Καλησπέρα σας, η αλήθεια είναι πως μόλις μάθαμε για την εγκυμοσύνη είμασταν πολύ χαρούμενοι..τώρα πλέον όμως δεν μπορώ να τη χαρώ.Ο αντρας μου ηταν χρόνια καπνιστης..Χρόνια πριν παντρευτούμε το είχε κόψει και τον θαύμαζα γι αυτό.Τον έκανε μοναδικό.Από τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης ξεκίνησε να εθιζεται πάλι( με τη βοήθεια μερικών ας πούμε φίλων του) και πλέον άρχισε σαν τρελός να κάνει ηλεκτρονικό με την πρόφαση ότι έτσι θα τα κόψει όλα.Κάθε φορά που τον βλεπω να κανει ποναει η ψυχή μου και δεν μπορώ να το διαχειριστώ.Ξεσπάω σε κλάματα και έχω δείγματα κατάθλιψης..επιπλέον τον νιώθω αδιάφορο απέναντι μου γενικά.Φοβάμαι για την εγκυμοσυνη,έχω τάση για προεκλαμψια και πιέζομαι απίστευτα,δεν ξέρω τι να κάνω,δεν παίρνει από λόγια..
