Καλησπέρα σας,
Το θεμα που θα συζητήσω δεν είναι καθόλου ευχαριστώ. Βρίσκομαι στην 5η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και ενώ θα έπρεπε να είμαι ευτυχισμένη,δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Θα πάρω τα πράγματα απο την αρχή. Είμαι με έναν άνθρωπο που όσα χρόνια βρισκόμαστε σε σχέση έχουμε παρα πολλά προβλήματα.Γενικότερα είναι ένας άνθρωπος με παρα πολλά κομπλεξ,προσκολλημενος στην μητέρα του και με έναν απο τα αδερφια του. Την ζωή του την ορίζουν πάντα η μαμα του και ο αδερφός του. Κανει ότι του λένε!Απο την αρχή κατάλαβα οτι είναι λάθος η σχέση μου μαζί του αλλά η αλήθεια είναι πως είχα αισθήματα. Με το πέρας του χρόνου, η ζωή μου δίπλα του ήταν βάσανο όμως για κάποιον λογο δεν βρήκα ποτέ την δύναμη να φύγω. Με έχει πείσει πως δεν αξίζω, οτι είμαι άχρηστη! Πριν τον γνωρισω ημουν ενα κορίτσι ολο ζωη, χαμόγελο και με τεραστια δυναμη ψυχής...πλέον δεν εχω κουράγιο για τίποτα...εξανι σαν να μοθ ρούφηξε ολη μου την ενέργεια αυτος ο άνθρωπος.Να επισημάνω στο σημειο αυτο πωςεχουμε 20 χρονια διάφορα.Ειναι μεγαλυτερος μου(εγω κοντα στα 30, αυτος κοντά στα 50).Σε σχεση με εμενα εχει καλη και σταθερή δουλειά (εγω εχω παρατησει ολες μου τις δουλειες για χαρη του διότι ήθελε να πηγαινουμε διακοπές αλλα εμενα δεν μου έδιναν αδεια οποτε αναγκαζομουν να εγκαταλειψω την δουλειά για να μην χασω αυτόν).Εννοειται οτι τα οικονομικά του είναι σε πολυ καλυτερη θεση απο τα δικα μου(και για να προλαβω καποιους κακεντρεχείς, παρόλο το οικονομικό χασμα μεταξυ μας, πάντα πληρωνα τα ταξιδια, τα ψωνια, το φαγητο μου γι'αυτο και αυτην την στιγμή είμαι σε αθλια οικονομική κατάσταση).Τα τελευταία χρόνια επέμενε να κάνουμε παιδί, πράγμα που με έβρισκε πάντα αντίθετη λογω του νεαρού της ηλικία μου αλλα και το γεγονός πως δεν είχα σταθερο εισόδημα. Συν του οτι μου έλεγε για παιδια διοτι τον "ζαλιζε" η μανα του να κανει για να μην λεει ο κοσμος πως δεν κανει παιδιά, και οχι επειδη ο ίδιος ήθελε! Πριν ενα χρονο έτυχε και έμεινα έγκυος, αλλα απέβαλα στην 4η εβδομάδα.ε Εγώ ημουν ψυχολογικα ράκος, αυτος αδιάφορος και μου ελεγε "οκ συμβαίνουν αυτα.δεν θα πεθάνουμε κ'εμεις"(στο σημείο αυτο να πω πως ενω ήξερε πως ειμαι έγκυος μια μερα εντελώς ξαφνικά άρχισε έναν τρομερό τσακωμό χωρις λογο με αγριες φωνες και προσβολες ως προς το πρόσωπό μου ..δεν σεβαστηκε καιι δεν νοιαστηκε για την κατάστασή μου. Ακομη και αντικείμενα πετουσε κατα το μερος μου).Για να μην τα πολυλογώ και σας κουράζω περισσότερο, πριν μια βδομάδα ανακάλυψα πως είμαι παλι έγκυος (ειμαι στην 4η εβδομάδα).Η αλήθεια ειναι πως χάρηκα, παρότι δεν ηθελα παιδι απο αυτον τον άνθρωπο αγαπάω απο την πρωτη στιγμη αυτην την ψυχούλα πογ μεγαλωνει μεσα μου(κ'ας μην ξερω πως και εαν θα συνεχίσει η κύηση με τοση στεναχώρια που περνάω). Ο γιατρός μου ειπε να ειμαι ήρεμη, να μην στεναχωριέμαι και να αγχώνομαι (ηταν παρόν στα λογια του γιατρού), αλλα δειχνει να μην τον νοιάζει τίποτα παρα μόνο ο εαυτός του. Την περισσότερη ημερα την περνάει κατω στον αδερφο του και την μανα του. Τον νοιαζει να συνεχισει τα μπάνια του, να πηγαίνει βολτα ενω εγώ είμαι στο σπιτι μόνη μου με ναυτιες, έντονη ζαλάδα και ατονία. Οταν προσπαθω να του μιλήσω και να του δειξω πως φοβάμαι να το περασω ολο αυτο μονη μου, και πως τον εχω ανάγκη και φαι ψυχολογική υποστήριξη αρχιζει και φωνάζει..λεει οτι θελω να γινεται το δικο μου, πως ειμαι υπερβολική, πως ειναι παρα πολυ νωρις για να εχω ολα αυτά που ισχυρίζομαι, πως αλλες γυναίκες κάθονται και δουλεύουν μεχρι μια μερα πριν γεννήσουν κ'ότανταν προσπαθω να του εξηγήσω πως καθε γυναικα και εγκυμοσύνη ειναι διαφορετική με αποκαλεί "παρανοϊκή".Αναγκάζομαι να ανεβαίνω στο μηχανάκι ενω μου το εχει απαγορεύσει ο γιατρος, διοτι δεν υελει ο "κυριος" να μπλέκει στην κίνηση και να χαλάει την ζαχαρένια του.Μου ειπε πριν λιγο "εγω δεν μπορω να είμαι 9 μηνες διπλα σου, εχω την ζωή μου" και ύστερα απο όλα αυτα και αλλα τοσα χειρότερα που μου κανει, μου λεει πως αντι να ειμαι χαρούμενη καθομαι και στεναχωριέμαι και κανω κακο στο μωρό!!!Με δουλεύει απο πάνω!!Του λεω πως να είμαι ηρεμη διπλα σου με αυτα που κάνεις!!Και με βγαζει τρελή!!Αλλα εχω φροντίσει να τον ηχογράφησω και βιντεοσκοπησω...διότι ειναι στον χρακτηρα του να βγαζει τους αλλους θύτες και τον εαυτό του θύμα! Δεν ξερω τι να κανω...δεν θελω να αποβαλω παλι αλλα ετσι οπως το παει αυτός...πολυ φοβάμαι πως το μωρο μου δεν θα αντεξει!Προσπαθώ οσο μπορώ να είμαι ηρεμη, αλλά πραγματικά περνάω μια κόλαση!Μιλοθσα προχτες με τοθς γονεις μου στο τηλέφωνο και γελούσα ,και επειδη νευριάζει όποτε με βλεπει ευτυχισμένη, ελεγε" σιγα καλε...σιγα...θα σου βγει ο κ@@@@ απο τα γέλια(αυτο το ειχε απο ανέκαθεν, οποτε με έβλεπε να περνάω καλα με αλλους ζήλευε!Παντα ζήλευε, και προσπαθούσε να "βγάλει" εμένα ζηλιάρα.) Φοβάμαι πως αν γεννήσω , δεν θα ασχολείται καθολου με το μωρο...πως θα τα περασω ολα μονη μου...και δυστυχώς δεν εχω τα λεφτα να παω σε δικηγόρο...φοβαμαι πως αν γεννησω θα παρει και το παιδι(αν και δεν θα το ηθελε διότι δεν μπορει να αναλάβει ευθύνες , θέλει να ειναι συνεχεια βόλτα και ταξιδια για να κανει post στα social),αλλα σίγουρα επειδη εχει λεφτα, εχει γνωριμιες(ακομη και πολιτικούς) φοβαμαι μήπως με καταστρέψει τελείως αυτός ο άνθρωπος! Θα ήθελα να με ενημερώσετε σας παρακαλώ αν ξέρετε τι πρεπει να κανω. Υπαρχει κάποιος νόμος που να προστατεύει γυναίκες σαν την δική μου περισπτωση; Πού μπορώ να απευθυνθώ;!Χρειάζομαι μια ψυχολογική υποστήριξη...ο ανθρωπος αυτός ειναι ακαταλληλος για σύντροφος. Είχα αποφασίσει να τον αφήσω, προέκυψε η εγκυμοσυνη και ήλπιζα πως θα αλλάξει (αφου ισχυριζόταν πως ήθελε παιδί), τωρα αισθάνομαι και ειμαι μονη μου σε ολο αυτο, και αντι να ζήσω ευτυχισμένη περναω μια κόλαση. Και να παω σε δικηγόρο, πώς θα καλυψω τα έξοδα, και πώς να με βοηθήσει αφου ουτε καν παντρεμένη είμαι με αυτόν τον άνθρωπο;
Δεν ξερω τι να κάνω...πολυ φοβαμαι πως θα χασω και αυτο το μωρο εξαιτιας του...
