annaki!!

ego korisia eimai i anna kremeti

καλως μας ηρθες κοπελα μου.να χαιρεσαι τα παιδακια σου,τις κουκλες σου.. εγω ειμαι η αννα απο κατερινη κ ειμαι αρραβωνιασμενη

κανεμε add na do ti paizei.zoyzoynanna@yahoo.gr

αχ κικιτσα αχ..

εγινα μελοσ στο μαμμυ κ βλεπω μια λιστα που λεει ατομα που ισως γνωριζετε.βλεπω κ κοριτσια απο δω.μετα τι κανω?

ρε συ μαριζα το εριθεγλη τι ονομα ειναι??θα μπερδευτει πολυ μεχρι να το μαθει αλλα το κορυφαιο ειναι που εγραψεσ το αννα..καλε αυτο δεν ειναι ιδιαιτερο ονομα εμενα μαρεσει πολυ το αλικη,δεσποινα,ελισαβετ

οχι ρε συ αφροδιτη το who is who πως θα το βρω??

Κοριτσια εγινακ εγω μελος αλλα δε βρηκα το who is who:( ειμαι Η anna kremeti

κοριτσια για οσες δεν εχετε facebook κ εχετε Messenger(msn) μπορουμε να τα λεμε κ απο κει.εγω ειμαι annakremeti@gmail.com το δικο μου Msn.οποια θελει ας γραψει κ το δικο της νομιζω ειναι καλυτερα να τα λεμε απο κει.. φιλια σε ολες

κοριτσια μου πολυ ωραια τα δεντρακια σας. καλες γιορτες ναχετε..

Μελλοντικοί γονείς: Οι αντιδράσεις τους κατά την εγκυμοσύνη....... Η ανακοίνωση σε ένα ζευγάρι ότι περιμένει παιδί αποτελεί ένα νέο που προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις. Αν και σύνηθες πλέον γεγονός, η κυοφορία πάντα αποτελεί για τα ζευγάρια μία κρίσιμη φάση στη ζωή τους, γιατί απαιτεί νέες ψυχοκοινωνικές προσαρμογές σε όλους τους τομείς της ζωής τους, όπως η ταυτότητα του Εγώ τους, η συνειδητοποίηση του ρόλου τους, ο ίδιος ο συζυγικός ρόλος που έχουν αναλάβει, το μητρικό ή πατρικό αντίστοιχα ένστικτο, το οποίο τους ξυπνά ακόμα και οι εργασιακές τους σχέσεις. Ανάλογα φυσικά με το δέσιμο του ζευγαριού αυτές οι απαραίτητες προσαρμογές στο νέο τρόπο ζωής μπορεί να αποτελέσουν μία ευκαιρία για αναθεώρηση της σχέσης τους. Όμως μπορεί να καταλήξουν και σε τραυματικές εμπειρίες και για τους δύο, αν δεν είναι έτοιμοι και ώριμοι , ώστε να δεχθούν το νέο μέλος στην οικογένειά τους. Ασφαλώς το πώς αντιδρά ένα ζευγάρι στον ερχομό του παιδιού τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Όπως η μεταξύ τους σχέση αλλά και με τους γονείς τους, η ψυχοκοινωνική τους ωριμότητα, το κατά πόσο είναι επιθυμητή ή όχι είναι η εγκυμοσύνη καθώς και η οικονομική κατάσταση του ζευγαριού. Πάντως η μητρότητα και η πατρότητα δεν είναι από ψυχολογική άποψη ταυτόσημες. Το γεγονός και μόνο ότι η γυναίκα κυοφορεί και εκείνη θα φέρει το μωρό στον κόσμο τη γεμίζει με περισσότερη αγωνία και άγχος. Η εγκυμοσύνη είναι για τη μέλλουσα μητέρα το κορυφαίο γεγονός στον κύκλο της ζωής, πηγή για ποικίλα συναισθήματα που για πρώτη φορά θα βιώσει. Η στάση της εγκύου απέναντι στην εγκυμοσύνη εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και μπορεί να κυμαίνεται από τον τεράστιο ενθουσιασμό μέχρι τους ενδοιασμούς ακόμα και την απόρριψη του παιδιού, αν η έγκυος δεν είναι έτοιμη να το δεχθεί ή δεν το περίμενε. Πολλοί επίσης υποστηρίζουν ότι η στάση της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη έχει και βιολογικό υπόστρωμα που σχετίζεται με τη διάρκεια της εμμηνόρροιας. Ο προσανατολισμός και τα συναισθήματα της εγκύου υφίστανται τρεις διαδοχικές διαφοροποιήσεις καθώς προχωρεί η εγκυμοσύνη, οι οποίες αντιστοιχούν στα τρία τρίμηνά της. Στο πρώτο τρίμηνο η εγκυμοσύνη δεν είναι εμφανής για τους άλλους και αποτελεί το κρυφό προσωπικό μυστικό της μητέρας για το οποίο και η ίδια αρχικά αμφιβάλλει μέχρι να επιβεβαιωθεί πλήρως. Στη φάση αυτή η μητέρα στρέφεται προς τον εαυτό της και στα όσα συμβαίνουν μέσα της παρακολουθώντας με θαυμασμό όλες αυτές τις αλλαγές. Στο δεύτερο τρίμηνο η μέλλουσα μητέρα αρχίζει να σκέφτεται λιγότερο τον εαυτό της και περισσότερο το παιδί που έχει μέσα της. Η εγκυμοσύνη είναι πλέον μία αντικειμενική πραγματικότητα. Η ίδια η μητέρα νιώθει τα πρώτα σκιρτήματα του παιδιού από τις κινήσεις του γεγονός που συντελεί στη σύνδεση με το παιδί της. Συχνά με το σύζυγό της κάνει όνειρα για το παιδί. Έτσι λοιπόν στη φάση αυτή ο προσανατολισμός της μέλλουσας μητέρας έχει ως επίκεντρο το μωρό. Στο τρίτο και τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης η προοπτική πάλι αλλάζει. Αρχίζει η αγωνία και εντείνεται η ανυπομονησία για το τέλος, αφού έχει ξεκινήσει η αντίστροφή μέτρηση για το σωματικό διαχωρισμό. Επίκεντρο γίνεται τώρα και το παιδί και ο εαυτός της. Η μητέρα αγωνία για τους πόνους και τις ωδίνες του τοκετού, καθώς και για την κατάσταση του μωρού. Έχει επενδύσει συναισθηματικά σε αυτό, έχει κάνει όνειρα και έχει ελπίδες για το μέλλον του, ανησυχεί μήπως το χάσει ή δε γεννηθεί γερό λόγω επιπλοκών. Στη φάση αυτή το ‘’εγώ’’ και ‘’αυτό’’ γίνονται ‘’ ΕΜΕΙΣ ’’. Γενικότερα η εγκυμοσύνη ακόμα και κάτω από τις πιο ευνοϊκές συνθήκες αποτελεί μία φάση έντονων αμφιταλαντεύσεων, ανησυχιών, αμφιβολιών και φόβων τόσο για το παιδί όσο και για την ίδια τη μητέρα. Για το μέλλοντα πατέρα η εγκυμοσύνη και η πατρότητα είναι κυρίως πηγή χαράς και υπερηφάνειας και λιγότερο ανησυχίας και φόβων. Οι αντιδράσεις του πατέρα δε σχετίζονται τόσο πολύ με τις φάσεις της κύησης, αλλά κυρίως με τις επιπτώσεις που βλέπει ο πατέρας ότι η γέννηση του παιδιού έχει στη δική του ταυτότητα. Σε μια κοινωνιολογική έρευνα που έγινε διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι συζύγων. Ο ναρκισσιστικός-εγωιστικός τύπος βλέπει τον ερχομό του παιδιού σαν απειλή στη δική του ταυτότητα και ευδαιμονία. Εδώ ανήκουν άτομα που πέρασαν και συνεχίζουν να περνούν μία άνετη ζωή. Στη σκέψη ότι θα πρέπει να αναλάβουν ευθύνες και νέους ρόλους νιώθουν δέος και φοβούνται ότι θα πάψουν να είναι το επίκεντρο προσοχής των άλλων. Νομίζουν ότι θα παγιδευτούν διά βίου με υποχρεώσεις. Ο ερχομός του παιδιού είναι για αυτά τα άτομα μία αναπτυξιακή κρίση. Ο τύπος του φιλόδοξου και προσηλωμένου στη επαγγελματική του σταδιοδρομία αντιμετωπίζει τον ερχομό του παιδιού σαν πιθανό εμπόδιο στη δική του επαγγελματική εξέλιξη και υλοποίηση των στόχων του. Αρνείται να αλλάξει συνήθειες και δείχνει ότι η εγκυμοσύνη δεν τον απασχολεί ιδιαίτερα. Είναι κάπως απόμακρος και επιμένει να μην αναλάβει τίποτε περισσότερο από ό,τι είχε πριν. Τέλος, ο τύπος του οικογενειάρχη αποδέχεται την εγκυμοσύνη με χαρά θεωρώντας την πατρότητα ως ένα βασικό στόχο της ζωής του οποίου η εκπλήρωση συμβάλλει στην περαιτέρω προσωπική ανάπτυξη και ολοκλήρωση. Παρακολουθεί με θαυμασμό τις αλλαγές τις συζύγου του, βιώνει μαζί της μία στενότερη σχέση, κάνει όνειρα και εκείνος για το παιδί, ενημερώνεται και γενικότερα συμμετέχει ενεργά σε όλες τις φάσεις της εγκυμοσύνης βοηθώντας τη μέλλουσα μητέρα. Με την εγκυμοσύνη η δυάδα ‘’γυναίκα-άνδρας’’ διευρύνεται με την προσθήκη του νέου μέλους και γίνεται πλέον τριάδα ‘’μητέρα-πατέρας-παιδί ‘’ που παρουσιάζει μία εντελώς διαφορετική ψυχοδυναμική και ουσία. Ο ρόλος του γονέα, τόσο για τη μητέρα όσο και για τον πατέρα είναι καθοριστικός και ίσως ο πιο σημαντικός για το άτομο στο ‘’θέατρο‘’ της ζωής του.

υπεροχα κοπελα μου.θα πρεπει νασαι υπερευτυχισμενη.. το μεγαλυτερο δωρο ερχεται..

emeis tha perasoyme oikogeniaka tis giortes alla meta lema na pame k kanena triimero pros araxoba. xristinaki kala na peraseis..

Καισαρική τομή Με τη μέθοδο αυτή η γέννηση του παιδιού δεν γίνεται από τον κόλπο, αλλά με τομή στα τοιχώματα της κοιλιάς και της μήτρας της μέλλουσας μητέρας. Λέγεται ότι οφείλει το όνομά της στον καισαρικό νόμο, ο οποίος στα ρωμαϊκά χρονιά υποχρέωνε την εξαγωγή του βρέφους από την κοιλιά της μητέρας του, αν αυτή τύχαινε να πεθάνει στον τοκετό. Η καισαρική είναι μια χειρουργική επέμβαση που απαιτεί ολική νάρκωση και γίνεται για διάφορους λόγους και μόνο όταν υπάρχει σοβαρή αιτία. Αν πρέπει να γεννήσετε με την τεχνική αυτή, είναι καλύτερα να σας κάνουν επισκληρίδιο, η οποία όχι μόνο είναι πιο ασφαλής για εσάς και το μωρό, αλλά θα σας επιτρέψει να πάρετε το μωρό στην αγκαλιά σας μόλις εγκαταλείψει το σώμα σας, αφού θα διατηρείτε απολύτως τις αισθήσεις σας. Ο σύντροφός σας μπορεί, αν το ζητήσετε, να είναι και πάλι κοντά σας. Το παιδί θα γεννηθεί στα πρώτα δέκα λεπτά περίπου, αλλά θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να γίνουν τα ράμματα, θα σας ξυρίσουν, αλλά η τομή -συνήθως είναι οριζόντια- δεν θα φαίνεται αργότερα, γιατί θα την κρύβει το τρίχωμα του εφηβαίου, που θα μεγαλώσει ξανά. Επίσης, θα σας βάλουν ορό, τον οποίο θα αφήσουν μερικές ακόμα ώρες μετά τον τοκετό. Η καισαρική μπορεί να μην είναι αναγκαία στις επόμενες γέννες, εφόσον τότε δεν θα υπάρχει η αίτια που σας οδήγησε τώρα σε αυτή την επέμβαση και με την προϋπόθεση ότι η τομή θα έχει επουλωθεί στο μεταξύ τελείως, ώστε να είναι ανθεκτική στις συσπάσεις της μήτρας. Πότε επιβάλλεται η καισαρική τομή Η καισαρική δεν είναι λύση για να γλιτώσετε τη φυσιολογική διαδικασία του τοκετού ούτε για να προγραμματίσετε τη γέννηση του παιδιού σας, ώστε να κανονίσετε τις άλλες σας δραστηριότητες. Η επέμβαση αυτή γίνεται μόνο όταν συντρέχουν ορισμένοι λόγοι, οι οποίοι άλλοτε είναι γνωστοί πριν ξεκινήσει ο τοκετός και άλλοτε παρουσιάζονται κατά τη διάρκειά του, οπότε, αν δεν έχει προηγηθεί επισκληρίδιος, θα σας κάνουν γενική νάρκωση. Η καισαρική γίνεται συνήθως όταν: Παρουσιαστεί επιπλοκή στην εγκυμοσύνη και επιβάλλεται η πρόωρη γέννηση. Εμφανιστεί επιπλοκή στη διάρκεια του τοκετού και κινδυνεύσει το μικρό σας ή εσείς. Υπάρχει ασυμβατότητα Ρέζους ανάμεσα σε εσάς και το μωρό. Ο τράχηλός σας δεν διαστέλλεται. Το παιδί είναι πολύ μεγάλο ή η λεκάνη είναι δυσανάλογη με το μέγεθος του παιδιού. Όπως φαίνεται στο μόνιτορ, το μωρό σας παρουσιάζει συμπτώματα δυσφορίας και πέφτουν οι παλμοί της καρδιάς του. Η διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού κριθεί επικίνδυνη για εσάς ή για το μωρό. Η εγκυμοσύνη είναι δίδυμη και τα μικρά σας αλληλοεμποδίζονται να γεννηθούν. Υπάρχει μόλυνση στη μήτρα ή σοβαρή λοίμωξη στον κόλπο σας. Το μωρό έχει ισχιακή προβολή. Αποκολληθεί ο πλακούντας από το τοίχωμα της μήτρας. Ο πλακούντας είναι προδρομικός (πρόκειται για τον πλακούντα που αναπτύσσεται χαμηλά στη μήτρα), αλλά η περίπτωση αυτή είναι εξαιρετικά σπάνια. Έχετε ινομύωμα, που εμποδίζει το μικρό σας στη διαδρομή του. Τι είναι η επισκληριδίος νάρκωση Το πιο σημαντικό σε έναν τοκετό είναι να τον βιώσετε ως θαύμα της ζωής και όχι ως τραύμα. Τη γέννηση του παιδιού σας, όμως, είναι απόλυτα δυνατό να την απολαύσετε ψυχικά ανώδυνα, σε όλο της το μεγαλείο, παρά τις ωδίνες που οπωσδήποτε τη συνοδεύουν. Μπορείτε να ελέγχετε έως ένα μεγάλο βαθμό το σώμα και τους πόνους σας, χωρίς παυσίπονα και άλλες παρεμβάσεις. Αρκεί να πιστέψετε στη δύναμη του νου σας και να αξιοποιήσετε την εσωτερική σας ενέργεια, η οποία βρίσκεται σε αδράνεια. Το μυστικό είναι να ανακαλύψετε τις κρυφές δυνάμεις μέσα σας. Το "οπλοστάσιο" της αντοχής σας είναι ανεξάντλητο και περιμένει να το χρησιμοποιήσετε. Ωστόσο, αν χρειαστείτε "εξωτερική" ανακούφιση στους πόνους σας, η επισκληρίδιος είναι μια λύση με πολλά πλεονεκτήματα. Πρόκειται για ένα είδος τοπικής νάρκωσης, με ελάχιστες παρενέργειες. Σας γλιτώνει από τις ωδίνες του τοκετού και εξασφαλίζει αναλγησία ακόμα και στην περίπτωση που θα χρησιμοποιηθούν εμβρυουλκοί ή βεντούζα ή σας γίνει περινεοτομή. Ταυτόχρονα, σας επιτρέπει να συμμετέχετε ενεργά στη γέννα και να παρακολουθήσετε τον ερχομό του παιδιού σας, έστω και αν γεννηθεί με καισαρική. Την επισκληρίδιο κάνει αναισθησιολόγος -πρέπει να είναι έμπειρος- με μια ένεση ανάμεσα σε δύο σπονδύλους της σπονδυλικής στήλης, στον επισκληρίδιο χώρο. Η διαδικασία διαρκεί μερικά λεπτά και η επίδραση αρχίζει ύστερα από λίγο. Το αποτέλεσμα, αν χρειαστεί, ενισχύεται με "συμπλήρωμα" και διαρκεί όσες ώρες κριθεί απαραίτητο. Μπορείτε να ζητήσετε να σας κάνουν επισκληρίδιο, είτε γιατί φοβάστε τον πόνο είτε γιατί δεν τον υποφέρετε. Ο γιατρός σας, ακόμα και αν είναι υπέρμαχος του φυσικού τοκετού, δεν θα αρνηθεί να ικανοποιήσει το αίτημά σας ούτε θα επιχειρήσει να σας επιβάλει την άποψή του, γιατί μια κακή εμπειρία στον τοκετό είναι δυνατόν να έχει αντίκτυπο στη σχέση σας με το παιδί. Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή μας, έτσι και η μέθοδος αυτή έχει τη θετική, αλλά και την αρνητική της πλευρά. Τα πλεονεκτήματα Δεν χρειάζεται να πάρετε κανένα άλλο αναισθητικό -ενδοφλεβίως ή ενδομυϊκώς- που θα είχε ίσως επίπτωση στο μωρό σας. Όλα αυτά τα φάρμακα, που παίρνει η επίτοκος για να σταματήσουν οι πόνοι είναι ναρκωτικά και επηρεάζουν το έμβρυο. Μπορεί να γεννηθεί κοιμισμένο και με αδύναμη αναπνοή και, τότε, πρέπει να του δοθούν "αντίδοτα", για να αντιστραφεί η δράση των ναρκωτικών ουσιών, οι οποίες μπήκαν στο αίμα του από το κυκλοφορικό σύστημα της μητέρας του. Το μεγάλο, λοιπόν, όφελος της επισκληριδίου είναι ότι το παιδί δεν υφίσταται την "επίθεση" των ναρκωτικών φαρμάκων. Γλιτώνετε τον κίνδυνο της νάρκωσης, ο οποίος ελλοχεύει πάντα, ακόμα και στην περίπτωση του τοκετού. Επειδή χαλαρώνετε, ο χρόνος του τοκετού μειώνεται σημαντικά. Αυτό δείχνουν τουλάχιστον οι πρόσφατες σχετικές έρευνες. Έχετε αναλγησία, αλλά και πλήρη πνευματική διαύγεια και συναίσθηση της διαδικασίας του τοκετού. Αν, μάλιστα, πρέπει να σας κάνουν καισαρική, εμβρυουλκία ή περινεοτομή, δεν θα χρειαστεί να σας δοθεί ναρκωτική ουσία. Θα έχετε, έτσι, τη δυνατότητα να παρακολουθείτε το παιδί σας να γεννιέται χωρίς να νιώθετε τον παραμικρό πόνο. Η αναλγησία είναι δυνατόν να κρατήσει όσο διάστημα την έχετε ανάγκη. Επειδή ρίχνει την πίεση, είναι ευεργετική, αν υποφέρετε από υπέρταση ή τοξιναιμία. Τα μειονεκτήματα Αποτελεί ιατρική παρέμβαση στον τοκετό. Υπάρχει πιθανότητα να προκαλέσει αρκετές ώρες πονοκέφαλο μετά τη γέννα. Είναι όμως μια κατάσταση, που αντιμετωπίζεται. Μπορεί να προκληθεί -γι' αυτό ο αναισθησιολόγος πρέπει να είναι πεπειραμένος- απώλεια της μυϊκής δύναμης. Είναι δυνατόν να νιώσετε τα πόδια σας βαριά και να μην αισθάνεστε τις συστολές, με αποτέλεσμα να μειωθεί η ικανότητά σας για εξώθηση. Στην περίπτωση αυτή, οι προσπάθειές σας θα εξαρτώνται από τις οδηγίες, που θα σας δίνει η μαία σας. Πολλοί την "κατηγορούν" ότι εξαιτίας της εξάρτησης της επιτόκου από τη μαία, επιβραδύνεται το δεύτερο στάδιο του τοκετού, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες της χρήσης των εμβρυουλκών και της βεντούζας. Ο γιατρός μπορεί να έχει δισταγμούς, επειδή δεν γνωρίζει καλά τη μέθοδο και δεν είναι σε θέση να τη χειριστεί. Αν την αναλάβει ένας μη πεπειραμένος αναισθησιολόγος, μπορεί να παραλύσουν οι μύες και στο επάνω μέρος του σώματος, με συνέπεια την αναπνευστική ανεπάρκεια. Στη σπάνια, όμως, αυτή περίπτωση, δεν υπάρχει κίνδυνος, γιατί η κατάσταση είναι δυνατόν να ελεγχθεί.

εγω ειμαι η κλασικη ελληνιδα νοικοκυρα..θα παω να φαω στα goodys μετα τη δουλεια :P κ μετα απο λιγα χρονακι θα γινω ετσι.. :woohoo:

κ εγω πιστευω πως δεν ειναι τυχαιο.ειναι παρα πολυ ωραιαο ονομα παντως.με το καλο ναρθει κοπελα μου

κ μενα δε μαρεσει το χαρικλεια αλλα υπαρχουν πολλες εκδοχες.

Γιατρέ μου, γεια σας. Σας γράφω και πάλι, μετά από αρκετό καιρό, γιατί θα εκτιμούσα και τη δική σας άποψη. Μετά από ιστορικό εξωμήτριας κύησης, εκτομή δεξιάς σάλπιγγας και απόφραξη αριστερής, προχωρήσαμε σε εξωσωματική. Στις 12.03.2008 κάναμε την εμβρυομεταφορά (3 έμβρυα). Μετά από 5 ημέρες και για διάστημα 8 ημερών είχα έντονο αίμα (καθαρό όχι σαν της περιόδου). Παρ' όλα αυτά διατηρούσα κάποιες ελπίδες και συνέχιζα την ξεκούραση μέχρι να κάνω τη χοριακή (26/3), η οποία βεβαίως ήταν αρνητική, οπότε και σταμάτησα και τα φάρμακα. Από το κέντρο εξωσωματικής μου είπαν ότι μάλλον ήταν περίοδος που για κάποιο λόγο ήρθε νωρίτερα. Ενώ ο γιατρός που με παρακολουθεί μου είπε ότι δεν ήταν περίοδος, απλά δεν μας έτυχε και δεν το απέδωσε κάπου. Την ημέρα που πήγα για εξέταση (1/4) είχα πάλι αίμα, το οποίο συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με πολύ μειωμένη ροή, αλλά και πάλι ο γιατρός είπε ότι δεν είναι από την περίοδο, χωρίς βέβαια να το αιτιολογήσει πάλι. Μου είπε απλά να ηρεμήσω και μετά από 2 κύκλους να κάνουμε την επόμενη προσπάθεια. Υπάρχει κάποια λογική εξήγηση για το αίμα? Που μπορεί να οφείλεται και μετά από πόσο διάστημα μπορεί να στρώσει ο κύκλος μου? Έχω μπερδευτεί πολύ και δεν ξέρω ποιο θα έπρεπε να είναι το επόμενο βήμα! Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την επιτυχία μιας εξωσωματικής? Εσείς τι θα με συμβουλεύατε? Είμαι πολύ άσχημα ψυχολογικά και φοβάμαι μήπως δεν τα καταφέρω ούτε την επόμενη φορά. Σας ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σας. Go Top Dr.chatzigeorgiou Expert Πρώτη εγγραφή στις: 09 Οκτώβριος 2003 Τοποθεσία: Greece Posts:2848 STATUS: Καταχώρηση 09 Απρίλιος 2008 at 09:43:23 -------------------------------------------------------------------------------- Αγαπητή φίλη, αν δεν μπορεί να το εξηγήσει ο γιατρός σας που σας έχει εξετάσει, έχει δει ορμονικές εξετάσεις, ξέρει ποια μέρα του κύκλου έγινε η εμβρυομεταφορά, έχει δει τιμές χοριακής κλπ, τότε όπως καταλαβαίνετε εμείς μπορούμε να πούμε ακόμη λιγότερα. 5 ημέρες όμως μετά την εμβρυομεταφορά, είναι λίγο απίθανο να επρόκειτο για περίοδο. Είναι συχνό να μη γίνεται εμφύτευση και να εμφανίζεται τέτοιο αίμα. Εάν συνεχίζεται όμως μέχρι σήμερα, τότε πρέπει απαραιτήτως να ξαναμιλήσετε με το γιατρό σας. Φιλικά, Κ.Χ. --------------- Δρ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ, Μαιευτήρας- Χειρουργός Γυναικολόγος . Επιστημονικός Συνεργάτης Α' Μαιευτικής-Γυναικολογικής Κλινικής Α.Π.Θ., Νοσοκομείο "Παπαγεωργίου" Ιατρείο: Κούσκουρα 3, Θεσσαλονίκη. Τηλ. ραντεβού: 2310-227981 (Δευτέρα-Παρασκευή, ώρες 17.30-20.30) chatzkon@hotmail.com (μόνο για προσωπική επικοινωνία - όχι για ερωτήσεις που μπορούν να απαντηθούν στο forum) Go Top Online Staff | | | | Ψηφοφορία Πόσο συχνά επισκέπτεστε τον γυναικολόγο σας Κάθε μήνα κάθε 2 μήνες Κάθε 6 μήνες 1 φορά στους 12 μήνες Ποτέ μεχρι τώρα δεν χρειάστηκε να πάτε Ψηφίστε - Αποτελέσματα ψηφοφορίας Ψήφοι : 6165 Cookies Κάντε το Gyn.gr αρχική σελίδα στο browser σας Add favorites το Gyn.gr Ενημερώστε έναν φίλο σας Photo Αφθονα παραβασικά κύτταρα με διογκωμένους υπερχρωματικούς και ανισομεγέθεις πυρήνες, ανάμεσα

1. Προκαταρκτικός έλεγχος Πριν την έναρξη της θεραπείας, από την πλευρά της γυναίκας πρώτα, απαιτείται ένας ορμονικός έλεγχος για την εκτίμηση της ωοθηκικής λειτουργίας και την επιλογή της κατάλληλης δοσολογίας των φαρμάκων. Επίσης, απαιτείται ένα υπερηχογράφημα μήτρας και ωοθηκών για τον έλεγχο του ενδομητρίου, αλλά και για να ελεγχθεί η ακριβής θέση των ωοθηκών για τη διευκόλυνση της ωοληψίας. Ακόμη, απαιτείται εκτίμηση του τραχήλου με δοκιμασία εικονικής εμβρυομεταφοράς, για να ελεγχθεί η πορεία του τραχηλικού σωλήνα και να αποφευχθούν προβλήματα κατά τη διαδικασία της εμβρυομεταφοράς. Η δοκιμασία εικονικής εμβρυομεταφοράς εξασφαλίζει τη "χαρτογράφηση" του τραχήλου και αυξάνει τις πιθανότητες για ομαλή μεταφορά των εμβρύων στην ενδομητρική κοιλότητα. Όταν υπάρχουν ενδείξεις για παθολογικές διαταραχές της ενδομητρικής κοιλότητας, είτε υπερηχογραφικά, είτε μετά από υστεροσαλπιγγογραφία, απαιτείται η διενέργεια υστεροσκόπησης, μιας ειδικής ενδοσκοπικής μεθόδου, η οποία επιτρέπει την άμεση οπτική εκτίμηση της κοιλότητας της μήτρας και τη διόρθωση ανατομικών διαταραχών, όπως η παρουσία πολυπόδων και ενδομητρικών συμφύσεων. Από την πλευρά του άνδρα απαιτείται ένα πρόσφατο σπερμοδιάγραμμα εντός των τελευταίων 3 μηνών, το οποίο εκτιμά τον αριθμό, την κινητικότητα και μορφολογία των σπερματοζωαρίων, όπως επίσης και την παρουσία φλεγμονωδών κυττάρων. 2. Διέγερση ωοθηκών Σκοπός της διέγερσης των ωοθηκών στη θεραπεία με εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η παραγωγή πολλών ώριμων ωαρίων, σε αντίθεση με το ένα ωάριο που παράγεται κανονικά κάθε μήνα. Για να επιτευχθεί αυτό, η γυναίκα ακολουθεί ειδική ορμονική θεραπεία, η οποία έχει ως σκοπό τη συγχρονισμένη και ομαλή ανάπτυξη πολλών ωαρίων μαζί. Η διάρκεια της θεραπείας από την έναρξη μέχρι το στάδιο της ωοληψίας είναι από 2 έως 4 εβδομάδες, ανάλογα με το πρόγραμμα (πρωτόκολλο) διέγερσης που ακολουθείται. Τα πρωτόκολλα διέγερσης των ωοθηκών διακρίνονται σε μακρά και βραχέα, ανάλογα με τη διάρκεια της ορμονικής θεραπείας που απαιτείται για την παραγωγή ώριμων ωαρίων. Στα μακρά πρωτόκολλα η έναρξη της ορμονικής θεραπείας γίνεται από την 21η ημέρα του κύκλου, ή λιγότερο συχνά από τη 2η ημέρα του κύκλου, και ολοκληρώνεται περίπου 4 εβδομάδες αργότερα. Στα βραχέα πρωτόκολλα, η έναρξη θεραπείας γίνεται από τη 2η ημέρα του κύκλου και ολοκληρώνεται περίπου 10 - 12 ημέρες αργότερα. 3. Παρακολούθηση διέγερσης ωοθηκών Βασικός σκοπός της παρακολούθησης κατά τη διάρκεια της διέγερσης των ωοθηκών είναι ο έλεγχος του αριθμού των ωαρίων που αναπτύσσονται. Η παρακολούθηση βασίζεται στην υπερηχογραφική εξέταση των ωοθηκών σε συνδυασμό με την εξέταση αίματος για τον προσδιορισμό των ορμονικών επιπέδων. Ο συνδυασμός αυτός επιτρέπει την έγκαιρη τροποποίηση της δοσολογίας όταν προκύπτει θέμα χαμηλής ή υψηλής απάντησης στην ορμονική θεραπεία. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή χρήση των φαρμάκων ώστε να προκύψει ένας ικανοποιητικός αριθμός ωαρίων, μειώνοντας ταυτόχρονα την πιθανότητα ανάπτυξης υπερδιέγερσης των ωοθηκών. Όταν τα ωοθυλάκια, μέσα στα οποία βρίσκονται τα ωάρια, αποκτήσουν το επιθυμητό μέγεθος, συνήθως 17 - 18 χιλ., δίνεται το τελικό μέρος της ορμονικής θεραπείας για την ωρίμανση και την προετοιμασία για τη συλλογή των ωαρίων. Από την τελευταία ένεση που γίνεται για το σκοπό αυτό μεσολαβούν 34 με 35 ώρες μέχρι τη διενέργεια της ωοληψίας. 4. Ωοληψία Η συλλογή των ωαρίων πραγματοποιείται διακολπικά υπό την καθοδήγηση υπερήχων και υπό ελαφρά νάρκωση (μέθη). Η επέμβαση είναι σχετικά απλή και διαρκεί γύρω στα 10 με 15 λεπτά. Κατά την ωοληψία, γίνεται παρακέντηση όλων των ωοθυλακίων που ανιχνεύονται υπερηχογραφικά και το υλικό της παρακέντησης μεταφέρεται άμεσα στην κλινική εμβρυολόγο προς εκτίμηση και αναζήτηση ωαρίων. Μετά το τέλος της επέμβασης η γυναίκα έχει τη δυνατότητα να ανανήψει σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου και ενημερώνεται για το αποτέλεσμα της ωοληψίας και την πρώτη εκτίμηση των ωαρίων. 5. Γονιμοποίηση Τα ωάρια που προκύπτουν από την ωοληψία, όταν εκδηλώσουν την απαιτούμενη ωρίμανση στη μικροσκοπική εξέταση, αναμιγνύονται με το σπέρμα του άνδρα, το οποίο έχει περάσει από ειδική προετοιμασία στο εργαστήριο για να διευκολυνθεί η γονιμοποίηση των ωαρίων. Η γονιμοποίηση διαπιστώνεται 18 ώρες μετά την ανάμιξη. Κατά μέσο όρο, το 60 με 70% των ωαρίων θα γονιμοποιηθούν επιτυχώς. Σε περίπτωση που υπάρχουν σοβαρές διαταραχές σπέρματος που αφορούν τον αριθμό και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων εφαρμόζεται η μικρογονιμοποίηση (ICSI), κατά την οποία ένα σπερματοζωάριο τοποθετείται απευθείας στο εσωτερικό του ωαρίου με ειδική μικροσκοπική μέθοδο, προς διευκόλυνση της γονιμοποίησης. 6. Εμβρυομεταφορά Η εμβρυομεταφορά είναι η διαδικασία επανατοποθέτησης των εμβρύων που προκύπτουν από την εξωσωματική γονιμοποίηση στην ενδομητρική κοιλότητα. Γίνεται συνήθως 2 με 3 ημέρες μετά την ωοληψία, με τη χρήση ενός πολύ λεπτού καθετήρα που εισέρχεται στο εσωτερικό της μήτρας, διακολπικά, υπό την καθοδήγηση υπερήχων. Σε πιο επιλεγμένες περιπτώσεις μπορεί να γίνει εμβρυομεταφορά των εμβρύων την 5η ημέρα μετά την ωοληψία. Στο στάδιο αυτό το έμβρυο έχει εξελιχθεί σε βλαστοκύστη, γεγονός που συνδέεται συνήθως με καλή ποιότητα εμβρύου και υψηλή πιθανότητα εμφύτευσης. Για την εμβρυομεταφορά δεν απαιτείται νάρκωση. 7. Τεστ Κύησης Δύο εβδομάδες μετά την ωοληψία γίνεται τεστ κύησης με εξέταση αίματος για προσδιορισμό της χοριακής γοναδοτροπίνης, της ορμόνης της εγκυμοσύνης, για να διαπιστωθεί εάν η θεραπεία ήταν επιτυχής. Σε θετικό αποτέλεσμα προγραμματίζεται υπερηχογραφική εξέταση για τον έλεγχο της κύησης, 2 εβδομάδες αργότερα.

Νέα δεδομένα και προοπτικές για ένα πρόβλημα που απασχολεί χιλιάδες γυναίκες και που πριν λίγα χρόνια φαινόταν άλυτο Το πρόβλημα των γυναικών με τις επαναλαμβανόμενες αποβολές, συνήθως του 1ου τριμήνου της κυήσεως, απασχολεί ένα διαρκώς αυξανόμενο αριθμό ζευγαριών . Τα ψυχολογικά προβλήματα, η μελαγχολία και το αίσθημα μη αποπεράτωσης μιας εγκυμοσύνης, δημιουργεί στη γυναίκα ένα εξαιρετικά δυσάρεστο συναίσθημα. Η χαρά της σύλληψης ακολουθείται από τη λύπη της αποβολής. Και όταν αυτό επαναλαμβάνεται πάνω από δύο ως τρεις φορές, τότε μιλάμε για «καθ’εξιν», ή επαναλαμβανόμενες αποβολές, που αντιμετωπίζουν 5-6 ζευγάρια στα 100. Οι άγνωστες πτυχές Ένα μεγάλο ποσοστό επαναλαμβανόμενων αποβολών, που φτάνει το 60% και δεν διαγιγνώσκετε ή δεν είναι γνωστό στα ζευγάρια, και το γιατρό, είναι οι προεμφυτευτικές, με αποτέλεσμα πολλά ζευγάρια να «βαπτίζονται» υπογόνιμα ή και στείρα. Οι προεμφυτευτικές αποβολές συμβαίνουν πολύ πρώιμα, πριν καν δημιουργηθεί μια καθυστέρηση στην περίοδο της γυναίκας και εκείνη να οδηγηθεί σ’ένα τεστ εγκυμοσύνης, που θα έβγαινε θετικό. Η αιμορραγία σ’αυτές τις περιπτώσεις έρχεται με μια ή δύο μέρες καθυστέρηση, και κάποια ανωμαλία στους χαρακτήρες, την ποσότητα του αίματος ή το χρώμα του και θεωρείται ανωμαλία στο πλαίσιο στειρότητας ή υπογονιμότητας. Ποια είναι τα κύρια αίτια των επαναλαμβανόμενων αποβολών; · Σ’ένα ποσοστό 50-55% έχουμε τα λεγόμενα κλασικά αίτια, όπως είναι οι ορμονικές διαταραχές της μητέρας προ και κατά την εγκυμοσύνη (θυροειδοπάθεια, σακχαρώδης διαβήτης, ωχρινική ανεπάρκεια κ.λπ.) · Χρωμοσωμιακές διαταραχές του εμβρύου ή του ζευγαριού. · Φλεγμονές ιογενούς ή μικροβιακής αιτιολογίας που προσβάλουν τη μέλλουσα μητέρα και το έμβρυο προκαλώντας θανάσιμες βλάβες στο τελευταίο (ερυθρά, κυτταρομεγαλοϊός, τοξόπλασμα κ.λπ) · ανωμαλίες του σώματος της μήτρας μορφολογικού τύπου δηλαδή μήτρα καρδιόμορφη ή μονόκερως ή δίκερως. · ασυμβατότητα Rhesus · λοιμώξεις από στρεπτόκοκκο, χλαμύδια κ.ο.κ σ’όλες αυτές τις περιπτώσεις ένας καλός έλεγχος και ένας καλός κύκλος εξετάσεων συνήθως λύνει το πρόβλημα. Εάν όμως δεν λυθεί το πρόβλημα και συνεχίζονται οι αποβολές τι γίνεται; Πότε πρέπει να κάνει μια γυναίκα ανοσολογικό έλεγχο αποβολών; Α. υπάρχουν οι απόλυτες ενδείξεις: Όταν έχει: · δύο αποβολές 1ου τριμήνου, που δεν εξηγούνται από τις κλασικές αιτίες αποβολών. · ιστορικό δύο τουλάχιστον κυήσεων με σάκους χωρίς έμβρυα 1ου τριμήνου. · ενδομήτριο θάνατο 2ου ή 3ου τριμήνου χωρίς ιστορικό Rhesus ισοανοποιήσεως, εκλαμψίας, υπέρτασης. Β. σχετικές ενδείξεις: Όταν έχει: έστω και 1 αποβολή, αν η ηλικία της γυναίκας είναι κοντά στα σαράντα. τρεις αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης όταν οι άλλες παράμετροι (έμβρυα, ενδομήτριο κ.λπ.) είναι ιδανικές. Χρήσιμο στοιχείο στην όλη προσπάθεια εντοπισμού των αιτιών των επαναλαμβανόμενων αποβολών είναι η γνώση του καρυότυπου του «απολεσθέντος εμβρύου» καθώς και η μελέτη των προϊόντων της αποβολής από ειδικό στο θέμα παθολογοανατόμο. Τι ποσοστό του συνόλου των αποβολών έχουν ανοσολογική αιτία; Από μελέτες που έχουν γίνει σε πληθυσμούς γυναικών με 2-3 συνεχόμενες αποβολές 1ου τριμήνου έχει αποδειχθεί ότι το 50% περίπου οφείλεται στα λεγόμενα κλασικά αίτια αποβολών που αναφέραμε. Το υπόλοιπο 50% χαρακτηρίζεται σαν αποβολές αγνώστου αιτιολογία. Από αυτές (τις αγνώστου αιτιολογίας)σ’ένα ποσοστό περί το 75-80% αναγνωρίζονται ανοσολογικά αίτια. Άρα ο ανοσολογικός έλεγχος και θεραπεία αναμένεται να βοηθήσει ένα ποσοστό περί το 40% του συνόλου των ζευγαριών με αποβολές. Ο ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ, ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΖΗΤΑΕΙ ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΣΥΜΠΟΝΙΑΣ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ Η ΕΥΧΩΝ. Ποιες είναι οι αιτίες αποβολών ανοσολογικής προέλευσης; Η πρώτη σχετίζεται με τα αντιπατρικά αντισώματα, την ιστική ομοιότητα του ζεύγους και την ύπαρξη δεσμευτικών παραγόντων. Η δεύτερη σχετίζεται με την ύπαρξη αυτοαντισωμάτων στον ορρό της γυναίκας (αντισώματα που στρέφονται έναντι δικών της κυτταρικών στοιχείων ή ιστών). Η Τρίτη σχετίζεται με την παρουσία ΝΚ λεμφοκυττάρων (ΝΚ= Natural Killers), κύτταρα φονιάδες στο ενδομήτριο, που διαταράσσουν με ποικίλους τρόπους την ομαλή πορεία της κύησης. Τι είναι τα αντιπατρικά αντισώματα και τι σημαίνει μια γυναίκα να έχει θετικά ή αρνητικά αντιπατρικά αντισώματα; Είναι ειδικά αντισώματα που κυκλοφορούν στο αίμα της γυναίκας. Ερέθισμα (αντιγόνο) για την παραγωγή τους είναι τα HLA αντιγόνα του άνδρα που υπάρχουν και στα σπερματοζωάριά του. Το σπερματοζωάριο και κατ’επέκταση το μισό έμβρυο, επειδή περιέχει «ξένα» για τη γυναίκα κύτταρα αναγκάζει τον οργανισμό της να παράγει αντισώματα, τα αντιπατρικά αντισώματα, η παραγωγή τους συνήθως σχετίζεται με καλή έκβαση της κύησης. Τα αντιπατρικά αντισώματα αρχίζουν αν παράγονται στο 1ο τρίμηνο της κύησης και γίνονται υψηλός θετικά στο 2ο τρίμηνο. Επομένως, θετικά αντιπατρικά αντισώματα σημαίνει καλή έκβαση της κύησης, ενώ αρνητικά αντιπατρικά αντισώματα σημαίνει ότι η γυναίκα δεν μπορεί να παράγει αντιπατρικά αντισώματα και επομένως όχι καλή έκβαση της κύησης. Δεν είναι τυχαίο ότι το 90% των γυναικών με αποβολές 1ου τριμήνου έχουν αντιπατρικά αντισώματα αρνητικά. Τι είναι η ιστική ομοιότητα και τι σχέση έχει με τις επαναλαμβανόμενες αποβολές; Το θαυμαστό πράγμα στην εγκυμοσύνη είναι ότι, ενώ το έμβρυο είναι ένα «ξένο σώμα», η φύση δημιουργεί τέτοιους ανοσοβιολογικούς μηχανισμούς για να μην το απορρίψει. Και ενώ στις μεταμοσχεύσεις οργάνων χρειάζεται όσο το δυνατό μεγαλύτερη ομοιότητα των ιστών του δότου και του δέκτη, στην κύηση εάν ο άνδρας και η γυναίκα μοιάζουν στους ιστούς τους, αυξάνεται ο κίνδυνος να μην αναγνωρίσει η γυναίκα το έμβρυο (μόσχευμα) και να μην παράγει όλους τους παράγοντες που το προστατεύουν από την απόρριψη. Και φυσικά, είναι εύλογο ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ιστική ομοιότητα τόσο μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα που δημιουργείται και τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη να βοηθήσουμε το ζευγάρι. Υπάρχει λύση σ’αυτό το πρόβλημα; Η σημαντική ανακάλυψη των τελευταίων χρόνων είναι το εμβόλιο λεμφοκυττάρων που λαμβάνονται από το αίμα του άνδρα και τα οποία ενύονται στη γυναίκα. Χρειάζονται δύο ως τρεις επαναληπτικοί εμβολιασμοί. Επειδή δε τα αντισώματα αυτά είναι ασταθή και καταστρέφονται εύκολα, η γυναίκα πρέπει να μείνει σύντομα έγκυος μετά το εμβόλιο, δηλαδή μέσα σε 6 ή 10 μήνες. Επίσης η γυναίκα χρειάζεται ενισχυτική δόση (Boaster)μόλις κάνει το τεστ κυήσεως και αυτό βγει θετικό. Τι ποσοστό επιτυχίας έχει αυτό το εμβόλιο; Εφόσον μια γυναίκα έχει ελεγχθεί σωστά για τις κλασικές αιτίες των αποβολών και έχει γίνει έλεγχος ιστικής συμβατότητας τότε το εμβόλιο βοηθά το 80-85% των γυναικών. Πως δρουν τα αυτοαντισώματα; Είναι αντισώματα που στρέφονται έναντι των κυττάρων και των ιστών της ίδιας της γυναίκας. Αυτά τα αντισώματα δημιουργούν συνθήκες «ασήπτου» φλεγμονής στη διαδικασία ανάπτυξης του πλακούντα και του εμβρύου, έτσι πολλές φορές διαταράσσουν την πηκτικότητα του αίματος με αποτέλεσμα θρόμβωση και αποκόλληση. Αν δε τα επίπεδά τους είναι υψηλά, δημιουργούν και άλλα προβλήματα όπως ενδομήτριο θάνατο στο 2ο τρίμηνο, ενδομήτριο βραδύτητα ανάπτυξης (IVER κ.λ.π) Τα αντισώματα, που συνήθως πρέπει να ελέγχονται είναι τα αντισώματα έναντι του πυρήνα των κυττάρων (ΑΝΑ) έναντι του DNA, έναντι μιτοχονδρίων (αντιμιτοχονδριακά και αντικαρδιολιπινικά), έναντι της κυτταρικής μεμβράνης κ.λπ.) Αν κάποια απ’αυτές τις εξετάσεις είναι παθολογική τι θεραπεία υπάρχει; Η θεραπευτική παρέμβαση σε συνεργασία με ρευματολόγο περιλαμβάνει συνήθως συνδυασμούς ηπαρίνης, ασπιρίνης και κορτιζόνης κατά περίπτωση. Οι δόσεις και η χρονική διάρκεια της θεραπείας αποφασίζονται με βάση τις τιμές των εξετάσεων, του ιστορικού της γυναίκας και την πορεία των τιμών κατά την κύηση. Η μορφή κορτιζόνης όπου δίνεται αλλά και η ηπαρίνη δεν περνούν τον πλακουντιακό φραγμό και άρα δεν επηρεάζουν σε τίποτα το έμβρυο. Η χορήγηση μόνο ασπιρίνης εμπειρικά, (χωρίς έλεγχο) δεν αποδειχθεί ότι βοηθά αποφασιστικά στην επίλυση του πιθανού προβλήματος. Τι γίνεται με την Τρίτη περίπτωση των ΝΚ λεμφοκυττάρων (κυττάρων φονιάδων); Έχει αποδειχθεί βιβλιογραφικά, ότι σ’ένα ποσοστό γυναικών με επαναλαμβανόμενες αποβολές, η πιθανή αιτία είναι η συγκέντρωση στο ενδομήτριο ΝΚ λεμφοκυττάρων και άλλων ομάδων, τα οποία αντιμετωπίζουν το κύημα σαν ιό ή καρκινικό κύτταρο και το καταστρέφουν. Έχει επίσης αποδειχθεί ότι η μέτρηση, στον ορρό των γυναικών, των επιπέδων των διαφόρων ομάδων αυτών των λεμφοκυττάρων αντανακλά με σχετική ακρίβεια τον εντοπισμό αυτού του προβλήματος. Η θεραπεία αυτού του προβλήματος στηρίζεται στη δημιουργία καλού ενδομητρίου με ορμονικά σκευάσματα και στη χορήγηση ενδοφλεβίου γ-σφαιρίνης, το οποίο σκεύασμα σε μεγάλες δόσεις καθιστά ευνοϊκότερο το ενδομήτριο για καλύτερη εγκατάσταση του κυήματος και εμποδίζει την τοξικότητα των ΝΚ κυττάρων. ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Η ΦΥΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΑΝΟΣΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΤΟ «ΞΕΝΟ ΣΩΜΑ» - ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ Αξίζει τελικά η σχετικά μεγάλη οικονομική δαπάνη για τον ανοσολογικό έλεγχο; Α)από οικονομικής απόψεως αξίζει γιατί βοηθάει τελικά περισσότερο απ’το 70% των ζευγαριών να γίνουν γονείς. Β) από ψυχολογικής απόψεως αξίζει γιατί το ζευγάρι νιώθει ότι υπάρχει και κάτι άλλο εκτός από τις εκφράσεις συμπόνιας, συμπαράστασης και ευχών. Το ζευγάρι θέλει κάποια λογική εξήγηση του προβλήματός του. Δεν θα ξεχάσω τις περιπτώσεις 2 γυναικών που αντιμετωπίσαμε πρόσφατα. Και οι δυο είχαν υποβληθεί σε 7 προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης με καλές συνθήκες και ιδανικές προϋποθέσεις γονιμοποίησης. Ωστόσο υπήρχαν 7 συνεχείς αποτυχίες. Ο αναλυτικός ανοσολογικός έλεγχος έδειξε ότι το πρόβλημα και των δύο γυναικών ήταν ανοσολογικό. Αντιμετωπίστηκε και ήδη οι γυναίκες περιμένουν ανυπόμονα τη γέννηση των παιδιών τους. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν συνεχείς έρευνες και καινούργια δεδομένα σ’αυτόν τον δύσκολο χώρο, αλλά καθημερινά ο ανοσολογικός έλεγχος εντοπίζει και αντιμετωπίζει προβλήματα με συνεχώς μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας. --------------------------------------------------------------------------------

κοριτσακι μου κ εμενα τη μαμα μου χαρικλεια τη λενε δεν μαρεσει καθολου αλλα αν πρωτα ο θεος κανουμε κοριτσι ετσι θα το βγαλουμε.κ ανετα γινετεαι κλειω,χαρα,χαρις..

να χαιρεσαι το κοριτσακι σου.

κοριτσια η σισι εχει κοριτσακι λαθος κανατε

σισυ μου σου ευχηθηκα ποιο πανω αλλα ρε συ κοριτσακι δεν μου ειχεσ πει οτι περιμενεις??η γερασ κ δεν θυμαμαι??

χριστινακι μου γλυκο σευαχριστω πολυ. αννιω μου κ συνωονοματες κ κοντα ειμαστε. να ειστε καλα κουκλες