ΛΙΖΑ

καλημέρα, το ότι δεν έχεις άνρθωπο για το μωρό σου δεν τους άφορά, όπως δεν θα αφορούσε και τον εργοδότη σου αν ήσουν υπάλληλος (πέραν των αδειών κλπ που προβλέπει ο ΄νομος). Αν όμως πρόκειται να κλείσεις τελείως την επιχείρησή σου (με διακοπή στη ΔΟΥ κλπ) τότε αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να γίνει δεκτό ως λόγος απαλλαγής σου από την καταβολή αποζημίωσης. Επίσης, έχει σημασία επειδή μιλάς για 45 χρονια, τι συμφωνητικό υπάρχει. Υπάρχει ένα από το 1965 (προφανώς των γονέων σου) ή είχες κάνει πρόσφατα εσύ καινούργιο και πότε; Από το πόσο παλιό είναι το συμφωνητικό εξαρτώνται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις και τα δικά σου και τα δικά τους. Άρα, εάν δεν καταφέρεις να διαπραγματευτείς μόνη σου και να βρείτε μια λύση συμβιβαστική από κοινού, πρέπει να το αναθέσεις επισήμως σε δικηγόρο δίνοντας και όλα τα σχετικά έγγραφα που έχεις. Και μην ξεχνάς ότι αν ο άλλος είναι "κακόπιστος" μπορεί να αρνηθεί μετά οποιαδήποτε "μιλητή" συμφωνία, οπότε αν καταφέρεις να το κλείσεις μόνη σου το θέμα, οπωσδήποτε πρέπει η συμφωνία να γίνει γραπτώς. Καλή επιτυχία

είναι άδικο και παράλογο να είμαστε ενήλικες (πολλές και μητέρεςς), εξ ορισμού εξοικιωμένες με το Ιντερνετ και τις δυνατότητές του και να ζητάμε το λόγο από τη Λένα για κάτι που κάναμε εν γνώσει μας και με δική μας πρωτοβουλία. Δεν το ξέραμε δηλαδή ότι η ανάρτηση φωτογραφιών μας χωρίς προστασία τις καθιστά ορατές και διαθέσιμες στον οποιοδήποτε σε όλο τον κόσμο; Αν θέλαμε απλώς να τις μοιραστούμε με κάποιες έμπιστες ( ηλεκτρονικές μας φίλες όπως είπε και μια άλλη κοπέλα ας τις στέλναμε με μήνυμα. Σε τίποτα δε μας παραπλάνησε το φόρουμ, ούτε σε τίποτα μας εξέθεσε. Ας αναλαμβάνει κανείς τις ευθύνες του. Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι ότι όντως είναι πολύ αργό και ψιλοκολλάει καμιά φορά... Αλλά και πάλι δεν έχουμε το δικαίωμα να γκρινιάζουμε για κάτι που είναι ιδιωτικό ψυχαγωγικό, προαιρετικό και τζάμπα! Οσο για το μπλε, πρώτον εμένα μου αρέσει, δεύτερον νομίζω ότι ο διαχωρισμός ροζ - κορίτσια μπλε - αγόρια ανήκει στο παρελθόν και αν έχει κάπου παραμείνει είναι στα μωρουδιακά και πάλι όχι για όλους, τρίτον τι μας νοιάζει... Εγώ προσωπικά έχω γράψει πολλά για την εξωσωματι΄κη μου και την εγκυμοσύνη μου και έχω αποφύγει να δημοσιοποιήσω λεπτομέρειες για τον εαυτό μου που θα με καθιστούσαν αναγνωρίσιμη σε τυχόν γνωστούς μου γιατί πράγματι δεν σημαίνει ότι όσα λέω σε εσάς που δεν σας ξέρω για λόγους ανταλλαγής εμπειριών και απόψεων θα ήθελα να τα αποκαλύψω και στον κάθε γνωστό μου. Θέλω να πω ότι ΄προσπάθησα να σκεφτώ τι "κινδύνους" έχω πριν γράψω. Τώρα αν μια γάτα κουμπάρα του κουμπάρου κατάλαβε ότι είμαι εγώ και ενδεχομένως έτσι έμαθε ότι έκανα αμνιοπαρακέντηση που δεν το είχα πει σε κανέναν, φταίω εγώ και όχι η Λένα. Και για να ... ευθυμήσουμε λίγο, θυμάστε μια διαφήμιση της Τελεστετ πριν λ΄λιγα χρόνια που συναντά κάποιος μια κοπ΄΄ελα που είχε γνωρίσει μέσω Ιντερνετ και ενώ του είχε στείλει μια φωτο που ήταν κούκλα στην πραγματικότητα ήταν ασχημούλα , και όταν της δείχνει τη φωτό του λέει "ah, this was last year!!!"... μη μου πείτε ότι δε γελάσαμε όλοι τότε πολύ! Ε, αυτό πάθαμε και τώρα, και μάλιστα την Ελβίρα ούτε την είχαμ ερωτευτεί ούτε ραντεβού της είχαμε κλείσει!

εγώ δεν είχα βάλει ποτέ φωτογραφία γιατί φοβόμουν την κακή χρήση - βέβαια εγώ δεν είμαι ούτε στο facebook και απ' ό,τι ξέρω αποτελώ εξαίρεση. Το πρόβλημα είναι γενικότερα του Ιντερνετ και όχι μόνο του μαμμυλαντ... κρίμα θα είναι να διαγραφούν θέματα που περιέχουν χρήσιμες πληροφορίες για άλλους - εγώ σε πολλε΄ς περιπτώσεις βοηθήθηκα διαβάζοντας παλιά θέματα - αν μπορούσαν να διαγραφούν μόνο οι φωτο; όσο για το θέμα "ελβίρα" πραγματικά νομίζω ότι δε μας έβλαψε, πέραν του ότι ίσως αισθανθήκαμε λίγο ηλίθιες όσες τυχόν είχαμε "μιλήσει" μαζί της... το σοβαρό και το θλιβερό είναι, όπως έγραψαν και άλλα μέλη όπως το Τυρογαριδάκι το τι ώθησε την κοπέλα να το κάνει αυτό.... Για΄τι αν κρίνω από αυτά που έγραφε δε νομίζω ότι σκοπός της ήταν να "σπάσει πλάκα" αλλά σα να ήθελε να φανταστεί μια άλλη ζωή - κρίμα... Μακάρι κάποτε να καλύψει τα κενά της (αν καμια σας διάβαζε μικρή "το κολέγιο του Σαιν Κλαιρ" υπήρχε κι εκεί μια μαθήτρια που είχε επινοήσει μια ψεύτική ζωή τελείως, όπως και στο βιβλίο "το Ψέμα" της Ζωρζ Σαρρή - άρα είναι παλιά ιστορία, απλώς τώρα γίνεται και με τα σύγχρονα μέσα...

ΚΙ εμένα ο γιατρός μου είπε ότι δεν πειράζει ο καφές (όχι βέβαια σε μεγάλες ποσότητες) και πίνω έναν την ημέρα. Στην αρχή προσπάθησα κι εγώ να τον κόψω και με έπιανε κι εμένα πονοκέφαλος - χαίρομαι που το ακούω και από άλλους - μου είχε κάνει πολλή εντύπωση τότε ...

Δε νομίζω ότι το έξω είναι κακό για ένα μωρό ή μια λεχώνα, αρκεί να είναι και οι δύο σωστά ντυμένοι, να μην πάνε σε κλειστό χώρο που υπάρχει συνωστισμός και να μην υπάρχουν ακραίες καιρικές συνθήκες (παγωνιά - καταιγίδα - καύσωνας). Αν είναι μια ωραία μέρα νομίζω ότι μια βόλτα είναι ό,τι καλύτερο και για τους δύο. Και τώρα με τη γριπη των χοίρων πολλοί άνρθωποι έγιναν ιδιαιτέρως υποχόνδριοι. Εμένα που είμαι έγκυος κάποιοι μου ειπαν να μη φιλάω κανέναν (αλλά θα έπρεπε να γίνω πολύ αγενής γιατί, υπάρχει η τάση του φιλιού ειδικά σε γιορτές) και να μην πάω σινεμά ή θέατρο. Ομολογώ ότι τόλμησα και πηγα κάνοντας την ευχή να μην φταρνιστεί κανείς στα μούτρα μου! Και πήγα γιατί είναι κάτι που μου αρέσει πολύ και επιπλέον είχα κάποιες δυσκολίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και αυτές ήταν πραγματικές ευκαιρίες για λίγες ώρες να ξεφύγω από τις σκέψεις μου. Αλλωστε δουλεύω, οπότε εκτίθεμαι. Αυτό που μπόρεσα να αποφύγω ήταν τα τρένα και τα λεωφορεία (με πάει ο άντρας μου) γιατί αυτά όντως είναι επικίνδυνα όταν είναι φίσκα... Μια φίλη μου με παιδιά προσχολικής ηλικίας απαγο΄ρευσε στην ξαδέλφη της που μένει δίπλα να έρθει στο σπίτι της όλο το χειμώνα με τα παιδιά της που πάνε σχολείο... Αρα είναι λίγο υποκειμενικό το θέμα. Το βέβαιο είναι ότι δεν είναι ο αέρας που μας αρρωσταίνει - Αρα δεν καταλαβαίνω τι πειράζει η βόλτα Οι θρησκευτικοί λόγοι δεν με πείθουν καθόλου. Και αν κάποιος δεν πιστεύει γενικά στα κακά πνεύματα γιατί να πιστέψει ειδικά τότε; Και ο Χριστούλης ακόμα που γεννήθηκε στη φάτνη, νομίζω ότι βγήκε πριν σαραντίσει και ό,τι έπαθε το έπαθε από κακούς ανθρώπους όχι από κακά πνεύματα. Νομίζω ότι όπως είπε η ΚΑτερίνα δυστυχώς στη θρησκεία έχουν παρεισφρύσει κάποιοι κανόνες που προέρχονται από κάποιες κοινωνικές καταστάσεις και σκοπιμότητες του παρελθόντος που δεν έχουν καμία σχέση με την ιδεολογία του χριστιανισμού δηλαδή την αγάπη και την ειρήνη

Μόλις μπήκα στον 8ο! Αλλά επειδή πέρασα από φάση αμνιοπαρακέντησης, και μόλις τελείωσε αυτό προέκυψε μια αρρώστια στην οικογένεια, ουσιαστικά τώρα μόλις άρχισα τις αγορές. Το φύλο το είχε πει αυτός που είχε κάνει την αυχενική στην 13η εβδομάδα αλλά ο γιατρός μου δεν το επιβεβαίωνε... Με την αμνιοπαρακέντηση όμως το έμαθα σίγουρα.

Κιέχει και πολλά ωραία χρώματα! Εγώ περιμένω κοριτσάκι αλλά δε θέλω να το πάρω ροζ - φούξια κλπ μήπως και αργότερα προκύψει και κανένα αγοράκι!

Καλορίζικο λοιπόν! Εγώ τώρα προσπαθω να αποφασίσω μεταξύ του Inglesina kai tou PEg Perego Pliko και έχω λίγο .... κολλήσει! Από την .... ενδελεχή μελέτη που έχω κάνει έχω καταλήξει ότι το πρώτο υπερτερεί στο εύκολο κλείσιμο - άνοιγμα (με το ένα χέρι) αν και δεν ξέρω τελικά κατά πόσο είναι εφικτό να κρατάς το μωράκι (που προφανώς θα κουνιέται) και την τσάντα σου και ταυτόχρονα να κλείνεις το καρότσι και να το βάζεις στο πορτ μπαγκάζ... Οι φίλες μου οι έμπειρες λένε ότι πρώτα βάζεις το παιδί στο καθισματάκι του και μετά συγυρίζεις τα υπόλοιπα... Πάντως αν έχετε εμπειρίες από καρότσια δώστε καμία συμβουλή!

Ευχαριστώ πολύ Μαράκι!

γεια σου Ατζελίνα! τελικά ήρθε το καροτσάκι σου; Είδα κι εγώ μεγάλες διαφορε΄ς τιμής και στα peg perego και στα iglesina που μου αρέσουν αλλά προβληματίζομαι λίγο (γιατί να έχουν τόση διαφορά). Κατά τ'άλλα έχω κάνει παραγγελίες μέσω ίντερνετ για αεροπορικά εισιτήρια και κρατήσεις ξενοδοχείων και έως τώρα όλα πήγαν καλά...

γεια σας, για τα ΝΚ ξέρω κι εγώ ότι υπάρχει διχογνωμία - άλλοι γιατροί δεν τα παραδέχονται καθόλου και άλλοι τα πιστεύουν πολύ... Πάντως η φίλη μου που προσπαθούσε σχεδόν 5 χρόνια και δεν έμενε έγκυος παρόλο που δεν είχε βρεθεί κανέναν πρόβλημα μετά από δύο αποτυχημένες εξωσωματικές έκανε εξέταση για ΝΚ, βρέθηκαν μη φυσιολογικά, έκανε το λεγόμενο εμβόλιο και αμέσως εξωσωματική και πέτυχε... Δεν ξέρουμε όμως αν ήταν λόγω των ΝΚ ή τυχαίο (πολλές φορές πετυχαίνει κανείς με την τρίτη χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα ). Είχε πάει στο κέντρο LOCUS MEDICUS στους Αμπελόκηπους (για τα ΝΚ όχι για την εξωσ) - εκεί ασχολούνται πολύ με αυτά .... Νούμερα όμως δεν ξέρω να σας πω...

Μια φίλη μου έστελνε την κόρη της στο KISSIFER στο Μαρούσι - είναι στην Βασ. Ολγας (ξέρεις ο δρόμος παράλληλα με τις γραμμές που είναι και το γυμναστήριο Σπύρος Λούης - κοντά στο σταθμό ) και ήταν πολύ ευχαριστημένη - δεν ξέρω τιμές όμως Επίσης ξέρω ότι είναι πολύ καλοί και οι δημοτικοί του Αμαρουσίου, αλλά είναι λίγο δύσκολο να βρεις θέση

Εύα δεν ξέρω γιατί πήρες προσωπικά αυτά που έγραψα - για να πω την αλήθεια μπήα στο θέμα από περιέργεια γιατί δεν ήξερα τι ήταν αύτά τα αρχικά, τις περισσότερες κοπέλες που γράφουν δεν τις "ξέρω" και διάβασα όλα όσα γράφτηκαν χωρίς να δώσω σημασία στο συντάκτη κάθε σχολίου και παρέθεσα κι εγώ την άποψή μου. Παρεξηγήθηκα ΤΡΟΜΕΡΑ σε δύο σημεία και θέλω να το ξεκαθαρίσω: α) για το θέμα της γονιμότητας, δεν είπα ότι ο φτ τη βλάπτει - δεν προκύπτει από αυτό που έγραψα και θα ήταν μια άποψη τόσο εξωφρενική έως χαζή που στενοχωριέμαι λίγο που μου αποδόθηκε. Είπα μόνο ότι επειδή ο χρόνος δρα πολύ συχνά κατά της γονιμότητας, πιστεύω ότι δεν αξίζει να αναβάλλει κανείς το παιδί μόνο για αποφύγει την καισαρική (που και αυτό δεν είναι βέβαιο, γιατί μπορεί να χρειαστεί τελικά η καισαρική για κάποιο λόγο σοβαρό). β) για το να "αφήνουμε να έρθουν όσα παιδιά να' ναι": Ουδόλως είπα ή υπονόησα κάτι τέτοιο, που το θεωρώ ανεύθυνο αλλά και προσωπική επιλογή του καθενός. Είπα "αν υπάρχουν οι άλλες προυποθέσεις" και εννοούσα τα οικονομικά, τις σπουδές, τη σχέση του ζευγαριού, τη ύπαρξη ή όχι βοήθειας, την υγεία, αυτούς τους πολύ σοβαρούς λόγους και είπα ότι ΑΝ τίποτα από αυτά δεν είναι εμπόδιο, καλύτερα να μην αργεί κανείς γ) ξέρω ότι το ποσοστό των καισαρικών στσην Ελλάδα είναι υψηλότερο από το μέσο της δυτικής Ευρώπης - όμως δεν πιστεύω ότι οφείλεται εξ ολοκλήρου στο ότι εμείς έχουμε γιατρούς ανεύθυνους, παραδόπιστους και άπειρους. Ένα μέρος ίσως, ένα άλλο οφείλεται στις ίδιες τις γυναίκες (πράγματι υπάρχουν κάποιες που το επιδιώκουν, το μεγαλύτερο μέρος οφείλεται πιστεύω σε αντικειμενικούς κινδύνους και τέλος μπορεί να υπάρχει και ένα μέρος που οφείλεται σε έλλειψη αυτοπεποίθησης κάποιων γιατρών. Δηλαδή όπως και σε άλλα θέματα, γίνεται εκείνη την ώρα ένα ζύγισμα πιθανοτήτων και κινδύνων - μπορεί πχ, η δυσαναλογία να εκτιμηθεί διαφορετικά από δύο διαφορετικούς γιατρούς - ε, εγώ, σε περίπτωση που υπήρχε "αμφιβολία" για την επιλογή της μεθόδου, θα προτιμούσα την καισαρική - . Αυτά είπα - και δεν περίμενα ότι το θέμα αυτό έπρεπε να γίνει αιτία "θυμού" - στο κάτω κάτω, ό,τι και να συζητάμε εδώ, την απόφαση η κάθε μία την παίρνει μόνη της με το γιατρό της συνήθως και με την ... σχετική εισήγηση του ίδιου του μωρού - έτσι δεν είναι; Εύχομαι η κάθε μία μας να έχει μια πολύ ωραία γέννα!

εγώ δεν μπορούσα να μείνω έγκυος επί 2 χρόνια σχεδόν και τελικά έκανα εξωσωματική και έμεινα - επειδή πρόβλημα δεν βρισκόταν είχα κάνει του κόσμου τις εξετάσεις και στο τέλος έκανα και για θρομβοφιλία προληπτικά - χωρίς να έχω ποτέ αποβάλει. Από έναν κατάλογο 10 μετρήσεων, οι 3 βγήκαν μη φυσιολογικές και ο γιατρός μου είπε να κάνω ηπαρίνες για καλό και για κακό, χωρίς να είναι βέβαιο ότι αν δεν τις έκανα θα απέβαλλα... Αλλά εννοείται ότι - ειδικά επειδή άργησα να μείνω έγκυος και είμαι και 35 χρονών - δεν υπήρχε περίπτωση να το ρισκάρω. τις κάνω λοιπόν καθημερινά από την εμβρυομεταφορά - τώρα είμαι 31η εβδομάδα και μάλλον θα τις κάνω μέρχρι να γεννήσω. Μου τις κάνει ο άντρας μου... Εντάξει, καλύτερα θα ήταν να μην χρειαζόντουσαν , αλλά δεν είναι τίποτα και κάθε φορά που πάω να δυσνασχεστήσω σκέφτομαι ότι μπορεί σε αυτές να οφείλω το ότι το μωράκι κρατήθηκε στην κοιλιά μου και τότε λέω ... σε ευχαριστώ ενεσούλα μου! Αυτό που σου είπαν όλες οι προλαλήσασες είναι απόλυτα σωστό: να χαίρεσαι που βρήκες το πρόβλημα και που είναι ένα πρόβλημα παλιό, γνωστό και κοινό και αντιμετωπίζεται με επιτυχία, χωρίς καθυστερήσεις και παρενέργειες. Υπάρχουν τόσα "μυστηριώδη" ή δύσκολα προβλήματα στο θέμα σύλληψη και κύηση που όποιος βρίσκει το πρόβλημα πραγματικά πρέπει να χαίρεται, να κάνει ό,τι του λένε και να κοιτάει μπροστά! Αν μπορέσεις να τις κάνεις και μόνη σου θα είσαι και πολύ ... μάγκας! εγώ βολεύτηκα με τον άντρα μου και δεν το έχω τολμήσει - έίναι όμως απλούστατες ενέσεις με μικρές βελονίτσες και η όποια ενόχληση κρατάει λιγότερο από ένα λεπτό! Οσο για τα πεθερικά, τους κουμπάρους κλπ εννοείται ότι δεν είσαι υποχρεωμένη να τους το πεις... Εμένα εκτός από τους γονείςμου και 2 φίλες μου κανείς άλλος δεν ξέρει καν για την εξωσωματική - αν είχα χρειαστεί πολλε΄ς θα το είχα πει κάποια στιγμή γιατί θα είχα κουραστεί να κρύβομαι και γιατί θα το υποπτεύονταν ίσως κάποιοι - Ειχα την τύχη να είναι με την πρώτη - και αφού δεν το είπα εξ αρχής (γιατί πίστευα ότι θα με άγχωναν περισσότερο) δεν το είπα ούτε μετά. Είναι δικό σου θέμα απολύτως - αν νιώθεις καλύτερα να ... χτυπάς την ένεση την ώρα του οικογενειακού δείπνου, ή να μην το πεις ποτ΄΄ε, εσύ αποφασίζεις Σου εύχομαι καλή επιτυχία!

Καλημέρα, κι εγώ έμεινα με την πρώτη εξωσωματική - προσπαθούσαμε σχεδόν 2 χρόνια και η διάγνωση ήταν "ανεξήγητη" υπογονιμότητα. Καλη επιτυχία!

συμφωνω με τη Ζούμπι. Στις περισσότερες περιπτώσεις καισαρικής υπάρχουν κάποιοι κίνδυνοι που την υπαγορεύουν. Και δεν θα ρίσκαρα ποτέ τη ζωή του παιδιού μου, τη δική μου, την υγεία μου ή τη μελλοντική μου γονιμότητα επειδή μπορεί να είχα μία μικρή υποψία "δόλου" του γιατρού - άλλωστε και για όλα τα άλλα θέματα που πάμε σε γιατρούς, μήπως έχουμε τις γνώσεις και την πρόσβαση σε πληροφορίες για να είμαστε σίγουροι ότι μας κάνουν το απολύτως σωστό και το απολυτως απαραίτητο; Αν αρχίσουμε να τα αμφισβητούμε όλα .... Εχω φίλες πολλές που γέννησαν με καισαρική και καμία δεν μου την έχει αναφέρει ως τραγική εμπειρία. Μάλιστα η κολλητή μου που γέννησε δίδυμα στην 30η εβδομάδα και φυσικά μπήκαν στη θερμοκοιτίδα για 45 μέρες ΄με το που βγήκε από το μαιευτήριο πήγαινε 2 φορές την ημέρα για να τα δει στο επισκεπτήριο - δηλαδή, ποιες 40 μέρες, ποια ράμματα, ποιοι πόνοι - εφόσον έπρεπε αναγκάστηκε να αναρρώσει αμέσως. Από την άλλη έχω ακούσει και από γυναίκες με φτ να έχουν πόνους από τα ράμματα κάτω ... Τέλος, επειδή εγώ δυσκολεύτηκα να συλλάβω, βλέπω το θέμα και από μια άλλη σκοπιά. Αυτό που ακούω να περιμένει κανείς 3 χρονια μόνο και μόνο για να προσπαθήσει για φτ, το θεωρώ λάθος... Αλλο, αν υπάρχουν και άλλοι λόγοι. Αν όχι όμως, επειδή δεν έρχονται όλες οι εγκυμοσύνες αμέσως μόλις τις θελήσουμε, ούτε είναι η ευκολία με την οποία ΄΄ηρθε ή πρώτη εγγύηση και για την επόμενη, πιστεύω ότι δεν αξίζει κανείς να αναβάλλει την μητρότητα όταν οι υπόλοιποες προυποθέσεις υπάρχουν. Βέβαια, παίζει ρόλο και η ηλικία - βλέπω ότι υπάρχουν κοπέλες που γέννησαν στα 10 ή στα 25, οπωσδήποτε αυτές έχουν πολύ χρόνο μπροστά τους...

Gorgina μου καλή επιτυχία σου εύχομαι!!! Το ίδιο και στην ΚΑτερίνα (που δεν σταματά να χαίρεται με τις χαρές των άλλων και να μοιράζεται τις αγωνίες άλλων, ακόμα και όταν η ίδια είναι στενοχωρημένη - πώς αλλιώς να ορίσει κανείς την "μεγάλη καρδιά".....)αμέσως μόλις ξαναπροσπαθήσει και σε όλες τις κοπέλες που δυσκολεύονται!! Ευχομαι το φθινόπωρο του 2010 να είναι γεμάτο γεννητούρια αυτών που κάνουν τώρα προσπάθεια!

Αγνούλα (δε με ξέρεις) συγχαρητήρια για το κοριτσάκι σου, να σας ζήσει! Εγώ είμαι στην 30η εβδομάδα και μ' εχει πιάσει το άγχος μη γεννήσω νωρίτερα, οπότε είναι ωραίο να ακούμε ότι ακόμα και αν γίνει αυτό δεν είναι απαραίτητο ότι θα χρειαστεί θερμοκοιτίδα λόγω βάρους ή αναπνευστικού κλπ!

Μαρίνα γειά σου, εμένα το ρινικό ήταν οκ, όμως ήταν αυξημένη η αυχενική - τελικά έκανα αμνιοπαρακέντηση την 21η εβδομάδα (πριν 2 μήνες) και τα αποτελέσματα ήταν εντάξει - εν τω μεταξύ είχα πάει και σε άλλους γιατρούς (τον καιρό της αυχενικής) και είχα πάρει πολύ διαφορετικά αποτελέσματα με αποτέλεσμα να ... τρελαθώ. Η αλήθεια είναι ότι μετά την αμνιο μπ΄΄ορεσα να χαρώ επιτέλους και άρχισα να χαιδεύω την κοιλιά μου και να κρυφομιλάω στο κοριτσ΄κι μου. Το τι θα κάνεις λοιπον εξαρτάται από το ποσοστό που σου δίνει ο γιατρός σου και από το δικό σου άγχος και το ένστικτό σου - και του άντρα σου βέβαια, αν και οι άντρες είναι συνήως πιο αισιόδοξοι νομίζω... Αν αποφασίσεις την αμνιοπαρακέντηση να πας σε γιατρό που εξειδικεύεται και φημίζεται γι' αυτό. Στη συννυφάδα μου είχαν πει για μικρό ρινικό και το ανιψάκι μου είναι υγιέστατο, πανέμορφο και πανέξυπνο!!!! Σου εύχομαι να αποφασίσεις γρήγορα και με το καλό το μωράκι σου!

XELONITSA έγραψε: έχεις κάνει έλεγχο θρομβοφιλίας; Τα λεγόμενα ΝΚ (natural killer cells); υστεροσκόπηση μήπως έχει κάτι η μήτρα και γίνεται μεν η εμφύτευση αλλά μετά "ξεκολλάει"; Υπάρχουν και τα αντιπατρικά και ο καρυότυπος - δεν ξέρω να σου πω πολλά γι' αυτό (είναι τα μόνα που δεν έκανα) αλλά ξέρω ότι σχετίζονται με αποβολές. Προσπάθησε να βρεις γιατρό που να έχει ασχοληθεί με το θέμα των αποβολών συγκεκριμένα - Φαντάζομαι ότι είχες κάνει ιστολογική εξέταση μετά τις αποβολές... Το να ήταν τυχαίες έχει αποκλειστεί; 31 είναι μια χαρά ηλικία πάντως! Αυτό είναι πολύ υπέρ σας! Ούτε εγώ κατάλαβα ποτέ πώς γίνεται να ξεαγχωθεί κανείς όταν ήδη έχει αγχωθεί και πριν να έχει θετικό αποτέλεσμα. θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο - ΟΜΩΣ!!!!! το σίγουρο είναι ότι η ιατρική έχει κάνει πλέον τεράστιες προόδους και τα προβλήματα τελικά λύνονται! Πολλές γυναίκες είχαν αποβολές και μετά έκαναν παιδάκια, άλλοτε με θεραπείες κλπ άλλοτε και χωρίς! Αυτό το φόρουμ πχ, είναι γεμάτο κοπέλες που ήταν σε παρόμοια θέση με τη δική σου και τώρα έχουν παιδάκια ή είναι έγκυοι όπως εγώ! όσο για το άγχος, δύσκολο να το ξεχάσεις, το μόνο που μπορώ να σου προτείνω είναι να είσαι όσο πιο δραστήρια μπορείς είτε πρόκειται για δουλειά είτε για διασκέδαση - και μάλιστα να κάνεις και πράγματα με το σκεπτικό ότι όταν μείνεις έγκυος και μετά γεννήσεις, κάποια από αυτά θα είναι λίγο πιο δύσκολο να τα κάνεις.

chrysa έγραψε: Εγώ την έκανα χωρίς να έχω καμία ένδειξη πλην της υπογονιμότητας και αφού οι άλλες εξετάσεις (σαλπιγγογραφία, υστεροσκόπηση, ορμονικές, σπέρμα, χλαμύδια, μυκοπλ, ουρεαπλ, νκ κύτταρα) είχαν βγει καλές. Και την έκανα γιατί υπάρχουν και προβλήματα χωρίς συμπτώματα που δεν φαίνονται με κανέναν άλλο τρόπο. Εάν δεν είναι επεμβατική ή αν είναι ελαφρώς όπως η δική μου (μου καυτηρίασαν τρεις μικρές εστίες ενδομητρίωσης που ήταν όμως σε "αδιάφορο" σημειο) μπορείς να προσπαθήσεις σχεδόν αμέσως. Δηλαδή: καλό είναι να την κάνεις αμέσως μετά το τέλος της περιόδου σουο (για να αποκλείσεις το να έχεις μείνει έγκυος). Μετά αν κατά την ωορρηξία (δεν ξέρω τι κύκλο έχεις) έχεις άκόμα ενοχλήσεις και φοβάσαι το σεξ, το πολύ πολύ να παραλείψεις έναν κύκλο (καμιά φορά κάνει καλό και αυτό γιατί είναι επιτέλους ένας κύκλος χωρίς άγχος). Σίγουρα όμως αφού φύγουν τα ράμματα θα νιώθεις μια χαρά!

Καλημέρα κοριτσάκια, εύχομαι φέτος να μείνετε όλες έγκυοι ! Εμείς προσπαθούσαμε 20 μήνες περιπου. Καναμε και 2 αποτυχημένες σπερματεγχύσεις, μετά δεν είχα άλλη υπομονή (είμαι 35 τώρα) κάναμε εξωσωματική (μικρογονιμοποίηση) και έμεινα! Τώρα είμαι στον 7ο μήνα - τρελαμένη στο άγχος όλον αυτον το καιρό βέβαια, το ομολογώ αυτό.... Δεν βρέθηκε ποτέ το πρόβλημα. Εντάξει, το σπέρμα δεν ήταν "τέλειο", αλλά ήταν στα φυσιολογικά επίπεδα, ποτέ δε χαρακτηρίστηκε προβληματικό - σκέφτομαι μήπως έφταιγε αυτό και απλά ήθελε το χρόνο του.... Εγώ όμως δεν άντεχα να περιμένω άλλα 2 χρόνια μήπως και κάτσει φυσιολογικά - Αυτό βέβαια είναι προσωπική υπόθεση και εξαρτάται και από την ηλικία της γυναίκας πολύ. Αν ήμουν 25 ίσως να περιμενα κι άλλο. Να ξέρετε πάντως όσες έχετε "απελπιστεί" αλλά βλέπτε την εξωσωματική με δέος, ότι είναι πολύ απλούστερη διαδικασία απ' ό,τι νομίζουν όσοι δεν την έχουν περάσει. Οπωσδήποτε υπάρχει άγχος κατά το δεκαπενθήμερο της αναμονής, αλλά μήπως και πριν δεν έχουμε άγχος και κλάματα κάθε μήνα; Επίσης έχει ένα κόστος κατά μέσο όρο 3000 Ευρώ αλλά από την άλλη όταν πετύχει είναι τόση η χαρά που δε σε νοιάζει πια αυτό... Για τη λαπαροσκόπηση που ρωτάτε, εγώ έκανα πριν ένα χρόνο. Είναι με ολική νάρκωση, έχει 3 μικρούλες τομές, μία στον αφαλό 2 εκ περίπου και δύο πιο κάτω αριστερά και δεξιά στη γραμμή του μπικίνι από 1 εκ η μία. Γύρισα σπίτι το απόγευμα της ίδιας μέρας και πήρα αντιβίωση για 3-4 μέρες. ΜΕτά πηγα και μου έκοψαν τα ραμματάκια. Πόναγα λίγο τις 3 πρώτες μέρες, αλλά απολύτως ανεκτά, ούτε παυσίπονο χρειάστηκα. Εμένα βρέθηκαν 3 μικρές εστίες ενδομητρίωσης που τις καυτηρίασε ο γιατρός, αλλά είπε ότι δεν θεωρούσε από τη θέση τους ότι έφταιγαν αυτές. Σε άλλη γυναίκα όμως μπορεί να βρεθεί και να αντιμετωπιστεί (γιατί είναι και επεμβατική αν χρειαστεί) ακριβώς το πρόβλημα που την ταλαιπωρεί! Και ή να αποφευχθεί η εξωσωματική ή να δοθεί τουλάχιστον συγκεκριμένη κατεύθυνση και να μην παλεύεις πια το άγνωστο.... Πάντως η δική μου εμπειρία λέει: αν είσαι ψύχραιμος και πολύ αισιόδοξος τύπος και μέχρι 30-32 χρονών και δεν έχει βρεθεί συγκεκριμένο και σοβαρό πρόβλημα, χάλάρωσε και περίμενε να έρθει μόνο του... Αν όμως αγχώνεσαι, κλαις, μετράς τις μέρες συνέχεια, δεν ευχαριστιέσαι τη ζωή σου, στενοχωριέσαι όταν ακούς για εγκυμοσύνες άλλων, στενοχωρείς τον άντρα σου ή αν πλησιάζεις τα 35 τότε, ακόμα και αν δεν έχει εντοπιστεί πρόβλημα, καλύτερα να προχωράς σε ριζικές λύσεις (αφού γίνουην όλες οι απαραίτητες εξετάσεις) .... Στο κάτω κάτω, και αν τελικά ήταν υπερβολή η πρώτη πετυχημένη εξωσωματική, θα έχεις την ευκαιρία να την αποφύγεις στο 2ο παιδάκι που θα έρθει μόνο του - χωρίς να υπάρχει πια όλη αυτή η στενοχώρια!

Για το θέμα των κινδύνων της εξωσωματικής: - οπωσδήποτε εξαρτάται από το πόσες κάνει κανείς, αφού αυξάνονται οι ποσότητες των φαρμάκων - και πάλι, βέβαια υπάρχουν και προσπάθειες χωρίς πολλά φάρμακα, όπως όταν υπάρχουν κρυοσυντηρημένα από προηγούμενη ή όταν γίνεται σε φυσικό κύκλο. Ούτως ή άλλως τεστ παπ πρέπει να κάνουμε κάθε χρόνο από τα 18 μας κανονικά ή από όταν αρχίσαμε σεξ. επαφές αν ήταν νωρίτερα, οπότε ουσιαστικά η διαφορά είναι ότι ίσως χρειάζεται συχνότερα ή νωρίτερα η μαστογραφία. Οπωσδήποτε η πρόληψη είναι το καλύτερο! Χρύσα έχεις κάνει και λαπαροσκόπηση και θρομβοφιλία;

Το κόστος πράγματι δε διαφέρει ιδιαίτερα, άσχετα με το πόσο διάσημος είναι ο γιατρός. γύρω στις 3000 είναι χωρίς τα φάρμακα. Ομως, τα φάρμακα τα καλύπτει σε μεγάλο ποσοστό το ταμείο σου - εμένα μου κάλυψε 75% - ίσως άλλα ταμεία να καλύπτουν και παραπάνω. Επίσης εμένα το ταμείο μου μου έδωσε και το συγκλονιστικό ποσό των 350 Ευρώ για την εξωσωματική και μου ξεκαθάρισε ότι αυτό το ποσό το δίνει το πολύ 2 φορές το χρόνο (δηλ. 2 εξωσ. το χ΄ρονο). Ευτυχώς πέτυχα με την πρώτη και όχι μόνο εγώ, οπότε μη το θεωρείς απίθανο! Για το γιατρό που έκλεισες έχω ακούσει και εγώ καλά λόγια και έχ και φίλη που πέτυχε 2 φορές (2 παιδάκια) σε αυτόν μετά από πολλές αποτυχίες σε άλλους ΄και μάλιστα γνωστούς. Εγώ πάλι πήγα σε έναν που δεν είναι διάσημος, αλλά μου τον σύστησε ο κανονικός μου γυναικολόγος - εννοείται ότι έχω τα κα΄λύτερα να πω, όχι μόνο γιατί πέτυχα αλλά γιατί με στήριξε πολύ και ψυχολογικά κατά τη διάρκεια, όχι κάνοντας κάτι ιδιαίτερο, αλλά έχοντας μια γλυκειά, μετρημένη, σταθερή συμπεριφορά. Νομίζω ότι το χειρότερο που χρειαζόμαστε σε τέτοια φάση, είναι είτε κάτι γλοιώδεις τύπους που τάζουν λαγούς με πετραχείλια, είτε κάτι σκληρούς κυνικούς τύπους που σε αποθαρρύνουν... Πάντως μην στενοχωριέσαι, η διαδικασία είναι πολύ πιο απλή απ' ό,τι νομίζεις και όταν μείνεις έγκυος, δε θα σε νοιάζει καθόλου πια το πώς έμεινες - στο λέω εγώ που είμαι τώρα στον 7ο! ΚΑλή επιτυχία!

Αλκόστ συμφωνώ απόλυτα με όσα λες - πάνω κα΄τω τα ίδια είχα γράψει παραπάνω. Κόψε λίγο τη φόρα στους συμβουλάτορες - πολλές γυναίκες μόλις γεννήσουν συμπεριφέροντ;αι λες και είναι διδάκτορες γυναικολόγοι, μαιευτήρες, παιδίατροι και ψυχολόγοι.... Και κυρίως συμβουλεύουν και κρίνουν χωρίς να ρωτήσεις... Μόνο ο γιατρός που μας παρακολουθεί μπορεί να συμβουλέψει για τα σοβαρά θέματα γιατί είναι ειδικός και γιατί ξε΄ρει την περίπτωσή μας, είτε πρόκειται για το πόσο σίδηρο θα πάρουμε είτε για το πότε και πώς θα γεννήσουμε. ΚΑι θα έχεις παρατηρήσει κι εσύ οτι οι γιατροί με κάποια θέματα που συζητάνε πολύ οι γυναίκες δεν ασχολούνται καθόλου - γιατί δεν είναι σημαντικά για την υγεία της εγκύου και του μωρού. Εγώ είχα ακούσει μέχρι και ότι δεν πρέπει να φταρνίζομαι - μα πώς γίνεται αυτο΄και μάλιστα επί 9 μήνες; Σου εύχομαι καλό υπόλοιπο εγκυμοσύνης!