Happyland

Μπουρεκακι μου μην αγχωνεσαι! Ολα τελεια θα πανε!!!!!!!!!!!!! Αντε ωρες μετρας για να γνωρισεις το αγγελουδι σου!!!!!!!!!!!!!!!!! Εμεις θα σε σκεφτομαστε!

Στο Σαββινακι μου ειχε ερθει περιοδος στους 3 μηνες. Αλλα ερχοταν οποτεε το θυμοταν! Ενω θηλαζα προσπαθουσα για παιδακι αλλα δεν εμεινα, εμεινα με το που σταματησα. Ο γιτρος μου ειχε πει οτι 95% ο θηλασμος αποτελει μεθοδο αντισυλληψης. παρεπιπτοντως κι εγω με το που σταματησα τον θηλασμο αρχισα να ξεπρηζομαι και να μαζευω, χωρις προσπαθεια κι ολας.

Μετα τον χρονο μου ειπε δε χρειαζεται καθε μερα κρεας. Για χοιρινο μου ειπε αν τυχεει ας φαει, αλλα και καθολου να μη φαει καλυτερα. Εδω εμεις οι μεγαλοι δεν κανει να τρωμε χοιρινο. Η Σαββινα ειναι 15 μ,

Κι εγω εκανα καισαρικη γιατι το μωρακι ειχε μια κυστη στο κεφαλακι και δεν επρεπε να ζοριστει. Τον τοκετο τον ευχαριστηθηκα. Ενιωσα που βγηε η μπουμπου, την ειδα με τα αιματα και την πηρα πρωτη αγκαλιτσα. Αυτο που δεν αντεξα ηταν η πρωτη φορα που σηκωθηκα και οτι ολοι ετρωγαν ταρτακια εκτος απο μενα!!!. Την αλλη μερα πηγα για καφε στο κυλικειο! Παρεπιπτοντως μου ηρθε να αεριστω οταν ολοι ηταν στο δωματιο! Ξεφτιλα! Την κοιλια μου την ενιωσα στους 6 μηνες. Αυτα!

Μολις γυρισα απο τον παθολογο (ειμαι αρρωστη)/ Μου ειπε οτι αν εισαι υγιης αυτη την γριπη την περνας πολυ ελαφρια. Οσο για την εγκυμοσυνη μου ειπε και να νοσησω απο τη στιγμη που δεν υπαρχει ιστορικο βαριων ασθενειων μπορω να την περασω και χωρις φαρμακα. Στην εσχατη θα μου δοσει ταμιφλου το οποιο ειναι κατηγοριας c (δηλαδη οχι δοκιμασμενο). Για το παιδι μου ειπε οτι αργα η γρηγορα ολοι θα νοσησουμε και καλυτερα να νοσησουμε τωρα, παρα αργοτερα που ο ιος θα ειναι πιο δυνατος. Αυτο που φοβαμαι ειναι για το μωρακι μου οταν με το καλο γεννηθει. Ο παιδιατρος με πιεζει να εμβολιασθουμε ολοιοσοι θα ειμαστε σε επαφη με το μωρο. Ο γυναικολογος ειναι κατα. Τελικα τι ισχυει; Αυτο που με απασχολει περισσοτερο ειναι για το μωρακι που θα γεννηθε...

Εγω μενω Πάτρα! Ειμαι η Αναστασια με ενα κοριτσακι 15 μηνων και ενα στην κοιλιτσα 8 μηνων! Αντε να μαζευτουμε να συναντηθουμε κι ολας!

Κι εγω στην αρχή ένιθα περίεργα. Ειδικά στο μαιευτήριο δεν μπορω να πω οτι ενιωθα αγάπη, αλλα ενιωθα ΠΑΡΑΞΕΝΑ! Εννοιται και την αγαπουσα, αλλα αυτη η αγαπη που ολες περιγραφουν ηρθε σε εμενα σιγα σιγα. Μερα με τη μερα αρχισα να την ερωτευομαι ολο και περισσοτερο και οσο περναει ο καιρος δυναμωνει (δεν ξερω που θα φτασει!). Τωρα καταλαβαινω τις μανουλες που υιοθετουν παιδακια, τα αγαπουν οπως ακριβως κι εμεις. Γιατι νομιζω οτι η αγαπη οντως ερχεται σιγα σιγα.

Σοφάκι μου τώρα το είδα και στενοχωρηθηκα πολυ.. Λυπαμαι πάρα πολύ... Δεν ξέρω τι να πώ σε τέτοιες περιπτώσεις. Να είσαι πάντα καλά και γερή να τη θυμάσαι..

Μην αγχωνεσαι ειναι αναλογα το παιδι! Κι εμας γυρω στους 5 μηνες το στηριξε!

Έχω να πω αρχικά ότι η εμπιρεία της γέννας ήταν η ομορφότερη εμπιρεία της ζωης μου! Θα πήγαινα Σάββατο 9/8 το πρωι, προγραμματισμένα για καισαρικη, γιατι η μπουμπου μας ειχε κατσει με το κεφάλι κάθετα. Την προηγούμενη ηρθε Πατρα η κολλητη μου και νουνα του μωρού για συμπαρασταση. Πήγαμε κομμωτήριο και αισθητικο για αποτρίχωση και το βράδυ βγήκαμε για φαγητο και ποτακι να το γιορτάσουμε! Το βραδυ πού να κοιμηθω εγω! Μεχρι το πρωι δεν εκλεισα ματι. Σηκωθηκα κατα τις 6.30, μπανιαριστηκα, καλλοπιστηκα και βουρρρ γαι το μαιευτηριο με αντρα, μαμα και κολλητη. ΣΤο μαιευτήριο με παρέλαβε μια πολυ γλυκια μαια για τον γνωστο καλλοπισμο, κλισματακι και μπανακι. Δεν ειχα ξανακανει κλισμα,..πωπω... εκρηξη εγινε στο μπανιο! ΣΤη συνεχεια με πηγαν σε ενα δωματιο, μου εβαλαν ορο και καρδιοτοκογραφο και περιμενα εκει καμια ωρα. Στο διαστημα αυτο μπαινοβγαινε αντρας και κολλητη και μου κρατουσαν παρεα. Μεχρι που ηρθε ο γιατρος μου να με παραλαβει! Εκει μου κοπηκαν τα ποδια! Όχι απο φοβο, αλλα απο αγωνια! Επιτελους η μεγαλη στιγμη ειχε φτασει και δεν ηθελα να χασω ούτε δευτερολεπτο! Με πήγαν στο χειρουργείο οπυ η αναισθησιολόγος (μια φανταστικη κυρια με πολυ χιουμορ) μου εκανε την επισκληριοδιο. Ελα ομως που δε με επιανε... Ο γιατρος μου βιαζοταν και ηθελε να μου κανει ολικη, αλλα ευτυχως εκεινη τον επεισε να περιμενουμε λιγο. Μου εκανε και δευτερη δόση και ευτυχως με επιασε! Ο γιατρος ειχε ξεκινησει να πετσοκοβει και εγω ακομα ρωτουσα ποτε θα ξεκινησουμε! Ξεχασα να σας πω ότι ήταν και ο αντρας μου μεσα (ειδε και την επεμβαση το θηριο!) και γενικώς είχαμε πολύ γέλιο! Εγώ ένιωθα σαν να μου εκαναν μασαζ στην κοιλια και το απολάμβανα! Τη στιγμη που εβγαλαν το μωρο... ήταν το αποκορύφομα... Ένιωσα να βγαινει το σπλάχνο μου! Νομίζω ότι άκουγα και μουσικές! Ήταν συγκλονιστική στιγμή! Όταν μου την έδειξαν μες στα αίματα έβαλα τα κλάμματα και είπα ότι έιναι το ομορφότερο μωρό του κόσμου! Μετα την άκουγα να κλάιει και ΄φωναζα τι κάνετε στο παιδι μου κλπ... Όταν μουτην ξαναεφεραν στην αγκαλια μου καθαρούλα... Ένιωθα ότι είχα τον κοσμο όλον!!!!! Ο αντρόυλης μου αποχώρησε με την μπέμπα για το δωμάτιο ανάνυψης (σιγα μην εμενε μαζι μου, πισω απο την κορη!) κι εγώ παρεμεινα για τα ραματακια και την πλαστικη. Εκει έριξα εεεεναν υπνοοοο!!!! (την προηγουμενη δεν ειχα κοιμηθει όπως ειπα παραπανω). Το ευχαριστήθηκα!!! Δεν μπορύσα ποτε να φανταστω ότι θα νιώσω τέτοια συναισθηματα... Η εμπιρεια αυτη ηταν η καλυτερη της ζωης μου!!!!!!! Η στιγμη που ηρθε στον κοσμο η μπεμπουλα μου ηταν συγκλονιστική και τα συναισθηματα αυτα αξεχαστα!!! Την αγαπω τόσο πολυ που αναρωτιέμαι τι έκανα πριν την αποκτήσω!! Ανυπομονώ να το ξαναζήσω όλο αυτο! Όσο πιο σύντομα γίνεται! (Σας εκανα copy=paste από παλιότερη δημοσίευση στο post Ιστορίες τοκετού!) Φιλακια!

Λυπάμαι πολύ... Προσπαθησε να εισαι καλα για το κοριτσακι σου... Και το μικρο σου αγγελακι να εισαι σιγουρη πως θα σας προσεχει...

Εγω της chicco εχω κι εχω μεινει ευχαριστημενη. Πρπει να στεγνωσουν καλα πριν τα αποθηκευσεις. Μονο η θηλη μου ειχε πιασει μια φορα μουχλα επειδη δεν την ειχα λυσει τελειως για να καθαριστει και να στεγνωσει. Η αποστειρωση νομιζω μεχρι 6 ωρες κραταει.

Αχ τι ωραια! Ερχονται Χριστουγεννα!!!! Φετος θα ειμαστε 4!!! Εγω στολιζω της Αγ. Αικατερινης παντα! Πολυ ωραια τα δενδρακια σας!

Απο όσο ξέρω δε χρειάζονται βρασιμο. ΕΓω ομως για ψυχολογικους λογους μια φορα τον μηνα τα βραζω και αλλαζω και τις θηλές. Τα πλένω με προδερμ που δεν αφηνει υπολλειματα σαπουνιου.

Με το καλο! Ολα καλα θα πανε!

Αυριο εχει ο τηλεθεατης το cd με το ελληνικο τραγουδι

Αχ και η δικια μου απο τα ιδια. Θελει να της το βαζω στον υππολογιστη με αποτελεσμα αν δεν της κανω το χατηρι σπαραζει στο κλαμα! Αν ριναι σε αλλο δωματιο και ακουσει τη διαφημιση ερχεται τρεχοντας!! Τι γινεται με αυτο το τραγουδι;;;

Μοσχαράκι με λαχανικα!

Βικη καπου διαβασα οτι το μητρικο γαλα ειναι και η καλυτερη κρεμα ημερας! Παντως κεμενα που ειχαν τραυματιστει οι θηλες καμια κρεμα δεν εκανε τιποτα. Με το που αρχισα να βαζω το δικο μου γαλα περασε αμεσως!!!

Κι εγω ημουν φανατικη καπνιστρια. ΣΤην προηγουμενη εγκυμοσυνη καπνιζα μεχρι 5 την ημερα. Τελικα ο πλακουντας μου γερασε νωρις, πηγαινα για προωρο τοκετο και ο γιατρος μου εκανε ενεσεις κορτιζονης για να αναπτυχθει το εμβρυο. Στον θυλασμο το εκοψα τελειως. Τωρα να πω την αμαρτια μου οταν θα ειμαι για καφε (μια στο τοσο) μπορει να κανω ενα. Αλλα δεν το ζηταω οπως πριν. Δηλαδη σε αυτην την εγκυμοσυνη αντε να εχω κανει 4. Και αυτα τα 4 ξερω οτι αν δεν τα ειχα κανει θα με επιαναν τα νευρα μου και τελικα θα εκανα παραπανω. ΕΙναι πολυ δυσκολο το ξερω... Με βοηθησε το οτι εκοψα και τον καφε. Προσπαθησε πμως γιατι οντως τα προβληματα που μπορει να δημιουργηθουν ειναι πολλα... Καλη προσπαθεια! Φλακια!

Αφροδιτούλα κι εγώ στην ιδια μοιρ με εσενα ειμαι. Εχουμε στο δωματιο της εναν καναπε που γινεται διπλο κρεβατι. Τον εχω μονιμως ανοιχτο. Ξαπλωνουμε εκει μεχρι να αποκοιμηθει και μετα τη μεταφερω στην κουνια. Αν ξυπνησει τη νυχτα παλι τα ιδια. Να σου πω την αληθεια με ευχαριστει αυτη η διαδικασια, εγω ειμαι πιο πολυ εξαρτημενη απο αυτην, απλα οταν ερθει το καινουργιο μωρο θα ειναι προβλημα. Πιστευω δε θα αργησω να της παρω κρεβατι. Την κουνια δεν τη θελει, κουτουλαει στα καγκελα και ξυπναει. Τα μεσημερια την αφηνω νακοιμηθει στον καναπε και φαινεται να κοιμαται καλυτερα εκει. Οταν ερθει ομως η καινουργια μπεμπα στο δωματι ο καναπες αναγκαστικα θα φυγει, οποτε μαλλον θα τη βαλω σε κρεβατακι. Ρουλα κι εμενα κοιμοταν μονη της μεχρι 9 μηνων. Βγηκε ομως το πρωτο δοντακι, κοιμηθηκαμε αγκαλια γιατι ξυπναγε και ποναγε και αυτο ηταν... Το χασαμε το παιχνιδι!

Συγχαρητηρια! Με το καλο να έρθει το μωράκι σας!! Αυτες είανι οι πιο ομορφες εκπληξεις!

Οσο περισσοτερο διαβαζεις τοσο περισσοτερο καιγεσαι! χεχε

manoula3 έγραψε: Ναι αν μπορεις γραψτα μας! Πιστευω οτι θ ακαταστραφει ο κοσμος και θα ξαναγεννηθει απο τις σταχτες του. Στην ουσια οι προφητιες της Αγιας Γραφης προμηνιουν με συμβολισμους ολα αυτα που συμβαινουν σημερα (κλιμα, πολεμοι κλπ) ΕΙναι τρομερο αυτο που εγραφε η αποκαλυψη, ότι θα μπει ο σατανας στα σπιτια μας και θα εχει τα κερατα του στις σκεπες μας (τηλεοραση)

Κοριτσια πιστευω οτι το να αφησεις το παιδι να κλαιει εχει αποτελεσμα. Αλλα μηπως εχει αποτελεσμα επειδη το μωρο νιωθει παραμελημενο και παραιτειται της προσπαθειας; Οπως και να εχει, η δικια μου αμα αρχισει να κλαιει ειναι σπαρακτικο κλαμα. Γενικως δεν κλαιει απο καπριτσιο πρεπει να εχι λογο. Οποτε αυτο δεν μπορω να το εφαρμωσω... Συμφωνω απολυτα στο σημειο οτι πρεπει να το παιρνει ο υπνος εκει που θα ξυπνησει. Θα το εφαρμοσω απο αυριο και θα σας πω την εμπειρια μου!