Καλησπερα σας!Ειμαι 39 ετων και δεν εχω αλλο παιδακι. Πριν 2 μηνες (Ιουλιο 2021) εχασα το μωρακι μου στις 35 εβδομαδες, 2.5κιλα, απο ρηξη μητρας που συνεβη στον υπνο μου στις 2 το βραδυ.
Ειχε προηγηθει λαπαροσκοπικο χειρουργειο λυσης συμφυσεων (λογω βαριας ενδομητριωσης) και αφαιρεσης ινομυωματος στον πυθμενα της μητρας (μηκους 6cm στην εξωτερικη πλευρά της μητρας), 6 μηνες πριν μεινω εγκυος (ο γιατρος ειχε συστησει αναρρωση για 6 μηνες κ μετα να προσπαθησω για εγκυμοσυνη, οπως κ εγινε). Το μωρακι το επιασα με την 1η προσπαθεια, μεσω εξωσωματικης, που μου ειχε συστησει ο γιατρος και ημουν πολυ χαρουμενη γιατί ειχα μια ηρεμη και καλη εγκυμοσυνη, χωρις επιπλοκες. Τον 6ο μήνα λογω εντονης σωματικης κοπωσης λογω μετακομισης, με επιασαν συσπασεις. Ο γιατρος μου με ξεκινησε με ενα σκευασμα (Nifelat retard 30mg*2 εως και τη στιγμη που γεννησα). Η κατασταση εδειχνε ελεγχομενη καθως δεν ειχα πονους-συσπασεις, αλλα οταν προσπαθουσα να μειωσω τη δοσολογια με εντολη γιατρου (20mg*2), ξεκινουσαν παλι οι συσπασεις. Οποτε κ συνεχιστηκε το ιδιο φαρμακο εως τελους, με την ιδια δοσολογια. Εισαγωγη σε νοσοκομειο δεν χρειαστηκε αλλα ουτε παρεμεινα κλινηρης. Ειχα κανει ολες τις απαραιτητες εξετασεις και υπερηχους στο μωρο (α και β επιπεδου υπερηχος, εμβρυοκαρδιολογικη εξεταση εμβρυου, κτ) και δεν ειχε βρεθει κατι.
Θα γεννουσα με καισαρικη τομη στις 38 εβδομαδες αλλα δυστυχως τα πραγματα δεν εξελιχθηκαν ετσι....Στις 35 εβδομαδες και χωρις να μου δωσει καποια συμπτωματα μεσα στη μερα, ξαφνικα το βραδυ (2π.μ.) εκανα έντονη εφιδρωση, έπεσε η πιεση μου αποτομα, με επιασε οξυς πονος στην κοιλια και καλεσαμε ασθενοφορο να με μεταφερει στο ιδιωτικο μαιευτηριο που ηταν και ο γυναικολογος μου και μας περιμενε. Το ασθενοφορο αργησε να ερθει κ να με παει στο νοσοκομειο (εκληθη στις 2.50 π.μ.) και ενω ηταν βραδυ εφτασε στις 3.30π.μ. Μολις με παρελαβε, εχασα τις αισθησεις μου. Φτασαμε νοσοκομειο, μπηκα σε καρδιοτοκογραφο (δεν επιανε σφυξεις του μωρου) και μπηκαμε χειρουργειο στις 4.40 π.μ. Χαθηκε πολυς χρονος....Το μωρο ωστοσο το ανενηψαν, μπηκε εντατικη, διασωληνωθηκε, αν και ηταν εγκεφαλικα νεκρο και εζησε 6.5 ωρες πριν καταληξει...Εγω ξυπνησα διασωληνωμενη στην εντατικη μη γνωριζοντας τι ειχε συμβει....
Μολις αποσωληνωθηκα, ο γυναικολογος μου εξηγησε οτι ειχα κανει ρηξη μητρας (ποσοστο επιπλοκης 0,6%) 8cm στον πυθμενα της μητρας δηλ. στο σημειο της αφαιρεσης του ινομυωματος και πως το μωρο δεν τα καταφερε δυστυχως...Καταφερε να μου διατηρησει τη μητρα, παρα την εντονη αιμορραγια που ειχα κανει. Μου συνεστησε 2-3 χρονια χρονο αναρρωσης της μητρας αλλά ακόμα και επειτα απο αυτο το χρονικο διαστημα με απετρεψε κατηγορηματικα στο να ξαναμεινω εγκυος γιατι μπορει να ξανασυμβει (ποσοστο 6-20%) και να μην με προλαβουν ουτε εμενα. Κινδυνευσε η ζωη μου και εχασα το μωρο μου....Μου συνεστησε να βρω παρενθετη μητερα, κατι που ειναι παρα πολυ δυσκολο και θελει παρα πολλα λεφτα. Ωστοσο, δεν ειμαι καθολου αρνητικη με αυτη την ιδεα αν βρεθει καποια καλη κοπελα που θα ηθελε να με βοηθησει να γινω κ εγω μανουλα...
Μηπως γνωριζει κανεις καμια κοπελα που θα ενδιαφεροταν? Με ολες τις νομιμες διαδικασιες που προβλέπονται φυσικα...Ειχε καμια κοπελα παρομοια εμπειρια?Ειναι αραγε τοσο δραματικα τα πραγματα ΄΄΄΄΄΄η απλα ο γυναικολογος μου επαθε σοκ και μου συνεστησε κατι τετοιο?Ειλικρινα δεν ξερω...Καθε σχολιο ευπροσδεκτο...Ψαχνω γιατρο-γυναικολογο να ρωτησω τη γνωμη του και αν τελικα μου το επιτρεψει, εναν ιδιαιτερα"τολμηρο" που θα με αναλαβει (δημοσιου ή ιδιωτη), αν καταφερω να μεινω παλι εγκυος μετα απο 3 χρονια. Φυσικα, μολις παρω το οκ, θα ξεκινησω κρυοσυντηρηση εμβρυων...