konstantia_12

σημερα περιμενω και πραγματικα λεω αν ειναι να μην ειμαι ας ερθει στην ωρα της,εστω και η ελπιδα ειναι εξοντωτικη

εξεταση για θρομβοφιλια εκανες? και εγω ειχα αποβολη,και απο τοτε τιποτα,καθε μηνα που ερχεται η αναθεματισμενη περναω πολυ δυσκολα

προσπαθειτε καιρο?

ειμαι 32,εγω αν ειχα το οκ του θα ειχα ξεψαχνιστει αλλα αντρες βλεπεις...χαλαρα...τι χαλαρα ανθρωπε μου με εχει φαει το αγχος ?

βρισκομαι σε φαση ας γινει ενα θαυμα ? ειχα μια αποβολη δυο χρονια πριν και απο τοτε τιποτα,καναμε καποιες πρωτες εξετασεις οι οποιες βγηκαν καλες,θελω να ψαχτουμε περισσοτερο ο αντρας μου παλι θελει να χαλαρωσουμε και θα ερθει λεει

παντως αφου δεν σου συμβαινει συχνα,κανε μια χοριακουλα,ενα τεστακι ποτε δεν ξερεις

καλησπερα! ας εχουμε εναν θαυματουργο χειμωνα ολες!!! Εδω και εγω,περιμενω με ανυπομονησια (not!!) την ακατανομαστη ?

καλως ηρθες! λοιπον...εγω οταν εμεινα εγκυος (δεν συνεχιστηκε δυστυχως) ειχα αυτο που λενε αιματακι εμφυτευσης,ηταν μια μερα μονο δυο χαζοσταγονες ροζ,πιστευα οτι ειναι περιοδος και δεν ασχοληθηκα ουτε καν οταν σταματησε,το απεδωσα στην κουραση,παντρευομουν και ετρεχα και δεν εφτανα.Εχεις ροη παραπανω απο μερα? μηπως ειναι αλλαγη κυκλου λογω εποχης? Ευχομαι ολοψυχα να ειναι σπορακι

να ζησετε!!! μια ζωη γεματη χαρες ευχομαι απο καρδιας! Μια συμβουλη μην πεσεις στην παγιδα του αγχους απο τωρα απολαυσε το,ειστε νιοπαντροι,ουτε μερες μη μετρας,ειμαι σιγουρη οτι θα ερθει πολυ γρηγορα

αληθεια? μου δινεις δυναμη! Κι εγω χαλαρο γιατρο εχω και χαλαρο συζυγο ,βασικα ειναι ολοι χαλαροι ετος απο εμενα ? Aυτο το αφου εμεινες θα ξαναμεινεις,ουτε ξερω ποσες φορες το εχω ακουσει Ναι ναι την εχω κανει κι αυτη

Χμμμ την μισή αισιοδοξία σου να χάσει? στην πρώτη σύλληψη ήμουν σε φάση "ρε γαμωτο τώρα έπρεπε,τι θα κάνω" και τέτοια' τώρα απλά οι γύρω μου ξεπεταξε νινια με το φτέρνισμα και σκέφτομαι τον καιρό που ήμουν στην θέση τους και γκρινιαζα κιόλας. Ναι πραγματικά τότε όταν απέβαλλα ηταν το πρώτο που μου είπαν,ο οργανισμός ξέρει τι κρατάει και τι διώχνει

Έκανα κανονικοτατα και παρακολούθηση η ωορρηξία γίνεται μια χαρά. Ο γιατρός δεν θα με έβαζε ακόμα σε τέτοια διαδικασία είπε

ο κυκλος χαλασε οταν βαλαμε μπρος,οχι τωρα,αγχωθηκα γιατι η πρωτη εγκυμοσυνη ηρθε απλα αβιαστα χωρις καν προσπαθεια,ξεκινησαμε εξετασεις για να ξερουμε που βρισκομαστε,δεν βρεθηκε κατι Μεσα στον ολο χαμο του ψαξιματος και μια σπερματεγχυση που δεν πετυχε

Δύο χρόνια, μαζί με εξετάσεις και ψάξιμο. Χωρίς όλα αυτά να ήταν ενα δίμηνο

Καλησπέρα! Newbie εδώ ? Παντρεμένη τέσσερα χρόνια, ηλικία 31,γάμος και αμέσως εγκυμοσύνη, δίδυμα.Μεγαλο σοκ,παλλινδρομη στην 8η εβδομάδα.Μεγαλυτερο σοκ! Εκεί συνειδητοποιώ πόσο θέλω ένα μωρό! Λέμε να χαρούμε τον γάμο μας,να κάνουμε ταξίδια,να προσέχουμε. Και έτσι έγινε. Δύο χρόνια μετά λέμε τώρα ήρθε η ώρα,ας βάλουμε μπρος ( είναι το σημείο που το σύμπαν ξεκαρδιζεται στο γέλιο!) Στους δύο μήνες,αρχίζω να αγχώνομαι τραγικά, χαλάει ο κύκλος μου, μπαίνουμε λοιπόν σε φάση ψαξιματος. Εξετάσεις, γιατροί.... όλα φυσιολογικοτατα! Εγώ σε σημείο απελπιστικο από το άγχος και την απογοήτευση,ο σύζυγος πιο χαλαρός "αφού ήρθε θα ξανάρθει" το μότο του! Θέλω να προχωρήσουμε σε εξωσωματική αλλά δεν είναι θετικός, πραγματικά πιστεύει ότι θα έρθει πάλι όταν χαλαρώσουμε. Ποια η γνώμη σας? Μήπως τελικά μου έχει γίνει εμμονή και το μπλοκάρω η ίδια?