RAM21

Σ' ΄ευχαριστώ για την απάντησή σου και τα ενθαρρυντικά λόγια. Εύχομαι και σε σένα κάθε επιτυχία! Δυστυχώς δεν φτιάχνω 2 με 3 βλαστοκύστες σε κάθε ωοληψία. Μακάρι να ήταν έτσι! Παίρνω 2- 3 ωάρια σε κάθε κύκλο (έχει τύχει 6-7, αν πετύχουμε τον μήνα) κι έτσι χρειάζομαι αρκετές ωοληψίες για να φτάσω σε βλαστοκύστες. Στα φάρμακα (ενέσεις) ανταποκρίνομαι, αλλά μόνο για να ωριμάσουν αυτά που έχω, δεν θα εμφανιστούν περισσότερα στην πορεία - τουλάχιστον σ' ό,τι έχω κάνει ως εδώ. Γι’ αυτό ρωτάω για τα πρωτόκολλα, αν μπορούν να επηρεάσουν την διέγερση ή μόνο την ωρίμανση. Έχω την εντύπωση ότι συμβαίνει, αλλά δεν είμαι και σίγουρη. Τους φυσικούς τους αποκλείω, έχω κάνει στο παρελθόν, αλλά τώρα που αρχίζω απ την αρχή δεν υπάρχει λόγος να μαζεύω ένα- ένα. Ήδη χρειάστηκα αρκετές ωοληψίες για να φτάσω σε αυτές τις ετ που έχω κάνει, μου φαίνεται βουνό να το περάσω ξανά (συν χρήμα βέβαια). Θα μιλήσω και με τον γιατρό να δω τι έχει να μου πει και αυτός ... και τι προτείνει για προεμφυτευτικό. Να είσαι καλά!

Κορίτσια καλησπέρα. Εύχομαι σε όλες να είστε καλά και να συνεχίζετε με επιτυχίες την προσπάθεια. Θα χρειαστώ την βοήθεια και την γνώμη από όποια κορίτσια μπορούν να βοηθήσουν. Μόλις τέλειωσα τις προσπάθειές μου με όσες κατεψυγμένες βλαστοκύστες είχα. Πριν δυο εβδομάδες έκανα μια ετ με τρεις που είχαν απομείνει, μετά από ωοληψίες δυόμιση χρόνων. Δυστυχώς η χοριακή ανέβηκε δειλά και δεν διπλασιάστηκε ποτέ. Στο διάστημα αυτό αποκτήσαμε την κόρη μας, φυσικά ευγνωμονώ την τύχη, τους γιατρούς, το σύμπαν ολόκληρο γι’ αυτό το θαυματάκι. Και είπαμε να προσπαθήσουμε τώρα για το αδελφάκι της. Όμως δεν μας βγήκε. Το θέμα τώρα είναι πώς συνεχίζουμε… Ο γιατρός μου είπε να σταματήσω τα φάρμακα και να δώσω χρόνο στον εαυτό μου να ηρεμήσει και όταν θελήσω, το συζητάμε ξανά. Όμως θέλω να πάω διαβασμένη και προετοιμασμένη αυτή τη φορά. Ξεκινάω απ’ το μηδέν, είμαι 41 πια και έχω χαμηλή ανταπόκριση σε ωάρια (συνήθως 2-3 καταφέρναμε να πάρουμε, υπήρχε μήνας που πήραμε έξι). Τα οποία όμως δίνουν καλές βλαστοκύστες, αν αυτό έχει κάποια σημασία. Ως τώρα 4 άριστες και μία μέτρια έχουμε εμφυτεύσει. Ολ' αυτά ως εδώ, γιατί ξέρουμε καλά πως όσο περνάει η ηλικία αλλάζουν τα δεδομένα. Αναρωτιέμαι πραγματικά τι πρωτόκολλο θα μου προτείνει αυτή τη φορά και, να πω την αλήθεια, δεν έχω καταλάβει αν το πρωτόκολλο ενισχύει την εμφάνιση περισσότερων ωαρίων στις ωοθήκες ή μόνο το μεγάλωμα αυτών που ήδη εμφανίζονται τις πρώτες μέρες του κύκλου. Μπορώ, νομίζετε, να προτείνω εγώ κάποιο συγκεκριμένο με καλύτερα αποτελέσματα; Πρόβλημα με το σπέρμα δεν έχουμε ούτε κάτι άλλο που να αφορά εμένα. Ούτε αποβολές είχα ποτέ. Σκέφτηκα να προτείνω προεμφυτευτικό, για τον οποίο τόσα καλά διαβάζω, αλλά δεν ξέρω πότε προτείνεται, αν είναι θέμα επιλογής του ζευγαριού ή όχι, αν πρέπει να έχεις πολλές βλαστοκύστες για να γίνει... Τι λέτε; Σε γλιτώνει πράγματι από έμβρυα κακής ποιότητας; Ξέρω ότι κοστίζει αρκετά, αλλά καλύτερα να τα δώσεις με την μία, παρά λίγα- λίγα σε αποτυχημένες ετ… Ευχαριστώ πολύ όσες γνωρίζουν και μπουν στον κόπο να απαντήσουν. Πραγματικά, δεν ξέρω από πού να το πιάσω πάλι. Αν δεν είχα καταπονηθεί αυτό τον καιρό, θα ξεκινούσα αύριο την προσπάθεια...

Στο 2 που ρωτάς, κι εγώ ξέρω ότι κανονικά πρέπει να γίνεται συνεχώς έλεγχος ορμονών από την στιγμή που ξεκινάς την διαδικασία. Τουλάχιστον στο κέντρο που είμαι εγώ, ακόμη και σε φυσικό κύκλο (έχω κάνει και femara και φουλ κύκλο και φυσικούς-τροποποιημένους), ο γιατρός έβλεπε πάντα ορμόνες για ν'αποφασίσει πότε ακριβώς θα κάνει ωοληψία και ετ, ανεξαρτήτως φαρμάκων που είχα πάρει. Ειδικά τα επίπεδα οιστραδιόλης και προγεστερόνης πρέπει απαραιτήτως να είναι εντάξει, για να γίνει η μεταφορά. Δεν έπαιρνε βέβαια αίμα την ίδια ημέρα, αλλά 2 μέρες πριν για την ωοληψία και 5 μέρες πριν για την ετ. Ακόμη και πρόσφατα που έκανα μεταφορά σε φυσικό κύκλο, παρακολουθήσαμε στενά την ωορρηξία και την επόμενη έκανα έλεγχο ορμονών για να πετύχουμε την κατάλληλη μέρα για ετ (4 ή 5 μέρες μετά). Επίσης πήρα κορτιζόνη από την αρχή της διαδικασίας (2η μέρα περιόδου) για να προετοιμαστεί ο οργανισμός και να δημιουργήσουμε όσο το δυνατό ευνοϊκές προϋποθέσεις για μεταφορά. Σου λέω όσα ξέρω από την εμπειρία μου, κάθε γιατρός έχει τον τρόπο του.

Φίλη μου, διάβασα το κείμενό σου κι έχω σοκαριστεί. Κι έχω θαυμάσει την υπομονή σου να υποβάλλεσαι σε τόση ταλαιπωρία και απανωτές εμβρυομεταφορές, με καλές μάλιστα βλαστοκύστες, χωρίς αποτέλεσμα. Εντύπωση μου κάνει, γιατί είναι τόσο γνωστός ο Μαστρ και πόσες κοπέλες έχουν πετύχει σε αυτόν, κι όμως πολλά απ' όσα σου έκανε δεν βγάζουν νόημα για μένα. Μου φαίνεται κατ'αρχάς αδιανόητο ότι σου έκανε υστεροσκόπηση χωρίς νάρκωση. Εγώ και με νάρκωση (μέθη) που είχα κάνει, ταυτόχρονα με ωοληψία, επί δυο μέρες έπαιρνα παυσίπονα για να συνέλθω από τον πόνο. Πόσο μάλλον χωρίς νάρκωση!! Εξωτερικό ινομύωμα έχω κι εγώ και μάλιστα μεγάλο χρόνια τώρα, που και ο παλιός γυναικολόγος μου και ο εξωσωματικός που με παρακολουθεί τα τελευταία χρόνια δεν συζήτησαν καν να το αφαιρέσουν, από την στιγμή που δεν ενοχλεί. Μάλιστα δεν με εμπόδισε καθόλου σε εγκυμοσύνη. Αλλά αφού το αφαίρεσες πια, οκ, πάει αυτό. Τις innohep γιατί τις παίρνεις προληπτικά πριν τις ετ, αφού δεν έχεις υποψία θρομβοφιλίας; Μήπως αυτές επηρεάζουν τις μεταφορές; Διάβαζα σε κάποιο φόρουμ πρόσφατα την μαρτυρία μιας κοπέλας που είχε αποτυχίες λόγω φαρμάκων θρομβοφιλίας που έπαιρνε και δεν άφηναν το έμβρυο να εμφυτευθεί σωστά, γιατί αραίωναν το αίμα, όπως ξέρεις. Με πάσα επιφύλαξη στο λέω, δεν θέλω να εκθέσω κανέναν, γιατροί δεν είμαστε, ούτε οι περιπτώσεις είναι όλες ίδιες. Απλά και αυτό με παραξένεψε... Φάρμακα ενάντια στη θρομβοφιλία χωρίς να έχεις δείκτες θρομβοφιλίας αυξημένους... Είναι πολύ ενθαρρυντικό πάντως ότι κάνεις τόσες βλαστοκύστες καλής ποιότητας στην ηλικία που είσαι. Νομίζω ότι είναι θέμα χρόνου να πραγματοποιηθεί το όνειρό σου. Και εγώ στη θέση σου, θα άλλαζα γιατρό.

Εντάξει, αφού σταμάτησαν όλα καλά, μην ανησυχείς. Συμβαίνουν αυτά σε πολλές κοπέλες, χωρίς να σημαίνουν κάτι επικίνδυνο απαραίτητα. Για τα utrogestan εμε΄να μου είχε πει ο γιατρός ότι από το στόμα επηρεάζουν πιο πολύ, γιατί περνάνε στο αίμα και δρουν γρηγορότερα, ενώ από τον κόλπο όχι. Εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη που έπαιρνα τρία από το στόμα, είχα τρομερό πρόβλημα με εξάντληση και υπνηλία, σε σημείο να μην μπορώ να δουλέψω. Κάποια στιγμή δεν άντεξα και τότε με βαριά καρδιά μου είπε να κάνω τα ημερήσια κολπικά και να πίνω μόνο το βραδινό. Κι έτσι την πάλεψα μ' αυτά τα χάπια 12 εβδομάδες... Αυτή τη φορά μου είπε ότι δεν τον πειράζει όπως και να τα πάρω. Πραγματικά δεν ξέρω τι είναι πιο σωστό για κάθε κοπέλα και αν υπάρχει διαφορά στην αποτελεσματικότητά τους. Αφού νομίζεις ότι σε βοηθάνε κολπικά, συνέχισε έτσι. Σου εύχομαι μια καλή και τελειόμηνη εγκυμοσύνη!! Να μην σε ανησυχήσει τίποτ' άλλο στο εξής!!

Καλημέρα. Το καφέ αίμα δεν είναι ανησυχητικό. Είναι υπολείμματα της μήτρας από την εμφύτευση ή την έναρξη της εγκυμοσύνης. Σε τι στάδιο είσαι; Έχεις επιβεβαιώσει εγκυμοσύνη με υπέρηχο ή κάνεις ακόμα χοριακές; Εγώ, θυμάμαι στην πρώτη μου εγκυμοσύνη, όταν ήμουν περίπου 7 εβδομάδων και μόλις είχαμε κάνει πρώτο υπέρηχο- όλα τέλεια- δυο-τρεις μέρες μετά άρχισα να βλέπω καφέ αίμα. Και να διαρκεί μέρες... Όχι σταγόνες. Όπως έχουμε στο τέλος της περιόδου, τόσο! Τρελάθηκα. Λέω πάει, καμιά αποκόλληση έπαθα, ακόμη δεν ξεκινήσαμε. Ειδοποίησα τον γιατρό, ο οποίος δεν ανησύχησε, ωστόσο με έβαλε για συμπληρωματικό υπέρηχο κι εκεί διαπιστώσαμε ότι ήταν αίμα συγκεντρωμένο γύρω απ την μήτρα, το οποίο αποβαλλόταν, καθώς η μήτρα προσαρμοζόταν στην εγκυμοσύνη. Μου είχε πει να συνεχίσω τα utrogestan μέχρι 12η εβδομάδα, για να είμαι σίγουρη. Και πράγματι, σταμάτησε μόνο του και κατά τ άλλα είχα μια πολύ ανώδυνη εγκυμοσύνη. Τώρα κάναμε προσπάθεια για δεύτερο, είμαι σε αναμονή πρώτης χοριακής, ήδη έχω πόνους από την πρώτη μέρα της εμφύτευσης- σημάδι εγκυμοσύνης; Δεν ξέρω, θα δείξει.

17 ώριμα ωάρια??! Φτου σου κοπέλα μου! Εγώ ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Οκ, όπως λες, δεν γονιμοποιούνται όλα, ούτε δίνουν όλα βλαστοκύστες. Αλλά και πάλι, είναι μια ελπίδα όταν βλέπεις ότι είναι παραγωγικές οι ωοθήκες. Εγώ για να φτάσω σ' αυτές τις δύο ετ που έχω κάνει ως τώρα, πέντε ωοληψίες έκανα. Και άκουγα άλλες περιπτώσεις να παίρνουν 12, 20, 35 ωάρια με την μία (υπερδιέγερση η τελευταία περίπτωση...) κι έλεγα ρε γαμώτο, αυτή η σούπερ ντούπερ - για την ηλικία μου - ΑΜΗ πώς ακριβώς προέκυψε? 🤨 Όλα καλά εν τέλει, δεν το συζητώ, αλλά όπως λες κι εσύ, ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεις μπροστά σου.

Σ' ευχαριστώ πολύ- πολύ! Με το καλό και στα δικά σου!😉

Κοπέλα μου μην αγχώνεσαι τόσο και σε παίρνει από κάτω. Οι δείκτες είναι ενδεικτικοί, θα ξανακάνεις εξετάσεις και αυτές και άλλες πολλές και θα βρείτε τη λύση. Συμβουλεύω κι εγώ να μην το αναβάλλεις, αλλά τώρα που ξεκινήσατε να το ψάχνετε, να κάνετε ένα πλάνο με τον γιατρό σου. Δεν θα μείνεις έγκυος αύριο. Αυτά τα θέματα θέλουν τον χρόνο τους. Πάρε και δεύτερες γνώμες στην τελική, αν ο γιατρός σου δεν είναι εξειδικευμένος σε θέματα υπογονιμότητας. Εγώ το λέω και σε φίλες μου που κοντεύουν τα 40 κι ενώ θέλουν παιδί, το πάνε εδώ κι εκεί και καθυστερούν. Όχι ότι εγώ είμαι η αλάνθαστη, αλλά εκ πείρας μιλώντας, οι μήνες περνούν πολύ γρήγορα όταν προσπαθείς για παιδί. Ποτέ δεν είσαι προετοιμασμένη. Όσο το σκέφτεσαι, δεν το αποφασίζεις ποτέ. Αρκεί να υπάρχουν κάποιες βασικές προϋποθέσεις, απλά παίρνεις βαθιά ανάσα και βουτάς! Εγώ αυτό έλεγα στον εαυτό μου. Καλή επιτυχία και κάθε καλό εύχομαι!

Πόσο πολύ ταυτίζομαι με την ιστορία σου! Κι εγώ 35 παντρεύτηκα και για κανένα χρόνο πήγαμε χαλαρά το θέμα του παιδιού - σε φάση, αν κάτσει έκατσε. Εγώ δε, επειδή δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα και ήμουν τυπική σε όλους τους ελέγχους μου, θεωρούσα ότι η σύλληψη είναι θέμα χρόνου!! Τέτοια μεσάνυχτα είχα! Λίγο πριν τα 38 οδηγηθήκαμε στην εξωσωματική λόγω "ανεξήγητης υπογονιμότητας" πλέον ( ω, ναι! αυτή η καραμέλα) κι ενώ ολες οι τυπικές εξετάσεις ήταν άψογες. ΑΜΗ 6,5 (!!) και tsh ρυθμισμένη ήδη καιρό πριν. Κ εκεί ανακαλύψαμε ότι παρά την υψηλή ΑΜΗ δεν είχα τόσο καλή παραγωγή ωαρίων. Παρολ' αυτά, τυχερή κι εγώ, πέτυχα με την πρώτη ετ κι έχω μια κορούλα τώρα και αισίως προσπαθούμε για το δεύτερο - αφού μπήκαμε στον χορό!

Σ' ευχαριστώ πολύ ειλικρινά! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου! Δεν είμαι στο Γένεσις, είμαι σε άλλο γνωστό κέντρο της Αθήνας. Οιστραδιόλη και προγεστερόνη ξεκίνησα την ημέρα της ωορρηξίας (δλδ 5 μέρες πριν κάνουμε την ετ), γιατί ο γιατρός είδε κάπως χαμηλές τις τιμές μου και ήθελε να με προετοιμάσει όσο το δυνατόν καλύτερα για την μεταφορά. Κορτιζόνη μου είχε δώσει από την αρχή του κύκλου. Μου είχε πει κάποια στιγμή για ποιον λόγο, αλλά δεν έδωσα πολλή σημασία, γιατί την ίδια αγωγή είχαμε ακολουθήσει και όταν είχα κάνει φουλ κύκλο εξωσωματικής, άρα μου ήταν γνωστή. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι και στη μεταφορά σε φυσικό, εγώ είχα συνεχή παρακολούθηση και κάθε φορά υπερηχογραφικό και ορμονολογικό έλεγχο. Κάθε γιατρός μάλλον έχει τον τρόπο του.

Κορίτσια γεια σας. Κι εγώ έκανα πρόσφατα εμβρυομεταφορά σε φυσικό κύκλο και είμαι κλεισμένα 40 προς 41. Η διαδικασία σε μένα ήταν η εξής: Παρακολούθηση στενή από την δεύτερη μέρα του κύκλου με υπέρηχο και έλεγχο ορμονών. Περίπου δέκα μέρες νωρίτερα είχα ξεκινήσει βιταμίνες εγκυμοσύνης, φυλλικό οξύ και prezolon (νομίζω είναι κορτιζόνη). Σκοπός ήταν να πετύχουμε την μέρα της ωορρηξίας, ώστε να ορίσουμε την κατάλληλη μέρα για την εμφύτευση, δλδ 5 μέρες μετά. Ο γιατρός μου είπε ότι, αν θέλαμε, μπορούσαμε να πάρουμε και το ωάριο του μήνα, χωρίς να παρέμβουμε με φάρμακα, με το που ωριμάσει. Έκανα μία οβιτρέλ 36 ώρες πριν, έλα όμως που το άτιμο μας την έσκασε και δεν το προλάβαμε. Εν πάση περιπτώσει, πήγαμε τελικά με τα κατεψυγμένα. Την μέρα εκείνη που έγινε η ωορρηξία ξεκίνησα utro και cyclacur για προετοιμασία του ενδομητρίου. Μετρώντας προγεστερόνη και οιστραδιόλη αυτή την φορά, ο γιατρός υπολόγισε την κατάλληλη μέρα για την ετ. Και τώρα είμαι εν αναμονή χοριακής... Σε σχέση με την προηγούμενη φορά που έκανα όλη τη διαδικασία με φάρμακα, τώρα δεν βρήκα μεγάλη διαφορά. Πάλι ήμουν σε στενή παρακολούθηση, όχι ανά δύο ημέρες, αλλά πήγα σίγουρα 4 ή 5 φορές στον γιατρό απ' την αρχή μέχρι την ετ.

Καλησπέρα κορίτσια. Συμφωνώ. Κι εμένα άνοιξε η λεκάνη όταν ήμουν έγκυος και μάλιστα πονούσα στα κόκαλα εκεί κάτω μετά τον 6ο μήνα. Το θυμάμαι. Δεν έχει να κάνει με τον τρόπο που γεννάς. Το σώμα προετοιμάζεται νωρίτερα. Όμως όλα επανήλθαν. Και τα παντελόνια μου μπήκαν και τα κιλά έχασα.😜

Καλησπέρα Vasil. Το ίδιο λέμε λοιπόν, να επιστρέψεις στο φυσιολογικό σου βάρος προ εγκυμοσύνης κι αυτό να πραγματοποιηθεί 6-12 μήνες μετά τη γέννα. Εγώ λοιπόν, από τα 14 κιλά που πήρα συνολικά στην εγκυμοσύνη, έχασα τα 8 με τον τοκετό και μετά έμεινα με τα 6 παραπανίσια, να μην μειώνονται καθόλου στους 6 πρώτους μήνες (που θήλαζα μάλιστα και δεν έτρωγα και πολύ, γιατί ούτε όρεξη είχα και εξαντλημένη ήμουν από το σοκ της φροντίδας νεογέννητου). Και απορούσα ... και κυρίως απογοητευόμουν, γιατί, όπως λες κι εσύ, πίστευα ότι δεν είχαν κλειδώσει αυτά τα κιλά και θα έπεφταν μήνα- μήνα. Έλα όμως που δεν έπεφταν με τίποτα! Εκεί, πάνω στο εξάμηνο μου χτύπησε καμπανάκι και πήγα σε διατροφολόγο. Και με οργάνωσε και πράγματι μέσα σε ένα τρίμηνο περίπου τα έχασα σχεδόν όλα και μπήκα στα παλιά μου ρούχα επιτέλους- γιατί εμένα αυτό ήταν το άγχος μου. Ενδεχομένως αν είχα δώσει πιο πολύ χρόνο στον εαυτό μου να τα έχανα αργότερα, δεν ξέρω. Γι αυτό λέω ότι εξαρτάται και τι προσδοκίες έχει η κάθε κοπέλα και τι θεωρεί ανεκτό για τον εαυτό της. Έχω φίλες που έμειναν με παραπάνω κιλά καιρό μετά την εγκυμοσύνη και δεν τις πείραζε. Εγώ ήθελα να επιστρέψει το σώμα μου εκεί που ήταν και να το βλέπω να συμβαίνει άμεσα. Μου το είχε πει και ο γιατρός μου να προσέχω, γιατί τα έξτρα δεν χάνονται εύκολα. Εγώ βέβαια ήμουν και 39 χρόνων όταν γέννησα. Δεν είναι το ίδιο με τα 25 και τα 30. Ούτε κι εγώ είχα αντοχές για γυμναστική, αν και όλοι μου έλεγαν να προσπαθήσω, γιατί είναι η πιο αποτελεσματική λύση. Κι ακόμη και σήμερα (το μωρό μου έχει κλείσει χρόνο), δεν έχω καταφέρει να ξαναρχίσω. Κοιτα, αν δεν έχεις πάρει πολλά ως τώρα μην ανησυχείς. Στο τελευταίο δίμηνο ό,τι παίρνεις είναι βάρος παιδιού και υγρά. Μακάρι να είσαι απ' τις τυχερές που τα χάνουν γρήγορα και επανέρχονται χωρίς πολύ κόπο! Με το καλό το μπεμπάκι σου!

Ουπς! Η τελευταια προταση στο προηγούμενο ποστ άκυρη. Από λάθος

Τα χάνει εύκολα μια κοπέλα αν ήταν λεπτή πριν και είναι έτσι το σκαρί της κ επομένως θα επανέλθει. Ή όσο μικρότερη είναι, η ηλικία σίγουρα βοηθάει Οι υπόλοιπες και οι άνω των 35 χρειαζόμαστε προσπα΄θεια και αρκετούς μήνες, είναι αποδεδειγμένο αυτό. Κ φυσικά εξαρτάται από τα κιλά που έχει πάρει η καθεμιά και τι θεωρεί νορμάλ για βάρος μετά την εγκυμοσύνη, τι θεωρεί "γρήγορα" και τι "αργά". Για μένα ας πούμε όταν έκλεισα 6μηνο με επιπλέον κιλά απ' το κανονικό μου βάρος, χτύπησε καμπανάκι, για κάποια άλλη μπορεί να μην ήταν θέμα. Ούτε ο θηλασμός με βοήθησε στην απώλεια. Το παραπάνω τρέξιμο ισχύει φυσικά, αλλά μεταφορικά. Κυριολεκτικά τρέχεις από δωμάτιο σε δωμάτιο άυπνη (-οι) και τρελαμένη (-οι), εκτός αν έχεις- ετε πολλή βοήθεια που σου αφήνει χρόνο και αντοχές να τρέχεις για τα εκτός, να κάνεις και καμιά γυμναστική. Τώρα, το να τρως αυτό που περισσεύει απ' το μωρό, δεν το κατάλαβα. Φρουτόκρεμα εννοείς;! Τέλος πάντων, καθεμία έχει την εμπειρία της. Είναι και υποκειμενικά αυτά. Το τρέξιμο δεν ισχύει.

Καλησπέρα. Ο γιατρός μου είχε πει ότι η ποιότητα Α, Β, Γ (A,B,C) προσδιορίζει ουσιαστικά την ποιότητα του "εξωτερικού περιβλήματος" των βλαστοκύστεων (έμβρυα 5ης ημέρας) και άρα την πιθανότητα εμφύτευσης. Όσο πιο καθαρό Α είναι (πχ ΑΑΑ) τόσο πιο "δυνατό" εμβρυάκι και με περισσότερες πιθανότητες εμφύτευσης. Τα ΓΓΓ δεν συγκεντρώνουν πιθανότητες και δεν τα κρατάνε, τουλάχιστον στο κέντρο που πάω εγώ. Βέβαια πρόσθεσε, ότι είτε Α είτε Β, άπαξ και εμφυτευθούν δεν έχουν καμία διαφορά ως προς την ανάπτυξη και την εγκυμοσύνη που δίνουν, απλά σίγουρα προτιμούν να εμφυτεύουν Α για να αυξάνουν τις πιθανότητες. Αυτά ξέρω, απ' όσα μου είχε πει, με κάθε επιφύλαξη βέβαια. Το ΒΙ που γράφεις δεν γνωρίζω τι ακριβώς σημαίνει. Εύχομαι να πάνε όλα καλά, η επόμενη φορά να είναι η τυχερή σου!

Εγώ είχα πάρει οριακά 12 κιλά, αλλά ἠδη είχα ξεκινήσει την εγκυμοσύνη 2 κιλά βαρύτερη λόγω εξωσωματικής, άρα 14-15 συνολικά. Πραγματικά δεν ξέρω αν μπορείς να το ρυθμίσεις, γιατί στην εγκυμοσύνη το σώμα σε οδηγεί, όχι εσύ το σώμα. Είναι αλήθεια ότι τα πολλά κιλά τα παίρνεις στο τέλος, γιατί τότε μεγαλώνει πιο γρήγορα το μωρό. Γι'αυτό όλοι συμβουλεύουν να κάνεις κράτει τους πρώτους μήνες, αλλά δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι αυτό. Εγώ θυμάμαι πάντως ότι είχα ληγούρες το πρώτο δίμηνο - ήμουν απ'αυτές που είχαν ληγούρες, όχι αναγούλες😝🤪 - μετά νορμάλ. Υποθέτω πως ο γιατρός θα σου έχει δώσει μια ενδεικτική διατροφή. Να την ακολουθήσεις, για να μην ξεφύγεις. Μην στερείσαι βέβαια, αλλά μην καλοπιάνεις τον εαυτό σου με δικαιολογίες για να τρως περισσότερο, γιατί μετά τα χάνεις δύσκολα. Λίγο η κλεισούρα, λίγο η αναγκαστική έλλειψη άσκησης, ο θηλασμός, μένεις με κάτι κιλά παραπάνω και αναρωτιέσαι τι στο καλό γίνεται και αν θα ξαναμπείς ποτέ στα ρούχα προ εγκυμοσύνης. Είναι και οικονομικό το θέμα για να ανανεὠσεις γκαρνταρόμπα, μέσα στα χίλια έξοδα, μην το γελάμε, χαχαχα! Εγώ, εν τέλει έμεινα με συν 6 κιλά μετά τον τοκετό, τα οποία πήγα σε διατροφολόγο για να τα χάσω και να μπω στα ρούχα μου. Με το καλό να δεχτείς το μωράκι σου!!

Κι εγώ πόνεσα πολύ στην σαλπιγγογραφία. Είναι μακράν η πιο επώδυνη εξέταση που έχω κάνει. Την έκανα σε μαιευτήριο της Αθήνας και από τότε την θυμάμαι με τρόμο. Με σκιαγραφικό μου την έκαναν και ούρλιαζα σε όλη την διαδικασία, παρά το buscopan που είχα πάρει. Το ίδιο και μια φίλη μου πρόσφατα. Και η πλάκα είναι ότι βγήκε και στις δυο μας φυσιολογική, χωρίς κανένα πρόβλημα. Πού να είχα και κλειστές σάλπιγγες δλδ!!😖😱

Εμένα μου είπαν ο γιατρός και η μαία ότι δεν χρειάζεται να αγοράσω πανάκριβες κρέμες. Όλες ίδια δουλειά κάνουν... Μου πρότειναν απλές Vaseline intensive care κι ένα απλό λαδάκι Johnsons. Αλλά να βάζω εντατικά. Φίλες μου επίσης κι αυτές μου πρότειναν απλές κρέμες εμπορίου και ότι η Nivea η κλασική είναι πολύ αποτελεσματική και καταπραϋνει κι από την φαγούρα, καθώς φουσκώνει η κοιλιά. Έβαζα λοιπόν εντατικά, σχεδόν κάθε μέρα πότε την μία πότε την άλλη και λαδάκι μετά το μπάνιο πάντοτε, από τη στιγμή που έμαθα ότι είμαι έγκυος. Και τελικά δεν έκανα καθόλου ραγάδες!! Δεν το πίστευα, γιατί είχα την προδιάθεση, στο υπόλοιπο σώμα έχω ραγάδες από την εφηβεία. Στο στήθος άρχισα να βάζω μετά την εγκυμοσύνη μία της frezyderm και μία πανάκριβη που μου πούλησαν στο μαιευτήριο. Και κλαίω ακόμα τα λεφτά μου. Έβγαλα στο πλάι μερικές γραμμές απο εκεί που δεν είχα τίποτα! Τι να σου πω, έχει να κάνει με το δέρμα. Συμφωνώ ότι αν είναι να βγάλεις, θα βγάλεις. Αλλά κάνε εσύ ό,τι μπορείς για να έχεις ήσυχη την συνείδησή σου. Και να θυμάσαι ότι το σώμα μας κάνει μεγάλη προσπάθεια για να δημιουργήσει και να φέρει στον κόσμο νέα ζωή! Κ πρέπει να το αγαπάμε! Με το καλό το μωράκι σου!!

Γενικά πιστεύω ότι είναι στο παιδί, αλλά θα σου πω και την περίπτωσή μας. Η κόρη μου έμαθε κυρίως με το δικό μας ποτήρι. Μας έβλεπε που πίναμε κι ήθελε κι αυτή. Θυμάμαι την πρώτη φορά που τράβηξε με τα χεράκια της το ποτήρι μου και το έφερε στα χειλάκια της να πιει. Όχι με σπουδαία αποτελέσματα βέβαια... Το ίδιο έκανε (και κάνει ακόμα) όταν μας βλέπει να πίνουμε από οποιοδήποτε ποτήρι ή μπουκάλι. Γενικά βλέπω ότι η μίμηση είναι πολύ ισχυρό κίνητρο για τα μωρά. Γενικά εγώ προσπαθούσα σε κάθε επαφή με το νερό να της βρέχω το στόμα για να μάθει. Από 6 μηνών δλδ, τότε που πρωτομπήκαμε στις τροφές, θυμάμαι ότι της άρεσε να ανοίγει το στόμα της και να γεύεται το νερό όταν της ξέπλενα το πρόσωπο με το χέρι μου. Και όταν έκανε μπάνιο το ίδιο. Δεν ξέρω αν βοήθησαν όλ'αυτά, πα΄ντως τώρα πλέον (14 μηνών) αγαπάει πολύ το νερό, πίνει συνέχεια.

Γεια σου. Κάθε επιτυχία εύχομαι στην προσπάθεια! Εγώ γνωρίζω ότι η υστεροσκόπηση ενδείκνυται για την καλύτερη λειτουργία του ενδομητρίου και την προτείνουν αρκετοί γιατροί, επειδή ακριβώς το καθαρίζει από πολυποδάκια και κυστούλες. Ο δικός μου γιατρός μου την έκανε λίγο πριν προχωρήσουμε σε εμφύτευση (εξωσωματική) και ήταν απόλυτα επιτυχημένη. Αλλά αυτό το πολυποδάκι το είχε δει απ'τους υπέρηχους. Δεν έκανε ερευνητικά την υστεροσκόπηση μήπως και. Εσένα, δεν κατάλαβα, τις πολυκυστικές τις είδε ο γιατρός που σου έκανε την σαλπιγγογραφία ή ο γυναικολόγος σου;

Ο δικός μου γιατρός συνεργάζεται με το Ιασώ, σε εξετάσεις, τοκετούς κτλ, αλλά έχει δικό του κέντρο εξωσωματικής. Για Αθήνα μιλάω. Αν ενδιαφέρεστε Vasiliki, Sunnyyyyy, στέλνω πμ.

Να μην σκάσεις κορίτσι μου. Να έχεις υπομονή και να σκέφτεσαι ότι καθετί που γίνεται είναι για καλό. Το ίδιο έπαθα κι εγώ πρόπερσι, ξεκίνησα διεγέρσεις τον Οκτώβρη και κατέληξα να κάνω ετ τον Φεβρουάριο, λόγω Γιορτών. Άσε που είχαμε καθυστερήσει ήδη κανένα εξάμηνο λόγω εξετάσεων και κόβιντ (τέλη του 2020 μιλάω). Το ίδιο μια φίλη μου, που ήταν έτοιμη από τέλη Μαρτίου, αλλά λόγω Πάσχα την πήγε καλό καλοκαίρι η διαδικασία. Έτσι πάνε αυτά...Είναι σπάσιμο, το ξέρω, αλλά πίστεψέ με, όταν όλα τελικά πάνε κατ ευχήν, δεν θα έχει καμία σημασία πότε έκανες ετ. Σου εύχομαι καλή επιτυχία!!

Όλα να πανε κατ' ευχήν!! Σύντομα εύχομαι με μια μεγάλη χοριακή.🤞 🤞 Είμαστε ακριβώς αυτή η περίπτωση όπως κι εσείς. Όλα τέλεια στις εξετάσεις μας, αλλά παιδί δεν ερχόταν. Κι εγώ ε΄κανα αρκετές ωοληψίες μέχρι να συγκεντρώσουμε ικανό αριθμό βλαστοκύστεων. Κι ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Σ εμένα βέβαια ο γιατρός έβαλε δύο, γιατί ήμουν κάτω των 40 και έτσι έλεγε το πρωτόκολλο. Μάλιστα ήταν κάθετος σ ' αυτό. Εσύ με ένα πήγες; Όπως και να να έχει, εύχομαι να έρθουν σύντομα τα καλά νέα, με εύκολη και τελειόμηνη κύηση!!