Scorpio

Καλημέρα καλή μου. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να πάω σε άλλο γιατρό αλλά επειδή έχω μπει σε mode "προσπάθησε να χαλαρώσεις να δεις τα πράγματα θετικά κ θα γίνει μην αγχώνεσαι τόσο" ..νομίζω πως το να ξεκινήσω να το ξεψειριζω τόσο πολύ εξετάσεις κόψε τσιγάρο τρέχα από δω κ από κει , θα με γυρίσει πάλι πίσω σε ένα τρομερό άγχος. Πιστεύω ότι κάποιες φορές ακόμη κ τη σκέψη όλου αυτού δεν την αντέχω. Δυστυχώς δεν είμαι πια δυνατή, ενώ ήμουν πάρα πολύ από παιδί. Αυτό το γεγονός με έσπασε, είμαι μια άλλη πλέον. ...?

Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ κοπέλα μου. Σε θαυμάζω για το πόσο δυνατή στάθηκες. Εύχομαι κ εγώ να βρω λίγη απο τη δύναμη σου. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!!!

Σ'ευχαριστώ τόσο πολύ για τα λόγια σου. Παίζει όντως σημαντικό ρόλο αλλά...,.......δεν είμαστε από πέτρα δυστυχώς ρε γμτ. Είσαι πολύ γλυκιά. Κ πάλι ευχαριστώ

Όλα τέλεια κ οι δύο.... εκτός από τσιγάρο το οποίο το είχα κόψει σχεδόν χρόνο κ με όλα τα ψυχοσωματικά το άρχισα πάλι 6-7 την ημέρα με τον καφέ μου. Ρώτησα τον γιατρό μου κ μου είπε πως για τόσα λίγα δεν έχει πρόβλημα ..κ πως χειρότερο είναι το αγχος οπότε αν με βοηθάει ας κάνω μόνο τόσα. .τώρα τι να πω. Αλκοόλ με την καμία. Διατροφή κ γυμναστική κ οι δύο. Ουφ....

Καλό μου κορίτσι καταλαβαίνω το αγχος σου αλλά εγώ προσωπικά δε θεωρώ ότι πρέπει να αγχωθεις τόσο. Ξέρετε τι έχετε να αντιμετωπίσετε κ θα τα καταφέρετε. Άπειρες κοπέλες έχω γνωρίσει που ξεκίνησαν εξωσωματική κ τα κατάφεραν! Αλήθεια στο λέω. Δε χαϊδεύω αυτιά ποτέ. Μάλιστα πολλές πριν ξεκινήσουν τη διαδικασία έμειναν φυσιολογικά. Η ψυχολογία παίζει ρόλο. Είμαι 1000% σίγουρη πως θα τα καταφέρετε!! Η δική μου περίπτωση που δεν έχουμε κάτι είναι πιο περίεργη για τον δικό μου ψυχισμό γτ θα περάσουν τα χρόνια κ ίσως να μη γίνει κ εμείς δε θα ξέρουμε τι να κάνουμε. Αν αυτή τη στιγμή μου έλεγε κάποιος ότι υπάρχει αυτό το "κόλλημα" κ για αυτό προχωράμε εξωσωματική, νόμιζω πως θα ένιωθα κ λίγο ανακουφισμένη. Γτ θα το πάλευα κ θα τα κατάφερνα. Θα ήμουν πολύ δυνατή όπως πρέπει κ εσύ να είσαι!! Όταν υπάρχουν απλά κ μόνο άγχος είναι πιο περίπλοκο κ πιο επίπονο γτ δεν έχεις στοχευμένα να αντιμετωπίσεις κάτι κ να το λύσεις. Μιλάω για την ηλικία μας έτσι. Αν ήμουν 25 ίσως να μην αγχωνομουν καν κ να σκεφτόμουν πως έχω ακόμη πολλά χρόνια. Το μωράκι σας θα έρθει κ θα είναι υγιέστατο να με θυμηθείς κοριτσάκι μου

Πώς γίνεται αυτό;; Εννοώ να μείνεις έγκυος παρόλο που υπάρχει πρόβλημα με το σπέρμα;; Δε συμβαδίζουν αυτά νομίζω... Ζητώ συγγνώμη αν ρωτάω βλακείες ..

Μα αυτό έκανα στην αρχή. Πεισμωσα κ ξεκίνησα αμέσως προσπάθειες. Κόντευει ένας χρόνος όμως τώρα κ έχω απογοητευτεί. Τώρα είμαι χειρότερα από πριν γτ πίστεψε με ξεκίνησα αισιόδοξη. Αλλά δεν έρχεται. Κ δεν καταλαβαίνω γτ....

Μου δίνουν δύναμη τα λόγια σου. Θέλω να πιστεύω πως με το που θα χαλαρώσω θα έρθει. Δε νιώθω νέα νιώθω πως τελειώνουν τα περιθώρια κ αυτό με πιέζει τρομερά.. άστα από πού να το πιάσω. Ξέρεις πόσες φορές έχουμε πει θα περάσουμε τέλειο καλοκαίρι κ βλέπουμε μετά;; Αλλά στην πράξη δε γίνεται. Με καταβάλει όλο αυτό. Ουφ... Είναι ο,τι χειρότερο έχουμε περάσει είναι αλήθεια αυτό. Κ επειδή πενθεις, όσο περνάει ο καιρός γίνεται χειρότερο μέχρι που φτάνεις στο σημείο να μη κλαίς όταν το σκέφτεσαι. Εκεί είμαι τώρα επιτέλους. Θα σε βοηθήσουν οι άνθρωποι σου καλή μου. Εγώ ήμουν κ μόνη μου σε μια ξένη πόλη νιόπαντρη. Δύναμη θέλει κ πίστη.

Καλημέρα καλή μου.. λυπάμαι κ εγώ για την απώλεια σου. Νομίζω πως πρέπει να κερδίσουμε το παιχνίδι με το αγχος απλά. Εμένα σίγουρα αυτό με τρώει... Ο γιατρός μου δε μου βρίσκει κάτι, απλώς θεωρεί ότι θέλει ηρεμία κ όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Δεν έχουμε κάνει κάτι τρελό από εξετάσεις. Αιματολογικές θυροειδή κλπ που γίνονται στις αρχές της εγκυμοσύνης κ σαλπιγγογραφία που είχα κάνει προληπτικά. Ήμουν μια χαρά. Και Ο άντρας μου μια χαρά είναι. Για ποιο λόγο θέλεις να μπεις στη διαδικασία της εξωσωματικής κορίτσι μου???

Καλησπέρα σας. Είμαι 36 χρονών κ 1,5 χρόνο παντρεμένη. Πριν από σχεδόν 1 χρόνο παλινδρόμησε η κύηση μου στις 11 εβδομάδες. Χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας ούτε εγώ, ούτε ο αντρας μου. Αισιόδοξος ο γιατρός να χαλαρώσω κ θα ξαναμεινω σύντομα μου είπε. Είναι συχνό φαινόμενο κ όλα καλά επίσης είπε. Μετά τον 3ο μήνα προσπάθειας (γτ ήθελα κατευθείαν να ξεκινήσουμε) άρχισαν πολυ έντονες αγχωτικές διαταραχές (κρίσεις πανικού, δύσπνοιες, πόνος στα σαγόνια, κλάματα, αϋπνίες, ψυχολογοι ακόμη κ ψυχίατρο είδα μια φορά). Τώρα είμαι σε αρκετά καλύτερη φάση στη ζωή μου. Σταμάτησαν τα ψυχοσωματικά αλλά το αγχος μου για παιδί δε λέει να φύγει. Κάθε μήνα κλαίω με την περίοδο παρόλο που προσπαθώ μεσα μου να ηρεμώ. Με επηρεάζει ακόμη πολύ. Όλοι γύρω μου λένε ότι τον 1ο χρόνο όλες ξαναμενουν κ έχω βάλει ένα deadline στο μυαλό μου ότι έχουν μείνει 2 μήνες ακόμη κ μετά παπαλα. Άγχος πολυ ότι δε θα τα καταφέρω ξανά ποτέ. Δε ξέρω πώς να το διαχειριστω. Ο γιατρός λέει τα γνωστά μην αγχώνεσαι γτ δεν κάνει καλό κ θα κάνουμε μια αιματολογική αν χρειαστεί να δούμε τις ορμόνες σου. Χαλαρός. Αλλά ο ένας χρόνος τελειώνει κ ενώ θέλω να περάσω όμορφο κ χαλαρό καλοκαίρι, γτ πέρυσι έζησα έναν εφιάλτη, φοβάμαι τον εαυτό μου κ τις σκέψεις μου. Ζήτω συγγνώμη για το σεντόνι. Θα ήθελα τις εμπειρίες σας, τις σκέψεις σας. Σας ευχαριστώ πολύ