xaroula33

σε ευχαριστώ για την απάντηση σου ακριβώς όπως το είπες σε δευτερόλεπτα..ναι με βοηθά αρκετά ο ψυχολόγος...είστε γλυκητατες όλες κορίτσια σας ευχαριστώ όλες πολυ

χρόνια πολλά Χριστός Ανέστη κορίτσια ευχαριστω για τα καλά σας λογικά νιώθω πολύ καλά που έγραψα εδώ ...να έχουμε υγεία πάνω από όλα και όλα τα υπόλοιπα είναι μηδενικά μπροστά στη υγεία του ανθρώπου σας φιλώ όλες πολύ γλυκά

καλή Ανάσταση γλυκιά μου λυπάμαι και για τη δική σου απώλεια να είσαι καλά και ευτυχία από εδώ και πέρα και τύχη να έχεις..

κορίτσια μου είστε πραγματικά πολύ υποστηρικτές έχω τους γονείς μου και τα πεθερικα μου αλλά είναι δύσκολο για.ολους και δεν μπορούμε να πούμε πολλά σωπαμε όλοι σε αυτό το θέμα....αυτή τη στιγμή νιώθω πως δεν πρόκειται να το ξεπεράσω ποτέ όλο αυτό ...αλλά ο χρόνος ελπίζω να μαλακώσει το πόνο μου όπως είπε και μια κοπέλα πιο πάνω ....μαλακώσει θα γίνει όχι να το ξεχάσω...

να είστε καλά κορίτσια μου για τα όμορφα σας τα λόγια σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ότι καλύτερο για τις οικογένειες σας με στηρίζεται παρά πολύ αυτή τη στιγμή ευχαριστω παρά παρά πολύ.να σας έχει ο Θεός καλα

κορίτσια ευχαριστω παρά πολύ που απαντήσατε τόσο γρήγορα δεν περίμενα τόσο στήριξη πραγματικά νιώθω καλά να πω κάπου το πόνο μου χωρίς να με κρίνουν και να λένε πως να σταματήσω και να κοιτάω το μέλλον και να τα ξεχάσω ....δεν μπορώ να ξεχάσω με σφάζει στη καρδιά μου

καλή ανάσταση να έχουμε σε ευχαριστώ πολύ καλή μου για την απάντηση σου πραγματικά λυπάμαι για το μωράκι που έχασες σου εύχομαι ότι καλύτερο να γεμιση και πάλι συντομα η κοιλίτσα σου❤️

καλησπέρα κορίτσια ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το πιο φρικτό Πράγα που μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη....έχουν περάσει 5 μήνες από τότε αλλά πονάω όπως τη πρώτη μέρα που έγινε όλο αυτό....ήμουν έγκυος στον 8 μήνα είχαμε πάει μια επίσκεψη σε κάποια ξαδέρφια του άντρα μου η επιστροφή μας όμως ήταν πολύ μοιραία και για τους τρεις μας ειχαμε ένα σοβαρό τροχαίο ο άντρας μου χτύπησε άσχημα ήταν στην εντατική σχεδόν μηνα και όπου δεν τα καταφερε να μείνει στη ζωη....και εγώ παρά πολύ χτυπημένη όπου έπαθα εσωτερική αιμορραγία και το παιδί μου ο άγγελος μου το μωρό μου που δεν πρόλαβα να του δειξω την αγαπη μου έφυγε μέσα μου ...μου το πήραν με καισαρική όταν είχα ξυπνήσει μετά από όλο αυτό και μου είχαν πει τη είχε συνέβη ο κόσμος μου κατέρρευσε το παιδί μου δεν θα το άγγιζα ποτέ ο άντρας μου χάλια και εκείνος όπου μετά από το μήνα έχασα και εκείνον είχα διαλυθεί...πηγαίνω σε ψυχολόγο νιώθω ότι η ζωή μου δεν έχει ποια νόημα ήθελα να τα πω κάπου και αποφάσισα να γράψω εδώ..να είστε όλες καλά ελπίζω να μην κουρασα με το κείμενο μου