antsa

οταν εμεινα εγκυος τα σταματησα σταδιακα τους πρωτους μηνες. επερνα αν θυμαμαι καλα ενα χαπι την ημερα απο αυτα. χασατε κιλα? ζηλευωωωωω εγω για να τα χασω, μετα τις εγκυμοσυνες, λιμοκτονησα (και ηταν μονο 3-4 κιλα τα παραπανισια μου) δυστυχως, δεν ειχα την ευτυχια χα εχω αυτη την παρενεργια

Νικη, τα glucofage τα πηρα για μικρο χρονικο διαστημα καθε φορα 2-3 μηνες συνηθως και μου προκαλουσαν διαρροια (οχι σε καθημερινη βαση). φαντασου, σε μενα που σε γενικες γραμμες εχω υπαρξει δυσκοιλιο ατομο. μεμονομενες μερες (λιγες φορες) μου ειχαν προκαλεσει ανακατωσουρα και ταση για εμετο. Θυμαμαι ομως οταν εμενα εγκυος οτι το καταλαβαινα πριν κανω το τεστ (συνηθως πριν καν κλεισω μηνα απο την τελευταια μου περιοδο. ενιωθα ενα περιεργο πραγμα, σαν κατι να ανεβοκατεβαινε μεσα στον οισοφαγο μου (οχι ακριβως ταση για εμετο, πιο πολυ ανακατεμα θα ελεγα, γαστρεντερικα υγρα ισως που ανεβαιναν προς τα πανω και μολις καταπινα τα ξανακατεβαζα κατω. Και επισης θυμαμαι οτι ειχα κανει τα τεστ εγκυμοσυνης αρκετα νωρις, 2-3 μερες τη μια φορα και 5 μερες νωριτερα και ειχαν βγει αχνα θετικα.

διαβασα στο ιντερνετ για τα playgroynd που ειναι πολυ διαδεδομενα σε χωρες του εξωτερικου . συνηθως ειναι ενα μερος, χωρος, σπιτι που συναντιουνται σε τακτικη βαση (κυριως εβδομαδιαια παιδακια πιο πολυ προσχολικης ηλικιας). θα ενδιαφεροσασταν για κατι τετοιο? εγω θα ενδιαφερομουν πολυ, ειμαι κοινωνικος ανθρωπος και θελω και τα παιδια μου να ειναι κοινωνικα , γι αυτο τα εγραψα σε ενα παιδικο σταθμο, παρολες τις ιωσεις, για να εχουν παιδακια να παιζουν. λοιπον, εμεις μενουμε προς ηλιουπολη(αθηνα). γνωριζετε να υπαρχει κατι τετοιο προς νοτια προαστια? αν οχι, θα θελατε να οργανωθουμε ? σε σπιτι, σε παιδικη χαρα, παρκο. οχι να ενοικιασουμε χωρο (διαβασα οτι το εχουν κανει και αυτο, ενοικιαση χωρου που μοιραζονταν τα μελη του playground τα εξοδα)

σου παιρνουν απλα αιμα μια φορα. απλα αυτα που αναλυουν ειναι πολλα και διαφορα και το κοστος... αστα να πανε, μεγαλο

να μαστε ολες καλα και συντομα να διαβασουμε την δικη σας ιστορια με αισιο τελος! συντομα θα τα ξαναπουμε με καινουργια θεματα, και οτι θελετε να ρωτησετε με χαρα να απαντησω

εγω μενω συνορα υμηττο με κατω-ηλιουπολη

Μαριλλια, και στις τεσσερις μου εγκυμοσυνες πετυχα αμεσα σταθερο κυκλο με το glucofage. Το πηρα με το που ειχα περιοδο και μεσα στους δυο πρωτους μηνες εμενα εγκυος (το γλουκοφαζ αν και ειχε σε μενα θαυματουργο αποτελεσμα, εχει καποιες παρενεργιες στομαχικες και εντερικες που δυστυχως τις ειχα κι αυτες). Να σημειωσω εδω οτι ειχα κανει διαφορες εξετασεις και γενικα οι ορμονικες μου εξετασεις ηταν μια χαρα (δεν φανηκε εκει το συνδρομο), οι σαλπιγγες μου μια χαρα, το συνδρομο διαγνωστηκε λογω ιστορικου (αραιομηνορροια) και κολπικων υπερυχων στις ωοθηκες μου. Και ο συζυγος ειχε πολυ καλο σπερμα. ΕΓΑ η θρομβοφιλια εχεις ενα βασικο πακετο εξετασεων που καλυπτεται απο τον εοππυ (νομιζω 5-6 εξετασεις). Απλα για αν εισαι σιγουρος οτι ναι εχεις η οχι δεν εχεις καλο ειναι να κανεις ολο το πακετακι που αποτελειται δε θυμαμαι απο ποσες μορφες (πανω απο 20 ισως) και κοστιζει περι τα 700 ευρω πριν 6 χρονια.Σε μενα δεν ειχε φανει ξεκαθαρα οτι εχω θεμα, απλα η αντιθρομβινη3 αν θυμαμαι καλα, ηταν λιγο τσιμπημενη αλλα και παλι εντος οριων. ο γιατρος ομως καταλαβε οτι μαλλον ευθυνοταν η θρομβοφιλια λογω ιστορικου (παλινδρομης) αλλα και λογω του σωματοτυπου μου (ειμαι 1,65 υψος και μολις 51 κιλα, τοσα ημουν και πριν τις εγκυμοσυνες) και θεωρησε οτι η τιμη αν και εντος οριων ειναι υψηλη για καποια που εχει τα κιλα μου.

οι γοναδοτροπινες ειναι οι ενεσεις απ οτι θυμαμαι. Ναι ειναι περιεργο το συνδρομο των πολυκυστικων, το εχει και μια φιλη μου η οποια ειχε χειροτερο κυκλο απο μενα (ειχε περιοδο τρεις με τεσσερις φορες το χρονο...) και εχει και τριχες και ειναι υπερβαρη. Εγω ειμαι 38 χρ. αυτη ειναι 42 χρ. και πριν πεντε χρονια εκανε κι αυτη ενεσεις για τρεις μηνες (ομως αυτη χωρις εξωσωματικη). με την τριτη προσπαθεια εμεινε εγκυος. Ειχε λιγο δυσκολη εγκυμοσυνη στο πρωτο τριμηνο, κινδυνεψε κανα δυο φορες με αποβολη αλλα ευτυχως ολα πηγαν καλα και τωρα εχει ενα γιο στο νηπιαγωγειο! Ευχομαι να διαβασουμε συντομα ευχαριστα νεα και απο σενα. Γενικα να διαβαζουμε ιστοριες δυσκολες με αισιο τελος. Εμενα καποτε με ειχαν βοηθησει πολυ. Οταν ολα ηταν μαυρα, μεσα απο αυτες τις ιστοριες πηρα κουραγιο, καταλαβα οτι δεν ειμαι η μονη, η "καταραμενη¨.

ειμαι πολυ χαρουμενη αν διαβαζοντας αυτα που γραφω νοιωσει καπως καλυτερα ή παρει ελπιδα οποια γυναικα εχει βρεθει σε παρομοια θεση. Καποτε θυμαμαι , ωρες ολοκληρες επι σειρα μηνων να διαβαζω φορουμ ελληνικα και αγγλικα, να διαβαζω ιατρικα αρθρα. Γιατι τελικα τη λυση τη βρηκαμε ο ανδρας μου κι εγω. Οι γιατροι, καποιες φορες, μπορει να προτεινουν κατι κατα το δοκουν(πχ το ντριλινκ, μια επεμβασουλα που βοηθαει τις πολυκυστικες και κοστιζει περι τα 2000 ευρω!). Τωρα οσον αφορα αυτα που περασαμε, ακομα και τωρα οταν εγραφα αυτο το αρθρο με πηραν τα κλαματα. Πιο πολυ για το μωρακι που σκοτωσα με την υπογραφη μου. Ειναι πολυ καπως να ζω με αυτη μου την αποφαση, κι εχουν περασει εξι χρονια απο τοτε. Αλλα ο πονος υπαρχει ακομα, καπου θαμμενος μεσα. Ασχετα αν ξερω οτι ετσι επρεπε να κανω, αλλιως θα εφερνα στον κοσμο ενα πλασματακι με παρα πολλα προβληματα στη ζωουλα του... Θεωρω οτι ολες οσες εχουν αυτο το θεμα τις πολυκ/κες μπορουν να κανουν παιδι. Απλα πρεπει να βρουν τον τροπο να κανουν σωστη ωορηξια. Αλλα peacock, γιατι εξωσωματικη? Αν δεν υπαρχει θεμα με σπερμα και σαλπιγγες, συνηθως μπορεις να ξεπερασεις τις πολυκυστικες χωρις εξωσωματικη νομιζω. (καθαρα δικη μου γνωμη, ομως ΔΕΝ ειμαι γιατρος)

γεια σας! αποφασισα να γραψω, υστερα απο πολυ καιρο που διαβαζω το φορουμ σας, γιατι θα ηθελα με την δικη μου μικρη περιπετεια να παρουν ελπιδα οσες υποψηφιες μανουλες δυσκολευονται να κανουν παιδακι ειτε γιατι ειναι ατυχες ειτε γιατι υποφερουν εξαιτιας καποιου γυναικολογικου προβληματος... Παντρευτηκαμε λοιπον πριν απο 8 χρονια και μετα απο ενα χρονο γαμου αρχισαμε προσπαθειες για παιδακι... νεοτατοι μολις 31 ετων κι εγω και ο ανδρας μου. Περασε ενας χρονος προσπαθειων και εγκυμοσυνη πουθενα! Ειχαμε αρχισει ν απογοητευομαστε οποτε καναμε διαφορες εξετασεις. Ο ανδρας μου ολα καλα. Εγω ειχα προβλημα, και συγκεκριμμενα πολυκυστικες ωοθηκες! Γι αυτο ειχα ανεκαθεν αστατο κυκλο. Κι οπως μου ειχε πει ακομψα ενας γυναικολογος, τις πιο πολλες φορες που ειχα περιοδο ηταν ψευδοπεριοδος , δηλαδη δεν εκανα καν ωορηξια πολλε φορες και γι αυτο μου ερχοταν μια περιοδος λιγων ημερων με σχετικα λιγο αιμα.... Εννοειται οτι χαλαστηκα ψυχολογικα, ενιωσα κατι σαν "αχρηστη" , στειρα . Και το χειροτερο ηταν οτι ο καθενας γυναικολογος ειχε να προτεινει αλλη λυση πανω στο προβλημα μας! Αλλος μου μιλησε για ντριλινκ, αλλος για χαπια ωορηξιας με ορμονες και ενεσεις, αλλος για ενα χαπι γκλουκοφαζ (το δινουν σε διαβητικους). Γιατι πηγαμε σε τρεις διαφορετικους γυναικολογους, κι ελατε στη θεση μας οταν ο καθενας ελεγε και κατι αλλο! Ξεκινησαμε θεραπεια με χαπια ορμονων... δεν ηρθε εγκυμοσυνη κι οποτε αλλοι εξι μηνες χαμενοι! Μετα διαβασαμε πολλα βιβλια κυριως αγγλικα στο ιντερνετ μπας και βγαλουμε μια ακρη μονοι μας αφου ειπαμε οι γνωμες των γιατρων ηταν διαφορετικες ως προς τη λυση στο προβλημα μου. καταληξαμε να δοκιμασουμε το γλουκοφαζ (παρολο που συνηθως οι γυναικες με πολυκυστικες που εχουν αυτο που λενε ινσουλινοαντοχη και διαταρασει τον κυκλο τους ειναι παχουλες και τριχωτες, κι εγω ποτε δεν υπηρξα κατι απο τα δυο). Εντουτις με αυτο το χαπι ειδαμε κανονικη ωορηξια αμεσως απο τον πρωτο μου κυκλο! Κι εμεινα εγκυος με την πρωτη προσπαθεια! Η χαρα μας μεγαλη, αλλα δυστυχως η "καλη" μας τυχη ειχε αλλα σχεδια. Εχασα το παιδακι απο παλινδρομη κυηση την πεμπτη εβδομαδα... Και ο τοτε γυναικολογος μας, μας ελεγε οτι η φυση προνοει και τα προβληματικα εμβρυα τα αποβαλει ο οργανισμος απο μονος του. Οταν λοιπον, επαθα αποβολη πηγαμε σε μαιευτηριο, εκανα αποξεση, και στειλαμε για ειδικες εξετασεις τον καρυοτυπο του εμβρυου μας... δεν ειχε προβλημα κανενα, ηταν υγιεστατο. Εννοειται οτι εκλαψα πολυ, και φυσικα αλλαξα γυναικολογο. Με ενοχλεισαι ο τροπος του, η βεβαιoτητα του οτι ειχε προβλημα το εμβρυο και γι αυτο επαθα την παλινδρομη ενω εκ των υστερων αποδειχτηκε λαθος. Ο καινουργιος γιατρος μου μιλησε για θρομβοφιλια. Εκανα καποιες εξετασεις πανακριβες που δεν καλυπτονται απο τα ταμεια.... και ειχα οντως θρομβοφιλια. Γι αυτο χαθηκε η πρωτη μου εγκυμοσυνη. Οποτε οταν μετα απο αλλους 6 μηνες εμεινα παλι εγκυος με την πρωτη προσπαθεια αμεσως αρχισα ενεσεις καθε μερα! Εγω που ετρεμα την ιδεα να παω να μου παρουν αιμα, τρυπαγα την κοιλια μου μονη μου καθε μερα! Δυστυχως ομως, γι αλλη μια φορα: την 12η εβδομαδα καναμε την αυχενικη διαφανεια! μεγαλη πιθανοτητα για συνδρομο νταουν. την επομενη κι ολας μερα, με χωσαν για αμνυοπαρακεντηση (θεε μου αυτο με πονεσε πολυ!) κι ακομα περισσοτερο πονεσα με τ αποτελεσμα. το παιδι μου ειχε συνδρομο νταουν... κι εγω μετα απο δυο μερες μπηκα μεσα για αναγκαστικη ιατρικη εκτρωση. Το χειροτερο απο ολα ηταν οτι επρεπε να βαλω την υπογραφη μου για να γινει αυτο... Πλεον η ψυχολογια μου ηταν στα ταρταρα.... Δεν ηθελα να βλεπω εγκυο μπροστα μου! ενοιωθα καταραμενη, αδικημενη, ημουν πολυ χαλια ασχετα αν προσπαθουσα σε οσους ξερανε πχ στους γονεις και στα πεθερικα να δειχνω οτι δεν τρεχει τιποτα. Εννοειται ο ανδρας μου μονο με καταλαβαινε. Ζουσαμε καθε μερα μαζι, δε μπορουσα να του κρυφτω, αλλα σιχαινομουν να νιωθω οτι με λυπουνται. Ειχα ολη αυτη την ασχημη τυχη πανω μου, γιατι να "επρεπε" να δινω εξηγησεις τι μου συνεβη η πως νοιωθω ακριβως? Σας παρακαλω, οσες εχετε πολυκυστικες ωοθηκες, μην απογοητευεστε γιατι υπαρχουν λυσεις. Ξερω οτι μπορει να λενε ακομα και οι γιατροι αλλα ο ενας αλλα ο αλλος. Και οσες εχετε χασει τοσο αδικα εμβρυακια σε εγκυμοσυνες σας... δεν ειστε οι μονες. Δυστυχως η φυση ειναι αδικη πολλες φορες, η ιδια η ζωη ειναι γεματη αδικιες. Πλεον εχω δυο υγιεστατα παιδακια, ενα κοριτσακι κι ενα αγορακι. Υστερα απο δυο σχετικα ευκολες εγκυμοσυνες (γραφω σχετικα ευκολες γιατι και στις δυο εγκυμοσυνες εκανα ενεσεις καθε μερα...και στους τελευταιους μηνες οταν η κοιλια μου ειχε παρει διαστασεις θριαμβου, δεν ηταν καθολου ευκολο!)