Gioana2014

Κ εγώ στον 6 ολική αποκολληση έπαθα.το πρώτο παιδί ήρθε με πολύ κόπο και προσπάθεια 7 χρόνων.δοξα το θεό όμως τα κατάφερα και έχω το αγγελούδι μ στο σπίτι.λυπαμαι πάρα πολύ για την απώλεια σου.ειναι πολύ σκληρό και άδικο.εχεις όλου του κόσμου τα δίκια. Για τον τράχηλο πραγματικά δεν πήρα απάντηση έκανε τρομερή εντύπωση σε όλους πως ανοιξε ετσι από την στιγμή π η πρώτη γέννα ήταν με καισαρική κ ο τράχηλος δεν είχε ανοίξει ξανά.καποια λοίμωξη πιθανολογούν αλλά ξεκάθαρη απάντηση δεν πήρα.ημουν τοτε και μόνη μ γιατί ο σύζυγος ήταν μπαρκο με βομβάρδιζαν με διαδικαστικά κ εγώ είχα την θλίψη Μ και την απώλεια Μ..τώρα θα ξαναπάω στο γιατρό και θα τα συζητήσω όλα..το θέμα είναι αν υπάρχει κάτι να βρεθεί για μελλοντική γνώση..γιατί τα αγγελούδια π έχασα δεν γυρίζουν πίσω..

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ κορίτσι μου.ναι μίλησα και με άλλους γιατρούς αυτό που συνεβει είναι εξαιρετικά σπάνιο και συναντάτε μόνο στην βιβλιογραφια.με όσους μίλησα δεν είχαν ξαναδεί η ακούσει κάτι αντίστοιχο.δεν ξέρω ήταν όλο τόσο ψυχοφθόρο που δεν μπήκα στην διαδικασία νεκροψίας δεν είχε νόημα νομίζω.ο γιατρός στην δεύτερη κύηση περίμενε να δει αν είναι όλα καλά γιαωμά Μ κάνει περίδεση τραχήλου που γίνεται προληπτικά όταν έχεις αποβολή β τριμήνου.αλλα δεν πρόλαβε να προχωρήσει η κύηση.για την θρομβοφιλιας τώρα που θα ξανάκανω έλεγχο και εξετάσεις θα τον ρωτήσω.Δυστχως κάποιες φορές η επιστήμη δεν έχει πάντα απαντήσεις κ κάποια πράγματα δεν φαίνονται στους υπερήχους.ουτε φταίνε πάντα για όλες τις από όλες οι γιατροί.εγω έτσι όπως το βίωσα δεν ήταν ανθρώπινο λάθος..

Αχ κορίτσι μου πόσο σε καταλαβαίνω κ εγώ αυτό παρακαλάω να μείνω έγκυος και να το μάθει αφού γεννήσω.κ εγώ πάσχω από τοξική πεθερά αλλά έχω και μια πιο τοξικη κουνιάδα μαζί.και πάνε πακέτο οι δύο τους.μετα από 10 χρόνια παντρεμένη και μετά από μια δυσκολη αποβολή στον 6 μήνα που δεν μου συμπαραστάθηκαν καθόλου και δεν σεβάστηκαν την απώλεια μου τις έβγαλα εντελώς από τη ζωή μου.δεν θέλω ούτε να τις βλέπω!!!μακριά οι τοξικοί άνθρωποι από την ζωή μας κορίτσια!!!

Σωστά το αντιμετωπίζεις.ετσι πρέπει να το δω κ εγώ. δόξα το θεό είμαι καλά και έχω ένα παιδάκι και αν ο Θεός θέλει να μου στείλει κ άλλο καλοδεχούμενο.απλα προέρχομαι από πολύτεκνη οικογένεια και θα ήθελα πολύ να έχει το παιδάκι Μ αδερφάκι και να μην μεγαλώσει μόνο του.να χει κ ένα στήριγμα πρώτα ο Θεός αργότερα.οσο όμως μεγαλώνω και βλέπω την μια αποβολή μετά την άλλη απογοητεύομαι και νιώθω ότι δεν θα μπορέσω να κάνω άλλο παιδί..

όλη η εγκυμοσύνη μέχρι και τον 6 ήταν τέλεια.αυχενικη κα β επιπέδου όλα καλά κανένα προβλημα.ενα βράδυ ξεκίνησαν συσπάσεις.δεν είχα δείγμα αποκολλησης ούτε αιμοραγια και καρδιοτοκογράφημα αψογο.η εικόνα ήταν πρόωρος τοκετός.ο γιατρός φοβόταν μην σπάσουν τα νερά και συνέστησε ακινησία μυοχαλαρωτικά και μαγνήσιο.την επόμενη μερα το απόγευμα αφού είχα ηρεμήσει από συσπάσεις και ήμουν ξάπλα σηκώθηκα να πάω τουαλέτα κ ένιωσα ότι κάτι έπεσε.μπηκαμε στο αμάξι να πάμε μαιευτήριο και έπεσε στα χέρια μου είχα και στο πίσω κάθισμα το μεγαλύτερο παιδί μου. οψιμη αποβολή Μ ειπαν(υπήρχε πρόβλημα που δεν εντοπισε η φύση νωρίς και προχώρησε η εγκυμοσύνη μέχρι τον 6).ειχα τέλεια αποβολη(πλήρης εκκένωση μήτρας -πλακουντας σάκος μωρό όλα στα χέρια μου)και δεν υπήρχε δείγμα δικής μ αιμοραγιας.θα ΧΑ πεθάνει στο δρόμο.μεσα στην ατυχία Μ ήμουν τυχερή.ουτε στον εχθρό μου αυτό που βίωσα.να κρατάω το παιδί Μ νεκρό στα χέρια και την επόμενη μέρα να κανονίζω για την ταφή του κ να τρέχω για πιστοποιητικό θανάτου.ο σύζυγός μου είναι ναυτικός κ έλειπε μπαρκο στο εξωτερικό.γυρισε μόλις βρήκαν αντικαταστάτη 5 μέρες μετά.ευτυχωςειχα τους γονείς μου.οι συγγενείς του άντρα μου και τα πεθερικά άφαντοι.αδιαφορια για το γεγονός και έλλειψη σεβασμού και ενσυναίσθησης για τον πόνο μας και την απώλεια μας.η δεύτερη σύλληψη ήρθε μετά την πρώτη περίοδο μόνη της και πίστεψα ότι είναι σημάδι να μου απαλύνει τον πόνο.με γέμισε ελπίδες.ευτυχως όμως αυτή την φορά έφυγε νωρίς την ώρα που έπρεπε να φύγει..δεν θέλω να το βάλω κάτω.ειμαι μαχητρια και έχω πεισμωσει να κάνω αδερφάκι στην μικρούλα μου..όμως υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι χάνεται το κουράγιο και τα ψυχικά αποθέματα.πρεπει να δώσω λίγο χρόνο και χώρο στον εαυτό μου να βιώσει τις απώλειες και σιγά σιγά βήμα βήμα να πάω παρακάτω..

όλη η εγκυμοσύνη μέχρι και τον 6 ήταν τέλεια.ενα βράδυ ξεκίνησαν συσπάσεις.δεν είχα δείγμα αποκολλησης ούτε αιμοραγια.η εικόνα ήταν πρόωρος τοκετός.ο γιατρός φοβόταν μην σπάσουν τα νερά και συνέστησε ακινησία μυοχαλαρωτικά και μαγνήσιο.την επόμενη μερα το απόγευμα αφού είχα ηρεμήσει από συσπάσεις και ήμουν ξάπλα σηκώθηκα να πάω τουαλέτα κ ένιωσα ότι κάτι έπεσε.μπηκαμε στο αμάξι να πάμε μαιευτήριο και έπεσε στα χέρια μου.οψιμη αποβολή.ειχα τέλεια αποβολη(πλήρης εκκένωση μήτρας -πλακουντας σάκος μωρό όλα στα χέρια μου)και δεν υπήρχε δείγμα δικής μ αιμοραγιας.θα ΧΑ πεθάνει στο δρόμο.μεσα στην ατυχία Μ ήμουν τυχερή.ουτε στον εχθρό μου αυτό

Καλησπέρα.δυστυχως το έχασα κ αυτό την Κυριακή.επεσε στην τουαλέτα.ηλπιζα ότι ήρθε να απαλύνει τον πόνο μου αλλά πάλι δεν ήταν γραφτό.εξετασεις θρομβοφιλιας έκανα το 2018 πριν πιάσω την μικρή μου και ήταν όλα καλά.πρέπει να την επαναλάβω είναι κάτι που αλλάζει?δεν ξέρω έχω απελπιστει.προσπαθω να κάνω δεύτερο παιδάκι 2 χρόνια και έχω 3 αποβολές.μια βιοχημική περισυ και δύο απανωτές φέτος.μια 6 μηνών(όψιμη αποβολή μου είπαν , λάθος της φύσης δεν έπρεπε να προχωρήσει τόσο, είχε πρόβλημα το μωρό) κ μία τώρα μετά από δύο μήνες από την πρώτη 7 εβδομάδων.νιωθω ότι δεν έχω αλλά αποθέματα να προσπαθήσω έχω χάσει το κουράγιο μου.ισωςδεν είναι γραφτό να έχει αδερφάκι η μικρούλα μου.εγω έχω γίνει χίλια κομμάτια.γιατι να ναι τόσο δύσκολο όσες θέλουμε παιδάκια να μην μπορούμε κ άλλες να τα γεννάνε και να τα πετάνε στα σκουπιδια και σε ιδρύματα?είναι τόσο άδικο..ο Θεός ξέρει καλύτερα..

Κορίτσι μου πόσο σε καταλαβαίνω!!!έχω ήδη ένα παιδάκι και προσπαθώ για το δεύτερο.περισυ είχα μία βιοχημική αποβολή.φετος δύο απανωτές αποβολές.μια στον 6 μήνα κυησης και μία 7 εβδομάδων δύο μήνες μετά.κ εμένα ο γιατρός Μ λέει τυχαίο.εχω κάνει εξετάσεις και δεν έχουν δείξει κάτι.το μόνο που σκέφτομαι είναι η ηλικία.επειδη οδευω προς τα 38 και τα ωάρια λιγοστεύουν και η ποιότητα τους δεν είναι καλή!ίσως πρέπει να τα παρατήσω ίσως να προσπαθήσω ξανά δεν ξέρω...😔

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την δυναμη που Μ δίνεις!πραγματικά λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου!σε καταλαβαίνω!δεν ξέρω αν πότε θα ξεπεραστεί αυτό π εγινε αλλά πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα απαλύνει ο πόνος Μ με τον καιρό κ θα προχωρήσω μπροστά.ειχα κ άλλη σύλληψη μετά την αποβολή αυτή αλλά κράτησε μόνο 7 βδομάδες.επεσε κ αυτό.δεν ξέρω τι να πω πραγματικά ίσως δεν είναι γραφτώ να κάνω άλλο παιδάκι κ πρέπει να παραιτηθώ.κουραστηκα

Καλησπέρα.δυστυχως έζησα κ εγώ πρόσφατα μια πολύ τραυματική εμπειρία.ειχα ολική αποκολληση πλακούντα στον 6 μήνα κυησης.εγινε πλήρη εκκένωση μήτρας(πλακούντας σάκος έμβρυο έπεσαν στα χέρια Μ στο αμάξι πριν προλάβω να φτάσω στο μαιευτήριο).το ευτύχημα ήταν ότι δεν είχα δείγμα αιμοραγιας κ είμαι ζωντανή.διαφορετικα δεν θα με προλάβαιναν.ομως ψυχολογικά ήταν τόσο βαρύ τόσο δύσκολο τόσο τραυματικό όλο αυτό π έζησα ούτε στον εχθρό μ δεν το εύχομαι.δυο μήνες μετά με ψυχοθεραπείες και πολύ υποστήριξη από τον σύζυγό μου προσπαθώ να προχωρησω την ζωή Μ και να μάθω να ζω με την απώλεια του γιου μου.ευτυχωςεχω ήδη ένα κοριτσάκι όπου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να μπορέσω σιγά σιγά να σταθώ στα πόδια μου.ακομη το παλεύω και κάνω ψυχοθεραπείες όμως προσπαθώ να μαι δυνατή για τον άντρα μ και το κοριτσάκι μου γιατί αυτοί είναι η ζωή μου και η οικογένεια μου.κουραγιο και δυνη να προχωρήσουμε μπροστά .τα καλύτερα έρχονται τωρα ήσουν εσύ που έκλαιγες για την απώλεια σου.θα έρθει η στιγμή που θα κλαίς εσύ από χαρά και κάποια άλλη δυστυχωςδιπλα σου θα θρηνεί .όλα είναι μέσα στη ζωή .μην χάνεις την πίστη σου

Ήμουν στον 6 μήνα κυησης

Καλησπέρα.δυστυχως έζησα πρόσφατα μια πολύ τραυματική εμπειρία.ειχα ολική αποκολληση πλακούντα.εγινε πλήρη εκκένωση μήτρας(πλακούντας σάκος έμβρυο έπεσαν στα χέρια Μ στο αμάξι πριν προλάβω να φτάσω στο μαιευτήριο).το ευτύχημα ήταν ότι δεν είχα δείγμα αιμοραγιας κ είμαι ζωντανή.διαφορετικα δεν θα με προλάβαιναν.ομως ψυχολογικά ήταν τόσο βαρύ τόσο δύσκολο τόσο τραυματικό όλο αυτό π έζησα ούτε στον εχθρό μ δεν το εύχομαι.δυο μήνες μετά με ψυχοθεραπείες και πολύ υποστήριξη από τον σύζυγό μου προσπαθώ να προχωρησω την ζωή Μ και να μάθω να ζω με την απώλεια του γιου μου.ευτυχωςεχω ήδη ένα κοριτσάκι όπου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να μπορέσω σιγά σιγά να σταθώ στα πόδια μου.ακομη το παλεύω και κάνω ψυχοθεραπείες όμως προσπαθώ να μαι δυνατή για τον άντρα μ και το κοριτσάκι μου γιατί αυτοί είναι η ζωή μου και η οικογένεια μου

Καλησπέρα κορίτσια.κ εγώ παίρνω utrogestan.ειχα μία αποβολή στον 6 μήνα κυησης τον Αύγουστο του 21.ολικη αποκόλληση πλακούντα(πλήρη εκκένωση μήτρας).δεν χρειαστηκα ούτε αποξεση.δυο μήνες μετά ξαναμεινα έγκυος.τωρα είμαι 6 εβδομαδων και 6 ημερών.σημερα είδα κ εγώ καφέ υγρά κ ο γιατρός Μ έδωσε τα χάπια.περιμενω να δω πως θα εξελιχθεί.ελπιζω τα χάπια να βοηθήσουν κ αυτή τη φορά να πάνε όλα καλά.ηταν πολύ τραυματικό αυτό π έζησα.το μωρό έπεσε στα χέρια Μ μαζι με πλακούντα κ σάκο.τωρα θα κάνω ότι προληπτικό υπάρχει να βοηθήσω να εξελιχθεί καλά κ ο Θεός να βάλει το χέρι του.καλες τελειομηνες εγκυμοσύνες σε όλες