Καλησπέρα σε όλους,
είμαι καινούρια εδώ, μόλις γράφτηκα, αν και έχω διαβάσει πολλές από τις συζητήσεις σας και είστε μια πολύ δυναμική και υποστηρικτική ομάδα, συγχαρητήρια!
Θα με βοηθούσε αν μου λέγατε τις εμπειρίες σας ή έστω μερικές ενθαρρυντικές κουβέντες.
Πριν μερικά χρόνια, ο γυναικολογός βρήκε μέσα στο ενδομήτριο ένα μικρό ινομύωμα (1 εκ.) που μου είπε να μην το πειράξουμε. Το καλοκαίρι αποφασίσαμε με τον σύντροφό μου να παντρευτούμε και ξεκινήσαμε προσπάθειες για μωρό (με τη λογική είτε ότι θα παντρευτούμε είτε ότι θα μείνω έγκυος, άλλωστε με τον Covid θα ήταν δύσκολο να κάνουμε οποιαδήποτε οργάνωση για γάμο).
Ο γυναικολόγος μου μου είπε να προσπαθήσω πρώτα για μερικούς μήνες, γιατί μπορεί το ινομύωμα να μην ενοχλεί, με δεδομένο ότι δεν έχει μεγαλώσει καθόλου τόσα χρόνια. Μου είπε ότι η αφαίρεση ινομυώματος μπορεί να αφήσει συμφύσεις, οπότε δεν έχει νόημα προς το παρόν να το ρισκάρουμε. 6 μήνες προσπάθειας μετά και ενώ δεν υπάρχει κανένα άλλο πρόβλημα, ο γιατρός μου είπε ότι μάλλον πρέπει να σκεφτούμε την υστεροσκοπική αφαίρεση του ινομυώματος. Είπε ότι με τα ινομυώματα δεν ξέρεις αν ενοχλούν, μέχρι όντως να ενοχλήσουν. Ότι δηλαδή δε μπορούσε να μου πει εκ των προτέρων αν θα μου προκαλέσει πρόβλημα στη σύλληψη, αλλά εφόσον δε μένω έγκυος και δεν υπάρχει άλλο πρόβλημα, τότε να σκεφτώ να το βγάλω.
Δεν με πίεσε, δηλαδή αν του έλεγα να το δούμε σε ένα χρόνο θα μου έλεγε κανένα πρόβλημα. Αλλά εμένα με έχει φάει η αγωνία και η ανυπομονησία. Μόλις έκλεισα τα 34, όλες γύρω μου μένουν έγκυες και γεννάνε, εντωμεταξύ έχω παγώσει και τον γάμο με τη λογική ότι θα μείνω έγκυος. Δεν ξέρω τι να κάνω μιας και κανείς δε μου λέει κάτι στα σίγουρα. Επίσης, ο γιατρός είπε ότι αν κάνω την υστεροσκοπική αφαίρεση του ινομυώματος θα πρέπει μετά να περιμένουμε για 6 μήνες, γιατί μπαίνει σπιράλ στη μήτρα, για να μη γίνουν συμφύσεις. Είμαι τρελά απογοητευμένη. Από εκεί που κάθε μήνα αγωνιούσα στο γνωστό διάστημα αναμονής των 2 εβδομάδων που μου φαινόταν τεράστιο, τώρα πρέπει να προσπαρμοστώ στην ιδέα ότι θα περιμένω 6 μήνες, για να προσπαθήσουμε ξανά, και μετά ποιος ξέρει πόσο ακόμα. Ο σύντροφός μου λέει να περιμένουμε κι άλλο, αλλά εγώ φοβάμαι ότι χάνουμε κι άλλο χρόνο να περιμένουμε π.χ. άλλους 6 μήνες και μετά να κάνω την αφαίρεση και μετά άλλους 6 μήνες... απελπισία.
Είχε καμία παρόμοια εμπειρία; Η γονιμότητα μετά την υστεροσκοπική αφαίρεση ινομυώματος πώς είναι; Το 6μηνο είναι απαραίτητο;
Θα με βοηθούσε οποιαδήποτε εμπειρία, ευχαριστώ πάρα πολύ