evaioan

Ραφαελα μου οι επαγγελματικές σχέσεις είναι τυπικές γιατί είναι ανισες. Όταν εγώ ανακοίνωσα στον άμεσα προϊστάμενο μου τον Ιούλιο ότι ξεκινήσαμε προσπάθειες για μωρό με τον σύζυγό μου το έπαιξε ευαίσθητος και τι καλά... Μέχρι να μείνω έγκυος τον Νοέμβριο μου είχαν φορτώσει άλλες 2 υποθέσεις πέραν των δέκα που εκκρεμουσαν σε εμένα οι οποίες για να ολοκληρωθούν θελαν στο νερό μια δυετια. Όταν τον Γενάρη ανακοίνωσα την εγκυμοσύνη ήταν μέσα στην ειρωνεία ότι ο άντρας θα με κερατώνει τώρα που θα γίνω μπαλόνι και αυτός έχει μαθήματα με φοιτήτριες... ναι ναι φοβερη ευαισθησία. Ο δε διευθυντής της Υπηρεσίας κάνει τον χαζό 3 μήνες τώρα που είμαι σε άδεια αναρρωτική γιατί δε θέλει να φορτώσει άλλους υπαλλήλους με τις υποθέσεις μου διότι όσοι δεν έχουν υποθέσεις είναι οι αγαπημένοι του που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη σκαπουλαρουν... Θέλω να καταλήξω, μην το ψάχνεις δε θα βρεις ανθρωπιά η ευαισθησία στη δουλειά, αν αρρωστησεις/μείνεις έγκυος κλπ υπάρχουν οι προβλεπόμενες άδειες εκ του νόμου και ο μάνατζερ ξύδι αν ξυνισει.

https://ypergasias.gov.gr/se-ischy-oi-diataxeis-gia-tis-nees-adeies-ton-ergazomenon-pou-provlepei-o-nomos-gia-tin-prostasia-tis-ergasias/ Δεν την ήξερα αλλά διάβασα τον ανώτερο σύνδεσμο και κατάλαβα

Πάντως κορίτσια αυτά που κορόιδευα τα ίδια κάνω. Πηγαίνω σε δύο γιατρούς και με παρακολουθούν γιατί δεν μπορώ με ένα ραντεβού το μήνα, κάνω σε δύο γιατρούς τις αυχενικες μου και η διαφορά τους είναι ότι ο μεν ένας είναι ο γυναικολόγος μου ο άλλος είναι ειδικός γονιμότητας και δεν αναλαμβάνει γέννες. Με αγχώνει και το ινομυωμα αλλά νομίζω ότι έτσι και αλλιώς θα έβρισκα και δεύτερο για παρακολούθηση κύησης. Το καλό είναι ότι ακούω τα ίδια και από τους δύο. Με τη διαφορά ότι ο ειδικός γονιμότητας είναι καμιά 20αρια χρόνια μεγαλύτερος από τον γυναικολόγο μου και απείρως πιο καθησυχαστικος.

Μακάρι να σταματήσει να μεγαλώνει τον 5ο μήνα. Τα έχω σκεφτεί και εγώ ότι τόσο η καισαρική όσο και η ημερομηνία χειρουργείου είναι λίγο πρόφαση... αλλά είμαι σε μία περίοδο που λέω ας γεννηθεί καλά στο μήνα του να μη χρειαστεί νοσηλεία να το πάρω σπίτι και δε με νοιάζει. Για την καισαρική το ήξερα επειδή έκανα ανοικτό χειρουργείο για την αφαίρεση του ινομυωματος. Φοβούνται ρήξη μήτρας σε φυσιολογικό τοκετό σε αυτές τις περιπτώσεις.

16 εβδομάδων είμαι.

Εμας μας έτυχαν αναποδιές. Έκανα επέμβαση αφαίρεσης ινομυωματος οπότε για 7 μήνες περιμέναμε να είμαι καλά. Μετά βρέθηκε δεύτερο μικρότερο ινομυωμα και ο γιατρός μας έστειλε για μαγνητικη. Ύστερα ήθελε να πάμε σε εξωσωματική χωρίς καν να έχουμε προσπαθήσει. Άλλαξα γιατρό και μετά ήρθε ο καιρός για τα εμβόλια οπότε χάσαμε για δύο μήνες την ωορρηξια. Μετά μας έπιασε αμοκ και προσπαθούσαμε υπερβολικά πολύ συχνά πράγμα που το έτερον ήμισυ δεν άντεχε. Ουσιαστικά έτυχε τον Νοέμβριο απογοητευμένοι μετά από ένα χρόνο προσπάθειας να χαλαρώσουμε, είχα εγώ ένα σεμινάριο και έκατσα σπίτι τη βδομάδα της ωορρηξιας και ο σύζυγος πήρε λίγες μέρες άδεια διότι ήταν τα γενέθλια του, εκεί κάπου το πιάσαμε!

16η εβδομάδα και μου έλεγε ότι το ινομυωμα δεν ενοχλεί ξαφνικά του φάνηκε πολύ μεγάλο και πως και δεν πονάω στο έντερο... φυσικά με βλέπει ανά μήνα όχι ανά βδομάδα... μόνο να με αγχώσει πέτυχε.

Αχ κορίτσι μου σε ευχαριστώ μας έχουν τρελάνει με το ινομυωμα. Φαίνεται να έχει μεγαλώσει 3 εκ. αλλά όπως αναρωτιομαστε πως είναι σίγουροι ότι είναι πραγματικό μέγεθος αυτό αφού μεγαλώνει το τοίχωμα της μήτρας και τραβάει και το ινομυωμα; εν τέλει με κάτι τέτοια μας έπεισε ο γιατρός να μην γεννήσω 19 Αυγούστου αλλά αρχές Αυγούστου και σε ένα από τα πιο ακριβά νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης. Η μαμά μου λέει και τις διακοπές του εξασφάλισε και τα λεφτά του και κάτσε εσύ να στεναχωριέσαι για το μέγεθος του ινομυωματος...

Πάντως για να σε ηρεμήσω εμείς τον πρώτο μήνα χωρίς προφύλαξη δεν μπορούσαμε να ολοκληρώσουμε!!! Μας έπιανε στρες και δεν τα καταφέραμε. Μετά κάποια στιγμή το παραπροσπαθουσαμε ο σύζυγος 45 ετών εν τω μεταξύ πόσο να μπορεί; αφού μια δυο σερί την τριτη δεν... κλάμα εγώ η χαζή... όλοι τα περνούν αυτά, απενοχοποιηθειτε λίγο μεταξύ σας. Και αδύναμες στιγμές θα υπάρχουν, και αγγαρεία θα είναι καμιά φορά... στον άνθρωπο μας πολλά θα κάνουμε και δεν υπάρχει ντροπή μεταξύ μας. Κάποια στιγμή ο άνθρωπος μας είναι οικογένεια με την έννοια της ηρεμίας, της άνεσης μεταξύ μας εγώ τώρα μετά από πέντε χρόνια μαζί το νοιώθω αυτό. Μέχρι μπάνιο με έκανε όταν είχα γυρίσει από εγχείρηση ινομυωματος και καθάριζε το αίμα από τη ντουζιέρα μετά την επέμβαση. Μην φοβάσαι μιλα του για όσα αισθάνεσαι.

Κόπια ίδια και η δικιά μου. Όσο σκέφτομαι ότι μπορεί να της αφήσω το παιδί αύριο μεθαύριο έστω και για 2 ώρες, με πιάνει άγχος... Σκέφτομαι σοβαρά να του βάζω κάτι στα ρούχα του να το εντοπίσω αν το χάσει. 🤣🤣

Κοριτσι μου επειδή και εγώ έχω ένα ενδοτοιχωματικο ινομυωμα που στην εγκυμοσύνη μεγαλώνει, θυμάσαι όταν ήσουν έγκυος αν το δικό σου μεγάλωσε και πόσο;

Γιατί δε βλέπετε μια ταινία μαζί που να σε χαλαρώσει και εσενα; πχ. εμένα όταν ήμουν μικρή και έπαιζε καμία ερωτική σκηνή αλλάζαμε κανάλι οικογενειακώς τώρα με τον σύζυγό μου αρέσει πολύ που τις βλέπουμε μαζί τις ερωτικές σκηνές χωρίς πανικό να αλλάξει το κανάλι 😇

Προσωπικά θα έλεγα να θέσεις τον σύζυγο προ των ευθυνών του. Εγώ της έχω πει να μην χαϊδεύει αδέσποτα και μετά φτιάχνει τη σαλάτα. Κάθε Κυριακή πάμε στο εξοχικό, με γράφει και χαϊδεύει χαρούμενη αδέσποτα γατάκια. Τα έχωσα στον σύζυγο και τώρα φτάνει αυτός τη σαλάτα, δηλ. κόβει και πλένει λαχανικά και καρότα. Μάλιστα τους κακοφαινεται γιατί αφενός είναι μοναχοπαιδι αφετέρου αργεί να ανάψει το τζάκι αφού προηγείται η σαλάτα 😋. Εμ έτσι είναι από τον πρώτο μήνα εγκυμοσύνης τον έχω stand by διοτι αν συμβεί κάτι στο μωρό πχ τοξοπλασμα εγώ και αυτός θα υποφέρουμε ο περίγυρος θα λέει τα γνωστά... νέοι είστε έχει ο Θεός... κλπ. Βάλε όρια και στην πόρτα ένα αντισηπτικό και ένα ξύδι για όποιον του κακοφαινεται 😜

Μέρες τώρα σκέφτομαι τι να σας γράψω @Κατεριναπαπ θα είμαι ειλικρινής ο εφιάλτης μου από τότε που είδα θετικό τεστ εγκυμοσύνης είναι να μην χάσω το μωρό οπότε δε θα σου πω δεν πειράζει, θα σου πω ότι θα πρέπει να σηκωθείς και να συνεχίσεις τον αγώνα σου διότι στη ζωή όταν πέφτουμε πρέπει να σηκωνομαστε @Antonia2 μου εμείς χάσαμε τη νύφη μου από καρκίνο που εμφανίστηκε στο πρώτο τρίμηνο κύησης (είχε κληρονομικοτητα) στο στήθος, το παιδί γεννήθηκε υγιές, η νύφη μου δυστυχώς αφού αντιμετώπισε τον καρκίνο στο στήθος της έκανε μετάσταση στο συκώτι, στη μήτρα και τέλος στο κεφάλι. Έκανε όλο το σχήμα θεραπειών και έσκασε το συκώτι της. Είναι ύπουλη ασθένεια, η μητερα της ζει και το ξεπέρασε, το ίδιο και η γιαγιά της το είχε ξεπεράσει. Εύχομαι ολόψυχα να το νικήσει ο μπαμπάς σου.

Κοριτσι μου οι γυναίκες δεν μας αγαπάμε, μας υποβαλλουμε σε μια μόνιμη θυσία για τον σύζυγο, τα παιδιά, τα εγγόνια και όλο αυτό μας καταβάλλει λίγο λίγο μέσα στα χρόνια. Και δεν τολμάμε να ζητήσουμε μια ανάσα ελευθερίας γιατί έχουμε ενοχές για όλα. Ο σύζυγος είναι σε νέο εργασιακό περιβάλλον εσύ με το μικρό νέο μέλος του σπιτιού μήπως και εσύ είσαι σε νέα οικογενειακη κατάσταση; Κάποτε η δουλειά τελειώνει, γερνάμε, παίρνουμε μια μούντζα από εκεί που ήμασταν 30+++ χρόνια υπάλληλοι και τι μένει; αυτή η ρημάδα η οικογένεια, τα παιδιά μας. Βοήθησε τον να κτίσει μια καλή σχέση με τα παιδιά του, να είναι κοντά τους από τώρα, θα του κάνεις μεγάλο καλό, εσύ ξέρεις τα κουμπιά των μικρών, βοήθησε τον για να βοηθήσεις και τον εαυτό σου να ελαφρωσει από το βάρος που σηκώνει υπομονετικά κάθε μέρα. Όσο δε μιλάς γεμίζεις ενοχές για τα αισθήματα κούρασης σου και θα σου βγει πίκρα χωρίς να το καταλάβεις.

Λοιπόν από χτες που είδα το θέμα με τα πεθερικά και σου απάντησα νομίζω πως το πρόβλημα σου δεν είναι η κατάθλιψη. Έχεις μια τάση να κάνεις τα πάντα εσύ, μάλλον είσαι δυναμικός χαρακτήρας, δε θέλεις να φορτώνεσαι σε άλλους για δουλειές που μπορείς να κάνεις μόνη σου και πιθανόν κάπως τελειομανής δηλ. σκέφτεσαι άσε εγώ τα κάνω τόσα χρόνια όλα μόνη μου ο σύζυγος δε θα τα καταφέρει. Επίσης, θέλεις να είσαι άψογη με όλους πχ τα πεθερικά σου και ας υποφέρεις με αυτό. Λοιπόν δεν χρειάζεται να κάνεις τα πάντα εσύ. Υπάρχει σύζυγος που εκτός από γιος των γονιών του που μπορεί να τους φροντίζει έχει και παιδιά που οφείλει να φροντίζει και να συνεισφέρει με πρακτική βοήθεια. Μέσα μας όλες έχουμε μια πατριαρχικη αντίληψη "έλα μωρέ άντρας είναι τι θα κάνει με το μωρό", σε πληροφορώ ο αδερφός μου έμεινε χηρος με ένα μωρό 11 μηνών και κάνει τα πάντα. Άλλαγμα, μπάνιο, ύπνο, τάισμα κλπ. Δουλεύει, τοβ βοηθάει η μητέρα μας αλλά αν του αφήσεις το μωρό ξέρει να κάνει τα πάντα. Εσύ τον έχεις αφήσει ποτέ μια ολόκληρη μέρα με τα παιδιά σας να πας να βγεις με φίλες ετσι για να δεις αν μπορεί. Τώρα είστε κοντά στα πεθερικά σου, αυτό δε θα είναι μόνο υπέρ των πεθερικων, στο χέρι σου είναι. Πες του να αφήσετε τα παιδιά μια ημέρα στους γονείς του να πάτε μια εκδρομή. Είμαι σίγουρη πως όταν επιστρέψεις στη δουλειά σου θα συνέλθεις. Ωστόσο μην φορτώνεσαι όλο το βάρος της οικογένειας μόνη σου, είστε δύο σε αυτή την υπόθεση.

Κοίτα ο δικός μου γιατρός είναι ιδιαίτερη περίπτωση, δε προβλέπει τι θα γίνει με το ινομυωμα πάρα τις 100 φορές που τον έχω ρωτήσει, τα οιστρογόνα φταίνε που μεγαλώνει και με αυτά ποτέ δεν ξέρεις. Επίσης, είναι ενάντια στις άσκοπες επεμβάσεις δηλ. αν δε σε δει να τον παρακαλάς δε παρεμβαίνει. Επιπλέον είναι ενάντια στη χρήση φαρμάκων. Εγώ από την άλλη θέλω να τα περνάω όσο γίνεται ανώδυνα αυτά που με βρίσκουν κατά καιρούς... κάπου εκεί θέλω να τον βρίσω ώρες ώρες που δε μου δίνει εύκολες λύσεις αλλά όταν είμαι στα καλά μου εκτιμώ τη στάση του 😅

Τώρα γύρισα από το γιατρό, όλη αυτή η προβληματική με το έντερο μου και τη διαρροια οφείλεται στο ινομυωμα που το πιέζει διότι έφτασε 7 εκ. Το μωρό είναι κοριτσάκι και είναι μια χαρά. Μου είπε ότι ίσως το πάρει στις 36 εβδομάδες λόγω πόνου από το ινομυωμα.

Με το καλό να έχετε την ευλογία του Θεού. Όχι άγχος. Όσον αφορά τις επαφές εντάξει να μας συγχωρούν οι άντρες μας που όταν αισθανόμαστε πρησμενες ως μπαλόνι από αέρια, δυσπεψία κλπ και είμαστε ολίγον τι αϋπνες με τη συχνοουρια και τα συναφή προφανώς δεν έχουμε ερωτική διάθεση 😅 μην πιεζεσαι και τα χάδια και οι αγκαλιές καλά είναι σε αυτή την φάση.

@Lacostaki Περαστικά και γρήγορη ανάρρωση εύχομαι χωρίς άλλα προβλήματα.

Μαγείρεμα κάνω και εγώ, τώρα σκούπισμα σφουγγάρισμα μια φορά στις 2 εβδομάδες και αν είναι παρών ο σύζυγος βοηθάει και αυτός. Τα υπόλοιπα τα πιο ψαγμένα πχ. καθάρισμα φούρνου, ψυγείου, κουρτίνες δεν έσκαγα πριν, τώρα σκέφτομαι άστα εκεί μια χαρά είναι. Λίγο λίγο με ρέγουλα.

Ναι το πρώτο τρίμηνο είχα 4-5 φορές σταγόνες. Δεν ασχολήθηκε καθόλου ο γιατρός. Μου έγραψε αναρρωτική και αφού έκατσα και ξεκουραστηκα όλα καλά. Αλλά εδώ να τονίσω ότι ξεκουραστηκα διότι δεν έχω άλλα παιδιά και συνήθως επειδή έχουμε νοικιάσει ένα μικρό σπίτι 58 τ.μ. δεν έχω καμία φοβερή δουλειά στο σπίτι. Το τονίζω γιατί πολλοί νομίζουν ότι οι γυναίκες που κάθονται σπίτι με παιδιά και τρεξίματα της οικογένειας ξεκουραζονται. Αμ αυτές κουράζονται περισσότερο από τα να δούλευαν σε εξωτερική εργασία.

Να σου πω θα γελάσεις, εγώ είχα ήσυχο τρίμηνο, έβαλα και 2,5 κιλά, μια χαρά. Στο δεύτερο τρίμηνο έχω συχνοουρια (5 φορές τουαλέτα μόνο το βράδυ), ναυτιες, αέρια, φούσκωμα τα, δυσπεψία, ελαφρά δυσκοιλιοτητα, παλινδρομησεις στα φαγητά που τρώω, το κορυφαίο είναι να αρχίσω να χάνω βάρος τώρα αντί του πρώτου τριμήνου. Το ινομυωμα έχει φτάσει από 3εκ τα 6 εκ και μπαίνω στον 5ο μήνα. Μου λένε ότι δεν το ενοχλεί το μωρό και να μην ασχολούμαι και εγώ με αυτό το θέμα. Τι να πω; ελπίζω να γεννηθεί υγιές τίποτα παραπάνω.

Ο μπαμπάς μου πολέμησε στο πραξικόπημα, θηριωδιες έγιναν τότε, γείτονες αλληλοσκοτωνοντουσαν, όσο ήταν καλά τα έλεγε και έκλαιγε, 20 χρόνια τώρα από τα φάρμακα για τα νεύρα που του άφησε αυτός ο πόλεμος είναι φυτό και τον φροντίζει η μητέρα μου. Μόνο ο Θεός μπορεί να αποδώσει δικαιοσύνη σε τέτοιες θηριωδιες και μόνο Εκείνος μπορεί να τις συγχωρέσει.

Τελικά θα την πάρει τη δόξα ο Φλεβάρης! Κορίτσια μου επειδή και η εγκυμοσύνη έχει τα πάνω της και τα κάτω της είμαι σίγουρη ότι όλες θα το ζησετε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δεν έχει σημασία το πως. Διαβάζοντας επί μήνες τα ποστ βλέπω αγάπη, επιθυμία, συντροφικοτητα, τα κατάλληλα χαρακτηριστικά για υγιείς μελλοντικές μανούλες. Δεν είναι ο κλάδος μου η μαιευτική αλλά από μόνη της αυτή η ιστοσελίδα προσφέρει άφθονο υλικό για την περίοδο πριν από μια εγκυμοσύνη.