tatouska

Ναιαιαιαιαι! Μπραβο! Ουαου!

Εγώ δεν έκρινα καμία σας. Μπερδεύεσαι αγαπητή μου... όσο για τον θηλασμό, πίστεψέ με, η αγάπη δεν μετριέται με αυτό. Μην κλαις και μη λυπάσαι λοιπόν. Ο θηλασμός είναι επιλογή, όχι καταναγκαστικό έργο. Μια φίλη μου άφησε τον μπεμπούλη της 3μηνών και πήγε 4 μέρες Ντουμπάι. Μάντεψε.... ως εκ θαύματος όταν γύρισε ο μικρός ήταν μια χαρά!!! Μιλάμε για το πιο χαμογελαστό και χαρούμενο μωρό που έχω γνωρίσει. Και τον λατρεύει!! Ο φανατισμός σε όλες τις μορφές του είναι λάθος. Σέβομαι απεριόριστα τις θηλάζουσες. Σέβομαι απεριόριστα και τις μη θηλάζουσες από επιλογή. Σέβομαι όλες τις μανούλες. Και δεν κρίνω καμία για τις επιλογές της. Ας αρχίσετε να κάνετε το ίδιο...

Και μένα. Γιαυτό της απάντησα παρακατω. Είναι φοβερό με τι ευκολία κρίνετε κάποιον χωρίς να τον ξέρετε.... Χορτάτη είμαι. Και θυσίες θα κάνω πολλές. Και η ζωή μου θα αλλάξει με τρόπους που δεν φανταζεστε. Αν εσείς πιστεύετε ότι μια 'χορτάτη' πρέπει να κλειστεί στο σπίτι 1 χρόνο be my guest και κάντε το εσείς. Αφήστε εμάς τις 'κακές μάνες' να πάμε και διακοπές 3 μέρες...

Ναι θα στερηθώ. Αυτό ισχύει. Διότι δεν ξέρεις τι ζωή έκανα μέχρι τώρα για να μου πεις ότι 3 μέρες διακοπές σημαίνει ότι δεν αλλάζω τίποτα στη ζωή μου. Επίσης, δεν έχω κλείσει τίποτα. Δεν έκλεισα ξενοδοχεία και αεροπορικά κτλ. Απλά είπα ότι καλά να είμαστε να γεννηθεί το μωρό με το καλό και στα σχέδιά μας είναι να πάμε και κάπου 3 μέρες. Δεν θα κάτσω να αναλύσω σε αγνώστους τί ζωή έκανα μέχρι τώρα και τι θα αλλάξω ούτε θα δικαιολογηθώ κιόλας.... Και φυσικά μπορείτε να θεωρείτε ότι θέλετε παράλογο! Όπως και γω θεωρώ άλλα που διαβάζω εδώ παράλογα και κολλήματα! Εννοείται! Επίσης, ξέρω πολλές που έκαναν ότι και γω και στον κύκλο μου αυτό δεν είναι καθόλου παράλογο. Ούτε και ξέρεις τι δουλειά κάνω και πόσο δύσκολο ήταν με την κοιλιά στο στόμα να δουλεύω. Δουλειά από δουλειά διαφέρει πολύ... Επίσης, δεν θα θηλάσω, οπότε και αυτό στα 'παράλογά΄σας μπαίνει φανταζομαι...

Σαφώς! Λες οι 3 μέρες που θα λείψω να κάνουν μεγάλη ζημιά..? (365 έχει ο χρόνος...)

Όταν δουλευεις 10 ώρες την ημέρα μέχρι και την ώρα που θα πας να γεννήσεις και γενικά η δουλειά σου είναι τόσο αγχωτική που φτύνεις αίμα έναν χειμώνα ολόκληρο και μάλιστα εγκυμονούσα κιόλας, μάλλον θα σκεφτείς και 3 μέρες διακοπές και δεν είναι και τίποτα κακό σε αυτό. Άλλωστε όλο το καλοκαίρι θα είμαι με την μπέμπα αγκαλιά. Ε δικαιούμαι με τα 1000 να πάω και γω να ηρεμήσω 3 μέρες τον Σεπτέμβριο... και καθόλου τύψεις δεν έχω κιόλας. Συμπαθάτε με αλλά δεν συμμερίζομαι αυτόν τον φανατισμό που κυριαρχεί σε αυτό το φορουμ. Μάνα γίνομαι. Δεν παύω να είμαι άνθρωπος.

Δηλαδή από τον πρώτο της ζωής του παιδιού αν λείψω 3 μέρες δεν είμαι καλή μάνα??? Εγώ είμαι άλλης νοοτροπίας και διαφωνώ στο 'κολλημένη πάνω στο παιδί'. Το θεωρώ λάθος και δεν θέλω να το κάνω. Το πόσες ώρες θα είμαι με το παιδί τον 1ο χρόνο της ζωής του σε καμία περίπτωση δεν δείχνουν την αγάπη μου και το πόσο χορτάτη είμαι. Ναι, είμαι χορτάτη. Άρα να μην κάνω τίποτα για μένα για ένα χρόνο? όχι βέβαια. Για μένα το να φροντίσω τον εαυτό μου είναι ότι καλύτερο μπορώ να κάνω για το παιδί μου. Δεν θεωρώ τίποτα σε αυτό παράλογο. Βλέπω γονείς που τα παιδιά τους τους κάνουν ό,τι θέλουν και μου σηκώνεται η τρίχα. Γιατί υπήρξα παιδί και κάτι τέτοιο στο σπίτι μου δεν υπήρχε. Το παιδί στην ηλικία των 5 δεν θα μου πει τι θα κάνω. Το ίδιο και ίσχυε και στην οικογενεια του συζύγου μου. Γνωρίζω βέβαια ότι κυριαρχεί η μοντέρνα άποψη να μην χαλάμε χατήρια αλλά δεν τη συμμερίζομαι και δεν έχω σκοπό να την ακολουθήσω. Επίσης ποιος ορίζει τα αυτονόητα? Κανείς δεν δίνει βραβείο καλύτερης μάνας και δεν θα έπρεπε να συγκρίνουμε. Αλλά όπως έχω ξαναπει... δεν με νοιάζει και καθόλου τι λέει ο καθένας. Ξέρω πολύ καλά ποια είμαι και τι προσφέρω και προφανώς το ξέρει και ο σύζυγός μου και είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένη. Και μέχρι και η παιδίατρος (που έχει 5 παιδιά δικά της) δεν βρίσκει τίποτα κακό στο να πάει η μαμα και ο μπαμπας διακοπες 3 μέρες μόνοι τους!!! Αυτά είναι υπερβολές του παρελθόντος.... Αλλά είπαμε. Ο καθένας θα κάνει αυτό που νομίζει για το δικό του το παιδί.

Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου και σ'ευχαριστώ που μοιράζεσαι την εμπειρία σου μαζί μας! Έχεις δίκιο... και στόχος μου είναι ο ΦΤ είναι η αλήθεια... Ιδανικά δεν θα ήθελα καισαρική. Δεν είμαι αρνητική εάν πρέπει, αλλά δεν θα την προτιμούσα. Η μπεμπούλα έχει πάρει την τέλεια θέση εδώ και 2 εβδομάδες. Έχει πιάσει πάτο στην κυριολεξία και κάθε φορά που κουνιέται νομίζω θα μου ξεκολλήσει το..,κάτω μέρος! Αύριο θα πάμε γιατρό και ανυπομονώ να δω τι θα μου πει.. Μακάρι να κάνει την έκπληξη η μπουμπου και να αποφασίσει να κάνει το ντεμπούτο της από μόνη της σύντομα!! Από συμπτώματα τίποτα ακόμη εκτός από μόνιμη δυσφορία...

Εννοείται ο καθένας κάνει αυτό που νομίζει! Απλά δε νομίζω καθόλου ότι θα υποφέρει αν το αφήσω στην γιαγιά του σε αντίθεση με το να το βάλω σε ένα αεροπλάνο. Άλλωστε καλό είναι να μαθαίνει και την γιαγιά του από μικρό. Πόσο θα την έχουμε μαζί μας?? 2 μηνών δεν θα το αφήσω. Θα έιναι τουλάχιστον 3ων. Όταν θα πάω δουλειά θα είναι όλη μέρα με μία ξένη γυναίκα γιατί η μαμά μου δεν μπορεί να κλειστεί μέσα κάθε μέρα. Αυτό θα είναι μάλλον χειρότερο!! Αλλά είναι κάτι που πρέπει να γίνει. Τέλος πάντων.... τα παιδιά είναι πολύ πιο ανθεκτικά απ ότι θέλουμε εμείς να πιστεύουμε. Αποψή μου. Το θέμα είναι να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Να σου ζήσει το παιδάκι σου και να είστε καλά να το καμαρώνετε!

Σαφώς σεβαστή η άποψή σου και καλά έκανες και έπραξες αυτό που νόμιζες εσύ καλύτερο για το παιδί σου!! Για μένα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Θα είναι μαζί μου το μωρό κάθε μέρα όλη μέρα. Δεν θεωρώ ότι δίνοντας σημασία στον εαυτό μου για λίγες μέρες το παραμελώ. Και οι κολικοί είναι κάτι φυσιολογικό που δεν ξέρουμε και αν θα τους έχει. Η αγάπη στο παιδί μου δεν θα κριθεί από τις 3 μέρες που θα το αφήσω με την γιαγιά του. Ούτε θεωρώ εγωιστικό να θέλω να κάνω κάτι και για μένα. Ο καθένας κάνει αυτό που νομίζει και να πω και την αλήθεια δεν με ενδιαφέρει και καθόλου τι θα πει ο κόσμος γύρω μου... Έχω φίλη που δεν το άφηνε το παιδί έκανε και δεύτερο και έχει καταλήξει να είναι προσκολλημένη πάνω στα παιδιά και ζωή δική της μηδέν. Για μένα αυτό είναι παράδειγμα προς αποφυγήν! Προτεραιότητα θα είναι το παιδί, αλλά δεν θα είναι η μόνη προτεραιότητα και ούτε πρέπει να είναι. Αν δεν γίνει η αρχή να το αφήσεις όταν είναι μικρό, μετά δύσκολα το αφήνεις. Με αυτή τη λογική αυτές που αφήνουν τα παιδιά τους πολύ μικρά γιατί πρέπει να επιστρέψουν στη δουλειά, τι να πουν? Και γω θα πρέπει να γυρίσω στην δουλειά όταν θα είναι μόλις 4,5 μηνών. Αλλά δεν έχω επιλογή. Δεν αφήνεις μία καλή δουλειά στις μέρες μας και να στηρίζεσαι σε ένα εισόδημα, να γίνει μία στραβή και να έχεις μηδέν εισόδημα μετά. Όλα είναι λοιπόν σχετικά... Τέλος, μια μαμά πάντα θα θεωρεί ότι το παιδί της την έχει ανάγκη (και ας μην την έχει). Είναι στο χέρι μας λοιπόν να βρούμε τις ισορροπίες μας. Εγώ δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα γίνω χίλια κομμάτια για να τους έχω όλους ικανοποιημένους εκτός από εμένα (παιδί, δουλειά, άντρα, σπίτι). Το παιδί θα είναι η προτεραιότητά μου και θα κάνω ότι καλύτερο εγώ και ο άντρας μου νομίζουμε για αυτό (ευτυχώς οι απόψεις μας συμβαδίζουν σε αυτό το θέμα), αλλά η ζωή είναι πολύ μικρή και σύντομη για να ξεχάσω και τον εαυτό μου. Ταπεινή μου άποψη φυσικά και δική μου στάση ζωής. Τελικός μου στόχος η κόρη μου να είναι ανεξάρτητη από πολύ μικρή και όχι κρεμασμένη στη φούστα της μαμάς. Όπως ήμουν και γω. Δεν έκανα ποτέ κουμάντο στους γονείς μου αν θα πάνε κάπου ή όχι (με το να κλαίω και να χτυπιέμαι και να τους ζητάω όλη την ώρα). Μεγαλώνοντας τα έβγαλα πέρα με 'θηρία' χωρίς να χρειαστώ τη βοήθεια κανενός. Και τους ευχαριστώ κάθε μέρα για αυτό. Για το δώρο της ανεξαρτησίας που μου δώσανε.

Σ'ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου!! Σήμερα είμαι 38+2. Αλλά τίποτα ακόμη... Από όλα αυτά που είπες ότι είχες εγώ τίποτα! και τι περπάτημα έχω ρίξει και τι δουλειές και μαγειρέματα και γλυκά έχω φτιάξει!! Εχω όμως μεγάλη δυσφορία ρε παιδί μου. Αισθανομαι έτοιμη να εκραγώ!! Αύριο πάω γιατρό. Ίσως του πω από Δευτέρα να το επιταχύνουμε λίγο γιατί δεν την παλεύω!

Θα χαρούμε πολύ να μας πεις ότι έκανες τεστ και βγήκε θετικό! Άντε με το καλό!

Στο εύχομαι και γω ολόψυχα να έρθει το μωράκι σου και να περάσετε ένα καλοκαίρι κάνοντας σχέδια και όνειρα!

Εχεις λόγο που θέλεις να ταξιδέψεις με το παιδί. Η κολλητή μου είναι στην ίδια κατάσταση ακριβώς στην Αγγλία μάλιστα. Έχει μάθει το κοριτσάκι τους τα αεροπλάνα. Αλλά εγώ μιλάω για διακοπές με αεροπλάνο σε 4ωρη πτήση όπου το μωρό (ήταν δεν ήταν 4 μηνών) δεν μπορεί να κάνει αποσυμπίεση προφανώς και πονάγαν προφανώς τα αυτάκια του και γιαυτό έκλαιγε. Εγώ δεν θα πήγαινα λοιπόν διακοπές με τόσο βρέφος και να το βλέπω να σφαδάζει. Αυτό το θεωρώ απάνθρωπο. ή το αφήνω και πάω με τον άντρα μου και περιμένω να μεγαλώσει λίγο για να πάμε μαζί ή δεν πάω καθόλου. Γνώμη μου ταπεινή φυσικά. Οι διακοπές με αεροπλάνο μπορούν να περιμένουν! Ναι η αλήθεια είναι ότι είμαι τυχερή που έχω την συγκεκριμένη μαμά η οποία θα την έλεγες και νοσοκόμα για μωρά! Είναι εκπληκτική! Και είναι και της ίδιας νοοτροπίας με μένα. Να αφήνεις δηλαδή το παιδί να κάνεις πράγματα μόνη σου. Οπότε μας στηρίζει σε αυτό το θέμα με το να θέλει να το κρατάει. Θα ξανανιώσει με την εγγόνα της και την περιμένει πως και πως!!

3 μηνών το μωρό είναι μικρό για να πάει και διακοπές. Δεν θα πάθει τίποτα 3 μέρες με την μαμά μου. Δεν θα φύγω κανενα μήνα! Κατά την γνώμη μου πρέπει να το αφήνουμε κιόλας για να μάθουμε και μεις και αυτό ότι θα υπάρξουν φορές που θα είμαστε χώρια. Όσο πιο μικρό που δεν καταλαβαίνει τόσο το καλύτερο. Και φυσικά οι λίγες διακοπές θα κάνουν καλό στην ψυχική υγεία του μπαμπα και της μαμας. Και αν η μαμα και ο μπαμπας είναι καλά τότε και το μωρό είναι καλά. Η υπερβολή δεν είναι καλή σε καμία μορφή της θεωρώ. Και φυσικά ο καθένας κάνει αυτό που νομίζει. Δεν θα κρίνω εγώ κανέναν. Και όλοι αγαπάμε τα παιδιά μας. Απλά επιλέγουμε διαφορετικούς τρόπους διαπαιδαγώγησης. Εγώ επιλέγω να φροντίζω και τον εαυτό μου για να έχω την καλύτερη ψυχική διάθεση και τα περισσότερα ψυχικά αποθέματα να φροντίσω τον άντρα και το παιδί μου. Και η μάνα είναι άνθρωπος με ανάγκες. Αργότερα που το παιδί μου θα θυμάται και θα καταλαβαίνει πέντε πράγματα παραπάνω θα πάμε και όλοι μαζί ταξίδια. Και πάλι, σου εύχομαι αυτό το καλοκαίρι να είναι το τυχερό σου και να έχεις σύντομα ένα μωράκι στην αγκαλιά σου.

Εντελώς τυχαία εκείνος τις έπαιρνε για 3 μήνες όπως και τις σταμάτησε όταν έμεινα έγκυος. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατι να τις σταματήσει. Βιταμίνες είναι. Δεν είναι κανένα φάρμακο!

Μπα.. κανένα κόλπο! Στριφογυρνάω όλη νύχτα. Σηκώνομαι παω για νερο/τουαλέτα. Χαιδεύω τον γάτο μου. Ξαναξαπλώνω και πάμε πάλι!!!! Προπόνηση για μετά. Να πω την αλήθεια βέβαια αυτό μου συμβαίνει μόνο την τελευταία εβδομάδα. Μέχρι πρότεινως κοιμόμουν μια χαρά. Μόνο μια φορά ξύπναγα για κατουρημα. Αχ να πανε ολα καλά για όλες μας κορίτσια!!! Μακάρι! (χεσμεντεν λεμε!)

Προσπάθησε να σκέφτεσαι θετικά και θα έρθει. Ελπίζω ότι ό,τι θέμα έχετε να είναι αναστρέψιμο. Πραγματικά όμως ο χρόνος είναι με το μέρος σου. Βρες τα θετικά εκεί που νομίζεις ότι δεν υπάρχουν! Για τα ταξίδια, έχω φίλες που τα παίρνανε μαζί μωρά και το μετανιώσανε πικρά. Σάμπως ένα μωρό θυμάται κάτι?? Ταλαιπώρια για όλους! Θυμάμαι γυρνώντας από ταξίδι σε πτήση 4 ωρών κάποιοι είχαν το μωρό μαζί τους το οποίο έκλαιγε επί 4 ώρες ασταμάτητα! Λυπήθηκα αυτούς και το μωρό αλλά και τα αυτιά μου! Η μητέρα μου είναι εθελόντρια στο Παίδων και είναι κάθε εβδομάδα με μωρά (και άρρωστα και ανάπηρα και γενικά όχι μόνο τα φυσιολογικά...) οπότε της έχω 100% εμπιστοσύνη. Πολύ περισσότερη απ ότι έχω σε μένα! Και περιμένει πως και πως να το κρατήσει. Το λέει μόνη της. Μάλιστα λέει δεν θα μου το δίνει πίσω!! Εμείς από τώρα σχεδιάζουμε διακοπές τέλος Σεπτέμβρη οι δυο μας. Να θυμηθούμε λίγο τον έρωτά μας γιατί θα τον ξεχάσουμε λίγο τώρα που θα έρθει η μπουμπου μας! Σου εύχομαι αυτό το καλοκαίρι να σου φέρει αυτό που επιθυμείς και το 2019 να σε βρει τριπλή!

Γεια σας βρε κορίτσια! Είμαι σήμερα 38+1 και αναρωτιέμαι αν υπάρχουν τίποτα συμπτώματα που προμηνύουν ίσως ότι ο τοκετός είναι προ των πυλών (στις επόμενες 2-3 μέρες δλδ). Εχω κουραστεί λίγο (δύσπνοια, πόνοι στη λεκάνη, πόνοι χαμηλά επειδή η μπέμπα είναι εντελώς κάτω και ...καταλαβαίνετε..), δεν μπορώ να κοιμηθω..γενικά λίγο δύσκολα τα πράγματα. Πείτε μου εμπειρίες δικές σας όταν αποφάσισε να έρθει ο πελαργός!!

Εγώ τις έπαιρνα (τις conception) και ο άντρας μου 6 μήνες πριν μείνω έγκυος. Σε εμένα βοήθησε η σαλπιγγογραφία να μείνω έγκυος (μετά από 15 μήνες προσπαθειών), αλλά έχω την αίσθηση ότι δυνάμωσε το σπέρμα και τα ωάριά μου. Δεν μου επηρέασε τον κύκλο καθόλου. Όπως και να έχει, βιταμίνες είναι και δεν βλέπω καθόλου κακό να τις παίρνετε. Εμείς είμαστε μεγάλοι σχετικά (εγω 37 και ο σύζυγος 45 όταν έμεινα έγκυος...σε 10 μέρες γεννάω τώρα...) οπότε πιστεύω βοήθησε στην ποιότητα και των δύο. Όσο να το κάνεις αλλιώς να είσαι 28 και ο άντρας 30 και αλλιώς εμείς που ..πουρέψαμε λιγάκι!!

Εγώ είχα ακριβώς τα ίδια συμπτώματα με αυτά της περιόδου. Μόνο που έτρωγα σαν να μην υπάρχει αύριο από την πρώτη εβδομάδα που έμεινα έγκυος. Πολύ πείνα. Αλλά σε κάθε γυναίκα (και σε κάθε εγκυμοσύνη) διαφέρουν κατά πολύ τα συμπτώματα. Έκανα τεστ από το φαρμακείο την 3η μέρα καθυστέρησης και βγήκε αμέσως θετικό.

Α για να δω αν θα με βρεις και μένα! Τελευταία περιοδος 8 Οκτωβρίου, σύλληψη 22 Οκτωβριου! (σε 10 μέρες γεννάω!!)

Γεια σας βρε κορίτσια! Να σας ζήσουν όσες γεννήσατε!! Να είστε καλά να καμαρώνετε τα μπεμπάκια σας!! Εγώ ειμαι σήμερα 38+1... περιμένω από μερα σε μέρα. Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι λίγο. Αναπνοή, κίνηση, ύπνος... όλα δύσκολα!! Έχει γυρίσει η μπέμπα 2 μήνες τώρα και έχει κατέβει και κάτω κάτω, τόσο κάτω που νομίζω θα μου ξεκολλήσει το... κάτω μέρος!! Έχει πάρει θέση και είναι έτοιμη! Είναι ήδη 3,400 από βάρος οπότε, άντε, ήρθε η ώρα της!! Φοβάμαι πολύ τον τοκετό (είναι το πρώτο μου) και το όλο 'μετά'΄αλλά φαντάζομαι ότι είναι φυσιολογικό. Πολύ άγχος βρε κορίτσια!!!!

Καλησπέρα, Ο καθένας κάνει αυτό που νομίζει. Οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι μεταξύ τους. Εννοείται! Και ποια είμαι εγώ που θα πω στον οποιονδήποτε πότε θα γίνει μάνα/πατέρας?? Επέτρεψέ μου όμως λόγω ηλικίας και εμπειριών να έχουν δει πολύ περισσότερα τα μάτια μου και να ξέρω ότι το πιο πιθανό (όχι σίγουρο) είναι να αποκτήσεις διαφορετικά θέλω αργότερα.. Βέβαια μπορείς να κάνεις τα παιδιά σου μικρή και να μεγαλώσουν και να κάνεις τη ζωή σου μετά που θα είσαι ακόμη νεότατη! Αλλά ταξίδια με το παιδί, όχι, δεν μπορείς να κάνεις.... Εκτός αν εννοείς ταξίδια εντός Ελλάδος. Με μωρό μαζί που πρέπει να ακολουθείς ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, δεν κάνεις. Αλλά εσύ μπορεί να μην θες να κάνεις κιόλας! Κι αυτό δεκτό! Εγώ ας πούμε που αγαπάω πολύ να γνωρίζω νέους τόπους, δεν έχω σκοπό να παίρνω το παιδί μαζί. Εννοείται θα μένει με την γιαγιά του και θα ταξιδεύω με τον άντρα μου. Βασικό άλλωστε να βρίσκομαι και μόνη μου με τον άντρα μου και όχι με ένα παιδί συνέχεια μαζί και παντού. Εφόσον υπάρχει φυσικά αυτή η δυνατότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα το αγαπάω λιγότερο από κάποια άλλη μαμά που είναι συνέχεια μαζί του. Δυσκολευτήκαμε λίγο να μείνω έγκυος (15 μήνες) αλλά μετά από μία σαλπιγγογραφία που έκανα τελικά τα κατάφερα. Σε λίγες μέρες θα φέρω την κόρη μου στον κόσμο και έχω άγχος και ανυπομονησία μαζί. Όπως είπα ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός με διαφορετική ψυχολογία και θέλω. Ένα παιδί όμως είναι μια παντοτινή ευθύνη και πρέπει να έρχεται όχι για να γεμίσει το κενό μας ή να ικανοποιησει το εγώ μας, αλλά ως μία φυσική συνέχεια μιας αγάπης, ως το αποτέλεσμα μιας πράξης έρωτα. Μην ξεχνάτε, ότι κάποια μέρα τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι και μένουμε πάλι με το σύντροφο που επιλέξαμε. Αρα πρέπει να φροντίζουμε να διατηρούμε και τη σχέση μας ζωντανή γιατί τα παιδιά είναι απλώς μία φυσική μας συνέχεια. Δεν είναι κτήμα μας και δεν θα μας έχουν και καμία υποχρέωση. Εμείς και ο σύντροφός μας θα γεράσουμε μαζί. Σου εύχομαι ολόψυχα να έρθει γρήγορα το μωρό σας και χωρίς να ταλαιπωρηθείς άλλο. Ίσως χρειάζεται να κάνεις κάποιες εξετάσεις να αποκλείσεις κάποια πράγματα. Αλλά είσαι μικρή και έχεις τον χρόνο σύμμαχό σου. Όλα καλά θα πάνε είμαι σίγουρη!

Πραγματικά αν μου έλεγε τίποτα για τον γάτο μου τον οποίο τον έχω σαν παιδί μου και τον έχω πάνω από 8 χρόνια απλά.. θα άλλαζα γυναικολόγο!!! Πρέπει να είσαι πολύ χαζός για να κολλήσεις τοξόπλασμα από γάτο!! Λίγο να διαβάσεις θα δεις ότι το τοξόπλασμα πιο εύκολα το πιάνεις από άπλυτα φαγητά παρά από ζώα!! Αλλά όπως είπα... ο γιατρός μου είναι εκ Λονδίνου και γενικώς έχει πιο χαλαρές απόψεις. Εντός των επόμενων 10 ημερών γεννάω με το καλό και δεν θα άλλαζα τον γιατρό μου με τίποτα! Είχα μία τέλεια εγκυμοσύνη χωρίς να στερηθώ τίποτα.