Κορίτσια καλησπέρα! Ειπα κι εγώ να μπω στην παρέα σας, διαβάζω εδώ και κάποιες μερες το φόρουμ και με έχει βοηθήσει παρα πολυ. Η ιστορία μου είναι η εξής: πριν ένα μήνα είχα μια βιοχημική κύηση που όπως καταλαβαίνετε με στενοχώρησε πολυ. Επειδή αυτη η εγκυμοσύνη ήταν σε πολυ αρχικό στάδιο μπορέσαμε με τον άντρα μου να κάνουμε προσπάθειες για παιδάκι κατευθείαν. Περιμένω περίοδο σε τρεις μερες ομως επειδή είμαι ανυπόμονη έκανα ένα τεστ χτες και βγήκε θετικό. Ξαναέκανα πάλι σήμερα και αυτο θετικό. Φοβάμαι παρα πολυ μήπως πάλι δεν προχωρήσει! Ο άντρας μου δεν θέλει καθόλου να το συζητάμε γιατί λέει θα απογοητευτούμε πολυ αν όντως δεν πάνε καλά τα πράγματα και με έχει ξορκίσει να μην πω τίποτα σε κανέναν. Μετακομίσαμε πρόσφατα στο εξωτερικό για τη δουλειά του κ νιώθω πολυ μόνη μου. Ίσως αν είχα τις ασχολίες μου, την δουλειά μου, τους φίλους μου να μην το σκεφτόμουν τόσο αλλα τώρα το μυαλό μου συνεχεια γυρνάει γύρω απο αυτο. Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να αγχωθώ... αφήστε που όλη την ώρα τσεκάρω για τυχόν συμπτώματα.. πρηστηκε, ξεπρηστηκε το στήθος, πονάει, δεν πονάει η κοιλιά.. και ήμουν εγώ αυτή που έλεγε πως όταν έρθει η ώρα να προσπαθήσουμε για μωράκι δεν θα αγχωθώ καθόλου!