Θα θελα να πω και μια άλλη πλευρά του θέματος. Μην είσαι τόσο σίγουρη ότι θα είναι τόσο δύσκολα όσο τα ακούς από άλλες κοπέλες. Η καθεμία τα βιώνει διαφορετικά και μπορεί να είσαι στην πλευρά που το περνάν όλο αυτό πιο εύκολα! Εγώ ένα 6,5 μηνών μωρό και είχα ακούσει τις δυσκολίες που πέρασαν όλες οι κοπέλες μιας και ήμουν η τελευταία απ' τον περίγυρο μου που δεν είχα παιδί και ήταν όλα αντίθετα απ' ότι μου τα είπαν! Μετά από 12 ώρες που είναι πόνους δεν εξελισσόταν ο τοκετός και χρειάστηκε να κάνουμε καισαρική. Και όταν επέστρεψα όλοι μου έλεγαν πωπω ταλαιπωρήθηκες και με πόνους και με καισαρική αλλά πραγματικά δεν με δυσκόλεψε ούτε που είχα πόνους αλλά και η καισαρική μου ήταν σχεδόν τελείως ανώδυνη! Όλο το διάστημα ήμασταν μόνοι μας με τον άντρα μου, χωρίς επιπλέον βοήθεια, αλλά επειδή ο άντρας μου δουλεύει λίγες ώρες βγήκαν όλα με πολλή άνεση. Κάποια βραδιά που έφτανα στα όρια από κούραση, ξυπνούσε ο άντρας μου και άλλαζε το μωρό οπότε είχα μόνο τους θηλασμους ή κάποια πρωινά αφού θήλαζα το μωρό, το επαιρνε ο άντρας μου και κοιμόμουν λίγο παραπάνω. Πίστευα ότι δεν θα αντέξω να είμαι συνέχεια για 40 μέρες στο σπίτι, αλλά κι αυτό οκ όχι ευχάριστα τελείως αλλά βγήκε έν τέλει χωρίς να το καταλάβω. Και μετά τις 40 μέρες μέχρι και σήμερα, ο,τι κάναμε πριν κάνουμε και τώρα. Είναι πολύ βοηθητικός ο άντρας μου βέβαια. Δεν είναι όμως ότι βγαίναμε συνέχεια έξω σε μαγαζιά αλλά βόλτες στη φύση, θάλασσες, μαζώξεις σε σπίτια, διακοπές, αυτά που κάναμε πάντα τα κάνουμε κανονικά και τώρα χωρίς να σκεφτόμαστε καθόλου! Το καλό είναι ότι θηλάζω και αυτό διευκολύνει πιστεύω στα εκτός σπιτιού.
Οπότε μην το παίρνεις ότι οπωσδήποτε θα δυσκολεύεις! Καμιά φορά αν τα βλέπουμε πιο χαλαρά τα πράγματα έρχονται και πιο βολικά!