Καλημέρα σας!!
Κουράγιο σε όλες μας!!
Εγω με τον άντρα μου προσπαθούμε τα τελευταία 2 περίπου χρονια..Μας έχουν τύχη παρα πολλα!! Αρχικά βρήκαμε οτι ο σύζυγος μου είχε κυρσοκυλη μετά κάναμε μια επέμβαση και το ξεπέρασε. Πριν ένα χρόνο βρήκαμε οτι εχω πολύποδα στις ωοθήκες και τον αφαίρεσα. Στη συνεχεια μένω εγκυος περίπου τέτοιο καιρό και συνειδητοποιούμε πως εχουμε κι οι δυο το στίγμα!!
Εγω γνώριζα για μένα αλλα Οχι ο άντρας μου. Αναγκαστήκαμε και κάναμε Τριφό καύση, όπου το μωρό ηταν πάσχων.
Περασαμε ένα γολγοθά. Το ψάξαμε παρα πολυ και δυστυχώς θα ηταν πολυ βαριάς μορφής. Κάναμε λοιπον διακοπή.Δεν ειναι κατι που Ξεπερνιέται ομως.... Συνέχισαμε την προσπάθεια και μετά από 6 μήνες έκανα μια σαλπιγγογραφεια όπου φάνηκε πως εχω συμφησεις καίω χρειάστηκε να κάνω παλι χειρουργείο για να τις αφαιρέσω. Βάλαμε κι ένα σπιράλ για προληπτικούς λόγους το οποίο αφαίρεσα στην πρώτη περίοδο μετά το χειρουργείο. Ειχαμε ελεύθερα επαφές και σημερα βρίσκομαι στην 34η μερα (εχω καθυστέρηση δλδ 4 μερες). Έκανα χθες ένα τεστ βγήκε αρνητικό. Απογοητεύτηκα πάλι...
Και τωρα περιμένω...Διαβάζω δικές σας εμπειρίες και αποφάσισα πως ήρθε η ωρα με κάποιον να τα μοιραστώ. Οι δικοί σου άνθρωποι παντα θα σου λένε μην αγχώνεσαι όλα θα γίνουν.. ομως οποία δεν τα έχει περάσει δεν μπορεί να καταλαβει!!