Mamaofbill

Εγω τη βάζω στο easy bath (σαν μαλακό στρωμαματακι) μέσα στον νιπτήρα και την πλένω. Μετά μόλις τελειώσω, την γυρνάω στο χέρι μου επάνω (όπως στην αρχή) και την ξεπλένω και από πίσω και όλα καλά! ✌️

Ναι ακριβώς έτσι είναι! Επειδή πέρασα και μαστίτιδα (όλα τα καλά! 😅), αυτό είναι χειρότερο! Ισχύει ότι ο πόνος είναι αβάσταχτος.Αφου ώρες ώρες έλεγα αν δεν ήταν παιδί μου, δεν ξέρω κι εγώ πως θα αντιδρούσα αντανακλαστικα με τέτοιον πόνο! Υπομονή θα περάσει σε λίγες μέρες.

Εγω το έχω πάθει και μάλιστα 2-3 φορές. Στην αρχή του θηλασμού, όντως ο πόνος δεν υποφερεται. Είχα ρωτήσει τον γιατρο μου και μου είπε μόνο να θηλάζω από εκεί για να φύγει. Υπομονή! Σε καταλαβαίνω απόλυτα!!!! Εσύ είχες και το κουράγιο να τον σπάσεις. Εγώ ούτε να το διανοηθώ! Φοβόμουν και πονουσα!

Ναι και η δικά μου τα ίδια κάνει. Μην ανησυχείς! Νομίζω πως είναι τοσο λίγο που δεν παθαίνει τίποτα.

@Clairy.Ναι πράγματι είναι πολύ δύσκολο και ψυχολογικά κουραστικό... Γιατί έχω γενικά τα δικά μου θέματα με τα παιδιά, τους νέους μας ρυθμούς, την έλλειψη βοήθειας κλπ. Και έρχονται κι αυτά τα θέματα και δένει το γλυκό. Μετ; τα παίρνει όλα η κάτω βόλτα, γιατί χάνω τη διάθεση μου και δεν έχω όρεξη για τίποτα. Γίνομαι πολύ νευρική και το καταλαβαίνω. Είναι και οι δικοί μου άνθρωποι μακριά και δεν έχω με ποιον να τα μοιραστώ... Μόνο το τηλέφωνο με σώζει, που θα πάρω την αδερφή μου ή καμιά φίλη να τα πούμε και να ξεδωσω κάπου.

Αυτά υπάρχουν μετά τα παιδιά. Ειδικά τώρα μετά το δεύτερο πιο έντονα. Προφανώς και εμένα τα νεύρα μου ειναι πιο τεντωμένα, όλη μέρα με 2 μικρά σπίτι, χωρίς βοήθεια. Πολλές φορές δεν έχω χρόνο ούτε για κατουρημα και το εννοώ. Όταν περνάνε τα περισσότερα πράγματα από τα χέρια του ενός αυτό κουράζει. Αλλά κι εκείνος έχει τα δικά του με τη δουλειά, αλλάγη πόλης κλπ. Γενικά περνάμε δύσκολη περίοδο. Καλούμαστε να ανταοξελθουμε σε πολλές δυσκολίες είναι η αλήθεια. Όμως εγώ έχω κουραστεί. Όταν είμαι μόνη μου είμαι πιο ήρεμη νομίζω. Όταν είμαστε μαζί ή γενικά όταν μιλάμε, από κάπου θα πιάστουμε και θα τσακωθούμε.

Καλημέρα κορίτσι μου! Δυστυχώς και οι κουβέντες μας φτάνουν σε ένα τέλμα. Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε. Τίποτε άλλο. Και σαν να το καταλαβαίνει όλο αυτό το μωρό και σήμερα μετά από πολύ καιρό κοιμήθηκε στις 2 και κάτι. Ξύπνησε πάλι 5 και πάλι τώρα. Ενώ έχει μέρες που κοιμάται σερί. Τώρα είμαι κομμάτια και ψυχολογικά και σωματικά, γιατί πραγματικά κουτουλαω από τη νύστα! 😵😪

Προσπαθώ αλλά σε συνδυασμό με την κούραση όλα γίνονται χειρότερα. Η ώρα έχει πάει 2 παρά και ακόμα παλεύω να κοιμισω την μικρή και πριν λίγο κοιμήθηκε κι ο γιος μου. Κι αυτό το τοσο αργά με κουράζει. Και το βάρος του ότι και ο ύπνος τους ειναι κι αυτό δική μου ευθύνη με κουράζει. Γενικά νιώθω τα νεύρα μου τεντωμένα κι όταν ειδικά έχω θέματα και με τον άντρα μου δεν έχω καμία διάθεση και κανένα κουράγιο. Το χειρότερο μου είναι να μην με καταλαβαίνεις, κι αυτό ο άντρας μου το κάνει σνχ. Και εμένα μου βγαίνει μετά γκρίνια, αυτός μου λέει όλο γκρινιάζεις και το παιχνίδι χάνεται.

Κορίτσια πάλι τσακώθηκαμε με τον άντρα μου και άλλο δεν μπορώ. Κουράστηκα. Μόλις του έκανα κάποια παράπονα, αυτός το γύρισε επάνω μου και βέβαια δεν κατάλαβε τίποτα και βέβαια για όλα φταίω εγώ. Νιώθω τόσο μόνη σε όλο αυτό και τόσο χάλια που δεν θέλω κανέναν και τίποτα. Και πρέπει να κάνω και τον παλιατσο στον μεγάλο μου γιο που ρωτάει τι έχω. 😪

Τα ίδια έχω κι εγώ με τη μικρή όλο το απόγευμα! Από τις 7 και μισή που ξύπνησε όλο στήθος, κλαίει και δεν κοιμάται. Ακόμα παλεύω. Το στήθος μου πονάει απίστευτα! Εύχομαι να κοιμηθεί σε λίγο γιατί έχω κλατάρει, όχι από τη νύστα, αλλά από την κούραση. Τα πόδια μου πονεσαν από το να την κουνάω, μπας και κοιμηθεί, αλλά που... 😩

Ασε κι αυτό πρόβλημα! Με αυτό που περιγράφεις εγώ θυμήθηκα κάτι άλλο. Πόσες φορές με το βυζι έξω λόγω θηλασμου, κοιμάται η μικρή απροσδόκητα, ο γιος μου παίζει ησυχα μόνος του (1 στα 1000 χρόνια 😂) και τρέχω σαν τρελή πχ. να αρπάξω χαλάκι να πάω να τιναξω και τελευταία στιγμή πριν βγω μπαλκόνι κοιταζομαι και τα βλέπω όλα έξω!😲😁 Πού πας κορίτσι μου; Σκέφτομαι! Σαν την τρελή του χωριού! Χαχαχα!

Και μέσα σε όλα αυτά έχω τεράστια νεύρα με τον άντρα μου που του λέω να πάω το απόγευμα να πάρω μπουφάν στη μικρή, μαζί με τον γιο μου, για να μην κρατήσει και τα δύο. Και λέει; Η μπέμπα; Του λέω θα την κρατήσεις εσύ. Αφού θα είσαι έξω, αυτή θα κοιμηθεί κιόλας. Α δεν μπορώ μου λέει. Αν κλάψει τι θα κάνω; Δεν γίνονται έτσι αυτά! Θέλουν σχεδιασμό! Ντοιγκ!!!!!😩😩😩 Με κουράζουν οι άντρες κορίτσια! Αλήθεια σας το λέω. Κρατάω 2 παιδιά, πόσες ώρες μόνη μου και κάνω και δουλειές και τα πάντα. Για όλα έχω βρει λύση. Αυτός για μια ώρα το πολύ δεν μπορεί. Πρέπει να τα κοιμισω και τα δύο για να πάω κλπ. Για να μην πω χθες που μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι που ήταν να πάω σε μια γιατρό, που είχε πάει κι εκείνος παλιότερα και με άφησε όπου να ναι, γιατί δεν θυμόταν και έτρεχα σαν τρελή με τα πόδια πάνω κάτω, χωρίς μπαταρία στο κινητό, να βρω που είναι το ιατρείο. Και έφτασα 20 λεπτά αργότερα στο ραντεβού μου. Κι όταν του τα πα μετά, λέει :Ε εγώ εκεί θυμόμουν. Αμα άλλαξε ιατρείο τι φταίω. Που πράγματι είχε αλλάξει, αλλά εγώ αυτά τα κοιτάω 50.φορες..Κοσμαρα!

Κορίτσια καλησπέρα κι από μένα που έζησα ένα θεσπέσιο μεσημέρι μέχρι τώρα. Έφυγε ο άντρας μου να πάει στον γιατρό τον πεθερο μου και ταΐζω την μπέμπα και πάω να τη ρεψω και έρχεται ο γιος μου με τα κακά στον ποπό, ενώ πριν 1 λεπτο ήμασταν μαζί. Του λέω ποτέ πρόλαβες ρε; Να με πλύνεις, φωνάζει και οριεται. Αφήνω μπέμπα πλυντήριο, χωρίς να έχει καλορεφτει, αλλάζω τον μικρό. Να θυμησω πως ο γιος μου, ετών 3,5 από πέρσι δεν φοράει πάνα. Τα τσισα τα κάνει τουαλέτα, τα κακά με τίποτα δεν λέει να τα κάνει εκεί ή γιογιό. Βγάζει η μπέμπα γαλα, την πιάνει λοξυγκας. Τη θηλαζω, κάνει κακα, βγαίνουν στο φανελάκι της, στο φορμακι της και στα δικά μου ρούχα. Και στο παντελόνι και στη ζακέτα μου. Το νερό οριακά χλιαρό. Πλένω μπέμπα, λερώνεται η πετσέτα από τα κακα, πάω με τη μικρή γυμνή να βρω γρήγορα να την στεγνωσω μην κρυωσει. Την αλλάζω, βγάζω τα δικά μου ρούχα και ψάχνω για αλλάξιες δικές μου, μιας και εδέησα να σιδερωσω, αλλά ακόμα δεν τα έβαλα στις ντουλάπες. Βρισκω παντελόνι, όχι μπλούζα. Ευτυχώς βρήκα ένα. Φούτερ τελικά στην ντουλάπα.Καλο μεσημέρι είπαμε;;;;;; Δεν είπαμε!!!!😂😂😂😂

Καλημέρα κορίτσι μου! Να του πάρεις μια φόρμα εξόδου (είναι ένα ολόσωμο μπουφάν στην ουσία, μπορεί και να έχεις ήδη) και να τον βγάζεις.. Με αυτό δεν έχει ανάγκη ούτε από κρύο, ούτε από τίποτα! Τι είχε βάλει ο άντρας μου στον γιο μου να βγούμε έξω, όταν ήταν μωρό και ήταν σαν εσκιμωος! 😂Του λέω :"Καλά που θα το πάμε το παιδί και το έντυσες ετσι; Στα βαριά κρύα τι θα κάνεις;😂😂(Αυτό βέβαια είναι πάντα ένα κλασσικό μας θέμα. Αυτός ντύνει, εγώ γδυνω! 😅Anyway!) Εγω στον γιο μου που πέρασα χειμώνα που ήταν πάλι έτσι μωράκι τον έντυνα καλά και βγαίναμε βόλτα έξω. Στο καρότσι τον έβαζα μέσα στον ποδοσακο καλά ντυμένο +κουβερτούλα και ήταν μια χαρά. Και στον μαρσιπο φόρμα εξόδου. Δεν παθαίνουν τίποτα από το κρύο.Ισα, ίσα τους κάνει και καλό ο καθαρός αέρας. Για να παίρνεις και συ τον αέρα σου κορίτσι μου! Μην κλείστεις μέσα. Εντάξει ο covid μας πάει λίγο πίσω σε αυτό, γιατί δεν θα μπαίνεις σε μαγαζιά κλπ., αλλά τουλάχιστον έξω βόλτα θα μπορείς να πας για ένα περπάτημα ή καφέ σε εξωτερικό χώρο πχ. με σόμπα. Χθες είχε πολύ αέρα και κρύο εδώ, όχι βέβαια τοσο χαμηλή θερμοκρασία, αλλά καμία 12αρια βαθμούς και βγήκαμε με τα μικρά για καφέ σε έναν χώρο έξω, αλλά με σόμπα. Η μικρή κοιμήθηκε τόση ώρα που ούτε στον ύπνο μου δεν κοιμάται τοσο όταν είμαστε σπίτι απόγευμα. 😁

@Clairy. Το θήλαστρο θα το αποστειρώνεις και θα το βάζεις στο ψυγείο μέσα σε ένα επίσης αποστειρωμενο ταπερ. Κρατάει για 24 ώρες ή αποστείρωση στο ψυγείο. Έτσι μου είχαν πει τουλάχιστον κι αυτό έκανα στο 1ο παιδί.

Τελικά το δικό μου κορίτσι πρέπει να είναι το πιο αργό στην ανάπτυξη εδώ μέσα.. Ενώ γεννήθηκε 3200 και 52 εκατοστά, σήμερα 2μηνες και 10 μέρες μετά είναι 4400 και 56 πόντους. Στην αρχή ήταν στην πράσινη καμπύλη στο βάρος και στο ύψος πάνω από την πράσινη, στα ψηλά παιδιά. Τώρα έπεσε καμπύλη στο βάρος πήγε στην κόκκινη και στο ύψος στην πράσινη, στα φυσιολογικά. Έτσι ήταν ο γιος μου. Με τη διαφορά όμως ότι εκείνος δεν έτρωγε, ενώ αυτή είναι φαγανη, αλλά φαίνεται πως κι αυτή έμοιασε το dna του μπαμπά. Τρώει τρώει και παίρνει 1 κιλό με το ζόρι κι εγώ 6!😂😂😂

Καλημέρα κορίτσια μου! Εμείς δόξα τω Θεώ κι αυτό το βράδυ όλα καλά. Άργησε βέβαια να κοιμηθεί η μικρή για βράδυ (έχω ξενύχτικα παιδιά 😂),αλλα το πήγαμε σερί. Την πήρε ο ύπνος γύρω στις 1 και 15 και ξύπνησε μόλις τώρα 🙏! Τώρα που κοιμάμαι έτσι δεν καταλαβαίνω τίποτα. Ούτε από γκρίνιες, ούτε από αναποδιές. Μεγάλο πράγμα ο ύπνος! Εύχομαι σε όσες το ζουν πάντα τέτοια τα μικράκια μας και στις υπόλοιπες σύντομα να το ζήσετε! ✌️

Καλημέρα κορίτσι μου! Ωχ αυτό είναι δύσκολο. Εμένα χθες το απόγευμα έπαθε κάτι αντίστοιχο να κλαίει και να μην σταματάει και λίγο το βράδυ πριν κοιμηθούμε και με έπιασε απελπισία. Ευτυχώς τελικά κοιμήθηκε μια χαρά. Εμένα ήταν σίγουρα το έντερο της, γιατί στηλωνε τα πόδια. Έφαγα χθες λουκάνικα Φρανκφούρτης και πιστεύω ότι την πείραξαν...🙄Μήπως ήταν κι εσένα τίποτε τέτοιο; Η περνάει κανένα άλμα; Υπομονή!

Κλαίω με το '' πιρανχας"!!! Είσαι θεά!!! 😂😂😂

Για πες κορίτσι μου για τα πεθερικά... Γιατί εγώ τώρα που θα μετακομίσουμε επαρχία θα μου τα φυλάει η πεθερά μου όταν θα πηγαίνω για δουλειά. Πέρα από 1-2 φορές που έτυχε να κοιτάξει τον μεγάλο γιο δεν έτυχε ξανα. Του χρόνου όμως θα ξεκινήσω δουλειά και θα κοιτάει την μικρή. 🙄

Κορίτσια καλημέρα! Καλή Κυριακή! Κι εμένα έχει δύο μέρες που κοιμάται 12 με 7 και μισή το πρωί σερί χωρίς να ξυπνήσει! ✌️

Εγω ήμουν στην ίδια κατάσταση στο 1ο παιδί. Χωρίς βοήθεια, οι γονείς και των δύο μας μακριά, εγώ και ο σύζυγος εργαζόμενοι. Στην αρχή, με τον ερχομό του παιδιού, φρίκαρα. Εκλαιγα συνέχεια, δεν ήθελα να τον θηλασω και πολλές φορές όταν μου τον έφερνε ο άντρας μου αγανακτουσα. Θυμάμαι να θηλάζω και στην τηλεόραση να δείχνει μια σφουγγαριστρα, τη σούπερ Σοφη και μένα να κυλάνε τα δάκρυα ποτάμι.😂 Μετά όμως, σιγά σιγά τους βρήκα τους ρυθμούς μου, Άρχισα να κάνω πραγματικά τα πάντα με το παιδί. Πηγαίναμε βόλτες στα μαγαζιά (τότε δεν ήταν ο κορονοϊός), για καφέ μόνοι μας, δουλειές έκανα μια χαρά, μπάνιο κανονικά. Άρχισε να ανεβαίνει η ψυχολογία μου. Όταν γύρισα στη δουλειά, δεν τον 0ηραβ δυστυχώς βρεφικό, ούτε κι είχαμε χρήματα για να τον στείλουμε ή να πάρουμε γυναίκα. Έτσι κατάφερε ο άντρας μου να βολέψει τη δική του δουλειά, γιατί εμένα είναι πρωινή και κάναμε βάρδιες, πρωί αυτός και απόγευμα εγώ. Βγάλαμε τη μια χρονιά έτσι και μετά τον πήραν βρεφικό. Σήμερα λέω μπορεί να δυσκολεύτηκαμε, αλλά το μεγαλώσαμε, όπως ακριβώς θέλαμε, χωρίς παρεμβάσεις από παππουδογιαγιαδες Σε 1 μήνα μετακομίζουν κι εμείς. Τώρα τα παιδιά είναι 2.Ακομα πιο δύσκολα.. Αλλά σκέφτομαι πως όταν περάσει όλη αυτή η φασαρία, θα από λαμβάνουμε το νέο μας σπίτι και θα ξεκουραστουμε. Πάμε και τέλη Νοεμβρίου, οπότε σκέφτομαι πως κατευθείαν θα στολίσω και μου φτιάχνει τη διάθεση. Με τον άντρα σου είναι φυσιολογικό να το περνάτε όλο αυτό. Και τα δικά τους δεδομένα κλονιζονται.Αλλαζει κι η δική τους ζωή. Η μετάβαση από το μόνος στο 1 παιδί, νομίζω είναι πιο δύσκολη, από το να πας από το 1 στα 2. Γιατί εκεί είσαι ήδη γονιός και έχεις στερηθεί πράγματα. Θα περάσει πιστεύω. Όσο μεγαλώνει και το μωρό, θα προσαρμόζεται κι αυτός στα νέα δεδομένα. Θα βλέπει και το μωρό να του γελά, να παίζει μαζί του και θα δεθεί. Υπομονή θέλει κορίτσι μου και καλή δύναμη! Καταλαβαίνω απόλυτα.

Μέχρι στιγμής καλά. Ενιωα μια ελαφριά κόπωση το πρωί και σαν να κρυωνα, αλλά δεν είχα πυρετό. Το χέρι μου πονάει, αλλά καλύτερα από εχθές. Να φανταστείς πως πήγαμε σήμερα και τον πρώτο μεσημεριανό μας καφέ όλοι μαζί. ✌️😉

Καλημέρα κορίτσια! Εγώ από έξοδο πάω σχεδόν κάθε μέρα τον τελευταίο καιρό με τα παιδιά βόλτα, παιδική χαρά ή σε κανένα πάρκο. Βάζω τη μικρή μαρσιπο, τρώει κιόλας εκεί, γιατί είναι φαγανη και δεν αντέχει ούτε λεπτό αν πεινάσει και παίζει κι ο μικρός με κανένα παιδί, γιατί αλλιώς στο σπίτι δεν παλεύεται 😂😅! Με τον άντρα μου πάμε βόλτα με καφέ στο χέρι πάλι έτσι σε πάρκα, στο βουνό κλπ. Καφετέρια δεν έχουμε πάει ακόμα αλλά δεν μου έλειψε κιόλας. Εγώ θέλω απλά να βγαίνω, γιατί ψυχολογικά μετά είμαι καλύτερα. Έχω βάλει στην άκρη λίγο δουλειές σπιτιού κλπ. για να είμαστε όλοι καλά 😁!

Εμένα ήδη εδώ και κανένα δίωρο με ποναει αρκετά το χέρι σε σημείο που με δυσκολία κάνω κάτι από εκείνο το χέρι. Το νιώθω σαν "κουρασμένο". Εύχομαι τουλάχιστον μην σηκώσω κανέναν πυρετό και νιώσω εξάντληση και τέτοια, γιατί αύριο πρωί πάλι μόνη μου με τα παιδιά θα είμαι και δεν είναι καθόλου εύκολο 🤪😩