evaioan

Χρύσα μου τα εφάρμοσα και έπιασαν οι λίστες. Σε παρακαλώ όταν μπορέσεις γράψε μας και άλλα tips. Είχες πει κάτι για κουτιά δραστηριοτήτων που βγάζεις ένα κάθε μέρα. Τι εννοείς;

Μην σε αγχώνουν τα ινομυωματα απλά θέλουν παρακολούθηση. Έχω πείρα στο θέμα. Άσε μεγάλη ιστορία. Όλα να πάνε καλά εύχομαι ολόψυχα.

Κορίτσια μου ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις, το έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι κάποια στιγμή θα αφαιρεθούν τα ινομυωματα τα οποία είναι εξωτερικά της μήτρας, δεν δημιουργούν προς το παρόν πρόβλημα και τα παρατηρούμε. Κάποια κακοήθεια δεν υπάρχει από όσα ξέρουμε. Ωστόσο πριν πω με βεβαιότητα ότι δε θέλω ένα τρίτο παιδάκι δε θα ήθελα να αφαιρεθεί η μήτρα. Είμαι σχεδόν 38, αν μπω σε εμμηνόπαυση στα 43 όπως η μητέρα μου νομίζω πως θα είναι οκ η μήτρα. Μετά δε βγαίνουν άλλα ινομυωματα. Ίσως μέχρι τότε χρειαστεί ένα χειρουργείο αφαίρεσης τους. Καλά τώρα άμεσα με δύο μικρά και καμιά ουσιαστική βοήθεια απλώς το συζητάω θεωρητικά οποιοδήποτε χειρουργείο. Σε κάθε περίπτωση ποτέ δεν έκανα κανένα χειρουργείο αν δεν έβλεπα 4-5 γιατρούς να μου πουν τη γνώμη τους. Σας ευχαριστώ ειλικρινά.

Όχι το είπε καθαρά γιατί και να αφαιρέσει τα υπάρχοντα ινομυωματα είναι πιθανό μέχρι την εμμηνόπαυση να εμφανιστούν και άλλα. Του είπα πως έχω αφαιρέσει χολή, κρεατακια, αμυγδαλές, ένα ινομυωμα και δύο δόντια. Τη μήτρα λέω να την κρατήσω 😁

Κορίτσια μου για να μην ανοίξω άλλο θέμα μιας και έχω ένα σχετικό πρόβλημα. Η ωορρηξια μετά και τη δεύτερη γέννα είναι έντονη και πονάω οικτρά και στη μέση για 4 με 5 μέρες. Κάνα 2 μέρες πριν και 3 μετά περίπου. Είχατε παρόμοιο θέμα; ο γιατρός λέει μετά τα 35 και 3 καισαρικες οι δύο για παιδιά και η άλλη για ινομυωμα, είναι φυσιολογικό. Σας έχει συμβεί; αγχώνομαι διότι πλέον έχω πολλά κιλά πρόσθετα και 3 ινομυωματα που το ένα εκφυλιζεται. Ο γυναικολόγος κάτι ψέλλισε για αφαίρεση μήτρας να γλιτώσω και από τα ινομυωματα αλλά στα 37.5 δεν θα το ήθελα.

Κάτι τέτοια βλέπω και λέω μόνο στο δικό μου σόι σφάζονται να μπουν τα ονόματα παππουδων και γιαγιαδων. Το Φενια ψηφίζω!

Προσπαθώ κορίτσια μου να είμαι κοντά αλλά δεν είναι εύκολο μένουν σε νησί και εγώ σε πόλη αρκετά μακριά με δύο μικρά που έχουν μόλις 22 μήνες διαφορά τα έχω παίξει δε σας κρύβω. Συγγνώμη αν σας στεναχωρησα αλλά νομίζω ότι έχω επιλόχεια κατάθλιψη και τα έχω όλα μαύρα στο κεφάλι μου αυτο το διάστημα από την κούραση.

Συμφωνώ απόλυτα κορίτσι μου στη θέση σου θα έκανα το ίδιο. Απλώς αυτό που έζησα με τη νύφη μου με σημάδεψε βαθειά. Δεν νομίζω ότι χωράει κριτική σε τόσο θλιβερά γεγονότα όπως είναι η διακοπή μιας κύησης. Φυσικά υπάρχουν περιπτώσεις που πρέπει να γίνεται. Δε θα το κρίνω εγώ. Ούτε γιατρός είμαι ούτε Θεός. Απλά τα βιώματα μου με κάνουν να σκέφτομαι αυτά τα γεγονότα με θλίψη.

Κορίτσια μου θέλω να σας περιγράψω ένα γεγονός : Σεπτέμβριο του 2019 πηγαίνω με τη νύφη μου στο Ιασω στην Αθήνα και ακούμε μαζί για πρώτη φορά την καρδιά του πρώτου μου ανηψιου στον υπέρηχο. Κλαιγαμε και οι δύο. Η νύφη μου επέμενε να πάμε στον κάτω όροφο να τη δει ενδοκρινολογος. Περιμέναμε αρκετή ώρα. Της πήρε δείγμα από κάτι στο στήθος. Γυρνάω Θεσσαλονίκη και με καλεί ο αδερφός μου. Καρκίνος. Έκλαιγα δύο μέρες, ο προϊστάμενος με έδιωξε να πάω σπίτι μου διότι φοβήθηκε όπως με είδε. Ο γυναικολόγος λέει να ρίξετε το παιδί και δυνατές χημειοθεραπειες να σωθεί η κοπέλα. Η νύφη μου αυτή η ηρωίδα κράτησε το μωρό, έκανε μαστεκτομή ενώ ήταν έγκυος, έκανε χημειοθεραπειες ενώ ήταν έγκυος, γέννησε, το μωρό το βάφτισε ο γυναικολόγος της. Πέθανε όταν το μωρό της ήταν ενός έτους μετά από βαριές χημειοθεραπειες στο κεφάλι. 37 ετών. Με ρώτησε αν θα κρατούσα το παιδί, της είπα δεν ξέρω. Ο ανηψιος μου είναι 5 ετών. Δεν μπορώ ρε κορίτσια μετά από αυτό να πω εύκολα αν με ρωτήσουν σε καμία κοπέλα να ρίξει ένα μωρό. Σαν νομικός και σαν μάνα δύο μικρών παιδιών καταλαβαίνω αλλά μετά από αυτό δεν μπορώ.

@ditakiμου δεν κρίνω κανένα άλλωστε δε θα με ρωτήσει κανένας είναι κάτι προσωπικό του καθενός. Θεωρώ ευλογία να σου έρθει ένα παιδί με οποιονδήποτε τρόπο και δύσκολα θα έπαιρνα απόφαση να διακόψω προσωπικά μια κύηση. Απλώς απάντησα στην κοπέλα ότι σε γενικές γραμμές είναι δυνατό να ελεγχθούν οι εγκυμοσύνες στο ζευγάρι. Αν μου συνέβαινε απρογραμματιστα προφανώς θα ένιωθα άγχος και ίσως πανικό αλλά ελπίζω να μην έφταναν σε διακοπή. Έχει και αυτό συνέπειες άλλωστε στη ψυχοσύνθεση της γυναίκας.

@Zeldaμου υπάρχουν οι κατά συνθήκη εγκυμοσύνες δηλ. αυτές που προκύπτουν και πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις και οι προγραμματισμένες. Προσωπικά δε μου έχει τύχει μη προγραμματισμένη εγκυμοσύνη αλλά σε γυναίκες που σκέφτονται να ρίξουν τις κατά συνθήκη εγκυμοσύνες τους είμαι αρνητική. Όσο καιρό δεν θέλουμε παιδάκια φροντίζω να παίρνω κάποιου είδους αντισύλληψη πχ προφυλακτικά. Σε άλλη περίπτωση ο γυναικολόγος μου πρότεινε το σπιράλ αν και εφόσον δεν επιθυμώ πλέον άλλα παιδιά. Αν είσαι συνειδητά στο όχι τώρα δεν είναι κακό απλά προσέξτε. Δεν υπάρχει κάτι να σε αγχώνει δεδομένου ότι η απόκτηση παιδιών είναι επιθυμία και όχι υποχρεωτική για κανένα ζευγάρι.

Αχ κορίτσι μου γλυκό είμαι σίγουρη ότι θα βρεις ισορροπία αν και για να είμαι ειλικρινής εννοώ πως θα δυναμωσεις εσύ ψυχολογικά ώστε να τα μεγαλώσεις. Μετά από τέσσερα χρόνια με μωρά έχω να σου πω ότι οι γονείς μας όσα και να κάνουν δεν είναι η βάση για το μεγάλωμα των εγγονων. Θα το καταλάβεις στην πορεία και στην αρχή θυμωνουμε λόγω του ότι ενδόμυχο αναμένουμε αυτά που πήραμε εμείς ως παιδιά από εκείνους αλλά μετά θα κατανοήσεις ότι απλά μεγάλωσαν. Εγώ τρώω γιατί μου δίνει ψυχολογικά ευχαρίστηση και παλεύω να το ξεπεράσω διότι με στεναχωρεί πολύ αυτό. Να μας γράφεις γιατί κάποιοι άνθρωποι σε σκεφτόμαστε και θέλουμε να είσαι καλά.

Υπομονή και χέρια χρειάζονται αν έρθουν με το καλό Αντωνια μου. Καλά είμαστε, τα κιλά της εγκυμοσύνης με ταλαιπωρούν διότι τρώω αλλά με τα παιδιά έχω βρει άκρη και τα έχω μόνη μου το πρωί και το απόγευμα με τον σύζυγο. Από Σεπτέμβρη που επιστρέφω θα πάνε παιδικό και βρεφονηπιακό.

Κοριτσαρα μου καλή δύναμη, δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που είστε καλά.

Είχα μικρό τράχηλο και στις δύο εγκυμοσύνες. Με μαγνήσιο και utrogestan η πρώτη έφτασε 36 και 6 ενώ η δεύτερη 37 και 5. Ρώτα για μαγνήσιο που μειώνει τις συσπάσεις. Όλα καλά εύχομαι.

Κορίτσια συγγνώμη για την παρέμβαση αλλά η @Antonia2 είναι καλά; έχω καιρό να δω νέα της και εύχομαι ολόψυχα να είναι για καλό. Δυστυχώς δεν ξέρω να στείλω προσωπικό μήνυμα.

Καλή χρονιά με υγεία και κάθε καλό εύχομαι σε όλες. @Girly με το καλό.

Προσωπικά ditaki μου δεν είμαι από πολυτεκνη οικογένεια αλλά στη δουλειά μου έχω έναν συνάδερφο που είναι από εννεαμελη οικογένεια και μου εξομολογηθηκε ότι έχει 5 παιδιά και λέω ποτε πρόλαβες. Μου απάντησε ότι παντρεύτηκε μια κοπέλα χήρα με πέντε παιδιά από το γάμο της τον πρώτο. Τέτοια μεγαλοψυχία δε θα την είχε αν δεν ήταν από πολυμελή οικογένεια. Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας ως καταναλωτικά πλάσματα, η μικρή μου έχει παιχνίδια για δέκα παιδιά και το φαγητό που πετάει ταΐζει δέκα ανθρώπους. Σκέφτομαι καμία φορά ότι αν είχα κάνει μικρότερη περισσότερα παιδιά θα ήταν απλούστερα τα πράγματα, τώρα που τρώει το μωρό αλεθω μέρος από το φαγητό της μεγάλης. Έχουμε επιπλαστες ανάγκες που μας στερούν από την πραγματική ευτυχία. Δύο συγγενείς μου έριξαν παιδιά που ήρθαν κοντά κοντά με τα προηγούμενα με τη δικαιολογία της έλλειψης βοήθειας από γιαγιάδες κλπ. Τώρα αν τις ρωτήσω και οι δύο το έχουν μετανιώσει. Θα δεις θα φέρει χαρά.

Βρε κορίτσι μου τι σε τρομάζει; παιδί εύκολο δεν υπάρχει, θα σε βγάλουν το λάδι σαν είναι δίδυμα με το άλλο που έχεις και θα μεγαλώσουν πριν το καταλάβεις. Στα λέω εγώ που έχω δύο μικρά με 22 μήνες διαφορά. Εσύ με τόση εμπειρία μια χαρά θα τα καταφέρεις. Βάλε και τα μεγάλα στο παιχνίδι να βοηθούν, θα γίνουν πιο ήρεμα και θα έχουν μεγαλύτερη ενσυναισθηση στη ζωή τους. Μόνο ευτυχία θα φέρει το μωράκι ❤️

Εφαρμόζεις σωστά το πρόγραμμα, η διαφορά με εμένα είναι ότι δίνω γάλα πάντα μετά και από το γεύμα συνήθως 170ml. Όταν θήλαζα πρώτα ταΐζεις, αφήνεις 10 λεπτά και μετά το βάζεις στήθος αν θέλει. Μια χαρά είναι το πρόγραμμα σας.

Εμείς στο Διαβαλκανικο το 2022 για 5 βραδια με ταμείο Οπαδ Δημοσίου τότε πληρώσαμε 100 ευρώ το βράδυ δηλ. 500 ευρώ συνολικά.

@ditakiμου σου εύχομαι με το καλό. Ήταν να έρθει. Άρχισε να κάνεις συζήτηση με τον γυναικολόγο σου, παρακολουθηση κύησης κλπ και τέτοια ευχάριστα να συμβαίνουν σε όλα τα κορίτσια που αγαπούν τα παιδιά όπως εσύ και η όμορφη μεγάλη οικογένεια σου.

Κορίτσια μου θέλω τη γνώμη σας. Μετά από τρεις εβδομάδες πειθώ τη μεγάλη μου κόρη να πάμε παιδική χαρά. Φτάνουμε και σε κάποια φάση παίζει με άλλα παιδάκια και σκέφτομαι να βγάλω από τον μαρσιπο τον μπέμπη να του δώσω το μπιμπερο του. Ακούω μετά από λίγο μια άλλη μητέρα να φωνάζει στην κόρη μου γιατί έσπρωξε την κόρη της. Πλησιάζω με το μωρό να ωρυεται λέγοντας στην κόρη μου τι έκανες πάλι. Η δική μου ήρεμη ανεβαίνει μια σκάλα για την τσουλήθρα, το κοριτσάκι το άλλο ωρυεται και η μητέρα του με αγνοεί λέγοντας μου να αφήσουμε τα παιδιά να το λύσουν μόνα τους και συνεχίζει να απαιτεί από την κόρη μου να ζητήσει συγγνώμη. Η κόρη μου 28 μηνών δεν ξέρει να λέει συγγνώμη, συνεχίζει να ανεβαίνει κάτι σκαλιά αγνοώντας τη. Ζητώ εγώ συγγνώμη χαιδευοντας το άλλο κορίτσι και η μαμά συνεχίζει να μιλάει στην κόρη λέγοντας μόνο σε εμένα ότι καταλαβαίνει τη θέση μου αλλά πρέπει να ζητήσει συγγνώμη η κόρη μου. Συνεχίζει δε δείχνοντας την κόρη μου και λέει στη δική της κόρη πως αν την ξανασπρωξει έχει κάθε λόγο να κάνει και αυτή το ίδιο. Αρπάζω την κόρη μου πάμε στο παγκάκι τα ταΐζω και τα δύο ενώ η μικρή μου δείχνει ένα πατίνι που ήταν μάλλον ο λόγος του καβγά. Το άλλο κοριτσάκι συνεχίζει να ωρυεται, να κλωτσάει τη μαμά του και κάποια στιγμή την ακούω να της λέει πως ξέρει από ώρα ότι θέλει να κοιμηθεί αλλά ήθελε να την κουράσει παίζοντας ακόμα. Η κόρη μου πάει και συνεχίζει άλλη μια ώρα παίζοντας με άλλα παιδάκια. Φυσικά την εσπρωξαν, χτύπησε, τη χάιδεψα και συνέχισε το παιχνίδι. Όταν φεύγαμε της θύμισαν αυτό που έκανε και την παρακάλεσα να μην το ξανακάνει. Προσωπικά δεν τσακωνομαι με άλλα παιδάκια. Ούτε είναι επιθετική η μικρή. Αναρωτιέμαι ποια είναι η καλύτερη αντιμετώπιση σε παρόμοιες καταστάσεις.

Είναι συνηθισμένο πρόβλημα με τις επιχειρήσεις, μη στεναχωριέσαι. Θα κάνει ο δικηγόρος τη διαδικασία και θα τελειώσει όλο αυτό. Καλή και τελειομηνη εγκυμοσύνη κορίτσι μου. Τα υπόλοιπα προβλήματα δεν τελειώνουν ποτέ απλά ανανεώνονται.

Ο παιδίατρος μου ανέφερε το σύνδρομο της πριγκίπισσας "Στο σύνδρομο της πριγκίπισσας, τα περιμένει όλα έτοιμα, όλα να έχουν γίνει πρωτίστως από τους γονείς, πάντα να γίνεται αυτό που θέλει και να περνάει το δικό, πάντα να διατηρεί τη βεβαιότητα ότι η οικογένειά του θα του τα έχει όλα λυμένα και τακτοποιημένα. " Θεωρεί ότι λείπουν τα όρια και στο σχολείο θα μάθει πειθαρχία. Θα εφαρμόσω σε πρώτη φάση το να συζητάω μαζί της πριν πάμε κάπου. Ουσιαστικά κολλάει στα καταστήματα με παιχνίδια και με γλυκά στο δρόμο. Λογικό για παιδί αλλά δεν είμαι διατεθειμένη να το συντηρήσω αυτό ως συνήθεια.