ΛΙΖΑ

Geia sou! Ithela na sou po oti stin Ellada toulahiston i salpigorafia kostizei peripoy 100 euro se idiotiko nosokomeio. Ego epeidi mou eixe karfothei i idea, piga kai tin ekana moni mou sto Lito, horis na mou ehei pei o giatros mou. Giati den pas loipon, na sou figi i idea? Eimai sigouri omos oti den ehoun pathi tipota oi salpiges sou, kai tin epomeni fora tha kaneis to moraki sou!

Geia sou! Ithela na sou po oti stin Ellada toulahiston i salpigorafia kostizei peripoy 100 euro se idiotiko nosokomeio. Ego epeidi mou eixe karfothei i idea, piga kai tin ekana moni mou sto Lito, horis na mou ehei pei o giatros mou. Giati den pas loipon, na sou figi i idea? Eimai sigouri omos oti den ehoun pathi tipota oi salpiges sou, kai tin epomeni fora tha kaneis to moraki sou!

Geia sou! Ithela na sou po oti stin Ellada toulahiston i salpigorafia kostizei peripoy 100 euro se idiotiko nosokomeio. Ego epeidi mou eixe karfothei i idea, piga kai tin ekana moni mou sto Lito, horis na mou ehei pei o giatros mou. Giati den pas loipon, na sou figi i idea? Eimai sigouri omos oti den ehoun pathi tipota oi salpiges sou, kai tin epomeni fora tha kaneis to moraki sou!

Σε καταλαβαίνω απολύτως!!! Εγώ προσπαθώ 8 μήνες (γι 'αυτό γράφω στο άλλο θέμα - αν θες διάβασε) και πρωτοέγραψα εδώ πριν 1 εβδομάδα. Είναι μία εκτόνωση και είναι καλύτερα από το να πρήζουμε τους συντρόφους μας.... Εγώ παλιά συμβούλευα μια φίλη μου να μ ην αγχώνεται, αλλά δε γίνεται τελικά .... Όμως πιστεύω ότι είναι πολύ βασικό να μην ξεχνάμε και τα καλά που έχουμε στη ζωή μας. Δεν ξέρω αν σου συμβαίνει και εσένα, αλλά εμένα πλέον η διάθεσή μου ακολουθεί πλήρως τον κύκλο μου... Και επειδή ο κύκλος μου είναι πολύ σταθερός, μπορώ να σου πω από τώρα τι διάθεσή θα έχω πχ την 1η Ιουλίου! Με εκνευρίζω όμως πολύ, όταν νιώθω ότι ξεπερνάω τα όρια, γιατί στο κάτω κάτω αυτό είναι μία δυσκολία που αντιμετωπίζεται σήμερα, μπορεί και μόνο με την υπομονή, μπορεί και με ιατρική βοήθεια, ενώ γύρω μας συμβαίνουν πολλά τραγικά που δεν διορθώνονται. Νομίζω επίσης πως και τους άντρες (που το αντίστοιχο ένστικτό τους αργεί να ξυπνήσει)τους πειράζει η ιδέα ότι μόνο αυτό μας ενδιαφέρει και ότι δεν μας καλύπτει η σχέση χωρίς αυτό. Λοιπόν, αφού είμαστε περίπου σύγχρονες, και στην προσπάθεια και στο φόρουμ, εύχομαι και στις δυο μας να τα καταφέρουμε σύντομα και να συνεχίσουμε μετά τη συζήτηση γκρινιάζοντας για εμετούς και κιλά! Καλώς ήρθες!

Σε καταλαβαίνω απολύτως!!! Εγώ προσπαθώ 8 μήνες (γι 'αυτό γράφω στο άλλο θέμα - αν θες διάβασε) και πρωτοέγραψα εδώ πριν 1 εβδομάδα. Είναι μία εκτόνωση και είναι καλύτερα από το να πρήζουμε τους συντρόφους μας.... Εγώ παλιά συμβούλευα μια φίλη μου να μ ην αγχώνεται, αλλά δε γίνεται τελικά .... Όμως πιστεύω ότι είναι πολύ βασικό να μην ξεχνάμε και τα καλά που έχουμε στη ζωή μας. Δεν ξέρω αν σου συμβαίνει και εσένα, αλλά εμένα πλέον η διάθεσή μου ακολουθεί πλήρως τον κύκλο μου... Και επειδή ο κύκλος μου είναι πολύ σταθερός, μπορώ να σου πω από τώρα τι διάθεσή θα έχω πχ την 1η Ιουλίου! Με εκνευρίζω όμως πολύ, όταν νιώθω ότι ξεπερνάω τα όρια, γιατί στο κάτω κάτω αυτό είναι μία δυσκολία που αντιμετωπίζεται σήμερα, μπορεί και μόνο με την υπομονή, μπορεί και με ιατρική βοήθεια, ενώ γύρω μας συμβαίνουν πολλά τραγικά που δεν διορθώνονται. Νομίζω επίσης πως και τους άντρες (που το αντίστοιχο ένστικτό τους αργεί να ξυπνήσει)τους πειράζει η ιδέα ότι μόνο αυτό μας ενδιαφέρει και ότι δεν μας καλύπτει η σχέση χωρίς αυτό. Λοιπόν, αφού είμαστε περίπου σύγχρονες, και στην προσπάθεια και στο φόρουμ, εύχομαι και στις δυο μας να τα καταφέρουμε σύντομα και να συνεχίσουμε μετά τη συζήτηση γκρινιάζοντας για εμετούς και κιλά! Καλώς ήρθες!

Σε καταλαβαίνω απολύτως!!! Εγώ προσπαθώ 8 μήνες (γι 'αυτό γράφω στο άλλο θέμα - αν θες διάβασε) και πρωτοέγραψα εδώ πριν 1 εβδομάδα. Είναι μία εκτόνωση και είναι καλύτερα από το να πρήζουμε τους συντρόφους μας.... Εγώ παλιά συμβούλευα μια φίλη μου να μ ην αγχώνεται, αλλά δε γίνεται τελικά .... Όμως πιστεύω ότι είναι πολύ βασικό να μην ξεχνάμε και τα καλά που έχουμε στη ζωή μας. Δεν ξέρω αν σου συμβαίνει και εσένα, αλλά εμένα πλέον η διάθεσή μου ακολουθεί πλήρως τον κύκλο μου... Και επειδή ο κύκλος μου είναι πολύ σταθερός, μπορώ να σου πω από τώρα τι διάθεσή θα έχω πχ την 1η Ιουλίου! Με εκνευρίζω όμως πολύ, όταν νιώθω ότι ξεπερνάω τα όρια, γιατί στο κάτω κάτω αυτό είναι μία δυσκολία που αντιμετωπίζεται σήμερα, μπορεί και μόνο με την υπομονή, μπορεί και με ιατρική βοήθεια, ενώ γύρω μας συμβαίνουν πολλά τραγικά που δεν διορθώνονται. Νομίζω επίσης πως και τους άντρες (που το αντίστοιχο ένστικτό τους αργεί να ξυπνήσει)τους πειράζει η ιδέα ότι μόνο αυτό μας ενδιαφέρει και ότι δεν μας καλύπτει η σχέση χωρίς αυτό. Λοιπόν, αφού είμαστε περίπου σύγχρονες, και στην προσπάθεια και στο φόρουμ, εύχομαι και στις δυο μας να τα καταφέρουμε σύντομα και να συνεχίσουμε μετά τη συζήτηση γκρινιάζοντας για εμετούς και κιλά! Καλώς ήρθες!

Σε καταλαβαίνω απολύτως!!! Εγώ προσπαθώ 8 μήνες (γι 'αυτό γράφω στο άλλο θέμα - αν θες διάβασε) και πρωτοέγραψα εδώ πριν 1 εβδομάδα. Είναι μία εκτόνωση και είναι καλύτερα από το να πρήζουμε τους συντρόφους μας.... Εγώ παλιά συμβούλευα μια φίλη μου να μ ην αγχώνεται, αλλά δε γίνεται τελικά .... Όμως πιστεύω ότι είναι πολύ βασικό να μην ξεχνάμε και τα καλά που έχουμε στη ζωή μας. Δεν ξέρω αν σου συμβαίνει και εσένα, αλλά εμένα πλέον η διάθεσή μου ακολουθεί πλήρως τον κύκλο μου... Και επειδή ο κύκλος μου είναι πολύ σταθερός, μπορώ να σου πω από τώρα τι διάθεσή θα έχω πχ την 1η Ιουλίου! Με εκνευρίζω όμως πολύ, όταν νιώθω ότι ξεπερνάω τα όρια, γιατί στο κάτω κάτω αυτό είναι μία δυσκολία που αντιμετωπίζεται σήμερα, μπορεί και μόνο με την υπομονή, μπορεί και με ιατρική βοήθεια, ενώ γύρω μας συμβαίνουν πολλά τραγικά που δεν διορθώνονται. Νομίζω επίσης πως και τους άντρες (που το αντίστοιχο ένστικτό τους αργεί να ξυπνήσει)τους πειράζει η ιδέα ότι μόνο αυτό μας ενδιαφέρει και ότι δεν μας καλύπτει η σχέση χωρίς αυτό. Λοιπόν, αφού είμαστε περίπου σύγχρονες, και στην προσπάθεια και στο φόρουμ, εύχομαι και στις δυο μας να τα καταφέρουμε σύντομα και να συνεχίσουμε μετά τη συζήτηση γκρινιάζοντας για εμετούς και κιλά! Καλώς ήρθες!

Καλημέρα, κι εγώ αυτό ξέρω, ότι πρέπει να είναι οι όρχεις "δροσεροί" - Οχι σφιχτά ρούχα, όχι το κινητό στην τσέπη και όχι λάπτοπ στα γόνατα. Επίσης νομίζω ότι και αυτό επηρεάζεται από το άγχος (για ο,τιδήποτε, για δουλειά, σπουδές, οικονομικά, όχι μόνο για την εγκυμοσύνη)

Καλημέρα, κι εγώ αυτό ξέρω, ότι πρέπει να είναι οι όρχεις "δροσεροί" - Οχι σφιχτά ρούχα, όχι το κινητό στην τσέπη και όχι λάπτοπ στα γόνατα. Επίσης νομίζω ότι και αυτό επηρεάζεται από το άγχος (για ο,τιδήποτε, για δουλειά, σπουδές, οικονομικά, όχι μόνο για την εγκυμοσύνη)

Καλημέρα, κι εγώ αυτό ξέρω, ότι πρέπει να είναι οι όρχεις "δροσεροί" - Οχι σφιχτά ρούχα, όχι το κινητό στην τσέπη και όχι λάπτοπ στα γόνατα. Επίσης νομίζω ότι και αυτό επηρεάζεται από το άγχος (για ο,τιδήποτε, για δουλειά, σπουδές, οικονομικά, όχι μόνο για την εγκυμοσύνη)

Καλημέρα, κι εγώ αυτό ξέρω, ότι πρέπει να είναι οι όρχεις "δροσεροί" - Οχι σφιχτά ρούχα, όχι το κινητό στην τσέπη και όχι λάπτοπ στα γόνατα. Επίσης νομίζω ότι και αυτό επηρεάζεται από το άγχος (για ο,τιδήποτε, για δουλειά, σπουδές, οικονομικά, όχι μόνο για την εγκυμοσύνη)

Μπράβο, συγχαρητήρια για το μεταπτυχιακό! Εγώ νομίζω ότι είναι καλό να συζητάμε και άλλα θέματα που και που - παρόλο που με στεναχωρεί η δυσκολία αυτή και με φοβίζει το μέλλον σχετικά με αυτό, πιστεύω ότι είναι λάθος να γίνει μοναδικός σκοπός της ζωής μας λες και δεν υπάρχουν σε αυτήν και άλλα πράγματα που αξίζουν πολλά! Εγώ νομίζω ότι τα επόμενα νέα σχετικά με το θέμα θα τα έχω κατά τον Αύγουστο, γιατί τότε μάλλον θα έχουμε κάνει νέες εξετάσεις... Λυπάμαι πολύ για την αποβολή, είναι πρόσφατη ε; Ευχομαι γρήγορα να ξαναμείνεις έγκυος και να πάνε όλα καλά! Ξέρεις ότι μπορείς και αυτό είναι πολύ σημαντικό!

Μπράβο, συγχαρητήρια για το μεταπτυχιακό! Εγώ νομίζω ότι είναι καλό να συζητάμε και άλλα θέματα που και που - παρόλο που με στεναχωρεί η δυσκολία αυτή και με φοβίζει το μέλλον σχετικά με αυτό, πιστεύω ότι είναι λάθος να γίνει μοναδικός σκοπός της ζωής μας λες και δεν υπάρχουν σε αυτήν και άλλα πράγματα που αξίζουν πολλά! Εγώ νομίζω ότι τα επόμενα νέα σχετικά με το θέμα θα τα έχω κατά τον Αύγουστο, γιατί τότε μάλλον θα έχουμε κάνει νέες εξετάσεις... Λυπάμαι πολύ για την αποβολή, είναι πρόσφατη ε; Ευχομαι γρήγορα να ξαναμείνεις έγκυος και να πάνε όλα καλά! Ξέρεις ότι μπορείς και αυτό είναι πολύ σημαντικό!

Μπράβο, συγχαρητήρια για το μεταπτυχιακό! Εγώ νομίζω ότι είναι καλό να συζητάμε και άλλα θέματα που και που - παρόλο που με στεναχωρεί η δυσκολία αυτή και με φοβίζει το μέλλον σχετικά με αυτό, πιστεύω ότι είναι λάθος να γίνει μοναδικός σκοπός της ζωής μας λες και δεν υπάρχουν σε αυτήν και άλλα πράγματα που αξίζουν πολλά! Εγώ νομίζω ότι τα επόμενα νέα σχετικά με το θέμα θα τα έχω κατά τον Αύγουστο, γιατί τότε μάλλον θα έχουμε κάνει νέες εξετάσεις... Λυπάμαι πολύ για την αποβολή, είναι πρόσφατη ε; Ευχομαι γρήγορα να ξαναμείνεις έγκυος και να πάνε όλα καλά! Ξέρεις ότι μπορείς και αυτό είναι πολύ σημαντικό!

Μπράβο, συγχαρητήρια για το μεταπτυχιακό! Εγώ νομίζω ότι είναι καλό να συζητάμε και άλλα θέματα που και που - παρόλο που με στεναχωρεί η δυσκολία αυτή και με φοβίζει το μέλλον σχετικά με αυτό, πιστεύω ότι είναι λάθος να γίνει μοναδικός σκοπός της ζωής μας λες και δεν υπάρχουν σε αυτήν και άλλα πράγματα που αξίζουν πολλά! Εγώ νομίζω ότι τα επόμενα νέα σχετικά με το θέμα θα τα έχω κατά τον Αύγουστο, γιατί τότε μάλλον θα έχουμε κάνει νέες εξετάσεις... Λυπάμαι πολύ για την αποβολή, είναι πρόσφατη ε; Ευχομαι γρήγορα να ξαναμείνεις έγκυος και να πάνε όλα καλά! Ξέρεις ότι μπορείς και αυτό είναι πολύ σημαντικό!

Ελένη, εσύ έχεις ήδη ένα παιδάκι και προσπαθείς για το δεύτερο; Εύχομαι να είσαι! Πάντως νομίζω ότι ένας λόγος που επηρεαζόμαστε πιο πολύ από τους άντρες είναι σίγουρα και το σώμα μας - όχι δηλαδή μόνο το μυαλό μας. όταν δηλαδή νιώθεις διάφορα, που παλιά θα τα αγνοούσες, αλλά τώρα προσπαθει΄ς να τα ερμηνεύσεις, είναι δύσκολο να ξεχαστείς. Ή όταν θες να πάρεις πχ ένα παυσίπονο και σκέφτεσαι μήπως κάνεις κακό... Εγώ πέρυσι για πρώτη φορά στα 32 μου έβγαλα πανάδες στο πρόσωπο - μου έχει δώσει ο γιατρός μια κρέμα και τη βάζω με τρόμο - μήπως και δεν κάνει... Είναι αλήθεια ότι όταν μένεις έγκυος έχεις τα ίδια συμπτώματα σαν να επροκειτο να αδιαθετήσεις; Μου το είχε πει μια φίλη μου και στην αρχή όταν άρχιζαν οι πόνοι που σας έλεγα άρχιζα και εγώ να ελπίζω - τώρα με το που με πιάνουν χάνω το κέφι μου... Εσείς που έχετε ΄κάνει ήδη μωράκι και συνεχίζετε να παρακολουθείτε αυτό το θέμα, μπράβο σας! φαντάζομαι πως η εγκυμοσύνη όταν έρθει σε κάνει να ξεχνάς τις προηγούμενες δυσκολίες, όμως είναι πολύ καλό και ελπιδοφόρο να σας ακούμε όσες δεν είμαστε ακόμα στη θέση σας! Φιλιά!

Ελένη, εσύ έχεις ήδη ένα παιδάκι και προσπαθείς για το δεύτερο; Εύχομαι να είσαι! Πάντως νομίζω ότι ένας λόγος που επηρεαζόμαστε πιο πολύ από τους άντρες είναι σίγουρα και το σώμα μας - όχι δηλαδή μόνο το μυαλό μας. όταν δηλαδή νιώθεις διάφορα, που παλιά θα τα αγνοούσες, αλλά τώρα προσπαθει΄ς να τα ερμηνεύσεις, είναι δύσκολο να ξεχαστείς. Ή όταν θες να πάρεις πχ ένα παυσίπονο και σκέφτεσαι μήπως κάνεις κακό... Εγώ πέρυσι για πρώτη φορά στα 32 μου έβγαλα πανάδες στο πρόσωπο - μου έχει δώσει ο γιατρός μια κρέμα και τη βάζω με τρόμο - μήπως και δεν κάνει... Είναι αλήθεια ότι όταν μένεις έγκυος έχεις τα ίδια συμπτώματα σαν να επροκειτο να αδιαθετήσεις; Μου το είχε πει μια φίλη μου και στην αρχή όταν άρχιζαν οι πόνοι που σας έλεγα άρχιζα και εγώ να ελπίζω - τώρα με το που με πιάνουν χάνω το κέφι μου... Εσείς που έχετε ΄κάνει ήδη μωράκι και συνεχίζετε να παρακολουθείτε αυτό το θέμα, μπράβο σας! φαντάζομαι πως η εγκυμοσύνη όταν έρθει σε κάνει να ξεχνάς τις προηγούμενες δυσκολίες, όμως είναι πολύ καλό και ελπιδοφόρο να σας ακούμε όσες δεν είμαστε ακόμα στη θέση σας! Φιλιά!

Ελένη, εσύ έχεις ήδη ένα παιδάκι και προσπαθείς για το δεύτερο; Εύχομαι να είσαι! Πάντως νομίζω ότι ένας λόγος που επηρεαζόμαστε πιο πολύ από τους άντρες είναι σίγουρα και το σώμα μας - όχι δηλαδή μόνο το μυαλό μας. όταν δηλαδή νιώθεις διάφορα, που παλιά θα τα αγνοούσες, αλλά τώρα προσπαθει΄ς να τα ερμηνεύσεις, είναι δύσκολο να ξεχαστείς. Ή όταν θες να πάρεις πχ ένα παυσίπονο και σκέφτεσαι μήπως κάνεις κακό... Εγώ πέρυσι για πρώτη φορά στα 32 μου έβγαλα πανάδες στο πρόσωπο - μου έχει δώσει ο γιατρός μια κρέμα και τη βάζω με τρόμο - μήπως και δεν κάνει... Είναι αλήθεια ότι όταν μένεις έγκυος έχεις τα ίδια συμπτώματα σαν να επροκειτο να αδιαθετήσεις; Μου το είχε πει μια φίλη μου και στην αρχή όταν άρχιζαν οι πόνοι που σας έλεγα άρχιζα και εγώ να ελπίζω - τώρα με το που με πιάνουν χάνω το κέφι μου... Εσείς που έχετε ΄κάνει ήδη μωράκι και συνεχίζετε να παρακολουθείτε αυτό το θέμα, μπράβο σας! φαντάζομαι πως η εγκυμοσύνη όταν έρθει σε κάνει να ξεχνάς τις προηγούμενες δυσκολίες, όμως είναι πολύ καλό και ελπιδοφόρο να σας ακούμε όσες δεν είμαστε ακόμα στη θέση σας! Φιλιά!

Ελένη, εσύ έχεις ήδη ένα παιδάκι και προσπαθείς για το δεύτερο; Εύχομαι να είσαι! Πάντως νομίζω ότι ένας λόγος που επηρεαζόμαστε πιο πολύ από τους άντρες είναι σίγουρα και το σώμα μας - όχι δηλαδή μόνο το μυαλό μας. όταν δηλαδή νιώθεις διάφορα, που παλιά θα τα αγνοούσες, αλλά τώρα προσπαθει΄ς να τα ερμηνεύσεις, είναι δύσκολο να ξεχαστείς. Ή όταν θες να πάρεις πχ ένα παυσίπονο και σκέφτεσαι μήπως κάνεις κακό... Εγώ πέρυσι για πρώτη φορά στα 32 μου έβγαλα πανάδες στο πρόσωπο - μου έχει δώσει ο γιατρός μια κρέμα και τη βάζω με τρόμο - μήπως και δεν κάνει... Είναι αλήθεια ότι όταν μένεις έγκυος έχεις τα ίδια συμπτώματα σαν να επροκειτο να αδιαθετήσεις; Μου το είχε πει μια φίλη μου και στην αρχή όταν άρχιζαν οι πόνοι που σας έλεγα άρχιζα και εγώ να ελπίζω - τώρα με το που με πιάνουν χάνω το κέφι μου... Εσείς που έχετε ΄κάνει ήδη μωράκι και συνεχίζετε να παρακολουθείτε αυτό το θέμα, μπράβο σας! φαντάζομαι πως η εγκυμοσύνη όταν έρθει σε κάνει να ξεχνάς τις προηγούμενες δυσκολίες, όμως είναι πολύ καλό και ελπιδοφόρο να σας ακούμε όσες δεν είμαστε ακόμα στη θέση σας! Φιλιά!

Καλημέρα, Σας ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις και τα αισιόδοξα μηνύματα! Η αλήθεια είναι ότι όταν η κολλητή μου παιρνούσε τα ίδια ( η οποία τώρα έχει δίδυμα!!) και εγώ θεωρούσα το άγχος της υπερβολικό και ίσως υπεύθυνο για την όλη κατάσταση (ποτέ δεν βρέθηκε πρόβλημα σε κανέναν από τους δυο τους). Ομως τελικά, όπως έχουν πει και άλλες κοπέλες στο φόρουμ, είναι σχεδόν αδύνατον να μην αγχωθείς όταν το επιδιώκεις (μετά από χρονια που έτρεμες μη σου συμβεί) και δεν γίνεται! Πάντως, άσχετα με το θέμα αυτό, επειδή πότε δεν είχα λάβει με΄ρος σε φόρουμ κλπ, μου έκανε πολλή εντύπωση η άμεση ανταπόκριση και πώς ξαφνικά μιλάς τόσο άνετα με ανθρώπους που δεν ξέρεις, και όμως σε καταλαβαίνουν! Δεν ξέρω αν θα μπαίνω συχνά (φαίνεται πάντως αρκετά εθιστικό!) γιατί σκέφτομαι μήπως δεν είναι καλό να το συζητάω συνέχεια .... Οσο για το άγχος του γάμου, παρόλο που γενικά πάντα μου φαιν΄΄οταν υπερβολική η ενασχόληση των άλλων με αυτό το θέμα, τελικά είναι πολύ μεγάλη ιστορία! Πολλά θέματα που σε απασχολούν πρώτη φορά, πολλές απόψεις (!!!), πολλά "πρέπει", πολλά έξοδα και τελικά, παρόλο που χαίρομαι πολύ που θα παντρευτώ (και είμαστε μόνο ενάμισυ χρόνο μαζί με το φίλο μου, οπότε είμαστε ακόμα σε μεγάλους έρωτες) από την προετοιμασία όμως έχω κουραστεί πολύ! Το τρέχον μεγάλο αγχος μου είναι τα παπούτσια!! Πώς να είναι και κομψά και άνετα και ταιριστά.... Αν τα έχω καταφέρει να μην μένω έγκυος επειδή δεν βρίσκω παπούτσια΄θέλω ξύλο πάντως! Δεν πειράζει που ξέφυγα από το θέμα λίγο ε;

Καλημέρα, Σας ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις και τα αισιόδοξα μηνύματα! Η αλήθεια είναι ότι όταν η κολλητή μου παιρνούσε τα ίδια ( η οποία τώρα έχει δίδυμα!!) και εγώ θεωρούσα το άγχος της υπερβολικό και ίσως υπεύθυνο για την όλη κατάσταση (ποτέ δεν βρέθηκε πρόβλημα σε κανέναν από τους δυο τους). Ομως τελικά, όπως έχουν πει και άλλες κοπέλες στο φόρουμ, είναι σχεδόν αδύνατον να μην αγχωθείς όταν το επιδιώκεις (μετά από χρονια που έτρεμες μη σου συμβεί) και δεν γίνεται! Πάντως, άσχετα με το θέμα αυτό, επειδή πότε δεν είχα λάβει με΄ρος σε φόρουμ κλπ, μου έκανε πολλή εντύπωση η άμεση ανταπόκριση και πώς ξαφνικά μιλάς τόσο άνετα με ανθρώπους που δεν ξέρεις, και όμως σε καταλαβαίνουν! Δεν ξέρω αν θα μπαίνω συχνά (φαίνεται πάντως αρκετά εθιστικό!) γιατί σκέφτομαι μήπως δεν είναι καλό να το συζητάω συνέχεια .... Οσο για το άγχος του γάμου, παρόλο που γενικά πάντα μου φαιν΄΄οταν υπερβολική η ενασχόληση των άλλων με αυτό το θέμα, τελικά είναι πολύ μεγάλη ιστορία! Πολλά θέματα που σε απασχολούν πρώτη φορά, πολλές απόψεις (!!!), πολλά "πρέπει", πολλά έξοδα και τελικά, παρόλο που χαίρομαι πολύ που θα παντρευτώ (και είμαστε μόνο ενάμισυ χρόνο μαζί με το φίλο μου, οπότε είμαστε ακόμα σε μεγάλους έρωτες) από την προετοιμασία όμως έχω κουραστεί πολύ! Το τρέχον μεγάλο αγχος μου είναι τα παπούτσια!! Πώς να είναι και κομψά και άνετα και ταιριστά.... Αν τα έχω καταφέρει να μην μένω έγκυος επειδή δεν βρίσκω παπούτσια΄θέλω ξύλο πάντως! Δεν πειράζει που ξέφυγα από το θέμα λίγο ε;

Καλημέρα, Σας ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις και τα αισιόδοξα μηνύματα! Η αλήθεια είναι ότι όταν η κολλητή μου παιρνούσε τα ίδια ( η οποία τώρα έχει δίδυμα!!) και εγώ θεωρούσα το άγχος της υπερβολικό και ίσως υπεύθυνο για την όλη κατάσταση (ποτέ δεν βρέθηκε πρόβλημα σε κανέναν από τους δυο τους). Ομως τελικά, όπως έχουν πει και άλλες κοπέλες στο φόρουμ, είναι σχεδόν αδύνατον να μην αγχωθείς όταν το επιδιώκεις (μετά από χρονια που έτρεμες μη σου συμβεί) και δεν γίνεται! Πάντως, άσχετα με το θέμα αυτό, επειδή πότε δεν είχα λάβει με΄ρος σε φόρουμ κλπ, μου έκανε πολλή εντύπωση η άμεση ανταπόκριση και πώς ξαφνικά μιλάς τόσο άνετα με ανθρώπους που δεν ξέρεις, και όμως σε καταλαβαίνουν! Δεν ξέρω αν θα μπαίνω συχνά (φαίνεται πάντως αρκετά εθιστικό!) γιατί σκέφτομαι μήπως δεν είναι καλό να το συζητάω συνέχεια .... Οσο για το άγχος του γάμου, παρόλο που γενικά πάντα μου φαιν΄΄οταν υπερβολική η ενασχόληση των άλλων με αυτό το θέμα, τελικά είναι πολύ μεγάλη ιστορία! Πολλά θέματα που σε απασχολούν πρώτη φορά, πολλές απόψεις (!!!), πολλά "πρέπει", πολλά έξοδα και τελικά, παρόλο που χαίρομαι πολύ που θα παντρευτώ (και είμαστε μόνο ενάμισυ χρόνο μαζί με το φίλο μου, οπότε είμαστε ακόμα σε μεγάλους έρωτες) από την προετοιμασία όμως έχω κουραστεί πολύ! Το τρέχον μεγάλο αγχος μου είναι τα παπούτσια!! Πώς να είναι και κομψά και άνετα και ταιριστά.... Αν τα έχω καταφέρει να μην μένω έγκυος επειδή δεν βρίσκω παπούτσια΄θέλω ξύλο πάντως! Δεν πειράζει που ξέφυγα από το θέμα λίγο ε;

Καλημέρα, Σας ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις και τα αισιόδοξα μηνύματα! Η αλήθεια είναι ότι όταν η κολλητή μου παιρνούσε τα ίδια ( η οποία τώρα έχει δίδυμα!!) και εγώ θεωρούσα το άγχος της υπερβολικό και ίσως υπεύθυνο για την όλη κατάσταση (ποτέ δεν βρέθηκε πρόβλημα σε κανέναν από τους δυο τους). Ομως τελικά, όπως έχουν πει και άλλες κοπέλες στο φόρουμ, είναι σχεδόν αδύνατον να μην αγχωθείς όταν το επιδιώκεις (μετά από χρονια που έτρεμες μη σου συμβεί) και δεν γίνεται! Πάντως, άσχετα με το θέμα αυτό, επειδή πότε δεν είχα λάβει με΄ρος σε φόρουμ κλπ, μου έκανε πολλή εντύπωση η άμεση ανταπόκριση και πώς ξαφνικά μιλάς τόσο άνετα με ανθρώπους που δεν ξέρεις, και όμως σε καταλαβαίνουν! Δεν ξέρω αν θα μπαίνω συχνά (φαίνεται πάντως αρκετά εθιστικό!) γιατί σκέφτομαι μήπως δεν είναι καλό να το συζητάω συνέχεια .... Οσο για το άγχος του γάμου, παρόλο που γενικά πάντα μου φαιν΄΄οταν υπερβολική η ενασχόληση των άλλων με αυτό το θέμα, τελικά είναι πολύ μεγάλη ιστορία! Πολλά θέματα που σε απασχολούν πρώτη φορά, πολλές απόψεις (!!!), πολλά "πρέπει", πολλά έξοδα και τελικά, παρόλο που χαίρομαι πολύ που θα παντρευτώ (και είμαστε μόνο ενάμισυ χρόνο μαζί με το φίλο μου, οπότε είμαστε ακόμα σε μεγάλους έρωτες) από την προετοιμασία όμως έχω κουραστεί πολύ! Το τρέχον μεγάλο αγχος μου είναι τα παπούτσια!! Πώς να είναι και κομψά και άνετα και ταιριστά.... Αν τα έχω καταφέρει να μην μένω έγκυος επειδή δεν βρίσκω παπούτσια΄θέλω ξύλο πάντως! Δεν πειράζει που ξέφυγα από το θέμα λίγο ε;

γεια σας! Πρώτη φορά γράφω, γιατί έχω αρχίσει να αγχώνομαι πολύ, και προσπαθώ τουλα΄χιστον να μην αγχώσω και το φίλο μου (φανταστείτε ότι παντρευόμαστε σε 2 μήνες και εγώ έχω ήδη άγχος για το παιδί). Επειδή είμαι ήδη 33 (ο φίλος μου επίσης) και είχα δει διάφορες δυσκολίες σε φίλες μου, αρχίσαμε να μην παίρνουμε προφυλάξεις από το Σεπτέμβριο και δυστυχώς δεν έχει γίνει ΄τίποτα ακόμα. Ειχα μείνει έγκυος πριν 9 χρόνια με τον πρώην μου και μάλιστα παρόλο που πρόσεχα πολύ και έκανα έκτρωση λόγω ηλικίας, σπουδών κλπ. Το Νοέμβριο είχα ήδη προλάβει να αγχωθώ και έκανα σαλπιγγογραφία που βγήκε καλή. Ο κύκλος μου είναι σταθερότατος 26 μέρες. Εκανα και τον ιστό περιόδου για χλαμύδια, μικόπλασμα και ουρεάπλασμα,μου βρήκαν τα δύο πρώτα (δεν είχα συμπτώματα) και πήραμε και οι δύο αντιβίωση. Αλλη εξέταση δεν έχουμε κάνει γιατί νομίζω ότι η επόμενη θα ήταν το σπερμοδιάγραμμα αλλά ο φίλος μου θεωρεί ότι είναι νωρίς για τόσο άγχος και μάλιστα εν όψει γάμου, και δεν θέλω να τον πρήζω, καταλαβαίνετε γιατί. Εχω όμως ήδη απογοητευτεί, δυσκολεύομαι να το βγάλω από το μυαλό μου και το χειρότερο είναι το εξής: από τότε περίπου που αρχίσαμε να προσπαθούμε, άρχισα να έχω πόνους περιόδου μία ολόκληρη εβδομάδα πριν τη μέρα που αδιαθετώ. Κάθε μήνα (αφού τα σημεινώνω κιόλας) εκτός από τον ένα μήνα που πήραμε την αντιβίωση και λόγω αυτού παίρναμε προφυλάξεις. Τότε πόνεσα μια μέρα πριν, όπως παλιά. Να είναι ψυχολογικό, να έχω φτάσει σε τέτοιο σημείο;;;; Εμένα η ιδέα που μου έχει μπει, γιατί δυστυχώς έχω ακούσει και διαβάσει πολλά, είναι μήπτως γίνεται μεν η σύλληψη αλλά κάτι χαλάει στην πορεία και δεν γίνεται εμφύτευση. Δηλαδή ή ότι έχω κάτι όπως τα αντιπατρικά ή ότι υπάρχει πρόβλημα στη μήτρα. Σκέφτομαι να κάνω υστεροσκόπηση και έλεγχο για αυτά τα αντιπατρικά και nataural killer cells - από την άλλη καταλαβαίνω ότι θα είναι ταλαιπωρία και έξοδα που ίσως δεν πρέπει να κάνω πριν ελεγχθεί το σπέρμα. Αλλά μου έχει μπει πολύ έντονα η ιδέα, και το κακό είναι ότι η στενοχώρια μου και η αγωνία μου κρατάει πλέον μία ολόκληρη εβδομάδα κάθε μήνα λόγω των πόνων.... Ξέρετε τίποτα γι' αυτό; Τώρα πρέπει να φύγω, αλλά θα ξαναμπώ αύριο! Νιώθω λίγο περίεργα, πρώτη φορά κάνω chat... Αλλά νομίζω ότι είναι καλύτερα να επικοινωνείς με ανθρώπους που δεν σε ξέρουν, αλλά σε καταλαβαίνουν λόγω παρόμοιας κατάστασης!!! ΚΑλό απόγευμα!