Tzina1988

Καλησπέρα. Ναι είναι εξακριβωμένο ότι παθαίνω κρίσεις πανικού Και όχι κρίσεις άγχους.και μόνο που διαβάζω τα συμπτώματα με πιάνει πανικός.ειναι φοβερό συναίσθημα..λόγω της κατάστασης δυστυχώς δεν μπορώ να λάβω κάποιο φάρμακο αλλά λαμβάνω ομοιοπαθητική θεραπεία πέρα από τις επισκέψεις στη ψυχολόγο. Είναι τόσο δύσκολο να κάνω θετικές σκέψεις..Αλήθεια!Το ξέρω πως όλα είναι στο μυαλό κλπ αλλά δυστυχώς δε με βοηθά αυτό. Ευχαριστώ πολύ πάντως για τις συμβουλές σου...!!!!!

Παρακολουθώ ήδη ειδικό από την πρώτη και μεγάλη κρίση που είχα και οφείλω να πω ότι με βοήθησε αρκετά.Κάθε φορά με βοηθάει πολύ αλλά το δύσκολο είναι μετά όταν μένεις μόνος σου και έρχονται παλι οι σκέψεις..Δεν ελέγχονται οι ατιμες!! Ελπίζω να φτιάξουν σύντομα τα πράγματα και για σένα..

Ελπίζω και συ να έχεις καταφέρει να τις ελέγχεις..Είναι φορες που όταν προσπαθώ να το κάνω γίνεται χειρότερα.ποσο δύσκολο είναι να ζεις με κάτι τέτοιο.το ίντερνετ σε αυτές τις περιπτώσεις όντως είναι κακός οιωνός.παρακολουθώ ειδικό και ελπίζω να μπορέσω να γίνω καλύτερα με τον καιρό..??

Δυστυχώς είναι δύσκολο να τις αντιμετωπίσεις και ειδικά μόνος σου.Μιλαω με ψυχολόγο μέσω τηλεφώνου και σε πολύ δύσκολες στιγμές που δεν μπορώ να ηρεμήσω μπορεί να πάω και μιλήσουμε από κοντά.ελπιζω να περάσει με κάποιο τρόπο γιατί φοβάμαι μήπως μου μείνει και αργότερα και έχω και άλλα προβλήματα.

Σ ευχαριστώ για την απάντηση.εύχομαι και σένα να πάνε όλα καλά..Δυστυχώς Ναι σ αυτές τις περιπτώσεις δεν εξαρτώνται όλα απο εμάς.εμεις κάνουμε ό,τι μπορούμε από εκεί και πέρα απλά περιμένουμε..προσπαθώ να κάνω αυτό που λες και να σκέφτομαι θετικά αλλά όσο κι αν ακούγετε παράλογο δεν είναι εύκολο..

Καλησπέρα..είμαι καινούργια και σκέφτηκα να γράψω αυτά που περνάω εδώ και λίγο καιρό μήπως και με βοηθήσει να ηρεμήσω.Είμαι στην 19w της πρώτης εγκυμοσύνης μου.απο την 8w έπρεπε να μένω στο κρεβάτι κάθε λίγο και λιγάκι με κάποιες αιμορραγίες.Να σημειώσω ότι έχω δικκερη μήτρα και ο γιατρός με ειχε ενημέρωσει ότι θα είναι λίγο πιο δύσκολα τα πράγματα και ότι θα έπρεπε να έχω υπομονή να είμαι ήρεμη και πάνω απ όλα να είμαι ψύχραιμη.όντως με το που σταμάτησαν οι αιμορραγίες λόγω χαμηλού πλακούντα ξεκίνησαν οι έντονες συσπάσεις και να λεπταινει ο τράχηλος μου.Εγώ στο κρεβάτι συνέχεια(σηκωνομουν μόνο για τουαλέτα).Δεν με πείραζε που εμένα στο κρεβάτι αλλά εμένα πολλές ώρες μόνη Μου με αποτέλεσμα να μην έχω κάποιων να μιλήσω και να σκέφτομαι συνεχώς διάφορα πράγματα μέχρι που άρχισαν να με πιάνουν έντονες κρίσεις πανικού..εκεί ήταν που έχασα και την μπάλα.Απο τότε δεν μπορώ να συνέλθω κάνω συνεχώς αρνητικές σκέψεις οι οποίες δε φεύγουν μα μόνο πιο έντονες γίνονται.εχει περάσει και κάποια άλλη κάτι παρόμοιο;;Πώς το αντιμετώπισε;