ΛΙΖΑ

Καλημέρα! Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις απαντήσεις σας, για τις πληροφορίες και την ενθάρρυνση. Αλήθεια, είναι πολύ συγκινητική η ανταπόκριση και σίγουρα είναι αλλιώς να διαβάζεις ένα άρθρο για το θέμα, και αλλιώς αληθινές εμπειρίες. Πράγματι η ηλικία μου με αγχώνει. Ακούω συνέχεια πως όσο μεγαλώνεις δυσκολεύει, πως μετά τα 35 χρειάζεται αμνιοπαρακέντιση που έχει ρίσκο για το μωρό κλπ κλπ και νιώθω ότι μου μένει λίγος χρόνος... Τι να κάνουμε όμως, με τον άντρα μου τα φτιάξαμε πριν 1,5 χρόνο και παντρευτήκαμε πριν ένα μήνα... Είπαμε να αρχίσουμε να προσπαθούμε πολύ πριν το γάμο, ακριβώς επειδή είχαμε γνωστούς που άργησαν πολύ... Ισως και να το ψιλοέχω μετανιώσει αυτό, γιατί το αποτέλεσμα ήταν να μπει πολύ νωρίς το άγχος στη σχέση μας και να μην μπορώ να απολαύσω εντελώς τη φάση της προετοιμασίας του γάμου. Από την άλλη μπορεί να είναι και φαύλος κύκλος: μέσα σε αυτό το χρόνο μετακομίσαμε και προετοιμάσαμε το γάμο και όπως ξέρετε αυτά φέρνουν άγχος... Μπορεί και το άγχος αυτό να μας επηρέασε και να μην μένω έγκυος, και όσο δεν μένω τόσο αγχώνομαι πιο πολύ και άντε να ξεφύγεις... ΚΑι δεν είναι ότι θέλω παιδί για να γεμίσω κάποιο κενό, αντιθέτως είμαι πολύ ευτυχισμένη με τον άντρα μου και μάλιστα είχε προηγηθεί μια πολύ μακροχόνια σχέση με κάποιον άλλο κατά την οποία ήμουν χάλια γιατί δεν ταιριάζαμε καθόλου αλλά από τη συνήθεια μάλλον δεν χωρίζαμε... Τώρα είμαι τόσο καλά με τον άντρα μου (που δεν μπορώ να το πιστέψω...!) και επειδή δεν είμαστε και άπειρα χρόνια μαζί, είναι ωραίο να χαρούμε ο ένας τον άλλο πριν αρχίσουν οι δυσκολίες και οι δεσμεύσεις που σίγουρα φέρνει ένα παιδί. Μακάρι να ήμουν πέντε χρόνια πιο μικρή, αλλά δεν είμαι και γι' αυτό αγχώνομαι.... Συν που σε λίγο θα αρχίσουν όλοι να ρωτάνε ... Πριν λίγες μέρες είχαμε τον μοναδικό μέχρι σήμερα μεγάλο μας καβγά λόγω της κακής μου διάθεσης. Μου είπε ότι κάνω σαν να μην με νοιάζει τίποτα εκτός από το μωρό, ότι συμπεριφέρομαι λες και είναι ένα δικό μου πρόβλημα που δεν τον αφορά και σαν αυτός να μη μετράει, και αότι θα χαλάσει η σχέση μας αν συνεχίσω να τα βάφω μάυρα κάθε φορά που αδιαθετώ... Και όμως δεν είναι έτσι... Ενιωσα τόσο άσχημα που τον στενοχώρησα και τον θύμωσα τόσο (και δεν είναι γενικά ευερέθιστος, κάθε άλλο). Τελικά ηρεμήσαμε - αλλά ήταν μια πολύ επικίνδυνη στιγμή, πραγματικά τρόμαξα βλέποντας τι κακό μπορεί να κάνει αυτό το άγχος... Μετά έμαθα από τους γονείς μου ότι η κόρη κάτι φίλων τους 27 χρονών έχει καρκίνο στη μήτρα και θα κάνει εγχείριση και θύμωσα τόσο με τον εαυτό μου ... ΝΤράπηκα πραγματικά... Μη νομίζετε ότι δεν κάνω την αυτοκριτική μου, αλλά είναι τόσο δύσκολο να επιβληθείς στο άγχος.... Για να ρωτήσω και κάτι πρακτικό, επειδή μία από εσάς είπε ότι πιστεύωει ότι τη βοήθησαν τα πολλά μπάνια στη θάλασσα, εγώ έχω αρχίσει να τα φοβάμαι... Επειδή λένε για μολύνσεις και κρυώματα που μπορεί να κάνουν κακό, φέτος κα΄θε φορά που κάνω μπάνιο μετά σκέφτομαι μήπως κάτι γίνει και τελικά αρχίζει να πονάει η κοιλιάμου (και δεν το είχα αυτό ποτέ, σίγουρα είνα αποτέλεσμα άγχους...) Πάντως μόλις έκανα γράφοντάς σας, την καλύτερη ψυχανάλυση νομίζω και σας ευχαριστώ πολύ και συγγνώμη αν σας κούρασα, νομίζω όμως ότι κάποιες από εσάς θα αναγνωρίσατε κάποιες από τις σκέψεις μου και σαςν δικές σας... Αλήθεια ευχαριστώ για τις απαντήσεις και για ... την υπομονή σας!

Καλημέρα! Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις απαντήσεις σας, για τις πληροφορίες και την ενθάρρυνση. Αλήθεια, είναι πολύ συγκινητική η ανταπόκριση και σίγουρα είναι αλλιώς να διαβάζεις ένα άρθρο για το θέμα, και αλλιώς αληθινές εμπειρίες. Πράγματι η ηλικία μου με αγχώνει. Ακούω συνέχεια πως όσο μεγαλώνεις δυσκολεύει, πως μετά τα 35 χρειάζεται αμνιοπαρακέντιση που έχει ρίσκο για το μωρό κλπ κλπ και νιώθω ότι μου μένει λίγος χρόνος... Τι να κάνουμε όμως, με τον άντρα μου τα φτιάξαμε πριν 1,5 χρόνο και παντρευτήκαμε πριν ένα μήνα... Είπαμε να αρχίσουμε να προσπαθούμε πολύ πριν το γάμο, ακριβώς επειδή είχαμε γνωστούς που άργησαν πολύ... Ισως και να το ψιλοέχω μετανιώσει αυτό, γιατί το αποτέλεσμα ήταν να μπει πολύ νωρίς το άγχος στη σχέση μας και να μην μπορώ να απολαύσω εντελώς τη φάση της προετοιμασίας του γάμου. Από την άλλη μπορεί να είναι και φαύλος κύκλος: μέσα σε αυτό το χρόνο μετακομίσαμε και προετοιμάσαμε το γάμο και όπως ξέρετε αυτά φέρνουν άγχος... Μπορεί και το άγχος αυτό να μας επηρέασε και να μην μένω έγκυος, και όσο δεν μένω τόσο αγχώνομαι πιο πολύ και άντε να ξεφύγεις... ΚΑι δεν είναι ότι θέλω παιδί για να γεμίσω κάποιο κενό, αντιθέτως είμαι πολύ ευτυχισμένη με τον άντρα μου και μάλιστα είχε προηγηθεί μια πολύ μακροχόνια σχέση με κάποιον άλλο κατά την οποία ήμουν χάλια γιατί δεν ταιριάζαμε καθόλου αλλά από τη συνήθεια μάλλον δεν χωρίζαμε... Τώρα είμαι τόσο καλά με τον άντρα μου (που δεν μπορώ να το πιστέψω...!) και επειδή δεν είμαστε και άπειρα χρόνια μαζί, είναι ωραίο να χαρούμε ο ένας τον άλλο πριν αρχίσουν οι δυσκολίες και οι δεσμεύσεις που σίγουρα φέρνει ένα παιδί. Μακάρι να ήμουν πέντε χρόνια πιο μικρή, αλλά δεν είμαι και γι' αυτό αγχώνομαι.... Συν που σε λίγο θα αρχίσουν όλοι να ρωτάνε ... Πριν λίγες μέρες είχαμε τον μοναδικό μέχρι σήμερα μεγάλο μας καβγά λόγω της κακής μου διάθεσης. Μου είπε ότι κάνω σαν να μην με νοιάζει τίποτα εκτός από το μωρό, ότι συμπεριφέρομαι λες και είναι ένα δικό μου πρόβλημα που δεν τον αφορά και σαν αυτός να μη μετράει, και αότι θα χαλάσει η σχέση μας αν συνεχίσω να τα βάφω μάυρα κάθε φορά που αδιαθετώ... Και όμως δεν είναι έτσι... Ενιωσα τόσο άσχημα που τον στενοχώρησα και τον θύμωσα τόσο (και δεν είναι γενικά ευερέθιστος, κάθε άλλο). Τελικά ηρεμήσαμε - αλλά ήταν μια πολύ επικίνδυνη στιγμή, πραγματικά τρόμαξα βλέποντας τι κακό μπορεί να κάνει αυτό το άγχος... Μετά έμαθα από τους γονείς μου ότι η κόρη κάτι φίλων τους 27 χρονών έχει καρκίνο στη μήτρα και θα κάνει εγχείριση και θύμωσα τόσο με τον εαυτό μου ... ΝΤράπηκα πραγματικά... Μη νομίζετε ότι δεν κάνω την αυτοκριτική μου, αλλά είναι τόσο δύσκολο να επιβληθείς στο άγχος.... Για να ρωτήσω και κάτι πρακτικό, επειδή μία από εσάς είπε ότι πιστεύωει ότι τη βοήθησαν τα πολλά μπάνια στη θάλασσα, εγώ έχω αρχίσει να τα φοβάμαι... Επειδή λένε για μολύνσεις και κρυώματα που μπορεί να κάνουν κακό, φέτος κα΄θε φορά που κάνω μπάνιο μετά σκέφτομαι μήπως κάτι γίνει και τελικά αρχίζει να πονάει η κοιλιάμου (και δεν το είχα αυτό ποτέ, σίγουρα είνα αποτέλεσμα άγχους...) Πάντως μόλις έκανα γράφοντάς σας, την καλύτερη ψυχανάλυση νομίζω και σας ευχαριστώ πολύ και συγγνώμη αν σας κούρασα, νομίζω όμως ότι κάποιες από εσάς θα αναγνωρίσατε κάποιες από τις σκέψεις μου και σαςν δικές σας... Αλήθεια ευχαριστώ για τις απαντήσεις και για ... την υπομονή σας!

Καλημέρα! Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις απαντήσεις σας, για τις πληροφορίες και την ενθάρρυνση. Αλήθεια, είναι πολύ συγκινητική η ανταπόκριση και σίγουρα είναι αλλιώς να διαβάζεις ένα άρθρο για το θέμα, και αλλιώς αληθινές εμπειρίες. Πράγματι η ηλικία μου με αγχώνει. Ακούω συνέχεια πως όσο μεγαλώνεις δυσκολεύει, πως μετά τα 35 χρειάζεται αμνιοπαρακέντιση που έχει ρίσκο για το μωρό κλπ κλπ και νιώθω ότι μου μένει λίγος χρόνος... Τι να κάνουμε όμως, με τον άντρα μου τα φτιάξαμε πριν 1,5 χρόνο και παντρευτήκαμε πριν ένα μήνα... Είπαμε να αρχίσουμε να προσπαθούμε πολύ πριν το γάμο, ακριβώς επειδή είχαμε γνωστούς που άργησαν πολύ... Ισως και να το ψιλοέχω μετανιώσει αυτό, γιατί το αποτέλεσμα ήταν να μπει πολύ νωρίς το άγχος στη σχέση μας και να μην μπορώ να απολαύσω εντελώς τη φάση της προετοιμασίας του γάμου. Από την άλλη μπορεί να είναι και φαύλος κύκλος: μέσα σε αυτό το χρόνο μετακομίσαμε και προετοιμάσαμε το γάμο και όπως ξέρετε αυτά φέρνουν άγχος... Μπορεί και το άγχος αυτό να μας επηρέασε και να μην μένω έγκυος, και όσο δεν μένω τόσο αγχώνομαι πιο πολύ και άντε να ξεφύγεις... ΚΑι δεν είναι ότι θέλω παιδί για να γεμίσω κάποιο κενό, αντιθέτως είμαι πολύ ευτυχισμένη με τον άντρα μου και μάλιστα είχε προηγηθεί μια πολύ μακροχόνια σχέση με κάποιον άλλο κατά την οποία ήμουν χάλια γιατί δεν ταιριάζαμε καθόλου αλλά από τη συνήθεια μάλλον δεν χωρίζαμε... Τώρα είμαι τόσο καλά με τον άντρα μου (που δεν μπορώ να το πιστέψω...!) και επειδή δεν είμαστε και άπειρα χρόνια μαζί, είναι ωραίο να χαρούμε ο ένας τον άλλο πριν αρχίσουν οι δυσκολίες και οι δεσμεύσεις που σίγουρα φέρνει ένα παιδί. Μακάρι να ήμουν πέντε χρόνια πιο μικρή, αλλά δεν είμαι και γι' αυτό αγχώνομαι.... Συν που σε λίγο θα αρχίσουν όλοι να ρωτάνε ... Πριν λίγες μέρες είχαμε τον μοναδικό μέχρι σήμερα μεγάλο μας καβγά λόγω της κακής μου διάθεσης. Μου είπε ότι κάνω σαν να μην με νοιάζει τίποτα εκτός από το μωρό, ότι συμπεριφέρομαι λες και είναι ένα δικό μου πρόβλημα που δεν τον αφορά και σαν αυτός να μη μετράει, και αότι θα χαλάσει η σχέση μας αν συνεχίσω να τα βάφω μάυρα κάθε φορά που αδιαθετώ... Και όμως δεν είναι έτσι... Ενιωσα τόσο άσχημα που τον στενοχώρησα και τον θύμωσα τόσο (και δεν είναι γενικά ευερέθιστος, κάθε άλλο). Τελικά ηρεμήσαμε - αλλά ήταν μια πολύ επικίνδυνη στιγμή, πραγματικά τρόμαξα βλέποντας τι κακό μπορεί να κάνει αυτό το άγχος... Μετά έμαθα από τους γονείς μου ότι η κόρη κάτι φίλων τους 27 χρονών έχει καρκίνο στη μήτρα και θα κάνει εγχείριση και θύμωσα τόσο με τον εαυτό μου ... ΝΤράπηκα πραγματικά... Μη νομίζετε ότι δεν κάνω την αυτοκριτική μου, αλλά είναι τόσο δύσκολο να επιβληθείς στο άγχος.... Για να ρωτήσω και κάτι πρακτικό, επειδή μία από εσάς είπε ότι πιστεύωει ότι τη βοήθησαν τα πολλά μπάνια στη θάλασσα, εγώ έχω αρχίσει να τα φοβάμαι... Επειδή λένε για μολύνσεις και κρυώματα που μπορεί να κάνουν κακό, φέτος κα΄θε φορά που κάνω μπάνιο μετά σκέφτομαι μήπως κάτι γίνει και τελικά αρχίζει να πονάει η κοιλιάμου (και δεν το είχα αυτό ποτέ, σίγουρα είνα αποτέλεσμα άγχους...) Πάντως μόλις έκανα γράφοντάς σας, την καλύτερη ψυχανάλυση νομίζω και σας ευχαριστώ πολύ και συγγνώμη αν σας κούρασα, νομίζω όμως ότι κάποιες από εσάς θα αναγνωρίσατε κάποιες από τις σκέψεις μου και σαςν δικές σας... Αλήθεια ευχαριστώ για τις απαντήσεις και για ... την υπομονή σας!

Γεια σας! Κοντεύω να κλείσω χρόνο από τότε που προσπαθούμε και έχω λίγο απελπιστεί αν και η σαλπιγγογραφία και το σπερμοδιάγραμμα ήταν εντάξει. Αλλά έχω φτάσει στο σημείο να σκέφτομαι το μέλλον γεμάτο σπερματεγχύσεις και εξωσωματικές. σκέφτηκα για να πάρω λίγο κουράγιο να ρωτήσω: υπάρχουν περιπτώσεις που η εγκυμοσύνη ήρθε μετά από 1 χρόνο προσπαθειών χωρίς θεραπείες, σπερματέγχυση και εξωσωματική; Ηδη διάβασα για τη Λία σήμερα, και ήταν ιδιαιτέρως ενθαρρυντικό! Επίσης ήθελα να ρωτήσω, αν έχει κάνει καμιά σας σπερματέγχυση, πώς είναι η διαδικασία. Πόσες ώρες διαρκεί; Μετά πρέπει να μείνεις στο κρεββάτι όπως στην εξωσωματική; Θέλει φάρμακα πριν; Γιατί δεν φτάνει η στενοχώρια, αλλά επιπλέον με αγχώνει πολύ και το ότι οι διάφορες διαδικασίες απαιτούν απουσίες από τη δουλειά και εξηγήσεις... Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Συγχαρητήρια!!! Με το καλό!!! Και, αν και δεν έχουμε ξαναεπικοινωνήσει, σε ευχαριστώ που στη χαρά σου σκέφτηκες και όσες προσπαθούν ακόμα - είναι πολύ ελπιδοφόρο να ακούς από γυναίκες που δυσκολεύτηκαν ότι τελικά πέτυχαν και μάλιστα χωρίς υποβοήθηση!

Συγχαρητήρια!!! Με το καλό!!! Και, αν και δεν έχουμε ξαναεπικοινωνήσει, σε ευχαριστώ που στη χαρά σου σκέφτηκες και όσες προσπαθούν ακόμα - είναι πολύ ελπιδοφόρο να ακούς από γυναίκες που δυσκολεύτηκαν ότι τελικά πέτυχαν και μάλιστα χωρίς υποβοήθηση!

Συγχαρητήρια!!! Με το καλό!!! Και, αν και δεν έχουμε ξαναεπικοινωνήσει, σε ευχαριστώ που στη χαρά σου σκέφτηκες και όσες προσπαθούν ακόμα - είναι πολύ ελπιδοφόρο να ακούς από γυναίκες που δυσκολεύτηκαν ότι τελικά πέτυχαν και μάλιστα χωρίς υποβοήθηση!

Συγχαρητήρια Κατερίνα μου! Εύχομαι να έχεις μία εύκολη και χαρούμενη εγκυμοσύνη και ένα υγιές και χαρούμενο μωράκι! Ηταν πολύ ωραίο αυτό που έγραψες για εμάς που περιμένουμε ακόμα, και εύχομαι κι εγώ να είμαστε όλες σύντομα στην δική σου θέση!

Συγχαρητήρια Κατερίνα μου! Εύχομαι να έχεις μία εύκολη και χαρούμενη εγκυμοσύνη και ένα υγιές και χαρούμενο μωράκι! Ηταν πολύ ωραίο αυτό που έγραψες για εμάς που περιμένουμε ακόμα, και εύχομαι κι εγώ να είμαστε όλες σύντομα στην δική σου θέση!

Συγχαρητήρια Κατερίνα μου! Εύχομαι να έχεις μία εύκολη και χαρούμενη εγκυμοσύνη και ένα υγιές και χαρούμενο μωράκι! Ηταν πολύ ωραίο αυτό που έγραψες για εμάς που περιμένουμε ακόμα, και εύχομαι κι εγώ να είμαστε όλες σύντομα στην δική σου θέση!

Νικόλ μου και εγώ τους πολύποδες τους έχω ακουστά σαν μικροεπέμβαση απλούστατη και συνηθισμένη. Και νομίζω ότι θα βοηθήσει και στο να μείνεις έγκυος, γιατί με την ευκαιρία αυτή "καθαρίζουν" γενικά τη μήτρα. Εμένα η υστεροσκόπηση είναι ο επόμενος "στόχος" μου, χωρίς να έχω κάποιο εύρημα, μόνο και μόνο επειδή δεν μένω έγκυος και δεν έχω βρει ως τώρα κάποιο άλλο πρόβλημα. Δυστυχώς μέσα στο καλοκαίρι μάλλον δεν θα προλάβω να την κάνω λόγω διακοπών του γιατρού και δικών μου, οπότε θα μείνω με την αγωνία. Οσο για το κ΄λάμα στο γιατρό, και εγώ το έχω κάνει. Οταν έκανα τη σαλπιγγογραφία πόνεσα και νόμιζα ότι έχω φραγμενες σάλπιγγες γι' αυτό πονάω (δεν΄ήταν ευτυχώς!!!!).... Και με πιάνει ένα κλάμα γοερό.... που το ένα τέταρτο ήταν από πόνο και το υπόλοιπο από αγωνία. Απλά έχεις συσσωρεύσει άγχος και ξέσπασες.... Ο γιατρός σου, αν είναι άνθρωπος θα σε κατάλαβε, αν είναι .... αγγούρι (όπως οι περισσότεροι), το έχει ήδη ξεχάσει.... Να σου πω και κάτι άλλο... Σε μια τέτοια διαδικασία, το να βρεις ένα μικρό προβληματάκι σαν το δικό σου, είναι πιο ελπιδοφόρο, γιατί λες, θα το διορθώσω και μετά θα μείνω, ενώ όταν δεν βρίσκεις τίποτα, μπορείς μόνο να περιμένεις... Λοιπόν μη στενοχωριέσαι,θα το ξεχάσεις αμέσως πιστεύω...

Νικόλ μου και εγώ τους πολύποδες τους έχω ακουστά σαν μικροεπέμβαση απλούστατη και συνηθισμένη. Και νομίζω ότι θα βοηθήσει και στο να μείνεις έγκυος, γιατί με την ευκαιρία αυτή "καθαρίζουν" γενικά τη μήτρα. Εμένα η υστεροσκόπηση είναι ο επόμενος "στόχος" μου, χωρίς να έχω κάποιο εύρημα, μόνο και μόνο επειδή δεν μένω έγκυος και δεν έχω βρει ως τώρα κάποιο άλλο πρόβλημα. Δυστυχώς μέσα στο καλοκαίρι μάλλον δεν θα προλάβω να την κάνω λόγω διακοπών του γιατρού και δικών μου, οπότε θα μείνω με την αγωνία. Οσο για το κ΄λάμα στο γιατρό, και εγώ το έχω κάνει. Οταν έκανα τη σαλπιγγογραφία πόνεσα και νόμιζα ότι έχω φραγμενες σάλπιγγες γι' αυτό πονάω (δεν΄ήταν ευτυχώς!!!!).... Και με πιάνει ένα κλάμα γοερό.... που το ένα τέταρτο ήταν από πόνο και το υπόλοιπο από αγωνία. Απλά έχεις συσσωρεύσει άγχος και ξέσπασες.... Ο γιατρός σου, αν είναι άνθρωπος θα σε κατάλαβε, αν είναι .... αγγούρι (όπως οι περισσότεροι), το έχει ήδη ξεχάσει.... Να σου πω και κάτι άλλο... Σε μια τέτοια διαδικασία, το να βρεις ένα μικρό προβληματάκι σαν το δικό σου, είναι πιο ελπιδοφόρο, γιατί λες, θα το διορθώσω και μετά θα μείνω, ενώ όταν δεν βρίσκεις τίποτα, μπορείς μόνο να περιμένεις... Λοιπόν μη στενοχωριέσαι,θα το ξεχάσεις αμέσως πιστεύω...

Νικόλ μου και εγώ τους πολύποδες τους έχω ακουστά σαν μικροεπέμβαση απλούστατη και συνηθισμένη. Και νομίζω ότι θα βοηθήσει και στο να μείνεις έγκυος, γιατί με την ευκαιρία αυτή "καθαρίζουν" γενικά τη μήτρα. Εμένα η υστεροσκόπηση είναι ο επόμενος "στόχος" μου, χωρίς να έχω κάποιο εύρημα, μόνο και μόνο επειδή δεν μένω έγκυος και δεν έχω βρει ως τώρα κάποιο άλλο πρόβλημα. Δυστυχώς μέσα στο καλοκαίρι μάλλον δεν θα προλάβω να την κάνω λόγω διακοπών του γιατρού και δικών μου, οπότε θα μείνω με την αγωνία. Οσο για το κ΄λάμα στο γιατρό, και εγώ το έχω κάνει. Οταν έκανα τη σαλπιγγογραφία πόνεσα και νόμιζα ότι έχω φραγμενες σάλπιγγες γι' αυτό πονάω (δεν΄ήταν ευτυχώς!!!!).... Και με πιάνει ένα κλάμα γοερό.... που το ένα τέταρτο ήταν από πόνο και το υπόλοιπο από αγωνία. Απλά έχεις συσσωρεύσει άγχος και ξέσπασες.... Ο γιατρός σου, αν είναι άνθρωπος θα σε κατάλαβε, αν είναι .... αγγούρι (όπως οι περισσότεροι), το έχει ήδη ξεχάσει.... Να σου πω και κάτι άλλο... Σε μια τέτοια διαδικασία, το να βρεις ένα μικρό προβληματάκι σαν το δικό σου, είναι πιο ελπιδοφόρο, γιατί λες, θα το διορθώσω και μετά θα μείνω, ενώ όταν δεν βρίσκεις τίποτα, μπορείς μόνο να περιμένεις... Λοιπόν μη στενοχωριέσαι,θα το ξεχάσεις αμέσως πιστεύω...

Νικόλ μου και εγώ τους πολύποδες τους έχω ακουστά σαν μικροεπέμβαση απλούστατη και συνηθισμένη. Και νομίζω ότι θα βοηθήσει και στο να μείνεις έγκυος, γιατί με την ευκαιρία αυτή "καθαρίζουν" γενικά τη μήτρα. Εμένα η υστεροσκόπηση είναι ο επόμενος "στόχος" μου, χωρίς να έχω κάποιο εύρημα, μόνο και μόνο επειδή δεν μένω έγκυος και δεν έχω βρει ως τώρα κάποιο άλλο πρόβλημα. Δυστυχώς μέσα στο καλοκαίρι μάλλον δεν θα προλάβω να την κάνω λόγω διακοπών του γιατρού και δικών μου, οπότε θα μείνω με την αγωνία. Οσο για το κ΄λάμα στο γιατρό, και εγώ το έχω κάνει. Οταν έκανα τη σαλπιγγογραφία πόνεσα και νόμιζα ότι έχω φραγμενες σάλπιγγες γι' αυτό πονάω (δεν΄ήταν ευτυχώς!!!!).... Και με πιάνει ένα κλάμα γοερό.... που το ένα τέταρτο ήταν από πόνο και το υπόλοιπο από αγωνία. Απλά έχεις συσσωρεύσει άγχος και ξέσπασες.... Ο γιατρός σου, αν είναι άνθρωπος θα σε κατάλαβε, αν είναι .... αγγούρι (όπως οι περισσότεροι), το έχει ήδη ξεχάσει.... Να σου πω και κάτι άλλο... Σε μια τέτοια διαδικασία, το να βρεις ένα μικρό προβληματάκι σαν το δικό σου, είναι πιο ελπιδοφόρο, γιατί λες, θα το διορθώσω και μετά θα μείνω, ενώ όταν δεν βρίσκεις τίποτα, μπορείς μόνο να περιμένεις... Λοιπόν μη στενοχωριέσαι,θα το ξεχάσεις αμέσως πιστεύω...

Γεια σου Νικόλ, εγώ είμαι 33 και προσπαθώ από τον Οκτώβριο. Εχω κά΄νει σαλπιγγογραφία και σπερμοδιάγραμμα και ήταν οκ. Ομως δεν με΄νω έγκυος και στενοχωριέμαι πολύ, αλλά προσπαθω να το ελέγξω. Αναρωτιέμαι δε, όταν ένα ζευγάρι προσπαθεί 1 χρόνο, υπάρχεικαμιά ελπίδα να επιτευχθεί εγκυμοσύνη χωρίς υποβοήθηση, ή πρέπει να το πάρω απόφαση ότι θα μπω στην ιστορία των σπερματεγχύσεων και των εξωσωματικών; Για τα ινομυώματα να σου πω τι ξέρω¨: Μια γνωστή μου είχε και το ανακάλυψε στην εγκυμοσύνη - ήταν 30 χρονών. Δεν είχε δυσκολευτεί να μείνέι έγκυος, αλλά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πέρασε αρκετούς μήνες στο σπίτι. Τελικά γέννησε στην ώρα της ένα κουκλί κοριτσάκι! Μια άλλη φίλη μου είχε δίκερο μήτρα. Αυτό σημαίνει, ακόμα λιγότερος χώρος για το μωράκι. Της έλεγαν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα αποβάλει, όμως πρόσεχε, και όλα πήγαν καλά. ΚΑι μετά έκανε και άλλο παιδάκι. Με όλο το θάρρος, μην λες 6 μήνες χαμένοι... ΚΑταλαβαίνω απόλυτα τη στενοχώρια σου και την απογοήτευσή σου κάθε μήνα, αλλά μην φτάσεις στο σημείο να μην εκτιμάς ό,τι άλλο έχεις στη ζωή σου. Δεν σε ξέρω αλλά είμαι σίγουρη πως αξίζεις για πολλούς λόγους και όχι μόνο για τη μητρότητα και ότι υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι και καταστάσεις που σου δίνουν χαρά - μη σταματάς να τα βλέπεις. Και, αν επιτρέπεται να σου δώσω μια συμβουλή, δώσε έμφαση σε όσα δεν μπορούν να κάνουν εύκολα όσοι έχουν μωρό - γιατί σύντομα και εσύ και εγώ και οι άλλες θα βρεθούμε στην ίδια θέση.... Βγαίνε, ταξίδευε, παίρνα στιγμές ποιότητας με τον άντρα σου... Ξέρεις καμιά φορά σκέφτομαι πως φταίω που άργησα να αρχίσω να το προσπαθώ και μεγαλωσα. Ομως με τον άντρα μου τα φτιάξαμε πριν 1,5 χρόνο μόλις και πριν τον γνωρίσω δεν ήμουν ευτυχισμένη με αυτόν που ήμουν και είμαι σίγουρη ότι θα ήταν λάθος αν είχαμε κάνει παιδί... ΘΑ είχαμε χωρίσει τώρα και θα τρέχαμε και δε θα φτάναμε... ΚΑι με τον άντρα μου τώρα ακόμα δεν έχουμε χορτάσει ο ένας τον άλλο, αλλά αρχίσαμε να προσπαθούμε νωρίς λόγω της ηλικίας μου... Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το παιδί είναι κάτι υπέροχο, όμως δεν πρέπει να θεωρούμε τη ζωή μας άχρηστη χωρίς αυτό.

Γεια σου Νικόλ, εγώ είμαι 33 και προσπαθώ από τον Οκτώβριο. Εχω κά΄νει σαλπιγγογραφία και σπερμοδιάγραμμα και ήταν οκ. Ομως δεν με΄νω έγκυος και στενοχωριέμαι πολύ, αλλά προσπαθω να το ελέγξω. Αναρωτιέμαι δε, όταν ένα ζευγάρι προσπαθεί 1 χρόνο, υπάρχεικαμιά ελπίδα να επιτευχθεί εγκυμοσύνη χωρίς υποβοήθηση, ή πρέπει να το πάρω απόφαση ότι θα μπω στην ιστορία των σπερματεγχύσεων και των εξωσωματικών; Για τα ινομυώματα να σου πω τι ξέρω¨: Μια γνωστή μου είχε και το ανακάλυψε στην εγκυμοσύνη - ήταν 30 χρονών. Δεν είχε δυσκολευτεί να μείνέι έγκυος, αλλά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πέρασε αρκετούς μήνες στο σπίτι. Τελικά γέννησε στην ώρα της ένα κουκλί κοριτσάκι! Μια άλλη φίλη μου είχε δίκερο μήτρα. Αυτό σημαίνει, ακόμα λιγότερος χώρος για το μωράκι. Της έλεγαν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα αποβάλει, όμως πρόσεχε, και όλα πήγαν καλά. ΚΑι μετά έκανε και άλλο παιδάκι. Με όλο το θάρρος, μην λες 6 μήνες χαμένοι... ΚΑταλαβαίνω απόλυτα τη στενοχώρια σου και την απογοήτευσή σου κάθε μήνα, αλλά μην φτάσεις στο σημείο να μην εκτιμάς ό,τι άλλο έχεις στη ζωή σου. Δεν σε ξέρω αλλά είμαι σίγουρη πως αξίζεις για πολλούς λόγους και όχι μόνο για τη μητρότητα και ότι υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι και καταστάσεις που σου δίνουν χαρά - μη σταματάς να τα βλέπεις. Και, αν επιτρέπεται να σου δώσω μια συμβουλή, δώσε έμφαση σε όσα δεν μπορούν να κάνουν εύκολα όσοι έχουν μωρό - γιατί σύντομα και εσύ και εγώ και οι άλλες θα βρεθούμε στην ίδια θέση.... Βγαίνε, ταξίδευε, παίρνα στιγμές ποιότητας με τον άντρα σου... Ξέρεις καμιά φορά σκέφτομαι πως φταίω που άργησα να αρχίσω να το προσπαθώ και μεγαλωσα. Ομως με τον άντρα μου τα φτιάξαμε πριν 1,5 χρόνο μόλις και πριν τον γνωρίσω δεν ήμουν ευτυχισμένη με αυτόν που ήμουν και είμαι σίγουρη ότι θα ήταν λάθος αν είχαμε κάνει παιδί... ΘΑ είχαμε χωρίσει τώρα και θα τρέχαμε και δε θα φτάναμε... ΚΑι με τον άντρα μου τώρα ακόμα δεν έχουμε χορτάσει ο ένας τον άλλο, αλλά αρχίσαμε να προσπαθούμε νωρίς λόγω της ηλικίας μου... Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το παιδί είναι κάτι υπέροχο, όμως δεν πρέπει να θεωρούμε τη ζωή μας άχρηστη χωρίς αυτό.

Γεια σου Νικόλ, εγώ είμαι 33 και προσπαθώ από τον Οκτώβριο. Εχω κά΄νει σαλπιγγογραφία και σπερμοδιάγραμμα και ήταν οκ. Ομως δεν με΄νω έγκυος και στενοχωριέμαι πολύ, αλλά προσπαθω να το ελέγξω. Αναρωτιέμαι δε, όταν ένα ζευγάρι προσπαθεί 1 χρόνο, υπάρχεικαμιά ελπίδα να επιτευχθεί εγκυμοσύνη χωρίς υποβοήθηση, ή πρέπει να το πάρω απόφαση ότι θα μπω στην ιστορία των σπερματεγχύσεων και των εξωσωματικών; Για τα ινομυώματα να σου πω τι ξέρω¨: Μια γνωστή μου είχε και το ανακάλυψε στην εγκυμοσύνη - ήταν 30 χρονών. Δεν είχε δυσκολευτεί να μείνέι έγκυος, αλλά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πέρασε αρκετούς μήνες στο σπίτι. Τελικά γέννησε στην ώρα της ένα κουκλί κοριτσάκι! Μια άλλη φίλη μου είχε δίκερο μήτρα. Αυτό σημαίνει, ακόμα λιγότερος χώρος για το μωράκι. Της έλεγαν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα αποβάλει, όμως πρόσεχε, και όλα πήγαν καλά. ΚΑι μετά έκανε και άλλο παιδάκι. Με όλο το θάρρος, μην λες 6 μήνες χαμένοι... ΚΑταλαβαίνω απόλυτα τη στενοχώρια σου και την απογοήτευσή σου κάθε μήνα, αλλά μην φτάσεις στο σημείο να μην εκτιμάς ό,τι άλλο έχεις στη ζωή σου. Δεν σε ξέρω αλλά είμαι σίγουρη πως αξίζεις για πολλούς λόγους και όχι μόνο για τη μητρότητα και ότι υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι και καταστάσεις που σου δίνουν χαρά - μη σταματάς να τα βλέπεις. Και, αν επιτρέπεται να σου δώσω μια συμβουλή, δώσε έμφαση σε όσα δεν μπορούν να κάνουν εύκολα όσοι έχουν μωρό - γιατί σύντομα και εσύ και εγώ και οι άλλες θα βρεθούμε στην ίδια θέση.... Βγαίνε, ταξίδευε, παίρνα στιγμές ποιότητας με τον άντρα σου... Ξέρεις καμιά φορά σκέφτομαι πως φταίω που άργησα να αρχίσω να το προσπαθώ και μεγαλωσα. Ομως με τον άντρα μου τα φτιάξαμε πριν 1,5 χρόνο μόλις και πριν τον γνωρίσω δεν ήμουν ευτυχισμένη με αυτόν που ήμουν και είμαι σίγουρη ότι θα ήταν λάθος αν είχαμε κάνει παιδί... ΘΑ είχαμε χωρίσει τώρα και θα τρέχαμε και δε θα φτάναμε... ΚΑι με τον άντρα μου τώρα ακόμα δεν έχουμε χορτάσει ο ένας τον άλλο, αλλά αρχίσαμε να προσπαθούμε νωρίς λόγω της ηλικίας μου... Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το παιδί είναι κάτι υπέροχο, όμως δεν πρέπει να θεωρούμε τη ζωή μας άχρηστη χωρίς αυτό.

Γεια σου Νικόλ, εγώ είμαι 33 και προσπαθώ από τον Οκτώβριο. Εχω κά΄νει σαλπιγγογραφία και σπερμοδιάγραμμα και ήταν οκ. Ομως δεν με΄νω έγκυος και στενοχωριέμαι πολύ, αλλά προσπαθω να το ελέγξω. Αναρωτιέμαι δε, όταν ένα ζευγάρι προσπαθεί 1 χρόνο, υπάρχεικαμιά ελπίδα να επιτευχθεί εγκυμοσύνη χωρίς υποβοήθηση, ή πρέπει να το πάρω απόφαση ότι θα μπω στην ιστορία των σπερματεγχύσεων και των εξωσωματικών; Για τα ινομυώματα να σου πω τι ξέρω¨: Μια γνωστή μου είχε και το ανακάλυψε στην εγκυμοσύνη - ήταν 30 χρονών. Δεν είχε δυσκολευτεί να μείνέι έγκυος, αλλά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πέρασε αρκετούς μήνες στο σπίτι. Τελικά γέννησε στην ώρα της ένα κουκλί κοριτσάκι! Μια άλλη φίλη μου είχε δίκερο μήτρα. Αυτό σημαίνει, ακόμα λιγότερος χώρος για το μωράκι. Της έλεγαν ότι κατά πάσα πιθανότητα θα αποβάλει, όμως πρόσεχε, και όλα πήγαν καλά. ΚΑι μετά έκανε και άλλο παιδάκι. Με όλο το θάρρος, μην λες 6 μήνες χαμένοι... ΚΑταλαβαίνω απόλυτα τη στενοχώρια σου και την απογοήτευσή σου κάθε μήνα, αλλά μην φτάσεις στο σημείο να μην εκτιμάς ό,τι άλλο έχεις στη ζωή σου. Δεν σε ξέρω αλλά είμαι σίγουρη πως αξίζεις για πολλούς λόγους και όχι μόνο για τη μητρότητα και ότι υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι και καταστάσεις που σου δίνουν χαρά - μη σταματάς να τα βλέπεις. Και, αν επιτρέπεται να σου δώσω μια συμβουλή, δώσε έμφαση σε όσα δεν μπορούν να κάνουν εύκολα όσοι έχουν μωρό - γιατί σύντομα και εσύ και εγώ και οι άλλες θα βρεθούμε στην ίδια θέση.... Βγαίνε, ταξίδευε, παίρνα στιγμές ποιότητας με τον άντρα σου... Ξέρεις καμιά φορά σκέφτομαι πως φταίω που άργησα να αρχίσω να το προσπαθώ και μεγαλωσα. Ομως με τον άντρα μου τα φτιάξαμε πριν 1,5 χρόνο μόλις και πριν τον γνωρίσω δεν ήμουν ευτυχισμένη με αυτόν που ήμουν και είμαι σίγουρη ότι θα ήταν λάθος αν είχαμε κάνει παιδί... ΘΑ είχαμε χωρίσει τώρα και θα τρέχαμε και δε θα φτάναμε... ΚΑι με τον άντρα μου τώρα ακόμα δεν έχουμε χορτάσει ο ένας τον άλλο, αλλά αρχίσαμε να προσπαθούμε νωρίς λόγω της ηλικίας μου... Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το παιδί είναι κάτι υπέροχο, όμως δεν πρέπει να θεωρούμε τη ζωή μας άχρηστη χωρίς αυτό.

Κι εμείς το κάναμε χωρίς παραπεμπτικό. Πήρε το δείγμα στο σπίτι (σε ουροσυλλέκτη που πήραμε από το φαρμακείο) και το πήγα εγώ "τρέχοντας" στη Βιοιατρική. Εκεί, μου είχαν πει να πάω πριν τις 10 το πρωί, δεν ξέρω αν αυτό ισχύει παντού. Επίσης να έχει προηγηθεί αποχή πάνω από 3 μέρες, γιατί αλλιώς μπορεί να φανεί ασθενές ενώ δεν είναι. Και να μην έχει πιει αλκοολ το προηγούμενο βράδυ και να μην έχει πάρει φάρμακα (αν παίρνει κάτι, θα πρέπει να ρωτήσετε γιατρό αν επηρεάζει). Το κάναμε Πέμπτη και ήταν έτοιμο Τετάρτη μαζί με καλλιέργεια η οποία ανεβάζει το κόστος (156 με απόδειξη) όμως, επειδή η διαδικασία είναι δυσάρεστη για τους άντρες, προτιμήσαμε να ξεμπερδεύουμε μια κι έξω. Οπότε σε συμβουλεύω να κάνετε κι εσείς το πλήρες. Βέβαια, όταν το έκανα κάποια κοπέλα στο ΄φορουμ μου είπε ότι με κοροιδέψανε και ότι εκείνη το είχε πληρώσει πολύ λιγότερο, αλλά τι να κάνουμε, σε αυτά τα θέματα δεν μπορείς να κάνεις έρευνα αγοράς και μεγαλύτερο ρόλο παίζει το να είναι κοντά στο σπίτι σου για να φτάσει εγκαίρως!Μετά να πάτε στο γυναικολόγο σου να το ερμηνεύσει - μην βγάλετε συμπεράσματα μόνοι σας γιατί μπορεί να στενοχωρηθείτε άδικα. Εμένα ο μικροβιολόγος όταν το πήρα μου είπε ότι είναι οκ, αλλά όχι "άριστο" και στενοχωρήθηκα λίγο, αλλά ο γιατρός μου μου είπε ότι δεν μπορείς να το "ενοχοποιήσεις" για υπογονιμότητα, ούτε χρειάζεται κάποια θεραπεία. Καλά κάνετε και το κάνετε, για να ξέρετε τι συμβαίνει και να μην κάνετε λάθος σκέψεις ή κινήσεις -

Κι εμείς το κάναμε χωρίς παραπεμπτικό. Πήρε το δείγμα στο σπίτι (σε ουροσυλλέκτη που πήραμε από το φαρμακείο) και το πήγα εγώ "τρέχοντας" στη Βιοιατρική. Εκεί, μου είχαν πει να πάω πριν τις 10 το πρωί, δεν ξέρω αν αυτό ισχύει παντού. Επίσης να έχει προηγηθεί αποχή πάνω από 3 μέρες, γιατί αλλιώς μπορεί να φανεί ασθενές ενώ δεν είναι. Και να μην έχει πιει αλκοολ το προηγούμενο βράδυ και να μην έχει πάρει φάρμακα (αν παίρνει κάτι, θα πρέπει να ρωτήσετε γιατρό αν επηρεάζει). Το κάναμε Πέμπτη και ήταν έτοιμο Τετάρτη μαζί με καλλιέργεια η οποία ανεβάζει το κόστος (156 με απόδειξη) όμως, επειδή η διαδικασία είναι δυσάρεστη για τους άντρες, προτιμήσαμε να ξεμπερδεύουμε μια κι έξω. Οπότε σε συμβουλεύω να κάνετε κι εσείς το πλήρες. Βέβαια, όταν το έκανα κάποια κοπέλα στο ΄φορουμ μου είπε ότι με κοροιδέψανε και ότι εκείνη το είχε πληρώσει πολύ λιγότερο, αλλά τι να κάνουμε, σε αυτά τα θέματα δεν μπορείς να κάνεις έρευνα αγοράς και μεγαλύτερο ρόλο παίζει το να είναι κοντά στο σπίτι σου για να φτάσει εγκαίρως!Μετά να πάτε στο γυναικολόγο σου να το ερμηνεύσει - μην βγάλετε συμπεράσματα μόνοι σας γιατί μπορεί να στενοχωρηθείτε άδικα. Εμένα ο μικροβιολόγος όταν το πήρα μου είπε ότι είναι οκ, αλλά όχι "άριστο" και στενοχωρήθηκα λίγο, αλλά ο γιατρός μου μου είπε ότι δεν μπορείς να το "ενοχοποιήσεις" για υπογονιμότητα, ούτε χρειάζεται κάποια θεραπεία. Καλά κάνετε και το κάνετε, για να ξέρετε τι συμβαίνει και να μην κάνετε λάθος σκέψεις ή κινήσεις -

Κι εμείς το κάναμε χωρίς παραπεμπτικό. Πήρε το δείγμα στο σπίτι (σε ουροσυλλέκτη που πήραμε από το φαρμακείο) και το πήγα εγώ "τρέχοντας" στη Βιοιατρική. Εκεί, μου είχαν πει να πάω πριν τις 10 το πρωί, δεν ξέρω αν αυτό ισχύει παντού. Επίσης να έχει προηγηθεί αποχή πάνω από 3 μέρες, γιατί αλλιώς μπορεί να φανεί ασθενές ενώ δεν είναι. Και να μην έχει πιει αλκοολ το προηγούμενο βράδυ και να μην έχει πάρει φάρμακα (αν παίρνει κάτι, θα πρέπει να ρωτήσετε γιατρό αν επηρεάζει). Το κάναμε Πέμπτη και ήταν έτοιμο Τετάρτη μαζί με καλλιέργεια η οποία ανεβάζει το κόστος (156 με απόδειξη) όμως, επειδή η διαδικασία είναι δυσάρεστη για τους άντρες, προτιμήσαμε να ξεμπερδεύουμε μια κι έξω. Οπότε σε συμβουλεύω να κάνετε κι εσείς το πλήρες. Βέβαια, όταν το έκανα κάποια κοπέλα στο ΄φορουμ μου είπε ότι με κοροιδέψανε και ότι εκείνη το είχε πληρώσει πολύ λιγότερο, αλλά τι να κάνουμε, σε αυτά τα θέματα δεν μπορείς να κάνεις έρευνα αγοράς και μεγαλύτερο ρόλο παίζει το να είναι κοντά στο σπίτι σου για να φτάσει εγκαίρως!Μετά να πάτε στο γυναικολόγο σου να το ερμηνεύσει - μην βγάλετε συμπεράσματα μόνοι σας γιατί μπορεί να στενοχωρηθείτε άδικα. Εμένα ο μικροβιολόγος όταν το πήρα μου είπε ότι είναι οκ, αλλά όχι "άριστο" και στενοχωρήθηκα λίγο, αλλά ο γιατρός μου μου είπε ότι δεν μπορείς να το "ενοχοποιήσεις" για υπογονιμότητα, ούτε χρειάζεται κάποια θεραπεία. Καλά κάνετε και το κάνετε, για να ξέρετε τι συμβαίνει και να μην κάνετε λάθος σκέψεις ή κινήσεις -

Κι εμείς το κάναμε χωρίς παραπεμπτικό. Πήρε το δείγμα στο σπίτι (σε ουροσυλλέκτη που πήραμε από το φαρμακείο) και το πήγα εγώ "τρέχοντας" στη Βιοιατρική. Εκεί, μου είχαν πει να πάω πριν τις 10 το πρωί, δεν ξέρω αν αυτό ισχύει παντού. Επίσης να έχει προηγηθεί αποχή πάνω από 3 μέρες, γιατί αλλιώς μπορεί να φανεί ασθενές ενώ δεν είναι. Και να μην έχει πιει αλκοολ το προηγούμενο βράδυ και να μην έχει πάρει φάρμακα (αν παίρνει κάτι, θα πρέπει να ρωτήσετε γιατρό αν επηρεάζει). Το κάναμε Πέμπτη και ήταν έτοιμο Τετάρτη μαζί με καλλιέργεια η οποία ανεβάζει το κόστος (156 με απόδειξη) όμως, επειδή η διαδικασία είναι δυσάρεστη για τους άντρες, προτιμήσαμε να ξεμπερδεύουμε μια κι έξω. Οπότε σε συμβουλεύω να κάνετε κι εσείς το πλήρες. Βέβαια, όταν το έκανα κάποια κοπέλα στο ΄φορουμ μου είπε ότι με κοροιδέψανε και ότι εκείνη το είχε πληρώσει πολύ λιγότερο, αλλά τι να κάνουμε, σε αυτά τα θέματα δεν μπορείς να κάνεις έρευνα αγοράς και μεγαλύτερο ρόλο παίζει το να είναι κοντά στο σπίτι σου για να φτάσει εγκαίρως!Μετά να πάτε στο γυναικολόγο σου να το ερμηνεύσει - μην βγάλετε συμπεράσματα μόνοι σας γιατί μπορεί να στενοχωρηθείτε άδικα. Εμένα ο μικροβιολόγος όταν το πήρα μου είπε ότι είναι οκ, αλλά όχι "άριστο" και στενοχωρήθηκα λίγο, αλλά ο γιατρός μου μου είπε ότι δεν μπορείς να το "ενοχοποιήσεις" για υπογονιμότητα, ούτε χρειάζεται κάποια θεραπεία. Καλά κάνετε και το κάνετε, για να ξέρετε τι συμβαίνει και να μην κάνετε λάθος σκέψεις ή κινήσεις -

Πριν μια βδομάδα που πήγαμε στον παπά που θα μας παντρέψει τα χαρτιά για την άδεία γάμου, μας έκανε ένα μικρό κήρυγμα. Μας είπε λοιπ΄΄ον να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, να μην γκρινιάζουμε, να μην έχουμε την απαίτηση ο άλλος να είναι πάντα στα χάι του κλπ και στο τέλος μας είπε να προσέχουμε τα πεθερικά!!!! Να μην τους αφήνουμε να ανακατεύονται γιατί τώρα θα έχουμε τη δική μας οικογένεια και ότι μάλιστα το λένε και τα λόγια του γάμου, ότι αφήνουμε τις μέχρι τότε οικογένειές μας κλπ. Μου έκανε πολύ εντύπωση να λέει κάτι τέτοιο ένας παπάς - φανταστείτε τι έχουν δει τα μάτια του....

Πριν μια βδομάδα που πήγαμε στον παπά που θα μας παντρέψει τα χαρτιά για την άδεία γάμου, μας έκανε ένα μικρό κήρυγμα. Μας είπε λοιπ΄΄ον να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, να μην γκρινιάζουμε, να μην έχουμε την απαίτηση ο άλλος να είναι πάντα στα χάι του κλπ και στο τέλος μας είπε να προσέχουμε τα πεθερικά!!!! Να μην τους αφήνουμε να ανακατεύονται γιατί τώρα θα έχουμε τη δική μας οικογένεια και ότι μάλιστα το λένε και τα λόγια του γάμου, ότι αφήνουμε τις μέχρι τότε οικογένειές μας κλπ. Μου έκανε πολύ εντύπωση να λέει κάτι τέτοιο ένας παπάς - φανταστείτε τι έχουν δει τα μάτια του....

Πριν μια βδομάδα που πήγαμε στον παπά που θα μας παντρέψει τα χαρτιά για την άδεία γάμου, μας έκανε ένα μικρό κήρυγμα. Μας είπε λοιπ΄΄ον να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, να μην γκρινιάζουμε, να μην έχουμε την απαίτηση ο άλλος να είναι πάντα στα χάι του κλπ και στο τέλος μας είπε να προσέχουμε τα πεθερικά!!!! Να μην τους αφήνουμε να ανακατεύονται γιατί τώρα θα έχουμε τη δική μας οικογένεια και ότι μάλιστα το λένε και τα λόγια του γάμου, ότι αφήνουμε τις μέχρι τότε οικογένειές μας κλπ. Μου έκανε πολύ εντύπωση να λέει κάτι τέτοιο ένας παπάς - φανταστείτε τι έχουν δει τα μάτια του....