akiriaki

Όποια κοπέλα χρειάζεται, χαρίζω δυο κουτιά daronda για να βοηθήσω όπως μπορώ στην προσπάθειά της αν και το κόστος δεν είναι μεγάλο, καθώς ο νέος μου γιατρός προτιμά άλλες. Έχουν ημερομηνία λήξεως 11/19, και φυλάσονται στο ψυγείο από την ημέρα παραλαβής τους.

Τι να πω... Πραγματικά τα λόγια σου και γενικά το νόημα των όλων όσων έγραψες, μου δίνουν απίστευτο κουράγιο και θέληση. Σ' ευχαριστώ πραγματικά γιατί ίσως δεν ξέρεις το πόσο καλό μου κάνει η όλη συζήτηση. Αλλά πραγματικά με κάνεις να ζωντανεύω τις ελπίδες μου και να αποβάλω έστω και προσωρινά το όλο άγχος μου. Και όλες ξέρουμε πόσο κακός παράγοντας είναι το άγχος.

Ευχαριστώ πολύ. Όπως έγραψα και πριν, πάντα ελπίζουμε. Κι εσείς αν είστε ήδη μανούλες, να χαίρεστε τα λουκουμάκια σας, και να τα δείτε όπως ποθείτε. Αν όχι, με το καλό να γίνετε και γρήγορα κιόλας.

Σ' ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι για τις ευχές σου. Ναι, βέβαια, έχω κάνει τα πάντα από εξετάσεις και εγώ και ο άντρας μου, και είναι καλές. Γι΄αυτό και το παράπονο. Αλλά όσο κι αν απογοητευόμαστε, πάντα ελπίζουμε.

Βλέπω είμαστε πολλές. Είχα κι εγώ δύο. Αν μπορώ να βοηθήσω μου λες.

Γεια σας κορίτσια κι από μένα. Νέα στο φόρουμ και είπα να σας πω κι εγώ τον πόνο μου. Μανούλα δεν έχω γίνει ακόμη, αλλά πάντα ελπίζουμε. Έχω στο ενεργητικό μου δύο παλίνδρομες κυήσεις, φυσιολογικά, αλλά πλέον ήρθε η ώρα για εξωσωματική. Η ηλικία πλέον δεν αφήνει περιθώρια. Είμαστε με τον άντρα μου 43 , υγιείς σχετικά, έχουμε περάσει μια φορά επιτροπή, αλλά πήραμε φάρμακα για μια φορά, γιατί τα οικονομικά δεν επέτρεπαν επανάληψη. Αφήστε που ούτε στην εξωσωματική φτάσαμε, γιατί τέσσερα ωάρια που άρχισαν την γονιμοποίηση, τελικά δεν προχώρησαν, όπως μας είπαν από το κέντρο εξωσωματικής. Μας είπαν ότι συμβαίνει, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο όντως συμβαίνει. Στο μεταξύ έληξε και η επιτροπή. Με puregon έβγαλα 14 ωάρια, εκ των οποίων τα 11 ήταν προς γονιμοποίηση. Δεν ξέρω και κατά πόσο έπρεπε να βγάλω τόσα πολλά για να είναι και καλής ποιότητας. Ο γιατρός ήταν απλά ευχαριστημένος, που έγινε ότι έγινε χωρίς να έχουμε κάνει την εμφύτευση. Δεν μας είπε και πολλά, και λίγο με ξενέρωσε μπορώ να πω. Η επιτροπή έληξε, και πρέπει να ξαναπεράσουμε, και δεν ξέρω κατά πόσο μας παίρνει ηλικιακά να ξανακάνουμε όλη τη διαδικασία. Λεφτά να αγοράσω και τα φάρμακα, και να κάνω εξωσωματική, δεν υπάρχουν. Ο γιατρός μάς είπε ότι θα κοιτάξει μήπως μας βρει αυτός κάποια, και κάποια να πληρώσουμε. Προς τιμήν του βεβαίως. Παλεύουμε περίπου 6 χρόνια, και έχουμε χαλάσει μια περιουσία σε γιατρούς και εξετάσεις χωρίς να έχουμε κάτι το ουσιώδες. Ο άντρας μου είχε λίγο χαμηλή κινητικότητα που διορθώθηκε, κι εγώ έχω μια σοκολατοειδή κύστη που άλλοι γιατροί λένε ότι μας επηρεάζει, και άλλοι όχι. Πάντως έχω μείνει δυο φορές έγκυος που σταμάτησε η εγκυμοσύνη λίγο πριν τις 8 εβδομάδες, με αυτή την κύστη, η οποία δεν ήταν υπεύθυνη γι αυτό. Αυτό μας το τόνισαν οι πάντες. Έχουμε αλλάξει πολλούς γιατρούς, αλλά τζίφος. Έχουμε αγχωθεί και στεναχωρηθεί πολύ με τον άντρα μου, σε σημείο που δεν ευχαριστιόμαστε πια τη ζωή μας. Τουλάχιστον να μας το ξεκόψουν, να μας πουν ότι παιδί δεν κάνετε, να το πάρουμε απόφαση και να τελειώνουμε. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας που με διαβάσατε, είπα να σας πω τον πόνο μου, και εύχομαι όλες να γίνεται μανούλες και σύντομα. Κι εγώ μαζί φυσικά, που όπως γράφω και στον τίτλο του θέματος, τελευταίες ευκαιρίες για μένα. Υ.Γ. Η κουνιάδα μου, έμεινε έγκυος στα 46 της, και κατά λάθος. Και δεν ήθελε να μείνει κιόλας. Έτυχε. Και γέννησε ένα κουκλί και πήγαν όλα ρολόι. Τι να πεις... Τα περίεργα της φύσης...