Thlimmeno_koutavi

Έκανες σπερματεγχυση με δωρεά σπέρματος? Δε νομίζω πως πρέπει να προσέχεις κάτι ιδιαίτερο, θα σου το έλεγαν σου. Αλλά καλου κακού μη κάνεις όλες τις βαριές δουλειές αυτές τις μέρες! Καλή επιτυχία!!

Με ενημέρωσαν πως αν το αποτέλεσμα της σαλπιγγογραφιας βγει φυσιολογικό είμαι οκ για την επιτροπή για εξωσωματική. Αν όμως βγει παθολογικό, για να πάρω έγκριση πρέπει να κάνω την κλασσική μέθοδο. Και ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω. Από την παλιά μου γυναικολόγο αποφάσισα να φύγω και τώρα είμαι μετέωρη...

Καλησπέρα σας κορίτσια! Είχα ραντεβού με κέντρο εξωσωματικής και μου πρότειναν να κάνω και υστεροσαλπιγγογραφια για να είμαστε βέβαια πως και αυτό το κομμάτι είναι εντάξει. Απλά μου πρότειναν με μια καινούρια μέθοδο, όχι σε ακτινολόγο. Και είμαι σε σκέψεις δεν ξέρω....

Επειδή με ενδιαφέρει το θέμα, θα μπορούσες να μου πεις περίπου πόσο κοστίζει?

Εύχομαι όλα να πάνε καλά... Πόσο αμη έχεις? Εγώ έμαθα χθες ότι έχω 1,5... Και είμαι στα πατώματα... 31 χρόνων

Έκανα και εγώ εξετάσεις... Από ορμονικε΄ς όλα καλά, εκτός από την προλακτίνη που ήταν λίγο ανεβασμένη, 31. Σήμερα βγήκαν και τα αποτελέσματα της αμη. Έριξα ένα κλάμα... 1,5.... Πάμε βουρ για ραντεβού σε κέντρο εξωσωματικής... Νιώθω μια φοβερή απογοήτευση....

Εύχομαι γρήγορα να έχετε επιτυχία! Η όλη διαδικασία θέλει πολλή υπομονή και αγάπη.. Και να μη συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλα ζευγάρια. Υπάρχουν πολλοί που απέκτησαν παιδιά με κόπο χωρίς να το ξέρουμε και εμείς βλέπουμε απλά το θετικό αποτέλεσμα και όχι την προσπάθεια που κρύβεται από πίσω... Εγώ πάλι αδιάθετη σήμερα. Το πήρα όμως λίγο πιο ελαφριά αυτή τη φορά συγκριτικά με την προηγούμενη που βίωνα πένθος. ΄ Έκανε επανεξέταση ο άντρας μου στο σπερμοδιάγραμμα και βγήκαν λίγο καλύτερα τα πράγματα και πήρα μια ανάσα και ένα θάρρος. Θα πάρει ξανά βιταμίνες με αντιοξειδωτικά. Έκανα και εγώ αιματολογικές εξετάσεις και βγήκαν καλές εκτός από την προλακτίνη που ήταν ανεβασμένη... 31. Παρήγγειλα και τεστ ωορρηξίας μήπως βοηθήσουν και αυτά. Πάντως ελπίζω...

Αυτό το άγχος το ρημάδι.... Αυτό με ανησυχεί περισσότερο. Όσο δε διαχειρίζομαι το άγχος, ακόμα και με παρεμβατική μέθοδο φοβάμαι πως δε θα έχουμε επιτυχία. Και πάλι απογοήτευση. Οπότε σκέφτομαι μήπως πρώτα να κάνουμε κάτι για το άγχος; Πφφφ.... Μακάρι ο Θεός να δίνει παιδιά σε όλα τα ζευγάρια....

Δεν έχω κάνει σαλπιγγογραφία. Η γυναικολόγος μου λέει από τον υπέρηχο και επειδή ξέρει το ιστορικό μου, μου λέει δε χρειάζεται να κάνεις προς το παρόν. Μου συνέστησε να περάσουμε γρήγορα σε σπερματέγχυση και βλέπουμε. Γενικά να μην αφήνουμε τους μήνες να περνάνε έτσι. Και εμείς τους αφήσαμε η αλήθεια είναι... Έχω σκεφτεί να αλλάξω γυναικολόγο, γιατί είναι λίγο ωμή και με αγχώνει γενικά ο τρόπος που μιλάει, αν και σαν επιστήμονα δεν έχω παράπονο. Αλλά μένω σε επαρχία... και ΑΑΑΝΝ μείνω έγκυος θα βολεύει πολύ να την έχω δίπλα μου... Θέλω να απευθυνθούμε σε κέντρο εξωσωματικής να δούμε τι μπορεί να μας πούνε και εκεί. Εύχομαι να σου πάνε όλα καλά... και σύντομα.

Πόσο σε καταλαβαίνω... Το δάκρυ βγαίνει κορόμηλο αβίαστα... Οι άλλοι δε με νοιάζουν τόσο πολύ, ο άντρας μου βλέπω ότι πιέζεται όμως.

Γενικά φοβάμαι σε οτιδήποτε παρεμβαίνει στο σώμα... Αχ.... Οι επόμενοι δύο μήνες αναμένονται κρίσιμοι για εμάς νομίζω και τις αποφάσεις μας... Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο. Ένα μωράκι στην κοιλίτσα σου. Μπορεί και ΄δύο!

Ξέρω και άλλη περίπτωση που ενώ όλα ήταν φυσιολογικά καθυστέρησαν να κάνουν μωρό, αλλά τελικά έκαναν χωρίς καμία βοήθεια! Συνεχίστε τις προσπάθειες. Σε νιώθω πολύ που κάθε μήνα κλαις...

Είναι όντως παρηγοριά... Σε ευχαριστώ πολύ...

Μακάρι να έρθουν όλα καλά για όλες μας... αυτές οι κοπέλες έμειναν έγκυες χωρίς εξωσωματική? Αρχικά η γυναικολόγος έχει προτείνει να κάνουμε σπερματεγχυση. Μετά βλέπουμε... Αλλά μάλλον εκεί θα καταλήξουμε... Στην εξωσωματική... Γενικά φοβάμαι με παρεμβατικές μεθόδους... Ήθελα να το προσπαθήσουμε με φυσική ενίσχυση (βιταμίνες, διατροφή, ηρεμία) αλλά δε βλέπω να γίνεται κάτι... Ένας νέος κύκλος... Πολύ σωστό... Αλλά έχω χάσει την πίστη μου πλέον. Και είναι άσχημο το ξέρω. Αλλά κάθε μήνα έλεγα. Άντε μπορεί αυτόν να γίνει. Και τίποτα... Κάθε φορά. Σκέψου δεν έχω κάνει ποτέ τεστ εγκυμοσύνης. Πάντα στην ώρα της η περίοδος....

Τώρα τις γιορτές όλοι ευχήθηκαν άντε με το καλό ένα μωρο. Εγώ χαμογελώ και λέω με χαρά ευχαριστούμε πολυ, ο άντρας μου κατεβάζει το κεφάλι... Πραγματικά δεν ξέρω μπορεί να είναι και ιδέα μου, αλλά πολλοί με κοιτάνε στην κοιλιά... Να δούνε αν φούσκωσε δεν ξέρω. Σ ευχαριστώ για τον χρόνο σου και τα καλά σου λόγια.

Με το καλό να το δεχτείς στην αγκαλιά σου. Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να είσαι καλά

Σας εύχομαι ό, τι καλύτερο. Και σε εσένα σύντομα με θετικό τεστ... Σε εμένα φαντάζει κάτι απίθανο να συμβεί. Έχω χάσει την πίστη μου ότι θα συμβεί. Έχω πιάσει πάτο ψυχολογικά... Συγγνώμη... εδώ δίνετε κουράγιο η μία στην άλλη... κι εγώ δεν μπορώ...

Σ ευχαριστώ πολύ... Ο άντρας μου είχε ξεκινήσει βιταμίνες και παρατήρησα ότι δεν τις παίρνει... Μια απογοήτευση γενικότερη νιώθω. Απ' όλα. Τη συνεννοήση όλα....

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας... Εξ αρχής είχαμε πει ότι το θέμα παιδί θα το κρατήσουμε εντελώς μεταξύ μας. Δεν ήθελα κανένας να ξέρει και να περιμένουν και αυτό να μας προσθέτει άγχος και πίεση. Αλλά πλέον νιώθω εντελώς μόνη μου... Δεν έχω με ποιον να μοιραστώ τη θλίψη μου... Το συζητάμε με τον άντρα μου, αλλά ξέρω πως στεναχωριέται πολύ, κατηγορεί τον εαυτό του και δε θέλω να τον φορτώνω, αλλά να δείχνω δυνατή και να λέω πως όλα θα πάνε καλά. Αλλά πλέον θέλω κάποιος να με στηρίξει και εμένα... Δεν αντέχω άλλο. Σήμερα αδιαθέτησα πάλι και όλη μέρα δακρύζω όπου και να βρίσκομαι. Θέλω να το συζητήσω με κάποιον να μοιραστώ τη λύπη μου, αλλά δε θα προδώσω την εμπιστοσύνη του... Γι' αυτό ειλικρινά σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας... Είμαι μόνη μου...

Καλησπέρα σε όλες... Με τον άντρα μου προσπαθούμε ένα χρόνο για παιδί (35 και 30 εγώ). Γνωρίζουμε πως έχει θέμα στο σπερμοδιαγραμμα (14% κινητικότητα), αλλά ο ουρολόγος είχε πει να συνεχίσουμε κανονικά τις προσπαθείες, να ξεαγχωθουμε και θα έρθει. Αλλά δεν έχει έρθει μετά από ένα χρόνο σχεδόν. Νιώθω απογοήτευση... Φοβάμαι να κάνω εξωσωματική... Κι αν δεν πετύχει? Τζάμπα οι ορμόνες... Και που να βρεθούν χρήματα για δεύτερη φορά? Πως να φύγει αυτό το άγχος? Με τόσα που ζούμε... Μας λένε να προσέχουμε διατροφή, να κάνουμε ήπια γυμναστική και δυστυχώς δε γίνεται λόγω σκληρής δουλειάς και άγχους. Συγγνώμη για την απαισιόδοξη ανάρτηση...