και διαβάζω τα θέματα περί θηλασμού. Νομίζω όμως ότι αν έκανα 2ο παιδάκι δε θα προσπαθούσα καν. Καλώς ή κακώς έτσι νιώθω. Τα μαιευτήρια πάντως φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την αποτυχία γυναικών στο θηλασμό. Επίσης μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει και η κούραση..Αυτά και από μένα. Ας σταματήσουν πάντως κάποτε να λένε όλες ότι δεν έχουν γάλα..Έχεις δίκιο!

10 κιλάαααααααα ;;;;;;; Πω πωωωω. Καλέ τι τα ταϊζουμε εμείς και έχουν φτάσει 14;;; Είναι δύσκολη η μικρούλα σου στο φαγητό; Τελικά είναι ωραίο να έχει κανείς 2 παιδάκια ε;; Εγώ καμιά φορά το σκέφτομαι τώρα που έχω 1 και μου φαίνεται βουνό. Πάντως νομίζω πως είναι καλύτερο να είναι ίδιου φύλου τα παιδάκια. Όταν έμεινα έγκυος ήθελα κοριτσάκι. Τελικά έκανα αγοράκι. Τώρα αν ξαναμείνω έγκυος θέλω αγοράκι πάλι για να κάνουν πιο καλή παρεούλα. Κι εγώ αδερφή έχω και δεν το αλλάζω με τίποτα. Σαν μια γροθιά είμαστε. Μένουμε και πάνω-κάτω..τέλεια είναι!!! Να τις χαίρεσαι τις ζουζούνες !

Ααααααα! Κωνσταντίνα λέγεται το savropinguinaki;;; Δεν το ήξερα .. Τελικά οι δυο μας γράφουμε πάλι στο θεματάκι αυτό..χαχαχαχαχα Λιχούδικα τα ζουζουνομωρά μας ε;;; Δεν πειράζει..Προχτές του έδωσα μπιφτέκι από κοτόπουλο και μπρόκολο και η αδερφή μου με δούλευε ότι του κάνω δίαιτα...Στο μεζέ με έχουν πάρει ... Πού μένεις Θάλεια;; Θεσσαλονίκη;; Μου είχες ξαναπεί αλλά δε θυμάμαι... Φιλιά!

Γιώτα (savropinguine) (καλά θυμάμαι το όνομά σου;;, μέσα στην ημέρα δε ζητάει την πιπίλα εκτός αν τη δει. Αν λοιπόν τη δει, του αποσπώ την προσοχή με διάφορα κόλπα και τον κάνω να ξεχαστεί. Όσο για τη γαλοπούλα-αλλαντικό την έκοψα γιατί τον τελευταίο καιρό διάβασα πολλά άρθρα που έλεγαν ότι τα αλλαντικά δεν κάνουν καθόλου καλό σε μικρά παιδιά και κόλλησα. Έπειτα ακριβώς το ίδιο μου είπε και μια φίλη που εμπιστεύομαι γιατί τα ψάχνει κάτι τέτοια..Αποφάσισα λοιπόν να του δίνω τοστάκι με μόνο τυράκι μέσα. Ο Πανούλης κάθε βράδυ που τον κοιμίζω με αγκαλιάζει, μετά μου πιάνει τα μάγουλα και μου λέει: "αγάπη μου, καλή μου"..Λιώνω, πεθαίνω Έχει φάει ένα κόλλημα από χτες με το "ρε". Δεν ξέρω τι να κάνω. Και όσο του λέω να μην το λέει, τόσο το λέει. Τον πήρε να φανταστείτε ο πεθερός μου τηλ. και του λέει: "Γεια σου παππού ρε (στο τέλος το ρε..χαχα). Δεν μπορώ τώρα μιλήσω ρε.."και άλλα τέτοια. Και εγώ η έξυπνη του λέω :"ΡΕ Πάνο μη λες ρε.."χαχαχαχαχαχα.Το σκεφτόμουν μετά και γέλαγα με τη βλακεία μου ... Επίσης θέλω να κάνω και μια ερώτηση προς τις μανούλες με αγοράκια. Καλλωπίζεστε μπροστά τους;; Εννοώ βάψιμο και τέτοια. Επίσης, επειδή το μεσημέρι φεύγω για δουλειά αναγκαστικά κάνω μπανάκι το πρωί που είμαστε μόνοι μας και πολλές φορές ανοίγει την κουρτίνα του μπάνιου και με βλέπει ...Και όταν πάω για πιπι πάλι έρχεται στην τουαλέτα. Αυτά όλα σε συνδυασμό με το ότι οι φίλοι μας έχουν κοριτσάκια οπότε παίζει κυρίως με κοριτσάκια, πρέπει να με αγχωνουν ;;;;;;Ένα άγχος είναι αυτά τα παιδιά..Αναλαμβάνει βέβαια ο μπαμπάς δράση του τύπου έλα να ξυριστούμε ( ) και άλλα τέτοια αλλά έχω αρχίσει να αγχώνομαι. Προχτές πήρε τη στέκα της ξαδέρφης του και προσπαθούσε να τη βάλει στο κεφάλι . Αχχχ τι να κάνω;;;; Να αγχωθώ ή όχι;;; Ζητούνται αγοράκια για παρέα!!!!!!!

Γεια σας! Είμαι η Ανθή και είμαι καλά..Ουπς μπερδέυτηκα ..Λοιπόν, έχω ένα αγοράκι που έκλεισε τα 2 πριν 2 εβδομάδες. Δεν μπορώ να πω ότι είναι ζωηρό παιδάκι. Ειδικά έξω με βγάζει ασπροπρόσωπη. Απλά τον κυνηγάμε συνέχεια γιατί δεν τον νοιάζει καθόλου αν μας χάσει από το οπτικό του πεδίο ...Εμένα δεν με πολυακούει δυστυχώς. Όσο αυστηρή και αν το παίξω, τον μαλώνω και αυτός γελάει ..Τον μπαμπα ευτυχώς τον ακούει . Είναι πολύ πεισματάρης και δεν τον ξεγελάς εύκολα. Την πάνα τη φορά ακόμα. Του έχω γιογιο στο οποίο κάθεται συνέχεια αλλά όχι γιά να κάνει κακά ή τσίσα. Πιπίλα φορά ΜΟΝΟ όταν κοιμάται (αυστηρά). Δεν τρελαίνομαι να την κόψω γιατί άλλη ώρα δε φοράει. Το γάλα το πίνει από μπιμπερό και όλα τα υπόλοιπα από ποτηράκι με καπάκι. Το νερό άλλες φορές το πίνει από μπιμπερό και άλλες από ποτήρι. Ούτε γι' αυτό τρελαίνομαι γιατί πιστεύω δε θα δυσκολευτώ να το κόψω μια που με το φαΐ δεν έχουμε πρόβλημα. Θα πιει γάλα και ας είναι και σε πιάτο ..Γλυκά δεν του δίνω.Μόνη εξαίρεση μισό κομματάκι σπιτικό κέικ με λίγη ζάχαρη τα πρωινά που δε θα φάει αυγό. Αλλάντικά έδινα(γαλοπούλα) αλλά τα έκοψα. Στα φρούτα με δυσκολεύει λίγο αλλά σε ό,τι δεν πολυτρώει έχω βρει κόλπο και πιάνει. Κάνω ότι βουτάω τη μπουκιά σε τυρί ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ και αυτός το τρώει . Να δω για πόσο ακόμα θα τον ξεγελάω .. Πάντως η αλήθεια είναι ότι βλέπω αλλαγή σε σχέση με λίγο καιρό πριν. Είναι πιο ατίθασος και απαιτητικός...

Γεια σου Θάλεια μου!!! Και έλεγα πότε θα δε σω στο θεματάκι !!! Νιώθω μια ανακούφιση που κι άλλα παιδάκια συνομίληκα του Πάνου είναι 14 κιλά γιατί μέχρι τώρα μέχρι 12 κιλά άκουγα και με είχε πιάσει ένα άγχος ότι ο Πανούλης έχει πριττά κιλάκια ... Όσο για το ύψος ο Πάνος κάθεται.Του λέω έλα να σε μετρήσω και αμέσως ξαπλώνει .Ψυχολογικό θα του δημιουργήσω του παιδιού . Αλήθεια, ποια είναι η Κωνσταντίνα ;;;;;;;; Να μου φιλήσεις την τσαούσα σου!!

Κατ' αρχάς ηρεμία..Μου φαίνεται ότι ούτε εσύ μπορείς να συγκρατήσεις τα νεύρα σου γιατί έκανες λαθάκια που χόντρυναν την κατάσταση. Πρώτα απ' όλα ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ μην τσακώνεσαι μπροστά στους γονείς σου ή στα πεθερικά σου. Εγώ προσωπικά αν ο άντρας μου μου τα έχωνε μπροστά στη μάνα του θα τα έπαιρνα στο κρανίο και θα έλεγα κι εγώ ότι ακυρώνω το γάμο..Αντέδρασες παρορμητικά πολύ. Μην ξεχνάς ότι και τα δικά του νεύρα ήταν σπασμένα διότι οι γονείς του αθέτησαν το λόγο τους. Επομένως σε μια τέτοια κατάσταση μόνο γκρίνια δεν έπρεπε να ακούσει και ειδικά μπροστά στη μαμά σου..Από εδώ και πέρα τώρα. Άσε τα πράγματα να ηρεμήσουν. Μη χαλάς τη διάθεση σου για τα πεθερικά σου. Ζήσε τις προετοιμασίες του γάμου σου ήρεμη και χαρούμενη. Και να σου πω και κάτι;; Τα πεθερικά σου θα το μετανοώσουν στο τέλος. Να πορευτείς με τα χρήματα που έχεις και να μην έχεις την ανάγκη ΚΑΝΕΝΟΣ. Εν ανάγκη ας δώσει η μαμά σου όσα σου λείπουν (αν έχει η γυναίκα βέβαια) και τις τα δίνεις σιγά σιγά μετά. Όλα γίνονται. Και γάμοι οικονομικοί γίνονται. Σημασία έχει να είναι αγαπημένο το ζευγάρι. Ούτε τα τραπέζια φέρνουν την ευτυχία, ούτε τίποτα από αυτά. Οργάνωσε λοιπόν κάτι ανάλογα με αυτά που έχεις και αδιαφόρησε για τα πεθερικά σου. Από μακριά και αγαπημένοι. Τον άντρα σου να τον αφήσεις να ηρεμήσει και αύριο κάνεις μια πιο ώριμη συζήτηση μαζί του, χωρίς θεατές-ακροατές, και του εξηγείς ότι τα είπες πάνω στα νεύρα σου και να μη στεναχωριέται γιατί δεν έχετε την ανάγκη κανενός. Να του πεις ότι θα πορευτείτε με αυτά που έχετε. Σίγουρα θα εκτιμήσει αυτή τη στάση γιατί δεν είναι ωραίο να έχει τη μάνα του να του ξεσκίζει την ψυχολογία, να έχει και εσένα να τον κάνεις χειρότερα...Κοινώς να του δείξεις ότι η αγάπη σας μετράει και να μη σκάει για τίποτα. Αυτό τουλάχιστον θα έκανα εγώ. Δε μου αρέσει να δείχνω στους άλλους ότι έχω την ανάγκη τους. Καλύτερα να πεινάσω.. Εύχομαι να πάνε όλα καλά με τον μπαμπά σου και με το καλό να παντρευτείτε!

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την Ανδριάνα. Το μέτρο είναι το παν. Αν ένα παιδί αποβλακώνεται με τις ώρες μπροστά από την τηλεόραση τότε είναι κακό. Αν όμως βλέπει μισή με μία ωρίτσα την ημέρα, ούτε επιληψία θα πάθει, ούτε μαθησιακές δυσκολίες θα έχει. Όλη την υπόλοιπη μέρα παίζει, εξερευνά, ανακαλύπτει, τρέχει, επικοινωνεί...Εγώ πάντως αφήνω το παιδάκι μου να δει παιδικά προγραμματάκια που του αρέσουν (λίγο κάθε μέρα-και κάποιες μέρες και καθόλου). Έχω να πω ότι τον βοήθησε και στην ομιλία πολύ. Πολλές φορές επαναλαμβάνει μετά όσα ακούει. Επίσης του αρέσει πολύ να βλέπει τα cars. Μετά πηγαίνει στο δωμάτιό του, παίρνει τα αυτοκινητάκια της σειράς που του έχω αγοράσει, λέει τα ονόματά τους και παίζει με τις ώρες με αυτά..Του αρέσει και ο Μίκυ που είναι εκπαιδευτικό προγραμματάκι, καθώς βάζει τα παιδιά να συμμετέχουν, να μιλάνε, να απαντάνε και να αναγνωρίζουν τα αντικείμενα. Δεν είναι λοιπόν ένα φοβερό τέρας η τηλεόραση όταν η χρήση της γίνεται με ΜΕΤΡΟ. Η αδερφή μου έχει 2 παιδιά. Και τα 2 τα άφηνε να βλέπουν ΜΕ ΜΕΤΡΟ. Επίσης είχαν τηλεόραση στο δωμάτιό τους. Ο γιος της πάει Α Λυκείου και βγάζει 19.8 (σημαιοφόρος), η κόρη της πάει Γ Δημοτικού και είναι μια επιμελέστατη και καλή μαθήτρια για την οποία η δασκάλα λέει επαίνους. Δεν της ξέφυγε ποτέ η κατάσταση και τα παιδιά δεν τόλμησαν ποτέ να ανοίξουν την τηλεόραση όταν εκείνη έλεγε ΤΕΡΜΑ. Συμφωνώ λοιπόν ακόμα μια φορά με την Ανδριάνα που είπε να μη γενικεύουμε καταστάσεις γιατί σημασία έχει το πως θα το χειριστεί ο γονιός και όχι το αν θα υπάρχει tv στο υπνοδωμάτιο, στο σαλόνι ή πουθενά. Αυτά από μένα και συγνώμη για την πολυλογία

Μου θύμισες το βιβλίο "άντρες από τον Άρη και γυναίκες από την Αφροδίτη"..Εκπέμπουμε σε τελείως διαφορετικά μήκη κύματος..Πάντως, όπως λες ότι πρέπει να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του άντρα, το ίδιο νομίζω πρέπει να κάνει και αυτός. Τα όρια σε μια οικογένεια δεν είναι και τόσο σχετικά..Δεν ασχολείται ο καθένας όσο θέλει, αλλά ΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ.Και επίσης ούτε το πρέπει είναι σχετικό. Τα παιδιά χρειάζονται συγκεκριμένα πράγματα και οφείλουμε να τους τα παρέχουμε. Τα δικά μας θέλω μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα όταν υπάρχουν παιδιά.Τέλος, κανείς δεν πρέπει να αποφασίζει για τον άλλον. Ο καθένας αποφασίζει μόνος του. Και όσο πιο ώριμος είναι, τόσο πιο σωστά αποφασίζει..Δε νομίζω πάντως να βρούμε άκρη εμείς οι δύο..Τέλος πάντων. Σημασία έχει να περνάει καλά η γυναίκα σου μαζί σου.

Καλέ πού χαθήκατε όλες οι Φλεβαρομαρτομανούλες του 2009 ;;;;;;;;;;;

Και οι δύο μεγαλώνουν τα παιδιά καλέ μου. Εμένα τουλάχιστον με μεγάλωσαν και οι δύο μου γονείς και το ίδιο θέλω να γίνει και στη δική μου οικογένεια. Σίγουρα πάντως είναι άλλος ο ρόλος του μπαμπά και άλλος της μαμάς. Όπως σίγουρα η μαμά απαιτείται να κάνει τα περισσότερα και να φροντίσει τα περισσότερα. Όμως και ο ρόλος του πατέρα είναι εξίσου σημαντικός και γι΄αυτό δεν πρέπει να θεωρεί ότι μόνο λεφτά πρέπει να φέρνει και ότι θα ασχοληθεί όσο επιθυμεί..Δεν είπα πάντως ότι οι άντρες πρέπει να γίνουν μάνες.Πρέπει όμως να είναι ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ. Πάντα εκεί για τα παιδιά τους. Και κάτι τελευταίο. Ο γάμος και η οικογένεια αναγκάζει έναν άνθρωπο να αναλάβει ένα σωρό ρόλους.Όχι όμως μόνο τη γυναίκα αλλά και τον άντρα. Τον άντρα το σωστό. Σίγουρα πρέπει και οι δύο να προσπαθήσουν σκληρά ώστε να αντεπεξέλθουν σε όλους.. φιλικά

ΣΠΑΤΑ ΚΑΡΙ απολύτως σεβαστή η άποψή σου. Εγώ πάντως δεν μπορώ να βλέπω άντρες να νομίζουν ότι ο ρόλος τους περιορίζεται στο να φέρνουν λεφτά. ΠΡΕΠΕΙ να ασχολούνται και με την οικογένειά τους. Και όχι όσο θέλουν. Όσο τους επιτρέπει ο χρόνος τους εκτός δουλειάς..Και δεν τα λέω αυτά εκ του ασφαλούς. Ο άντρας μου δουλεύει σχεδόν όλη μέρα. Επίσης δουλεύω κι εγώ. Αναγνωρίζουμε όμως ότι τα λεφτά δεν είναι Η ΜΟΝΗ ανάγκη των παιδιών και κάνουμε ΘΥΣΙΕΣ. Το είπα και πριν. Η οικογένεια θέλει θυσίες. Πολλή δουλειά, πολλή κούραση, λίγος ύπνος και πάντα διάθεση και χρόνος για τα παιδιά. Όλες οι απόψεις είναι δεκτές. Οι εντάσεις προκαλούνται όταν αυτές δεν εκφράζονται με ευπρέπεια και ευγένεια..

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!! Να το χαίρεστε το αντράκι σας!!! Εύχομαι η ζωή του να είναι γεμάτη αγάπη, ευτυχία και ΚΥΡΙΩΣ υγεία!!!!!

Γίνεσαι όντως ΠΟΛΥ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟΣ. Αν νομίζεις ότι ο ρόλος σου περιορίζεται στο να φέρνεις λεφτά είσαι πολύ γελασμένος. Μην ξεχνάς ότι πολλές γυναίκες δουλεύουν. Αν είχαν και αυτές το σκεπτικό σου τότε ποιος θα φρόντιζε τα παιδιά;;; Έλεος δηλαδή. Στο Μεσαίωνα ζεις;;; Το παιδί χρειάζεται τον πατέρα του όσο χρειάζεται και την μητέρα του. Τι πάει να πει θα ασχοληθούν όσο θέλουν;;; Αν το πουν και οι γυναίκες αυτό καλύτερα να δώσουν τα παιδιά για υιοθεσία...Τι ακούω βραδιάτικο;;;Να τους ρωτήσουμε αν έχουν χρόνο;;; Γιατί;;; Εμείς έχουμε;;;; Αν έχουν διάθεση;;; Γιατί;;; Εμείς έχουμε κουμπί που το πατάμε για να έχουμε πάντα διάθεση;;;; Αν ζουν αυτό που ονειρεύτηκαν μαζί μας;;; Γιατί αυτοί μας ρωτάνε αν ζούμε αυτό που ονειρευτήκαμε μαζί τους;;;; Ευτυχώς παντρεύτηκα έναν άντρα που δε σου μοιάζει ΚΑΘΟΛΟΥ....

Καλά κάνεις και σκέφτεσαι τον αντρούλη σου. Να σκέφτεσαι όμως λίγο περισσότερο και τον εαυτό σου..Και μην το βλέπεις σαν επανάσταση. Συζήτηση κάνε. Μια εποικοδομητική συζήτηση μαζί του. Και μία και δυο και εκατό. Μέχρι να σε καταλάβει!!!! Όπως λες κι εσύ πρέπει να βρίσκει χρόνο έστω και τα σκ..Το αξίζετε!!! Μη με ευχαριστείς..Είμαστε μια μεγάλη παρέα και η μία βοηθά την άλλη. Αυτός είναι άλλωστε ο σκοπός αυτού του φόρουμ! Εύχομαι όλα να γίνουν όπως επιθυμείς !!!