CatMV

Είμαι ψυχολογικα και σωματικά ράκος. Αίμα έχω Αλλα Όχι τόσο όσο θα έπρεπε. Δηλαδή σαν μια ελαφριά περιοδο. Στον 3ο υπέρηχο φαινόταν ότι αρχίζει να καθαρίζει Αλλα όχι όσο θα έπρεπε. Απλά μου είπε να κάνω υπομονη και να το τσεκάρω ξανά από Δευτέρα. Νικολεττα η γιατρος μου ανάφερε ότι έτσι όπως γίνονται τα πράγματα θα το απορροφήσει και θα αποβάλει το σώμα ότι πρέπει. Τι να πω δεν ξέρω. Χοριακη δεν ξανά έκανα. Ίσως να οφείλεται η συνεχόμενη ναυτία και εκεί. Να πέφτει σιγά σιγά. Πάντως κορίτσια πέρα από τον ψυχικό πόνο της απωλειας, που μακάρι να μην περνούσε καμία γυναικα στον κόσμο, το σώμα παθαίνει μεγάλο σοκ. Θέλει υποστήριξη από τους δικούς σου ανθρώπους για να ανταπεξέλθεις.

Καλησπέρα. Σας διαβάζω καιρό τώρα και παίρνω δύναμη για διαφορα θέματα που με έχουν απασχολήσει στο παρελθόν. Η δική μου ιστορία εχει ως εξής. Με τον άντρα μου προσπαθούσαμε Επι 1,5 χρόνο περίπου να κάνουμε παιδάκι. ενώ είχα σταθερότατο κύκλο δεν καταφέρναμε τίποτα... για να μην καθυστερώ παραπάνω καθώς άρχισα προσπάθειες σε «μεγάλη» ηλικία -33- πήγα κατευθείαν σε γυναικολογο που ειδικεύεται στις εξωσωματικές για να το ψάξουμε. Ήμουν τυχερή και με πήγε πολύ στοχευμένα στις σωστές εξετασεις κατευθείαν (σαλπιγγογραφια). Εκεί φάνηκαν περικωδωνικες συμφησεις άμφω (και οι 2 σάλπιγγες κλειστές) κάτι που μας οδηγούσε σε εξωσωματικη χωρίς 2η σκέψη. Ο γιατρος Παρολαυτα μου πρότεινε να προσπαθήσει λαπαροσκοπικά να λύσει τις συμφησεις..ποσοστό επιτυχίας;10-20% το ότι λόγω της δουλειάς μου έχω ιδιωτική ασφάλιση με έκανε να δεχτώ να το δοκιμασω, καθώς μια τέτοια επέμβαση στο Ιασώ κοστίζει περί των 3500 €...ολοκληρώνεται η επέμβαση (βρήκαν κ αφαίρεσαν και ένα εξωτερικό ινομυωμα στην μήτρα) και ο γιατρος μου λέει μετά από 3 μήνες προσπάθειες... Οι μήνες περνούσαν και κάθε φορά αποκαρδιωνομουν...στο ενδιάμεσο σκάει κ διάγνωση για κυστη στην μια ωοθηκη!! μόλις επιβεβαιώνω ότι ολα οκ, παίρνω απόφαση, μετά από 10 μήνες, να κλείσω ραντεβού με επιτροπή για εξωσωματικη...αλλά...να το το θετικό τεστ...η χαρά τεράστια. Φόβοι πολλοί για εξωμητριο λόγω συμφησεων...την επόμενη μέρα στον γιατρο επιβεβαιώσαμε ότι ολα ήταν τέλεια και ακούσαμε και καρδιά!!! Ηταν μια δύσκολη εγκυμοσυνη με επιχειλιο πλακούντα, θυρεοειδη που μας ταλαιπώρησε πολύ μέχρι να τον στρώσουμε...αιματοκρίτη μονίμως χαμηλό και μια καισαρικη που παραλίγο θα ήταν και μοιραία για εμένα (έχασα πολύ αίμα κ χρειάστηκα μεταγγίσεις). Τέλος καλό ολα καλά και ο παίδαρος αγκαλιά μου! Ως δια μαγείας ξεχάστηκαν όλες οι δυσκολίες και 10 μήνες μετά να το παλι το θετικό τεστ! Η χαρά τεράστια!!!(φοβερή η λαπαροσκόπηση του γιατρού λέγαμε με τον άντρα μου) όλο χαρά πάμε να ακούσουμε καρδιά καθώς η χοριακη ήταν μεγάλη και εγω λογικά κάπου στην 6η-7η βδομάδα! Κατα τον υπέρηχο μου κόπηκε η ανάσα...κενός σάκος μου λέει...να μην στεναχωριέμαι θα ερθει περιοδος σε Κανα μήνα και ξανά προσπαθώ... όσο περνάγανε οι μέρες εγω συνέχεια εμετούς! Τηλεφωνώ στην γιατρο και μου λέει να κάνω χοριακη... αποτέλεσμα..αυξημένη η χοριακη...από 6000 πήγε 18000 σε 8 μέρες...όλο χαρά εγω τηλεφωνώ ξανά για να πω ότι είμαι εγκυος! Δεν γίνεται να έχω κενό σάκο;;;; Πως αυξάνεται η χοριακη;;; Η απάντηση; Γίνεται...πλακουντα εχεις...εμβρυο δεν εχεις! Έλα να σε τσεκάρω σε 2 μέρες. Πηγαινω λοιπόν...και η πρώτη κουβεντα μου ήταν σας παρακαλώ δώστε μου κάτι να σταματήσουν οι εμετοί δεν μπορώ να έχω συμπτώματα εγκυμοσύνης και να ξέρω ότι δεν έχω μωράκι στην κοιλια μου. Θα σου δώσω μου έλεγε καθώς έκανε υπέρηχο...και ακούω να λέει «Α το άτιμο να το..που είχε κρυφτεί;» Εμβρυο 1,3cm με 151 παλμούς!!! Το τι κλαμα έριξα από χαρά δεν λέγεται. Προγεννητικό έλεγχο αμέσως! Παίρνω τις εξετασεις μετά από 6 μερεσ και πάω να το ξαναδώ στον υπέρηχο όλο χαρά!!! «πάει το Εμ ρυάκι σου δεν εχει παλμούς» δεν θέλω να αναλύσω πως εφυγα από το ιατρείο. Μου λέει επειδή εχεις 2 χειρουργεία στο ιστορικό σου δεν θα κάνουμε απόξεση, θα σου βάλω χάπι. Την επόμενη μέρα ξεκίνησε η διαδικασία.πηρα χάπια και περίμενα να αποβάλλω μόνη μου στο σπίτι. Αφού με έπιασαν οι πονοι και όλες οι παρενεργειες του φαρμάκου (διάρροια ναυτιες ζαλάδες πυρετο κτλ) άρχισε το αίμα...περνάνε 2 δύσκολες μέρες και πάω για υπέρηχο προκειμένου να βεβαιώσουμε την πλήρη αποβολή. Δυστιχως τα νέα άσχημα...η διαδικασία έπρεπε να επαναληφθεί...ξανά χάπια...μεγαλύτερη ποσότητα τώρα...ξανά παρενεργειες Αλλά συσπάσεις και αίμα ελάχιστα...δεν θα μακρηγορήσω για την διαδικασία απλά θα σας πω ότι είμαι τώρα 10 μέρες έχω παρει συνολικά 8 χάπια (3 φορές) και ακομα δεν έχω αποβάλλει. Απόξεση ούτε να ακούσει η γιατρος (μάλιστα μου είπε ότι ειναι και επικίνδυνη), δεν μπορώ να φροντησω το παιδάκι μου, δεν μπορώ Να δουλέψω. Από τις ναυτιες της εγκυμοσυνης τώρα έχω ναυτιες από το φαρμακο. Είμαι ψυχολογικα και σωματικά ράκος. Συγνώμη για το τεράστιο ποστ, Αλλα ήθελα να αναφέρω και τα ευχάριστα με την πρώτη μου εγκυμοσυνη πριν φτάσω στα δυσάρεστα που περνάω τώρα. Αναμένω την Δευτέρα να πάω ξανά για υπέρηχο και άμα ειναι να ψαξω γιατρο για απόξεση γιατί δεν αντέχω άλλο αυτή την παράταση.